Tuesday, March 31, 2009

Si-ena εμείς δύο


Λένε ότι δεν πρέπει να υποτιμάς ένα πληγωμένο θηρίο. Κι ο Παναθηναϊκός το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο κλειστό του ΟΑΚΑ ήταν ένα πληγωμένο θηρίο. Λίγο η κακή βραδιά, λίγο η έλλειψη συγκέντρωσης, λίγο η υποτίμηση του αντιπάλου και η κακή εκτίμηση ότι το παιχνίδι τελείωσε όταν η διαφορά έφτασε στους 16 πόντους διαφορά, λίγο η αδράνεια του κόουτς και αθροιστικά όλα αυτά μαζί, έφεραν την ήττα. Η Σιένα άλλωστε δεν είναι τυχαία ομάδα. Και μαζί με την ήττα ήρθε και η χολή. Των αντικειμενικών και των "αντικειμενικών". Οτι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί, ότι ο Παναθηναϊκός είναι κορεσμένος, ότι ο Ομπράντοβιτς δεν είναι αυτός που ήταν, ότι, ότι, ότι...


Και παράλληλα οι κορόνες από τις "αντικειμενικές" του κώλου που επειδή το ίδιο βράδυ ο γαύρος είχε κερδίσει είχαν βγάλει το πόρισμα: "ΕΓΩ πάω Βερολίνο!" για τον ακατονόμαστο.

Ωπα! Basta! Δηλαδή, ρε μεγάλε; Η πρόκριση του γαύρου είχε ήδη συντελεστεί ενώ η δική μας αποτυχία ήταν τελεσίδικη; Εμείς είχαμε ήδη αποκλειστεί; Με τρία παιχνίδια να απομένουν; Ωραία δημοσιογραφία μια φορά!

Η αλήθεια είναι ότι η Πανάθα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Η ιταλιάνα είχε κάνει το break έφερνε το παιχνίδι στην έδρα της, εκεί όπου είχε να χάσει από το Δεκέμβρη του 2007 και προφανώς δεν σκόπευε να "αυτοκτονήσει" όπως είχε κάνει ο Παναθηναϊκός την περασμένη Πέμπτη. Αλλο πράγμα όμως το να μην θέλεις να γίνεις αυτόχειρας και εντελώς διαφορετικό να πέσεις θύμα ενός ...serial killer. Αν σου ...τύχει, σου ...έτυχε!


Η Σιένα λοιπόν υπολόγισε - δυστυχώς γι΄ αυτήν - χωρίς τον πληγωμένο εγωισμό του θηρίου που λέγαμε παραπάνω. Γιατί όταν έρχονται τα δύσκολα είναι η ώρα για τους σκληρούς. Kαι ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ σκληρός για να πεθάνει. Εχει αυτό το ειδικό μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένοι οι πρωταθλητές. Πριν τον αγώνα ήμουν βέβαιη ότι ο καλός Παναθηναϊκός πολύ δύσκολα θα χάσει δυο παιχνίδια στη σειρά (τρία με αυτό που προηγήθηκε στην Αθήνα). Πριν τον αγώνα ήξερα πως θα επιδιώξει να κερδίσει πάση θυσία το πρώτο ματς γιατί αν το έχανε, η ψυχολογία θα έπεφτε και στο δεύτερο οι πιθανότητες θα λιγόστευαν και τα περιθώρια θα στένευαν δραματικά. Την περίμενα λοιπόν τη νίκη. Και την περίμενα ακριβώς στο πρώτο ματς του "Palaport Mens Sana". Αυτό που δεν περίμενα ήταν αυτή την διαστημική εμφάνιση. Αυτή την εκπληκτική περιφερειακή άμυνα, αυτόν τον απίστευτο
Τσαρτσαρή με τους 8 πόντους και τα 10 ριμπάουντ που "ξύπνησε" στην πιο κατάλληλη στιγμή, αυτό το εκπληκτικό 46-27 στα ριμπάουντ. Κι όλα αυτά με την διαιτησία κόντρα σε όλο τον αγώνα. Με τον Παναθηναϊκό να εκτελεί την πρώτη του βολή στο τρίτο δεκάλεπτο!!!



Moυ είχε λείψει μια τέτοια εμφάνιση. Μια τόσο παλικαρίσια, λεβέντικη νίκη! Μου είχε λείψει αυτή η επιβεβαίωση ότι η ομάδα μου στα δύσκολα ορθώνει το ανάστημά της και κάνει αυτό που τόσο καλά ξέρει να κάνει τόσα χρόνια, στέλνοντας στα ουράνια την παναθηναϊκή ψυχή!

Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός που ξέρουμε και αγαπάμε! Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός που θέλουμε να βλέπουμε! Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν χάνει όχι μόνο την πρόκριση στο Βερολίνο, αλλά ούτε καν το τρόπαιο! Αρκεί να παίζει πάντα έτσι και να μην το ξαναγυρίσει στις επιπολαιότητες...

***

Scratch: Φοβερά ψυχικά αποθέματα.

Scratch 1: Aπίστευτα διαβασμένος Ομπράντοβιτς.

Scratch 2: Δικαίωσε το όνομά του ο kill-Bill.

Scratch 3: Βρε, λες να ξέρει τελικά ο Σάρας από άμυνα;


Scratch 4: Δεν μπορεί ακόμα ο Μητσάρας.

Scratch 5: Ο Συρίγος ανακαλύπτει την Αμερική: "... και βέβαια όταν δεν κάνεις λάθη παίζεις σωστά." Eλα!

Scratch 6: Ιταλιάνοι, πάρτε τα σκατόχαρτα που πετάξατε και βάλτε τα... ξέρετε πού...

Scratch 7: Πιανιτζιάνι, ιταλικό υβρίδιο "δράκου" - "ξανθού" κλάψε! κλάψε!

Scratch 8: Μερικά στραγάλια δώρο στους "γκρίζους λύκους" επειδή όπως φαίνεται είχαν καταπιεί αυτά που είχαν οι σφυρίχτρες τους. Χου ρε!


Scratch 9: Ξημερώνει Πρωταπριλιά. Κοιτάξτε μη την πατήσετε με τις μαϊμουδένιες ειδήσεις που θα βάλουν οι φυλλάδες.

Scratch 10: Ξημερώνει Πρωταπριλιά. Συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τότε που "έφυγε" ο Γιάννης ΜΑΣ...

Monday, March 30, 2009

Το Σμήνος (Der Schwarm)

«Aκριβώς μπροστά στο σκάφος είχε αναδυθεί κατακόρυφα από τη θάλασσα μια καμπουρωτή φάλαινα. Χρειαζόταν απίστευτη ώθηση για να σταθεί όρθιο αυτό το γιγάντιο πλάσμα. Για μια στιγμή φάνηκε να στηρίζεται στην ουρά της. Μονάχα η άκρη της βρισκόταν μέσα στο νερό και το υπόλοιπο σώμα στεκόταν ολόρθο στον αέρα και ξεπερνούσε σε ύψος τη γέφυρα του Lady Wexham. Μπορούσες να δεις καθαρά τις μακριές ζαρωματιές γύρω από το σώμα και την κοιλιά. Τα υπερφυσικά σε μάκρος πτερύγια ήταν ανοιχτά σαν φτερούγες και έλαμπαν, με άσπρα και μαύρα στίγματα εδώ και εκεί και γεμάτα κόμπους στις άκρες. Ηταν σα να ήθελε η φάλαινα να βγει ολόκληρη έξω από το νερό, κι ένα μυριόστομο επιφώνημα κατάπληξης σηκώθηκε από το σκάφος. Σχεδόν αμέσως όμως το τρομερό σώμα έγειρε αργά στο πλάι και έπεσε στο νερό μέσα σ΄ ένα όργιο από σταγόνες νερού που τινάχτηκαν προς κάθε κατεύθυνση. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο κατάστρωμα έκαναν ένα βήμα πίσω. Ενα μέρος του Lady Wexham εξαφανίστηκε πίσω από ένα προπέτασμα αφρών. Ανάμεσά τους φάνηκε να κινείται κάτι σκούρο, ογκώδες. Μια δεύτερη φάλαινα είχε πεταχτεί σαν βολίδα από τα βάθη της θάλασσας. Πολύ πιο κοντά στο σκάφος αυτή τη φορά υψωνόταν κατακόρυφα, μέσα σε ένα υδάτινο πυροτέχνημα, κι ο Αναουακ ήταν βέβαιος προτού ακόμα φτάσουν στα αυτιά του τα επιφωνήματα τρόμου των επιβατών ότι αυτό το δεύτερο άλμα θα αστοχούσε.
Η φάλαινα βρόντηξε με τέτοια δύναμη στο νερό παίρνοντας ξώφαλτσα το Lady Wexham που το πλοίο τραντάχτηκε για τα καλά. Ακούστηκαν βρόντοι, θραύσματα πετάχτηκαν προς κάθε κατεύθυνση. Το ζώο εξαφανίστηκε μες τα κύματα. Ανθρωποι που βρίσκονταν στο κατάστρωμα σωριάστηκαν κάτω. Αμέσως φάνηκαν κι άλλες φάλαινες να πλησιάζουν από τα πλάγια ενώ για άλλη μια φορά δύο σκούρα σώματα υψώθηκαν απότομα μέσα από το νερό και ρίχτηκαν με όλο τους το βάρος πάνω στον κορμό του.
"Αυτή είναι η εκδίκηση» φώναξε ο Γκρέιγουλφ υστερικά. «Η εκδίκηση της Φύσης!"».


Tο Σμήνος, το 1018 σελίδων βιβλίο του Γερμανού Frank Schätzing που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη είναι αυτό που ονομάζουμε "οικολογικό θρίλερ".

Ο πολυπράγμων Schätzing που είναι μεταξύ άλλων, διαφημιστής, μουσικός παραγωγός, ερασιτέχνης μάγειρας είδε πριν μερικά χρόνια ένα όνειρο στον ύπνο του και αποφάσισε να του δώσει σάρκα και οστά. Επί 4 συνεχόμενα χρόνια πραγματοποίησε μια επιστημονική έρευνα και συνέλεξε έναν μεγάλο αριθμό επιστημονικών πληροφοριών σχετικών με τη θάλασσα και τα φυσικά φαινόμενα τις οποίες συμπεριέλαβε στο βιβλίο του. Η προσπάθειά του ανταμείφθηκε και με το παραπάνω, καθώς το δημιούργημά του αποτέλεσε τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στη Γερμανία, πούλησε πάνω από 2,5 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ μεταφράστηκε σε 25 γλώσσες. Και παρόλο που ένας Γερμανός θαλάσσιος βιολόγος, ο Thomas Orthmann τον κατηγόρησε για λογοκλοπή το βιβλίο του αναμένεται να βγει το 2011 στους κινηματογράφους, αφού η Ούμα Θέρμαν αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου και ο Ντίνο ντε Λαουρέντις ανέλαβε την παραγωγή της ταινίας.

Με τι ακριβώς ασχολείται το βιβλίο του Schätzing; Με μια περιβαλλοντολογική καταστροφή που είναι αποτέλεσμα - τι άλλο; - της ασυδοσίας του ανθρώπου και της συνεχούς επέμβασής του στο περιβάλλον. Η καταστροφή ξεκινά από τη θάλασσα, θυμίζοντας την "Αβυσσο", καθώς σκουλήκια απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες μεθανίου οι οποίες προκαλούν τεράστιο τσουνάμι, ενώ φονικές μέδουσες και δολοφονικές φάλαινες επιτίθενται σε ανθρώπους και σε πλοία. Μια ομάδα επιστημόνων και ερευνητών θα κληθούν να λύσουν το πρόβλημα υπό την καθοδήγηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, με επικεφαλής μια φιλόδοξη στρατηγό, αμερικανοασιατικής καταγωγής. Το βιβλίο δηλαδή συνδυάζει τον καταιγιστικό ρυθμό, την επιστημονική γνώση αλλά και φαντασία, μικρές ερωτικές ιστορίες, ακόμα και στρατιωτικο-πολιτικές ίντριγκες.

Oι επιστήμονες ανακαλύπτουν ότι οι καταστροφές προέρχονται από έναν μεγάλο αριθμό μονοκύτταρων οργανισμών με πρωτόγονα βιολογικά χαρακτηριστικά που διαθέτουν ιδιαίτερα υψηλή νοημοσύνη, τους Υρρ, που ζουν στα βάθη της θάλασσας και θέλουν είτε να καταστρέψουν είτε να προειδοποιήσουν το ανθρώπινο είδος.

Και εκεί ακριβώς τίθεται μια σειρά ερωτημάτων: Είναι ο άνθρωπος το ανώτερο ον του πλανήτη; Αν όχι θα μπορούσε να συμβιώσει ειρηνικά με κάποια άλλα νοήμοντα όντα; Είναι διατεθειμένος να σταματήσει την καταστροφή του περιβάλλοντος; Μπορεί το συλλογικό συμφέρον να παραμερίσει το πολιτικό όφελος;

Αν και είναι σαφές από την πρώτη στιγμή πως ο συγγραφέας είχε στο μυαλό του πως το βιβλίο του κάποια στιγμή θα μπορούσε να γίνει ταινία, είναι γεγονός ότι δεν δείχνει ασέβεια προς τον αναγνώστη του. Το βιβλίο παρά τον μεγάλο του όγκο, διαβάζεται πολύ ευχάριστα και παραθέτει έναν τεράστιο αριθμό πληροφοριών και γνώσεων για τη θαλάσσια βιολογία και τη γεωλογία που και χρόνο θα χρειαζόταν κάποιος για να τις συγκεντρώσει όλες μαζί, αλλά και δεν είναι βέβαιο ότι θα τις αφομοίωνε το ίδιο εύκολα όπως συμβαίνει διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου παραθέτει μια μεγάλη σειρά από ευχαριστίες προς τους επιστήμονες, τους οποίους συμβουλεύτηκε για να γράψει το βιβλίο του, μάλιστα 1-2 από αυτούς έχουν "ρόλο" στο έργο του με το πραγματικό τους όνομα. Βέβαια, αυτή η παράθεση επιστημονικών γνώσεων έχει ένα κάποιο κόστος, γιατί είναι στιγμές που το βιβλίο μοιάζει με επιστημονική μελέτη παρά με λογοτεχνικό έργο, αλλά παρόλα αυτά δεν κουράζει.



Το γενικό συμπέρασμα του βιβλίου προκύπτει από την πεποίθηση του συγγραφέα ότι η θρησκεία επινόησε τη "θεωρία" πως ο άνθρωπος βρίσκεται στην κορυφή της εξελικτικής διαδικασίας της ζωής στον πλανήτη πρεσβεύοντας πως δημιουργήθηκε από τον θεό "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση".

Και διαφωνεί κάθετα μ΄ αυτό.

‘’Δεν είμαστε κάποιο παράγωγο κάποιας ανώτερης φυσικής εξέλιξης’’, έλεγε τώρα η Κρόου. ‘’Ο άνθρωπος είναι τυχαίο δημιούργημα. Είμαστε το αποτέλεσμα μιας κοσμικής καλοτυχίας, όταν ένας γιγάντιος μετεωρίτης έπεσε πάνω στη Γη και εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι. Δίχως αυτό το γεγονός ο πλανήτης θα κατοικούνταν σήμερα από νοήμονα σαυροειδή ή απλώς κάποια ζώα. Χρωστάμε την ύπαρξή μας σε ευνοϊκές φυσικές συνθήκες, όχι σε κάποια λογική διαδικασία. Από τους εκατομμύρια πιθανούς δρόμους ανάπτυξης που θα μπορούσαν να πάρουν οι πρώτοι πολυκύτταροι οργανισμοί του καμβρίου, ίσως μονάχα αυτός ο ένας υπήρχε για να εμφανιστούν οι άνθρωποι’’.
Είμαστε μονάχα μια μικρή ομάδα από τα είδη των θηλαστικών, που η εξέλιξη δεν την έχει καν καταχωρήσει στις επιτυχίες της. Τα πιο επιτυχημένα θηλαστικά είναι οι νυχτερίδες, οι αρουραίοι και οι αντιλόπες. Δεν αντιπροσωπεύουμε το τελευταίο κεφάλαιο, το αποκορύφωμα της ιστορίας της Γης, αλλά ένα από τα πολλά. Δεν υπάρχει καμιά τάση που να οδηγεί σε χρυσές εποχές της Φύσης, υπάρχει μόνο επιλογή. Με το πέρασμα του χρόνου κάποιο είδος αυτού του πλανήτη μπορεί να επιδεικνύει για ένα διάστημα αυξανόμενη σωματική και πνευματική πολυπλοκότητα, αλλά αν το δούμε συνολικά, δεν είναι τάση αυτό και οπωσδήποτε δεν είναι πρόοδος. Γενικώς η ζωή δεν διακρίνεται από καμία ορμή για την πρόοδο. Προσθέτει στο οικοσύστημα ένα σύνθετο στοιχείο, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί την απλή μορφή των βακτηρίων αναλλοίωτη επί τρία δισεκατομμύρια χρόνια. Η ζωή δεν έχει κανένα λόγο να θέλει να βελτιώσει ο,τιδήποτε.
Εάν υπάρχει Θεός και αυτός ο Θεός είναι ευφυής, τότε έχει τακτοποιήσει τα πράγματα έτσι ακριβώς. Κατά συνέπεια δεν είμαστε το αριστούργημά του, αλλά μια παραλλαγή που θα επιβιώσει μόνο αν συνειδητοποιήσει τον ρόλο της ως παραλλαγής.
Εντάξει, οι άνθρωποι είναι σχετικά μεγαλόσωμοι. Ενα μεγαλύτερο σώμα είναι ένα καλύτερο σώμα; Ορισμένα είδη φαίνεται πράγματι ότι γίνονται συνεχώς μεγαλύτερα διαμέσου της επιλογής, τα περισσότερα όμως, αν και μικρόσωμα, τα καταφέρνουν πολύ καλά. Σε περιόδους μαζικού αφανισμού τα μικρότερα είδη επιβιώνουν πιο εύκολα, ενώ τα μεγάλα αφανίζονται κάθε κάποια εκατομμύρια χρόνια, η εξέλιξη εγκαθιστά κατώτερα όρια μεγέθους, η ανάπτυξη ξαναρχίζει, μεγαλώνουν, ώσπου χτυπά ο επόμενος μετεωρίτης! Μπαμ! Ιδού το θεϊκό σχέδιο!

Είναι τα εξόχως εξειδικευμένα είδη, όπως ο άνθρωπος που εκλείπουν κάτω από ακραίες μεταβολές, επειδή δεν έχουν ικανότητα προσαρμογής. Αντιθέτως, οι περισσότεροι μονοκύτταροι οργανισμοί αντέχουν περιόδους παγετώνων και εκρήξεις ηφαιστείων, υπερβολικές δόσεις οξυγόνου και μεθανίου, μπορούν για χιλιάδες χρόνια να περνούν σε μια κατάσταση συγγενή προς τον θάνατο και να ξαναζωντανεύουν αργότερα. Τα βακτήρια υπάρχουν χιλιόμετρα βαθιά μέσα στα πετρώματα, σε κοχλάζουσες πηγές, σε παγετώνες. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαμε να επιζήσουμε, ενώ εκείνα τα καταφέρνουν θαυμάσια και χωρίς εμάς. Ακόμα και το οξυγόνο στον αέρα προϊόν των βακτηρίων είναι.

- Δεν μπορείτε να συγκρίνετε ένα ανθρώπινο πλάσμα με ένα μικρόβιο. …Προδίδετε την ανθρωπότητα ήδη με τα λόγια σας.

«Οχι, η ανθρωπότητα προδίδει τον πλανήτη, προκαλώντας δυσαναλογία μεταξύ των μορφών ζωής και της σημασίας τους. Είμαστε το μοναδικό είδος πάνω στη Γη που το κάνει αυτό. Αξιολογούμε. Εχουμε κακά ζώα, σπουδαία ζώα, χρήσιμα ζώα. Κρίνουμε τη Φύση βάσει αυτού που βλέπουμε, αλλά βλέπουμε μόνο ένα μικρό μέρος της, που του αποδίδουμε υπερβολική σημασία. Εστιάζουμε στα μεγάλα ζώα, τα σπονδυλωτά, βασικά σε εμάς τους ίδιους.

Δεν είμαστε επιτυχημένοι. Αν θέλετε να θαυμάσετε επιτυχία, κοιτάξτε τους καρχαρίες. Βρίσκονται εδώ σε μορφή ίδια και απαράλλαχτη από το δεβόνιο, τετρακόσια εκατομμύρια χρόνια πριν. Είναι εκατό φορές αρχαιότεροι από οποιονδήποτε πρόγονο του ανθρώπου και υπάρχουν πάνω από τριακόσια πενήντα είδη. Αλλά οι Υρρ είναι κατά πάσα πιθανότητα ακόμα αρχαιότεροι. Αν πρόκειται όντως για μονοκύτταρους οργανισμούς κι αν έχουν βρει ένα κόλπο να σκέφτονται ομαδικά, βρίσκονται αιώνες μπροστά μας. Δεν θα καταφέρουμε ποτέ να τους προλάβουμε. Μπορούμε βέβαια να τους εξοντώσουμε. Θέλουμε όμως να το ρισκάρουμε; Ξέρουμε ποια σημασία ενδέχεται να έχουν για την ύπαρξή μας; Ισως αποδειχτεί δυσκολότερο να ζήσουμε χωρίς αυτό τον εχθρό παρά μαζί του’’.


Κλείνω με τρεις παρατηρήσεις:

α) Ακόμα κι εγώ που δεν φημίζομαι για τον ...φιλοαμερικανισμό μου βρήκα ενοχλητικό το διαχωρισμό των "κακών" Αμερικανών και των ευαίσθητων και ευγενικών Ευρωπαίων επιστημόνων. Στην ταινία, πάντως, είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα αλλάξουν σημαντικά οι συγκεκριμένες ...ισορροπίες.

β) θα ήθελα να έμενε ο συγγραφέας λίγο παραπάνω στις σκηνές των καταστροφών - και αυτός ο συσχετισμός θα αλλάξει στην ταινία. Με αποζημιώνει βέβαια απόλυτα στο συγκλονιστικό φινάλε, αλλά θα ήθελα κάτι παραπάνω και στα επιμέρους σημεία.

γ) Οσο κι αν αποτελεί πραγματικότητα πως η θρησκεία "επινόησε" την ανωτερότητα του ανθρώπινου είδους, δεν γίνεται να "ακυρώνουμε" ολοκληρωτικά την ικανότητα που ανέπτυξε ο άνθρωπος να λειτουργεί συλλογικά.

Και κάτι τελευταίο: Αξίζει ιδιαίτερης μνείας η μετάφραση του Στέφανου Τζαννετάτου που είναι εξαιρετική και δεδομένης της δυσκολίας και των πολλών επιστημονικών όρων συνιστά έναν πραγματικό άθλο.

Αξίζει πραγματικά, διαβάστε το!

Δύο πολύ καλές κριτικές για το βιβλίο έχουν γράψει ο Δημήτρης Μαμαλούκας και ο Αlexandros.


Saturday, March 28, 2009

Ναι μεν, αλλά...




Δεν ξέρω γιατί, αλλά το 1-1 της Εθνικής στο Τελ Αβίβ μου θυμίζει έντονα το αποτέλεσμα του Παναθηναϊκού στο Μαδριγάλ. Και εμείς μετά το τέλος του αγώνα αν και θεωρούσαμε ότι χάθηκε μεγάλη ευκαιρία για νίκη, νοιώθαμε μια ικανοποίηση για την ισοπαλία. Ο πρώτος στόχος, λέγαμε, επετεύχθη. Θα μου πεις, το Ισραήλ δεν είναι σε καμία περίπτωση Βιγιαρεάλ και από την άλλη το αποτέλεσμα του αγώνα στο Παγκρήτιο δεν έχει τον "τελεσίδικο" χαρακτήρα που είχε η ρεβάνς με την Σπανιόλα στην Αθήνα. Είναι βέβαιο όμως αυτό; Εχει η Εθνική την "πολυτέλεια" για ένα αποτυχημένο αποτέλεσμα στο Παγκρήτιο; Σίγουρα όχι! Χώρια που ο Παναθηναϊκός με τη Βιγιαρεάλ προκρινόταν ακόμα και χωρίς γκολ, που σημαίνει ότι θα αρκούσε (σιγά!) μια καλή άμυνα, ενώ η Εθνική θα πρέπει να σκοράρει για να πάρει το τρίποντο.

Από την άλλη, φαντάζει πιο εύκολο να βάλεις γκολ στο Ισραήλ και να μην δεχθείς από αυτό, απ΄ ό,τι ήταν να βάλεις γκολ στη Βιγιαρεάλ και αντίστοιχα να μην το φας. Μόνο που αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να παίξει η Εθνική ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Πόσο εύκολο είναι αυτό; Καθόλου εύκολο και πιθανότατα δεν θα επιχειρηθεί καν. Ο μπαρμπα Οτο θα παίξει το παιχνίδι της υπομονής και θα περιμένει την ευκαιρία που μπορεί να γίνει γκολ. Το θέμα είναι ότι η Εθνική δεν κάνει πολλές ευκαιρίες επομένως θα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτές τις λίγες που θα της τύχουν. Ο,τι δηλαδή δεν έκανε στο Τελ Αβίβ.

Υπό αυτή την έννοια το αποτέλεσμα στο Ισραήλ δεν μου άρεσε. Μπορεί ο Ρεχάγκελ να λέει πως στόχος μας ήταν οι 4 βαθμοί στα δύο ματς με τους Εβραίους, επομένως με την ισοπαλία εκεί και με μια νίκη εδώ να είμαστε ΟΚ, αλλά αυτή τη νίκη εδώ δεν την βλέπω τόσο εύκολη. Και δεν την βλέπω εύκολη προσμετρώντας την εικόνα της ομάδας αφενός, την εμμονή του Ρεχάγκελ να χρησιμοποιεί τους συγκεκριμένους παίκτες με τους οποίους έχει κόλλημα, αφετέρου. Δέλλας, Χαριστέας, Σεϊταρίδης, Μπασινάς, παίκτες - κλειδιά και στις τρεις γραμμές είναι φανερό ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν λόγω έλλειψης αγώνων στα πόδια τους και βέβαια αυτό δεν θα αλλάξει σε τέσσερις μέρες. Αντίστοιχα δεν θα αλλάξει η εικόνα του αγώνα από την στιγμή που είναι σχεδόν δεδομένο ότι ο μπαρμπα Οτο θα χρησιμοποιήσει ξανά τους ίδιους παίκτες.


To παιχνίδι θα είναι δύσκολο για έναν ακόμα λόγο. Αν η Εθνική έπαιρνε τη νίκη στις ευκαιρίες είτε του Πατσατζόγλου είτε του Χαριστέα οι Ισραηλινοί θα έρχονταν εδώ απογοητευμένοι. Τώρα όμως θα έρθουν για να εξαντλήσουν τις πιθανότητές τους. Εχουν ταχύτητα (κι αυτό το είδαμε στο δεύτερο ημίχρονο όταν τα δικά μας κουρασμένα παλικάρια έσκασαν λόγω της ανετοιμότητας και έπεσε κατακόρυφα η απόδοσή τους) και δεν θα έχουν και άγχος (αυτό θα το έχουμε εμείς που θέλουμε πάση θυσία τη νίκη...).


Για το ματς στο Τελ Αβίβ, δεν υπάρχουν πολλά να πεις. Ο Καραγκούνης ήταν ο κορυφαίος του αγώνα. Ο Γκέκας έκανε για μια ακόμα φορά αυτό που ξέρει να κάνει καλά. Οσο και να μην τον πάω του το (ξανα)αναγνωρίζω πως έχει το ένστικτο του σκόρερ και όταν του δοθεί η ευκαιρία δεν λαθεύει. Προβλέπω να αναθερμαίνεται το ενδιαφέρον του γαύρου για την πάρτη του. Εχει δύο στοιχεία που τον κάνουν πολύ "ελκυστικό": Αποτελεσματικός και φθηνός. Η ευκαιρία αντίστοιχα που έχασε ο Χάρι δεν θα χανόταν από έναν σέντερ φορ που έχει αγώνες στα πόδια του, αλλά εδώ δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, "έρωτας είναι η αιτία..." (ο έρωτας του Ρεχάγκελ εννοώ).


To ναυτικό μπορεί να ήρθε, το διπλό δεν ήρθε όμως...

***



Πολλά ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στις κοριτσάρες μας για το τρόπαιο στο βόλεϊ. Ηταν λέει το 500ό κύπελλο που κερδίσαμε. Να τα χιλιάσουμε!

***

Scratch: Η έξοδος του Μπασινά, αφενός αποσυντόνισε αφετέρου απελευθέρωσε την ομάδα. Πώς γκένιν αυτό; (κοπιράιτ Ογκουνσότο).

Scratch 1: Ωραίο από γαυροφόρουμ: Τι κοινό έχουν ο Τζιόλης με τον Πατσατζόγλου; Και οι δύο έκαναν τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας τους κόντρα στη Βέρντερ Βρέμης.



Scratch 2: Το τι μαργαρίτα έχει να μαδηθεί άλλο να σας το λέω κι άλλο να το βλέπετε. Μένει ή φεύγει ο Βαλβίδας; Θα μείνει ή θα φύγει ο τεντάς; Θα πάρει ή δεν θα πάρει την ΑΕΚ ο τίγρης; Θα μείνει ή θα φύγει ο πρίγκιψ; Συναντήθηκαν ή δεν συναντήθηκαν οι πολυμετοχικοί;

Scratch 3: Δεν ξέρω αν είναι καλός αυτός ο Ραντοβάνοβιτς. Μπορεί και να είναι. Αλλά δεν αντέχω αδερφάκι μου άλλον Κροάτη. Θα βγάλω καντήλες!

Scratch 4: Από τα 14 μύρια ευρώπουλα το Γενάρη, έπεσε στα 7 ο Παλάσιος. Καλή περίπτωση. Σίγουρα; Κάτι μου μυρίζει (ο παίκτης έχει πρόβλημα κήλης και αρνείται να κάνει εγχείριση)...


Scratch 5: Τι να πω για το μπάσκετ; Ψυχρολουσία το 1-1 της Σιένα, αλλά θεωρώ σχεδόν απίθανο να μη μπορέσει η Πανάθα να πάρει το ένα από τα δύο παιχνίδια στην Ιταλία, ώστε να φέρει ξανά το πλεονέκτημα στην Αθήνα. Πάντως, για το 1-1 μπορεί να έπαιξε ρόλο και η ...κατάρα του Γκόντζου (εννοείται ότι ήταν μέγιστη αλητεία το "πέσιμο" που του έγινε και μάλιστα μπροστά στα παιδιά του. Για φραστικό "πέσιμο" δεν θα είχα αντίρρηση...).



Scratch 6: Αρχίζει η Φόρμουλα Ενα. Χωρίς αίγλη και φέτος. Με Μπάτον στην pole position στο τιμόνι της νεοσύστατης Brawn GP κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά από 55 χρόνια.


Scratch 7: Το Γκραν Πρι διεξάγεται στη Μελβούρνη, που σημαίνει ότι λόγω της διαφοράς ώρας με την Αυστραλία, θα γίνει Κυριακή πρωί. Είναι στις 9:00 το πρωί. Γι΄ αυτό συντονίστε τα ρολόγια σας στη θερινή ώρα μη το χάσετε.


Scratch 8: Σημειωτέον ότι θαμεταδοθεί από τον ΑΝΤ1 αντί για τον Αlpha που είχαμε συνηθίσει ως τώρα. Προβλέπω να πέσει πολύ μπινελίκι με τις διαφημίσεις που θα βάζει ενδιάμεσα το κανάλι...

Tuesday, March 24, 2009

DraGOYMAnoS


Δραγουμάνος: O διερμηνέας, ρίζα αραβική < αραβ. targumān -ος με μετάθ. του [r] και τροπή του αρχικού [t > δ], η οποία πέρασε εν συνεχεία στα τουρκικά. Μέγας δραγουμάνος ήταν τιμητικό αξίωμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι διερμηνείς μετέφεραν εντολές σε ξένους στρατιώτες, επισκέπτες και όπου τέλος πάντων χρειαζόταν συνεννόηση. Μετέφραζαν έγγραφα, έγραφαν εντολές και γενικά ήταν μεσάζοντες σε συμφωνίες και εντολές.
Σκωπτ. «Τι στέκεσαι εδώ σαν δραγουμάνος». Επειδή οι δραγουμάνοι στεκόντουσαν πάνω από επίσημους ή επικεφαλής αμίλητοι και άκουγαν, έχει την έννοια "τι στέκεσαι εδώ πάνω από το κεφάλι μου".


Χενκ Τεν Κάτε: Είναι πολύ σημαντικό οι κεντρικοί αμυντικοί να επικοινωνούν μεταξύ τους. Επειδή ο κώδικας επικοινωνίας μεταξύ Σαριέγκι και Bαβζίνιακ είναι δύσκολος, επέλεξα να χρησιμοποιήσω και τον Γκούμα.

DraGOYMAnoS λοιπόν ο Γιάννης Γκούμας. Ο Γιαννάκης που όταν πρέπει να πει δυο φράσεις στα ελληνικά θέλουμε μετά αποκωδικοποιητή για να καταλάβουμε τι είπε, έγινε ο ...δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα σε έναν Βάσκο και έναν Πολωνό. Σε τι γλώσσα αλήθεια; Στην ...εσπεράντο; Να λοιπόν που έχει την εξήγησή του το χάλι της άμυνάς μας. Είναι πρόβλημα επικοινωνίας! Τελικά ρε τεντά, είσαι χωρατατζής!!!

***

Scratch: Πρόστιμο στους παίκτες, δυσαρέσκεια για Τεν Κάτε (α ρε έρμε, έτσι και δεν είχες μεγάλη αποζημίωση θα είχες πάρει ήδη πόδι) γίναμε πάλι μια ωραία ατμόσφαιρα στην Πανάθα.

Scratch 1: Μπάγεβιτς: "Ποιος Σκόκο και Τζιμπούρ; Δεν τους είδατε; Αγκαλιά ήταν!". Koίτα ρε που μέχρι κι ο πρίγκιψ απέκτησε χιούμορ...

Scratch 2: Tα εισιτήρια διαρκείας λέει της Εθνικής δεν ισχύουν για το ματς με το Ισραήλ στο Παγκρήτιο. Οπως δεν ίσχυσαν και για το φιλικό με την Ιταλία που πήγε τρεις κι ο κούκος. Το σκεπτικό είναι πως τα διαρκείας ισχύουν για το τηγάνι ενώ το ματς γίνεται στην Κρήτη. Το ενδεχόμενο κάποιος κάτοχος διαρκείας να ήταν διατεθειμένος να ταξιδέψει στο Ηράκλειο για να δει το ματς, δεν το υπολογίζει σα να λέμε η ΕΠΟ. Θα πρέπει να αγοράσει το προπληρωμένο του εισιτήριο ξανά! Ζήτω η ελληνική κουτοπονηριά!!!

Sunday, March 22, 2009

Σημειολογία*


Στιγμιότυπο από τον αγώνα Πανιωνίου - Ολυμπιακού. Στον συγκεκριμένο αγώνα, ο Ολυμπιακός κατέκτησε και μαθηματικά τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας 2008-2009.


* Σημειολογία (η) ουσ. (γλωσσ.) επιστήμη που μελετά τα συστήματα των σημείων (γλώσσες, κώδικες, σύμβολα κτλ.)

***

Scratch: Πόσο ανεγκέφαλος και κάφρος πρέπει να είσαι για να μην παραμείνεις στην απονομή του μεταλλίου στους παίκτες της ομάδας σου (που έγινε μπροστά σε άδειες εξέδρες...) και να φύγεις νωρίτερα, ώστε να πας να πλακωθείς με τους ΑΕΚτζήδες;

Scratch 1: Πόσο ανίκανη πρέπει να είσαι ως Σούπερ Λίγκα για να συναινέσεις και ως Αστυνομία για να μην προβλέψεις, ότι έτσι όπως ορίστηκαν οι ώρες των αγώνων δεν υπήρχε περίπτωση να μην συναντηθούν οπαδοί του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ;

Scratch 2: Καλά ρε, πάλι με γκολ οφσάιντ;




Friday, March 20, 2009

Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και διαφήμιση

Διαφήμιση και σύγχρονος αθλητισμός είναι έννοιες αλληλένδετες. Η εμπλοκή της διαφήμισης στα αθλητικά δρώμενα έχει πολλές διαστάσεις και ο ρόλος της τις περισσότερες φορές κάθε άλλο παρά αθώος είναι. Ωστόσο αυτό το "πάντρεμα" έχει δώσει πολλές φορές κάποιες εκπληκτικές αθλητικές διαφημίσεις. Εξυπνες, ποιοτικές, γεμάτες σταρ του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ. Κάποιες από αυτές, τις πιο αγαπημένες μου, θα δείτε παρακάτω:



Dario G - Carnaval de Paris και μια διαφήμιση πλημμυρισμένη από τα χρώματα και τα "αρώματα" του Μουντιάλ 1998 στο Παρίσι. Δεν παίζει κάποια μεγάλη φίρμα του ποδοσφαίρου, αλλά είναι η διαφήμιση - σημείο αναφοράς στο ποδόσφαιρο.

***



Η διαφήμιση της Νike για το USA '94 με τους ποδοσφαιριστές (Καντονά, Ρομάριο, Κάμπος..) να ζωντανεύουν πάνω στα τεράστια κτίρια και να παίζουν ποδόσφαιρο, στέλνοντας τη μπάλα στις πόλεις των ΗΠΑ που φιλοξένησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο.

***


Η διαφήμιση της Adidas για το Μουντιάλ 2006 στη Γερμανία. Δυο πιτσιρικάδες διαλέγουν στη γειτονιά τους παίκτες, μεταξύ των οποίων οι Σισέ, Κακά, Ζιντάν, Μπέκαμ, Ντεφόε, Μέσι, Καν, Μπεκενμπάουερ (ο ένας γελάει για την "σιτεμένη" επιλογή του φίλου του, αλλά αίφνης ο "Κάιζερ" εμφανίζεται οπότε ο Ζιντάν ψιθυρίζει στον άλλο να επιλέξει τον Πλατινί - που επίσης εμφανίζεται), Λάμπαρντ, Κλόζε, για να παίξουν μπάλα μέχρι τελικής πτώσεως. Μόνο που κάποιος έχει άλλη γνώμη...

***



Διαφήμιση της Pepsi από μια άλλη εποχή με τους Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ρομπέρτο Κάρλος, Φραντσέσκο Τότι και Ροναλντίνιο να τα βάζουν με τους κακούς.

***


Διαφήμιση της Nike για το Μουντιάλ της Απω Ανατολής το 2002. Απίστευτος Ερίκ Καντονά, διοργανώνει ένα μυστικό ποδοσφαιρικό τουρνουά πάνω σε ένα πλοίο, στο οποίο παίρνουν μέρος οι καλύτεροι παίκτες του κόσμου. Προσέξτε το γελάκι και τα γαλλικά στο τέλος, όταν η ομάδα των Ανρί, Τότι, Νακάτα "κοροϊδεύει" τους Φίγκο, Ρομπέρτο Κάρλος και Ρονάλντο.

***



Nike και πάλι, 2000 και φοβερή διαφήμιση με τίτλο "The Mission", όπου μια σειρά από διάσημους ποδοσφαιριστές έχουν ως αποστολή να πάρουν μια μπάλα της Nike από ένα μέρος που φρουρείται από διάφορα "πλάσματα". Και ποιος δεν εμφανίζεται! Λουίς Βαν Γκάαλ, Μπουφόν, Κόουλ, Ντέκο, Ντάβιντς, Τουράμ, Φίγκο, Νέστα, Νιστελρόι, Μαλντίνι, Ρομπίνιο, Τότι...

***


Φ-Ο-Β-Ε-Ρ-Η διαφήμιση της Pepsi, Nike vs Adidas, Βeckham vs Casillas και Man U vs Real Madrid. Αγρια Δύση, η ομάδα της Μάντσεστερ μπαίνει σε ένα σαλούν ο Μπέκαμ ζητά μια Pepsi, o Kασίγιας την αρπάζει πριν φτάσει στα χέρια του και είναι λόγος μονομαχίας με μπάλα. Βγαίνουν όλοι έξω, ο επικυρηγμένος Ριβάλντο παρακολουθεί από ένα παράθυρο και η μπάλα καταλήγει στο μπαρμπέρικο και στον Ρομπέρτο Κάρλος που βγαίνει έξω έξαλλος και ζητάει το λόγο από τον Μπέκαμ: "Εh, gringo!".

***



Ουσιαστικά συνέχεια της προηγούμενης (παραπάνω) διαφήμισης της Pepsi. Ρομπέρτο Κάρλος εναντίον Ριβάλντο. O επικηρυγμένος Ριβάλντο το σκάει παίρνοντας τα λεφτά (οπς, σόρι, τις Pepsi) και ο Ρομπέρτο Κάρλος για να τον σταματήσει κάνει αυτό που θα ήθελαν να κάνουν όλοι οι οπαδοί του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, μετά τον τρόπο που έφυγε από τις ομάδες τους.

***


Νike, ίσως η καλύτερη διαφήμιση από όλες και ποδοσφαιρική μάχη του Καλού με το Κακό. Με το Καλό παίζουν μεταξύ άλλων, Καντονά, Ρονάλντο, Μαλντίνι, Κλούιφερτ, Φίγκο, Ντάβιντς, Ρούι Κόστα, Μπρολίν, Κάμπος. Oλα τα λεφτά το "au revoir" του Καντονά στο τέλος.


***



EDIT: Μετά από σωστή επισήμανση του Γιώργος Τ. πρόσθεσα και αυτή την διαφήμιση. (Ηταν όντως παράλειψη, Γιώργο). Αγώνας Βραζιλίας - εναντίον Πορτογαλίας και μετά από πρόκληση του Φίγκο στον (ορίτζιναλ) Ρονάλντο και σήκωμα του ...γαντιού από τον οξύθυμο Ρομπέρτο Κάρλος το παιχνίδι ξεκινάει ...λίγο νωρίτερα. Προσέξτε το πέρασμα του Καντονά, το ηλίθιο ύφος του Σκολάρι και το ...τάκλιν του διαιτητή στον Ροναλντίνιο! Eπίσης, τον Ρούουντ Φαν Νιστελρόι ως ...θεατή που πηγαίνει στο γήπεδο να επαναφέρει τη μπάλα εντός γηπέδου (η δεύτερη version με τον Τόττι αντί του Νιστελρόι εδώ).



***



Kαι βέβαια η διαφήμιση της Pepsi με τους "διψασμένους" Μπέκαμ, Ανρί, Ρομπέρτο Κάρλος, Ροναλντίνιο, Τόρες, Βαν ντερ Φάαρτ να κάνουν σερφ υπό τους ήχους της Μισιρλού.


***



Οπως επίσης τους πολυδιαφημισμένους αστέρες να χάνουν (!) σε αγώνα ποδοσφαίρου με έπαθλο την Pepsi από αθλητές Σούμο. Προσέξτε το φιλάκι στον Ρομπέρτο Κάρλος και τον ποδοσφαιρικό πανηγυρισμό με τα θηρία να ...γλιστράνε στο χόρτο.

***









Ρονάλντο (ο original, όχι ο κλαψιάρης) σε ρόλο ταυρομάχου εναντίον ταύρου και διαφήμιση για τη βραζιλιάνικη τηλεόραση της μπύρας Brahma.

***



Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ αποβάλλεται και στο δρόμο προς τα αποδυτήρια "πεθαίνει" για μια γουλιά Pepsi. Eνα παιδάκι του δίνει από τη δική του και για αντάλλαγμα του ζητάει την φανέλα του...

***


Ο Ερίκ Καντονά προσπαθεί να παίξει γκολφ, αλλά τίποτα δεν του βγαίνει και τα παίρνει στο κρανίο. Μέχρι τη στιγμή που αποφασίζει να πιει Lipton Tonic. Εχει γυρίσει αντίστοιχη διαφήμιση με το Lipton Ice Tea, αλλά εκεί προσπαθεί να παίξει πόλο...

***


Διαφήμιση της Puma. O Σαμουέλ Ετό κάνει μπάνιο, του κλέβουν τα ρούχα του και βγαίνει γυμνός έξω για να βρει τους κλέφτες...

***

Ο Ροναλντίνιο όταν ήταν μικρός προοριζόταν να γίνει διαιτητής. Αλλά η ζωή - και η Pepsi - είχε άλλα σχέδια...

***



Ο Ζινεντίν Ζιντάν "τεστάρει" τα καινούργια του γυαλιά με τον τρόπο που ξέρει να χρησιμοποιεί καλύτερα από όλους τους άλλους...

***


Μετά τον Ζινεντίν Ζιντάν, όλοι θέλουν να ...κουτουλήσουν τον Μάρκο Ματεράτσι αλλά αποτυγχάνουν παταγωδώς. Μόνο η Νike ξέρει τον τρόπο...
***



O Mαραντόνα ξυπνά κάθιδρος από έναν εφιάλτη (πραγματικός εφιάλτης θα έλεγα) και διαπιστώνει ότι έχει πιει πολλές guaraná. Αy Caramba!

***

Kαι βέβαια δεν θα μπορούσε να λείψει το μπάσκετ...



Αγαπημένος Μάικλ Τζόρνταν vs ...Μάικλ Τζόρνταν για την Gatorade.

***



Νike και Μάικλ Τζόρνταν δικαιώνοντας το παρατσούκλι Αir Jordan.

***



Mάικλ Τζόρνταν εναντίον Λάρι Μπερντ, με έπαθλο ένα Big Mac.

***



Απίστευτος Τσαρλς Μπάρκλεϊ για την Nike πολλά χρόνια πριν (το βιντεάκι δεν έχει πολύ καλή εικόνα, αλλά αξίζει τον κόπο) παίζοντας στην Οπερα "Βarkley of Seville". Σε μια προσπάθειά του σκοτώνει άθελά του τον διαιτητή και του ζητούν για τιμωρία να παραδώσει τα παπούτσια του. "Ολα τα λεφτά" η αντίδρασή του: Le scarpe? NO! (Oύτε ο Εντι Μέρφι δεν θα το έπαιζε καλύτερα!).

***



Kέβιν Γκαρνέτ, Τρέισι Μακ Γκρέιντι, Τιμ Ντάνκαν. Και ο Θεός έπλασε τον μπασκετμπολίστα!

***




Kαι για το τέλος, φοβερός Kόμπε Μπράιαντ ως τραγουδιστής συγκροτήματος που το αποτελούν οι Τony Hawk (skater), Α-Rod (Alex Rodriguez - baseball player - ex της Μαντόνα μετά το διαζύγιο με τον Γκάι Ρίτσι και πριν τον Jesus) και ο κολυμβητής Michael Phelps για τη σειρά των μουσικών video games Guitar Hero.

(Scratch: Τι να κάνω, δεν έχω θέμα λέμε!)



Thursday, March 19, 2009

Το βαπόρι από τη Σερβία

Βαπόρι και παπόρι, το. 1. ατμόπλοιο. 2. (φρ.) α) «γίνομαι βαπόρι»: εξοργίζομαι. β) «τον έκανα βαπόρι»: τον εξόργισα.

[Ετυμολ. <ιταλ.) vapore «ατμός, ατμόπλοιο») <(λατ.) vapor (-oris) «ατμός»].




H σκηνή από την ελληνική ταινία "Τζένη - Τζένη".
Ο Νίκος Μαντάς (Ανδρέας Μπάρκουλης) κάνει λευκό γάμο για λίγους μήνες με την Τζένη (Τζένη Καρέζη), κόρη ενός κομματάρχη, μετά από προτροπή του εφοπλιστή θείου του κ. Κασσανδρή, προκειμένου να καταφέρει να βγει βουλευτής. Το ζευγάρι έχει έναν καβγά μετά από μία βραδινή έξοδο στην οποία η Τζένη φλερτάρει με οικογενειακό φίλο του Κασσανδρή καθώς εκείνος της λέει ότι όσο είναι παντρεμένη μαζί του οφείλει να σέβεται το όνομά του, ενώ εκείνη θέλοντας να τον πικάρει του λέει πως φροντίζει το ...μέλλον της μετά το διαζύγιό τους. Στο αποκορύφωμα του καβγά μπαίνει στο δωμάτιο η θεία του, σύζυγος του εφοπλιστή και του λέει πως ο οικογενειακός φίλος τον περιμένει στο σαλόνι. Ο Μαντάς φεύγει έξαλλος βρίζοντας, η θεία του έκπληκτη ρωτάει την Τζένη τι έπαθε και εκείνη της απαντά με ερώτηση:

- Πόσα βαπόρια έχετε κυρία Κασσανδρή μου;

- 26.
- Μόλις σας έφτιαξα άλλο ένα! 27!

Αν βάλεις τώρα στη θέση της Τζένης τον Ισμαέλ Μπλάνκο και στη θέση του Μαντά τον Μπάγεβιτς έχεις ακριβώς το σκηνικό. Βαπόρι τον έκανε τον πρίγκιπα ο Αργεντίνος επειδή κλότσησε μπουκάλια στην αλλαγή του στο ματς κυπέλλου με τον Πανσερραϊκό. Και άστραψε και βρόντηξε ο Μπάγεβιτς στη συνέντευξη Τύπου: "Ας πάει να τα κάνει στη μάνα του αυτά, όχι σε μένα!".

Μιλάμε τώρα ότι εδώ και μια εβδομάδα περίπου τον Μπάγεβιτς είναι λες και τον έχει τσιμπήσει μύγα τσε - τσε. Τρώγεται με τα ρούχα του, μουρμουράει, βρίζει, θυμώνει, ανάβει, κορώνει, τα χώνει στους παίκτες δημοσίως, τα χώνει στους παίκτες ιδιωτικά, δεν έχει αφήσει και τίποτα που να μη το κάνει. Λες και βρίσκεται στην ανδρική κλιμακτήριο είναι (θα μου πεις, μπορεί, γιατί όχι;).

Από την άλλη, για έλα στη θέση του! Είπαμε να γυρίσει στην ομάδα της καρδιάς του, αλλά όχι να του κάνουνε και τα νεύρα κρόσσια! Πόσα πράγματα πια να αντέξεις για χάρη της αγάπης σου; Υπάρχει κι ένα όριο! Εδώ διέρρευσε από Ισπανία μεριά ότι έχουνε έτοιμο τον παππού με το φανελάκι, τον Δον Λορένσο ντε, για να επιστρέψει το καλοκαίρι, "επειδή είναι πολύ κουρασμένοι από τη συνεργασία τους με τον Μπάγεβιτς". Κι άμα είναι αλήθεια αυτό πώς να δουλέψει ο χριστιανός; Ας πρόσεχε όμως ο Ντούσαν. Ας πρόσεχε! Στην ΑΕΚ πήγε να δουλέψει, από την Πόλη προέρχεται η ομάδα, ήταν δυνατόν να μη μπλέξει με βυζαντινισμούς;


Στο γαύρο τώρα ο Βαλβίδας το πήρε αλλιώς για να μη βρει. Εκανε ασκήσεις ψυχραιμίας. Ετσι και τον έπιανες από τη μύτη στη φάση της αποβολής του Λέτο θα έσκαγε. Ποιος ξέρει πόσα πράγματα θα πέρασαν εκείνη τη στιγμή από το μυαλό του: "Αξίζει να μείνω; Κι άμα μείνει και το τσογλάνι πώς θα βγει η επόμενη σεζόν; Θα δουλεύω ή θα τσακώνομαι κάθε μέρα μαζί του; Κι αυτός ο πρόεδρος τι κόλλημα έχει φάει με τον Ινδιάνο; Ούτε hot γκόμενα να ήταν!"


Kατά τ΄ άλλα το ματσάκι ξεκίνησε στραβά. Κι έτσι και το έβλεπες παρέα με κανα γαύρο θα νόμιζες ότι ο Καλόπουλος τους έχει σφάξει. Μιλάμε τώρα ότι έτσι και δεν το γυρίζανε το τι θα έγραφαν αύριο φυλλάδες, άλλο να σου λέω κι άλλο να το βλέπεις. Το γυρίσανε όμως, πάνε ντουγρού για τελικό κόντρα στην ΑΕΚ οπότε ασχοληθήκανε με τον Ζαϊρί. Το έχουνε αυτό οι γαύροι. Οποιος παίκτης βγάζει μάτια όταν παίζει εναντίον τους, τον θέλουν στο λιμάνι. Αν μάλιστα κάνει ένα τακουνάκι και μια ντρίπλα, τελείωσε! Τους έχει πάρει την ψυχή...


Στη Θεσσαλονίκη τώρα δεν είχαμε παιχνίδι. Αλλά είχαμε Ζαγόρ. Που βγήκε και έδωσε συνέντευξη και τα έχωσε δεξιά και αριστερά αδιακρίτως. Και μίλησε σαν αρχηγός και τα είπε όλα με το όνομά τους. Και για τους άλλους και για τους δικούς του. Για την Πολιτεία είπε που έστειλε του κόσμου τις δυνάμεις στην Τούμπα λες και θα πήγαινε εκεί ο πρόεδρος της Αμερικής, για τον γαύρο και την άθλια φιλοξενία στο τηγάνι, για τη μερίδα οπαδών της ομάδας του που κάνει μαλακίες και πρέπει να πάει σπίτι της, την ομάδα που είναι 10 μηνών ομάδα άρα πρέπει να δείξουν όλοι υπομονή, για τους γαύρους που μετά το πρώτο ματς έβγαλαν ανακοίνωση και οι δικοί του έφαγαν το τυράκι και έπεσαν σε παγίδα, αλλά και για τους παίκτες του ΠΑΟΚ που παίρνουν αδικαιολόγητες κόκκινες κάρτες. Ωραίος!

***

Scratch: Φοβερή ατάκα Ζαγοράκη: "Ρε παιδιά μέχρι προχθές φορούσα παντελονάκι. Προπονητικό, Ομάδα, Εξυγίανση. Θα πάθω τίποτα ρε παιδιά".

Scratch 1: Πατσατζόγλου, ο Βύντρα του γαύρου. Τσαφ, στο πρώτο γκολ, τσαφ και στο δεύτερο. (Βέβαια, ο δικός μας τουλάχιστον είναι ομορφόπαιδο! Και είναι και καλύτερος παίκτης! Αμ πώς!).


Scratch 2: Κοίτα πώς πήγε ντυμένος ο Χατζηχρήστος (ως πρόεδρος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ) στη συνάντηση με τον Ιωαννίδη για το γήπεδο της ΑΕΚ...

Scratch 3: Προκρίθηκε η Βέρντερ! Ρε λες να τον δούμε τον Αλέξανδρο τον εύζωνα τροπαιούχο στο ΟΥΕΦΑ να τρελαθούμε ομαδικά;

Wednesday, March 18, 2009

Ασπρη λίστα, μαύρη λίστα


Λίστες. Μάλιστα κύριοι, οι λίστες μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας αφού το πρωτάθλημα έχει ουσιαστικά τελειώσει και κάπως πρέπει να βγάλουν το ψωμάκι τους και οι ΑΡΔ. Ελάτε δηλαδή λίγο κι εσείς στη θέση τους. Θυμηθείτε την περυσινή σεζόν. Που οι ομάδες ήταν δίπλα δίπλα και κονταροχτυπιόντουσαν για το κατσαρόλι. Οσο να το κάνεις υπήρχε ενδιαφέρον, υπήρχε τζερτζελές. Ειδικά πέρσι τι να λέμε! Από τη μια ο Πεσέιρο(υ) που κρατούσε το κατσαρόλι στα χέρια και του το πήρε ο Ρατζίνσκι και του το πέταξε μέσα στα Πηγάδια, από την άλλη ο ΟΦΗ, το παράρτημα ντε που μας έριξε την ξεγυρισμένη την τεσσάρα, είχανε οι ΑΡΔ να γράφουνε του κόσμου τα πράγματα. Οχι μια εφημερίδα, δύο κι άλλες δύο γεμίζανε. Βάλε τώρα από την άλλη την ΑΕΚ με τον Ντέμη που βγήκε και πέταξε λευκή πετσέτα ότι και καλά τελείωσε το πρωτάθλημα και απέτυχε η ομάδα και έτρεχε μετά να την μαζέψει πίσω όταν η ΑΕΚ ξαναμπήκε στο κόλπο. ΄Η μήπως ο γαύρος δεν είχε θέμα που έδιωξε τον Τάκη και πορεύτηκε η ομάδα με τον Σεγκούρα και είχανε αρχίσει να μουρμουράνε όλοι οι γαύροι ότι θα κάνει φτερά το κατσαρόλι; Σε αναβρασμό ήταν όλος ο κόσμος. Ενώ τώρα; Ηρεμίααααααααααα. Ησυχίαααααααααααα. Μια ήρεμη λίμνη για να κάνεις βαρκάδα είναι το πρωτάθλημα. Μια θάλασσα χωρίς κύμα. Κι ούτε ένα βοτσαλάκι δεν υπάρχει να πετάξεις μέσα να ταράξει λίγο τα νερά. Ε, ελάτε τώρα στη θέση του ΑΡΔ. Τι θα κάνει αυτός; Κλέφτης θα γίνει; Παίζει λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο τα γνωστά του χαρτιά. Μεταγραφές. Κανείς δεν ζημιώθηκε πουλώντας ελπίδα. Ασε που με τόσα ονόματα που αραδιάζονται όλο και κάποιο θα βγει.

Οπου και να ανοίξεις λοιπόν βλέπεις λίστες. Ασπρες λίστες, μαύρες λίστες. Ποιον θέλουν οι προπονητές και οι μάνατζερ πα να πει στην ομάδα και ποιος θα φάει σουτ. Ασε τώρα που έχουν ξαμολυθεί οι σκάουτ δεξιά κι αριστερά για να βρουν παιχτρόνια. Παρεμπιπτόντως, αυτή τη μαλακία με τους "σκάουτ-ερς" μόνο εμείς την έχουμε. Σκάουτ είναι η λέξη αλλά εμείς είπαμε να της βάλουμε και μια κατάληξη νάχει να μας βρίσκεται. Τέλος πάντων. Και διαβάζεις τώρα εσύ: Στην Πολωνία ο Βαζέχα. Κι εδώ τώρα για να πω την αλήθεια ένα ψυχοπλάκωμα σε πιάνει. Οπως και να το κάνεις ρε παιδί μου, άμα ακούς ότι πάει ο άλλος για παίκτες στην Πολωνία, ή τη Ρουμανία, ή την Σλοβακία μαραίνεσαι. Σε πιάνει μια μελαγχολία. Μπορεί να βρεις κανα παίκτη που θα βγάλει μάτια δεν λέω. Αλλά δεν έχει αίγλη αδερφάκι μου. Σου θυμίζει κάτι από το παρελθόν. Ακούς ας πούμε ότι πάει ο άλλος στη Λατινική Αμερική και αμέσως αναπτερώνεται το ηθικό. Γιατί ξέρεις ότι μπορεί μέσα στις φαβέλες να βρεις και κανα διαμαντάκι. Είναι η ήπειρος της ποδοσφαιρικής ελπίδας η Λατινική Αμερική. Οπως επίσης η Ευρώπη, η δυτική έχει άλλο αέρα. Ακούς ότι πάει ο Αντωνίου στην Γαλλία ή στην Ισπανία και έρχεσαι στα ίσια σου. Ακούς ότι πάει στη Γερμανία και την Αγγλία και κάνεις όνειρα. Μέχρι εκεί βέβαια, γιατί αν κινήσει για βορειότερα ξαναγυρίζουμε στην αρχική εντύπωση. Καθότι Σκανδιναβία και Ανατολική Ευρώπη ένα και το αυτό όταν μιλάμε για μπάλα. Εποχές Τζίγγερ και φτου κακά.

Από την άλλη τώρα έχουμε και τις επιστροφές. Είναι λέει να επιστρέψει ο Γιούρκας και την καλοβλέπουμε την περίπτωση. Τώρα δηλαδή για να πω την αλήθεια, έτσι που έχει κακοπάθει η θέση του δεξιού μπακ και μπροστά στην προοπτική να φάμε στη μάπα για άλλη μια χρονιά ως βασικό τον Σουηδό κιθαρίστα, θα έλεγα να έρθει ο Γιούρκας με ΧΙΛΙΑ. Αλλά όταν αρχίζουν οι δεύτερες σκέψεις αρχίζουν και οι ενδοιασμοί. Να έρθει ο Γιούρκας, αλλά ποιος Γιούρκας θα έρθει; Αυτός που είχε βάλει τη γκολάρα στην αχώνευτη και γυρνούσε ο Σερ Ραμολιμέντος και ρωτούσε ποιος είναι αυτός ο παίκτης; ΄Η θα έρθει ο χορτασμένος ποδοσφαιρικά και οικονομικά Γιούρκας για να κάνει χαβαλέ; Εχει κίνητρο ο Γιούρκας για να παίξει μπάλα, ή θα παίρνει σβάρνα τις αντιπροσωπείες της Φεράρι και της Λαμποργκίνι και θα αράζει στη Γλυφάδα με τις μοντέλες για καφέ; Κι είναι και το άλλο. Είναι καλά αγωνιστικά ο παίχτης, και γιατί εγώ νομίζω ότι τραυματίζεται όλο και πιο συχνά τελευταία;
Για το ότι το κασέ του είναι μεγάλο και περνάει ακόμα κι αυτό του Καραγκούνη δεν το συζητάω καν, αυτό είναι θέμα της διοίκησης και όχι δικό μου. Οποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια που λέει κι ο Θανάσης (ένας είναι ο Θανάσης).

Και εκτός από τον Σεϊταρίδη τώρα υπάρχει και ο Κατσούρ. Που κι αυτός λέει θέλει να γυρίσει. Και μπορεί να είναι κολλητός του Ντέμη, αλλά ο Ντέμης πια δεν υφίσταται στην ΑΕΚ, άρα δεν υφίσταται και κώλυμμα από πλευράς του να έρθει στην Πανάθα (άσε που είναι και βάζελος...). Και τον Κατσούρ τώρα κακό παίκτη δεν τον λες. Γιατί αν τον πεις, αφενός θα σε πούνε άσχετο αφετέρου θα πέσει φωτιά να σε κάψει. Αλλά πώς θα έρθει; Και κυρίως ποιος θα φύγει για να έρθει; Γιατί για να έρθει, σημαίνει ότι κάποιος θα φύγει. Αν με εννοείς τι εννοώ. Ασε που έχει ένα μπλαζέ ύφος που μπροστά του ο Μάντζιος είναι μαθητούδι του νηπιαγωγείου. Αντέχει η ομάδα δύο μπλαζαδούρες μαζί; (Λες να φύγει ο Βαγγελάκης;).



Στο γαύρο τώρα εδώ και μια εβδομάδα (και παραπάνω) ζούμε στον αστερισμό του Βαλβίδα. Οι μεταγραφές εδώ αργούν. Κι όταν έρθουν θα πέσει πολύ γέλιο γιατί ο θείος έχει αποκτήσει καβούρια στις τσέπες και δεν σκοπεύει να τα σκάσει. Αλλά γι΄ αυτό θα τα πούμε αργότερα. Ολοι που λες ασχολούνται με το μυρμήγκι από τη Βασκωνία. Που πήγε λέει στο Ρέμο το ίδιο βράδυ που έριξε την πεντάρα στις γριές για να διασκεδάσει. Μα τι καλόψυχες που είναι αυτές οι γριές ρε παιδί μου! Δεν φτάνει που έγιναν σάκος του μποξ για το γαύρο! Τον ψυχαγώγησαν κιόλας το βράδυ (ο πρόεδρός τους ο τραγουδιάρης δηλαδή). Και την άλλη μέρα ο Κατσαβάκης επιδόθηκε και στην γνωστή και αγαπημένη του συνήθεια της σπάτουλας. Πρώτα τα άρπαξε και μετά εξήρε το μεγαλείο του θρύλου. Μιλάμε τώρα ότι κάνω πρόταση σοβαρή. Οπότε ο Κατσαβάκης παίζει με το γαύρο, την επόμενη μέρα οι ΑΡΔ μην πάνε να του πάρουν συνέντευξη. Για να γλιτώσουν τον κόπο καλύτερα να ψάχνουν στο αρχείο και να ανασύρουν τις παλιές. Τα ίδια πράγματα λέει κάθε φορά. Πσττ! Πού είσαι Μάκη; Μη κουράζεις τζάμπα τη γλώσσα σου, έχουν άλλοι προτεραιότητα να γίνουν "αντ' αυτού" στο γαύρο, δεν προλαβαίνεις όσο κι αν το παλεύεις.

Ξέφυγα όμως. Για τον Βαλβίδα έλεγα. Που έγινε λέει χαμός στο μαγαζί του Ρέμου και του φωνάζανε οι γαύροι "πες μας ότι θα μείνεις και θα το κάψουμε το μαγαζί". Και ήταν από κοντά και η συμβία και ένα πολιτισμικό σοκ το έπαθε η έρμη. Εμεινε λέει έκπληκτη από την αγάπη που δείχνουν στο στεφάνι της οι γαύροι.

Κάποιος να την ξυπνήσει ρε παιδιά τη γυναίκα, κρίμα είναι να μετακομίσει στην Ελλάδα και να φύγει μετά κακήν κακώς. Γιατί ακόμα κι αν μείνει ο Βαλβίδας και αν υπογράψει για δυο χρόνια δεν πρόκειται να τον αφήσει ο θείος να τα εξαντλήσει, ακόμα και το νταμπλ να πάρει, το ξέρετε και το ξέρω. Ας κάτσει λοιπόν στο Μπιλμπάο της, μην ξεσηκώνει και τα παιδάκια της και τους αλλάζει σχολείο.

Αλλά και του φουκαρά του Βαλβίδα μη του παίρνετε τα μυαλά, ντροπή είναι. Αφήστε το ανθρωπάκι και μη το ξεσηκώνετε. Γιατί εσείς κατά πως φαίνεται έχετε μεγάλη ιδέα για την πάρτη του αλλά δεν τα έχετε μετρήσει καλά τα πράγματα. Δεν είναι για πολλά - πολλά ο Βαλβίδας. Μη κοιτάς που βρήκε τους άλλους πεθαμένους και φάνηκε σπουδαίος. Στην Ευρώπη καλά δεν το λες ότι πήγε. Μια ενδεκάδα είχε όλο το χρόνο, δύσκολο ήταν να κάνει λάθος. Νέους παίκτες δεν ανέδειξε. Με τους περίεργους παίκτες τύπου Λέτο δεν την παλεύει. Και από επιλογές παικτών τα ξέρετε μη σας τα λέω. Τώρα που τέλειωσε το πρωτάθλημα άρχισε να σκοράρει το ...πουλέν του, ο Οσκαρ. Οπότε τι έμεινε; Η εργατικότητά του. Είναι εργατικός δεν λέω. Μυρμήγκι όπως τον φωνάζουνε. Ως μυρμήγκι όμως το πολύ πολύ να χτίσει καμιά μυρμηγκοφωλιά. Περίτεχνη μεν γιατί θέλει κι η μυρμηγκοφωνλιά την τέχνη της αλλά μέχρι εκεί. Πύργο μια φορά δεν πρόκειται να φτιάξει.



Στην ΑΕΚ πάλι έχουμε για μια ακόμα φορά το σίριαλ "Σιδηρά Πειθαρχία". Ξέσπασε ο πρίγκιψ στον Γκουστάβο - Μάκη Δελαπόρτα - Μαντούκα και τον άφησε εκτός αποστολής κυπέλλου. Θέλει λέει να περάσει το μήνυμά του ότι δεν θα ανεχτεί αδιάφορους και απείθαρχους ποδοσφαιριστές. Και επέλεξε τον Μαντούκα και τον Κουτρουμάνο που δεν έπαιξαν καλά με τον ΟΦΗ, για να το περάσει (το μήνυμα). Που από συμπεριφορά είναι "κορίτσια". Ε, βέβαια, με ποιον θα το περνούσε το μήνυμα; Τον Τζιμπούρ ή τον Σκόκο; Είναι και οξύθυμος ο Τζιμπούρ, "παίζει" να του το επέστρεφε μαζί με κανα μπουκέτο, να είχαμε άλλα μετά. Εδώ κινδύνεψε να τις αρπάξει από τον Εντίνιο, δεν θα κινδυνέψει να τις φάει από τον Γαλλοαλγερινό; Μη κοιτάς που κάποτε ήταν αυτός που έδινε το ξύλο. Μη θυμάσαι τώρα κι εσύ τον Μυριανάκη που τον ματσακόνιασε στο αεροδρόμιο. Τότε ήταν και 12 χρόνια πίσω. Το 1997 ο πρίγκιψ ήταν 50άρης. Είχε άλλα κουράγια. Τώρα είναι 60άρης. Βαραίνουν τα έρμα τα χρόνια...

***

Scratch: Tι έπαθε το Διαμάντι μας; Δεν φαντάζομαι να γίνει κανα αστείο να μην παίξει με τη Σιένα!



Scratch 1: Στη Ρώμη δεν πρόκειται να πάμε, οπότε ας δούμε τουλάχιστον την μπάλα του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ.

Scratch 2 : Ζαραλίκος, Τρίτη πρωί για την περίπτωση να περάσουν στον τελικό κυπέλλου ΑΕΚ και Αστέρας Τρίπολης: "Αυτός δεν θα είναι τελικός. Θα είναι η Προφητεία Νο 12. Κωστένογλου εναντίον Μπάγεβιτς: Ευλογημένος εναντίον ...τρισκατάρατου". Χριστόφορε, ας είσαι ΑΕΚτζής! ΣΕ ΠΑΩ, λέμε!!!



Scratch 3: Από την "Αυτόνομη θύρα 10 του Ηρακλή": Φωτογραφία αφιερωμένη στα ...καμάρια τους, μετά το ματσάκι στο τηγάνι.

Scratch 4: Μπορεί ο Θρασύβουλος να υποβιβάστηκε και μαθηματικά και εδώ είναι καιρός να πούμε ότι αδικήθηκε περισσότερο από όλες τις ομάδες στη Σούπερ Λίγκα,
μπορεί ο Τσιώλης να την έκανε γυριστή και να παράτησε την ομάδα (οι φουκαράδες ήθελαν να συνεχίσουν μαζί του στη Βου, αλλά αυτός λέει έχει ως προτεραιότητα την Σούπερ Λίγκα - ποιος θα σε πάρει έρμε; Ο Ατρόμητος ή ο ΠΑΣ;)
αλλά η ομάδα της Φυλής έχει μακράν έναν από τους καλύτερους ύμνους που έχω ακούσει (εννοείται μετά από αυτόν της ομάδας μου).
Τον έχει γράψει και τον τραγουδάει το συγκρότημα "ΝΕΒΜΑ". Οσοι δεν τον έχετε ακούσει, ακούστε τον! ΑΞΙΖΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!



Μία είναι η ομάδα, ένας είναι ο στρατηγός,
ο δικός μας, η ελπίδα από τα δυτικά το φως.
όαση στην έρημο, αουτσάιντερ σαφώς
ένας είναι ο πρωτοπόρος λέγεται Θρασύβουλος…
Μεγάλωσα με αξίες από πολύ μικρός,
εσύ με ολοκληρώνεις δεν έμεινα μισός,
μαζί σου πάντα δυνατός ακόμη πιο γερός,
πάντα της καρδιάς μου θα είσαι ο παλμός.
Θρασύβουλος…
Της Φυλής το καμάρι έχει ανδρεία σαν λιοντάρι,
πολεμάει σε όλες τις μάχες και δεν παίρνει χαμπάρι.
Είναι πλέον κορυφή και θα πατήσει επί ποδός
και όσοι βρεθούν στο διάβα τους πιάνει πανικός.
Θρασύβουλος…
Πράσινο το αίμα μου, δεν γίνεται αλλιώς
μπροστά στο όνομά σου θα γίνεται χαμός
αρχηγός στα γήπεδα εντός και εκτός
μία είναι η ομάδα, ο Θρασύβουλος.
Θρασύβουλος...




Scratch 5: Τι έγινε, λέει; Ποινικοποιήθηκε η κουκούλα; Βρε ...κουτά! Θα έχουν πρόβλημα οι γνωστοί - άγνωστοι; Αφού αυτοί στα γήπεδα εκπαιδεύονται. Η κουκούλα ποινικοποιήθηκε, το κασκόλ όχι. Μια χαρά θα κάνουν τη δουλειά τους και με το κασκόλ!


Scratch 6 (πολιτικό): Σκίτσο του Σπύρου Δερβενιώτη.


Scratch 7 (άσχετο): Είπα να περάσω και μια βόλτα από τη Βουλή...