Thursday, April 29, 2010

Χρωστάω, σ΄ όλες τις τράπεζες χρωστάω...




Τώρα βέβαια εσείς περιμένετε να δείτε ένα ποστάκι για τους αγώνες των πλέι οφ ή για τον αποκλεισμό της Μπάρτσα. Και με το δίκιο σας, γιατί εννιά στα δέκα ποστάκια είναι αθλητικά.

Τι να γράψω όμως για τα πλέι οφ;

* Για τη σούπα του ΟΑΚΑ που μέχρι αύριο να παίζανε γκολ δεν θα έβαζαν;

* Για τον Σκόκο που είχε τα μαύρα του τα χάλια και όποιον θα ξανακούσω να πει ότι τον θέλει αυτόν τον "άνοιωθο" στην Πανάθα, μα την Παναγία άμα είμαι κοντά θα του ρίξω ροχάλα;

* Για τον Αρη που ανασυντάχτηκε μέσα σε τέσσερις μέρες και έκανε το γαύρο να δει τα ραδίκια ανάποδα; (Γειασάν του μάγκα του Αρη που έβαλε φωτιά στα πλέι οφ και διατήρησε το ενδιαφέρον για τις επόμενες αγωνιστικές).

* Για τον πρίγκιπα που δεν αντέχω αδερφάκι μου να τον ξανακούσω να λέει τι πρόβλημα έχει με τον Τζιμπούρη, σαν γκρινιάρα γκόμενα κάνει κάθε φορά.

* Για τον Τζιμπούρη τον ίδιο που δεν αντέχεται τέτοια συμπεριφορά και εγώ άμα ήμουν οπαδός της ΑΕΚ μια ...επίσκεψη θα του είχα κάνει μπας και βάλει μυαλό (α πα πα αρχίζω και ακούγομαι σαν τον Μάκαρο).

* Για τους γαύρους που τα χώνουν στον Σωκράτη για την ομάδα τους και προτιμούν αν δεν είναι γραφτό να έρθει ο Βαλβέρδε να αναλάβει ο Αλεξανδρής αντί του Μπάντοβιτς; (γιατί ρε σεις, τι έχει ο Μπάντοβιτς; Χολέρα;)

* Για τους δικούς μας που βγαίνουν και λένε τι ωραίο είναι να βλέπουνε από τον καναπέ τους να σκίζονται οι άλλοι για μια θέση στο Τσαμπιολί; Εντάξει, ωραίο είναι παλικάρια, αλλά ...λαρώστε και λίγο γιατί πέρσι και πρόπερσι, σκιζόμασταν εμείς

* ΄Η για τον Σιχα-μουρίνιο που έβαλε ένα πούλμαν μπροστά στο τέρμα και που αν τον έπιανες στο γκολ που ακυρώθηκε το είχε λερώσει το σώβρακο αλλά μετά βγήκε και πανηγύριζε για την πρόκριση σαν τον Λεμονή;


Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσα να σας πω αλλά δεν δύναμαι...
Βλέπετε, έχω δικά μου ντέρτια. ΄Η μάλλον είχα ντέρτια μέχρι τώρα. Γιατί τα πάντα σ΄ αυτή τη ζωή είναι θέμα απόφασης. Την καθυστερείς και υποφέρεις. Την παίρνεις και λυτρώνεσαι.

Κι εγώ άργησα, άργησα πολύ αλλά την πήρα αυτή την απόφαση. Δέκα χρόνια και παραπάνω μου πήρε, από σαράντα κύματα πέρασα, αλλά τώρα τέρμα οι δισταγμοί.

Αποφάσισα λοιπόν να κηρύξω πτώχευση πολύ πριν κηρύξει πτώχευση η Ελλάδα (γιατί κατά κει πάμε, μη κοιτάτε που τα λαμόγια οι ΑΡΔ σας λένε ότι έτσι και μας αναλάβει το ΔΝΤ θα κάνουμε μεν θυσίες, αλλά θα τη σώσουμε την παρτίδα! @@ θα σώσουμε!). Ετσι κι αλλιώς και να ήθελα, ΔΝΤ ή ΕΕ για την περίπτωσή μου δεν προβλέπεται, άσε που περιθώριο για παραπάνω θυσίες από όσες κάνω τώρα δεν υπάρχει...

Το πρόβλημά μου που λέτε είναι ένα. Χρωστάω που λέει και ο Μπάμπης Παπαδόπουλος. Σ΄ όλες τις τράπεζες χρωστάω, αλλά ευτυχώς μόνο σ΄ αυτές. Οχι στην Εφορία, ούτε δανεικά σε κόσμο. Στις τράπεζες και από την αρχή της εβδομάδας αποφάσισα να χρωστάω και της Μιχαλούς.

Και μη σκεφτεί κανείς ότι ανήκω στην κατηγορία εκείνων που παίρνουν κάρτες για να πάνε διακοπές. Είχα συγκεκριμένα οικογενειακά προβλήματα και πολλά απρόοπτα που δεν μου άφησαν διαφορετική επιλογή.

Δέκα χρόνια και παραπάνω έκανα "κλεφτοπόλεμο". Πλήρωνα τη μία κάρτα, άφηνα μέσα τον τόκο, ξαναέβγαζα το κεφάλαιο και πλήρωνα την άλλη. Κι επειδή η ζωή ακρίβαινε και οι υποχρεώσεις μεγάλωναν και τα απρόοπτα με χτυπούσαν σαν το τσουνάμι, το χρέος ολοένα και μεγάλωνε.


Δέκα χρόνια και παραπάνω δεν καθυστέρησα ούτε μία (ΟΥΤΕ ΜΙΑ) δόση και η μόνη φορά που με πήραν τηλέφωνο ήταν γιατί έγινε ένας αντιλογισμός (πλήρωσα δύο κάρτες μαζί και η υπάλληλος κατά λάθος έβαλε όλα τα λεφτά στη μία κάρτα, οπότε η άλλη εμφανίστηκε απλήρωτη). Μπορείτε άφοβα να μου δώσετε το παράσημο της ανοικτής παλάμης, το έχω δώσει άλλωστε κι εγώ στον εαυτό μου.

Δέκα χρόνια και παραπάνω κάνω τον τραπεζικό διαμεσολαβητή, παίρνω τα λεφτά από τη δουλειά μου και τα μοιράζω στις τράπεζες. Σταδιακά ξέχασα τι θα πει να κάνεις διακοπές, να πίνεις καφέ, να βγαίνεις με φίλους σε ένα κουτουκάκι, να πας σε μια συναυλία, να έχεις ποιότητα ζωής.

Δέκα χρόνια και παραπάνω υπήρξα υπόδειγμα δανειολήπτη εκπληρώνοντας όλες μου τις υποχρεώσεις (εδώ πέφτει κι άλλο παράσημο, κάντε δουλειά σας ελεύθερα...) και το αποτέλεσμα ήταν ποιο; Να μου μηδενίσουν τα τραπεζικά λαμόγια το πιστωτικό όριο αναλήψεων (μου άφησαν το δικαίωμα να κάνω αγορές, λες και τέτοια εποχή έχει κανείς όρεξη να κάνει αγορές...). Μου στέρησαν δηλαδή την δυνατότητα να συνεχίσω τον κλεφτοπόλεμο, μού έκοψαν σα να λέμε το ρεύμα (δεν το έκαναν μόνο σε μένα. Προφανώς έχουν ξεμείνει από ρευστό, θα το κάνουν αργά ή γρήγορα όλες οι τράπεζες, σας το λέω να το έχετε υπόψιν σας, όσοι έχετε ανάλογο πρόβλημα).

Με την προοπτική της περικοπής μισθού λόγω ΔΝΤ αλλά και τα επαγγελματικά μου πιο ρευστά από ποτέ, τι επιλογές είχα;

* Να συνεχίσω να παλεύω και όπου βγει (δεν θα έβγαινε και μακριά...) προσδοκώντας το θαύμα και ρισκάροντας να αποκτήσω ψυχοσωματικά προβλήματα (αν δεν τα έχω αποκτήσει ήδη και δεν το ξέρω...)

* Να βαρέσω κανόνι άμεσα, να σπάσω τα δεσμά μου και να απελευθερωθώ...

Ε, λοιπόν, μετά από ώριμη σκέψη, αποφάσισα να κάνω το δεύτερο, όποιο κι αν είναι το τίμημα. Ξεκινώντας από την πρωτόγνωρη για μένα "σπασαρχιδιά" (που λέει και ο φίλος μου ο Bill) των εισπρακτικών εταιριών που θα με παίρνουν τηλέφωνο και θα με καλούν να φανώ συνεπής στις υποχρεώσεις μου.

Και όσο το σκέφτομαι τόσο περισσότερο μου αρέσει η ιδέα. Θα είμαι νεόπτωχη, αλλά θα είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Θα πέφτω το βράδυ να κοιμηθώ και δεν θα με βαραίνουν οι σκέψεις. Θα με παίρνουν τηλέφωνο και θα απαντάω με μπινελίκι στην αγένεια. Θα επιχειρούν να με προσβάλλουν και θα πουλάω τρέλα:

- Πότε θα πληρώσετε τη δόση σας;

- Διαπραγματεύομαι την πώληση ενός πλοίου μου υπό Παναμέζικη σημαία. Μόλις ολοκληρωθεί η πώληση θα σας εξοφλήσω.

- Καλά δεν ντρέπεστε που πήρατε πιστωτική κάρτα και δεν πληρώνετε τη δόση σας;

- Δεν την πήρα, μου την έδωσαν. Εξω από την Τράπεζα περνούσα και με τράβηξαν μέσα για να μου τη δώσουν. Τηλέφωνο με έπαιρναν και με παρακαλούσαν να την πάρω (αυτό τώρα δεν είναι τρέλα, περίπου έως ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι έγινε).

Το μόνο που με στενοχωρεί είναι που θα χάσω τον Γιαπωνέζο μου αλλά έτσι κι αλλιώς όπως είχαν γίνει τα πράγματα κι αυτός παρκαρισμένος και ακίνητος κάτω από το σπίτι έμενε.
Αν καταδεχτούν βέβαια να τον πάρουν, γιατί καθώς έχει περάσει τα 15 χρόνια, "παίζει" να στοιχίζει περισσότερο η διαδικασία της κατάσχεσης από την ίδια την αξία του.

Επί προσωπικού σήμερα το ποστ. Αλλά ένοιωθα την ανάγκη να τα βγάλω από μέσα μου. Στο κάτω - κάτω το blog ένα προσωπικό ημερολόγιο είναι. Και δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά από την στιγμή που πήρα αυτή την απόφαση, αισθάνομαι ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Σαν να έχεις μπροστά σου ένα βροχερό τοπίο και με ένα μαγικό τρόπο κάνεις ένα κλικ και βγαίνει ένας λαμπρός ήλιος. Και γιατί έχω την αίσθηση, ποια αίσθηση, την βεβαιότητα, ότι είναι πολλοί εκεί έξω σαν εμένα. Που παλεύουν και παλεύουν και παλεύουν και δεν μπορούν να βρουν άκρη. Που ζορίζονται όσο έχω ζοριστεί κι εγώ.

Και εντάξει, κάποτε οι άνθρωποι θεωρούσαν δεδομένο ότι θα βγουν στη σύνταξη και όσο κι αν ζορίζονταν στη ζωή τους πίστευαν ότι κάποια στιγμή θα φτάσουν στην Ιθάκη τους. Ομως, σήμερα, στην εποχή που ζούμε τίποτα δεν είναι βέβαιο. Ούτε αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε σε ηλικία σύνταξης, ούτε αν θα πάρουμε σύνταξη. Και στην τελική το αύριο δεν έρχεται ποτέ. Το ζούμε πάντα σαν παρόν. Αξίζει τον κόπο να ζει κανείς έτσι; Αξίζει να αφήνει την στιγμή να περνάει και να χάνεται με την προσδοκία μιας καλύτερης μελλοντικής ζωής που τώρα πια είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν πρόκειται να έρθει ποτέ;

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ. Το λέω, το πιστεύω πια και θα κάνω ό,τι μπορώ από εδώ και πέρα να ζω τη στιγμή. Να ζω γενικά. Με τα καλά και με τα άσχημα. Ο,τι είναι γραφτό να έρθει. Γιατί μέχρι τώρα δεν ζούσα. Αλλά θα σταματήσω να πληρώνω αυτούς που έχουν ήδη πάρει διπλά και τρίδιπλα αυτά που τους χρωστάω.

38 comments:

4minister said...

Με χάλασες ρε Έφη! Τι να πω, κουράγιο.

Δεν γράφω τίποτε για τα αθλητικά απόψε.

koutavaki said...

Α ρε κορίτσι...Για να δεις ότι δεν είσαι η μόνη στον κόσμο που δικαιούται παράσημο ανοιχτής παλάμης δώσε βάση:Παντρεύτηκα τον Οκτώβρη και όπως καταλαβαίνεις το κατιτί μας το μαζέψαμε.Ωστόσο,δανείσαμε στην κουμπάρα και καλύψαμε και τα έξοδά της(του γάμου)διότι την έχει πατήσει σαν εσένα με τις τράπεζες, και σε άλλη καλή φίλη(η οποία μας τα δίνει σιγά σιγά).Ό,τι άλλο έμεινε το δανείσαμε για...ιερό σκοπό(βλ.οικογένεια).Στα καπάκια περιμένουμε και παιδάκι(είμαι 4 μηνών και όπως καταλαβαίνεις δεν παίζει να βρω δουλειά)και έχει,στο μεταξύ,μείνει και ο σύζυγος χωρίς δουλειά.Δε χρειάζεται να πω ότι μένουμε σε ενοίκιο,το φαντάστηκες υποθέτω.Είπες κάτι????Κορίτσι μου σε λίγο θα επιστρέψουμε σε παλαιολιθικές εποχές,ανταλλαγή προϊόντων κι έτσι.Και όσο για σύνταξη που λες,δεν παίζει τέτοιο ενδεχόμενο.Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε(ή θα βράσουμε)οπότε μη σκας.

ΠΑΥΛΟΣ said...

Ένα να ξέρεις δεν είσαι μόνη, είμαστε πολλοί. Κάπου διάβασα ότι αν η Ελλάδα κυρήξει πτώχευση, τότε χαρίζονται τα δάνεια σε τράπεζες. Μήπως λοιπόν ο λόγος που δεν το κάνουμε μια ώρα αρχίτερα και να γυρίσουμε στην δραχμούλα είναι για να μην μπατάρουν οι τράπεζες?

Πάντως από την ώρα που το διάβασα, ε, μια προσευχή την κάνω να πάμε πιο γρήγορα σε πτώχευση σαν χώρα!

Καλημερούδια!

houli_v said...

δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι είναι καλή ιδέα αλλά εδώ που τα λέμε οι καλές ιδέες πνέουν τα λοίσθια ..

Λέμε και μια καλημέρα κι αν πιάσει έπιασε ..

KitsosMitsos said...

Καλημέρα. Νεόπτωχος, τι ωραίος όρος και θα φορεθεί αρκετά από όλους μας πιστεύω.
Μάλλον είναι καιρός να αρχίσουμε να περικόπτουμε τα περιττά και να γίνουμε καλύτεροι καταναλωτές. Και το όσπριο έχει την αξία του.
Μακάρι να ξεμπερδέψεις γρήγορα από την διαδικασία αυτή. Και αλώβητη, κυρίως ψυχολογικά.
Την καλημέρα μου :-)

s_pablo said...

Οδηγίες προς πτωχευμένους:

1) Κάνουμε τα τρία ένα. Όπερ εστί, πληρώνουμε στις τρεις δόσεις τη μια. Έτσι η τράπεζα δεν μπορεί να κινηθεί νομικά εναντίον μας.

2) Δεν σηκώνουμε τηλέφωνα από απόκρυψη ή από περιοχές της Ελλάδας που δεν έχουμε συγγενείς και φίλους (νέο κόλπο των εισπρακτόρων, εμένα με παίρνουν από την Ξάνθη τώρα τελευταία).

3) Αν, κατά λάθος, μιλήσουμε με εισπράκτορα, είμεθα ευγενικοί και συγκαταβατικοί. Οι συνομιλίες ηχογραφούνται και δεν θέλουμε να μας πούνε και αγενείς.

4) Πάμε κανένα θεατράκι, σινεμαδάκι, ταβερνάκι καί άλλα εις άκι, γιατί μια ζωή την έχομε, που έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Χορν.

5) Αν είμαστε χαριτωμένες κορασίδες, βασιζόμαστε στην καλοσύνη των ξένων. Αν δεν είμαστε ούτε χαριτωμένες, ούτε κορασίδες, τα κλαίμε μαζί με τον Χαράλαμπο.

6) Δεν αγχωνόμαστε. Καλύτερα πτωχευμένος, παρά πεθαμένος.

7) Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, αλλά το επτά είναι μαγικός αριθμός και δίνει περισσότερο κύρος...

Να ξέρεις, πάντως, ψιψινέλ, ότι διάλυση βάρεσα κι εγώ πριν 4 χρόνια (λίγο μετά που κατέβηκα Ρέθυμνο) και τώρα που επέστρεψα στο κλεινόν άστυ, είμαι άνεργος 5 μήνες.

Έχω επιβιώσει και μάλιστα έχω περάσει και καλά, αλλά κατά καιρούς με τσακίζει το άγχος. Τους τελευταίους 3 μήνες οι αλλεργίες μου με έχουν διαλύσει (είχα και άλλα σοβαρότερα θέματα, βέβαια) και κατά καιρούς έχω διάφορα συμπτώματα διαφόρων ασθενειών.

Θέλω να πω ότι η πτώχευση δεν είναι απαραιτήτως η καλύτερη λύση, αλλά είναι μια λύση. Τουλάχιστον έχεις τη δουλειά σου κι αν το μόνο σου περουσιακό στοιχείο είναι ένα αυτοκίνητο, δεν έχεις να χάσεις και πολλά.

Καλημερίζω λοιπόν κι αν όλα πάνε χάλια θα σου φυλάξω μια θέση κάτω από την γέφυρα, που έχει και γουι-φι.

mamma said...

Καλημέρα πολυαγαπημένη μου γάτα. Στεναχωρήθηκα με αυτά που διάβασα. Θα ήθελα να γράψω καμιά μαλακία να γελάσουμε αλλά δεν μου έρχεται τίποτα.

(κι εμείς σκεπτόμαστε σοβαρά να ΞΑΝΑμετακομίσουμε για να ρίξουμε λίγο τα πάγια έξοδα).

gatti said...

@4minister: Δεν είχα πρόθεση να σε χαλάσω, σόρρι...

Αλλά μερικές φορές τα αθλητικά μοιάζουν ασήμαντα...

gatti said...

@koutavaki: Kατ΄ αρχήν να ευχηθώ με το καλό να έρθει το μωράκι. Μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο, αυτό είναι το σπουδαιότερο γεγονός στη ζωή σου.

Είμαστε πολλοί τελικά που δικαιούμαστε το παράσημο. Φοβάμαι ακόμα και να φανταστώ τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Απλά εγώ πια αποφάσισα να το ξεχωρίσω (το μέλλον μου) από αυτούς που μου πίνουν το αίμα τόσα χρόνια τώρα και που μου στερούν τη χαρά.

Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά! :)))

gatti said...

@ΠΑΥΛΟΣ: Το ξέρω Παύλο μου ότι είμαστε πολλοί. Εχουν καταφέρει να βάλουν πολλούς στο χέρι.

Μα φυσικά γι΄ αυτό δεν πτωχεύουμε. Και το ΔΝΤ και η ΕΕ αυτό προσπαθούν τόσο καιρό. Να βρουν φόρμουλα για να σώσουν τις τράπεζες. Ποιος νοιάζεται για εμάς; Τα δικά τους κέρδη θέλουν να σώσουν.

Καλημέρα :))))

gatti said...

@houli_v: H καλύτερη λύση δεν είναι, αυτό είναι βέβαιο. Εγώ που δεν καθυστερούσα ούτε ημέρα, θα βρίσκομαι τώρα στη δυσάρεστη θέση να ακούω προσβολές.

Αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση πια houli μου!

Μια καλημέρα είναι αυτή, πες την κι ας πέσει κάτω... :))))))

gatti said...

@KitsosMitsos: Σίγουρα θα φορεθεί αυτός ο όρος από πολύ κόσμο από εδώ και πέρα.

Ποια περιττά να περικόψουμε; Αυτά έχουν κοπεί προ πολλού. Δουλεύουμε για τις τράπεζες.

Να ξεμπερδέψω εύκολα από αυτή τη διαδικασία δεν το βλέπω. Θα τραβήξει. Αλλά το ψυχολογικό το έχω ήδη ξεπεράσει. Το περνούσα κάθε μέρα, κάθε μήνα. Τώρα πια τι να φοβηθώ; Φοβάται ο βρεγμένος τη βροχή;

Καλημέρα! :)))

gatti said...

@s_pablo: Κι εσύ στο λούκι; Δεν το περίμενα!

Το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο (εκτός του αυτοκινήτου), ένα διαμέρισμα που είχα, το πούλησα ήδη. Και ξεσπίτωσα τον πατέρα μου που ζούσε εκεί και τον έστειλα στο νοίκι.

Και όπως τα πήρα τους τα έδωσα για να γλιτώσω από τη ληστεία τους γιατί είχα φτάσει να πληρώνω 600 ευρώ τόκο για 3 κάρτες. Και όλοι οι γνωστοί μου με φασκέλωσαν που τα έδωσα και δεν τα κράτησα. Πώς όμως να μη τα δώσω; Δεν είχα όμως ποτέ σκοπό να γίνω αφερέγγυα. Να παλέψω είχα σκοπό και να τους τα επιστρέψω.

Και μόλις τους τα έδωσα και είπα "ανάσανα", όλα θα είναι ευκολότερα τώρα, θα μπορώ να τα "γυρίζω" χωρίς τόσο μεγάλο άγχος, μου μηδένισαν το όριο αναλήψεων. Το παιχνίδι είναι σικέ! Οποια κίνηση κι αν κάνεις είσαι χαμένος.

Αλλά από την πλευρά μου το τίμημα το πλήρωσα και μάλιστα πανάκριβα. Δεν είμαι διατεθειμένη να δώσω τίποτα άλλο. Ούτε καν τη μία δόση στις τρεις που λες. Πού θα βγάλει αυτό; Αύριο δεν ξέρω καν αν θα έχω δουλειά.

Δεν έχω πια να χάσω τίποτα άλλο. Το δύσκολο ήταν να μιλήσω στους γονείς μου που αναρωτιόντουσαν πώς τα έβγαζα πέρα με τις αναποδιές και τους το έκρυβα. Το δύσκολο ήταν να πάρω την απόφαση από ένα αξιοπρεπές άτομο που θεωρούσα (και θεωρούσαν) ότι είμαι, να περάσω στην ενδεχόμενη διαπόμπευση. Και από την στιγμή που το αποφάσισα, δεν αγχώνομαι πια. Οπως λες κι εσύ, καλύτερα πτωχευμένος παρά πεθαμένος.

Και μη νομίζεις ότι κι εγώ δεν έχω αναπτύξει κατά καιρούς διάφορα. Και ότι δεν έχω εμφανίσει συμπτώματα διαφόρων ασθενειών. Το άγχος με έστειλε ακόμα και στο γιατρό, γιατί νόμιζα ότι είχα πρόβλημα καρδιάς. Αν συνεχίσω έτσι θα το αποκτήσω στ΄ αλήθεια.

Δεν θα είναι κι άσχημα κάτω από τη γέφυρα. Μας φαντάζεσαι άστεγους με wi-fi?

:))))

gatti said...

@mamma: Kαλημέρα mamma μου!

Κι εγώ στενοχωρήθηκα που τα έγραφα, αλλά ξαλάφρωνα κιόλας παράλληλα.

Μην ανησυχείς μαλακίες θα γράψω εγώ πολλές από εδώ και πέρα. Με αυτή την κατάσταση είχα χάσει και το χιούμορ μου. Τώρα θα το ξαναβρώ.

(Νισάφι πια με τις μετακομίσεις βρε mamma! Πότε θα ξεκουραστείς εσύ;)

:****

4minister said...

Το ήξερα από χθες ότι δεν είχες σκοπό να χαλάσεις κανένα, αλλά να πεις τον πόνο σου. Αφού τα έγγραψες τόσο σπαθί, με τον ίδιο τρόπο απάντησα, χωρίς διπλωματίες. Χαλάστηκα, στενοχωρήθηκα και αυτό έγραψα. Όταν ένας άνθρωπος που κατά κάποιο τρόπο έχεις γνωρίσει είναι σε δυσάρεστη θέση, δεν μπορείς να αδιαφορήσεις. Ξανά κουράγιο.

Εδώ και ένα χρόνο που η δουλειά μου έχει πέσει (και έχει χτυπήσει κιόλας) σκέπτομαι πόσο σωστά έκανα που δεν άνοιξα ποτέ κάρτα παρά τις συνεχείς προτάσεις κάθε μήνα. Θα ήμουν τώρα στην ίδια θέση. Ο παράγοντας αποτροπής ήταν το ληστρικό επιτόκιο που χρέωναν και χρεώνουν.

Όσοι μπορείτε να αποπληρώσετε τις κάρτες, ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ! Το πρώτο βήμα είναι η παύση της χρήσης τους. Αγοράζετε μόνο τοις μετρητοίς, μειώνοντας τις αγοραστικές απαιτήσεις σας. Δεν έχεις χρήμα δεν ψωνίζεις.
-----------
Κουταβάκι τις καλύτερες ευχές μου για το μωράκι που έρχεται!

Mamaloukas said...

Κουράγιο βρε Γκάτι μου... Από καιρό φαινόταν ότι δε γράφεις με το παλιό κέφι κι ότι κάτι βαρύ σε απασχολούσε...

koutavaki said...

@4minister
Να 'σαι καλά υπουργέ μου!!!Εννοείται ότι θα το κάνω σε πρασινάκι,δε βγάζω σε άλλα χρώματα εγώ!Χιχιχιχι!!!!

@ gatti
Επειδή είμαι από τη φύση μου πολύ αγχώδης τύπος αλλά τώρα λόγω της κατάστασης το περιόρισα αρκετά,ένα θα σου πω:γλίτωσα από τους πόνους στο στομάχι και τις αϋπνίες.Καταλαβαίνω τη θέση σου γιατί όπως σου είπα ζω παρόμοια ,αν όχι, ίδια κατάσταση από κοντά!Γλυκιά μου την υγειά μας να 'χουμε,αυτό είναι το πιο σημαντικό.Οι υπόλοιποι να πάνε to the hell!Εμείς να είμαστε καλά και οι άλλοι(βλ.τραπεζικοί και λοιπή συμμορία)όπως όπως.

s_pablo said...

@gatti

Γιατί δεν το περίμενες? Εγώ είμαι παλαιόπτωχος, αλλά ξέρεις κάτι? Έχω βαρεθεί τις μεμψιμοιρίες. Τις προάλλες συνάντησα ένα φίλο και κλαιγόταν που αυτός και οι γυναίκα του με εισόδημα πάνω από 3Κ δεν τα βγάζουν πέρα.

Έτυχε κάποτε σε μια δουλειά να βγάζω καλά λεφτα. Πέρασα καλά. Τώρα δεν βγάζω τίποτα. Πάλι καλά περνάω. Η αξιοπρέπεια του ανθρώπου δεν κρίνεται από τα λεφτα, αλλά από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή. Στο μυαλό μου, από όσα ξέρω, το μόνο στίγμα στην αξιοπρέπεια σου είναι πράσινο (για να μην ξεχνιόμαστε).

Εκνευρίζομαι λίγο που γράφεις ότι αισθάνεσαι ελευθερη και όλοι σου γράφουν τα συλλυπητήρια τους. Δεν κατηγορώ κανέναν, έχω καλή μνήμη και γνωρίζω την ποιότητα κάποιων από τους σχολιαστές σου, αλλά στη ζυγαριά μου, ευτυχώς ή δυστυχώς, η οικονομική αξία των ανθρώπων δεν είναι ισόβαρης της ψυχικής τους ισορροπίας...

ΥΓ. Στην χειρότερη θα πάμε Παρίσι, εκεί τους κλοσάρ τους έχουν και σε κάποια υπόληψη

gatti said...

@4minister: Tα έγραψα αφενός για να πω τον πόνο μου, αφετέρου για να απελευθερωθώ από το βάρος. Οταν δεν έχεις πια τίποτα να "κρύψεις", όταν δεν ελπίζεις σε τίποτα, όταν δεν φοβάσαι τίποτα, είσαι πράγματι ελεύθερος. Τυχαία υπάρχει αυτή η επιγραφή στον τάφο του Καζαντζάκη;

Είναι πραγματικά ληστές. Το κράτος βρίσκει υπερβολικό έως ληστρικό το δανεισμό του με 9%, αλλά για εμάς που δανειζόμαστε με 20% δεν λέει κουβέντα. Το κράτος κυνηγάει τους τοκογλύφους και νομιμοποιεί τον μεγαλύτερο από όλους τους τοκογλύφους.

gatti said...

@Mamaloukas: Σε ευχαριστώ, Δημήτρη.

Πού να το βρω το κέφι, τόσο καιρό πάλευα με τα οικονομικά και έπεσαν και τα επαγγελματικά στη μέση.

gatti said...

@koutavaki: Ελπίζω να γλιτώσω κι εγώ από τους πόνους και τις αϋπνίες. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την υγεία μας και γι΄ αυτό αυτήν θα πρέπει να φροντίσουμε πρώτα από όλα.

gatti said...

@s_pablo: Νoμίζω ότι όλοι μου εκφράζουν την συμπάθειά τους και μου λένε κουράγιο για όσα πέρασα όλο αυτό το διάστημα και όχι για τα όσα θα περάσω από εδώ και πέρα. Ετσι τουλάχιστον θέλω να το βλέπω.

Ούτε εγώ μετράω την αξιοπρέπεια του ατόμου από την οικονομική του κατάσταση, αλλά υπάρχουν πολλοί που το κάνουν.

Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να πω ότι έχω περάσει καλά τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν μπορώ. Το οικονομικό βάρος μου δηλητηρίαζε κάθε στιγμή. Μόνο με τα βιβλία και τη μπάλα ξέφευγα και σταματούσα να το σκέφτομαι.

ΥΓ. Το "πράσινο" στίγμα δεν αλλάζει.

ΥΓ1. Στη Γαλλία έχουν σε υπόληψη τους κλοσάρ, αλλά δεν μου αρέσει το γαλλικό ποδόφαιρο. :)))

The Bgt said...

Καταρχην συγχαρητηρια στο κουταβακι και καλη λευτερια !!! :))

Αρε γαττινι... μαμησε τες τις τραπεεζεεες.
Βασικα αν εκμεταλλευτεις τα διαφορα παραθυρακια μπορεις να τις "χρησιμοποιεις" κατα το δοκουν και να χρωστας επ'απειρο. Απλα πρεπει να βρεις τον καταλληλο ανθρωπο να σε μπασει στα κολπα.
Στην σημερινη Ελλαδα μονο τα λαμογια περνανε καλα..

Και γω δε πολυνοιαστηκα που πηραμε το νταμπλ ουτε τρελλαθηκα με τα μπουζουκια κι ολες αυτες τις αηδιες. Οταν εχεις χοντρο οικονομικο προβλημα και ακους για χοντρα πριμ και παχυλους μισθους χαλιεσαι. Να μη πω για το σπορ τον "Εχοντων" να χαλανε του κοσμου τα λεφτα στα μπουζουκια.

Γενικα δυσκολα τα πραγματα και ακολουθουν ακομη δυσκολοτερα..
Και δυστυχως τα εγκληματα των αλλων τα πληρωνουν και οι αθωοι.

pensierix said...

http://www.youtube.com/watch?v=aaqDPeJgVeE

κι όσο για τον ταμία που πήγε ν' αμυνθεί,
όταν αναρωτήθηκε για ποιόν και το γιατί,
"στα αρχίδια μου" ψιθύρισε
και γέμισε τις τσάντες.
"Άντε... και καλή τύχη μάγκες!"


...και δεν γράφω τίποτε άλλο διότι θα μου βγει κιτς συναισθηματικούρα(με ξέρω καλά), που δεν ταιριάζει στην περίπτωση.

:))))

ΥΓ
Καλή λευτεριά, koutavaki! Με το καλό να έρθει το koutavaki junior και φρόντισε να του μεταδώσεις την επτανησιακή τρέλα aka "βουρλισιά" γιατί θα του χρειαστεί!

:))))

gatti said...

@The Bgt: Eγώ να το κάνω, εκείνες θα με αφήσουν ήσυχη;

Γενικότερα τον τελευταίο καιρό δεν ευχαριστιέμαι με τίποτα. Ούτε καν με το νταμπλ. Και δεν είναι μόνο επειδή έχω προσωπικές έγνοιες. Οταν συμβαίνει κάτι κακό τριγύρω με επηρρεάζουν άμεσα τα vibes και γίνομαι ράκος.

Τι να πεις φέτος για μεταγραφές και για τα λεφτά που θα ρίξουν οι πολυμετοχικοί; Με έναν λαό να στενάζει τα μεγάλα ποσά που θα σπαταληθούν στο ποδόσφαιρο είναι πρόκληση.

gatti said...

@pensierix: Kαλή μας τύχη, pensierix μου!

Δεν φαντάζομαι να σου περνάνε τίποτα ιδέες να γυρίσεις στην Ελλάδα; Ούτε για διακοπές πια!

Το καλύτερο θα είναι όποιος μπορεί να φύγει έξω. Αλλά όπως λέει κι ένας καλός μου φίλος, με το κύμα μετανάστευσης που θα ακολουθήσει από εδώ και στο εξής, στην Ευρώπη οι Ελληνες θα χρειάζονται ...βίζα για να πάνε (ας είναι καλά ο Γιωργάκης που δεν θα τη χρειάζονται στην Αμερική! :pp).

Δεν χρειάζεται να γράψεις κάτι άλλο. Ξέρω... :))))

Unknown said...

Gatti γερά ρε!!!Λυπούμαι όμως για ένα πράγμα: ότι δεν είχες πάρει την απόφαση νωρίτερα.
Σαν συμβουλή, πάρε λίγο θεοδωρόπουλο από Πρώτο Θέμα (o οποίος επίσης του έγραψε εκεί που δεν γράφει μελάνι).
Πώς να απαντάτε στα ενοχλητικά τηλεφωνήματα των τραπεζών

ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑΤΕ ΣΤΑ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΆ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ.

______________ ________ ___
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Εξαρτάται.
- Τι εννοείται «εξαρτάται»;
- Από το ποιος τον ζητεί.
- Συγγνώμη, αυτό δεν είναι το τηλέφωνο του
κ. Παπαδόπουλου;
- Πιθανότατα. Ποιος τον ζητεί;
- Αγκαθούρα. Από την Kleftobank.
- Τότε δεν είμαι ο κ. Παπαδόπουλος.
- Μπορώ να μιλήσω στον κ. Παπαδόπουλο;
- Αμα θέτε, εγώ θα σας εμποδίσω;
- Με συγχωρείτε, τι συμπεριφορά είναι αυτή;
- Αν ξαναπάρεις, να δεις που θα την έχω χει-
ροτερέψει.

______________ ______________ ______________ ________ _

ΣΑΔΟΜΑΖΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Από την Kleftobank τηλεφωνώ, κύριε Παπα-
δόπουλε, Αγκαθούρα.
- Α, υπέροχα.
- Σχετικά με το δάνειό σας…
- Ναι, τι έπαθε;
- Εχετε καθυστερήσει 6 ημέρες την πληρωμή
του.
- Και μία σήμερα 7.
- Πότε υπολογίζετε ότι θα μπορέσετε να κατα-
θέσετε το ποσό;
- Οταν το καταθέσω, θα το δείτε στον υπολογι-
στή σας.
- Πρέπει να μου πείτε μια ημερομηνία.
- Δεν θέλω να σας πω. Θα το δείτε κατατεθει-
μένο.
- Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι αυτή συμπε-
ριφορά.
- Βρε, άντε μου στο διάολο, που θα μου μάθεις
και συμπεριφορά, αλογομούρα.
- Η συνομιλία μας, κύριε Παπαδόπουλε, κατα-
γράφεται και θα μεταβιβαστεί στους υπεύθυ-
νους.
- Και πώς θα τους πεις ακριβώς, κούκλα μου:
«Με είπαν ******* στο τηλέφωνο επειδή κάνω
το επάγγελμα μιας *******ς»; (κλείσιμο)

______________ ______________ ______________ ________ _


ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ.
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Αριθμό ταυτότητας και πατρώνυμο, παρακαλώ;
- Για ποιον λόγο;
- Γιατί σκοπεύω να σας κάνω μήνυση, κυρία
Αγκαθούρα. Για παρενόχληση.
- Δεν είμαι υποχρεωμένη να σας δώσω τα στοι-
χεία μου.
- Δεν είμαι υποχρεωμένος τότε να σας απαντή-
σω. (κλείσιμο)

______________ ______________ ______________ ________ _


ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- (Απαντάμε στο κινητό έχοντας δει το νούμε-
ρο τηλεφώνου) Ψησταριά το «Ωραίο Λιόπεσι»,
λέγεται;
- (Το κλείνει η Αγκαθούρα, σαστισμένη.)

______________ ______________ ______________ ________ _


GAY ACTIVIST ANTIMETΩΠΙΣΗ

- Τον κ. Παπαδόπουλο, παρακαλώ;
- Ο ίδιος.
- Αγκαθούρα από την Kleftobank.
- Aχ, κυρία Αγκαθούρα μου, συγγνώμη, αλλά δεν
μπορώ να σας μιλήσω τώρα γιατί πεοθηλάζω
και είμαι μπουκωμένος.

______________ ______________ ______________ ________ _


ΝΤΑΝΤΑΪΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Ναι;
- Με ακούτε, κύριε Παπαδόπουλε;
- Οχι.
______________ ______________ ______________ ________ _
ΚΑΨΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
- Ο κ. Παπαδόπουλος;
- Σας ακούω.
- Αγκαθούρα από την Κleftobank.
- Καλησπέρα, κυρία Αγκαθούρα, σας περίμενα.
- Εγινε κάποια κατάθεση μήπως;
- Αχ, δυστυχώς, δεν πρόλαβα.
- Αύριο θα τα καταφέρετε;
- Να σας πω, τι φοράτε αυτή τη στιγμή;
- Συγγνώμη;
- Θα ήθελα να πάρετε το ακουστικό και να το
ακουμπήσετε πάνω σας και σιγά-σιγά να το κα-
τεβάσετε προς τα κάτω και μετά, με μία κίνη-
ση, αργή, αλλά σταθερή, με τρυφερότητα και
δυναμισμό συνάμα, να το σπρώξετε μέσα σας.
- Πώς μιλάτε έτσι, κύριε Παπαδόπουλε;
- Δεν είμαι ο Παπαδόπουλος, αλλά σε άναψα
πουτανίτσα, ε;

gatti said...

@Thrylaras: Ευχαριστώ ρε thryly! Επρεπε να το έχω αποφασίσει νωρίτερα λες; Μπορεί και να έχεις δίκιο!

Τέλειες οι απαντήσεις! Θα πάρω μαθήματα για να ξέρω πώς να τους αντιμετωπίσω!

Η παραπλανητική αντιμετώπιση "όλα τα λεφτά"!

:))))

island said...

να χρησιμοποιήσεις την ορθολογιστική αντιμετώπιση. Είναι όλα τα λεφτά.

Και μην μασάς. Έχουν τους τρόπους τους να σπάνε τα νεύρα (όπως για αρχή να καλούνε μεσημέρι, να σου μιλάνε λες και μιλάνε στον κολλητό τους, να νομίζουν ότι έχουν πιάσει τον παπά από τα αρχίδια, και διάφορα άλλα. Εσύ απλά να ξέρεις πως απέναντι είναι ένας των 700 € ή ακόμα και των 350 € ο οποίος προσπαθεί και να κάνει την δουλειά του αλλά και σε μερικές περιπτώσεις να καλύψει την χαμένη του αξιοπρέπεια με το να μιλάει άσχημα σε άλλους.

Οι τράπεζες δεν έχουν ρευστό. Κρίμα που δεν σήκωσες περισσότερα για να κηρύξεις πτώχευση.

Φιλάκια γατάκι :)

squarelogic said...

gatti
ξέρεις οτι λυπάμαι πάρα πολύ που διάβασα για τις μεγάλες δυσκολίες που περνούσες όλο αυτό το διάστημα που μας "κερνούσες" απολαυστική και ορθολογική ενημερωση,κι απ την άλλη,μπράβο,που μην έχοντας τίποτε να χάσεις,αποφάσισες να σπάσεις τα δεσμά σου!
Δύσκολα-πολύ δύσκολα τα πράγματα από δω και πέρα,και δυστυχώς,φοβάμαι δίχως ελπίδα.Στη θέση του pensierix,πχ.ούτε που θα το σκεφτόμουν να γυρίσω Ελλάδα.
Αν και κουβαλώ...οικογενειακά βάρη,πολύ θάθελα να ήμουν στο πρώτο κύμα εξόδου,αρκεί να έβρισκα αντίστοιχο επίπεδο δουλειάς(΄δυσκολο όταν είσαι μετανάστης εξ αναγκης).
Πράγματι,που όρεξη να μιλήσεις πια για ακριβές μεταγραφές κλπ...
Πλέον το μυαλό εστιάζει ξανά στα βασικά που μέχρι χτες θεωρούσαμε δεδομένα και πλέον δεν είναι.
Καλή συνέχεια,καλό κουράγιο και κυρίως,υγεία.

ΥΓ.Κοίτα που ο Θρύλυ έχει χιούμορ!

gatti said...

@island: Ετσι κι αλλιώς Νησάκι μου, προβλέπεται να τις χρησιμοποιήσω όλες. Εκτός από την τελευταία βεβαίως.

Το ξέρω ότι θα χρησιμοποιήσουν κάθε τρόπο και ότι θα δοκιμαστούν οι αντοχές μου, αλλά σκοπεύω να είμαι έτοιμη να τους αντιμετωπίσω.

Δεν έχουν ρευστό, είναι γεγονός. Εχουν κλείσει τη στρόφιγγα και δεν δίνουν τίποτα. Κλαίω τα λεφτά που τους έδωσα...

Φιλάκια Νησάκι! :))))

gatti said...

@squarelogic: Σε ευχαριστώ τετραγωνισμένε μου!

Δεν κοιτάζω πια πίσω, κοιτάζω μπροστά και βλέπω μόνο την ελευθερία. Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο σε μια εποχή που θα μπούμε σε ομηρία σαν κράτος και σαν λαός, αλλά έτσι αισθάνομαι. Iσως επειδή τον προσωπικό μου "φόρο" τον πλήρωσα πια και δεν έχω τίποτα άλλο να χάσω.

Είναι πράγματι πολύ δύσκολα κι εγώ δεν φοβάμαι, είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Και χωρίς ελπίδα ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει.

Είναι πολλοί αυτοί που θα φύγουν. Εκεί μας κατάντησαν. Να ξαναγίνει ο Ελληνας μετανάστης. Η κρίση θα πλήξει όλους ανεξαιρέτως, τελικά θα ζήσουμε αυτά που διαβάζαμε στα βιβλία και τα θεωρούσαμε επιστημονική φαντασία.

Συζητώ με κόσμο, βλέπω την απόγνωση στο πρόσωπο γονιών για το μέλλον των παιδιών τους. "Πώς να πείσω τον γιο μου να σπουδάσει" μου έλεγε μια φίλη "όταν γνωρίζω πως ακόμα κι αν το κάνει δεν θα βρει δουλειά". Εχω έναν γνωστό οδοντίατρο που τελείωσε τις σπουδές του, άνοιξε ιατρείο απέναντι από το σπίτι μου και έφτασε να δουλεύει δύο ημέρες την εβδομάδα. Τα μαγαζιά στα ισόγεια των πολυκατοικιών βάζουν το ένα μετά το άλλο λουκέτο. Από εκεί που όλα ήταν φωτεινά τώρα υπάρχει σκοτάδι. Δεν θυμάμαι πόσο καιρό έχω να ακούσω φωνές νεαρών αγοριών και κοριτσιών που κάθε άνοιξη βραδάκι γέμιζαν τον δρόμο με τα γέλια και τα αστεία τους.

Αυτοί οι άνθρωποι που κυβερνούν τόσα χρόνια στέρησαν από τον κόσμο τη χαρά. Εσβησαν από το πρόσωπο των Ελλήνων το γέλιο. Κι όμως κανένας τους δεν θα πάει φυλακή.

Οπως το λες, υγεία να έχουμε γιατί κι αυτή θα γίνει τόσο ακριβό αγαθό που αλίμονο αν χρειαστεί να βρεθούμε σε κρεβάτι νοσοκομείου.

ΥΓ. Εχει όντως χιούμορ ο Thryly! :))

Cybergoulion said...

Αν και δεν έχω καθόλου καλή διάθεση από χθες, ένα έχω να σου πω που απορρέει και από το γεγονός που μου χάλασε την ψυχολογία. Γάμησε τα όλα. Καλά να είσαι να βαράς κανόνια! Λέφτα βρίσκεις κι αν δε βρεις τουλάχιστον μη στεναχωριέσαι κι από πάνω. Δεν αξίζει. Αλλά πες μου ρε συ, τα έχεις όλα αυτά και είσαι και βάζελος τόσα χρόνια; Όλα τα κακά μαζί; Πως αντέχεις τόσο πόνο; Τον Ξανθόπουλο τον έχεις κάτι;

fl@neur said...

Gatti, καλό κουράγιο!

gatti said...

@Cybergoulion: Oπως το λες. Αν δεν μπορώ να βρω λεφτά, να μην στενοχωριέμαι κι από πάνω!

Mα... ακριβώς επειδή είμαι ...βάζελος άντεξα αυτή την κατάσταση όλα αυτά τα χρόνια. Συνήθισα... :ppp

ΥΓ. Το χειρότερό μου είναι ο Ξανθόπουλος...

gatti said...

@fl@neur: Σε ευχαριστώ! :))

Unknown said...

Όλα θα φτιάξουν Efh. :)

Sisyfina said...

Γενναία απόφαση, αλλά δε σε φοβάμαι γάτα.