Thursday, September 30, 2010

ΠΑΟ γερά, το Γιουρόπα είναι κοντά...





Κοντά; Mε μηδέν βαθμούς και χωρίς Ζιλμπέρτο κόντρα στην Ρωσίδα; Μια κουβέντα είναι. Η μπάλα δεν είναι σαν την διαφήμιση του Johny Walker. "Το Τσάμπιονς Λιγκ φεύγει, το Γιουρόπα έρχεται". Γιατί για να έρθει ο,τιδήποτε θα πρέπει να παίξεις και λίγη μπάλα. Και από μπάλα, δεν διαθέτει το κατάστημα. Μου αρέσει που στο προηγούμενο ποστ έβαλα και τίτλο "Η Ευρώπη αρχίζει τώρα". Εκ φύσεως επιφυλακτική, όταν τα "σημάδια" δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας, το ήθελα αλλά δεν το πολυπίστευα πως μέσα σε λίγες ημέρες η ομάδα που είδαμε απέναντι στον Πανιώνιο θα μπορέσει να φανεί πολύ διαφορετική. Και το είχα γράψει κιόλας. "Πρέπει να είναι καλύτερος ο Παναθηναϊκός αν θέλει να κερδίσει την Κοπεγχάγη". Και όχι τώρα ότι η Δανέζα είναι καμιά ομαδάρα. Για πλάκα θα την είχε ο καλός Παναθηναϊκός. Αλλά είναι μια ομάδα που κάνει τα αυτονόητα. Και τα κάνει καλά. Είναι μια ομάδα που έχει καλή φυσική κατάσταση και μπορεί να τρέξει. Είναι μια ομάδα που έχει κάποιο σύστημα. Εμείς ούτε φυσική κατάσταση έχουμε, ούτε τρεξίματα, ούτε φρεσκάδα, αλλά ούτε και τα αυτονόητα μπορούμε να κάνουμε. Και πώς να τα κάνουμε; Αφού δεν έχουμε καν πλάνο.



Αραγε, μπορούμε να αναστρέψουμε το κλίμα; ΄Η θα πρέπει σιγά σιγά και οδυνηρά να παραδεχτούμε ότι ο κύριος πρέσβης συνταξιοδοτήθηκε; Τι αποτελέσματα υπάρχουν την τελευταία διετία, αν εξαιρέσει κανείς τα δύο ματς με τη Ρόμα που να μπορούν να μας κάνουν περήφανους και να μας θυμίζουν τις μεγάλες επιτυχίες του παρελθόντος; Τα περισσότερα ευρωπαϊκά μας παιχνίδια ήταν σαν το σημερινό. Με Σπάρτα, με Σταντάρ, με Γαλατάσαραϊ οι τριάρες έρχονταν να μας θυμίσουν πως η άμυνα μπορεί να καταστρέψει ό,τι καλό επιχειρήσουμε να δημιουργήσουμε.

Ισως όμως να είναι τελικά λάθος να τα ρίχνουμε όλα στην άμυνα, παρόλο που η αποτυχία της διοίκησης για εξεύρεση λύσης σ' αυτό το πρόβλημα είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη. Το πρόβλημα αυτής της ομάδας δεν είναι (μόνο) η κακή της άμυνα. Είναι η μεσαία της γραμμή. Δεν είναι τυχαίο που στο ποδόσφαιρο υπάρχει η φράση "δείξε μου τα χαφ σου για να σου πω τι ομάδα έχεις". Το κέντρο είναι αυτό που θα ανακόψει και που θα δημιουργήσει. Αυτό που θα δώσει το ρυθμό. Η "ραχοκοκκαλιά" που θα τραβήξει όλο το ζόρι και που από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται θα φανεί αν υπάρχει υγεία στην ομάδα ή αυτή νοσεί. Οπως ακριβώς συμβαίνει με τη μέση στον ανθρώπινο οργανισμό. Σε πονάει και διπλώνεσαι στα δύο. Είναι σε καλή κατάσταση; Το κορμί είναι όρθιο και στητό.





Ο Ζιλμπέρτο σήμερα εκτέθηκε ως στόπερ, ακριβώς επειδή δεν υπήρχε ένας άλλος Ζιλμπέρτο στην μεσαία γραμμή για να αποτελέσει το πρώτο ανάχωμα. Εκτέθηκε, όπως ακριβώς εκτίθενται οι αμυντικοί μας στην περίπτωση που το κέντρο μας δεν κάνει την πρώτη αναχαίτιση.

Ολο το καλοκαίρι ρίξαμε το βάρος στην απόκτηση του κεντρικού αμυντικού και δεν δώσαμε την παραμικρή σημασία στο πρόβλημα που θα αντιμετώπιζε η μεσαία γραμμή. Με δύο παίκτες μεγάλους σε ηλικία (Ζιλμπέρτο - Καραγκούνη) με τρεις παίκτες επιβαρυμένους από το Μουντιάλ (τους προαναφερόμενους συν τον πρώην ποδοσφαιριστή Κατσουράνη) - συγνώμη αν ακούγεται βαρύ, αλλά σ' αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει πια και δεν μπορώ άλλο να κρύβω αυτό που αισθάνομαι - πώς αλήθεια περιμέναμε να έχουμε φρεσκάδα, τρεξίματα, πνευμόνια, έκρηξη, αντοχές; Και βέβαια με έναν αμυντικό χαφ νεαρό, "σκυλί μοναχό", που μπορεί να "καταπιεί" τον κάθε αντίπαλο, αλλά δεν μπορεί να παράγει φάσεις. Ο Σιμάο μπορεί να είναι παίκτης "ειδικών αποστολών" αλλά δεν μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη του αγώνα. Και για ό,τι κερδίζει η ομάδα από την παρουσία του στον αμυντικό τομέα, το χάνει στον δημιουργικό. Οταν λοιπόν ακούει κανείς πως ο Σιμάο ήταν μεταξύ των διακριθέντων, μπορεί να καταλάβει ποιο ακριβώς είναι το είδος του παιχνιδιού που έπαιξε η ομάδα.

Για να επιστρέψω λοιπόν στον Κατσουράνη, που καλώς ή κακώς έχει αρκετά ακόμα χρόνια συμβόλαιο, το οποίο δεν θα το είχε (σε τέτοιο βάθος χρόνου) αν δεν είχε γίνει η επικοινωνιακή ήττα με τον Μέλμπεργκ και η απώλεια του Ενχελααρ, από την στιγμή που η διοίκηση ήταν ανίκανη να βρει έναν καλό στόπερ και από την στιγμή που ο ίδιος είναι ανίκανος να βρει τον καλό του εαυτό, έχοντας τρεξίματα και αντοχές σε μόνιμη βάση και όχι ένα παιχνίδι στα δέκα, θα ήταν καλύτερα να τον χρησιμοποιεί σε θέση κεντρικού αμυντικού και να έριχνε το βάρος στην απόκτηση ενός άλλου χαφ, με περισσότερη διάθεση και περισσότερα τρεξίματα. Θα είχε έτσι ενδεχομένως καταφέρει επιτέλους να αποκτήσει και έναν στόπερ που να μπορεί να "κάνει παιχνίδι" και να προωθεί τη μπάλα προς την επίθεση (στοιχεία που διαθέτει και με το παραπάνω ο Κατσούρ) και όχι απλά να την βγάζει άουτ για να απομακρύνει τον κίνδυνο όπως κάνουν όλοι ανεξαιρέτως οι κεντρικοί αμυντικοί που διαθέτουμε.

Η σημερινή τοποθέτηση του Ζιλμπέρτο στην άμυνα, δεν αποκλείεται να ήταν και αποτέλεσμα μιας παρασκηνιακής ...καραμπόλας. Ο Ζιλμπέρτο δεν νοείται να είναι εκτός παιχνιδιού, ο Σιμάο είναι η σταθερή αξία της ομάδας σε κάθε κρίσιμο ευρωπαϊκό παιχνίδι όπου η άμυνα κινδυνεύει να εκτεθεί, άρα είναι κι αυτός απαραίτητος. Ετσι όμως περίσσευε ένας "κόφτης", αφού διάολε με την Κοπεγχάγη παίζεις και μάλιστα στην έδρα σου, επομένως πρέπει να παίξεις επιθετικά για να βάλεις γκολ. Εμενε μία θέση για δυο (τρεις). Γκαρσία - Κατσουράνης (Καραγκούνης). Με τον Ζιλμπέρτο (γιατί ο Κατσουράνης ψιλοχαλιέται) στην άμυνα χωρούσαν κι αυτοί. Επομένως "φαγώθηκε" ο Μπουμσόνγκ.

Εν πάση περιπτώσει το παραπάνω είναι αυθαίρετο δικός μου ισχυρισμός. Μπορεί απλώς να
"διάβασε" έτσι το παιχνίδι ο Νιόπλιας. Οτι έχει πάντως από πέρσι ακόμα πρόβλημα να χωρέσει όλους τους παίκτες σε συγκεκριμένες θέσεις είναι γεγονός και το γνωρίζουν όλοι.

Και αφού ασχοληθήκαμε με το κέντρο ας πάμε και στην άμυνα. Ποια θα ήταν η πιο λογική κίνηση στο κέντρο της άμυνας από την στιγμή που ο Καντέ ήταν τραυματίας και ο Μπουμσόνγκ κρίνεται ανεπαρκής; Μία ακόμα αλχημεία; Ενα ζευγάρι που δεν έχει δοκιμαστεί μαζί όπως ο Ζιλμπέρτο με τον Σαριέγκι; Δεν θα ήταν πιο λογική κίνηση ο Βύντρα με τον Σαριέγκι που έπαιζαν και πέρυσι μαζί; Ο Βύντρα όμως έπρεπε να καλύψει το αριστερό άκρο της άμυνας, επειδή ο Σπυρόπουλος ήταν μεν έτοιμος, αλλά δεν είχε - λέει - ρυθμό. Λες και η υπόλοιπη ομάδα έχει πείσει ότι έχει ρυθμό. Για δεξιά βέβαια ούτε συζήτηση, ο Νιόπλιας έχει τα δικά του παιδιά και ο Μαρίνος (απόντος του Γιούρκα και μετατοπιζόμενου σε άλλη θέση του Βύντρα) έχει πάρει ...εργολαβία την δεξιά πλευρά. Κι ας μην συμφωνούμε οι περισσότεροι με την γνώμη που έχει ο Νιόπλιας για το πουλέν του.

Οσο για μπροστά; Ο Γκαρσία έκανε πολύ κακό παιχνίδι, ο Λέτο πρέπει να έκανε τα χιλιόμετρα της ζωής του, ο Νίνης κινήθηκε σε ρηχά νερά και ο Σισέ βρέθηκε για μια ακόμα φορά στην μοναξιά της κορυφής της επίθεσης και ταυτόχρονα στη θέση του "κορόιδου" που προσπαθεί να πάρει τη μπάλα από τις γιόμες των συμπαικτών του.




Τι ξεχάσαμε; Α ναι. Τον Τζόρβα. Το "δικό μας" παιδί, την Παναθηναϊκάρα, που τον στηρίξαμε και θέλαμε να τον δούμε σε θέση βασικού. Εχω κατά καιρούς αναφέρει τις επιφυλάξεις μου για το κατά πόσο αυτό το τόσο καλό και φιλότιμο παιδί μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού. Οχι αυτού που παίζει στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά του Παναθηναϊκού που θέλει να διακριθεί στην Ευρώπη. Ο Τζόρβας είναι καλός, αλλά όχι τόσο καλός. Και δεν το λέω αυτό για τα σημερινά λάθη. Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα (αν και σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ δύσκολα γίνεται τέτοια γκάφα). Αλλά επειδή η ομάδα ξεκινάει από τον "άσο", κι επειδή ο Φερνάντεζ δεν ήταν ούτε καν στην αποστολή, ενώ είναι πολύ καλός τερματοφύλακας, κι αφού πολλά χρήματα για έναν ξένο γκολκίπερ δεν περισσεύουν, ας ρίξει κανείς καμιά ματιά και κατά Κέρκυρα μεριά και ας μην αφήσει αβασάνιστα τον "Dimi" Κωνσταντόπουλο να καταλήξει στον γαύρο (που τον έχει ήδη βολιδοσκοπήσει). Την πατήσαμε με το μέλος, μην χαρίσουμε πάλι τερματοφύλακα για 4-5 χρόνια στον ακατονόμαστο.



Και πάμε τώρα στον Νιόπλια. Οταν έφυγε ο Τεν Κάτε στενοχωρήθηκα πολύ. Αλλά τουλάχιστον η πρόσληψη του Νιόπλια μετρίασε τη στενοχώρια μου γιατί ήταν ένας ποδοσφαιριστής και άνθρωπος που συμπαθούσα πολύ και επιπλέον ένας προπονητής που όλοι όσοι ασχολούνταν από κοντά με το άθλημα θεωρούσαν πως έχει όλα τα φόντα για να γίνει ο μεγαλύτερος Ελληνας προπονητής. Για τις τεράστιες γνώσεις του γύρω από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο διάβαζα συχνά, οι κριτικές του σε περιγραφές αγώνων μου έδειχναν έναν άνθρωπο που ξέρει τι βλέπει. Αλλά στον Παναθηναϊκό εδώ και ένα χρόνο ο Νικόλας συμπεριφέρεται ακόμα σαν σχολιαστής.

Ομως, δεν είναι το θέμα να αναλύσει σε μας ή στους δημοσιογράφους με τον καλύτερο τρόπο τι έφταιξε σε ένα ματς και δεν πήγε η ομάδα καλά. Το θέμα είναι να διαγνώσει εγκαίρως το πρόβλημα και να προσπαθήσει να το διορθώσει.

Αν με τον Τεν Κάτε η μόνιμη επωδός των περισσότερων "εχθρών" του ήταν ότι δεν καταλαβαίνουν ποιο είναι το πλάνο του, εγώ δεν κατάφερα να καταλάβω ούτε το πλάνο του Νιόπλια. Παιχνίδι προβλέψιμο, αλλαγές προβλέψιμες, έλλειψη αυτοματισμών και φάσεων δουλευμένων στην προπόνηση.

Το περυσινό πρωτάθλημα μας το έδωσε η δίψα και η κλάση του Σισέ. Και φέτος σε όσα ματς έχουμε δει ώς τώρα ό,τι καλό έγινε, έγινε από ατομικές ενέργειες. Φυσιολογικό όταν η ομάδα είναι στατική, να είναι οι παίκτες που δεν φοβούνται να πάρουν πρωτοβουλίες αυτοί που δίνουν τις λύσεις.





Αλλά... ένα λεπτό. Αυτή η ομάδα είναι σχεδόν η ίδια με πέρυσι με μόλις δύο αλλαγές. Δεν θα έπρεπε μετά από τόσο καιρό να έχει κάτι σταθερό να παρουσιάσει; Μια ομαδική ενέργεια; Ενα τριγωνάκι, έναν συνδυασμό, κάτι; Πόσο αμέτοχος είναι ο προπονητής για την απουσία από το παιχνίδι της αυτών των στοιχείων;

Και ερχόμαστε στην προετοιμασία. Είναι βολικό να ρίχνουμε όλο το ανάθεμα στον Κέζο, αλλά το πρόγραμμα των ομάδων το φτιάχνει ο προπονητής και όχι ο γυμναστής. Το ίδιο συνέβαινε και με τον Τεν Κάτε κι ας μην θέλει κάποιος να το παραδεχτεί. Με τον Τεν Κάτε συνέβαινε και κάτι άλλο. Ισως αυτό που μπορεί να εξηγεί γιατί κάποιες φορές ενώ στα επιμέρους στοιχεία του αγώνα ήταν άψογος, όταν ερχόταν η στιγμή για την ουσία του αγώνα χανόταν στην ...μετάφραση.

Ο Τεν Κάτε στις δύο μεγάλες ομάδες που δούλεψε ήταν βοηθός προπονητή. Δηλαδή αυτός που ήταν επιφορτισμένος να φροντίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια. Με ποιο πρόγραμμα δουλεύουν οι παίκτες, τι ασκήσεις τους δίνει ο γυμναστής, πόσο καλά κάνουν τις συγκεκριμένες ασκήσεις, τι αποθεραπεία πρέπει να ακολουθήσει ένας παίκτης που προέρχεται από τραυματισμό, σε τι αγωνιστική κατάσταση βρίσκεται ο καθένας κ.λπ.

Μπορώ να βάλω ακόμα και στοίχημα, ότι ο Τεντάς θα γνώριζε πώς ακριβώς πρέπει να μεταχειριστεί για παράδειγμα έναν ποδοσφαιριστή που γυρίζει επιβαρημένος από το Μουντιάλ. Πότε πρέπει να μπει στο πρόγραμμα της προετοιμασίας, τι ασκήσεις πρέπει να κάνει, πότε να φορτσάρει και πότε να πάει χαλαρά. Δεν φαντάζεται βέβαια κανείς ότι όλοι οι ποδοσφαιριστές ανά την Υφήλιο που έχουν πάει στο Μουντιάλ σέρνονται στο επόμενο πρωτάθλημα του συλλόγου τους; Αν ήταν έτσι η Μπαρτσελόνα που είναι η μισή Ισπανία θα έπρεπε να τρώει τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη. Για κάποιους ποδοσφαιριστές μπορεί να ισχύει ναι. Πολλοί θα κάνουν μέτριο πρωτάθλμα. Αλλά όχι όλοι. Και εξαρτάται πάντα ΚΑΙ από το πρόγραμμα που θα ακολουθήσουν. Κάποια στιγμή θα κάνουν κοιλιά, αλλά κάποτε θα συνέλθουν.

Στον Παναθηναϊκό όμως ο Νιόπλιας κλήθηκε να διαχειριστεί ένα ιδιαίτερα ποιοτικό υλικό,
αναλαμβάνοντας ολοκληρωτικά την ευθύνη της προετοιμασίας. Είχε τις γνώσεις; Είχε την εμπειρία; Γνώριζε πώς να χειριστεί ειδικά τους παίκτες που προέρχονταν από το Μουντιάλ; Δεν έχουμε δα σαν Ελλάδα αυτή την εμπειρία κάθε τετραετία, ώστε να γνωρίζουμε πώς να διαχειριστούμε το θέμα. Αυτά τώρα τα λογίζω ως ελαφρυντικά του. Δεν είναι μομφή. Απλά εξηγώ τι είχε να αντιμετωπίσει.

Για όσους λένε πως είχε ευθύνη και για τις μεταγραφές (ή μάλλον τις μη μεταγραφές) διαφωνώ κάθετα. Το έχω ξαναγράψει. Οταν ο προπονητής έχει μικρότερο ειδικό βάρος από τον σύλλογο και γνωρίζει πως η ευκαιρία που του έχει δοθεί είναι ευκαιρία ζωής, δεν ...παζαρεύει. Δέχεται αυτό που τού προσφέρουν και παλεύει μ' αυτό.

Για τον Νιόπλια δυστυχώς το καλοκαίρι προέκυψε και μια ακόμα ατυχής συγκυρία. Η ομάδα είχε προβλήματα με τα διοικητικά της. Βρέθηκε λοιπόν να σχεδιάζει τη νέα σεζόν όχι με τον άνθρωπο που τον προσέλαβε, τον Πατέρα, αλλά με τον Τζίγγερ που ενδεχομένως δεν τον πίστευε καν σαν προπονητή, αλλά τον διατήρησε στο πόστο του για να μην οξύνει ακόμα περισσότερο την τεταμένη ατμόσφαιρα με τους οπαδούς.




Αν όμως αυτά είναι τα ελαφρυντικά του Νιόπλια, υπάρχουν σίγουρα και επιβαρυντικά στοιχεία. Ενας προπονητής πρέπει να είναι και καλός ψυχολόγος. Πρέπει να εμπνέει τους παίκτες του. Να δείχνει ατρόμητος και να τους ανεβάζει το ηθικό, ακόμα κι αν η ομάδα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Αλίμονο αν καταλάβουν ότι έχει στρεσαριστεί. Οσο κι αν έχει αγχωθεί δεν πρέπει να το δείχνει για να μη τους μεταβιβάσει το άγχος του. Πρέπει να είναι αυστηρός εκεί που πρέπει, συμβουλευτικός όταν χρειαστεί, επαινετικός όσο πρέπει. Να είναι φίλος των παικτών, αλλά να κρατάει και τις αποστάσεις του. Να φοβούνται την έκρηξή του και να μην αισθάνονται ότι είναι "του χεριού τους" γιατί τότε η πειθαρχία θα πάει περίπατο. Και βέβαια θα πρέπει η διοίκηση να τους έχει καταστήσει σαφές ότι αυτός είναι ο απόλυτος άρχοντας των αποδυτηρίων και όποιος του δημιουργήσει πρόβλημα θα έχει να κάνει με τα υψηλά κλιμάκια.

Τι από αυτά άραγε ισχύει στην περίπτωση του Νιόπλια; Οταν ένας προπονητής από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας καταντάει "ισορροπιστής" προκειμένου είτε να χωρέσει όλους τους παίκτες είτε να τους κρατάει όλους ευχαριστημένους, το έχει χάσει το παιχνίδι. Και ...διαρροές σαν αυτή με την ...σκληρή γλώσσα που τους μίλησε πριν λίγες μέρες προκειμένου να συνέλθουν μάλλον φαιδρότητα προκαλούν παρά πείθουν.

Ο Νιόπλιας έχει την καλή διάθεση, τις γνώσεις, την εξυπνάδα και το φιλότιμο, αλλά δεν έχει την εμπειρία. Ο Παναθηναϊκός πάλι δεν έχει την υπομονή. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου, ώστε να μάθει ο προπονητής. Οι συνθήκες σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό είναι αμείλικτες για έναν προπονητή. Ιδιαίτερα όταν διαθέτει ένα ποιοτικό ρόστερ και παίκτες εδραιωμένους χρόνια στη συνείδηση του κόσμου από τις επιτυχίες τους, ή "ισχυροποιημένους" από τα "κονέ" που έχουν αποκτήσει στο ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι.

Πώς αλήθεια μπορεί να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά; Δύσκολα, πολύ δύσκολα.

Προσωπικά, όσο κι αν ο Πατέρας φαίνεται να στηρίζει τον Νιόπλια, πιστεύω πως δεν έχει άλλη επιλογή, παρά να τον αντικαταστήσει. Γιατί δεν μιλάμε μόνο για ένα - δύο αποτυχημένα αποτελέσματα. Μιλάμε για ολοκληρωτικά λανθασμένη νοοτροπία παικτών, για παντελή έλλειψη σχεδίου και σαφέσταση αδυναμία διαχείρισης.

Η μόνη ελπίδα για να συνέλθει αυτή η ομάδα είναι ένα δυνατό ηλεκτροσόκ. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με αλλαγή προπονητή. Το έκανε πέρσι, θα το κάνει ξανά.

Ποιος θα είναι ο επόμενος; Ας έχουμε να συζητήσουμε κάτι και αύριο...


***

Scratch: Αληθεύει ότι ο Σισέ τα έχει πάρει στο κρανίο για τον τρόπο που συμπεριφέρεται ο Παναθηναϊκός στον Μπουμσόνγκ; (Αδικο έχει;)


Scratch 1: Mνημείο αμετροέπειας (που αγγίζει ακόμα και τα όρια της πρόκλησης) η δήλωση του Παύλου για "κατάντημα του Παναθηναϊκού". Παύλο, αν δεν το έχεις καταλάβει - ακόμα - είσαι ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ για τα γεγονότα που ακολούθησαν σε διοικητικό επίπεδο, αμέσως μετά την κατάκτηση του νταμπλ.





Scratch 2: Tελικά ο Ν΄ Ντόι το αφιέρωσε το γκολ στον γκοντζίλα;


Scratch 3: Kαι το είδες βρε Αλέξη! Δεν σε "πάει" η κίτρινη στολή στο Τσαμπιολί! Πέταξέ την τη ρημάδα! Τι την ξαναφόρεσες;




















Wednesday, September 29, 2010

H Eυρώπη αρχίζει τώρα...




***



Εφτασε αισίως το δεύτερο ματσάκι για το Τσαμπιολί. Κι αν το πρώτο ήταν ο εφιάλτης στον δρόμο με τους μπλαουγκράνα, αυτό είναι μια ευκαιρία για εξιλέωση και ανάκαμψη. Εξιλέωση; Χα! Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Μπορεί η δανέζα να μην είναι τίποτα τόσο ιδιαίτερο (από την στιγμή που νίκησε την Ρούμπιν Καζάν βέβαια δεν είναι ούτε κάτι τόσο ασήμαντο), αλλά το θέμα είναι τι είμαστε εμείς. Κι εμείς αυτό τον καιρό δεν είμαστε τόσο βαρβάτοι. Κι όχι μόνο δεν είμαστε βαρβάτοι, αλλά έχουμε και απουσίες.




Ακούω και διαβάζω ότι ο Νιόπλιας αυτή τη φορά σκέφτεται να αφήσει έξω τον Μπουμσόνγκ και θα βάλει τον Βάσκο μαχητή. Και το δίλημμά του είναι ποιον θα τοποθετήσει ως παρτενέρ του. Τον Κατσουράνη ή τον Ζιλμπέρτο. Αυτό τώρα είναι πραγματικό δίλημμα. Ο Ζιλμπέρτο στον οποίο δείχνει να καταλήγει, δύσκολα φεύγει από τη μεσαία γραμμή κι όταν φεύγει όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει, αλλά αυτό τον καιρό δεν έχει δυνάμεις ούτε τρεξίματα. Θα μπορούσε να είναι καλύτερη λύση στο κέντρο της άμυνας; Ποιος ξέρει. Ισως επειδή δεν θα χρησιμοποιήσει τον Μπουμσόνγκ να τον θέλει για τις ψηλές μπαλιές. Από την άλλη ο Κατσούρ στο δεύτερο ημίχρονο με τον Πανιώνιο είχε ΚΑΙ τρεξίματα. Θα είναι όμως πάλι στην ίδια κατάσταση; Πόσο βέβαιο είναι αυτό; Μήπως είναι καλύτερα λοιπόν να παίξει αυτός στην άμυνα, αφού χρειάζεται ένας εγκεφαλικός παίκτης εκεί;



Ναι, αλλά τότε θα έπρεπε να είναι παρτενέρ του ο Μπουμσόνγκ που αν μη τι άλλο είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι και οι Δανοί είναι ψηλοί. Κι άμα βάλεις τον Σαριέγκι να αντιμετωπίσει τον Ν' Ντόι θα αρχίσει πάλι να χορεύει αραμπέσκ. Ο Βύντρα που έχει δοκιμαστεί με το Σαριέγκι στο κέντρο της άμυνας, λογικά θα βρεθεί στο αριστερό άκρο (ο Σπυρό είναι έτοιμος αλλά κρίθηκε ότι δεν έχει ρυθμό), ο Μαρίνος υποχρεωτικά θα πάει δεξιά ( ο Σεϊταρίδης πάνω που πίστευες ότι είναι στην τελική ευθεία τραυματίστηκε ξανά), ενώ τον Καντέ που θα μπορούσε να παίξει αριστερά για να βρεθεί ο Βύντρα στη φυσική του θέση, τον πονάει το ...δαχτυλάκι του.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΡΕ; Τι άνοιωθους παίκτες έχουμε; Αν τον πονάει το δαχτυλάκι του να βάλει έναν επίδεσμο και να τσακιστεί να παίξει. Στο κάτω κάτω με τα πόδια παίζει, δεν είναι μπασκετμπολίστας, ούτε βολεϊμπολίστας. Αμυντικός σου λέει μετά. Πετύχαμε αλλά πετύχαμε από Γάλλους. Ο ένας είναι μη μου άπτου, ο άλλος είναι μυρουδιάς, ο τρίτος έπαθε θλάση (αλλά και να μην είχε πάθει, ακόμα ψάχνεται), μόνο ένας Σισέ αξίζει.

Ειδικά μ΄ αυτόν τον Μπουμσόνγκ μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι όταν διάβασα τις δηλώσεις του μετά το ματς με τον Πανθηρώνιο: "Oλοι κάνουν λάθη και θα ξανασυμβεί. Κάποια μέρα ένας θα παίξει καλά και ο άλλος όχι. Πρέπει να στηρίξουμε όποιον δεν παίξει καλά". Σα να σε προειδοποιεί δηλαδή. Εγώ το τσαφ το έκανα και θα το ξανακάνω. Και αντί να φωνάζετε και να με αφήνετε εκτός ομάδας θα πρέπει να με στηρίζετε. (Ρε πού μπλέξαμε...).

Πάντως και μόνο που μετά από δυόμισι χρόνια ψάχνουμε ακόμα για να βρούμε λύση στο κέντρο της άμυνας και προσπαθούμε με αλχημείες να μπαλώσουμε την κατάσταση, δείχνει την ΤΕΡΑΣΤΙΑ αποτυχία της διοίκησης στο θέμα του στόπερ.

Ο Γκαρσία λέει θα παίξει από την αρχή. Παρόλο που θεωρείται ότι είναι σχεδόν αδύνατον να βγάλει δύο σερί 90λεπτα (τον χρειαζόμαστε και για το ματς με τον Εργοτέλη που δεν θα παίζει ούτε ο Γκοβού, ούτε ο Νίνης). Υπάρχει θα μου πεις κι ο Καραγκούνης, μπορεί να παίξει κι αυτός στο κέντρο. Ο Καραγκούνης υπάρχει, πάγκος δεν βλέπω να υπάρχει, έτσι και παίξει από την αρχή ο Γκαρσία, ποιος θα έρθει ζεστός από εκεί; Το μοζαμβικανό μας κριάρι λογικά την έχει σίγουρη τη θέση (Κύριος οίδε ποιον θα σακατέψει πάλι - να τον φάει πάντως του το απαγόρευσαν, πρέπει να φύγουν τα ξύγκια).

Οσο για μπροστά, εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Nίνης, Λέτο, Σισέ.

Ο Νιόπλιας τώρα ανακάλυψε την Αμερική. Αν είμαστε καλοί, νικάμε... Χαίρω πολύ. Το ξέρουν όλοι ότι είμαστε ανώτεροι από την Δανέζα και μπορούμε να την νικήσουμε. Το θέμα είναι αν θα είμαστε καλοί. Θα μου πεις τι να κάνει κι αυτός, το ξέρει ότι παίζει το κεφάλι του σ΄ αυτόν τον αγώνα και στον άλλο με τον Εργοτέλη. Οσο νάναι δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά.



Πήγε και ο Φάδερ στην Παιανία και τους πήρε όλους και τους σήκωσε. Οχι τους παίκτες, αυτούς τους κοιτούσε από μακριά. Αυτωνών ό,τι είναι να τους πει, θα τους τα πει μετά. Στον Νιόπλια και τον Σοκοφρέιτας λέει τα είπε τώρα και τους έβαλε άγριο χέρι για τις μεταγραφές. Και χέστηκε ο Φρέιτας και του είπε τρέμοντας (εντάξει, αυτές είναι "σάλτσες" δικές μου, αλλά ποιος αμφιβάλει ότι κάπως έτσι θα αισθάνθηκε;): "Μίστερ Φάδερ δεν τις έκανα εγώ τις μεταγραφές. Εμένα να (ξε)πουλήσω με φέρανε, όχι να αγοράσω".

Ο Νιόπλιας τώρα όπως όλοι γνωρίζουμε (και καταλαβαίνουμε) δεν είχε λόγο στις μεταγραφές αφού άλλους ήθελε άλλους του πήρανε, άρα ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός; Ναι! Αυτός που όλοι ξέρουμε. Ο "Πούλα και Φύγε". Που κατάφερε μέσα σε δύο μήνες διοίκησης να τα κάνει όλα μπουρδέλο. Συνηθισμένες καταστάσεις δηλαδή. Κι εδώ η παροιμία "Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα" έχει πετύχει ακόμα και το όνομα. Με τον οποίο "Πούλα και Φύγε" λέει ο Πατέρας μίλησε σε τηλεδιάσκεψη και του είπε (ο Τζίγκερ) πως αυτά δεν λέγονται από το τηλέφωνο, και πρέπει να τα πουν από κοντά... Μας βλέπω για νέες φουρτούνες. Πάντως τον Τζίγγερ πολύ συγκαταβατικό τον κόβω. Αυτός ή κάτι ετοιμάζει ή θέλει να πουλήσει σαν τρελός.

Τέλος πάντων, Κυριακή (Τετάρτη) κοντή γιορτή. Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε τι κάναμε στο ματς, σε λίγες μέρες ενδεχομένως ο Κάρπετ (αυτουνού ήταν οι παραπάνω πληροφορίες για το ραντεβού Πατέρα - Νιόπλια - Σοκοφρέιτας) θα μας ενημερώσει και για τη συνέχεια...

Και βέβαια είχαμε και συνέντευξη Τύπου σήμερα. Και δεν ξέρω αλλά κάτι τέτοιες μέρες μου λείπει πολύ το μισογεμάτο - μισοάδειο ποτήρι του τεντά. Οι συνεντεύξεις του ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσες...



***




Eίπε (για το τι πρέπει να αλλάξει σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια): «Πρέπει να κοιτάξουμε κάθε ματς ξεχωριστά. Πρέπει από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό, να μην κάνουμε λάθη γιατί στοιχίζουν. Να έχουμε πίστη γιατί διαφορετικά να μην κατέβουμε στο γήπεδο. Παίζουμε στην έδρα μας και παίζουμε με έναν αντίπαλο που εάν θέλουμε να έχουμε όνειρα για να περάσουμε στην επόμενη φάση πρέπει να νικήσουμε. Είναι ένα κρίσιμο παιχνίδι. Ετσι το αντιλαμβανόμαστε. Ετσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε».

Εννοούσε: «Με τα χάλια που έχει η άμυνά μας κάθε ‘τσαφ’ είναι και γκολ. Αν δεν κερδίσουμε ούτε την Κοπεγχάγη στην Αθήνα καλύτερα να παραιτηθώ μόνος μου».


***


Είπε (για το εάν θα έχει επηρεαστεί η ομάδα από την ήττα από την Μπαρτσελόνα): «Την Μπαρτσελόνα την έχουμε τοποθετήσει πολύ ψηλά και δίκαια. Είναι η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Οι ομάδες που θα διεκδικήσουν την 2η θέση θα είμαστε εμείς οι τρεις. Αυτή την χρονική τη στιγμή η Κοπεγχάγη έχει το αβαντάζ. Αύριο πρέπει το μειονέκτημα το δικό μας να το καλύψουμε. Είναι ένα μίνι πρωτάθλημα. Αν γυρίσουμε πίσω θα δούμε ότι η ομάδα είχε ξεκινήσει με κακά αποτελέσματα με Ιντερ και Ανόρθωση αλλά πέρασε».


Εννοούσε: «Γιατί μου θυμίζετε την πεντάρα και μου χαλάτε τη διάθεση; Εδώ πρόπερσι η ομάδα προκρίθηκε χωρίς να έχει πάρει ούτε μισό βαθμό στα 2 πρώτα ματς. Τι; Είχε το Τεν Κάτε προπονητή; Ε, εντάξει…».

***

Είπε (Για το εάν θα κοιτάξει ο Παναθηναϊκός να κρατήσει το «μηδέν» στην άμυνα): «Το μηδέν στην άμυνα πάντα το θέλεις. Αλλά και 2-1 να έρθει πάλι είναι νίκη. Αυτό που μετρά είναι η παρουσία. Ο σκοπός; Αύριο είναι η νίκη. Τώρα αν νικήσουμε με ένα γκολ παθητικό δεν είναι θέμα. Σε αυτό το επίπεδο πρέπει να είσαι καλός παντού. Είναι υψηλού επιπέδου παιχνίδια βλέπετε».

Εννοούσε: «Ξεκινάμε από την ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ότι το γκολάκι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα το αρπάξουμε. Το θέμα είναι να βάλουμε ένα παραπάνω εμείς».


***

Είπε (Για την παρουσία του Μπουμσόνγκ): «Δεν παίζει μόνος ο Μπουμσόνγκ ή ο Βύντρα ή ο Σαριέγκι. Και δεν είναι ωραίο να μιλάμε ατομικά. Κάθε παίκτης χρειάζεται προσαρμογή, δεν είναι εύκολο. Είναι πολλά αυτά τα παραδείγματα στο ποδόσφαιρο. Θα πρέπει να το μάθει αυτός πρώτα. Σκέψεις υπάρχουν πολλές. Ποτέ όλα τα ματς δεν είναι ίδια».

Eννοούσε: Aπό πού να πρωτοφυλαχτώ; Μπουμσόνγκ: Ψηλός και άμυαλος. Βύντρα: O εφευρέτης της ‘βυντριάς’. Σαριέγκι: O Bάσκος γκαφατζής. Εσείς όλα εύκολα τα βλέπετε. Νομίζετε ότι έχω επιλογές;


***


Είπε (Για το εάν η νίκη σημαίνει και πρόκριση): «Δεν ισοδυναμεί με πρόκριση. Είναι ένα βήμα. Είναι ένα μίνι πρωτάθλημα σας είπα».

Εννοούσε: «Βιάζεστε. Καθήστε να κάνουμε καμιά νίκη και το συζητάμε για την πρόκριση».

***

Είπε (για το ενδεχόμενο να ξεκινήσει βασικός ο Λουίς Γκαρσία): «Αν εσείς μπαίνετε σε αυτές τις σκέψεις, φανταστείτε εγώ σε πόσες μπαίνω. Γιατί εξετάζεις πολλά ενδεχόμενα αν κάτι δεν πάει καλά. Αν ο Γκαρσία ξεκινήσει και το ματς δεν πάει καλά, και αναγκαστούμε να κάνουμε αλλαγή θα μπει κάποιος παίκτης που δεν είναι επιθετικός. Αν πάλι ξεκινήσει θα πούμε μετά γιατί ξεκίνησε. Αλλά πρώτα από όλα είναι το αυριανό παιχνίδι».

Εννοούσε: «Αμα βάλω τον Λουίς δεν θα μπορεί να μπει αλλαγή ο Γκαρσία. Κι άμα βάλω τον Γκαρσία, θα διαμαρτυρηθεί ο Λουίς. Ποιον να βάλω; Να κάνει η μάνα».

***


Είπε (Για την Κοπεγχάγη): «Το θεωρώ ότι είμαστε φαβορί λόγω έδρας. Είναι καλή ομάδα με φυσική κατάσταση και φυσική δύναμη. Με αυτοπεποίθηση, αλλά πιστεύω ότι εάν είμαστε καλοί θα κερδίσουμε. Εχει καλά τρεξίματα. Εχει έναν - δύο παίκτες καλούς. Εχει όμως και αδυναμίες. Δεν έχει το ταλέντο και των παικτών που έχει ο Παναθηναϊκός. Σαν μονάδες. Είναι μια καλά δουλεμένη ομάδα».

Εννοούσε: «Είναι λίγο ξυλοκόποι, είναι λίγο δρομείς, έτσι και δεν μας βγουν οι φάσεις, χλωμιάζει η νίκη. Αν μας βγουν θα έρθει εύκολα».



Kαι που λες σκέφτομαι
πού να τρέχεις τώρα στα αποδυτήρια...



Πού να σου λέω τι έκανε ο Κάρα στη Βαρκελώνη


Οχι ρε! Το κόλπο με το σωληνάκι
το κάνεις μόνο αν φοράς μακρύ παντελόνι...



Αν βάλω γκολ
θα το αφιερώσω στον Μr Gontzos

Monday, September 27, 2010

Βατραχολόγιο...










Σκέψου τώρα να είσαι οπαδός του Παναθηναϊκού και να περιμένεις ότι φέτος με στρωμένη ομάδα είσαι για μεγάλα πράγματα. Να βλέπεις το "τριφύλλι" να πετάει στα φιλικά με Ιντερ και Μίλαν (αμ, σας τα έλεγα εγώ ότι είναι λόγος ανησυχίας αυτές οι εμφανίσεις...) και να λες ότι αν παίζουμε έτσι στα φιλικά με τις ιταλιάνες φαντάσου τι έχει να γίνει στη Σούπερ Λίγκα. Να στραβώνει το πράγμα από την αρχή, να έρχονται θλάσεις και τραυματισμοί, να μπαίνουν τα παλικάρια στον αγώνα με την Ξάνθη και να διαπιστώνεις ότι είναι σκέτη παιδική χαρά, να σου κλείνει το μάτι η πρώτη γκέλα, να έρχεται ο Da-Lukas Vyntra στο ματσάκι με τα αρειανά και να σου σώζει την παρτίδα, στο καπάκι να τρως την πεντάρα από την Καταλανή, να είσαι για τον π*** καβάλα στην Καβάλα και να κερδίζεις μεν, αλλά χωρίς να δείχνεις πολλά πράγματα, τον Πανθηρώνιο. Κι εκεί που ξέρεις ότι ο Νιόπλιας απλά κέρδισε το ένα από τα τρία ματς που υποτίθεται ότι πρέπει να κερδίσει αν δεν θέλει να δει τα ραδίκια ανάποδα και παρακαλάς και ελπίζεις ότι έστω σιγά σιγά και αγκομαχώντας μπορεί και να τη σκαπουλάρεις και να μπει η ομάδα στον ίσιο δρόμο, να μαθαίνεις ότι αμολύθηκε και κυκλοφορεί ελεύθερος ο βατραχοπρίγκιψ!

Ε, συγνώμη, αλλά όσο νάναι μια ανησυχία, ένα κατι τις, το έχεις. Το φοβάσαι πια, μη σε εύρει το κακό. Πώς ήτανε το καλοκαίρι που ξαμολυθήκανε στην Εγνατία τα βατράχια και γράφανε οι Τούρκοι και οι Ρώσοι ότι προμηνύεται μεγάλος σεισμός στη Θεσσαλονίκη! Ενα τέτοιο πράγμα. Και σεισμός μεγάλος μπορεί να μην έγινε, αλλά με το φόβο οι Βορειοελλαδίτες ζούσαν.

Ετσι και τώρα. Είναι δυνατόν να ξέρεις ότι ο βάτραχος κυκλοφορεί ελεύθερος και να μη νοιώθεις ανασφάλεια; Ξέρεις βέβαια ότι ο Πατέρας δεν είναι Τζίγγερ να τη γουστάρει την ευθυτενή ανάφτρα (κόπιραϊτ oldboy) που πλέον ούτε τόσο ανάφτρα είναι ούτε τόσο ευθυτενής, αλλά στην Ελλάδα η πρώτη εντύπωση μετράει και ο άνθρωπος στην απελπισία του δεν ξέρεις σε τι αποφάσεις μπορεί να οδηγηθεί.

Και δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα, αλλά για μένα τουλάχιστον η ανακωχή έλαβε τέλος. Από την στιγμή που ο πρίγκιψ έφυγε από την ΑΕΚ, απαλλάσσομαι από την προσωπική μου δέσμευση να μην τον ξαναπώ κέρμιτ. Γιατί ο Ντούσαν στην ΑΕΚ ήταν στη φυσική του θέση. Οσο ήταν εκεί για μένα ήτανε πρίγκιπας. Από την στιγμή που έφυγε ξανάγινε βάτραχος.

Κι αυτοί οι ΑΕΚτζήδες όμως ρε παιδί μου, πόσο ΑΕΚ είναι; Ο,τι μπορούσαν έκαναν για να τον οδηγήσουν έξω από τα όριά του! Και να πεις ότι δεν τα είχα... προειδοποιήσει τα ...ρεμάλια; Μέχρι και ποστ τους είχα αφιερώσει με βιντεάκι. "Το νου σας ρεμάλια" τους έλεγα. Μη μου τον τσαντίσετε και τον κακοκαρδίσετε τον Πρίγκιπα και σηκωθεί και φύγει και αρχίσει να κυκλοφορεί άνεργος, κοψοχολιάζοντας τις άλλες ομάδες. Κι αυτοί λες και τους είπα να κάνουν το αντίθετο.

Ολα τα είχαμε, ο Ντούσαν ελεύθερος κι ωραίος μας έλειπε! Πάντως δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα το μυαλό μου με το που έφυγε ο πρίγκιψ πήγε στον Λύμπε. Το κοκκαλάκι της νυχτερίδας έχει αυτός ο άνθρωπος. Να σκεφτείς τώρα ότι γύρισε για τον Μπάγεβιτς. Και πριν κλείσει η πρώτη πεντάδα των αγώνων στη Σούπερ Λίγκα ο πρίγκιψ κουνάει μαντήλι...


Τέλος πάντων, ας ελπίσουμε να μη μας βρει το κακό. Ετοιμαζόμουν που λέτε χθες να φτιάξω ένα ποστάκι και ο blogger τα είχε παίξει. Κι ενώ υπάρχει η παροιμία "κάθε εμπόδιο για καλό", εκεί εγώ. Να μη δίνω σημασία. Και αφού ετοίμασα τις φωτογραφίες, τα σέα και τα μέα και έγραψα και το κειμένακι, με τα χίλια ζόρια γιατί συνεχώς μου έβγαζε σφάλμα, μόλις τελείωσα και πάω να πατήσω το publish το κείμενο έγινε Χουντίνι. Βρε τι από εδώ το γύρισα, τι από εκεί, τίποτα. Χάθηκε και πάει. Και καθώς ή ώρα είχε πάει 4.30 το πρωί και από την τσαντίλα κόντευα να εκραγώ, τα παράτησα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνεις κείμενο. Δεν είναι μόνο η στενοχώρια και τα νεύρα. Είναι που μπαίνεις στη διαδικασία να θυμηθείς τι ακριβώς είχες γράψει. Οσο κι αν προσπαθείς να το αποφύγεις, υποσυνείδητα ψάχνεις να βρεις τις ίδιες ακριβώς λέξεις. Δεν το καταφέρνεις ποτέ και το κείμενο όταν με τα πολλά το γράψεις είναι πάντα κατώτερο του προηγούμενου. Καλά να πάθω όμως αφού πήγα να το γράψω κατευθείαν στο blog.



Τώρα βέβαια τι να γράψω για τα χθεσινά; Σ' αυτή τη φάση το ζητούμενο ήταν νίκη και αυτή τουλάχιστον την πήραμε. Αν περίμενε κανείς μαζί μ' αυτήν να παίξουμε και μπαλάρα μάλλον ονειροβατούσε. Μια βελτίωση υπήρξε, αλλά μικρή. Η ομάδα ήταν πάλι στατική, βοήθεια δεν έπαιρνε από τα μπακ γιατί ο Καντέ έτσι κι αλλιώς δεν το έχει και ο Βύντρα που παρόλο που δεν τόχει είναι περισσότερο τολμηρός, μετά την κατσάδα που έφαγε μαζί με τον Μαρίνο, δεν το επιχείρησε. Το πρόβλημα που έχουμε με τα μπακ είναι πολύ σοβαρό χωρίς πλάκα. Εχουμε μπακ που είναι καλά στον ανασταλτικό τομέα (χωρίς αυτό να αποκλείει τις "βυντριές") αλλά δημιουργικά παίρνουν κάτω από τη βάση. Και έχουμε και μπακ που δεν είναι καλά ανασταλτικά αλλά είναι πολύ καλά όταν προωθούνται.

Το κακό είναι πως είτε το ένα θα ισχύει, είτε το άλλο. Κι έτσι όταν μπαίνουν αυτοί που είναι καλοί δημιουργικά, πίσω γίνεται πανηγύρι, ενώ όταν παίζουν αυτοί που είναι καλοί ανασταλτικά δεν έχουμε ανάπτυξη από τα άκρα. Και επειδή βέβαια κρατάει χρόνια αυτή η ...κολόνια της άμυνας, όταν τα μπακ είναι καλά ανασταλτικά η πατατιά γίνεται από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο.

Χθες, ο Νιόπλιας έβαλε τελικά τον Μπουμσόνγκ και καλά έκανε γιατί αν δεν τον έβαζε θα τον είχε ήδη κάψει. Αλλά και που τον έβαλε τι έγινε; Βελτίωση μηδέν. Απλά επιβεβαιώσαμε αυτό που ήδη γνωρίζαμε. Πως "δεν μπορεί το παλικάρι". Εβαλε και δίπλα του τον Βάσκο mr Bean. Που ειδικά χθες δεν ήταν γκαφατζής. Το αντίθετο μάλιστα. Αυτό όμως τι σημαίνει; Οτι μπορεί να παίξει βασικός; Αφού το ξέρουμε ότι έχει συγκεκριμένο ταβάνι.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της αμυντικής μας λειτουργίας είναι το ντεφορμάρισμα του Ζιλμπέρτο. Οσο λείπει το ανάχωμα, ο αόρατος τοίχος, τόσο θα κάνουν "μπαμ" οι γκέλες της άμυνας. Κι εδώ ίσως τελικά να έχουν δίκιο αυτοί που επιμένουν ότι όντως στην προετοιμασία έγιναν λάθη.

Γιατί εκτός από τον Ζιλμπέρτο είναι χάλια και ο Βύντρα. Οι δύο ποδοσφαιριστές - αθλητές που στηρίζονται κυρίως στα αθλητικά τους προσόντα και την φυσική τους κατάσταση δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους. Τυχαίο; Δεν νομίζω.





Από εκεί και πέρα ο μικρός χθες ήταν και ωραίος και μοιραίος. Ανέβασε την απόδοσή του, πέτυχε ένα πολύ ωραίο γκολ, πήρε και την ηλιθιωδέστατη κάρτα κάνοντας ένα μη χρειαζούμενο φάουλ. Και εντάξει, η πρώτη κάρτα όντως ήταν άδικη. Αλλά η δεύτερη ήταν όλη δική του και δικαιολογημένα τα πήρε στο κρανίο ο Νιόπλιας (πρέπει να έπεσε γερό μπινελίκι στα αποδυτήρια).



Ο Λέτο ήταν πολύ καλός. Ο μόνος δηλαδή που έδειχνε λίγη ζωντάνια σε μια στατική ομάδα. Και μπορεί να έκανε και τα δικά του (ως συνήθως), αλλά περιέργως δεν δημιούργησαν κακή εντύπωση. Χώρια που εκτελούσε και χρέη αμυντικού σε κάποιες περιπτώσεις (αμ πώς!).

Ο Γκαρσία μου άρεσε αλλά όχι τόσο όσο προσδοκούσα με βάση τις προηγούμενες εμφανίσεις του. Και θα είναι και ένα στοίχημα αν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει σε δύο σερί παιχνίδια τώρα που θα λείπει ο Γκοβού λόγω θλάσης και από το ματς με την Κοπεγχάγη και από αυτό με τον Εργοτέλη.

Ο Τζιμπρίλ ήταν αποκομμένος στο πρώτο ημίχρονο και άτυχος στο δεύτερο. Σε άλλες περιπτώσεις οι προσπάθειες που επιχείρησε θα είχαν κουνήσει το πλεχτό. Δεν πειράζει γι΄ αυτόν ισχύει ό,τι έγραφε το πανό που τού είχαμε αφιερώσει: "To τριφύλλι στο σώμα σου, το όνομά σου στις καρδιές μας".



Και φυσικά δεν ξεχνάμε τον Κατσουράνη. Ο οποίος Κατσουράνης ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο, έτρεξε, έκοψε, έκλεψε μπαλιές και θυμήθηκε και την θητεία του επί εποχής τεντά, όταν έβαζε και τα γκολάκια του. Θα συνεχίσει έτσι; Κανείς δεν ξέρει. Αποδείχτηκε όμως πόσο μπορεί να ανεβεί η ομάδα όταν ο Κατσούρ είναι αυτός που πρέπει. Στο τέλος αφιέρωσε και το γκολ, δεν ξέρω σε ποιον. Οι φυλλάδες λένε στον Νιόπλια. Μπορεί. Τα φιλιά πάντως που έστελνε έχω την υποψία ότι δεν τα έστελνε στους οπαδούς του Παναθηναϊκού.

Τώρα για τον αγώνα με την Δανέζα τα πράγματα είναι comme ci, comme ca. Mε εμφάνιση σαν αυτή κόντρα στον Νιόνιο, η νίκη δεν θα είναι εύκολη. Χρειάζονται παραπάνω πράγματα. Θα τα έχουμε; Κανείς δεν ξέρει.

Κλείνω με τον διαιτητή. Εντάξει, είναι σαφές ότι από εδώ και πέρα και με τόση φασαρία που έγινε με τη διαιτησία, για να πάρουμε πέναλτι θα πρέπει ο αντίπαλος να αφήσει τον δικό μας παίκτη σακάτη. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να φωνάζουμε ότι μας αδίκησε και δεν έδωσε δύο πέναλτι στον Νίνη υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το ένα δεν υφίσταται καν, το άλλο θα το έπαιρνε μόνο ο γαύρος στην περίοδο της γκαγκατσοπαράγκας. Μην φτάσουμε τώρα στο σημείο να γίνουμε φαιδροί.

Για τον γαύρο δεν έχω γνώμη. Δεν τον είδα αφού έπαιζε την ίδια ώρα με την Πανάθα. Αλλά από αυτά που διάβασα, τύφλα να έχει η Μπαρτσελόνα. Ο Μιραλάς λέει θα ξεφτιλίσει κόσμο. Ο Ρόμενταλ είναι ίδιος ο Γιουσέιν Μπολτ. Ο Φετφατζίδης πρέπει να μιμείται τον Ιμπαγάσα ακόμα και στο ...κλάσιμο (δεν τα λέω εγώ, είπαμε, οι γαύροι τα λένε).

Ασε τώρα οι φυλλάδες. Τις κρατούσες και ...στάζανε. Τις κοιτούσες και έπρεπε να προσέξεις μη σε πάρουνε τα σκάγια. Αράξτε ρε παλικάρια, νωρίς είναι ακόμα. Αλλωστε φιλικό με τον Αστερία του Μποροθρύλου παίζατε. Με αυτόν που βάζει δύο πούλμαν και τρία φορτηγά μπροστά από το τέρμα. Και που ενώ με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ μασούσε σίδερα με τον γαύρο παραδόξως ήταν κακός.


Xώρια τώρα ο μεσιέ Παμπορίδης. Επιθετικό φάουλ στον Αστερία σε τζαρτζάρισμα γαύρου από γαύρο. Και γαμώ τις πρωτοτυπίες!




Στον ΠΑΟΚ θα αρχίσουνε να βαράνε τα όργανα. Τι τόθελε κι ο Ζαγόρ να πει πάει η ομάδα για πρωτάθλημα; Ούτε νίκη δεν πήρε από τότε. Αμ, Θοδωρή μου θέλει τέχνη να κρατάς δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη. Που βέβαια έτσι και συνεχιστεί αυτό το χάλι στο πρωτάθλημα το βλέπω το ένα καρπούζι, το ευρωπαϊκό, να το αφήνει ο ΠΑΟΚ να σκάει κάτω σαν καρπούζι. Και τα ΠΑΟΚια έτοιμα τα βλέπω.




Είχανε και αυτοί οι παίκτες τη φαεινή ιδέα σήμερα μετά το ματς στην Ξάνθη να πάνε κοντά στους οπαδούς τους να τους χαιρετήσουνε για τη συμπαράσταση. Ρε, Πόντιοι είστε όλοι; Μυαλό κουκούτσι; Εχεις χάσει και πας κοντά στα ΠΑΟΚια; Δεν έχεις ακούσει την σκοπιανή παροιμία "του φεύγα η μάνα ποτέ δεν κλαίει;". Πάλι καλά δηλαδή που σας υποδεχτήκανε μόνο με χιούχα. Εμένα δεν θα μου έκανε εντύπωση να σας πετάξουνε και καμιά ροχάλα.

Κι όσο νάναι κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι τον φουκαρά τον Σάλπι. Που έφυγε από την ησυχία του και πήγε μέσα στην εμπόλεμη ζώνη. Ας πρόσεχε όμως κι αυτός.



Τα αρειανά αντίθετα την σώσανε την παρτίδα. Εστω και στο ενενηνταφεύγα. Και μετά σου λέει μην πιστεύεις την παράδοση. Ο Τσέζαρεκ όπου τον έβρισκε τον Εργοτέλειο ως παίκτης του Αστέρα τον πετάλωνε. Το ίδιο έκανε και σαν παίκτης του Αρη. Ολα τα λεφτά τώρα θα είναι το ντερμπάκι της άλλης αγωνιστικής. ΠΑΟΚ - Αρης και τα μυαλά στο μπλέντερ. Οποιος το παίξει στο στοίχημα, μάλλον τρελός είναι...

Thursday, September 23, 2010

Μικρή γλυκειά μου μπετονιέρα...


Καλά ρε σεις, δεν ντρέπεστε; Για σας, εκεί στον Παναθηναϊκό λέω! Τι ρατσισμός είναι αυτός; Γιατί πέσατε πάνω στον φουκαρά τον Σιμάο και τον χτυπάτε κάτω σαν χταπόδι; Τι έκανε το παλικάρι; Πήρε μερικά κιλάκια. Και λοιπόν; Τα πάχη του τα κάλλη του! Ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος; Τόσοι παίκτες παίζουν με παραπάνω κιλά. Και παίζουνε και καλά μάλιστα. Χοντρός ήτανε κι ο Γκασγκόιν. Αυτό που έπρεπε να κάνει όμως το έκανε και με το παραπάνω. Χοντρός ήτανε κι ο Ρονάλντο (για τον ορίτζιναλ λέω, όχι για τον κλαψιάρη). Ξέχασε το ποδόσφαιρο, επειδή πάχυνε; Θα μου πεις ότι ο Σιμάο δεν ξέρει ποδόσφαιρο. Δεκτόν. Αυτό όμως σημαίνει ότι δεν έχει και τίποτα να ξεχάσει.

Κι έπειτα τι νομίζεις; Οτι θα παίξει καλύτερα αδύνατος απ' ό,τι χοντρός; Η αδυναμία θα τον κάνει να μάθει μπάλα; Ασε τώρα το άλλο. Τον Σιμάο δεν τον θέλεις για να σου κάνει τσαλιμάκια και κούρσες. Τον θέλεις για να καταπιεί τον αντίπαλο. Κι αυτό το κάνει καλά. Ολους τους κατάπιε. Είσαι λοιπόν ή δεν είσαι παράλογος που με τόσους που έχει φάει το παλικάρι, έχεις την απαίτηση να μη του έχει μείνει ούτε ένα ξύγκι πάνω του; Γίνεται; Δεν γίνεται!

Και σα να μη φτάνει που είσαι παράλογος, τον βγάζεις και στον τάκο μπροστά σε όλο τον κόσμο και δίνεις πάτημα στους υπόλοιπους να τον δουλεύουνε.

Ξέρεις τι είναι αυτό τώρα; Σα να λες σε μια γυναίκα για την ηλικία της ένα πράγμα. Κι η γυναίκα τώρα με την ηλικία της δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Οσο και να το παλεύει όσο και να παστωθεί, όσο και να τραβηχτεί ο έρμος ο χρόνος θα τα φανερώσει τα σημάδια του. Ενώ τα κιλά είναι αέρας. Λίγο παραπάνω τρέξιμο να κάνει ο μικρός, λίγο παραπάνω πήδημα, μια σωστή διατροφή, εξαφανιστήκανε με τη μία.

Εμένα πάντως όλη αυτή η υπόθεση με τον Σιμάο μου φαίνεται παράξενη. Και το μυαλό μου πάει σε δύο περιπτώσεις. Το θέμα είναι πως όποια από τις δύο κι αν ισχύει, για καλό δεν είναι.

* Η μία είναι όντως ο Σιμάο να πήρε αυτά τα πέντε κιλά. Οπότε βάλει να δεις τι παιδική χαρά ήτανε η ομάδα όλο το καλοκαίρι με την προετοιμασία και στη συνέχεια που ξεκίνησε το πρωτάθλημα. Γιατί πέντε κιλά σε μίνι άδεια στη Μοζαμβίκη δεν παίρνονται. Ακόμα κι αν η μάμα Σιμάο τάισε τον κανακάρη της όλο το καζάνι και είχε μέσα ένα αγριογούρουνο και κανα δυο λευκούς συν τα ζαρζαβατικά. Αρα, αν τα πήρε, τα πήρε σταδιακά γιατί κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους και δεν το πήραν χαμπάρι.

* Η δεύτερη περίπτωση είναι να έχουν στοχοποιήσει κάποιοι τον Σιμάο για να εξηγήσουν την απουσία του από την ενδεκάδα τώρα που δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην παίζει. Κι αυτό είναι εξίσου κακό με το παραπάνω. Μη σου πω και χειρότερο.

Οπως κακή είναι όλη αυτή η φάση με τα γκάζια του Νιόπλια στους παίκτες και η… διαρροή τους προς τα έξω (καλά ρε σεις, δεν έφυγε ο Γκουμόγιαννος; Εχει κι άλλον Αρτέμη Μάτσα η ομάδα; Τότε άδικα τον διώξανε τον φουκαρά!). Κατ΄ αρχήν το βρίσκω γελοίο να ακούω ότι άστραψε και βρόντηξε ο Νιόπλιας. Δεν είναι αυτό το στιλάκι του ρε παιδί μου. Σα να παρομοιάζεις τον Αχιλλέα με τον ποντικό της Βατραχομυομαχίας είναι. Είναι δυνατό να το πιστέψεις;

Διάβαζες ας πούμε ότι μπινελίκωνε ο Τεντάς. Υπήρχε περίπτωση όπως τον ήξερες να μην το πιστέψεις ότι έτσι έγινε; Εδώ και να σου έλεγαν ότι η αντιπαράθεσή του με έναν παίκτη ήταν μόνο λεκτική θα είχες τις αμφιβολίες σου. Θα σκεφτόσουν ότι δεν μπορεί, ένα δυο μπουκέτα θα τα έριξε ο Volcano.

Ο Νιόπλιας τώρα πώς να βάλει τις φωνές; Πώς να θυμώσει με άνθρωπο; Αφού έτσι όπως τον βλέπεις είναι σαν τον Φρόντο χωρίς το κατσαρό μαλλί. Θα μου πεις στο τέλος και ο Φρόντο και άστραψε και βρόντηξε και τσαγανό έδειξε και τις μάχες του έδωσε και βγήκε και νικητής. Αυτά όμως γίνονται στις ταινίες όχι στα αποδυτήρια των ομάδων.

Μέχρι δηλαδή που σκέφτηκα ότι την διαρροή μπορεί να την έκανε και ο ίδιος για να δείξει ότι άμα λάχει μπορεί να αγριεύει κιόλας.

Κι άμα ακούς τώρα ιστορίες ότι κάτσανε οι παίκτες και ο προπονητής και τα συζητήσανε να αρχίζεις να ανησυχείς. Μια ομάδα ή τα πάει καλά από την αρχή και δεν χρειάζεται να γίνονται τέτοιες συζητήσεις, ή δεν τα πάει καλά και όσες συζητήσεις κι αν γίνουν, ήρεμες ή άγριες, δεν διορθώνεται η κατάσταση.

Κατά πώς το βλέπω εγώ ο Πατέρας όντως τον στηρίζει τον Νιόπλια, ειλικρινά και όχι όπως στήριζε ο Χόχος τους δικούς του προπονητές, αλλά έτσι και γίνει καμιά νέα στραβή όσο κι αν τον πιστεύει και αποτέλεσε δική του επιλογή θα του δείξει τον δρόμο της εξόδου. Δεν έχει δηλαδή κι άλλη λύση. Θα χρειαστεί η ομάδα ένα ηλεκτροσόκ όπως το περσινό όταν ο Νίκος αντικατέστησε τον Τεντά. Και μιας και λέω για τον τεντά ο Nick (Triantos) είχε την καλύτερη ιδέα. Να κάνει λέει μια πρόταση ο Παναθηναϊκός στον τεντά να γυρίσει πίσω. Με αυξημένες αρμοδιότητες μέσα στην ομάδα και με συμβόλαιο μέχρι το τέλος της σεζόν. Γιατί όχι; Ο Εμπεν είναι ήδη εδώ, ο Τεντάς θα το δει σαν πρόκληση, όσο για το ηλεκτροσόκ, αυτό κι αν είναι μεγάλο! Και δεν πρόκειται να κουνηθεί και κανείς. Προσοχή θα στέκονται οι παίκτες. Μη σου πω και οι ΑΡΔ.

Γιατί τώρα κάτι σκέψεις που ακούω περί Κούπερ και λοιπά, μια χαρά λύση είναι ο Αργεντίνος, αλλά δεν είναι σωστά πράγματα αυτά. Ούτε μπορώ να το διανοηθώ ότι θα πάρουμε στη μέση της σεζόν τον προπονητή άλλης ομάδας.


Θα μου πεις τώρα - και με το δίκιο σου - καλά τον "φάγαμε" κιόλας το Νιόπλια; Οχι, δεν τον φάγαμε! Αλλά από ένστικτο το λέω, ότι δύσκολα τον βλέπω να βγάζει παρέλαση. Μακάρι να διαψευστώ, βέβαια...



***


ΕΙΠΕ - ΕΝΝΟΟΥΣΕ




Είπε: (O Nιόπλιας σε Μπουμσόνγκ): «Ο Ντουγκλάο μας έβαλε στα δίχτυα. Με τη δύναμη σου, θα έπρεπε να καθαρίζεις τις φάσεις. Μέχρι τώρα έχεις σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή σου. Με τον Αρη ήσουν καλός, με την Καβάλα χαλαρός και πληρώσαμε τα λάθη σου».

Eννοούσε: «Βρήκε το ευαίσθητο σημείο σου κι αυτό είναι μείον σου, κι αυτό είναι μείον σου. Oτι είσαι λαπάς το ήξερα. Γι΄ αυτό σε είχα κάτω κάτω στη λίστα. Ας όψεται η τσιγγουνιά του Τζίγγερ.»

Είπε: (Ο Μπουμσόνγκ σε Νιόπλια): «Είναι αλήθεια ότι δεν έχω βοηθήσει και θέλω λίγο καιρό να προσαρμοστώ, κόουτς. Είμαι σίγουρος ότι θα βρω τον εαυτό μου. Αλλά είμαστε δύο βαθμούς πίσω. Δεν χάθηκε τίποτα».

Εννοούσε: «Εγώ ήρθα στην Ελλάδα για να επισκεφτώ τα μουσεία και να πάω στους αρχαιολογικούς χώρους. Χθες ξενύχτησα διαβάζοντας ένα πολύ ωραίο βιβλίο με τίτλο ‘’Η καθημερινή ζωή στην αρχαία Ελλάδα’’. Αν δεν το έχεις διαβάσει κόουτς στο συνιστώ».

Eίπε: (Νιόπλιας σε Μπουμσόνγκ): «Εσύ πρέπει να βοηθήσεις την ομάδα και όχι η ομάδα εσένα. Επαιζες στη Λιόν που εδώ και μία 10ετία είναι μεγάλη ομάδα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, έχει μεγάλη ιστορία, 100 ετών ενώ η Λιόν 15 με 20! Εχεις έρθει σε μία μεγαλύτερη ομάδα και εσύ πρέπει να μπεις στο δικό μας κλαμπ και όχι εμείς στη δική σου φιλοσοφία. Υπάρχουν κάποιες στιγμές στο παιχνίδι που δείχνεις να μην έχεις καταλάβει πού βρίσκεσαι».

Εννοούσε: «Κοίτα να διορθωθείς για να σώσεις το τομάρι σου, να σώσω κι εγώ το δικό μου».



Είπε (Σε Τζόρβα): «Αλεξ, στο πρώτο γκολ έπρεπε να βγεις να καθαρίσεις, φταις. Να τοποθετείς την άμυνα πιο ψηλά και όχι κοντά σ' εσένα για να έχεις περιθώριο να βγεις. Να προσέχεις τα βολέ σου, γιατί από ένα λάθος άρχισε η Καβάλα να κάνει φάσεις».


Εννοούσε: Από το βολέ σου στο Καμπ Νου μπήκε το γκολ του Γκοβού. Από το βολέ σου στην Καβάλα, κινδυνέψαμε να δούμε τα ραδίκια ανάποδα. Τα έχει αυτά η ζωή. Είναι σαν το αγγούρι. Αλλοτε το τρως και ζορίζεσαι, άλλοτε το τρως και δροσίζεσαι.

***

Είπε: (Σε Μαρίνο, Βύντρα): «Στην Καβάλα είχατε πολύ κακή απόδοση. Ανασταλτικά δεν έχω κανένα παράπονο. Δημιουργικά πάντως ήσασταν κακοί. Θέλω να έχετε συνεργασία με το κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Είδα στην Καβάλα ότι βγαίνατε μπροστά και δεν είχατε δυνάμεις για γρήγορες επιστροφές. Οταν αυτό συμβαίνει, δεν θα βγαίνετε. Να παίρνετε πρωτοβουλίες και να βγαίνετε μόνο όταν έχετε αντοχές. Περιμένω περισσότερα από εσάς, να το ξέρετε».


Εννοούσε: «Είστε το δίδυμο της συμφοράς. Ενα μεροκάματο θέλετε για να πάτε από τη μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη. Αφού δεν την έχετε τη σέντρα άστε το να πάει στο διάολο. Mην προσπαθείτε να παραστήσετε τα πράσινα βέλη».

***

Είπε (Σε Καντέ): Η αλήθεια είναι πως δεν τα πήγες άσχημα. Από σένα δεν έχω πολλά παράπονα, δίνεις όσα μπορείς για την ομάδα. Ομως δεν καταλαβαίνω πως μετά το ματς με τον Αρη, όπου ήσουν εκπληκτικός, εμφανίστηκες κάπως χαλαρός με την Καβάλα. Κι εσύ και ο Μπουμσόνγκ. Κοιτάξτε να βελτιώσετε την μεταξύ σας συνεργασία.


Εννοούσε: «Ξέρω ότι αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει. Κοίτα όμως να τα βρεις με τον ψηλό γιατί σφίξανε τα γάλατα».


***


Είπε (Σε Ζιλμπέρτο, Καραγκούνη): «Προσπαθήσατε πολύ και το αναγνωρίζω. Είμαι ευχαριστημένος από εσάς και δεν συμφωνώ με τις κριτικές που σας έγιναν. Είστε, όμως, οι αρχηγοί και θέλω αυτό να το δείχνετε συνέχεια. Στην Καβάλα έπρεπε να ξυπνήσετε τους συμπαίκτες σας στο πρώτο ημίχρονο, όταν πάθαμε μπλακ άουτ. Να μπείτε στο ημίχρονο και να βάλετε μια φωνή. Κάντε το εσείς και όποιος δεν σας ακούσει ή σας αντιμιλήσει, εδώ είμαι εγώ για να τον βάλω στη θέση του».

Εννοούσε: «Εδώ δεν τρέχουν οι μικροί, τι απαιτήσεις να έχω από εσάς...».


***

Είπε (Σε Νίνη): «Αρχισες πολύ καλά το ματς. Υπάρχουν απαιτήσεις πλέον από σένα, Σωτήρη. Καλή η ασίστ στον Σισέ, αλλά θέλω μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι. Μετά όμως την ασίστ; Που εξαφανίστηκες; Σε βάζω πίσω από τον επιθετικό και εκεί σε θέλω, όχι να βγαίνεις στα πλάγια. Θέλω να είσαι καλός σε όλο το παιχνίδι και όχι σε μερικά λεπτά σου».

Εννοούσε: «Είδες τον Μέσι; Εσύ καμία σχέση!».

***

Eίπε (Σε Λέτο): «Για μας είσαι μεγάλο κεφάλαιο. Εχεις φάει, όμως, 3 κίτρινες σε 3 παιχνίδια. Σε εκνευρίζουν οι αντίπαλοι και πέφτεις στην παγίδα. Διαμαρτύρεσαι και τσακώνεσαι. Για ποιο λόγο; Και μετά, δεν μπορεί να είσαι χαμένος στο α’ ημίχρονο και αυτός που πρέπει στο δεύτερο. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος στο ματς και στα 90’. Περιμένω από εσένα να είσαι πιο ομαδικός. Και εσύ και ο Νίνης θέλω να έχετε περισσότερη σταθερότητα».

Εννοούσε: «Tο θυμάσαι το τραγουδάκι που σου τραγουδάνε οι οπαδοί; Αυτό που λέει ‘’σας γλεντάει ο Λέτο’’. Κοίταξε να αλλάξεις μυαλά γιατί βλέπω να βγαίνει καινούργιο που θα λέει: “Γλεντήστε τον Λέτο’’».

***

Είπε (Σε Σισέ): «Για σένα δεν μπορώ να πω κάτι. Είμαι ικανοποιημένος. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από σένα, μου αρέσει που παθιάζεσαι. Εβαλες δύο γκολ και το δεύτερο ήταν δύσκολο. Αυτό που θέλω είναι να μην εκνευρίζεσαι. Εχεις πολλά νεύρα ώρες ώρες και αυτό δημιουργεί πρόβλημα σε σένα και χάνεις την αυτοσυγκέντρωσή σου. Με τα γκολ σου κάνεις την διαφορά και πρέπει να συνεχίσεις να το κάνεις».


Εννοούσε: «Αγιε μου Γαβριήλ! Λαμπάδα στο μπόι σου θα ανάψω. Ενα - ένα τα τατουάζ σου θα προσκυνήσω. Γιατί αν δεν ήσουν κι εσύ θα είχα πάρει ήδη τον πούλο».

***


Είπε (Σε Λουίς Γκαρσία): «Από τη στιγμή που μπήκες ανέβασες όλη την ομάδα. Δείχνεις μεγάλη διάθεση, θέλω να είσαι πιο ψύχραιμος στην τελική προσπάθεια. Τι να πω; Είσαι παίκτης με παραστάσεις και εμπειρία και μπορείς να μας δώσεις πολλά».

Εννοούσε: «Mε εξέθεσες που με εξέθεσες που δεν σε χρησιμοποίησα βασικό, ας το έβαζες τουλάχιστον το ρημάδι!».

***

Είπε: Σε Κατσουράνη: «Οταν πέρασες στο ματς βοήθησες και εσύ, κυρίως δημιουργικά. Περιμένω να ανέβεις και να βελτιώσεις τα τρεξίματά σου».

Eννοούσε: «Μαντάρα τα έκανες, αλλά τι να σου πω καημένε; Σε έχουν βάλει οι άλλοι στο μάτι. Από τη μια οι διεθνείς από την άλλη οι οπαδοί, ας μη ρίξω κι εγώ λάδι στη φωτιά».


***


Είπε: (Σε Ιωαννίδη): «Δημιουργικά, ήσουν καλός. Μας βοήθησες. Ανασταλτικά πάντως ήσουν κακός. Ο παίκτης της Καβάλας που έβγαινε από την πλευρά σου, σε έκανε να γλιστρήσεις δύο φορές. Δεν γίνεται αυτό ρε Γιώργο. Δημιουργείται πρόβλημα που κινδυνεύουμε να μας στοιχίσει. Τι να σου πω; Αλλαξε παπούτσια άλλη φορά».

Eννοούσε: «Από μπρος παρθένα, από πίσω μπαίνουν τρένα. Γλίστρησες δυο φορές στην ίδια φάση. Τι διάολο; Σε σκατά πάτησες;».

***

Είπε (σε Σιμάο): «Είναι ανεπίτρεπτο να εμφανίζεσαι με 5-6 κιλά παραπάνω και με λίπος 11%. Οταν φεύγετε για την Εθνική είστε ακόμα παίκτες του Παναθηναϊκού και πρέπει να είστε πάντα επαγγελματίες».

Εννοούσε: «Καλά πώς τα κατάφερες και πήρες μια μούντζα κιλά; Τον άμπακο έφαγες εκεί στη Μοζαμβίκη;».

Είπε (ο Σιμάο στο περιβάλλον του): «Δεν είμαι χοντρός, ούτε πήρα στη Μοζαμβίκη πέντε κιλά. Ολα τα σούπερ μάρκετ να έτρωγα στη Βούλα δεν θα έπαιρνα τόσα κιλά τόσο σύντομα. Ξεκίνησα τη σεζόν στα 85 κιλά, είμαι 22 χρόνων και είναι λογικό να παίρνω κιλά. Κάνω γυμναστήριο, είμαι απόλυτα επαγγελματίας και δεν έχω δώσει δικαίωμα».

Εννοούσε: «Δεν είμαι χοντρός, κοντός είμαι».

***


Scratch: Καλά, μαγνητοφωνάκι είχε ο ρουφιάνος στα αποδυτήρια; Αναμετάδοση με τέτοια λεπτομέρεια πια!


EDIT: Scratch 1 (λίγο παλιό, ήθελα να το αναφέρω αλλά το είχα ξεχάσει):
Ερώτηση:
Τι σημαίνουν τα αρχικά ΤΤΤ? (Οχι δεν σημαίνουν Τάι Τσι Τσουάν, oύτε έχουν σχέση με την παραδοσιακή ιατρική της Απω Ανατολής).

Απάντηση: Τίρανα - Τελ Αβίβ - ΤΕΛΟΣ.