Monday, June 7, 2010

Αν είσαι γαύρος ξέρεις: "Ριζούπολη" δεν περνάει στο μπάσκετ...
































Δεν θα πω τα τετριμμένα, δεν θα κάνω ευχολόγια για να αλλάξουν τα πράγματα, δεν θα κινδυνολογήσω για το ότι έτσι όπως πάμε θα θρηνήσουμε νεκρούς (άλλωστε πιο πιθανό είναι να τους θρηνήσουμε λόγω της πολιτικής κατάστασης, άσε που αυτό ήδη συνέβη).

Στην τελική ΝΑ κι αν αλλάξουν τα πράγματα στο μπάσκετ ή στη μπάλα ή δεν ξέρω γω πού αλλού, ΝΑ κι αν δεν αλλάξουν. Εχουν αλλάξει οι προτεραιότητές μου έτσι κι αλλιώς.

Εγώ είδα μια ομάδα (τη δική μου) που ακόμα κι αν είναι στα σχοινιά βρίσκει τη δύναμη να ξεφύγει, που ακόμα κι αν ματώνει, σηκώνεται και πολεμάει. Που τα έχει 100 κιλά και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία.

Και είδα και μια άλλη που ακόμα κι όταν είχε το πάνω χέρι έτρεμε σαν κλαράκι στο φύσημα του ανέμου. Που δεν μπορούσε να αντέξει την ιδέα της νίκης. Που είναι ανίκανη να διαχειριστεί το προβάδισμά της.

Οταν παίζεις στην έδρα σου, έχεις δημιουργήσει συνθήκες ζούγκλας και προηγείσαι με 11-0 και ο αντίπαλος που θα έπρεπε να είναι τρομοκρατημένος και να μασήσει, σε παίρνει φαλάγγι, αν ψάξεις να βρεις τα αίτια της ήττας σου στην διαιτησία, είσαι απλά γραφικός.

Οπως το ίδιο γραφικός είσαι όταν υποστηρίζεις ότι το +14 έγινε -9 εξαιτίας των γκρίζων. Που σε αδίκησαν σε τρεις (3) φάσεις: Το κόψιμο του Τσίλντρες, τα βήματα του Σάρας και το ανάποδο στον Διαμαντίδη. Aν εσύ είδες 18, πρόβλημά σου.

Θέλεις ωστόσο να τα ρίξεις στη διαιτησία; Κάντο. Εχεις και συμπαραστάτες όλους τους κωλοτούμπες ΑΡΔ που βλέπουν τη σωτηρία του αθλήματος μέσα από την κατάκτηση τίτλου από τους Αγγελόπουλους. Το είπα (το έγραψα) και σε προηγούμενο ποστ και το πιστεύω ακράδαντα. ΑΥΤΟΣ ο Ολυμπιακός ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ να πάρει τίτλο.


***

Scratch: Oι οπαδοί του γαύρου πήγαν σήμερα στο γήπεδο είτε για να βοηθήσουν την ομάδα τους να κερδίσει, είτε για να εμποδίσουν τον αγώνα να τελειώσει. Δεν πέτυχαν το πρώτο, πέτυχαν το δεύτερο. Αξιοι.


Scratch 1: 84-41 οι βολές στους 4 τελικούς, 32-12 σήμερα. Εχουν δίκιο οι γαύροι. Τους "έσφαξαν"...

Scratch 2: Γαύροι, να χαίρεστε τα πανό σας. Μου αρέσει που είχα "κατηγορήσει" τους δικούς μας για τις σακούλες του Σκλαβενίτη στον "Σόφο". Είχα ξεχάσει ότι στο "δυναμόμετρο" της καφρίλας βγαίνετε μακράν οι διαχρονικοί πρωταθλητές Ελλάδας.

Scratch 3: Νίκο Παπαδογιάννη, δεν ξέρω αν εξακολουθείς να διαβάζεις, αλλά από το βράδυ της Τετάρτης μέχρι απόψε τα κείμενα σου στη Gazzetta μπορούν άνετα να χαρακτηριστούν η "ελεγεία της κωλοτούμπας". Από το "μην ψάχνει ο Ολυμπιακός άλλοθι στη διαιτησία", περάσαμε στο "ο ισχυρός παίρνει πάντα τα σφυρίγματα" και τελικά φτάσαμε στη σημερινή "βία στη νοθεία της εξουσίας". Κρίμα...

Scratch 4: Ξημερώματα 7ης Ιουνίου πέθανε το μπάσκετ. 7 Ιουνίου "έφυγε" ο Ντράζεν... Προτιμώ να (ξανα)πενθήσω για εκείνον παρά για τo τραγελαφικό πρωτάθλημά μας.

Scratch 5 : Γαύροι, ελπίζω να το εμπεδώσατε πια ότι οι συνθήκες Ριζούπολης δεν περνάνε στο μπάσκετ.

Scratch 6: Θα ασχοληθούμε (αποπροσανατολιστούμε) από σήμερα με τα γεγονότα του μπάσκετ, όταν διακυβεύονται κεκτημένα χρόνων στα εργασιακά μας; Οταν ξεπουλιέται η πατρίδα μας και υποθηκεύεται το μέλλον μας; Οταν κλονίζονται οι "σταθερές" μας και όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα; Οταν μας έχουν στερήσει το χαμόγελο από τα χείλη μας; Προσωπικά, δεν θα πάρω, ευχαριστώ... (αυτή που διαβάζετε θα είναι η πρώτη και η τελευταία αναφορά μου στο συγκεκριμένο θέμα...)


17 comments:

fl@neur said...

@gatti
Scratch 4: τα λέει ΟΛΑ!!!
Καλή μέρα gatti... καλή νύχτα μπάσκετ!

pensierix said...

Διαφωνώ σε ό,τι έχει να κάνει με τον "θάνατο του μπάσκετ". Ισα-ίσα, εγώ είδα μια τεράστια νίκη του παιχνιδιού. Κι εξηγούμαι:

Εδώ και μέρες έχουμε εμετικά πρωτοσέλιδα μίσους γεμάτα απειλές, στοχοποίηση παικτών, διαιτητών και δημοσιογράφων, ενα υστερικό κλίμα με βιντεάκια σφαγών (όλα τα λεφτά τα "ΕΕΕΕΕΕ!!!!" της κερκίδας σε κάθε σκριν του ΠΑΟ, πραγματικά για γέλια κι ενδεικτικό της όλης κατάστασης), ανακοινώσεις αποχώρησης από το πρωτάθλημα κτλ κτλ και δεν υπάρχει κανένας που να μην έχει ψιλιαστεί τι θα γίνει την Κυριακή στο ΣΕΦ. Σε όλο αυτό το βίαιο σκηνικό της ομαδικής παράκρουσης, υστερίας και κάθε είδους αλητείας, που ουδεμία σχέση έχει με το άθλημα, βρέθηκε μια μπασκετική ομάδα με τόνους κοχόνες που:

α) σε ένα γήπεδο κόλαση
β) με καρακόντρα διαιτησία (μόνο συγγνώμη δε ζητούσαν όταν μας έδιναν ένα σφυριγμα)
γ) βρέθηκε πολύ πίσω στο σκορ κι έμοιαζε χαμένη

και κατάφερε, κόντρα σε όλους και σε όλα, να παίξει το μπασκετάκι της ξεβρακώνοντας αγωνιστικά κι εκθέτοντας μια ομάδα που έψαχνε μονίμως άλλοθι και θύμιζε περισσότερο ένα υστερικό μπουλούκι παρά σύνολο που διεκδικεί πρωτάθλημα. Η εικόνα και μόνο των δύο πάγκων αρκεί, δεν χρειάζεται να μπούμε σε αναλύσεις...

Τις ηθικολογίες, τα δακρύβρεχτα άρθρα, τις καταδίκες και τα λοιπά υποκριτικά κλισέ που θα ακουστούν και θα γραφτούν για άλλη μια φορά, τα ακούω βερεσέ. Μένω (έτσι από αντίδραση) στην τεράστια νίκη της ομάδας μου και γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι παράγοντες (κάθε απόχρωσης), "δημοσιογράφους", κάφρους και κακό συναπάντημα. Αυτοί πέθαναν χτες, το αληθινό μπάσκετ αντιστέκεται.

ΥΓ
Κάποιες κωλοτούμπες των δημοσιογράφων (βλ. Παπαδογιάννης) είναι δικαιολογημένες έως ένα σημείο διότι δέχτηκαν μεγάλη πίεση αυτές τις μέρες και μάλλον θέλουν να τους ικανοποιήσουν όλους για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο...Ετσι βλέπεις γραμμένο και το εξής κουφό, άνευ λογικής στο ίδιο άρθρο:

"Στα μάτια του ψύχραιμου παρατηρητή, η επιτυχημένη ομάδα της περιόδου 2009-10 είναι ο δευτεραθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός, όπως ήταν αντίστοιχα το 1996 ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός."

(ουδέν σχόλιον...)

mamma said...

Scratch 6 ντούζ πουάν!

Είναι δυνατόν να μην μπορεί να τελειώσει ένα παιχνίδι; σε τι χώρα ζούμε; για πόσο ΔΕΝ θα καταλαβαίνουμε πως μας χειραγωγούν; Δώσε άρτο και θέαμα και ο λαός θα κοιμάται στον αιώνα τον άπαντα.

fl@neur said...

@gatti
Μουσική υπόκρουση στη φωτό Νο 2:
Το ρολόϊ
που χτυπούσε ρυθμικά
στις οχτώ και στις εννιά
σταμάτησε...
Γ. Ρωμανός (σού λέει κάτι;)
@pensierix
Το ότι κερδίσαμε σε συνθήκες πολέμου με πραγματικά πυρά δείχνει την αξία και το μεγαλείο της ομάδας, κανείς δεν το αμφισβητεί. Όμως, το ότι παίζεται μπάσκετ με αυτές τις συνθήκες δεν τιμά ούτε τη χώρα ούτε το άθλημα ούτε τους συλλόγους.

Γιώργος Τ. said...

Απλά μπράβο στους παίκτες του Παναθηναϊκού και ειδικά στην 5άδα Σπανούλη-Νίκολας-Γιασικεβίσιους-Τσαρτσαρή-Μπατίστ που χθες γύρισαν το παιχνίδι.. Και φυσικά, ένα γιγαντιαίο μπράβο στον ΚΥΡΙΟ Ομπράντοβιτς..
Ντροπή για τους κάφρους, που χθες ήταν κόκκινοι, προχθές πράσινοι, αντιπροχθές κίτρινοι και πάει λέγοντας.. Αν δεν αποφασίσουν οι πραγματικοί υπεύθυνοι για τον αθλητισμό να τους πετάξουν έξω από τα γήπεδα, δεν υπάρχει λόγος να "θρηνούμε"...

KANTHAR0S said...

Αφού καλημερίσω το blog θα πω ένα μπράβο στον εαυτό μου που είχα την υπομονή να παρακολουθήσω τα 4 ματς διαιτητοσφαίρισης που είδαμε και να μου χώσω και μια μεγαλοπρεπεστατη μουντζα που είχα και την απαίτηση ή ψευδαίσθηση να παρακολουθήσω μπάσκετ.

Crazy Tourists said...

Δεν έχω σχόλια...Με κάλυψες απολύτως!

Τρελουτουρίστρια

ΠΑΝΟΣ said...

Όλα τα λεφτά η αντιστοιχία γαυρων-γύφτισσας που καταριέται με το εμετικό "Διαμαντίδη να σαπίσουν τα κόκκαλά σου"... Τι να πεις εδώ...

s_pablo said...

Δεν παρακολούθησα το παιχνίδι, γιατί προτίμησα να πάω θέατρο και απ'ότι διαβάζω πολύ καλά έκανα.

Το έχω πει χιλιάδες φορές. Στο μπάσκετ, πλην ελαχίστων (μια θυμάμαι μόνο) εξαιρέσεων, κερδίζει ο καλύτερος. Και φυσικά ο καλύτερος, ο ισχυρότερος, θα πάρει κι ένα δυο σφυριγματάκια (τα αναφέρεις κι εσύ).

Τα υπόλοιπα είναι μπούρδες. Οι "πρωταθλητές της καρδιάς μας" είναι ηλίθιες κορώνες αυτών που δεν μπορούν να είναι κανονικοί πρωταθλητές. Αν ο Ολυμπιακός μείνει σε αυτό, βλέπω άλλα 8 συνεχόμενα για τον Παναθηναϊκό.

ΥΓ. fl@neur φυσικά και δεν ενοχλούμαι με το γαβ-ρος. Ίσα ίσα που το βρίσκω και πολύ αστείο...

squarelogic said...

Οι γαύροι μπορεί να έχασαν το αγωνιστικό Πρωτάθλημα αλλά κέρδισαν αυτό στο οποίο πάντα πρωτοστατούν,το πρωτάθλημα της καφρίλας...
(Ριζούπολη,Ν.ΣΜύρνη,Πάτρα,Καβάλα,ΣΕΦ κ.ο.κ).
Η απόλυτη διαστροφή της άρνησης της πιθανότητας να κερδίσει κάποιος άλλος!
Θα ήταν πανευτυχείς οπαδοί κομμουνιστικού κόμματος της ΕΣΣΔ(που έβγαζε ...99%) ή της αντίστοιχης ΤΣΣΚΑ.
Η απόλυτη αηδία...
Κι όπως λες,να δω αν και πόσο θ'αντιδράσουν τώρα που ξεπουλιέται το μέλλον τους(μας..)
Αλλά κατά τεκμήριο αυτά τα καλόπαιδα δεν δουελύουν συστηματικά.

ΥΓ.Κατέβαλλαν παραπάνω από "φιλότιμες" προσπάθειες οι γκρίζοι για να ολοκληρωθεί το ματς σε συνθήκες άγριας ζούγκλας σε βάρος της ψυχολογίας και σωματ.ακεραιότητας των παικτών μας αλλά τελικά,ούτε αυτοί τα κατάφεραν.Να τους χαίρονται οι Αγγελόπουλοι τους δολοφόνους-επιστήμονες...

ΥΓ2.Ενα τεράστιο μπράβο στην ψυχή των παικτών μας και του Ομπράντοβιτς,που δυστυχώς,μετά τα χθεσινά,έχει εναν επιπλέον λόγο να αμφιβάλλει αν θέλει πλέον να μείνει στην Ελλάδα.

ΥΓ3. Αυτό το "δεν εξαρτάται μόνο από μένα" του Σπανούλη,χθες ειδικά το βράδυ,γιατί εμένα μπου ακούγεται ομολογία αποχώρησης και μάλιστα προς τον χθεσινό εχθρό?

fl@neur said...

@s_pablo
Χαίρομαι που λύθηκε η παρεξήγηση, keep posting.

s_pablo said...

squarelogic

Δεν ξέρω αν είναι ακριβείς οι πληροφορίες μου, αλλά έχω ακούσει ότι ο Σπανούλης θέλει να παίρνει περισσότερα από τον Διαμαντίδη.

Οι Γιαννακοπουλαίοι, πολύ σωστά, δεν του τα δίνουν. Οι Αγγελοπουλαίοι του τα δίνουν.

Οπότε...

ΥΓ. Εγώ πάντως δεν τον πολυθέλω. Προτιμώ τον Δημητρό, κι αν στεγνώνει ο στόμας του θα τον ποτίζω με τα ίδια τα χεράκια μου.

coachp said...

κρίνεις πολύ λάθος τον Παπαδογιάννη.
Δεν φανταζεσαι τι γίνονταν προχθες στο ΣΕΦ. Ακόμη και τον Καβαλιεράτο κηνυγούσαν. Αυτο που εγινε προχτες, δεν εχει προηγουμενο. Βρες κάποιον δημοσιογράφο που να πήγε και ρώτησέ τον . θα μάθεις πολλά...

Οσο για τα κειμενα του Παπαδογιαννη, εκτός του οτι εγώ τα βρίσκω σωστά συνολικά, ο φοβος φυλάει τα έρμα κλπ κλπ. Δεν εχετε αντιληφθει τι γινονταν προχθες στο ΣΕΦ... Σπασμένα χέρια, πόδια, ξύλο σωμα με σώμα, απειλες παντου, φωτιές τριγύρω σε κλειστό χώρο. Το γήπεδο πρέπει να είχε 9-10.000 οργανωμένους χούλιγκαν. Ολα καλά τα βλέπετε απ'εξω...

coachp said...

οσο για το παιχνιδι, πραγματικά δεν χωράει κριτικής όταν είναι να ξεκινησει 10 παρα τεταρτο και τελειωνει 2 παρα τέταρτο...

Επρεπε να εχει διακοπεί, χτες... Ούτε καν να ξεκινησει. Δεν γινεται να μην μπορουν να μπουν σε γηπεδο δημοσιογραφοι που δεν γεμιζουν το ματι σε κριτικη επιτροπη οπαδών και να κοπανάνε ανεξελεγκτα οποιον βρουνε μπροστά τους... Τελος πάντων. Ο Παναθηναϊκος είναι σαφώς ανωτερη ομαδα απο τον Ολυμπιακό και οι διαιτησίες είναι πάντοτε υπερ του γηπεδούχου. Αυτό γινεται επειδη στο μπασκετ θέλουν να εχει κοσμο και οπαδούς και τους εχουν αφησει ανεξελεγκτους για να μην τους χαλανε χατιρι. Ετσι, οι διαιτητές χέζονται πάνω τους... Και σε αυτο (ανεξελεγκτους οπαδους για να τους έχει μαζί του), φταιει πολυ και ο Παυλάρας, δυστυχώς...

Αυτα.

pensierix said...

@ s_pablo

Ο Μητσάρας θα σας...φτύσει (μεταφορικά), αν και όλα θα εξαρτηθούν από το αν θα παραμείνει ο Ζοτς ή όχι. Αλλά και πάλι, δεν τον κόβω για τύπο που αλλάζει περιβάλλον εύκολα και αν το κάνει, μάλλον για εξωτερικό τον βλέπω. Ο Σπανούλης είναι άλλη περίπτωση...

Και για να χαλαρώσουμε λιγάκι, το "εξοχικό" μπορεί να έγινε...καλοκαιρινό, αλλά ανακαλύψαμε και το αστείρευτο ταλέντο του Μπουρούση:

http://www.youtube.com/watch?v=zkHce1Vk6Oo

Δώστε βάση στο στίχο!

:))))))

squarelogic said...

coach
έχει γίνει ποτέ τέτοιο πράγμα στο ΟΑΚΑ?
Εννοείται οτι η επιμονή των διαιτητών να συνεχιστεί ένα ματς κάτω από τετοιες συνθήκες ως τις 2 το πρωί θα πρέπει να προβληματίσει πολύ την Ομοσπονδία,την Αθλητ.Δικαιοσύνη και την Πολιτεία
(σε μια ευνομούμενη χώρα..)
αΠολύτως ανεπίτρεπτο θέαμα!

coachp said...

@ square
επειδή δεν έχουν γίνει τόσο μεγάλης έκτασης, δεν σημαίνει οτι δεν γίνεται και τίποτα στο ΟΑΚΑ... Εχουν γίνει πολλά και εκεί...

Καταννοώ, οτι το τρομοκρατικο κλιμα που υπήρξε στο ΣΕΦ, δεν έχει προηγούμενο. Και ούτε πρόκειται να ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Είναι ...παρθένοι οι Αγγελόπουλοι, τώρα, κατάλαβαν το λάθος τους. Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα, ευτυχώς δεν τραυματιστηκε αθλητής, γιατι ζώα, τραυματιστηκαν πολλά αλλά το πήγαιναν γυρεύοντας.

Εσύ αντέδρασες προφανώς επειδή είπα για τον Παύλο, αλλά βαθιά μέσα σου, ξέρεις τι εννοώ. Ασυδοσία και στραβά μάτια για τους οπαδούς του, έχει κανεί πολλάκις ο μπασκετικός ΠΑΟ. Ξέρεις τους λόγους, ας μην επεκταθούμε. Μεγάλα παιδιά είμεθα...