Tίτλοι τέλους - ξανά...

Οι εχθροί του τον φωνάζουν γκαντέμη. Με την έννοια του γρουσούζη Του έχουν βγάλει και στιχάκι: "Γιατί ο "Λύμπε" τρώει μόνο παγωτό πύραυλο; Επειδή δεν έχει κύπελλο". Λένε πως ακριβώς γι' αυτό το λόγο, ότι δεν ξέρει δηλαδή τι θα πει κούπα, πίνει ακόμα και τον καφέ του από τη ...χούφτα του!
Τον κοροϊδεύουν πως πήγε στον πρωταθλητή τότε Παναθηναϊκό και όμως δεν κατάφερε ο ίδιος να σηκώσει με τους "πράσινους" έναν τίτλο. Και μόλις έφυγε, η πρώην - πια - ομάδα του πήρε το νταμπλ! Τον ...μακαρίζουν που τραυματίστηκε στο Euro 2004 και η ομάδα κατάφερε να πάρει το Ευρωπαϊκό χωρίς αυτόν, ενώ το 2008 που ήταν παρών πάτωσε.

Οι φίλοι του τον λένε άτυχο. Ενας παίκτης της δικής του κλάσης, που χάρη στα προσόντα του θα μπορούσε να σταθεί με χαρακτηριστική άνεση σε έναν μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο δεν κατάφερε όχι μόνο να κατακτήσει έναν εγχώριο τίτλο, αλλά ούτε καν να κάνει πραγματικότητα το ευρωπαϊκό όνειρο. Και τώρα, στα 33 του πια, στα χρόνια του Χριστού, τώρα που οι δρόμοι του χώρισαν με την ΑΕΚ είναι πια αρκετά μεγάλος για να ξενιτευτεί στην Ευρώπη.

Ο Λυμπερόπουλος είναι ένας από τους παίκτες που αγαπάω ιδιαίτερα. Ενας από αυτούς που πραγματικά λυπήθηκα όταν έφυγε από την ομάδα. Θυμάμαι τα εκπληκτικά παιχνίδια που έκανε με εκείνη τη μαγική ομάδα του Κυράστα. Το πάθος του μέσα στο παιχνίδι. Την ψυχή που κατέθετε σε κάθε αγώνα.

Θυμάμαι το εκπληκτικό του γκολ στα προημιτελικά του κυπέλλου κόντρα στον ακατονόμαστο. Τότε που σήκωσε τα χέρια ψηλά, τα έστρεψε προς την πλάτη του και έδειξε το όνομά του γραμμένο στη φανέλα του.



Και ύστερα ήρθε η Ριζούπολη. Τότε που πλήρωσε μαζί με τους υπόλοιπους τον αγώνα της ντροπής, αυτόν όπου μια στοιχειώδης διοίκηση με "αυγά" δεν θα επέτρεπε να διεξαχθεί μέσα στην ρωμαϊκή αρένα που είχαν δημιουργήσει οι κάφροι του γαύρου. Αντ' αυτού προτίμησε να κατηγορήσει τους παίκτες. Που δεν έφυγαν απλώς ως λούζερς. Αλλά και ως "στιγματισμένοι" για ύποπτα μειωμένη απόδοση στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Κάποιοι οπαδοί μάλιστα ενστερνίστηκαν αυτή την άποψη/κατηγορία.

Απ' όσους έφυγαν τότε, μόνο για τον Λύμπε λυπήθηκα. Το γεγονός ότι πήγε στην ΑΕΚ μετρίασε την στενοχώρια μου γιατί ήταν μια ομάδα που μου είναι συμπαθής. Στο πρώτο παιχνίδι που ήταν αντίπαλός μας, όμως, πονούσε η καρδιά μου που τον έβλεπα με τα "κιτρινόμαυρα". Θυμάμαι πώς κατέβασε το κεφάλι στο πρώτο γκολ που έβαλε με την "κιτρινόμαυρη" φανέλα, εναντίον μας χωρίς να το πανηγυρίσει. Κι έπειτα στο δεύτερο, στο τρίτο... Πέρασε πολύς καιρός μέχρι να πανηγυρίσει γκολ της ΑΕΚ εναντίον μας κι όταν πια συνέβη όχι μόνο δεν με πείραξε, αλλά το είδα και σαν απόλυτα φυσιολογική αντίδραση. Ο Νικόλας πήγε μουδιασμένα αλλά και με ελπίδες στην ΑΕΚ. Πίστεψε ότι γίνεται μια πολύ καλή προσπάθεια, έδωσε όλο του τον εαυτό γι' αυτό. Και επειδή ο κόσμος αναγνωρίζει και την προσπάθεια και το ήθος, οι ΑΕΚτζήδες τον αγάπησαν εξίσου με τους δικούς μας οπαδούς. Ποιος ξέρει; Ισως και στο δικό τους μυαλό ο Λύμπε να συνδέθηκε με την αναγέννηση της ομάδας με την προσπάθεια για έναν τίτλο που έλειπε και από τους δυο. Φρούδες ελπίδες... Η ανάσταση δεν ήρθε. Η σχέση με τον Ντέμη πέρασε από σκαμπανεβάσματα. Μένει - φεύγει. Η μεγάλη του ευκαιρία ήρθε πέρυσι το καλοκαίρι. Οχι για να πάρει τίτλο, αλλά τουλάχιστον για να κάνει το μεγάλο ευρωπαϊκό βήμα. Η πρόταση από την Νυρεμβέργη ήταν δελεαστική.

Ομως, ο Φερέρ έβαλε βέτο για την παραμονή του. Εμεινε, αλλά δεν έκανε καλό πρωτάθλημα. Στα πλέι οφ ξέσπασε. "Να μείνω να κάνω τι; Τι κίνητρο έχω; Σε ποιες εγκαταστάσεις να προπονηθώ;". Το διαζύγιο ήρθε φυσιολογικά. Ηταν λέει "βελούδινο". Οι δρόμοι του με την ΑΕΚ χώρισαν κοινή συναινέσει. Η διοίκηση θεωρεί πως δεν έχει θέση στα συστήματα του Δώνη και βάσει των μεταγραφών που έγιναν ίσως δεν θα μπορούσε να πάρει θέση βασικού. Οι ΑΕΚτζήδες όμως ξενέρωσαν. Ενας παίκτης της δικής του κλάσης, με το δικό του πάθος, με την εμπειρία του, διεθνής, δεν έχει θέση στην ομάδα τους; Δεν πείθονται και κάπου αυτό είναι λογικό.

Και τώρα ο Νίκος ψάχνει την καινούργια του στέγη. Αυτή στην οποία πιθανότατα θα τερματίσει την καριέρα του. Ισως να είναι ο ΠΑΟΚ. Ο Σάντος τον εκτιμά απεριόριστα, ο "Δικέφαλος του Βορρά" φαντάζει πολύ καλή επιλογή. Ετσι κι αλλιώς, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές!

Ομως, το δικό του "παράπονο" είναι και δικό μας. Είναι δυνατόν ένας τέτοιος παίκτης να μην έχει κατακτήσει έναν τίτλο;