Saturday, January 30, 2010

Δέκα και μία


Hταν 5η αγωνιστική του πρωταθλήματος όταν παίξαμε με την ΑΕΚ στον πρώτο γύρο. Είχαμε μέχρι τότε 4 στα 4, ενώ ο γαύρος είχε κάνει την πρώτη του γκέλα στον εντός έδρας αγώνα με την Καβάλα. Η ΑΕΚ είχε μείνει νωρίς νωρίς πίσω στη βαθμολογία και περίμενε μ΄ αυτό το ματς να ξαναμπεί στο κόλπο και να ξανακερδίσει τον κόσμο της. Ομως, παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων με αποτέλεσμα να γνωρίσει τις αποδοκιμασίες των οπαδών της. Εμείς το κερδίσαμε και μαζί μ΄ αυτό και την διαφορά των δύο βαθμών από το γαύρο. Αύριο ξανασυναντιόμαστε αλλά τα πράγματα δεν διαφέρουν και πολύ από τον πρώτο γύρο. Ο γαύρος έκανε κι άλλες γκέλες και οι τότε δύο βαθμοί έγιναν οκτώ. Η ΑΕΚ δεν κατάφερε να βρει τη χαμένη της αξιοπιστία και η νίκη της στο ντέρμπι με τον γαύρο δεν την ωφέλησε και πολύ. Χωρίς αμφιβολία μπορεί κανείς να πει ότι βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη θέση απ΄ ό,τι ήταν στο ματς του πρώτου γύρου. Εμείς αντίθετα έχουμε αρχίσει να αχνοβλέπουμε την κούπα στο τέλος του δρόμου. Για να γίνει δική μας όμως θα πρέπει να είμαστε σοβαροί ώς το τέλος. Γιατί όπως έχουμε ξαναπεί ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει κριθεί. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που μπορεί να κάνει τη ζημιά.. Οπως ακριβώς την έκανε στο τηγάνι με τον γαύρο. Και έχει και παίκτες που περιμένουν τα ντέρμπι για να αποδείξουν πράγματα. Γι΄ αυτό θα επιχειρήσουν να μας δυσκολέψουν.

Από εδώ και πέρα, λοιπόν, μέχρι το τέλος, κάθε ματς είναι τελικός. Τα μεγάλα μας ατού είναι ότι αφενός κρατάμε την τύχη μας στα χέρια μας, αφετέρου έχουμε ήδη "χτίσει" μια διαφορά από τους υπόλοιπους. Ας μη τη σπαταλήσουμε...


Kατά τ΄ άλλα, ο ένας από τους δύο διώκτες μας, ο ΠΑΟΚ, κέρδισε. Παρόλο που η γκέλα ...μύριζε στην Τούμπα, παρόλο που όπως είπε ο φουκαράς ο Δώνης "το παιχνίδι κρίθηκε από ένα τσαφ", ο ΠΑΟΚ το πήρε το τριποντάκι έστω και στο 88ο λεπτό με τον Παπάζογλου. Και το πήρε γιατί η Τούμπα είχε θετική αύρα. Είναι άλλο να βλέπεις ότι δεν μπαίνει το γκολ και να αρχίζεις τη γκρίνια και άλλο να έχεις την πεποίθηση ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα μπει η μπάλα στο πλεχτό. Σκέψου θετικά. Ετσι δεν λένε; Φαίνεται ότι τα ΠΑΟΚια σκέφτονται πια θετικά. Και όχι μόνο σκέφτονται θετικά, αλλά βλέπουν και μακριά. Σε ένα στραβοπάτημα δικό μας ας πούμε. Γιατί από την στιγμή που οι ίδιοι κέρδισαν, τι μένει να κοιτάξουν σήμερα; Τι θα κάνει ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός.


Και όχι τόσο τι θα κάνει ο γαύρος. Γιατί στην "κανονική περίοδο" τουλάχιστον τους λογαριασμούς μαζί του τους έκλεισαν. Αλλά τι θα κάνει ο Παναθηναϊκός που τον υποδέχονται σε μερικές αγωνιστικές στην Τούμπα. Μέχρι τότε βέβαια έχουμε καιρό. Προς το παρόν κρατάει κανείς το γεγονός ότι ο Χαλκιάς συνεχίζει να έχει κατεβασμένα τα ρολά και ότι ο ΠΑΟΚ έχει κάνει έκτη σερί νίκη. Δεν είναι και λίγο πράγμα για μια ομάδα που ...φημιζόταν για την κακοδιαχείριση των επιτυχιών της, έτσι;


ΚΑΙ Γκαρσία ΚΑΙ πάρτυ

Ο Πάμπλο βέβαια είχε την τιμητική του και το πανό είχε το ...sequel του Από το περσινό No Garcia No Party, όταν ο Πάμπλο το είχε ρίξει στο ...kick boxing και έβγαλε περισσότερα παιχνίδια στην εξέδρα παρά μέσα στο γήπεδο, περάσαμε στον φετινό ήρεμο παίκτη που ασχολείται μόνο με τη μπάλα και το πόσο θα βοηθήσει την ομάδα του. Τον απελευθέρωσε η παρουσία του Βιτόλο, είναι γεγονός. Αλλά πρέπει να το θέλεις κι ο ίδιος. Κι ο Πάμπλο το ήθελε. Οπως το ήθελε και ο ΠΑΟΚ, γι΄αυτό θα συνεχίσουν να πορεύονται παρέα μέχρι το 2012.


Στα Γιάννενα τώρα μπορεί οι Ζωσιμάδες να ήταν άδειοι, λόγω της τιμωρίας του ΠΑΣ για τα επεισόδια στον αγώνα με τον Αρη, αλλά οι Γιαννιώτες το πήραν το "τριποντάκι". Και πήραν βαθιά ανάσα και έβαλαν την Λάρισα και τον Ουζουνίδη σε περιπέτειες.


Τη ζημιά βέβαια στην ΑΕΛ την έκανε ο ...συνήθης ύποπτος. Ο Μίρνες Σίσιτς ο οποίος όπου βρίσκει τη Λάρισα ...ας μην πω τι της κάνει. Θα πω μόνο πως εκτός από τα 2 σημερινά γκολάκια από τότε που έφυγε από τον κάμπο σε τέσσερα ματς έχει τρεις νίκες και μια ισοπαλία.







"Ολα τα λεφτά" βέβαια ήταν οι Γιαννιώτες φίλαθλοι που παρακολούθησαν τον αγώνα έξω απο το γήπεδο. Μια χαρά εξέδρα έφτιαξαν έστω κι έτσι...

Νίκη πήρε και ο Ηρακλής στο ντεμπούτο του Μπουμπένκο στον πάγκο του. Ο Ρουμάνος Μάρα δημιούργησε, ο Ρουμάνος Γιάκομπ ολοκλήρωσε και οι γριές έμειναν ζωντανές με αυτό το τριποντάκι. Αντίθετα, η Καβάλα αγνοεί το χρώμα της νίκης εδώ και πέντε αγωνιστικές κι από εκεί που πήγαινε ολοταχώς για τα πλέι οφ τώρα φλερτάρει με την επικίνδυνη ζώνη και απέχει 3 βαθμούς από τη ζώνη του υποβιβασμού. Ετσι πάνε αυτά, έχει ο καιρός γυρίσματα...


***



Είχαμε και μπασκετάκι. Κι αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός ήταν high και δεν ήταν sleep για να ...παίξω κι εγώ με το λογοπαίγνιο που έκανε κάποια εφημερίδα (ή site;) κι ας με συγχωρήσει που δεν θυμάμαι ποια (ή ποιο) ήταν. Βέβαια, ο αντίπαλος δεν ήταν η Παρτιζάν. Η Ολύμπια Λάρισας ήταν και αλίμονο να είχαμε προβλήματα και σε τέτοια παιχνίδια.


Ο Παναθηναϊκός έχτισε διαφορά από νωρίς και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τον Χάισλιπ. Λογικό αφού ο χρόνος πιέζει και ο Αμερικανός πρέπει να αφομοιώσει συστήματα και παιχνίδι συμπαικτών όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Μια χαρά τα πήγε πάντως. Πέτυχε 22 πόντους, είχε 10 ριμπάουντ και έκλεψε την παράσταση. Ο Ομπράντοβιτς βέβαια ευχαριστημένος δεν ήταν από τους παίκτες του. Τα έχωσε σε κάποιους που όπως είπε "φοβούνται να σουτάρουν".


Χαρά ο Σάρας...

Ο Γιασικεβίτσιους βέβαια όπως ήταν γνωστό από προχθές μένει εκτός Α1. Ο Ομπράντοβιτς τον θεωρεί ανέτοιμο και θέλει να του δώσει την ευκαιρία να δουλέψει για να βρει τον καλό του εαυτό. Αλλωστε, όπως τόνισε έχει δύο ακόμα αλλαγές και δεν είναι αυτή η τελική του απόφαση. Ολα καλά, αρκεί να μη το πάρει στραβά ο Λιθουανός. Γιατί δεν είναι βέβαιο ότι θα το δεχτεί καλά ένας παίκτης με τον δικό του μπασκετικό εγωισμό...




Kαι λίγα λόγια για τον Θανάση. Δεν ξέρω τι είναι πιο άσχημο. Οι δηλώσεις που έκανε υπέρ Κόκκαλη ή το γεγονός ότι ανασκεύασε κάτι που υπάρχει όχι μόνο ως έντυπο αλλά και ως τηλεοπτικό αποδεικτικό υλικό;

Μπορώ να αντιληφθώ (και να κατανοήσω) ΚΑΙ τον τρόπο που είπε όσα είπε ΚΑΙ την προσωπική του αγωνία μήπως μετά από τόση προσφορά στην ομάδα, έρθει κάποτε η στιγμή να αντιμετωπίσει ανάλογες καταστάσεις (αν και το θεωρώ άδικο να μας "τσουβαλιάζει" μαζί με τους γαύρους οπαδούς, πιστεύοντας ότι μπορούμε να ξεχάσουμε όσα έχει κάνει ο ίδιος και ο Παύλος για την ομάδα). Κι από την άλλη είναι απόλυτα σωστό ότι οι γαύροι είναι αγνώμονες όταν λοιδωρούν αυτόν που τους έβγαλε από τα πέτρινα χρόνια.

Ομως...

Οταν ο Θανάσης, μιλάει για την προσφορά του Κόκκαλη, ουσιαστικά νομιμοποιεί τα πρωταθλήματα της παράγκας.

Το έχω ξαναγράψει. Η ανασφάλεια των Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου είναι ευθέως ανάλογη της τεράστιας προσφοράς τους στον Παναθηναϊκό. Και καθώς επικοινωνιακά "χωλαίνουν", καλό θα είναι τέτοιες ατυχείς δηλώσεις να λείπουν για να μην χρειάζεται μετά να ανασκευάζονται...


***

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ



Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ...

Από τους GreenWebFans...

Thursday, January 28, 2010

Eνα ...Hummer δεν φέρνει την άνοιξη

Ωραίο ντεμπούτο...


Ρε συ Ζέλικο, αυτή η Παρτιζάν
μας έχει κλείσει το σπίτι ...ναούμ



Scratch: Μήπως πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ ΚΑΙ για το μπάσκετ;



Scratch 1: 125.000 ευρώπουλα κόστισε η ...χαριτωμενιά των Οριτζιναλίστας να βάψουν τα καθίσματα κιτρινόμαυρα. Και οι υπόλοιποι που τους έβλεπαν χαιρόντουσαν για το ωραίο ...χάπενινγκ. Εδώ δεν έχει η ομάδα ούτε σάλιο, αυτοί την φορτώνουν κι από πάνω! ΑΕΚτζήδες...


Wednesday, January 27, 2010

Γη καλεί Παναθηναϊκό


Ο,τι χαρήκαμε, χαρήκαμε. Ο,τι πειράξαμε (τους γαύρους), πειράξαμε. Οσο ψωνιστήκαμε, ψωνιστήκαμε. Καιρός να αρχίσει η προσγείωση. Nα αρχίσει τώρα και με ασφάλεια, για να μην έχουμε αργότερα καμιά ΑΝΩΜΑΛΗ προσγείωση.

Οχι τίποτα άλλο, αλλά δεν θα είναι και η πρώτη φορά. Και καθώς Ελληνες είμαστε και ξέρουμε τι θα πει να φτάνεις στην Υβρι (όσοι ξέρουμε τέλος πάντων...) καλό είναι να σταματήσουμε τα γέλια και τις χαρές, να βάλουμε το κεφάλι κάτω και να στρωθούμε στη δουλειά.

Γιατί εδώ που τα λέμε, δεν κάναμε και τίποτα. Μια ισοπαλία πήραμε εκεί που θέλαμε νίκη και μας απογείωσε η νίκη κάποιου άλλου. Ετσι όμως δεν γίνεται δουλειά. ΄Η εν πάση περιπτώσει μπορεί και να γίνεται, αλλά υπάρχει μια παροιμία που λέει: " Ο λύκος έχει το σβέρκο του χοντρό γιατί κάνει τις δουλειές του μόνος του".

Κι εμείς λοιπόν θα πρέπει μόνοι μας να κερδίσουμε το δικαίωμα να λέμε (και να το εννοούμε) ότι πάμε για τίτλο και να μην περιμένουμε ούτε να εξαρτιόμαστε από άλλους.

Γιατί σ΄ αυτή την πορεία έχουμε δεδομένα προβλήματα και ενδεχόμενα προβλήματα.

Τα δεδομένα προβλήματα είναι τρία:

α) το δύσκολο πρόγραμμα

β) η μη απόκτηση (όπως όλα δείχνουν πλέον...) του στόπερ κλάσης.

γ) οι δύο συνδιεκδικητές του τίτλου


Α. Δύσκολο πρόγραμμα σημαίνει πως έχουμε να αντιμετωπίσουμε:

31 Iανουαρίου: Παναθηναϊκός - ΑΕΚ

7 Φεβρουαρίου: Λάρισα - Παναθηναϊκός

14 Φεβρουαρίου: Παναθηναϊκός - Καβάλα

18 Φεβρουαρίου: Παναθηναϊκός - Ρόμα

21 Φεβρουαρίου: ΠΑΟΚ - Παναθηναϊκός

25 Φεβρουαρίου: Ρόμα - Παναθηναϊκός

28 Φεβρουαρίου: Πανιώνιος - Παναθηναϊκός

14 Μαρτίου: Aστέρας Τρίπολης - Παναθηναϊκός

21 Μαρτίου: Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός

28 Μαρτίου: Ατρόμητος - Παναθηναϊκός

18 Απριλίου: ΠΑΣ Γιάννενα - Παναθηναϊκός

Aφήνω έξω τους εντός έδρας αγώνες με Λεβαδειακό και Ηρακλή όπως και τον αγώνα κυπέλλου με την Καλλιθέα. Αυτό σημαίνει ότι από τους 11 αγώνες που απομένουν μόνο οι δύο είναι "εύκολοι". Οι άλλοι 9 είναι "φωτιά". Και ανάμεσά τους τα 2 ματς με τη Ρόμα που θα επιβαρύνουν ιδιαίτερα τα πόδια των παικτών (για να μην πω για την ψυχολογία, αν κάτι στραβώσει πολύ...). Και αν περάσουμε την Καλλιθέα στο κύπελλο, ενδεχομένως μέσα στο βαρύ πρόγραμμα να προστεθεί και ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο (αν προκριθεί κι εκείνος απέναντι στον ΠΑΣ).

Β. Ελλειψη στόπερ κλάσης σημαίνει πως μπορούμε ανά πάσα στιγμή να "πληρώσουμε" τις αδυναμίες μας στην άμυνα, ιδιαίτερα όταν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε αντίπαλους επιθετικούς που είναι ψηλοί και δυνατοί. Και τέτοιους θα συναντήσουμε στους αγώνες που απομένουν.


Γ. Είναι το λιγότερο αφελής όποιος νομίζει ότι ο Ολυμπιακός έχει τεθεί εκτός μάχης. Ακόμα κι αν φαίνεται πως πνέει τα λοίσθια εμείς οφείλουμε να λειτουργούμε σαν να βρίσκεται απέναντί μας ακμαίος και δυνατός. Οι οκτώ βαθμοί όσο κι αν δείχνουν, ΔΕΝ είναι διαφορά ασφαλείας. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν θα αντιδράσει, απλά υποθέτουμε πως δεν μπορεί να αντιδράσει. Ομως, ενδεχομένως να υπολογίζουμε με ελλιπείς πληροφορίες και στοιχεία.

Και ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός τελικά δεν καταφέρει να ανανήψει, υπάρχει πλέον και ο ΠΑΟΚ. Που επίσης υποθέτουμε ότι δεν θα τα καταφέρει στη διαχείριση της επιτυχίας του, επειδή δεν τα έχει καταφέρει στο παρελθόν. Αλλά κι αυτό είναι αυθαίρετο. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να αποδειχτεί ακόμα πιο επικίνδυνος αντίπαλος από τον Ολυμπιακό στη μάχη του τίτλου.

Και μετά τα δεδομένα προβλήματα ας δούμε και τα ενδεχόμενα προβλήματα:

α) Νέο "μπλοκάρισμα" Σισέ.

β) Δυσαρέσκεια Λέτο.

γ) Νέα κόπωση - ντεφορμάρισμα των δύο "Κ".

Α. Με τον Λέτο να μην έχει βέβαιη θέση στην 11άδα, τον Σαλπιγγίδη εκτός φόρμας, τον Ρουκάβινα μονίμως τραυματία (είδα και όταν δεν ήταν τραυματίας) και όλα τα γκολ του Παναθηναϊκού να έχουν μπει μέχρι τώρα από τρεις μόλις παίκτες, συμφωνώ απόλυτα με ένα κομμάτι από το δευτεριάτικο άρθρο του Καρπετόπουλου που λέει χαρακτηριστικά:

"Νομίζω ότι αν κάτι διδάσκουν τα τελευταία ματς, είναι ότι ο Νιόπλιας πρέπει να ξαναδεί τη θέση του Κατσουράνη, που έχει σταματήσει να σκοράρει από τότε που έφυγε ο Τεν Κάτε γιατί πατά ελάχιστα πλέον την περιοχή: χωρίς τα γκολ του διεθνούς χαφ, όποιος εγκλωβίσει τον Σισέ, κυρίως στα εκτός έδρας ματς του ΠΑΟ, δεν έχει και πολλά να φοβάται."

Β. Η δραστηριοποίηση του Λάζαρου είναι γεγονός θετικό. Προσωπικά του έχω μεγάλη συμπάθεια και το θεωρώ πολύ καλό παίκτη. Η μόνη θέση ωστόσο που δείχνει να του εμπιστεύεται ο Νιόπλιας με τον Νίνη και τον Σάλπι να εναλλάσσονται δεξιά και τους Κάρα - Κατσούρ να θεωρούνται αναντικατάστατοι, είναι αυτή στην οποία παίζει ο Λέτο. Αν συνεχίσει να τον χρησιμοποιεί (και πώς να τον βγάλει αν παίζει καλά) ο Αργεντίνος μπορεί να αρχίσει να κλοτσάει (δικαιολογημένα) με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το κλίμα στην ομάδα εν όψει της δύσκολης συνέχειας.

Γ. Με τόσο δύσκολο πρόγραμμα και το κέντρο στο σύστημα 4-3-3 του Νιόπλια να τραβάει όλο το "κουπί", ακόμα κι αν πλέον υπάρχει ξανά η έξτρα λύση του Σιμάο, οι Καραγκούνης και Κατσουράνης θα αγωνίζονται αδιάκοπα κάθε Κυριακή (συν κάποια παιχνίδια μεσοβδόμαδα...) και δεν θα έχουν την πολυτέλεια να πάρουν τις τόσο πολύτιμες ανάσες. Ενδέχεται λοιπόν να βρεθούμε σε μια κατάσταση ανάλογη αυτής που ζήσαμε όταν είχαν υποχρεώσεις με την Εθνική ομάδα. Κοινώς να γίνουν ξανά δύο κινούμενα πτώματα.

Επομένως, υπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, μάλλον δεν είναι ώρα για φιέστες. Θα είναι παγίδα να μπούμε σε αυτό το τριπάκι. Και κακώς το συντηρούν και οι οπαδικές εφημερίδες του "τριφυλλιού". Από τις άλλες έτσι κι αλλιώς δεν περιμένω κάτι διαφορετικό...

***

Scratch: Τι λέει; Επαναδραστηριοποιείται για λογαριασμό του γαύρου ο Γκαγκά; Παλιές ξεπερασμένες συνταγές...

Scratch 1: Aκόμα δεν έχει πιάσει πάτο ο Σάββας δεν θέλω ου Θεοδωρίδης; ΄Η μήπως έχει πιάσει μεν πάτο, αλλά έχει ξεκινήσει ...γεωτρήσεις;

Scratch 2: Ο,τι μπορεί κάνει κι αυτός ο Πανιώνιος. Την Κυριακή αποβλήθηκε ο Λόλο, σήμερα απολύθηκε ο Φερέρα...


***


Eίχαμε και την άφιξη του Χάισλιπ (ή Χέισλιπ) σήμερα για λογαριασμό της Πανάθας. Ηρθε ο παίκτουρας και δήλωσε ότι επιτέλους θα είναι στην ομάδα που κερδίζει γιατί τόσο καιρό ήταν από την πλευρά των ηττημένων όταν αντιμετώπιζε ως αντίπαλος το "τριφύλλι".



Ολα καλά αλλά θα την πω την αμαρτία μου. Μπορεί να ήταν τυχαίο και να δίνω παραπάνω σημασία από όσο πρέπει, αλλά το Hummer που στάλθηκε για να τον παραλάβει εμένα με χάλασε.


Γιατί σημειολογικά το είδα σαν κίνηση - αιχμή απέναντι στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό. Το μπάσκετ φέρνει τον killer και τον παραλαμβάνει με Hummer. Eνώ κάποιοι άλλοι δεν μπορούν. Ισως αν εμείς ήμασταν στη θέση τους...

Το ξαναλέω, μπορεί να κάνω και λάθος. Αλλά εμένα αυτό μου "βγάζει" η κίνηση...

Tuesday, January 26, 2010

Τα λιμανίσια...

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ


Στο σταυροδρόμι σε βρήκα και με βρήκες
κι είχαμε νιώσει της αγάπης τον παλμό
μα κάποιο βράδυ πως βαρέθηκες μου είπες

και δίχως λόγο μου ζητούσες χωρισμό

Στο σταυροδρόμι στο σταυροδρόμι

εκεί που μου 'πες μ' αγαπάς
εκεί άλλαξες γνώμη

Στο σταυροδρόμι στην ίδια τη γωνία
εκεί που σμίξαν η χαρά με τον καημό
σε περιμένω με λαχτάρα κι αγωνία

γλυκιά μου αγάπη το δικό σου γυρισμό

Στο σταυροδρόμι στο σταυροδρόμι
εκεί που μου 'πες μ' αγαπάς
εκεί άλλαξες γνώμη


***


Η ΑΠΕΙΛΗ





***

ΤΟ ΧΟΥ-ΝΕΡΙ


Πώς γουστάρω νταραβέρι,
μάθε τούτο το χαμπέρι,
χειμώνα - καλοκαίρι,
τσιγάρο και μπεγλέρι.

Μη μου κάνεις αχ! χουνέρι,
και μ’ αφήσεις στο καρτέρι,
θα χαθώ από τα μέρη,
σα το φύλλο στο αγέρι.


***

Ο ΧΡΗΣΜΟΣ



Τώρα κατάλαβα
του γέροντα ερημίτη το χρησμό:
μονόδρομος η σκέψη
δίχως γυρισμό

ΠΑΟΚτσήδικα...

Δεν έχω τάσεις αυτοκτονίας
όμως η έλλειψη φιλοδοξίας
δεν μου αφήνει περιθώρια
λογικά να σκεφτώ

Την ευχή σου δέσποτα...

Monday, January 25, 2010

Kαι πώς να χαθεί;

Τελικά ήταν γιορτή αυτή η Κυριακή κι ας μην πήραμε τη νίκη, αν και την αξίζαμε. Πριν το παιχνίδι έλεγα πως κάθε άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης θα είναι αποτυχία. Επειδή η ήττα θα έδινε θάρρος στο γαύρο ότι το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει και μπορεί να κάνει την ανατροπή. Και επειδή η ισοπαλία αν και δεν θα ήταν καταδικαστική, θα έριχνε την ψυχολογία των παικτών και θα βοηθούσε τον γαύρο να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά το γεγονός.

Μόνο που όταν έκανα τις παραπάνω υποθέσεις δεν είχα υπολογίσει δύο πράγματα.

1) Οτι ο γαύρος μπορεί να χάσει στο τηγάνι (ομολογώ ότι δεν περίμενα να κάνει ο ΠΑΟΚ την υπέρβαση)

2) Οτι η εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο "Κλεάνθης Βικελίδης" θα είναι τόσο "γεμάτη" και θα με "πείσει" σε τέτοιο βαθμό, που παρά την απώλεια των δύο βαθμών θα έχω με το σφύριγμα της λήξης τη σιγουριά ότι σ΄ αυτό το πρωτάθλημα η Πανάθα θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της.

Και πραγματικά με το σφύριγμα της λήξης δεν ένοιωθα στενοχώρια. Μια γλυκόπικρη γεύση μου είχε αφήσει το αποτέλεσμα, ένα "γαμώτο" όπως είπε κι ο pensierix. Για τη νίκη που θα μπορούσε να έρθει και δεν ήρθε. Αλλά και ένα "δεν πειράζει", δεν έχει χαθεί τίποτα, συνεχίζουμε δυνατοί. Γιατί δύναμη ήταν αυτό που μου έβγαλε η ομάδα. Και μάλιστα απέναντι σε έναν εξίσου δυνατό αντίπαλο. Οχι απέναντι σε κάποια ομάδα της σειράς. Δύναμη σε ένα παιχνίδι που χρειάζεται να δείξεις ότι έχεις μέταλλο. Και ο Παναθηναϊκός το έδειξε.

Και στο καπάκι έρχεται και η ήττα του ακατονόμαστου από τον ΠΑΟΚ για να δείξει μερικά ακόμα πράγματα. Αυτός ο γαύρος "δεν μπορεί" κυρίες και κύριοι. Δεν πείθει. Τόσο καιρό φοβόμασταν ότι μπορεί να φθίνει η πορεία μας και να καμφθούμε από το δύσκολο πρόγραμμα και ότι με την προσθήκη των τραυματιών του και των μεταγραφών που θα κάνει εκείνος, θα πάρει τα πάνω του. Ομως χρειάζονται πολύ περισσότερα πράγματα από αυτά που παρουσίασε.

Βέβαια οι μεταγραφές μπορούν να βοηθήσουν. Το έδειξαν σήμερα. Λούα Λούα και Ντάτολο ήταν δυο κλάσεις επάνω από τους υπόλοιπους παίκτες του γαύρου. Γιατί; Επειδή είχαν φρεσκάδα. Και θα συνεχίσουν να έχουν, ενώ οι υπόλοιποι δείχνουν "καμένοι". Το θέμα είναι: θα καταφέρουν να ενσωματωθούν σ΄ αυτήν την ομάδα και να την βοηθήσουν αποτελεσματικά ή θα παίξουν μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος για την πάρτη τους και μόνο;

Μέχρι να λύσει ο γαύρος αυτό το ...ενδοοικογενειακό του πρόβλημα, καλό θα είναι λέω εγώ να προσέξουμε λίγο τον ΠΑΟΚ. Γιατί ο ΠΑΟΚ με την εμφάνιση (συνέχεια προηγούμενων καλών εμφανίσεων) στο τηγάνι έδειξε πως είναι "η δύναμη που έρχεται". Και βάσει εικόνας (πάντα, γιατί με αυτήν κρίνουμε...) αλλά και ψυχολογίας που σίγουρα μετά το "σπάσιμο της κατάρας" θα είναι ανεβασμένη, φαντάζει αυτή τη στιγμή ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος στη μάχη για την κατάκτηση του τίτλου. Και τον ΠΑΟΚ θα έχουμε να τον αντιμετωπίσουμε στην Τούμπα στην καλύτερή του στιγμή. Με τον κόσμο του συσπειρωμένο, με την αμφισβήτηση προς τον Σάντος να έχει σταματήσει, με τους παίκτες του να μασάνε σίδερα. Και επιπλέον; Θα τον αντιμετωπίσουμε τρεις μέρες μετά το παιχνίδι με τη Ρόμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόπωση, ψυχολογία (αν το παιχνίδι με την Ιταλίδα έχει στραβώσει) κ.λπ. και αφού προηγουμένως θα πρέπει να έχουμε περάσει χωρίς απώλειες από παιχνίδια με ΑΕΚ, Λάρισα (εκτός) και Καβάλα, ώστε να μη μας "καίει" το αποτέλεσμα στην Τούμπα.

Γι΄ αυτά όμως έχουμε καιρό.

Εξάλλου, είπαμε. Αν κάτι κέρδισε ο Παναθηναϊκός σήμερα με την εμφάνισή του ήταν η εμπιστοσύνη μας. Είδαμε την ομάδα που θέλουμε να βλέπουμε. Και που αν συνεχίσουμε να την βλέπουμε έτσι δεν μας τρομάζει τίποτα για το πρωτάθλημα.

Οσο για το παιχνίδι με τον Αρη; Λίγο - πολύ τα είπαμε, τρεις αναρτήσεις πριν, αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα. Ο Νιόπλιας έστησε άριστα την ομάδα. Η αλήθεια είναι πως όταν είδα τον Λάζαρο αντί του Λέτο στη βασική ενδεκάδα στράβωσα., παρόλο που ο "οικοδόμος" είναι μία από τις μεγάλες μου συμπάθειες. Και αν και γνώριζα πως ο Αργεντίνος προερχόταν από τραυματισμό, το είδα σαν μια ακόμα προώθηση των "δικών μας παιδιών", δηλαδή των Ελλήνων.


Αλλά ο Λάζαρος ήταν πολύ καλός. Δικαίωσε τον Νιόπλια και έκλεισε το στόμα σε όλους εμάς (γιατί ήταν κι άλλοι μαζί με μένα...) τους γκρινιάρηδες. Η ομάδα έπαιξε καλά. Η αμυντική λειτουργία ήταν άψογη, είχα πολύ καιρό να δω την άμυνα τόσο σοβαρή, Καραγκούνης και Κατσουράνης με μεγάλα κέφια, για τον Ζιλμπέρτο δεν χρειάζεται καν να πω, ήταν ο γνωστός αρχοντικός Βραζιλιάνος που συνεχίζει να ξεφτιλίζει όσους τον απαξίωσαν.


Ο Σισέ βέβαια ήταν κλεισμένος. Ο Κούπερ είχε πει πως έχει ...σχέδια γι΄ αυτόν και πράγματι είχε. Βέβαια αν έμπαινε εκείνο το απίστευτο αεροπλανικό που επιχείρησε, παρόλο που σχεδόν σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι δεν ακούμπησε μπάλα, θα μιλούσαμε για το γκολ της χρονιάς.


Ο μόνος "αδύναμος κρίκος" ήταν ο Σάλπι. Δεν του βγήκε τίποτα και θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί. Αυτό είναι άλλωστε που "χρεώνεται" στον Νιόπλια. Οτι δεν αντικατέστησε τον Σάλπι και ότι έβαλε πολύ αργά τον Λέτο. Οχι μόνο σε χρονικό σημείο που ήταν αδύνατο να βοηθήσει, αλλά και σε χρονικό σημείο ικανό για παρεξηγήσεις από πλευράς Αργεντίνου που μπορεί να μας φέρει άλλα μετά...

Καλό στήσιμο λοιπόν, κακή διαχείριση από τον Νιόπλια. Αλλά τελικά μικρό το κακό.

Τι άλλο; Βύντρα και Σπυρόπουλος πολύ καλοί ανασταλτικά αλλά όχι και επιθετικά. Μας λείπουν τα πλάγια μπακ που θα ανεβάζουν τη μπάλα.


Και βέβαια, η απίστευτη απόκρουση του Τζόρβα. Το "γατάκι" έχει γίνει πραγματικός αίλουρος. Δεν θυμάμαι πού το άκουσα, αλλά είναι απόλυτα σωστό: "O Ρεχάγκελ θα πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένος. Θα έχει εν όψει Μουντιάλ 3 γκολκίπερ - φωτιά". Πράγματι! ΚΑΙ ο Τζόρβας ΚΑΙ ο Σηφάκης ΚΑΙ ο Χαλκιάς διανύουν περίοδο μεγάλης φόρμας.



Εμάς βέβαια μας ενδιαφέρει ο δικός μας, ο Αλέξης. Που έκανε την απόκρουση της αγωνιστικής σε μια φάση που δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί. Και δεν θα είχε συμβεί αν σφυριζόταν οφσάιντ ο Κάμπορα όπως ήταν το σωστό. Από γκολκίπερ μάλλον "κλείσαμε".

Και λογικά, μετά το +8 πρέπει να έχουμε κλείσει και από στόπερ. Το καλοκαίρι και βλέπουμε...

Τι άλλο; Μία κόκκινη στον Λάζαρο που δεν δόθηκε (απευθείας όμως στην αγκωνιά στον Χαβίτο και όχι απόρροια δεύτερης κίτρινης που προσπαθούσαν να μας πείσουν η ...κάμερα και ο ...σπίκερ που "δυσκολεύτηκε" να παραδεχτεί ότι στην κίτρινη κάρτα που δέχτηκε ο παίκτης ΔΕΝ υπήρχε επαφή).


Εχουμε και δύο πέναλτι που ζήτησαν οι δύο ομάδες. Το χέρι του Πρίττα στη σέντρα του Κατσουράνη που ήταν. Και αυτό που ζήτησαν οι αρειανοί στο πέσιμο του Χαβίτο προ του ακίνητου Ζιλμπέρτου που δεν ήταν. Εντάξει, τα αρειανά θα τα ισχυριστούν ανάποδα...

Η γενική αίσθηση πάντως είναι πως ο Παναθηναϊκός άξιζε τη νίκη. Δεν την πήρε, αλλά χάρη στον ΠΑΟΚ δεν στοίχισε το "Χ". Η σημερινή εμφάνιση, απέναντι στην πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή ομάδα του πρωταθλήματος, ήταν εμφάνιση πρωταθλητή.



***


Και λίγα λόγια για την ΑΕΚ που είναι η προσεχής μας αντίπαλος. Την ασταθή ΑΕΚ, την ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος στο ντέρμπι. Και θα κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο. Οι οπαδοί της πάντως προετοιμάστηκαν ήδη για το μεταξύ μας ντέρμπι βάφοντας τα καθίσματα στο ΟΑΚΑ κιτρινόμαυρα...


Βέβαια, μέχρι το ντέρμπι μπορεί να έχει καταφέρει να βάλει ...μπουρλότο ο Τζιμπούρ που σήμερα κατάφερε να τσακωθεί με τον Καφέ για τα ρεπό της ομάδας...


Η ΑΕΚ λοιπόν ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις το ματς κόντρα στον ΠΑΣ, αλλά κατάφερε να το κάνει ντέρμπι. Τελικά "λυτρώθηκε" από τα δύο γκολ του Καφέ.

***

Πάρτε και δύο φωτογραφίες του "εν δυνάμει" κυρίου Αδαμίδη. Για να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε και ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος της ΑΕΚ.



***

Δεν χάνει ματς της ΑΕΚ η κόρη του τεντά...



ΤΑ ΠΑΝΟ...



Ολο έμπνευση είναι αυτοί οι ΑΕΚτζήδες!