
Tώρα δηλαδή εγώ τι πρέπει να κάνω μετά το φιλικό του Παναθηναϊκού με τη Σαρλερουά; Οχι πείτε μου! Λογικά, πρέπει να δείξω χαρακτήρα, να θυμηθώ όσα έγραφα τόσο καιρό, να μην λουστώ όσα κοροϊδεύω και να κρατήσω μικρό καλάθι.
* Να μην αισιοδοξώ υπέρ το δέον σα να λέμε (για να μη με κράξει και ο
coachp - να δω τι θα καταλάβεις με το link).
* Να σκεφτώ ότι έγραφα πως από τα φιλικά δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα, γιατί γίνονται για να βγάλει τα δικά του ο προπονητής και όχι εμείς οι ξερόλες.
* Να μην γίνω σαν τους γαύρους που κορόιδευα όταν σε εκείνο το τουρνουά προετοιμασίας επί Σόλιντ, εκείνο ντε που είχε βγάλει μάτια ο ...Παπαγήτας, μοιράζανε σακούλες δεξιά κι αριστερά στους Σπανιόλους κι όταν ήρθανε τα επίσημα δεν προλαβαίνανε να μαζέψουνε τον κώλο τους και πέφτανε οι τεσσάρες σαν το χαλάζι στο Τσαμπιόνι.
* Να έχω - εννοείται - πάντα υπόψιν μου πως τα φιλικά είναι παιχνίδια που γίνονται χωρίς την πίεση του αποτελέσματος, συνηθέστατα με αντιπάλους της πλάκας και κατά συνέπεια ο,τιδήποτε λάμπει δεν είναι απαραίτητα και χρυσός.

Πώς να ξεχάσεις σα να λέμε ότι όταν ήρθε εκείνο το άμπαλο αυστραλοκροατικό υβρίδιο, που ακούει στο όνομα Αντονι Σέριτς είχες τολμήσει να πιστέψεις ότι θα κάνει να ξεχαστεί ο Μάρκους Μινχ; ΄Η ότι σε κάθε στραβοκλωτσιά (ίσια φαινόταν τότε) ενός άλλου - γκάγκαρος αυτός - Κροάτη, του Ιγκόρ Μπίσκαν εκσπερμάτιζαν συγχρονισμένα 50.000 "πράσινοι" οπαδοί στις εξέδρες του ΟΑΚΑ στο φιλικό με τη Σαραγόσα; [Για τον Φλάβιο(υ) πάντως είχε φανεί από την αρχή το πράγμα, ούτε που ακούμπησε σε εκείνο το ματς].
Κι ο μεν Σέριτς περιφέρει τώρα την αμπαλοσύνη του στην Τουρκία (με συμβόλαιο 700.000 ευρώ παρακαλώ - αυτό θα πει να έχεις καλό μάνατζερ), ο δε Μπίσκαν αράζει τις μακριές και καλοσχηματισμένες, πλην βαριεστημένες, αρίδες του κάπου στις Δαλματικές ακτές.
Ολα τα παραπάνω ναι, το ξέρω, είναι πράγματα που πρέπει να συνυπολογιστούν.

Ομως...
Οταν έχεις στερηθεί κάποια πράγματα για τόσο πολλά χρόνια και ξαφνικά φαίνεται να σου προσφέρονται τόσο απλόχερα (ακόμα κι αν αποδειχθούν απατηλά) πώς είναι δυνατόν να μην πέσεις με τα μούτρα; Κι ο καμηλιέρης που προχωράει μέσα στην έρημο, άμα δει (ή έστω νομίζει ότι είδε) όαση θα τρέξει προς το μέρος της ολοταχώς. Ο φαντάρος μόλις τον αμολύσουνε από το στρατό θα πάει να βρει την γκόμενα, ο χαρμάνης θα ψάξει να βρει τη φούντα του, ο χοντρός που είναι υπό επιτήρηση, άμα τον αφήσουνε λίγο λάσκα θα τσακίσει το περιεχόμενο του ψυγείου (ρώτα και τον Σόφο επί εποχής Αρη που τον είχαν κλείσει σε ξενοδοχείο για να ελέγχουν το βάρος του και αυτός είχε μετατρέψει σε αποθήκη τροφίμων και ποτών το δωμάτιό του!).
Οταν λοιπόν εσύ τόσα χρόνια έχεις πήξει στις γιόμες και στις στραβοκλοτσιές, όταν κάθε φορά φορά που έκανε σέντρα ο Βύντρα, ο αττικός ουρανός μετρούσε μείον ένα πετούμενο από αυτά που είχαν την ατυχή έμπνευση να σουλατσάρουν πάνω από το γήπεδο, όταν κάθε φορά που αποφάσιζε ο Τζιόλης να κατεβάσει τη μπάλα, προλάβαινες να πας στην τουαλέτα του γηπέδου, να γυρίσεις, να στείλεις δυο μηνύματα στους κολλητούς και να στρίψεις ένα τσιγάρο, χωρίς να έχεις χάσει ούτε μία φάση και όταν κάθε φορά που έφτανε η μπάλα στην περιοχή του Μάριο και αναλάμβανε να βγάλει ο Μόρις τα κάστανα από τη φωτιά, έκανες απλά τον σταυρό σου (καλά, αυτόν συνεχίζεις να τον κάνεις, αλλά λέμε τώρα), δεν είναι δυνατόν να μην αισθάνεσαι πως πνέει μια αύρα αισιοδοξίας μετά από όσα είδες στο φιλικό με τη Σαρλερουά.
Και τι είναι αυτό που είδες; Κατ΄αρχήν είδες τη μπάλα κάτω. Είδες καλή κυκλοφορία, είδες έναν - δυο συνδυασμούς, είδες κάποιες κομπίνες. Και όταν βγήκε από το παιχνίδι ο Καραγκούνης (ο παίκτης που σύμφωνα με έναν ΜΕΓΑ ποδοσφαιρικό φιλόσοφο παρέα με τον οποίο έχω παρακολουθήσει πολλά παιχνίδια της ομάδας, είναι ο απόλυτος ορισμός της φράσης "φέρνω τον κώλο γύρω" - στην ποδοσφαιρική του εκδοχή) και ο Αντρέας - Χουντίνι - Ιβανσιτς - τολμώ να πω ότι είδες και θέαμα.

Είδες έναν Νίνη που δεν ξέρω αν πρέπει να βρίσεις τον Πεσέιρο που τον κράτησε πέρσι στον πάγκο, ή να τον ευγνωμονείς γι΄ αυτό, δεδομένου ότι αν έπαιζε πέρσι, δεν ξέρω αν θα γυάλιζε τόσο πολύ το ματάκι του φέτος.
Είδες έναν Ρουκάβινα να κάνει κάτι τρελές ντρίμπλες που δεν πίστευες ότι θα δεις σ΄ αυτή την ομάδα ούτε στα πιο τρελά όνειρά σου.

Είδες έναν μικρό δαίμονα από τα δεξιά, ναι, τον Γκάμπριελ λέω που ανέβαινε τη γραμμή με τέτοια ταχύτητα που δεν τον προλάβαινε το μάτι σου (με την ίδια ταχύτητα έχανε και τον παίκτη του στην άμυνα βέβαια, αλλά αυτό θα αναλάβει να το ...διορθώσει ο τεντάς).
Είδες έναν προπονητή που μετά από πέντε γκολ και δέκα ευκαιρίες φώναζε στους παίκτες να πιέσουν και να βγουν μπροστά.
Είδες στο φάουλ του Νίνη στη φάση του τέταρτου γκολ, έξι παίκτες (!) μέσα στην περιοχή να ψάχνουν τρόπο να κουνήσουν το πλεχτό. Πες μου, τώρα, πότε έχεις ξανασυναντήσει τέτοιo ζήλο τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδι που έχεις ήδη σκοράρει τρεις φορές; Γιατί σε κάτι παιχνίδια απελπισίας με κάτι Καλαμαριές που πάλευες μέχρι το 90 να διασπάσεις την άμυνά τους, μπας και βάλεις το νικητήριο γκολ, το έχεις δει, δε λέω. Οχι έξι, αλλά δέκα παίκτες έβλεπες τότε. Μόνον τον Γκαλίνοβιτς δεν έβλεπες σε τέτοια ματς να ανεβαίνει (δεν είναι μέλος βλέπεις ο Μάριο).
Είδες έναν δραστήριο Κλέιτον (μέχρι να κουραστεί) που έκανε πράγματα και θαύματα στη δεξιά πλευρά παρέα με τον Γκάμπριελ.
Και να σκεφτείς ότι ακόμα δεν έχει ξεκινήσει και ο Ζιλμπέρτο!

Το ξέρω βέβαια ότι πίσω μπάζουμε. Αμα θες να έχεις τόσο επιθετικά μπακ, πρέπει οι δύο στόπερ σου να μασάνε σίδερα. Και ούτε ο Σαριέγκι, ούτε ο Βύντρα είναι Κουταλιανοί (για τον Γκούμα δεν το συζητάω, είναι τόσο πράος που υποπτεύομαι ότι, όχι απλώς τρέμει σαν το ψάρι στην κυρά του μπρος, αλλά πέφτει και παντόφλα στο σπίτι). Οπως ξέρω ότι ο Βαγγελάκης ο Μάντζιος όσο κι αν έχει βελτιωθεί, όσο κι αν τον πιστεύει ο τεντάς και προσπαθεί να τον κάνει να πάρει τα πάνω του, εξακολουθεί να είναι ο αδύναμος κρίκος. Αλλά εσείς έτσι κι αλλιώς μας τάξατε και στόπερ και φορ, έτσι δεν είναι;

ΥΓ. Γιόμες; Last year!
ΥΓ1. Παγκίτης ο Νίνης; Last year!
ΥΓ2. Σέντρες o Βύντρα στο γάμο του καραγκιόζη; Last year!
ΥΓ3. Επιτέλους πατάμε περιοχή!
YΓ4. Επιτέλους έχουμε άκρα!
YΓ5. Εχει θέση βασικού ο Γκούνης στο νέο Παναθηναϊκό;
ΥΓ6. Εχει θέση βασικού ο Ιβανσιτς στο νέο Παναθηναϊκό;
ΥΓ7. Μη μου παραμελείτε τον Σάλπι μου!
ΥΓ8. Και για να μη ξεχνιόμαστε: Πού είναι οι στόπερ; Οέο; Θέλω έναν με το κορμί του Κυργιάκου και έναν άλλο με το μυαλό του Χένρικσεν. Κανονίστε!
***
ΥΓ9. Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν (μτφ. στα γαυροφόρουμ ακόμα με το μπάσκετ ασχολούνται).