Tuesday, March 30, 2010

Ο "Μπέμπης" μεγάλωσε...



Τον Φάνη Χριστοδούλου τον λάτρευα πολύ πριν έρθει στον Παναθηναϊκό. Μάλιστα, τώρα που το σκέφτομαι, είναι ο πιο σημαντικός λόγος που αγάπησα τον μπασκετικό Πανιώνιο. Το απίστευτο μπασκετικό του ταλέντο και ο μποέμ χαρακτήρας του δεν περνούσαν απαρατήρητα από κανέναν. Ομως, ο Φάνης εκτός από σπουδαίος παίκτης ήταν και ένας μπον βιβέρ. Και ίσως αυτή η κοσμοθεωρία του πως υπάρχουν κι άλλα σημαντικά πράγματα στη ζωή εκτός από το μπάσκετ να του στέρησαν τελικά τη δυνατότητα να αναπτύξει το ταλέντο του σε τόσο μεγάλο βαθμό που αυτή τη στιγμή να μιλάμε για τον μεγαλύτερο Ελληνα μπασκετμπολίστα. Δεν είναι ιεροσυλία αυτό που γράφω και το γράφω εν πλήρει συνειδήσει χωρίς καμία διάθεση να μειώσω τον Νίκο Γκάλη. Ο Γκάλης είναι όντως σπουδαίος. ΕΙΝΑΙ ο μεγαλύτερος αθλητής που έχει αναδείξει το ελληνικό μπάσκετ. Αλλά παράλληλα ήταν και υπόδειγμα αθλητή. Ζούσε και ανέπνεε για το μπάσκετ.

Ο Φάνης πάλι όχι. Το μπάσκετ ήταν μέσα στις προτεραιότητές του, αλλά όχι η μοναδική. Παρόλο που ήταν ένας παίκτης που μπορούσε να κάνει τα πάντα. Να παίξει σε όλες τις θέσεις. Ενας all around. O παίκτης για όλες τις δουλειές. Πολυεργαλείο. Ενας εκπληκτικός αμυντικός, ένας πολύ καλός σουτέρ (με το δικό του τρίποντο κερδίσαμε τους Σοβιετικούς στον ημιτελικό στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ το 1989 και περάσαμε στον τελικό) και ένας ντριμπλέρ που σε ξάφνιαζε με την ευελιξία του, παρά το ύψος του (2μ.02 είναι μπόι που δεν σου επιτρέπει να ντριμπλάρεις με ευχέρεια, ο Φάνης ομως το έκανε) και τα κιλά του. Τα κιλά του... "Ο Φάνης παίζει με τα κιλά του" συνήθιζαν να λένε οι προπονητές του και δεν υπήρχε τίποτα πιο αληθινό από αυτό. Με τα κιλά του και με την καρδιά του. Ενας πολύ ωραίος τύπος, φοβερά επικοινωνιακός (είναι και Δίδυμος άλλωστε) και έξω καρδιά.

Κάθε χρόνο τον πολιορκούσαν οι άλλες ομάδες, τον ζήτησαν ακόμα και από το ΝΒΑ, κάθε χρόνο το όνομά του "έπαιζε" στις μεταγραφές, αλλά τελικά δεν έφευγε από την Πλατεία. Εμεινε στον Πανιώνιο, που θεωρώντας τον "σημαία" του, τού ανανέωνε συνεχώς το συμβόλαιο. Και μπορεί για τη Νέα Σμύρνη να έμεινε το σημείο αναφοράς αλλά αυτή η τακτική του στέρησε τη δυνατότητα να γευτεί τίτλους. Στο παλμαρέ του (ξέχωρα από τις διακρίσεις με την Εθνική...) υπάρχει μόνο ένα κύπελλο με τον Πανιώνιο το 1991 και ένα πρωτάθλημα το 1997-98 με τον Παναθηναϊκό (όπου ήρθε λίγο πριν κλείσει οριστικά την καριέρα του). Δεν το κυνήγησε και ο ίδιος, ήταν ικανοποιημένος με αυτά που είχε, δεν είχε τη διάθεση να μπει σε καλούπια.

Το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας ο Πανιώνιος έστω και αργά τίμησε τον Φάνη στο κλειστό της οδού Αρτάκης για όσα πρόσφερε στην ομάδα. Το παρών έδωσαν αρκετοί φίλοι του. Κάποιοι άλλοι δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν. Αν μπορούσαν να πάνε όλοι όσοι πέρασαν από τη ζωή του, τον γνώρισαν και τον αγάπησαν στη διάρκεια της μπασκετικής του καριέρας, δεν θα έφτανε ούτε το Ολυμπιακό Στάδιο (το ανοιχτό, του Καλατράβα) για να τους χωρέσει.

Ο "Μπέμπης" μεγάλωσε, ο "Μπέμπης" φόρεσε ξανά την αθλητική φανέλα και το σορτσάκι και πάτησε στο παρκέ. Με τα πολλά - πια - κιλά του να μην μπορούν να "τιθασευτούν" τώρα που σταμάτησε να αθλείται, αλλά με το ίδιο χαμόγελο, την ίδια μεγάλη καρδιά. Εχω την εντύπωση ότι η γιορτή που διοργάνωσσν για να τον τιμήσουν ήταν πολύ σεμνή για την μεγάλη μπασκετική του αξία. Αλλά πάλι, έτσι σεμνός ήταν ο Φάνης και σαν παίκτης. Εργάτης της ομάδας και όχι ζεν πρεμιέ. Αυτός που έκανε τη βρόμικη δουλειά και όχι αυτός που θα επιδιώξει να συγκεντρώσει πάνω του τους προβολείς. Ασχετα αν τελικά τους συγκέντρωνε, γιατί το μεγάλο ταλέντο του δεν ήταν δυνατόν να μην ξεχωρίσει.

Να είσαι πάντα καλά Φάνη, ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή σου. Σε ευχαριστούμε για τις στιγμές που μας χάρισες!


Στη γιορτή προς τιμήν του



με συμπαίκτες και "αντιπάλους" ΦΙΛΟΥΣ


Βράβευση από τον Αλβέρτη εκ μέρους του ΠΣΑΚ


Βράβευση από τον Καλαφατάκη


Βράβευση από τον Σγουρό


Βράβευση από την μητέρα του Ελένη
(με την συγκίνηση έκδηλη στα πρόσωπα και των δύο...)


Χειραψία με τον Ιωαννίδη υπό το βλέμμα του Γάσπαρη
(ο "ξανθός" τον ήθελε στον Ολυμπιακό,
αλλά τον κράτησε ο Πανιώνιος)




***

ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΡΕΤΡΟ


20 Οκτωβρίου 1999 - Βράβευση από τους αδερφούς Γιαννακόπουλους
ένα χρόνο αφότου είχε σταματήσει το μπάσκετ,
μαζί με τους Παταβούκα, Γκάλη και Γιαννάκη.




Με το πρωτάθλημα του 1997-98
(το μοναδικό της καριέρας του)



Στιγμές έντασης με τον Ιωαννίδη
(περασμένα - ξεχασμένα τώρα πια..)


Με τη φανέλα της Εθνικής
το κλασικό "15"



Ανάβοντας το πούρο της νίκης με τον Φασούλα


Στο βάθρο με το αργυρό μετάλλιο στο στήθος
στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ το 1989



Με την Εθνική


Με τον Πανιώνιο



Κόντρα στον Τάρπλεϊ


Με τον αδερφό του Χρήστο


Με τον Ντούντα


Με τον Μίσσα


Στον πάγκο με πολιτικά



Με τον Γιαννάκη


Με τη φανέλα που τίμησε

29 comments:

greektrick said...

Και η γραβάτα του Θανάση all around είναι

Darkcity said...

Μια διόρθωση. Ο Φάνης πήρε πρωτάθλημα το 1998 και όχι το 1997.

ΠΑΝΟΣ said...

Μπράβο ρε Γατόνι, ωραίο και γρήγορο ποστ για τον "μπέμπη". Ωραία τελετή απ' ό,τι έμαθα.

gatti said...

@greektrick: Aπό τότε τις φόραγε τις περίφημες γραβάτες, εμείς δεν το είχαμε προσέξει... :)))

gatti said...

Εχεις δίκιο. Την σεζόν 1997-98 ήταν. Πέτυχα τη ...μισή σεζόν! :))

Eυχαριστώ για τη διόρθωση!

gatti said...

@ΠΑΝΟΣ: Μόνο γρήγορο δεν ήταν! Επεσε η σύνδεση και δεινοπάθησα. Εχω κι άλλες φωτος, θα τις ανεβάσω σήμερα...

4minister said...

Respect στον Φάνη και μπράβο στο γατόνι για το άψογο φωτορεπορτάζ!

pensierix said...

Ο Φάνης ήταν ο αγαπημένος μου παίκτης και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ήθελα να τον παντρέψω με τη θεία μου μετά το Ευρωμπάσκετ του 87! Μπορεί ο Γκάλης να είναι ο μεγαλύτερος Ελληνας μπασκετμπολίστας και αθλητής, αλλά ο Χριστοδούλου έπαιζε το μπάσκετ του μέλλοντος, κάνοντας απίστευτη δουλειά μέσα στο παρκέ. Επαιζε άνετα από άσσο μέχρι τεσσάρι...

Anonymous said...

Ευχαριστούμε Φάνη! Τεράστιος μπασκετμπολίστας!!
Τρελαίνομαι για τις ρετρό φωτο σου gatti!!!
Y.Γ Εμείς τι περιμένουμε για να τιμήσουμε τον Γκάλη..γήπεδο δεν πρόκειται να μας κάνουν...κάντε ένα φιλικο ρε γαμώτο!! Αν και μαθαίνω ότι ετοιμάζονται φανέλες του Γκάλη απο την μπουτίκ ακριβώς όπως τότε με το ίδιο ύφασμα..Είδες πάλι παρασυρθήκα και όπως γράφεις gatti μου ο ένας και μοναδικός Γκάλης επισκίαζε τους πάντες.
Για το τέλος ένα μεγάλο respect στον Φάνη Χριστοδούλου!!

squarelogic said...

'παραμεγάλωσε" ρε παιδιά,πως έγινε έτσι...
εντάξει,πάντα φαινόταν οτι τα είχε τα κιλάκια του αλλά αυτή δεν είναι εικόνα πρώην αθλητή.
Σπουδαίο ταλέντο,εξαιρετικά σημαντικό οτι έμεινε στον Πανιώνιο σχεδόν ως το τέλος,αλλά όχι και στο επίπεδο του Γκάλη...Ακόμα κι αν δεχτώ οτι είχε το ταλέντο και το σώμα,δεν είχε την μενταλιτέ για τέτοιο επίπεδο.

fl@neur said...

@gatti
Chapeau!!!
Όπως το 'γραψες, ένας μποέμ μπασκετμπωλίστας, από την αθλητομάνα Νέα Σμύρνη, ίσως πρόωρος, όπως και ο Γκάλης, για το μπάσκετ εκείνης της εποχής.
Brava!!!

The Bgt said...

Κι εμενα παντα μου αρεσε ο Φανης και ο μποεμ του τροπος. Οσο για τα πολλα πλεον κιλα του τι λογος πεφτει σε μας? επιλογη του!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ στο ΓΚΑΤΤΙ και σε ολα τα γκαττονια που γραφουν εδω :))

Anonymous said...

Αγαπητό τσόχινο γατί,

Δεν έχω πολλά να πω για τον Φάνη, έτσι πέρασα να δω πως είσαι κι αν γράφεις ακόμα.

Καλή ανάσταση (αν και υποψιάζομαι ότι κρατάς τα βεγγαλικά για την μεθεπόμενη Κυριακή) και χρόνια πολλά!!!

Υ.Γ. Εγώ τι να πω που η σύνδεση μου έπεσε για δυο χρόνια?

fl@neur said...

Χριστός Ανέστη στο gatti και όλη την παρέα του blog!

-billys- said...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ gatti μου

και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους...

gatti said...

@4minister: Είναι κορυφαίος ο Φάνης!

Σε ευχαριστώ! Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη!

gatti said...

@pensierix: Προξενιό με τη θεία σου; Πώς σου ήρθε αυτό; Εχει κάνει ένα εκπληκτικό αφιέρωμα στον Φάνη ο Σκουντής επ΄ ευκαιρία του φιλικού. Και αναφέρει πως ο Φάνης συνήθιζε να λέει ότι "έβαλε τη στατιστική στο μπάσκετ".

Υπό την έννοια πως μέχρι τότε δεν ασχολιόταν κανείς με τα ριμπάουντ, τα κλεψίματα κ.λπ. αλλά μόνο με τα καλάθια. Ενώ με την παρουσία του Φάνη άρχισαν όλοι να ασχολούνται και μ΄ αυτούς που έκαναν τη "βρόμικη" δουλειά.

gatti said...

@Animation: Πραγματικά τεράστιος μπασκετμπολίστας ο Φάνης και του αξίζει να αναγνωρίζεται από όλους!

Εσείς δεν ξέρω τι κάνετε με τον Γκάλη, αλλά έχει καταντήσει γραφικό αυτό το ζήτημα. Πρέπει κάποια στιγμή να ...ανασκουμπωθείτε και να κάνετε ένα φιλικό αντάξιο της αξίας του για να τον τιμήσετε επιτέλους όπως του αρμόζει.

gatti said...

@squarelogic: Μεγάλο ταλέντο πράγματι ο Φάνης και όντως πολύ σημαντικό το γεγονός ότι έμεινε στον Πανιώνιο. Αν και οι σχέσεις ...πάθους που είχε με τον κόσμο της ομάδας δεν ήταν πάντα αναίμακτες. Αλλά τελικά αγαπιούνται πολύ μεταξύ τους.

Κι όμως εγώ νομίζω ότι είχε τη μενταλιτέ, απλά δεν το κυνήγησε, δεν τον ενδιέφερε.

Οσο για τα κιλά του... Δικαίωμά του!

gatti said...

@fl@neur: Ετσι ακριβώς. Ο Φάνης προηγήθηκε της εποχής του.

Χρόνια Πολλά, Αληθώς Ανέστη! :))

gatti said...

@The Bgt: Οντως, δεν μας πέφτει λόγος για τα κιλά του Φάνη. Επιλογή του να είναι όπως του αρέσει.

Χριστός Ανέστη The Bgt μου όπως και σε όλα τα παιδιά που συχνάζουν στο blog!

gatti said...

@s_pablo: Πού χάθηκες τόσο καιρό s_pablo μου; Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη!

Mπα, την επόμενη εβδομάδα την φοβάμαι, επειδή θα πάει πολύς κόσμος. Πιο σίγουρη ήταν η νίκη αν το ματς ήταν κεκλεισμένων.

Kαι εντάξει, έπεσε η σύνδεση, δεν έκανες κι εσύ μια προσπάθεια να την σηκώσεις;

Πολύ χάρηκα που είσαι καλά και έδωσες σημεία ζωής! :))))

gatti said...

@-billys-: Αληθώς Ανέστη, Billy μου!

Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχία!

koutavaki said...

Χριστός Ανέστη!!!Χρόνια πολλά σε όλους και πρώτα στην οικοδέσποινα,να είμαστε καλά και να τα λέμε!!!

Γιωργος Κεντρωτης said...

ΟΛΟΨΥΧΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟ.

Μιλ1 said...

Κι εγώ ήμουν τρελή φαν! Πιτσιρίκα τότε... Αν και περισσότερο είχα κόλλημα με τον Ανδρίτσο! (βίτσια είναι αυτά)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ με Υγεία και πάντα Χαμόγελα!
Φιλιά!

gatti said...

@koutavaki: Αληθώς Ανέστη, koutavaki μου! Χρόνια Πολλά και σε σένα και να είσαι πάντα καλά! :)))

gatti said...

@Γιωργος Κεντρωτης: Ευχαριστώ και ανταποδίδω Γιώργο. Υγεία και ευτυχία!

gatti said...

@Μιλένα: Κόλλημα με τον Μπέρι είχες γαυρίνα μου; Καλά δεν ήξερες ότι ο Μπέρι έπαιζε στον Παναθηναϊκό; :ppp

Αληθώς Ανέστη, Μιλενάκι μου! Χρόνια Πολλά με υγεία. Να είσαι καλά και πάντα κεφάτη!

Φιλιά! :-*