Πρώτη στη συγκεκριμένη ψηφοφορία αναδείχτηκε η φράση "Frankly, my dear, I don't give a damn," που ειπώθηκε από τον Κλαρκ Γκέιμπλ στο επικό έργο του αμερικανικού εμφύλιου, "Οσα παίρνει ο άνεμος".
Παρακάτω παραθέτω τις 10 κορυφαίες ατάκες στην ιστορία του κινηματογράφου όπως αξιολογήθηκαν από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου:
Νο 1: "Frankly, my dear, I don't give a damn."
Στο Νο 1 μια κλασική ατάκα από μια κλασική ταινία. Το "Οσα παίρνει ο άνεμος" γυρίστηκε από τον Βίκτορ Φλέμινγκ το 1939, βασισμένο στη ομώνυμη νουβέλα της Μάργκαρετ Μίτσελ. Eνας έρωτας στα χρόνια του αμερικανικού εμφύλιου στην ταινία που έγραψε εποχή και θεωρείται Νο 4 στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου. Η αγαπημένη φίλη της Σκάρλετ Ο΄ Χάρα (Βίβιαν Λι), Μέλανι πεθαίνει και ο σύζυγός της, Ασλεϊ. βγαίνει από το δωμάτιο ξεσπώντας σε λυγμούς για το χαμό της.
Η Σκάρλετ συνειδητοποιεί πως ο άνδρας που υπήρξε ο παιδικός της έρωτας ήταν ταγμένος από την αρχή στην γυναίκα του και δεν ένοιωσε ποτέ τίποτα για εκείνη. Γυρίζει στο σπίτι και βρίσκει τον σύζυγό της, Ρετ Μπάτλερ (Κλαρκ Γκέιμπλ) να πακετάρει τα πράγματά του για να φύγει, αφού θεωρεί πως είναι πολύ αργά για να σωθεί ο γάμος τους. Τον ικετεύει να μείνει, λέγοντάς του πως συνειδητοποίησε πως αυτόν αγαπά. Εκείνος της απαντά πως η αδικοχαμένη κόρη τους Μπόνι ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο πίστευε ότι υπάρχει η δυνατότητα να ζήσουν ευτυχισμένοι και τώρα που εκείνη "έφυγε", χάθηκε και η ευκαιρία που είχαν οι δυο τους. Καθώς φτάνει στην πόρτα, η Σκάρλετ τον ικετεύει να μείνει λέγοντάς του: "Aν φύγεις τι θα απογίνω; Τι θα κάνω;" και εκείνος απαντά: "Frankly my dear, i don' t give a damn". ("Ειλικρινά αγαπητή μου δεν δίνω δεκάρα").
No 2: "I 'll make him an offer he can't refuse."
Νο 3 στην λίστα των 100 καλύτερων του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, αλλά Νο 2 στη λίστα με τις καλύτερες ατάκες. Ο "Νονός" του Φράνσις Φορντ Κόπολα με την εκπληκτική μουσική του Νίνο Ρότα, που γυρίστηκε το 1972 και πραγματεύεται τα έργα και τις ημέρες της μαφιόζικης οικογένειας Κορλεόνε κυριαρχείται από την επιβλητική μορφή του Μάρλον Μπράντο ως Δον Βίτο Κορλεόνε.
Η σκηνή διαδραματίζεται στο γάμο της κόρης του Αρχινονού, όπου ανάμεσα στους καλεσμένους βρίσκεται και ο διάσημος τραγουδιστής Τζόνι Φοντέιν, βαφτισιμιός του Δον Βίτο, που ήρθε από το Χόλιγουντ για να ζητήσει από τον νονό του να τον βοηθήσει να πάρει ένα ρόλο που θα απογειώσει την καριέρα του. Ο Τζακ Ουόλτζ ο επικεφαλής του στούντιο δεν δίνει τον ρόλο στον Φοντέιν και ο Δον Κορλεόνε καθησυχάζει τον βαφτισιμιό του πως θα του κάνει μια προσφορά που δεν θα μπορεί να την αρνηθεί: "I'll make him an offer he can't refuse." Ο Δον Βίτο στέλνει τον Τομ Χέιγκεν, "consigliere" της οικογένειας να διευθετήσει το πρόβλημα, αλλά ο Ουόλτζ αρνείται θυμωμένα λέγοντάς του πως παρόλο που ο Φοντέιν είναι τέλειος για το ρόλο δεν θα του τον δώσει επειδή ξελόγιασε μια νεαρή στάρλετ που ήταν ευνοούμενή του (του Ουόλτζ). Το επόμενο πρωί ο Ουόλτζ ξυπνά και βρίσκει δίπλα του στο κρεβάτι του το κεφάλι του αγαπημένου του αλόγου, ενός εξαιρετικού επιβήτορα. Και βέβαια ενδίδει...
No 3: "You don't understand! I coulda had class. I coulda been a contender. I could've been somebody, instead of a bum, which is what I am.
Μάρλον Μπράντο και στο Νο 3 αυτή τη φορά από την ταινία "On The Waterfront"
("Το λιμάνι της αγωνίας") του Ελία Καζάν. Γυρισμένη το 1954, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, αφού ο γνωστός για τις στενές σχέσεις του με τον μακαρθισμό σκηνοθέτης θεωρήθηκε πως έπληξε σκόπιμα τα σωματεία των λιμενεργατών παρουσιάζοντας τους ηγέτες τους ως μαφιόζους.
Ο Μπράντο υποδύεται τον Τέρι Μαλόι, έναν πρώην πυγμάχο και νυν φορτοεκφορτωτή που όταν συνειδητοποιεί πως ο συνδικαλιστικός φορέας του έχει σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα εμφανίζεται στην αρμόδια κρατική επιτροπή και "καρφώνει" τους επικεφαλής. Στη συγκεκριμένη σκηνή παραπονιέται στον αδερφό του Τσάρλι (Ροντ Στάιγκερ) ότι έπρεπε να τον είχε φροντίσει λίγο παραπάνω. Εκείνος του λέει πως του είχε δώσει χρήματα και ο Τέρι (Μάρλον) του απαντά: "You don't understand! I coulda had class. I coulda been a contender. I could've been somebody, instead of a bum, which is what I am." ("Δεν καταλαβαίνεις, θα μπορούσα να έχω ποιότητα. Θα μπορούσα να είμαι αγωνιστής. Θα μπορούσα να είμαι κάποιος, αντί για τον αλήτη που είμαι τώρα").
No 4: "Toto, I've got a feeling we're not in Kansas anymore."
Στο Νο 4 μια ατάκα από το μιούζικαλ "Ο Μάγος του Οζ" ένα πολύχρωμο παραμύθι που γυρίστηκε το 1939 από τον Βίκτορ Φλέμινγκ την ίδια χρονιά που σκηνοθέτησε και το "Οσα παίρνει ο άνεμος".
Η μικρή Ντόροθι Γκέιλ (την υποδύεται η ηθοποιός Τζούντι Γκάρλαντ, μητέρα της Λάιζα Μινέλι) ονειρεύεται κάποια στιγμή να ταξιδέψει πέρα από το ουράνιο τόξο και τα στενά όρια του Κάνσας, αφήνοντας πίσω την ασπρόμαυρη ζωή της και το όνειρό της γίνεται πραγματικότητα όταν ένας ανεμοστρόβιλος παίρνει το σπίτι της, εκείνη και τον σκύλο της Τότο μακριά, σε μια μαγική χώρα, την χώρα του Οζ. Καθώς το σπίτι της προσγειώνεται σε μια περιοχή γεμάτη χρώματα (η ταινία ξεκινά ασπρόμαυρη και γίνεται έγχρωμη μόλις η Ντόροθι "πατά" το πόδι της στη χώρα του Οζ), η Ντόροθι παίρνει αγκαλιά τον Τότο και καθώς περιεργάζεται το χώρο γύρω της, λίγο φοβισμένη του λέει: "Toto, I've got a feeling we're not in Kansas anymore." ("Τότο, έχω την αίσθηση ότι δεν είμαστε πια στο Κάνσας").
No 5:"Here's looking at you, kid."
Στο Νο 5 μια ατάκα από την ταινία που βρίσκεται στην 2η θέση ανάμεσα στις 100 καλύτερες σύμφωνα με τη λίστα του ΑFI. Πρόκειται για την ταινία "Καζαμπλάνκα" που γυρίστηκε το 1942 από τον Μάικλ Κέρτιζ και κατέχει τις περισσότερες θέσεις, συνολικά 6 στη λίστα με τις καλύτερες ατάκες. Περιέργως εδώ δεν βρίσκεται η πιο γνωστή από αυτές, το "we' ll always have Paris", που πάντως ακούγεται στην ίδια σκηνή.
Η "Καζαμπλάνκα" έχει χαρακτηριστεί μία ταινία - σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου και το cool ύφος του Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ αποτέλεσε οδηγό για πολλούς νεότερους ηθοποιούς. Περιέργως, ούτε αυτός ούτε η συμπρωταγωνίστριά του, Ινγκριντ Μπέργκμαν, είχαν σε ιδιαίτερη εκτίμηση την συγκεκριμένη ταινία και αρκετά χρόνια μετά δεν την υπολόγιζαν ανάμεσα στις αγαπημένες τους ενώ είναι χαρακτηριστικό πως κανείς από τους δύο δεν υπήρξε η πρώτη επιλογή για το ρόλο. Η υπόθεση αφορά έναν εξόριστο Αμερικανό, ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που συναντά στην Καζαμπλάνκα την παλιά του αγάπη, η οποία φτάνει εκεί με τον σύζυγό της, έναν ηγέτη της τσεχικής αντίστασης που καταζητείται από τους Ναζί. Η ατάκα που έμεινε στην ιστορία ανήκει στο φινάλε της ταινίας, στη σκηνή του αποχωρισμού, στο κοντινό πλάνο όπου οι δύο πρωταγωνιστές συζητούν μέσα στην ομίχλη. Ο Ρικ Μπλέιν (Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ) πείθει την πρώην ερωμένη του, Ιλσα Λουντ (Ινγκριντ Μπέργκμαν) να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο για τη Λισσαβώνα μαζί με τον σύζυγό της, λέγοντάς της πως θα μετάνοιωνε αν έμενε. "Ισως όχι τώρα, ίσως όχι αύριο, αλλά σύντομα και για όλη την υπόλοιπη ζωή σου. Θα έχουμε πάντα το Παρίσι". "Maybe not today. Maybe not tomorrow, but soon and for the rest of your life. We ΄ll always have Paris" της λέει ικαι καταλήγει αγγίζοντας
το δακρυσμένο πρόσωπό της, καθώς εκείνη προσπαθεί να χαμογελάσει: "Here's looking at you, kid."
No 6: "Go ahead, make my day."
Στο Νο 6 μια φράση κλασική που έχουν χρησιμοποιήσει οι περισσότεροι από εμάς σε κάποια φάση της ζωής μας. Από την ταινία Sudden Impact ("Bρώμικος Χάρρυ"), την 4η στη σειρά των ταινιών "Dirty Harry" που γυρίστηκε το 1983 και σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της, τον Κλιντ Ιστγουντ, ο οποίος ως επιθεωρητής Κάλαχαν προσπαθεί να διαλευκάνει μια σειρά φόνων και να φτάσει στο δράστη.
Στη συγκεκριμένη σκηνή ο Χάρυ πηγαίνει στο συνηθισμένο του καφέ για να παραγγείλλει τον συνηθισμένο του black coffee. H σερβιτόρα που κάποιοι τύποι στο μαγαζί της έχουν φανεί ύποπτοι, προσπαθεί να του αποσπάσει την προσοχή ρίχνοντας στον καφέ του τεράστιες ποσότητες ζάχαρης, αλλά εκείνος απασχολημένος με την εφημερίδα που διαβάζει δεν το αντιλαμβάνεται. Με τον καφέ στο χέρι βγαίνει από το μαγαζί, αλλά μόλις πίνει μια γουλιά φτύνει τον καφέ αηδιασμένος. Επιστρέφοντας προς το μαγαζί για να διαμαρτυρηθεί βλέπει πως έχει τοποθετηθεί η πινακίδα "κλειστόν". Μέσα στο χώρο διαδραματίζεται μια ληστεία που ο Χάρυ την σταματάει καθώς μπαίνει από την πίσω πόρτα και πυροβολεί τον ένα μετά τον άλλο τους ληστές. Ο ένας που απομένει σε μια απέλπιδα προσπάθεια να γλιτώσει συλλαμβάνει όμηρο τη σερβιτόρα απειλώντας να την σκοτώσει, αλλά ο Χάρυ δείχνοντάς του το περίστροφό του λέει την περίφημη φράση που έγραψε ο Τζόζεφ Σίνστον: "Go ahead, make my day."
No 7: "All right, Mr. DeMille, I'm ready for my close-up."
Στο Νο 7 μια ατάκα από την "Sunset Boulevard" ("Λεωφόρος της Δύσης"), γυρισμένη το 1950 μία από τις καλύτερες ταινίες ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του Χόλιγουντ, του Μπίλι Γουάιλντερ. Η ταινία που χάρισε στην πρωταγωνίστριά της το Οσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου.πραγματεύεται την παρακμή του Χόλιγουντ, μέσα από την ζωή μιας ξεπεσμένης ηθοποιού της Νόρμα Ντέσμοντ (Γκλόρια Σουάνσον) που γνώρισε στιγμές δόξας στον βωβό κινηματογράφο αλλά ξεχάστηκε όταν αυτός έγινε ομιλών.
Η ίδια ωστόσο νομίζει ότι είναι ακόμα περιζήτητη, ζώντας σε έναν κόσμο φανταστικό, καθώς ακόμα και τα γράμματα των θαυμαστών της τα γράφει ο μπάτλερ της. Ξαφνικά μπαίνει στη ζωή της ο νεαρός Τζο Γκίλις (Γουίλιαμ Χόλντεν) που με τη σειρά του ζει στη δική του αυταπάτη πιστεύοντας ότι είναι θέμα χρόνου να αναγνωριστεί το ταλέντο του ως σεναριογράφου. Ο νεαρός παίζει το παιχνίδι της, ακόμα κι όταν η ίδια δείχνει κτητικές τάσεις απέναντί του, αλλά καταλήγει δολοφονημένος στην πισίνα της έπαυλής της στη Λεωφόρο της Δύσης, όταν αποφασίζει να την βγάλει από την πλάνη της. Η ατάκα ακούγεται στην τελευταία συγκλονιστική σκηνή της ταινίας όταν οι κάμερες των ειδήσεων έρχονται να κινηματογραφήσουν την Νόρμα Ντέσμοντ κι εκείνη πιστεύει ότι είναι το συνεργείο για το νέο της φιλμ. Κατεβαίνει αργά τη μεγάλη σκάλα του σπιτιού, βγάζοντας ένα λογύδριο για το πόσο ευτυχισμενη νοιώθει για το νέο της φιλμ και καταλήγει απευθυνόμενη προς τον Σεσίλ ντε Μιλ, με την εκπληκτική φράση: "All right, Mr DeMille, I'm ready for my close up" ("Εντάξει κύριε Ντε Μιλ, είμαι έτοιμη για το κοντινό μου").
No 8: "May the Force be with you."
Η πρώτη ταινία της πρώτης τριλογίας του Τζορτζ Λούκας, το "Star Wars, Episode IV" χάρισε στην συγκεκριμένη σειρά την ατάκα που βρίσκεται στο Νο 8 και έγινε σλόγκαν. Η ιστορία της ταινίας που γυρίστηκε το 1977 είναι γνωστή σε όλους.
Ο μακρινός Γαλαξίας, ο Λιουκ Σκαϊγουόκερ, η πριγκίπισσα Λέια, ο Χαν Σόλο, ο Ομπι-Ουάν Κενόμπι, τα ρομποτάκια, R2-D2 και C-3PO, o κακός Νταρθ Βέιντερ και η "δύναμη" και η σύγκρουση του καλού και του κακού είναι γνωστά σχεδόν σε όλους. Η συγκεκριμένη ατάκα, "May the Force be with you" ακούγεται αρκετές φορές στη διάρκεια του φιλμ, ωστόσο το AFI τη "χρεώνει" στον Χαν Σόλο (Χάρισον Φορντ) την στιγμή που ξεπροβοδίζει τον Λιουκ Σκαϊγουόκερ (Μαρκ Χάμιλ) για την αναμέτρηση με την αυτοκρατορία στη μάχη του Γιάβιν.
* Το βιντεάκι είναι από την επανέκδοση της ταινίας.
No 9: "Fasten your seatbelts. It's going to be a bumpy night."
Στο Νο 9 μια σκηνή από την ταινία "Αll about Eve" ("Ολα για την Εύα") ένα δραματικό φιλμ του 1950 σκηνοθετημένο από τον Τζόζεφ Μάνκιεβιτς που πήρε και Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Αποτελεί μια περιήγηση στον κόσμο του θεάτρου και όσα συμβαίνουν πίσω από την αυλαία. Η Μάργκο Τσάνινγκ (Μπέτι Ντέιβις) βλέπει τη νεαρή προστατευομένη της
Εύα Χάρρινγκτον (Αν Μπάξτερ) να διεισδύει σταδιακά στη ζωή της και να της κλέβει τους φίλους, τον εραστή, την καριέρα και εν τέλει την ίδια τη ζωή της, αφού η ίδια αρνήθηκε να ακούσει τις προειδοποιήσεις της καμαριέρας της, της μόνης που έχει καταλάβει τους σκοπούς της.
Η σκηνή όπου ειπώθηκε η συγκεκριμένη ατάκα διαδραματίζεται σε ένα πάρτι της Μάργκο Τσάνινγκ στο σπίτι της. Πριν έρθουν οι καλεσμένοι της, έχει προηγηθεί μια σκηνή ζηλοτυπίας με τον σύντροφό της, όταν εκείνη ισχυρίζεται πως αυτός "καλοβλέπει" την Εύα και αυτός αρνείται το γεγονός. Οταν φτάνουν οι στενοί της φίλοι "μυρίζονται" πως η ατμόσφαιρα έχει κάτι το "Μακμπεθικό" και την ρωτούν γνωρίζοντας τις "εκρήξεις" της. "Εχει τελειώσει ή μόλις άρχισε;". Τότε η Μάργκο ανεβαίνει τις σκάλες και αναφωνεί: "Fasten your seatbelts. It's going to be a bumpy night." ("Δέστε τις ζώνες ασφαλείας. θα είναι μια ταραγμένη νύχτα").
* Το βιντεάκι που βρήκα στο youtube είναι το 7ο από τα 18 μέρη της ταινίας που υπάρχει ολόκληρη ανεβασμένη στο δίκτυο. Είναι διάρκειας περίπου 10 λεπτών αλλά μη σας αποθαρρύνει το γεγονός, γιατί η ατάκα βρίσκεται μόλις στα 2 πρώτα λεπτά. Ωστόσο, όποιος αντέχει να παρακολουθήσει ένα λεπτό ακόμα θα "αποζημιωθεί" από την παρουσία σε ένα μικρό ρόλο της Μέριλιν Μονρόε σε μια από τις πρώτες της συμμετοχές σε ταινίες.
Νο 10: "You talkin' to me?"
Στο Νο 10 μια ατάκα που για τους περισσότερους άνετα διεκδικεί την πρωτιά. "You talkin' to me?" Ο ηθοποιός, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Η ταινία μια ταινία ορόσημο στον κινηματογράφο, ο "Taxi Driver" ("Ο Ταξιτζής") και ο σκηνοθέτης ο Μάρτιν Σκορτσέζε σε ένα φιλ που γυρίστηκε το 1976 και αναφέρεται σε έναν ταξιτζή της Νέας Υόρκης, του Τράβις Μπικλ, πρώην βετεράνο του Βιετνάμ που λαχταράει να ζήσει μια διαφορετική ζωή, αλλά δεν ξέρει τον τρόπο.
Καθώς αγνοεί τους κώδικες συμπεριφοράς με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κερδίσει την εκτίμηση των γύρω του, αποφασίζει να αναλάβει δράση για να καθαρίσει την πόλη από τα αποβράσματα. Αγοράζει μια σειρά από πιστόλια από έναν παράνομο ντίλερ και προσπαθεί μπροστά στο καθρέφτη του σπιτιού του να μιμηθεί πρακτικές αγριάδας, τραβώντας το σβελτάδα το πιστόλι από το σημείο που το έχει προσαρμόσει στο μανίκι του μπουφάν του και απευθύνεται σε έναν άγνωστο εχθρό λέγοντάς του: "You talkin' to me?"
Λίγη ιστορία και ...πολλή στατιστική
Μπορεί το “Οσα παίρνει ο άνεμος” να κέρδισε την πρωτιά, ωστόσο η “Kαζαμπλάνκα” είναι η ταινία με τις περισσότερες ατάκες, έξι συνολικά στη λίστα του AFI. Τέσσερις από αυτές έχουν ειπωθεί από τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ: ("Here's looking at you, kid" στο Νο 5, "Louis, I think this is the beginning of a beautiful friendship" στο Νο 20, "We'll always have Paris” στο Νο 43, "Of all the gin joints in all the towns in all the world, she walks into mine" στο Νο 67), μία από την Ινγκριντ Μπέργκμαν (”Play it, Sam. Play 'As Time Goes By” στο Νο 28) και μία από τον Κλοντ Ρέινς (“Round up the usual suspects" στο Νο 32).
Ακολουθούν ισοβαθμώντας το “Oσα παίρνει ο άνεμος” και ο “Μάγος του Οζ” που έχουν συνολικά από τρεις. Το πρώτο εκτός από την ατάκα του Κλαρκ Γκέιμπλ έχει ακόμα δύο ατάκες με την Βίβιαν Λι ("As God is my witness, I'll never be hungry again" στο Νο 59
"After all, tomorrow is another day!" στο Νο 31) Το δεύτερο έχει μία ακόμα ατάκα με την Τζούντι Γκάρλαντ ("There's no place like home" στο Νο 23) και μία με την Μάργκαρετ Χάμιλτον στο ρόλο της κακιάς μάγισσας ("I'll get you, my pretty, and your little dog, too!" στο Νο 99).
Δεκατέσσερις ηθοποιοί, δέκα άνδρες και τέσσερις γυναίκες έχουν από δύο ή περισσότερες ατάκες στο Top-100. Επικεφαλής, δεν είναι άλλος από τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ με πέντε. Οι τέσσερις είναι οι προαναφερόμενες από την Καζαμπλάνκα και η πέμπτη είναι η ατάκα “The stuff that dreams are made of" από την ταινία “Το γεράκι της Μάλτας” στο Νο 14.
Ακολουθούν με 3: Mπέτι Ντέιβις, Bίβιαν Λι, Μάρλον Μπράντο, Tομ Χανκς, Ντάστιν Χόφμαν,
Aλ Πατσίνο. Από 2 έχουν: Tζέιμς Κάγκνεϊ, Σον Κόνερι, Aρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Τσάρλτον Ιστον, Τζούντι Γκάρλαντ, Τζακ Νίκολσον και Γκλόρια Σουάνσον.
Η παλιότερη ατάκα ανήκει στην πρώτη ομιλούσα ταινία, τον “Tραγουδιστή της τζαζ” του 1927, και τον Aλ Tζόλσον, που βρίσκεται στο νούμερο 71: "Wait a minute, wait a minute. You ain't heard nothin' yet!"
H νεότερη προέρχεται από την ταινία “O Aρχοντας των Δαχτυλιδιών: Oι δύο πύργοι” στο
Nο 85, όπου ο Aντι Σέρκις, ερμηνεύοντας το Γκόλουμ, είπε το "My precious" (“Πολύτιμό μου”).
H λίστα συμπληρώνεται με την φράση του Λεονάρντο ντι Κάπριο στον “Tιτανικό” στο Νο 100: "I'm the king of the world!"
Τρεις ηθοποιοί έχουν ατάκες υποδυόμενοι τον ίδιο χαρακτήρα σε διαφορετικές ταινίες. Είναι:
* O Κλιντ Ιστγουντ ως επιθεωρητής Κάλαχαν τόσο στο προαναφερόμενο Sudden Impact στο Νο 6 της λίστας με το “Φτιάξε μου τη μέρα” όσο και στον “Bρόμικο Χάρυ” στο Νο 51 με την ατάκα: "You've got to ask yourself one question: 'Do I feel lucky?' Well, do ya, punk?".
* O Σον Κόνερι ως Τζέιμς Μποντ στην ταινία “Δόκτωρ Νο” στο Νο 22 με το περίφημο: "Bond. James Bond" και στον “Χρυσοδάκτυλο” στο Νο 90 με την ατάκα: "A martini. Shaken, not stirred."
* O Aρνολντ Σβαρτσενέγκερ στον “Eξολοθρευτή Νο 1” με το: "I'll be back" στο Νο 37
Και στον “Εξολοθρευτή Νο 2” με το: "Hasta la vista, baby" στο Νο 76.
Μόλις 4 ατάκες στις 100 αποτελούνται από μία μόλις λέξη, ή μία λέξη που επαναλαμβάνεται.
Είναι το “Rosebud” του Ορσον Ουέλς από την ταινία “Πολίτης Κέιν” στο Νο 17, το “Plastics!” από τον Γουόλτερ Μπρουκ στον “Πρωτάρη” στο Νο 41, το “Attica! Attica!” από τον Αλ Πατσίνο στη “Σκυλίσια μέρα” στο Νο 86 και το “Toga! Toga!” από τον Τζον Μπελούσι στο “Eνα τρελό τρελό θηριοτροφείο” στο Νο 82.
Τέλος, η μεγαλύτερη φράση ανήκει στην Κάθριν Χέμπορν στην ταινία “Xρυσή λίμνη” στο Νο 88 και περιλαμβάνει 40 λέξεις: "Listen to me, mister. You're my knight in shining armor. Don't you forget it. You're going to get back on that horse, and I'm going to be right behind you, holding on tight, and away we're gonna go, go, go!"
Κλείνω με αναφορά σε μερικές ακόμα δικές μου αγαπημένες ατάκες μεταξύ των 100:
No 15: "E.T. phone home." – Πατ Ουέλς – Ε.Τ.
No 25: "Show me the money!" - Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ και Τομ Κρουζ – Tζέρι Μαγκουάιρ
Νο 29: "You can 't handle the truth!" – Tζακ Νίκολσον – “Ζήτημα τιμής”
Νο 35: "You 're gonna need a bigger boat." – Ρόι Σάιντερ – “Tα σαγόνια του καρχαρία”
Νο 50: "Houston, we have a problem." – Tομ Χανκς – “Apollo 13”
Νο 63: "Mrs. Robinson, you're trying to seduce me. Aren 't you?" – Ντάστιν Χόφμαν – “O Πρωτάρης”
Νο 65: "Elementary, my dear Watson." – Μπάζιλ Ράθμπον – “Oι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς”
Νο 68: "Heeere 's Johnny!" – ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΣ Τζακ Νίκολσον – “Λάμψη”
Νο 69: "They 're here!" – Xίδερ Ο΄ Ρουρκ – “Poltergeist”
Νο 83: "Listen to them. Children of the night. What music they make" – Μπέλα Λουγκόζι – “Κόμης Δράκουλας”.
Και όποιος ...άντεξε ώς εδώ, έχει ...bonus: Oι 100 κορυφαίες ατάκες συγκεντρωμένες σε ένα βίντεο: