Kαταδύσεις

R-E-S-P-E-C-T στον δημιουργό!

* Το τραγουδάκι που ακούγεται είναι: "Pourquoi pas moi" από την Mareva Galanter

Βόμβες μεγατόνων

Και καλά... Η Μίλαν το είχε πάρει απόφαση από τότε που έμαθε ποιος θα είναι αντίπαλός της στα χιαστί πως δεν την παλεύει. Οπότε σου λέει, προκειμένου να ξεφτυλιστώ και στο τηγάνι και στο Μιλάνο, ας χαιρετίσω από τώρα. Αυτός ο γαύρος όμως; Που πήγαινε για τη μεγάλη ανατροπή στο Σεντ Ετιέν; Πώς την έπαθε έτσι και αποκλείστηκε από το Καπανδρίτι της Γαλλίας; Και μπροστά στα μάτια του Μισέλ μάλιστα; (Οχι του Τροχανά ρε σεις. Του άλλου Μισέλ, του ορίτζιναλ, του Γάλλου του Πλατινί). Μιλάμε τώρα για βόμβες μεγατόνων. Πάει, το έχασε τώρα το ΟΥΕΦΑ το ενδιαφέρον του...

Scratch: To μέλος όμως ε; Στάθηκε στο ύψος προηγούμενων λαμπρών ευρωπαϊκών του εμφανίσεων. Ορθιος τα άρπαξε τα γκολάκια. Αν δεν τον προσλάβουν για κηπουρό στον Δήμο Κηφισσιάς, μπορούν κάλλιστα να τον προσλάβουν για τροχονόμο!


Scratch 1: Αυτός ο Οσκαρ κόντεψε να τους στείλει τους γαύρους. Σε όλο τον αγώνα τον έβριζαν και στο τέλος πετάει τη γκολάρα και μένουν κάγκελο.

Scratch 2: Ο Ντάρμπισαϊρ πότε έμαθε να βουτάει; Τι διάολο, ταχύρρυθμα τους κάνουν εκεί στο Ρέντη;


Scratch 3: Kάποιος να πει στον Ντιόγο, ότι στην Ευρώπη σφυρίζουν αλλιώς. Κρίμα είναι να τσαντίζεται και να τρώει κάρτες επειδή δεν παίρνει τα σφυρίγματα που παίρνει στην Ελλάδα.


Scratch 4: Τι πίνουν οι γαυροσπορτκάστερς; Mετά το δεύτερο γκολ λες και ήταν συνεννοημένοι σε τηλεόραση - ραδιόφωνο: "Τώρα, μειώθηκαν οι ελπίδες του Ολυμπιακού για την ανατροπή". Την ποια;

Scratch 5 (Από sport.gr): "Αγνωστοι - πιθανότατα οπαδοί του Ολυμπιακού - έγραψαν απειλητικά μηνύματα έξω από τις προπονητικές εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού στην Παιανία (σε τοίχους και στο δρόμο!). "Ετοιμαστείτε για νέα Ριζούπολη την Κυριακή", είναι ένα από τις δεκάδες συνθήματα που γράφτηκαν.

Scratch 6: Πώς; Τραυματίστηκε ο Ντουντού; Ρε σεις... Θα μείνει κανείς να παίξει στο ντέρμπι; Εξω ο Μπελούτσι, έξω ο Ντομί (σιγά την απώλεια), αμφίβολος ο Γκαλέτι, αγωνία για Ντουντού. Σαν το ανέκδοτο* με τον φυλακισμένο λεπρό την πάτε τη δουλειά...

* Ανέκδοτο: Eνας χασικλής κι ένας λεπρός βρίσκονται στο ίδιο κελί της φυλακής. Ο χασικλής "τραβάει" τζούρες κι ο λεπρός ξύνεται συνέχεια. Σε κάποια στιγμή, ο λεπρός απ΄το πολύ ξύσιμο στο πρόσωπο κάνει κρααατς και του μένει η μύτη στα χέρια. Την κοιτάει λίγο και μετά την πετάει έξω απ' το παράθυρο. Ο χασικλής γουρλώνει τα μάτια, τραβάει μια τζούρα που κόντεψε να του κάψει τα δάχτυλα, αλλά δεν λέει τίποτα. Η σκηνή επαναλαμβάνεται με το λεπρό να κόβει και να πετάει το αριστερό του μάγουλο. Ο χασικλής μια απ' τα ίδια, αλλά πάλι δεν λέει τίποτα. Μετά από λίγο, ο λεπρός κόβει (απ' το πολύ ξύσιμο) το ένα του αυτί και την ώρα που το πετάει έξω, πετάγεται ο χασικλής: "Τι έγινε, μεγάλε; Την κάνουμε σιγά-σιγά;"


Scratch 7: A ρε πρώην ποδοσφαιριστή Μπέκαμ. Μόνο για συνοδός της Βικτόρια σε κανα fashion show του Marc Jacobs κάνεις τώρα πια...


Scratch 8: Koίτα ρε που η "ομάδα της πλάκας" η Βέρντερ, αυτή που έφαγε τρία τεμάχια από τον Παναθηναϊκό, απέκλεισε τη Μίλαν!



Scratch 9: Ρε λες να πάει τελικό ΟΥΕΦΑ ο Αλέξανδρος ο ευθυτενής, να τρελαθούμε όλοι;


Scratch 10: Στο ρελαντί το ματσάκι στη Ρώμη και το highlight της βραδιάς η πάσα του Σάρας στον Μπατίστ.


Scratch 11: Τι ολυμπιακοφροσύνη πούλησε ο Γιαννάκης μετά το ματς με την Πρόκομ; Τι σπάτουλα ήταν αυτή που έβγαλε για να γλείψει τους Αγγελόπουλους; Μέχρι "ολυμπιακός ΜΑΣ" είπε. (Τα site δεν το γράφουν, αλλά το άκουσα με τα αφτιά μου). Σου λέει, έτσι και γίνει καμιά στραβή την Κυριακή δεν θα φάω μόνο καρέκλες όπως έγινε στον τελικό του κυπέλλου. Θα φάω και μια κλοτσιά περιποιημένη από τα αδέρφια. Κάτσε να κάνω τα κουμάντα μου! Α ρε δράκε... "Που ήσουν νιότη που 'λεγες πως θα γινόμουν άλλος!" Γάντι σου ταιριάζει!

Scratch (BONUS): Κeep xeftylizing...

(από greenwebfans)

Καρα-τορπίλλη

ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ. ΔΕΝ ΘΑ ΓΚΡΙΝΙΑΞΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗ.

Απόκριες έχουμε, απόψε λοιπόν λέω να ...ντυθώ Sportday (αλήθεια την είδατε την πατατιά που έκανε ανήμερα του αγώνα; Αν δεν την είδατε, εδώ) και να ασχοληθώ με τον τυπάρα. Αυτόν που έχω φτάσει στο σημείο να σιχτιρίσω άπειρες φορές για την απόδοσή του στο ελληνικό πρωτάθλημα, για την εμμονή του να χτυπάει όλα τα στημένα κι ας μη του βγαίνουν, για τις διαμαρτυρίες του στους διαιτητές, για τις βουτιές που συνηθίζει για να πάρει κανα σφύριγμα. Αυτόν που έχω χαρακτηρίσει "ευχή και κατάρα" για την ομάδα που θεωρώ ότι καθυστερεί την ανάπτυξή της και πως ίσως και σαν παλιός έχει κάνει κλίκες μέσα στην ομάδα και πάει να φάει προπονητές. Και προσοχή! Οχι ότι τα αναιρώ όλα αυτά. Αλλά όταν βλέπω τον Κάρα να παίζει με τέτοιο πάθος στους ευρωπαϊκούς αγώνες, να πετυχαίνει τέτοιες γκολάρες, να κρατάει τη μπάλα και να οδηγεί την ομάδα σε τέτοιες επιτυχίες, ε τότε μπορώ να "συγχωρήσω" ή εν πάση περιπτώσει να "αντέξω" όσα κάνει στο ελληνικό πρωτάθλημα.


Το αποτέλεσμα στο "Ελ Μαδριγάλ" ήταν επιτυχία. Χωρίς πλάκα, η Βιγιαρεάλ ήταν δυο ταχύτητες πάνω από μας. Στο πρώτο ημίχρονο το γήπεδο είχε γείρει. Χθες στο pregame ποστ αναρωτιόμουν ποιον από τους Γκούμα - Σαριέγκι θα προτιμήσει αν θα παίξει ο Βύντρα (θεωρώντας "δεδομένους" τους Νίλσον, Σπυρόπουλο, Βαβζίνιακ) και ποιος θα είναι ο ΕΝΑΣ που θα συμπληρώσει την 11άδα, με παραπάνω από σίγουρους τους Ζιλμπέρτο - Σιμάο - Καραγκούνη και Μάντζιο. Πού να φανταστώ ότι για τον τεντά δεν υπήρξε καν δίλημμα, αφού είχε αποφασίσει να κατεβάσει ΚΑΙ Βύντρα ΚΑΙ Γκούμα ΚΑΙ Σαριέγκι ΚΑΙ Σπυρόπουλο ΚΑΙ Βαβζίνιακ ΚΑΙ Νίλσον. Εξι αμυντικούς με τον Σπυρόπουλο ανεβασμένο στα χαφ και τον Πολωνό αριστερό μπακ ήταν ένα σύστημα που δεν του βγήκε με τίποτα και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Γκουμόγιαννος ήταν εκτός τόπου και χρόνου είναι θαύμα που δεν μετρούσαμε 3 γκολ στο πρώτο ημίωρο. Ευτυχώς που ο Βύντρα έκανε φοβερό παιχνίδι (εξακολουθεί να αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού αυτό που ζούμε... στο τέλος θα μας κάνει να καταπιούμε τη γλώσσα μας) και ο Σαριέγκι είχε φορέσει το ...lauburu του, που όχι μόνο τον προστάτεψε από την γκάφα, αλλά τον αναγόρευσε σε ένα από τους διακριθέντες του αγώνα. Τέλος πάντων στο πρώτο ημίχρονο έξι αμυντικούς είχαμε αλλά ουσιαστικά με τρεις παίζαμε (Βύντρα - Σαριέγκι - Βαβζίνιακ) γιατί οι άλλοι τρεις ήταν αλλού γι΄ αλλού.


Κι όμως τελικά όχι μόνο γκολ δεν φάγαμε, αλλά βάλαμε κι από πάνω κι ας μη το καταλόγισε ο κόραξ ο Αυστριακός ο Πλάουτς (ρε μπας και μας είχε άχτι τελικά αυτός επειδή ο τεντάς δεν χρησιμοποιεί τον Ιβ;). Τώρα αυτό το γκολ του Κάρα ήτανε; Δεν ήτανε; Ο,τι και να πεις σίγουρος δεν είσαι. Φαινόταν ότι είναι και μάλιστα ο Ζιλμπέρτο χτυπιότανε ότι η μπάλα πέρασε τη γραμμή. Ακόμα κι αν ήταν όμως το θέμα είναι ότι δεν μέτρησε.

(από greenwebfans)

(από greenwebfans)

Αυτό δεν μέτρησε, η φοβερή και τρομερή φάση του Μάντζιου με το τακουνάκι που αν έμπαινε γκολ θα παραμιλούσε όλη η Ευρώπη δεν μπήκε κι εμείς μέχρι να έρθει το ημίχρονο είχαμε αυξήσει την περιουσία του Παυλάρα από τα χάπια που καταναλώσαμε και ακροβατούσαμε ανάμεσα στο έμφραγμα και το εγκεφαλικό.

Στην επανάληψη, όμως τα πράγματα ηρέμησαν. Βγήκε ο Γκουμόγιαννος, μπήκε ο Γκάμπριελ γύρισε ο Σπυρό στην κανονική του θέση, πήγε ο Πολωνός λάβραξ στην θέση του αριστερού στόπερ και τα πράγματα έστρωσαν. Οχι ότι η Βιγιαρεάλ έπαψε να είναι επικίνδυνη, αλλά ρε αδερφέ μου μπορούσαμε να κρατήσουμε και λίγο τη μπάλα στο κέντρο και να ηρεμήσουμε το παιχνίδι. Κι εκεί που προσπαθούσες να δεις κατά πού θα πάει το πράγμα, έρχεται η γκολάρα του Κάρα και σε στέλνει στα ουράνια. 0-1 μέσα στο Μαδριγάλ, η πρόκριση να σου κλείνει το μάτι κι εσύ που έχεις σούρει τα μύρια όσα στον τυπάρα να σκέφτεσαι πώς θα γίνει να χωθείς μέσα από την οθόνη και να πας να του σκάσεις ένα φιλί.

Η πίεση βέβαια της Βιγιαρεάλ συνεχίστηκε και λογικό ήταν, η μπάλα δεν έφευγε από την περιοχή μας και κάπου εκεί πάνω φάνηκε η απειρία του Βαβζίνιακ (παρθενικό παιχνίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ). Εγινε ένα επιθετικό φάουλ στον Πολωνό, ο κόραξ που έπαιξε καθαρά έδρα δεν το σφύριξε και ο πεσμένος Πολωνός άπλωσε το ποδάρι και ανέτρεψε τον Πιρές. Δεδηλωμένος γαύρος τώρα ο Πιρές (το είχε δηλώσει από χθες), ήταν δυνατόν να μην το τσιμπήσει το πέναλτι; Το τσίμπησε! Και έτσι έβαλε η Βιγιαρεάλ το γκολ. (Μια φορά να δω τον Μάριο να πέσει από την πλευρά που πάει η μπάλα και να μην πέφτει σαν κρέας από την αντίθετη και τι στον κόσμο!).

Αν δεν έμπαινε αυτό το γκολ, το πιστεύω ότι θα φεύγαμε με το διπλό από το Μαδριγάλ και ίσως όχι μόνο με 0-1. Η Σπανιόλα είχε εκνευριστεί με το γκολ που δέχτηκε και ήταν ζήτημα χρόνου να αποσυντονιστεί. Με το πέναλτι όμως ξαναμπήκε στο παιχνίδι και φορτσάρισε για το δεύτερο που ευτυχώς δεν το έβαλε ποτέ.

Το 1-1 τώρα για να λέμε του στραβού το δίκιο είναι πολύ καλό αποτέλεσμα. Αν μας το έλεγαν πριν το ματς ότι μπορεί να πάρουμε ισοπαλία με γκολ στο Μαδριγάλ θα ήμασταν σούπερ ευχαριστημένοι. Το γεγονός, παρόλα αυτά, ότι μας άφησε μια πικρή γεύση δείχνει σε τι κλίμακες κινείται πλέον αυτή η ομάδα στα ευρωπαϊκά της παιχνίδια.

Βέβαια, ας μη γελιόμαστε. Η πρόκριση είναι ανοιχτή. Η Βιγιαρεάλ μπορεί όντως να μην είναι μεγαθήριο, αλλά είναι μια μεγάλη ομάδα. Τουλάχιστον για τα δικά μας δεδομένα. Εχει κατά διαστήματα κάποιες εξάρσεις στις οποίες μπορεί να κρύψει τη μπάλα. Εχει απίστευτους αυτοματισμούς. Εχει μια ταχύτητα που εμείς ούτε στο όνειρό μας δεν μπορούμε να την πλησιάσουμε. Ομως το αποτέλεσμα το πήραμε στην Ισπανία (έσπασε και το ρόδι) και αυτό το αποτέλεσμα είναι πολύ σημαντικό.

Είναι βέβαιο ότι η ρεβάνς θα είναι μια δύσκολη παρτίδα σκάκι. Αλλά το δικό μας ατού είναι ότι πλέον με το 1-1 μπορούμε να παίξουμε με τον τρόπο που ξέρουμε, μας ταιριάζει και μας δίνει αποτελέσματα. Μπορούμε να παίξουμε το "παιχνίδι της υπομονής". Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να εκβιάσουμε το γκολ, ούτε να ανοιχτούμε. Αυτό είναι υποχρεωμένη να το κάνει η ομάδα του Πελεγκρίνι. Κι εκεί πάνω μπορούμε να "χτυπήσουμε". Δεν θα είναι εύκολο, αλλά οι πιθανότητες πρόκρισης είναι πια μεγάλες.

Συνολικά τώρα η ομάδα δεν έπαιξε καλά. Το φοβήθηκε το παιχνίδι ο Τεν Κάτε, το φοβήθηκαν και οι παίκτες. Ισως βέβαια αυτός ο φόβος να ήταν τελικά και για καλό. Ισως με άλλο σχήμα, έτσι φουριόζα που μπήκε η Σπανιόλα να είχαν όλα τελειώσει από το πρώτο τέταρτο.

Ο Γκαλίνοβιτς είχε κάποιες σωτήριες επεμβάσεις, αλλά για μια φορά ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ θέλω ρε γαμώτο να μπλοκάρει τη μπάλα μετά απο μια επέμβαση και όχι να του φεύγει μέσα από τα χέρια. Οσο συμβαίνει αυτό, εγώ προσωπικά δεν μπορώ να είμαι ήσυχη μ΄ αυτόν τον τερματοφύλακα.


Βύντρα - Σαριέγκι και Βαβζίνιακ εξαιρετικοί (ο Πολωνός περισσότερο σαν στόπερ - με εξαίρεση τη φάση του πέναλτι που κανονικά δεν θα έπρεπε να δοθεί ποτέ, αφού προηγήθηκε το επιθετικό φάουλ, αλλά που πάντως ένας έμπειρος στόπερ θα την απέφευγε).

Πολύ καλός ο Σιμάο, που όμως πρέπει να βελτιώσει τις μεταβιβάσεις του και να μην πηγαίνει τόσο άτσαλα πάνω στους αντιπάλους. Οχι τόσο καλός ο Ζιλμπέρτο που παρόλα αυτά τα χιλιομετράκια του τα έκανε. Σήμερα, κόντρα σε μια ομάδα που τρέχει σαν τον ...road runner φάνηκε γιατί ο Βραζιλιάνος επέλεξε τα ήρεμα νερά του ελληνικού πρωταθλήματος αφού σε ένα πρωτάθλημα μεγαλύτερης ταχύτητας ίσως δεν θα μπορούσε πια να ανταποκριθεί.


Εκπληκτικός ο Μάντζιος με δύο φάσεις που ήταν "όλα τα λεφτά". Το τακουνάκι στο πρώτο ημίχρονο και η σακούλα που έδωσε στον Σένα στην επανάληψη. Το κατέχει το σπορ ο Βαγγελάκης, αν δεν ήταν και τόσο μπλαζέ θα ήταν ακόμα καλύτερα. Πάντως αν θέλει να κρατήσει τη θέση του και να μην πάρουμε άλλον φορ στη θέση του το καλοκαίρι τέτοια γκολ σαν αυτό που έχασε θα πρέπει να τα βάζει...

Για τον Καραγκούνη τα είπα στην αρχή.

Βοήθησε ο Γκάμπριελ, μεγάλες απογοητεύσεις οι Νίλσον και - κυρίως - Σπυρόπουλος (τελικά μήπως εκτός του Σαριέγκι έχει και κάποιος άλλος "αγχωθεί" με την έλευση του Βαβζίνιακ;).

Ρουκάβινα και Σάλπι δεν μπορούν να κριθούν, ίσως κάποιος να έπρεπε να μπει λίγο νωρίτερα.

Τον διαιτητή είμαι βέβαιη ότι θα τον ...περιποιηθούν πολλοί αύριο, αλλά άμα έχεις νοιώσει στο πετσί σου τους Κακο-ζωγραφο-παμποριδο-σταυριδο-κωνσταντινεο-χαραλαμπίδηδες τι να σου πει ο πλάτσας - πλούτσας; Τον προσπερνάς με ένα μπινελίκι και πας παραπέρα...


Scratch: Πόσο βαριά φανέλα έχει αυτή η ομάδα στην Ευρώπη!

Scratch 1: Για να πούμε και του στραβού το δίκιο... Σε τέτοια κρίσιμα παιχνίδια, με την 11άδα να ξεκινά από τον Ζιλμπέρτο και με τέτοιον Σιμάο πώς να βρει θέση ακόμα και ο υγιής Μάτος;

Scratch 2: To ματς του ΟΑΚΑ είναι δυσκολότερο από αυτό του "Μαδριγάλ".

Scratch 3: Α λα της τσαμπουκάδες ο Τεν Κάτε με τον Λόπεθ!

Scratch 4: Τι παιχτούρα, ο Ρόσι!

Scratch 5: Γκολ που δεν μέτρησε, πέναλτι α λα γαύρος, ρε μπας και πέρασε τα σύνορα η γκαγκατσοπαράγκα;

Scratch 6: Πόσο λυπήθηκε ο Πουρουπουπού που δεν κέρδισε η Βιγιαρεάλ. Μα, τόσος πόνος στη μετάδοσή του!

Scratch 7: Πόσο κοντά είναι το Πάσχα; Αυτή η μούρη του Βερνίκου μετά το ματς σκέτη Μεγάλη Παρασκευή ήταν!

Scratch 8: Γαύροι σε γαυροφόρουμ στο ημίχρονο: "Παίξτε το διπλό όσο είναι νωρίς. Τέτοια κωλοφαρδία πουθενά...".

Scratch 9: Γαύροι σε γαυροφόρουμ μετά το 1-1: "Στην ισοπαλία θα κλειδώσει το ματς. Το δυστύχημα με το Μπόινγκ δεν μπαίνει στην κατηγορία 'μεγάλες καταστροφές'. Τα διπλά του βάζελου είναι από 80 και πάνω".

Γκαρσόν, ένα (κίτρινο) υποβρύχιο παρακαλώ...

Εφτασε λοιπόν η ώρα... Η ώρα του "Ελ Μαδριγάλ", εννοώ. Η ώρα για τον δεύτερο μεγάλο στόχο της χρονιάς, από την στιγμή που ο πρώτος πήγε νωρίς νωρίς περίπατο. Κι όταν τώρα λέω στόχος, δεν εννοώ να φτάσουμε στον τελικό της Ρώμης. Αν και όπως το είχε πει ο Γκουμόγιαννος στην εκδήλωση για το βιβλίο της Πανάθας, πιο εύκολο είναι να πάμε στη Ρώμη παρά να πάρουμε πρωτάθλημα στην Ελλάδα. ΠΙΟ εύκολο μπορεί να είναι. Εύκολο όμως δεν είναι. Και τη Βιγιαρεάλ, από την άλλη, μεγαθήριο δεν την λες. Θηρίο όμως και μόνο επειδή παίζει στην Πριμέρα Ντιβιζιόν την λες. Κι ας είναι στα κάτω της αυτό τον καιρό. Κι ας πανηγύρισες όταν άκουσες το όνομά της στην κλήρωση. Αυτή να δεις πώς πανηγύρισε που άκουσε το δικό σου, αλλά άστο αυτό, δεν είναι για να το θυμάσαι τέτοιες ώρες...


Το ματσάκι που λες είναι δύσκολο. Γιατί μπορεί η Σπανιόλα να μην έχει τον έναν πολύ μεγάλο παίκτη, αλλά έχει πολλούς καλούς. Εχει Καθόρλα, έχει Πιρές (χου ρε! παλιόγαυρε!), έχει Σένα, έχει Ρόσι, έχει και δυο - τρεις ακόμα. Που μπορούν να κάνουν κάθε κατεβασιά και γκολ. Και γρήγοροι είναι σαν να τους έχουν βάλει νέφτι και στην κόντρα είναι εξπέρ (θα μου πεις σιγά μη τη χρειαστούν την κόντρα, αφού όλο αυτοί θα είναι στην επίθεση...) και καλά την κυκλοφορούν την μπάλα και τα τσαφ δεν τα συγχωρούν. Κι εσύ από τσαφ άλλο τίποτα. Το μεσαίο σου όνομα είναι το "τσαφ". Θα μου πεις... Τώρα ήρθε το λαβράκι από την Πολωνία. Και όσο νάναι τα συμμάζεψε κομμάτι τα πράγματα. Κι άμα τα κατάφερες με την Βέρντερ και την Ιντερ χωρίς το λαβράκι, δεν θα τα καταφέρεις τώρα που το έχεις με την Σπανιόλα; Μια κουβέντα όμως είναι αυτή. Γιατί όσο και να το κάνεις ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Κι έπειτα μπορεί να έχεις το λαβράκι, αλλά μπορεί να μην έχεις τον Λουκά. Ε, ότι θα ερχόταν καιρός που θα στενοχωριόμουν μήπως δεν παίξει ο Λουκάς ούτε που το φανταζόμουν! Ποτέ μη λες ποτέ, τελικά...

Αν όμως δεν παίξει ο Λουκάς (που μη μας βρει τέτοιο κακό) θα παίξει ο Σαριέγκι. Οπότε εκεί θα αρχίσει το καρδιοχτύπι. Γιατί μπορεί οι Ισπανοί να λένε ότι στην χώρα τους ο Γιόσου ήταν υποτιμημένος αλλά στην Ελλάδα ζει το όνειρό του (κούνια που τους κούναγε, ας έρθουν να παρακολουθήσουν κανα ματς να δουν τι μπινελίκι τρώει ο Βάσκος mister Bean) αλλά εσύ το ξέρεις καλά πώς ανεβαίνουν οι σφυγμοί σου κάθε φορά που πάει να διώξει τη μπάλα.
Θα μου πεις πάλι, "καλά το έδεσες κι εσύ ότι ο τεντάς θα παίξει με τρεις στόπερ; Επειδή έπαιξε με τρεις στο Μιλάνο;". Αυτός είναι τρελός. Μπορεί να αφήνει να εννοηθεί ότι θα παίξει με τρεις στόπερ, αλλά μπορεί τελικά να κατεβάσει δύο. Οπότε ένας ο Πολωνός, άλλος ένας ο Γκούμας κι έτσι ακόμα κι αν δεν παίξει ο Βυντρίνιο μια χαρά είμαστε. Αμ δε! Πώς είμαστε μια χαρά; Αν δεν παίξει με τρεις στόπερ, θα παίξει με τρεις αμυντικούς χαφ. Κι εκεί ειδικά τα κουκιά δεν βγαίνουν. Γιατί με τον Μάτος στην Αθήνα ποιος θα είναι ο τρίτος αμυντικός χαφ; Ε; Ποιος; Ο Μπόκολης! Εεεε, ο Μελίσσης εννοώ. Και πες μου τώρα εσύ αν δεις τον Μελίσση στη βασική ενδεκάδα, πώς θα νοιώσεις. Από την άλλη πάλι, έτσι και παίξει ο Βύντρα μπορεί και πάλι να αιφνιδιάσει ο Σουριναμέζος. Αυτός είναι ικανός να βάλει τον Βύντρα δεξιά, να βάλει τον Σπυρό αριστερά και να παρατάξει ΚΑΙ Γκούμα ΚΑΙ Κούμπα ΚΑΙ Σαριέγκι. Ολα μέσα είναι. Βάλε και Σιμάο με Ζιλμπέρτο μπροστά τους, βάλε και τον Καραγκούνη που στα ευρωπαϊκά ματσάκια έχει πάρει τη φανέλα σπίτι του, βάλε ότι τον Βαγγελάκη τον γουστάρει πολύ στην Ευρώπη, τι έμεινε; Μια θέση. Εκεί τώρα για να μαντέψεις ποιον θα βάλει θα πρέπει να είσαι Πυθία. Μπορεί να βάλει τον Σάλπι, αλλά μπορεί να βάλει και τον Νίνη. Μπορεί να βάλει τον Γκάμπριελ, αλλά μπορεί να κάνει και την έκπληξη με τον Κλέιτον. Εκτός αν επειδή ο διαιτητής είναι Αυστριακός, βάλει τον Ιβανσιτς για το κονέ. Με λίγα λόγια η 11άδα του τεντά θυμίζει αυτό που λέμε: "H θα βρέξει, ή θα χιονίσει, ή θα κάνει καλό καιρό".

Κι επειδή μαντεψιά με την 11άδα του τεντά δεν μπορεί να γίνει, ας ευχηθούμε να έχει δει καλό όνειρο, να του βγουν τα σχέδιά του, να γίνει καλό ματσάκι και να έρθει ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα για μας. Γιατί μπορεί να είναι καλή στην επίθεση η Βιγιαρεάλ, αλλά στην άμυνα έχει τα δικά μας τα χάλια (περίπου). Οπότε ένα γκολάκι στο "Μαδριγάλ" είναι εφικτό να μπει. Να σου πω την αμαρτία μου μια ισοπαλία 1-1 δεν θα με χαλούσε καθόλου. Αλλά κι ένα σκορ 2-1 το αντέχω. Μόνο μην γίνει καμιά στραβή, γιατί είναι κι αυτός ο Πλάουτς διαιτητής κι όσο νάναι τους συνειρμούς τους κάνεις. Τον βλέπεις και θυμάσαι την 7άρα του γαύρου στο Τορίνο από τη Γιούβε. Τότε που ο ...cool (και καλά) τώρα Βασίλης Παπανικολάου που μετέδιδε ραδιοφωνικά το ματς είπε στο 5-0: "O θεός να λυπηθεί τον Ολυμπιακό". Τότε το άκουγες και γελούσες. Αλλά αν ακούσεις κάτι ανάλογο για την ομάδα σου, είναι βέβαιο ότι δεν θα το αντέξεις...


Ο ΤΕΝ ΚΑΤΕ

Είπε: "Στο ποδόσφαιρο σε κάθε παιχνίδι έχεις ευκαιρίες για να βάλεις ένα γκολ και θα είναι σημαντικό αν το καταφέρεις"

Eννοούσε: "Είναι να περάσει ένας κομήτης κοντά από τη γη. Ανάλογα με την πορεία του, θα είναι και το αποτέλεσμα".

Eίπε: "Μία φορά ήμουν εγώ στον πάγκο γιατί ο Φρανκ (Ράικαρντ) ήταν άρρωστος και νικήσαμε 2-0. Είναι κάτι το διαφορετικό να παίζεις σε αυτό το στάδιο".

Eννοούσε: "Σαν βοηθός το κέρδισα το παιχνίδι στο Μαδριγάλ. Σαν πρώτος προπονητής, τι να σας πω... Θα δείξει".

Είπε: "Η Βιγιαρεάλ είναι εντελώς διαφορετικός αντίπαλος. Δεν είναι η Βέρντερ, ούτε ή Ίντερ, οπότε αύριο θα δούμε τι θα κάνω».

Εννοούσε: "Σχήμα με τρεις κόφτες δοκίμασα. Σχήμα με τρεις στόπερ δοκίμασα. Ρε μπας και είναι η ώρα να παίξω με τρεις επιθετικούς;" (το καλό που σου θέλω μη το δοκιμάσεις, θα γελάει το παρδαλό κατσίκι).

Είπε (Στην ερώτηση: Ο Παναθηναϊκός στην Ισπανία σε 10 παιχνίδια έχει 10 ήττες. Υπάρχουν προϋποθέσεις για να πάρετε πρώτο θετικό αποτέλεσμα;): "Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε. Υπάρχει ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο για ένα θετικό αποτέλεσμα".

Εννοούσε: Σιγά τη δύσκολη ερώτηση. ΄Η θα κερδίσουμε, ή θα χάσουμε, ή θα φέρουμε ισοπαλία". (Τι 10 ήττες, τι 11).

Είπε: "Οι αγώνες στην Ελλάδα είναι πολύ πιο δύσκολοι για εμάς. Είμαστε μεγάλη ομάδα και κάθε ομάδα θέλει να δίνει περισσότερα με εμάς. Πρέπει να αλλάζει και νοοτροπία".

Εννοούσε: "Στην Ελλάδα για να κερδίσεις τον μικρό που ταμπουρώνεται πρέπει να παίξεις μπάλα. Εύκολο τόχεις; Στην Ευρώπη που κάνεις τον κλεφτοκοτά, είναι ευκολότερο".


Ο ΣΑΡΙΕΓΚΙ

Είπε: "Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αφού μιλάμε για μία πολύ καλή ομάδα, με ταχύτητα όπως είναι η Βιγιαρεάλ".

Eννοούσε: "Aν είναι δύσκολο λέει; Εγώ για να προλάβω τους επιθετικούς της χρειάζομαι GLX!"

Είπε: "Εμείς έχουμε την δική μας ποιότητα και τεχνική και νομίζω ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε. Νικήσαμε τη Βέρντερ και την Ιντερ, γιατί όχι και τώρα;".

Εννοούσε: "H αλήθεια είναι ότι από τότε που έμαθα την ελληνική παροιμία 'μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη', άρχισα να φοβάμαι".

Είπε: "Eίναι θέμα τύχης το σκοράρισμα και ελπίζω να τα καταφέρω όπως με την Ιντερ. Ολη η ομάδα όμως είναι ικανή να σκοράρει".

Eννοούσε: "Να βάλω γκολ; Πλάκα μου κάνετε; Εγώ μόλις πατήσαμε σε ισπανικό έδαφος πήγα και προσευχήθηκα στην Σάντα Μαρία ντε Πεντράλμπες και στον αγώνα - αν παίξω - θα φορέσω και το lauburu* μου, ώστε αν γίνει καμιά μαλακία να μην είμαι εγώ που θα την έχω κάνει. Κι εσείς μου λέτε να σκοράρω κιόλας;".

Είπε: "Oι εμπειρίες μου από το γήπεδο της Βιγιαρεάλ δεν είναι και τόσο καλές. Κάθε αγώνας είναι και διαφορετική ιστορία. Πάντα όμως υπάρχει και η πρώτη φορά".

Εννοούσε: "Εχω φάει προσποιήσεις από επιθετικούς της Βιγιαρεάλ με κάθε δυνατό τρόπο. Ας ελπίσουμε ότι έχει εξαντληθεί το ρεπερτόριό τους. Εχω κι εγώ δικαίωμα στην χαρά".


* Lauburu: Ενα από τα σύμβολα του βασκικού έθνους είναι ο «τετρακέφαλος σταυρός», το Λαουμπούρου. Ο όρος "lauburu" τής βασκικής γλώσσας είναι σύνθετος και αποτελείται από την λέξη "lau", που σημαίνει "τέσσερα" και "buru", που σημαίνει "κεφάλι". Από αυτόν προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, ο λατινικός όρος "labarum", τον οποίο η ελληνική γλώσσα δανείστηκε και χρησιμοποίησε ως "λάβαρον".

Από εδώ είναι το Conservatoire...

...και από εκεί είναι η Λυρική Σκηνή.

Μπιιιιιιζζζζζζζζζζζζ!

Mη σφαλιαρίζεστε μόνοι σας ρε! Αφήστε, θα το κάνει η Βιγιαρεάλ.

Scratch: Πόσα σκουλαρίκια φοράει ο Σαριέγκι; Πες μου τώρα ότι την έχει δει Πειρατής κι έτσι...

Scratch 1: Ο Πουρουπουπού πήγε Ισπανία; Οχι τίποτα άλλο, αλλά έφερε δύο διπλά σε Βρέμη και Μιλάνο! (για το γούρι ρε γαμώτο!).


Scratch 2: Σπάθας junior στο ντέρμπι με τον γαύρο στο "τηγάνι". Ο υιός του γνωστού Σπάθα. Αυτού που έλεγε: "Mόνο ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και οι άλλοι να πάνε να γαμ*θούν". Τώρα αυτός ο ορισμός δύο πράγματα μπορεί να σημαίνει. ΄Η ότι τον επέλεξαν σημειολογικά για να μας πείσουν ότι έκλεισε ο κύκλος της παράγκας (χοχοχο) ή ότι θα χάσουμε από τη φυσούνα...

EDIT: (από γαυροφόρουμ).

* Γαύρος Νο1: Διασυρμός της Βιγιαρεάλ απόψε - Λεωφορείο έπεσε σε ποτάμι στην Ινδία, εκφράζονται φόβοι για νεκρούς - Θα χώσω 100.000 ευρώ στο διπλό/οver του βάζελου

* Γαύρος Νο2: Επεσε Μπόινγκ στο Αμστερνταμ - πάω να παίξω το νεφρό μου στο διπλό του βάζελου.

Ρουτίνα...

Ενα τρίποντο για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ

Δεύτερο τρίποντο για τον τίτλο του ΜVP

Kαι το τρίτο τρίποντο (το καλύτερο) για το κύπελλο!

Eίμαι ο Δημήτρης Διαμαντίδης και μόλις ΤΕΛΕΙΩΣΑ!!!

Κι εγώ είμαι ο Ομπράντοβιτς και
δεν θα βαρεθώ να κερδίζω τίτλους!

Ρουτίνα βρε παιδί μου, ρουτίνα! Οσες φορές κι αν επαναληφθεί πάντα το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Το μόνο που αλλάζει είναι ο τρόπος. Αυτή τη φορά είπαν να το κάνουν και λίγο ντέρμπι. Ετσι για να υπάρχει και λίγο σασπένς. Μόλις έπαιρναν τη διαφορά μετά τραβούσαν χειρόφρενο. Και άφηναν τον φουκαρά να πλησιάζει. Μια - δυο φορές του επέτρεψαν να περάσει και μπροστά. Μέχρι και τα αμυντικά ριμπάουντ παράτησαν για να του επιτρέψουν να ανανεώνει τις επιθέσεις του. Ετσι για να υπάρχει και λίγο ενδιαφέρον. Να είναι λίγο fair play το ματσάκι, να γελάσει και λίγο το χειλάκι τους.


Ο,τι κι αν έκαναν όμως οι δικοί μας ο Παναγιώτης, ο δράκος ντε, έκανε παραπάνω. Για αρχή έβαλε τον Μιλόσεβιτς αντί του Παπαλουκά. Μετά ξέχασε στον πάγκο τη μια τον Τζανίρο, την άλλη τον Σόφο, όποιος παίκτης μπορούσε να του φανεί χρήσιμος καθόταν τιμωρία. Μέχρι που έφτασε το τέταρτο δεκάλεπτο και τι έκανε ο γίγας; Ο,τι έκανε και στα υπόλοιπα μεταξύ μας παιχνίδια που τα έχασε με πανομοιότυπο τρόπο. Το γυρίζει σε ΑΜΥΝΑ ΖΩΝΗΣ! Κι αρχίζει τα τρίποντα ο Διαμαντίδης και τέζα ο καμπούρης.


Δημήτρη Διαμαντίδη, είσαι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ παίκτης αγόρι μου! Να σε χαίρεται η μανούλα σου, να σε χαίρεται η Καστοριά, να σε χαίρεται το μπάσκετ, να σε χαίρεται η ΠΑΝΑΘΑ μας, να σε χαιρόμαστε και όλοι εμείς που σε έχουμε στην ομάδα μας! Και μιας και σήμερα σήκωσες το πρώτο τρόπαιο σαν αρχηγός στη θέση του Φράγκι, εύχομαι να ...βαρεθείς κι εσύ να σηκώνεις τρόπαια παλικάρι μου και να ξεπεράσεις τον Αλβέρτη!

Κατά τ΄ άλλα τι να πω... Οταν χαίρομαι δεν μπορώ να πω/γράψω πολλά. Ας μιλήσουν οι εικόνες και οι αριθμοί. ΔΩΔΕΚΑΤΟ Κύπελλο Ελλάδας, ΠΕΜΠΤΟ συνεχόμενο και η συλλογή τροπαίων συνεχίζεται.

Scratch: Εκανε, ό,τι μπορούσε ο δράκος, αλλά και ο Βασιλόπουλος δεν πήγε πίσω. Βρε τι γραμμή πάτησε ενώ είχε κατοχή μπάλας, βρε τι ελεύθερη πάσα έχασε, όταν η μπάλα ζύγιζε έναν τόνο τα έκανε όλα στραβά.

Scratch 1: Δεν φαντάζομαι να έχει κανείς το θράσος να μιλήσει για διαιτησία, έτσι; Ξαναμάθαμε τους κανονισμούς του μπάσκετ σήμερα!


Scratch 2: Ωραίος μάγκας ο Παπαλουκάς στους συμπαίκτες του. Ολη την ώρα χειρονομούσε και τους φώναζε. Ολα του έφταιγαν.

Scratch 3: Κορυφαίο σύνθημα Παναθηναϊκών στον Γιαννάκη: "Kάνε την ομάδα πάλι πρώτη, Παναγιώτη, Παναγιώτη".

Scratch 4: Πώς το είπε ο Γιαννάκης; "Χρειάζεται υπομονή, είμαστε νέα ομάδα". Πόση υπομονή ακόμα; Ε ρε ροχάλες που έχουν να πέσουν στο λιμάνι...

Scratch 5: Ρε μήπως να τους αφήσουμε να κερδίσουν την άλλη Κυριακή στο πρωτάθλημα για να το σηκώσουμε μέσα στο ΣΕΦ;

Θέλω να το βλέπω!

Στοπ! Κύπελλο δεν παίρνεις!

Και το κύπελλο να είναι "Ζευς"

Tι είδε ο Γιαπωνέζος;

Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι...

Ρε σεις, ποιος είναι αυτός με το μαλλί σφουγγαρίστρα;