Tuesday, November 30, 2010

Special ...pizza!





Eλ κλάσικο σου λέει μετά. Ποιο ελ κλάσικο ρε σεις; Η Μπαρτσελόνα με την Πετρομαγούλα έπαιζε. Οποιος ήθελε σκόραρε. Ο δε Μέσι αυτή τη φορά αποφάσισε να μην σκοράρει αλλά να σερβίρει. Πάρε βάλε. Πάρε βάλε. Στο πρώτο εικοσάλεπτο δύο τεμάχια και ένα δοκάρι. Πολύ έγερνε αδερφάκι μου το Καμπ Νου.

Ρεάλ σου λέει μετά. Νέα δύναμη. Με Μουρίνιο και Ρονάλντο και τρίχες κατσαρές. Ο special one έφαγε μια special ...πίτσα! Κι ο κλαψιάρης στο μόνο που κατάφερε να πρωταγωνιστήσει ήταν στους καβγάδες. Ο δε φουκαράς ο Κασίγιας (ο μόνος που συμπαθώ από την ομάδα του Σιχα-μουρίνιο) τα μάζευε σαν στραγάλια. Ευτυχώς αυτός τουλάχιστον μπορεί μετά το ματς να γείρει και να παρηγορηθεί πάνω στο καινούργιο - ενισχυμένο - στήθος της Σάρα (Καρμπονέρο). Ο special one όμως;

Δεν πειράζει ρε μαρέγκες, του χρόνου πάλι. Μπορεί και την επόμενη δεκαετία, ποιος ξέρει...

Μέχρι τότε σεβασμός! Γιατί Μπάρτσα είναι μόνο μία. Δεν υπάρχει αυτή η ομάδα!!!

ΥΓ. Πστ! Πού είστε; Σε σας (μας) το λέω, τους Παναθηναϊκούς. Μην αρχίσετε τώρα τίποτα χαζά, προσπαθώντας να απενοχοποιήσετε την ομάδα μας επειδή τα άρπαξε και η Ρεάλ. Αλλη ομάδα έπαιξε κόντρα στις μαρέγκες, άλλη κόντρα σε μας. Ετσι κι έπαιζε με μας όπως με τους Μαδριλένους θα το είχε πιάσει το διψήφιο...























Αχου το! Μου μελαγχόλησε!

Sunday, November 28, 2010

H ζωή μετά (χωρίς) τον Σισέ...




Το 0-1


Το 0-2








Τζιμπρίλ Σισέ. Δώδεκα γκολ σε ισάριθμες αγωνιστικές, από τις οποίες στην μία (πρεμιέρα) ήταν απών λόγω τραυματισμού. Φυσικός αρχηγός του Παναθηναϊκού και από σήμερα και τυπικός, φορώντας επίσημα το περιβραχιόνιο, που φρόντισε να το τιμήσει επιτυγχάνοντας δύο γκολ κόντρα στην Κέρκυρα. Για άλλη μια φορά ηταν αυτός που ξεκόλλησε το κάρο από την λάσπη. Για άλλη μια φορά πέτυχε γκολ που δίνουν βαθμούς για την ομάδα. Βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για να χαρακτηριστεί ο κορυφαίος ξένος όλων των εποχών για την ομάδα του Παναθηναϊκού. Είναι μαχητής, είναι νικητής, είναι ιδέα, είναι λατρεία, είναι μανία.

Πολύ ωραία όλα αυτά. Δεν θα κουραστούμε ποτέ να τα ακούμε, να τα λέμε, να τα διαβάζουμε και να βλέπουμε τα κατορθώματά του. Η ομάδα βρήκε επιτέλους τον ηγέτη που της έλειπε. Τον παίκτη που τα βάζει, που ματώνει για την ομάδα, που εμψυχώνει τους υπόλοιπους. Ο Σισέ είναι ευλογία για κάθε ομάδα. Κι εμείς θα πρέπει κάθε αγωνιστική να φέρνουμε ...σκόρδα για να μη τον ματιάσουμε.

Δεν είναι όμως καιρός να αναρωτηθούμε αν υπάρχει ζωή μετά (χωρίς) τον Σισέ; Πόσο φυσιολογικό είναι να τα περιμένουμε όλα από τον Γάλλο; Τι θα γίνει αν αυτός ο υπερ-παίκτης ο μη γένοιτο τραυματιστεί; Τι θα γίνει αν ντεφορμαριστεί; Ποιος θα σκοράρει; Γιατί βέβαια χωρίς γκολ δεν έρχονται οι νίκες. Σ' αυτές τις 12 αγωνιστικές, η ομάδα έχει πετύχει 21 τέρματα. Τα 12 τα έχει βάλει ο Γάλλος. Από ένα έχουν βάλει οι Βύντρα, Σπυρόπουλος, Νίνης, Γκαρσία και Λάζαρος. Από δύο οι Πετρόπουλος και Κατσουράνης.

Η ομάδα δεν παίρνει τέρματα από τους υπόλοιπους - πλην Σισέ - παίκτες της. Δεν θα έπρεπε να μας προβληματίζει το συγκεκριμένο γεγονός; Ειδικά από την στιγμή που στον πάγκο βρίσκεται ένας καινούργιος προπονητής που θα χρειαστεί χρόνο για να μάθει την ομάδα και που αυτοί που είναι επιφορτισμένοι με το έργο της ενίσχυσής της (αν δοθεί το "πράσινο φως" το Γενάρη για μεταγραφές) δεν είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν στην πιο ενδεδειγμένη λύση;

Θα μου πεις, τώρα που κερδίσαμε και είμαστε πια πρώτοι (υπερέχοντας στην ισοβαθμία με τον ακατονόμαστο) αντί να χαρείς κάθεσαι και ασχολείσαι με τέτοια πράγματα; Κι όμως τώρα που κερδίσαμε πρέπει να ασχοληθούμε. Το σημερινό παιχνίδι ήταν σίγουρα κομβικό. Ο Τενές έστησε το καθιερωμένο του ταμπούρι, ο Παμπορίδης δεν είδε (;) το χέρι του Βενέτη και ο Παναθηναϊκός πέρασε διά πυρός και σιδήρου για να πάρει την πολύτιμη νίκη. Παραλίγο μάλιστα να μην την κατακτήσει, αφού λίγο μετά το πρώτο γκολ οι επιπολαιότητες της άμυνας έβαλαν τους Κερκυραίους σε θέση βολής.

Από εδώ και πέρα όμως θα είμαστε συνεχώς στην τσίτα. Μετά και την σημερινή ήττα του ΠΑΟΚ και δεδομένου ότι η ΑΕΚ όσο καλή πρόθεση και να έχει, δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις διαδικασίες ενός ποδοσφαιρικού μαραθωνίου, είναι πια σαφές ότι ο μοναδικός αντίπαλος για τον τίτλο θα είναι ο γαύρος. Πόσο εύκολο είναι να ανταποκριθούμε στην πίεση που θα αναπτυχθεί, αγωνιστική με την αγωνιστική, έχοντας σαν μόνη (αξιόπιστη) πηγή σκοραρίσματος τον Σισέ;

Ναι, είναι αλήθεια ότι θα επιστρέψουν σταδιακά στην ομάδα οι Λέτο, Νίνης, Γκοβού. Ουδείς όμως μπορεί να προεξοφλήσει ότι κάποιος από αυτούς θα φέρει το εύκολο γκολ. Μπορεί ενδεχομένως να κάνουν την ζωή του Σισέ ευκολότερη. Μα ο Σισέ έτσι κι αλλιώς σκοράρει. Και το θέμα μας δεν είναι ο Σισέ αλλά το σκοράρισμα από τους υπόλοιπους.

Θα μπορούσε ίσως να τοποθετηθεί δίπλα στον Σισέ ο Πετρόπουλος. Ομως, για μια ακόμα φορά σήμερα παρακολουθήσαμε πως όταν ο Πετρό παίζει επιθετικό δίδυμο με τον Γάλλο, ουσιαστικά του αφαιρεί χώρους και ουσιαστικά τον παραμερίζει από την κορυφή.

Επομένως πού καταλήγουμε; Αυτή η ομάδα χρειάζεται οπωσδήποτε χαφ και θέλει και γκολ από τα χαφ. Διαφορετικά, ο Σισέ θα παραμείνει τόσο πολύτιμος που θα καρδιοχτυπάμε σε κάθε του μορφασμό πόνου.

Για το σημερινό ματς εκτός από την καταλυτική παρουσία του Τζιμπρίλ, τις δύο ασίστ του Κατσουράνη από τις οποίες προήλθαν τα γκολ, το καλό ματς του Ζιλμπέρτο και τον υπερ-δραστήριο Λάζαρο του πρώτου 60λεπτου (μετά, λογικά τα "έφτυσε") δεν υπάρχουν πολλά να πεις. Στα θετικά ήταν το passing game που προσπάθησε (λέω προσπάθησε, όχι ότι το κατάφερε κιόλας) να παίξει η ομάδα, που είχε και πάλι κοντά τις γραμμές της όπως στο ματς με τη Μπάρτσα.

Στα αρνητικά η θαλασσοταραχή που έπιασε για άλλη μια φορά το κέντρο της άμυνας και παραλίγο να μας στοιχίσει, ο πολύ κακός Καραγκούνης (έλεος με αυτά τα στημένα, αφού δεν τα έχει, γιατί πρέπει να τα εκτελεί;) και η αδυναμία των Βύντρα και Σπυρόπουλου να κάνουν μία σέντρα της προκοπής.




Ο Φερέιρα σαφώς και δεν μπορεί να κριθεί, θα μπορούσε ωστόσο κάποιος να απορήσει για τον λόγο που σε μια χρονική στιγμή που το ματς ήταν ισόπαλο προτίμησε τον Δημούτσο από τον Γκαρσία. Φοβάμαι μόνο πως μέχρι να αποφασίσει τι σύστημα θέλει να παίξει, θα έχουμε χάσει ολοκληρωτικά το μπούσουλα. Να μεταμορφωθεί αυτό το συνονθύλευμα σε ομάδα το θεωρώ σχεδόν αδύνατο. Αν καταφέρει να το σουλουπώσει, θα είναι μια πρόοδος. Αν καταφέρει στη διάρκεια αυτού του σουλουπώματος να μην χάσει και βαθμούς, θα είναι θρίαμβος.




Scratch: O Παμπορίδης μαζί με την απώλεια των κιλών είχε φαίνεται και απώλεια όρασης, γι΄ αυτό προφανώς δεν είδε αν και τόσο κοντά το χέρι του Βενέτη.


Scratch 1: Το Λάζαρο κόντεψαν να τον ...ξεβρακώσουν, αλλά φάουλ δεν είδε ο κόραξ.


Scratch 2: Πολύ καλός τερματοφύλακας ο Dimi (αυτό βέβαια το έχουμε ξαναπεί).


Scratch 3: Αν επιστρέψουν Λέτο, Νίνης, Γκοβού, πού θα παίζει ο Λάζαρος; (θα παίζει;)


Scratch 4:
Ρε τον φουκαρά τον Μώραλη, τι πρέπει να πέρασε στο ΟΑΚΑ! Ωχριά η Ριζούπολη μπροστά σ΄ αυτά που (ισχυρίζεται ότι) έκαναν οι ΑΕΚτζήδες!


Scratch 5: Κόκκινη ο Ονουάτσι, κόκκινη ο Καρντόσο. Με ποιον παίζει η Καβάλα την επόμενη αγωνιστική; Για σκεφτείτε λίγο... Μπράβο, το βρήκατε! Με τον γαύρο!














Saturday, November 27, 2010

Ελα απόψε στου Θωμά...

















Σε παιχνίδι που είχε αποφασιστεί να τιμηθεί ο Θωμάς Μαύρος, ένας από τους μεγαλύτερους Ελληνες σκόρερ όλων των εποχών, η ΑΕΚ, η ομάδα με την οποία δοξάστηκε, δεν ήταν δυνατόν να φέρει άλλο αποτέλεσμα εκτός από νίκη. Τελεία και παύλα!

Κι όμως παραλίγο ο παραπάνω τίτλος να μην αναφερόταν στον Θωμά Μαύρο, αλλά να παρέπεμπε σε έναν άλλο Θωμά, βγαλμένο από τις ...δοξασμένες εποχές της παράγκας!

Εκανε ό,τι μπορούσε γι΄ αυτό το νέο ...φυντάνι, ο διαιτητής Σιδηρόπουλος. Που κράτησε με το έτσι θέλω μέσα στον αγώνα τον Μοντέστο (αλήθεια στα πόσα φάουλ δίνεται δεύτερη κίτρινη;), που έδωσε ένα πέναλτι της πλάκας σε ...τράβηγμα του Λεονάρντο στον Πάντελιτς (πιο πιθανό ήταν να πέσει ο Βραζιλιάνος ...σπίνος παρά ο Σέρβος - έμαθε όμως γρήγορα τα κόλπα, μάλλον θα του τα σφύριξε ο Τζόλε) και κατάπιε τη σφυρίχτρα μαζί με το στραγάλι στην καρατιά του Πάντελιτς στον Γκέντσογλου λίγο πριν το γκολ της ΑΕΚ. Iσως το γεγονός ότι την κατάπιε να φταίει για το ότι δεν κατάφερε να σφυρίξει τη λήξη στα τέσσερα λεπτά που είχαν οριστεί οι καθυστερήσεις και άφησε να παιχθούν εφτά.

Ο Θωμάς της ΑΕΚ λοιπόν, ήταν παρών, ο Θωμάς της παράγκας επίσης (το ...πνεύμα του τέλος πάντων), αλλά τελικά νίκησε το ποδόσφαιρο και όχι το παρασκήνιο. Κι όταν τώρα λέω ποδόσφαιρο μη φανταστείτε ότι παίχτηκε μπαλάρα. Οταν λέω ποδόσφαιρο εννοώ ότι νίκησε η δικαιοσύνη. Γιατί από μπάλα nada. Mια σούπα είδαμε και όχι ότι περιμέναμε τίποτα περισσότερο.

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι από το γαύρο το περιμέναμε το κάτι παραπάνω. Οταν πας στο γήπεδο ή στήνεσαι στην τηλεόραση να δεις τους ...galacticos μια παραπάνω απαίτηση την έχεις. Τελικά όμως παντού υπάρχει ένας μύθος. Οπως αυτός για το ότι ο γαύρος παίζει καλή μπάλα. Ισως βέβαια να συμβαίνει αυτό μόνο στα φιλικά. You know. Αστέρας, Κέρκυρα κ.λπ.

Εξαφανίστηκε ο Μιραλάς, τραυματίστηκε (πάλι;) ο Ριέρα, κακός ο Ι-μπαγάσας, έχασε και το πέναλτι ο Ντουντού και τέζα ο καμπούρης. Τις δύο ομάδες τώρα τις έφαγε η ευγένεια: "Mα πάρτε το παιχνίδι σας παρακαλώ. Οχι, τι λέτε, εσείς να το πάρετε! Με προσβάλλετε, πρέπει να πάρετε οπωσδήποτε το τριποντάκι. Μπα, εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερα να πάρετε εσείς". Ετσι πήγε όλο το ματς, οπότε στο τέλος βαρέθηκε η ΑΕΚ τις ευγένειες, έκανε την καρδιά της πέτρα και πήρε τους τρεις βαθμούς, όσο κι αν σαν οικοδέσποινα έπρεπε να περιποιηθεί ιδιαιτέρως τους φιλοξενούμενούς της.

Τώρα θα μου πεις ότι ο Μώραλης ισχυρίζεται ότι όντως τους ...περιποιήθηκε, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Τον Αδαμίδη κατηγόρησε ότι δεν ξέρει να κερδίζει, αλλά κι αυτός για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ότι δεν ξέρει να χάνει. Ο Αδαμίδης μια φορά τη φύλαγε στον Μαρινάκη. "Eγκλημα, λέει έγινε κατά της Ελλάδας, γιατί κρατήθηκαν μόνο εφτά λεπτά καθυστέρηση". Ο,τι είχε πει ο Βαγγέλας μετά το ματς του Αρη με τον Παναθηναϊκό και το πέναλτι του Δαλούκα. Και κοίτα τώρα πώς τα φέρνει η μοίρα! Ιδιο ήταν το πέναλτι με εκείνο του Χαβίτο στον Βύντρα. Και όσο μπορούσε να ανατρέψει ο Χαβίτο τον Βύντρα, άλλο τόσο μπορούσε να ανατρέψει ο Λεονάρντο τον Πάντελιτς. Ωρα πάντως είναι να βγει ο Σέρβος και ως άλλος Βύντρα να πει: "Aισθάνθηκα μια επαφή...".

Κατά τ' άλλα, όσο αργή ήταν η ΑΕΚ στην ανάπτυξή της τόσο γρήγορος ήταν ο Μπάμπα Μπούπα στην φάση του γκολ (θαύμα! θαύμα!). Η ντρίμπλα του στο καπνογόνο ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ! Και ο Μπλάνκο έκανε ό,τι ξέρει να κάνει καλά κόντρα στον γαύρο. Αυτή τη φορά μάλιστα πρέπει να σάστισε και με το πόσο εύκολα τού ήρθε η μπάλα στο ...πιάτο. Διατήρησε την παράδοση ο Μπλάνκο, διατήρησε την παράδοση και ο Μανόλο απέναντι στον Βαλβίδα. Ο οποίος Μανόλο στη συνέντευξη Τύπου απέδειξε ότι έχει μπει για τα καλά στο κλίμα. Τι για Κωνσταντινούπολη είπε, τι για τον οπαδό που σκοτώθηκε, τι για τους άλλους τους οπαδούς που στέκονται στο πλευρό της ομάδας, ταχύρρυθμα έχει κάνει.

Ενώ ο Βαλβίδας στην κοσμάρα του. Αν όμως αυτός είναι στην κοσμάρα του, δεν είναι οι γαύροι. Οι οποίοι τον θεωρούν υπεύθυνο για την ήττα και θυμηθήκανε ακόμα και την προπέρσινη θητεία του στην ομάδα (σας έχω παρακάτω "καλούδια" από τα γαύρικα φόρα). Τι για τον Ντουντού που άφησε να χτυπήσει το πέναλτι, τι για τον Πάντελιτς που τον έβαλε αριστερό χαφ, γενεές δεκατέσσερις τον περάσανε.

Και βέβαια τώρα θα έχουνε και οι ΑΡΔ να λένε. Αρχίσανε ήδη δηλαδή. "Ο Ολυμπιακός δεν είχε προσανατολισμό, ο Βαλβέρδε έχει πάντα στο μυαλό του ένα πλάνο και αν αυτό χαλάσει δεν μπορεί να ...αυτοσχεδιάσει, ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και να δει κατά πόσο διαθέτει την ποιότητα που νομίζει ότι έχει (αυτός νομίζει ρε σεις; Εσείς τα γράφατε κάθε μέρα! Και "Μιρα-λάλησε" και "Γκαλάκτικος" και "δώσε μου μάτια να βλέπω" και "Βαλβίδα τι ομάδα φτιάχνεις" και ένα σωρό άλλα. Κωλοτούμπες! Ε, κωλοτούμπες!).

Το θέμα είναι τώρα πως εμείς πρέπει αύριο να το πάρουμε το ματσάκι στην Κέρκυρα που μόνο εύκολη υπόθεση δεν θα είναι με το γαυροπαράρτημα. Δύο ήττες σε δύο παιχνίδια έχουμε στο νησί και εκτός αυτού τώρα που έχασε ο γαύρος θα μας περιμένουν στη γωνία. Γι΄ αυτό το νου σας ρεμάλια! Μη κάνετε πάλι καμια αποκοτιά και χάσετε βαθμούς, θα σας πάρει και θα σας σηκώσει! Οχι τίποτα άλλο, αλλά άμα κερδίσουμε, εκτός του ότι θα είμαστε εμείς ήρεμοι, θα ενταθεί η γκρίνια στους απέναντι με τους ΑΡΔ να αρχίζουν τις αναλύσεις και τις αναζητήσεις για τα αίτια της ήττας του γαυριστάν.

Οσο για την ΑΕΚ, αυτή η νίκη όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, ήταν νίκη ψυχής. Και μπορεί να μην σημαίνει πολλά πράγματα για την εξέλιξη του πρωταθλήματος, αφού δυστυχώς κανείς δεν αμφιβάλλει ότι σε μια παρακάτω στροφή, σε αγώνα απέναντι σε εύκολο αντίπαλο θα τα ξανα-σκατώσει (πικρό μεν, αλλά αληθινό). Αλλά τουλάχιστον προς το παρόν συσπειρώνει τον κόσμο της, της δίνει δύναμη για τη συνέχεια και ίσως καταφέρει να της φέρει κανα καλό σερί, αφού τέτοιες επιτυχίες δημιουργούν πάντα θετική αύρα. Της το εύχομαι. Μπορεί να κέρδισε εμάς, αλλά δεν άφησε ...παραπονεμένο ούτε το γαύρο...


***

Scratch-ο-ανθολόγιο (ένα και μοναδικό, από γαυροφόρουμ - ζητώ προκαταβολικά συγνώμη για τα ...μπιπ και την γλώσσα):

* (ο μπασκετικός): Αριστα μηδέν! Σάλτα και γ*** κ**βάσκε λούζερ, χαμένε, Παναγιώτη Γιαννάκη του ποδοσφαίρου, έλα να μας πεις πόσο χρήσιμος ήταν ο Π-ουστέρ σήμερα!

*(o απαξιωτικός): Βαλβέρδε μια ζωή μαλάκας, εγώ θα τους μάθω να βαράνε πέναλτι; Ηλίθιε, άντε! Εχεις ασυλία α-λα Μπάγεβιτς, άμα κερδίζουμε εσύ κερδίζεις, άμα χάνουμε, η ομάδα φταίει! Σάλτα και γ*** μέχρι να πάρεις ντέρμπι, είσαι ένα μυρμήγκι όπως σε έλεγαν και στην Ισπανία.

* (ο αναλυτής): Εφερε τα σαπάκια του, εξαφάνισε τον Νέμεθ και τον Ζαϊρί, κάνει τον άμπαλο Πάντελιτς αριστερό χαφ. Ο,τι νάναι! Κατεβάζει τον Ολυμπιακό, σαν μικρή ομάδα, απέναντι στους πεθαμένους. (ενώ ο γαύρος ε; Φουλ στη ζωντάνια!)

* (ο υποψιασμένος): Ο πιο άνευρος προπονητής που θυμάμαι στον Ολυμπιακό. Να πάει να γ*** κι αυτός και ο φίλος του ο Χιμένεθ που κανόνισε να έρθει "Χ" το ματσάκι αλλά τους χάλασε το μαγείρεμα η στραβοκλοτσιά του blogger (ο Ντουντού είναι αυτός...) πριν το γκολ του Αργεντίνου.


* (o σκληροπυρηνικός): Να πάει να γ*** σήμερα κιόλας. Να μη τον βρει το αύριο προπονητή στην ομάδα μας. Αρκετά τον ανεχτήκαμε τον καρ*** Αλλωστε τον ξέρουμε και από πρόπερσι που η ομάδα έπαιξε 2 ημίχρονα σε ευρωπαϊκούς αγώνες (πες τα! πες τα! Γιατί όταν τα έλεγα εγώ ότι μόνο με Μπενφίκα και Χέρτα έπαιξε με έλεγαν εμπαθή) και άλλα 2 ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα και μετά πονάγανε τα ματάκια μας με αυτά που βλέπαμε για πέντε μήνες. Αι σιχτίρ μαλάκα χοντρέ που πήγες και τον κουβάλησες εκλιπαρώντας, θαρρείς και δεν υπήρχανε άλλοι προπονητές σε ολόκληρη τη γη (αυτός εδώ ένα δίκιο το έχει δεν μπορείς να πεις...) και τούδωσες και τα κλειδιά μπουχέσα!


* (o Πειραιώτης μάγκας): Δεν θα τον φάμε απόψε. Αλλά από εδώ και μπρος η περίοδος χάριτος τελείωσε οριστικά. Θα κρίνεται συνεχώς. Οπως όλοι οι προπονητές του Ολυμπιακού. Ούτε πλάνα, ούτε ο προπονητής βλέπει πράγματα που εμείς δεν βλέπουμε, ούτε ωραία ατμόσφαιρα αποδυτηρίων, ούτε ευρωπαϊκοί αέρηδες και @@ μάντολες! Φέρνεις αποτέλεσμα; Μένεις. Δεν φέρνεις; Στο διάολο! Να περάσει ο επόμενος! (Ετσι! Ποια Ευρώπη και μαλακίες τώρα...).

* (ο ρατσιστής): Ο τύπος είναι στιλ Φερέρ και στιλ Σάντος. Ολα καλά κι ωραία και μόλις έρθει το εκτός έδρας ματς, το δύσκολο, "καλώς τα παιδιά, καλώς τα 1-0 (ή 2-1).


* (ο ρεαλιστής) : To AEK-άκι το έχει γλεντήσει ο τελευταίος Πανιώνιος, χωρίς διοίκηση, προοπνητή και παίκτες. Και οι δικοί μας οι Hestesticos πήγανε και χάσανε, χωρίς νεύρο, χωρίς ψυχή, χωρίς τσαμπουκά. Τον μπούλο π**στράκια.

* (και ένα για τον Ντουντού): Αγκαλίτσα της π*** ψευτοαρχηγέ, Τσαλουχίδη Νο 2 που πας να καπελώσεις και να το παίξεις τσιφλικάς, γιατί δεν άφησες το Σέρβο να βάλει το πέναλτι; Τράβα πίσω στην ΤΣΣΚΑ απατεώνα, που σε πέρασε σαν σταματημένο ο Παπαντούπα των 100 κιλών γ*** το σπίτι σου, αρχ***.


***


Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ







Η ΕΙΣΟΔΟΣ







ΤΟ ΜΑΤΣ















ΟΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ









ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΠΕΝΑΛΤΙ








O MONΤΕΣΤΟ ΚΑΙ Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΤΑ




Ο ΚΟΣΜΟΣ











VIP