H ζωή έχει πλάκα...

Κι αφού έχει χιούμορ ο Γιάννης, ήταν δυνατόν να μην έχει πλάκα η ζωή; Τι δηλαδή; Εσύ νόμιζες ότι τα έχεις δει όλα; Αμ δε! Με την τζιγγεροπαρέα που έχουμε μπλέξει πάντα υπάρχει κάτι ακόμα που ούτε το φαντάζεσαι! Μιλάμε τώρα ότι οι επιλογές τους αγγίζουν τα όρια της διαστροφής. Και είναι τόση η διαστροφή τους που «παίζει» το ενδεχόμενο μερικές φορές να κάνουν κάποια πράγματα απλά και μόνο για να μας σπάσουν τα νεύρα.

Ζήσαμε λοιπόν να το δούμε κι αυτό! Ο Γιόσου Σαριέγκι, ο αρχηγός της γκέλας, αρχηγός του Παναθηναϊκού. Ο Βάσκος... μαχητής κρίθηκε πως είναι ο άξιος διάδοχος του Τζιμπρίλ Σισέ (και του Ζιλμπέρτο Σίλβα) στο συγκεκριμένο πόστο. Ο αμυντικός που έχει φάει προσποιήσεις με κάθε δυνατό τρόπο, ο αμυντικός που τον ψάχνουμε στα μεγάλα παιχνίδια, ο αμυντικός που έχει μάθει απ' έξω κι ανακατωτά όλα τα νούμερα φανέλας των αντίπαλων επιθετικών (και μέσων μη σου πω...) θα προτάξει τα στήθη του στον εχθρό, θα τσαμπουκαλευτεί με τους αντιπάλους, θα σταθεί με θάρρος μπροστά στον διαιτητή, θα μπει στη μέση να χωρίσει τους παίκτες σε μια συμπλοκή (όσους φτάσει τέλος πάντων, στην τελική θα τους αρπάξει από το σώβρακο βρε αδερφέ...) και με την επιβλητική του προσωπικότητα θα εμπνεύσει τους συμπαίκτες του με πωρωτικές ομιλίες στα αποδυτήρια πριν το ματς και με την πολυεπίπεδη παρουσία του μέσα στο παιχνίδι.

Εχουμε να δούμε... αρχηγικές πατάτες στο γήπεδο τη φετινή σεζόν που θα πάει σύννεφο! Εκτός αν μας λυπηθεί ο μπαρμπα-Ζεσουάλδο και δεν τον βάζει βασικό. Αλλά στην ομάδα του Τζίγγερ μην είσαι και πολύ αισιόδοξος ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Θα την πάρει τη φανέλα σπίτι του ο Βάσκος... αρχηγός!

Τώρα θα μου πεις, τι τα βάζεις με τον Τζίγγερ; Οι συμπαίκτες του τον ψήφισαν. Ναι, οκ... Αφού σπάνε πλάκα όλη με την Πανάθα, δεν θα σπάσουν οι ίδιοι οι παίκτες; Στην τελική στον φετινό Παναθηναϊκό της πλήρους απαξίωσης, πιστεύει κανείς ότι θα υπήρχαν πολλοί παίκτες που θα πέταγαν τη σκούφια τους για να γίνουν αρχηγοί; Ο Βύντρα μάνι μάνι ζήτησε να μην τον υπολογίζουν. Γιατί αυτός, παρά τα όσα του έχουμε σούρει κατά καιρούς, ΕΙΝΑΙ σοβαρός!

Χαίρει, λέει, της εκτίμησης των συμπαικτών του. Δεν αντιλέγω. Κι εμένα η φάτσα του Βάσκου συμπαθής μου είναι, αρκεί να μην παίζει και να βρίσκεται στον πάγκο. Και στην τελική άλλο αυτός που γουστάρεις για φίλο κι άλλο αυτός που θεωρείς ότι έχει αρχηγικές ικανότητες.

Κι όχι τώρα ότι έχει και τόσο μεγάλη σημασία το ποιος θα είναι αρχηγός. Ας πήγαινε καλά η ομάδα κι ας βάζανε κα τον Δημούτσο (λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα). Αλλά όπως και να το κάνεις σημειολογικά αυτή η κίνηση δείχνει πόσο έχει μικρύνει αυτή η ομάδα...

Scratch: Ο Καραγκούνης γιατί ζήτησε να εξαιρεθεί; Το φυλάει από πέρυσι, έχει σκοπό να την κάνει από την ομάδα ή έχει αντιληφθεί τι θα γίνει φέτος και δεν σκοπεύει να είναι αυτός που θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά;

Scratch 1: Xίλιες φορές πρώτος αρχηγός ο Λέτο. Ετσι κι αλλιώς τέτοιο μπουρδέλο που θα είναι φέτος η ομάδα, με τον Σεμπάστιαν θα υπήρχε και η πιθανότητα να κάνει ένα παιχνίδι π***να και να εκτονωθούμε βγάζοντας τα απωθημένα μας (αν μείνει κι αυτός βέβαια, γιατί σίγουρα πάει για «σκότωμα»).

Scratch 2: Πολύ καλή δουλειά λέει γίνεται στην προετοιμασία. Κατάλαβες... Καλοκαιρινή προετοιμασία α λα Νιόμπλιας θα είναι η φετινή. Χαλαρά και χωρίς ζόρι γι' αυτό και οι παίκτες την εκθειάζουν τόσο...

Scratch 3 (από greenwebfans): Ο Σαριέγκι θα πρέπει να φορέσει το περιβραχιόνιο στη μύτη. Μούρλια θα είναι!!!

Ο Γιάννης έχει χιούμορ...

Kαι τελικά ναι! Πέρασαν κασετομαχίες, σηκώσαμε πρωτάθλημα στο μπάσκετ με τον 3D στον πάγκο, βγήκαν στα φόρα (είναι ΤΑ fora πληθυντικός του forum που σημαίνει αγορά...) οι καταγγελίες και οι διάλογοι για τα στημένα, φεύγει ο Τζιμπρίλ της καρδιάς μας και αυτό το blog... εδέησε τελικά να ανοίξει (και ποιος θα το πάρει πια χαμπάρι θα μου πεις, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία...) με αφορμή την επιστολή του ραλίστα στο ΔΣ του «τριφυλλιού». Ενα ΔΣ που πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να διεξαχθεί, αφού πήρανε οι μέτοχοι τους δρόμους και τα λαγκάδια όπως είχανε κάνει πριν από αυτούς οι άλλοι της Super League, προκειμένου να βρουν μέρος διεξαγωγής όπου θα γλιτώσουνε το κράξιμο (σχετικά έχω γράψει και εδώ).

Σ' αυτά τα επίπεδα ξεφτίλας έχει φτάσει πια ο Παναθηναϊκός που οι μέτοχοί του κρύβονται σαν τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος μπας και τους πετύχει κανείς στο δρόμο και τους ψιθυρίζει δυο φωνήεντα.

Θα μου πεις, τι να κάνουν κι αυτοί... Αφού το έχουν εμπεδώσει το... ρητό «του φεύγα η μάνα ποτέ δεν κλαίει» και πράττουν ανάλογα. Κι άλλωστε όπως είπαν, δεν τους χωρούσε το πάρκινγκ που είναι στα γραφεία του Παναθηναϊκού και χρειάζονται περισσότερη άπλα. Ε, βέβαια, σάμπως τους έχει επηρεάσει η κρίση αυτούς για να κάνουν εκπτώσεις στις αμαξάρες που κυκλοφορούν; Μόνο για τον Παναθηναϊκό τους έχουν πιάσει οι τσιγκουνιές και δεν βάζου το χέρι στην τσέπη λες και θα τους το φάει το καβούρι.

Ο Τζίγγερ όμως άρχοντας! Δεν πήγε στο ΔΣ - και γιατί να πάει άλλωστε; δεν το συνηθίζει... - έστειλε και μια από τις γνωστές επιστολές του και «καθάρισε». Και τι έλεγε στην επιστολή; Τα γνωστά. Τις γνωστές γκοτζιλοφράσεις (κάποιοι λένε ότι την επιστολή του την έγραψε ο Δελατόλας, αλλά η συγκεκριμένη φράση είναι κοπιράιτ Γκοντζίλα) περί του «καλύτερου ρόστερ όλων των εποχών που όμως δεν μπορεί να αξιοποιηθεί» (ενώ τα προηγούμενα ε! που είχε φτιάξει ο ίδιος γ***σαν κι έδερναν!), τις επιθέσεις σε Πατέρα και Βγενόπουλο και την αναφορά στην προσφορά της οικογένειάς του στην ομάδα.

Κάπως περίεργα βέβαια την αντιλαμβάνεται την προσφορά ο κύριος «έχω το 57%, αλλά λειτουργώ σα να έχω το 30% και τελικά δεν πληρώνω μία, αλλά από σήμερα θέλω και ενοίκιο για την Παιανία».

Και πέταξε και μια ατάκα για ενδεχόμενη επιστροφή των «σωτήρων» αν ευνοήσει το κλίμα ή γίνουν κατάλληλες οι συνθήκες. Τώρα αυτό το προβλέπει ότι θα συμβεί; Το φοβάται ότι θα συμβεί; Ο θεός κι η ψυχή του.

Η ουσία είναι ότι έκανε πάλι μία από τις γνωστές του επιθέσεις, αλλά για την ταμπακιέρα κουβέντα. Για τι το προτίθεται να κάνει δηλαδή από εδώ και πέρα. Γιατί από την στιγμή που δεν βάζει ο ίδιος το χέρι στην τσέπη για την ομάδα που του ανήκει τότε όχι μόνο δεν βοηθάει στην προσπάθεια να μη φτάσει η ομάδα στο Πρωτοδικείο, αλλά ουσιαστικά την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σ' αυτό.

Κατά τ' άλλα η ομάδα θα «τρέξει» με τα λεφτά από τις πωλήσεις των πρωτοκλασάτων παικτών και αγορές από το «πανέρι».

Οπότε προβλέπω να ξαναζήσουμε εποχές προ συλλαλητηρίου με πολύ κράξιμο εντός και εκτός γηπέδου. Αν υπάρχει βέβαια κουράγιο για κάτι τέτοιο, γιατί παράλληλα με την εξαθλίωση του Παναθηναϊκού υπάρχει και η εξαθλίωση ενός ολόκληρου έθνους και ο καθένας έχει τα προσωπικά του προβλήματα να επιλύσει...

***

Scratch: Aκου ενοίκιο για την Παιανία! Πάλι καλά που δεν ζητάει αναδρομικά όπως ο ΓΑΠ για όλα τα προηγούμενα χρόνια. Εκτός αν το κάνει για να προλάβει τις εξελίξεις και να «έχει λαμβάνειν» σε περίπτωση μεταβίβασης της ομάδας.

Scratch 1: Τζίγγερ, ο άνθρωπος που έκανε τη λέξη Πρωτοδικείο να φαντάζει ως λύτρωση.

Scratch 2: Ο δε Γόντικας στην κοσμάρα του. Εγινε λέει σε καλό και εποικοδομητικό κλίμα το ΔΣ. Αλλά θα μου πεις θα μας σώσουν τα 6 μύρια σε τρία χρόνια που θα πάρουμε από την πώληση του Τζιμπρίλαρου.



Scratch 3: H θέση των green web fans για την ανακοίνωση Τζίγγερ: O Γιάννης μίλησε και έβαλε τα πράγματα στην θέση τους για άλλη μια φορά με λόγια που καταλαβαίνει μόνο αυτός και συμφωνούν μαζί του ο Γκότζος και οι 10 τσάτσοι. Μόλις συνέλθουμε από το σοκ της ανακοίνωσης του Γιάννη, θα επανέλθουμε αναλυτικά, ήδη οι μισοί βρίσκονται σε χειρουργό και προσθετική μαλλιών, άλλοι το έχουν ρίξει στο ποτό και ακούν Τζων Τίκη και οι υπόλοιποι απλά γελάνε...

Γιάννη να μιλάς πιο συχνά... είναι δύσκολες οι εποχές και είσαι όαση γέλιου και χαβαλέ... Ο Γιάννης πλέον κάνει χαβαλέ.

Scratch 4: Eπέστρεψα λέμε!

Παρίσι, Θεσσαλονίκη, Μπολόνια, Αθήνα, Βερολίνο, Βαρκελώνη... ρουτίνα...

To έκτο αστέρι είναι πια γεγονός κι εμείς για να κρατήσουμε το γούρι θα ασχοληθούμε με το καθιερωμένο φωτορεπορτάζ. Ρουτίνα πια τα ευρωπαϊκά για την Πανάθα, αλλά πολύ γλυκιά ρουτίνα. Κι όσο το σκέφτομαι, τελικά αυτό ήταν ένα εύκολο ευρωπαϊκό. Το πήραμε χωρίς παίκτες σταρ, με τον Ζοτς να γίνεται λιγότερο... μελιτζανίς από οποιονδήποτε άλλο τελικό και χωρίς ο Θανάσαρος να χρειαστεί να επιστρατεύσει την γνωστή καλτ γραβάτα. Ρουτίνα, είπαμε...

Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη που θα... πήξετε στις φωτογραφίες του Διαμαντίδη, αλλά τι να κάνουμε... ΛΑΤΡΕΙΑ είναι αυτή...

Εκτη αίσθηση...

Εξι ευρωπαϊκά τρόπαια σε εφτά τελικούς ο Παναθηναϊκός. Δεύτερος πλέον σε τίτλους μαζί με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και πίσω - μόνο - από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Οκτώ ευρωπαϊκές κούπες σε σύνολο καριέρας (προς το παρόν...) ο Ομπράντοβιτς. Οσες έχει συνολικά η πολυνίκης της Ευρωλίγκα, Ρεάλ.

Το έκτο αστέρι είναι πια γεγονός και αυτή η ομάδα το κάνει να φαίνεται τόσο εύκολο που σχεδον έμοιαζε αυτονόητο. Κι ας μην ήταν έτσι γιατί η Μακάμπι έδειξε με το «καλημέρα» ότι ήταν μια ομάδα που δεν κατέβηκε για να χάσει. Ο Ομπράντοβιτς όμως είχε διαφορετική γνώμη. Αρχικά εγκλώβισε τον Σόφο και βραχυκύκλωσε τον Μπλατ. Με τον Σχορτσανίτη καθηλωμένο στον πάγκο λόγω φάουλ και δυσλειτουργικό δίδυμο στη ρακέτα η Μακάμπι το μόνο στο οποίο θα μπορούσε να ελπίζει ήταν η περιφέρειά της. Ο «Ζοτς» όμως ούτε που ασχολήθηκε μαζί της. Σου λέει, πόσα τρίποντα πια θα βάλει; Κι από την άλλη πόσο ακόμα θα παραμείνουν άστοχοι από την αντίστοιχη περιφέρεια οι δικοί μου παίκτες;

Είχε δίκιο και στις δύο περιπτώσεις. Κάποια στιγμή η ρέντα της Μακάμπι τελείωσε, ενώ οι Σάτο και Νίκολας με τα καθοριστικά τους τρίποντα «ξεκόλλησαν» τον Παναθηναϊκό και του επέτρεψαν να αποκτήσει διαφορά.

Με τον Φώτση να ελέγχει τα ριμπάουντ, τον Μπατίστ να κάνει πράγματα και θαύματα και την άμυνα να «στραγγαλίζει» τον αντίπαλο ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι θελει πολύ αυτό το τρόπαιο και δεν είναι διατεθειμένος να το θέσει σε κίνδυνο.

Τελικά όμως το έκανε και αυτό αφού λίγο πριν τη λήξη του αγώνα η Μακάμπι μείωσε στους τέσσερις πόντους. Εκείνη όμως η στιγμή ήταν η ώρα του Διαμαντίδη. Με την εμπειρία και την κλάση του πήρε πανω του το παιχνίδι και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σαν πραγματικός αρχηγός και ηγέτης στο έκτο ευρωπαϊκό του αστέρι.

Και τώρα όπως έγραψα και χθες, ψάχνουμε εμείς να βρούμε λόγια για να περιγράψουμε αυτό το μεγαλείο. Μόνο που τα λόγια παραείναι φτωχά για να μιλήσουν γι' αυτή τη μεγάλη ομάδα.

Μια ομάδα που εκπέμπει υγεία. Το βλέπει κανείς στη δίψα των παικτών και του Ομπράντοβιτς. Το βλέπει στην κίνηση του Διαμαντίδη να καλέσει δίπλα του για να σηκώσουν μαζί το τρόπαιο στον ουρανό του Παλαού Σαν Τζόρντι τους Μπατίστ και Τσαρτσαρή.

Το έκτο αστέρι δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα μέρος της διαδρομής. Δεν είναι ο τερματικός σταθμός, αφού αυτή η ομάδα είναι ικανή για ακόμα μεγαλύτερους άθλους.

Και πώς να μην είναι; Οταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατορθώνει να σηκώσει την κούπα με Τέπιτς, Μάριτς και Καλάθη τα λόγια είναι περιττά. Οποιος παίκτης πάει στον Πρωταθλητή Ευρώπης γνωρίζει ότι θα μαθητεύσει δίπλα στον κορυφαίο. Και αυτό του δίνει παράλληλα με το αίσθημα ευθύνης, φτερά και κίνητρο για να βελτιωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός έχει γερά θεμέλια, Αλλά ο θεμέλιος λίθος του δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Ομπράντοβιτς. Πάνω στα δικά του σχέδια οικοδομήθηκε, τις δικές του φιλοδοξίες ακολουθεί. Κι επειδή αυτές είναι υψηλές, υψηλά είναι και τα αποτελέσματα που φέρνει ο Παναθηναϊκός στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Και ψηλά θα εξακολουθήσουν να είναι όσο ο Σέρβος παραμένει στον πάγκο του.

Ζέλικο, Δημήτρη, Μάικ, Αντώνη, Κώστα, Ντρου, και όλοι οι άλλοι, σας ευχαριστούμε για ό,τι μας χαρίσατε και περιμένουμε ανυπόμονα για τις επόμενες μεγάλες στιγμές.

***

Scratch: Δηλαδή του χρόνου θα ζητάμε από την Πανάθα το 7ο? Μα... το έβδομο?

Scratch1 : Ο Εμίρης (στη Βαρκελώνη) και ο κακομοίρης (στην Τούμπα). H υγεία (6ο ευρωπαϊκό) και η αρρώστια (με το καλημέρα εκμηδένισε το βαθμολογικό πλεονέκτημα των play off).