Tuesday, March 31, 2009

Si-ena εμείς δύο


Λένε ότι δεν πρέπει να υποτιμάς ένα πληγωμένο θηρίο. Κι ο Παναθηναϊκός το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο κλειστό του ΟΑΚΑ ήταν ένα πληγωμένο θηρίο. Λίγο η κακή βραδιά, λίγο η έλλειψη συγκέντρωσης, λίγο η υποτίμηση του αντιπάλου και η κακή εκτίμηση ότι το παιχνίδι τελείωσε όταν η διαφορά έφτασε στους 16 πόντους διαφορά, λίγο η αδράνεια του κόουτς και αθροιστικά όλα αυτά μαζί, έφεραν την ήττα. Η Σιένα άλλωστε δεν είναι τυχαία ομάδα. Και μαζί με την ήττα ήρθε και η χολή. Των αντικειμενικών και των "αντικειμενικών". Οτι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί, ότι ο Παναθηναϊκός είναι κορεσμένος, ότι ο Ομπράντοβιτς δεν είναι αυτός που ήταν, ότι, ότι, ότι...


Και παράλληλα οι κορόνες από τις "αντικειμενικές" του κώλου που επειδή το ίδιο βράδυ ο γαύρος είχε κερδίσει είχαν βγάλει το πόρισμα: "ΕΓΩ πάω Βερολίνο!" για τον ακατονόμαστο.

Ωπα! Basta! Δηλαδή, ρε μεγάλε; Η πρόκριση του γαύρου είχε ήδη συντελεστεί ενώ η δική μας αποτυχία ήταν τελεσίδικη; Εμείς είχαμε ήδη αποκλειστεί; Με τρία παιχνίδια να απομένουν; Ωραία δημοσιογραφία μια φορά!

Η αλήθεια είναι ότι η Πανάθα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο. Η ιταλιάνα είχε κάνει το break έφερνε το παιχνίδι στην έδρα της, εκεί όπου είχε να χάσει από το Δεκέμβρη του 2007 και προφανώς δεν σκόπευε να "αυτοκτονήσει" όπως είχε κάνει ο Παναθηναϊκός την περασμένη Πέμπτη. Αλλο πράγμα όμως το να μην θέλεις να γίνεις αυτόχειρας και εντελώς διαφορετικό να πέσεις θύμα ενός ...serial killer. Αν σου ...τύχει, σου ...έτυχε!


Η Σιένα λοιπόν υπολόγισε - δυστυχώς γι΄ αυτήν - χωρίς τον πληγωμένο εγωισμό του θηρίου που λέγαμε παραπάνω. Γιατί όταν έρχονται τα δύσκολα είναι η ώρα για τους σκληρούς. Kαι ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ σκληρός για να πεθάνει. Εχει αυτό το ειδικό μέταλλο από το οποίο είναι φτιαγμένοι οι πρωταθλητές. Πριν τον αγώνα ήμουν βέβαιη ότι ο καλός Παναθηναϊκός πολύ δύσκολα θα χάσει δυο παιχνίδια στη σειρά (τρία με αυτό που προηγήθηκε στην Αθήνα). Πριν τον αγώνα ήξερα πως θα επιδιώξει να κερδίσει πάση θυσία το πρώτο ματς γιατί αν το έχανε, η ψυχολογία θα έπεφτε και στο δεύτερο οι πιθανότητες θα λιγόστευαν και τα περιθώρια θα στένευαν δραματικά. Την περίμενα λοιπόν τη νίκη. Και την περίμενα ακριβώς στο πρώτο ματς του "Palaport Mens Sana". Αυτό που δεν περίμενα ήταν αυτή την διαστημική εμφάνιση. Αυτή την εκπληκτική περιφερειακή άμυνα, αυτόν τον απίστευτο
Τσαρτσαρή με τους 8 πόντους και τα 10 ριμπάουντ που "ξύπνησε" στην πιο κατάλληλη στιγμή, αυτό το εκπληκτικό 46-27 στα ριμπάουντ. Κι όλα αυτά με την διαιτησία κόντρα σε όλο τον αγώνα. Με τον Παναθηναϊκό να εκτελεί την πρώτη του βολή στο τρίτο δεκάλεπτο!!!



Moυ είχε λείψει μια τέτοια εμφάνιση. Μια τόσο παλικαρίσια, λεβέντικη νίκη! Μου είχε λείψει αυτή η επιβεβαίωση ότι η ομάδα μου στα δύσκολα ορθώνει το ανάστημά της και κάνει αυτό που τόσο καλά ξέρει να κάνει τόσα χρόνια, στέλνοντας στα ουράνια την παναθηναϊκή ψυχή!

Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός που ξέρουμε και αγαπάμε! Αυτός είναι ο Παναθηναϊκός που θέλουμε να βλέπουμε! Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν χάνει όχι μόνο την πρόκριση στο Βερολίνο, αλλά ούτε καν το τρόπαιο! Αρκεί να παίζει πάντα έτσι και να μην το ξαναγυρίσει στις επιπολαιότητες...

***

Scratch: Φοβερά ψυχικά αποθέματα.

Scratch 1: Aπίστευτα διαβασμένος Ομπράντοβιτς.

Scratch 2: Δικαίωσε το όνομά του ο kill-Bill.

Scratch 3: Βρε, λες να ξέρει τελικά ο Σάρας από άμυνα;


Scratch 4: Δεν μπορεί ακόμα ο Μητσάρας.

Scratch 5: Ο Συρίγος ανακαλύπτει την Αμερική: "... και βέβαια όταν δεν κάνεις λάθη παίζεις σωστά." Eλα!

Scratch 6: Ιταλιάνοι, πάρτε τα σκατόχαρτα που πετάξατε και βάλτε τα... ξέρετε πού...

Scratch 7: Πιανιτζιάνι, ιταλικό υβρίδιο "δράκου" - "ξανθού" κλάψε! κλάψε!

Scratch 8: Μερικά στραγάλια δώρο στους "γκρίζους λύκους" επειδή όπως φαίνεται είχαν καταπιεί αυτά που είχαν οι σφυρίχτρες τους. Χου ρε!


Scratch 9: Ξημερώνει Πρωταπριλιά. Κοιτάξτε μη την πατήσετε με τις μαϊμουδένιες ειδήσεις που θα βάλουν οι φυλλάδες.

Scratch 10: Ξημερώνει Πρωταπριλιά. Συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τότε που "έφυγε" ο Γιάννης ΜΑΣ...

10 comments:

pensierix said...

Το καταχάρηκα που η ομάδα με διέψευσε πανηγυρικά. Ημουν πολύ απαισιόδοξος και ομολογώ ότι αν και περίμενα να παλέψει δεν είχα υπολογίσει ότι στην άμυνα μπορεί να κάνει τέτοιο παιχνίδι...Γυάλιζε το μάτι τους, ρε παιδί μου...Είναι ευκαιρία να τελειώσουμε τη σειρά μεθαύριο, έχουμε και τη ψυχολογία με το μέρος μας. Αν πάμε σε πέμπτο ματς, τα πράγματα δεν θα είναι τόσο απλά διότι αποδείχτηκε ότι η Σιένα αποδίδει καλύτερα όταν δεν είναι φαβορί. Σήμερα (χτες), πέρα από την εκπληκτική εμφάνισή μας, φάνηκε ότι οι παίκτες της ιταλικής ομάδας δεν ήταν έτοιμοι ψυχολογικά κι έριξαν λευκή πετσέτα γρήγορα...Ισως ήταν και λάθος τους που φόρτισαν τόσο πολύ το κλίμα οι Ιταλοί, κάτι που τους γύρισε μπούμερανγκ. Από αυτά που διάβασα στα ιταλικά σάιτς, αναγνωρίζουν την ανωτερότητα του ΠΑΟ, βέβαια για διαιτησία ή ατμόσφαιρα στο γήπεδο, κουβέντα....Αντίθετα τη Πεμπτη, μιλούσαν για τη διαιτησία και για το τριτοκοσμικό ΟΑΚΑ. Θα χαιρόμουν αν είχα ανάλογες διαιτησίες όπως αυτές που είχε η Σιένα στην έδρα μας. Αλλά οκ, ο καθένας κοιτά τη καμπούρα του άλλου, οι Ιταλοί δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση...

ΥΓ
Είχα πολύ καιρό να δω τόσο παθιασμένο τον Τσαρτσαρή. Δεν είναι μόνο η καλή εμφάνιση αλλά η όλη ενέργεια που έβγαλε στο παρκέ...

ΥΓ1
Τα έχουν με τον Ζοτς οι Ιταλοί. Τον Πιανιτζιάνι δεν τον βλέπουν άραγε;

gatti said...

@pensierix: Ποιος δεν το χάρηκε; Ηταν νομίζω το πρώτο μεγάλο εκτός έδρας αποτέλεσμα υπό πίεση. Κι αυτό λέει πολλά. Βέβαια, έχεις απόλυτο δίκιο στην επισήμανσή σου πως η Σιένα δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά όταν είναι φαβορί. Αλλά νομίζω πως ακόμα κι αν ήταν έτοιμη ψυχολογικά, οι δικοί μας ήταν ακόμα πιο έτοιμοι. Οπως το λες: "Γυάλιζε το μάτι τους".

Κι εγώ θέλω να πάρουμε την πρόκριση στο τέταρτο παιχνίδι και να "καθαρίσουμε" τώρα που είμαστε "ζεστοί". Αλλά φοβάμαι πως η σειρά θα πάει και σε πέμπτο παιχνίδι στην Αθήνα με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχική μας υγεία...

Οι διαιτητές ήταν ανεκδιήγητοι. Αλλά ως συνήθως οι Ιταλοί κοιτάζουν μόνο τα καλά και συμφέροντα.

ΥΓ. Ο Κώστας ήταν "όλα τα λεφτά". Είχα πολύ καιρό να τον δω έτσι. Του στοίχισε προφανώς η εμφάνιση της περασμένης Πέμπτης (και αυτά που άκουσε, φαντάζομαι...).

ΥΓ1. Ο Πιανιτζάνι είναι απλά γελοίος!

paoad said...

Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τη σημασία του σημερινού διπλού.. Ο Παναθηναϊκός μας διέσυρε τη Σιενα σε μια έδρα αήττητη τα τελευταία δύο χρόνια, στις 25 Φλεβάρη η cska έφαγε 19 πόντους με κατεβασμένα τα χέρια και είπε κ ευχαριστώ. Μιλάμε για μια ομάδα που έχει στηρίξει όλο το παιχνίδι της στις διδαχές του αρχι-μαέστρου Ομπραντοβιτς, με σκυλίσια άμυνα κ συνεχής κίνηση στην επίθεση. Η σημερινή νίκη δεν είναι απλά μια πολύ μεγάλη νίκη, είναι νίκη τίτλου. Το μήνυμα εστάλη στους Ρώσους, γιατί οι άλλοι απλά δεν με ενδιαφέρουν.

Συγκλονιστική επιστροφή Τσαρτσαρη. Άργησε λίγο, αλλά βρίσκει ρυθμό στη κρισιμότερη περίοδο της σεζόν. Το ίδιο ισχύει και για τον Kill-Bill, ο οποίος τώρα θυμίζει τον Σπανούλη που στείλαμε στο ΝΒΑ.

Ρε Οσφπ, ούτε το αρχικαφενείο τη Ρεάλ δε μπορείτε να νικήσετε στην έδρα της και θέλετε και κούπα. Προσγειωθείτε λίγο.. Κ δε το λέω απλά για να πικάρω. Η Ρεάλ είναι η πιο αδύναμη ομάδα από τις 8 (ακόμα και από τη Παρτιζαν).

Γιώργος Τ. said...

5 χρόνια χωρίς Κυράστα... Πώς την θυμάμαι εκείνη την πρωταπριλιά.. Που ευχόμασταν όλα να ήταν ένα αστείο κι ας ξέραμε ότι δεν ήταν.. Αιώνια η μνήμη του..

Μπράβο στον Παναθηναϊκό.. Με δικαιώνει πάντα!! Επέμενα όλες αυτές τις μέρες ότι δεν τον φοβάμαι.. Θα κερδίσει και θα προκριθεί.. Μάλιστα, θεωρώ ότι 5ο παιχνίδι δεν θα γίνει..
*τι χαρτιά πέταξαν οι Ιταλοί?
*Καλό μήνα!!

Crazy Tourists said...

Δε μπορώ να πώ ότι ανησυχούσα ιδιαίτερα αλλά τέτοια εμφάνιση δεν την περίμενα...Ειδικά στον τομέα των ριμπάουντ!! Απίστευτα πράγματα!!!
Υπέροχη εμφάνιση!!

Τρελοτουρίστρια

zouk said...

Γεια σου γατονι.Μεγαλη νικη αν και δεν ειδα το παιχνιδι καταλαβα τι εγινε γιατι η ομαδα μπασκετ εχει παιχτες με προσωπικοτητα που ξερουν τι να κανουν στα δυσκολα.

Μακαρι να κερδισουμε και την Πεμπτη,αλλα σιγουρα θα ειναι πολυ διαφορετικο το παιχνιδι ειδικα μετα την μεγαλη διαφορα.Οι Ιταλοι θα τα δωσουν ολα για την νικη.

Καλο μηνα σε ολους

gatti said...

@paoad: Είναι όντως ΤΕΡΑΣΤΙΑ η σημασία του διπλού στη Σιένα. Είδαμε έναν Παναθηναϊκό από τα παλιά. Με άμυνα για σεμινάρια με παίκτες που έπαιζαν για την ομάδα, όλοι για έναν και ένας για όλους και με πάθος. Πολύ πάθος που στα τελευταία παιχνίδια οι παίκτες έδειχναν να το έχουν χάσει.

Συμφωνώ πως είναι και "μήνυμα" για την ΤΣΣΚΑ. Αρκεί βέβαια να υπάρξει συνέχεια και να μην γυρίσουμε στο ανορθόδοξο και χωρίς ισορροπία παιχνίδι που συνηθίζαμε τον τελευταίο καιρό.

Ο Τσαρτσαρής ήταν άρχοντας. Ο Σπανούλης πραγματικά έμοιαζε να είναι ο παλιός καλός Σπανούλης αλλά να σου πω την αλήθεια τον θεωρώ λίγο ως τον "Καραγκούνη του μπάσκετ". Είναι "ευχή και κατάρα" για την ομάδα. Οπότε προτιμώ να κρατάω επιφυλάξεις.

Ναι ρε γαμώτο, με την πιο αδύναμη ομάδα έπεσαν οι γαύροι. Κι εμάς μας έτυχε η αλλοπρόσαλλη η Σιένα. Δεν είναι άδικο;

gatti said...

@Γιώργος Τ.: Kι εγώ την θυμάμαι εκείνη την Πρωταπριλιά. Που ήθελα να είναι ψέμμα αυτό που άκουσα. Δεν ήταν όμως, δυστυχώς. Τόσο άδικο, τόσο νέος. Θα ζει πάντως στις καρδιές μας.

Με τον καλό Παναθηναϊκό ούτε εγώ φοβάμαι. Αλλά είχαμε πολύ καιρό να τον δούμε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Ελπίζω μόνο έτσι να τον βλέπουμε από εδώ και στο εξής!

gatti said...

@Crazy Tourists: To ίδιο κι εγώ. Με θορύβησε το 1-1 αλλά δεν με τρόμαξε. Το ήξερα ότι θα κάνουμε το διπλό. Αλλά τέτοια εμφάνιση ούτε εγώ την περίμενα! Μας έκαναν να παραμιλάμε!

Φιλιά, τρελοτουρίστι μου! :))

gatti said...

@zouk: Kαλώς τον! Ολα τα καλά χάνεις! Αυτό το ματς βρήκες να μην δεις;

Διαφορετικό θα είναι σίγουρα το παιχνίδι. Ούτε εμείς μπορούμε - ενδεχομένως - να πιάσουμε τον ίδιο ρυθμό, ούτε η Σιένα θα παίξει με τον ίδιο τρόπο. Θα γούσταρα όμως να καθαρίσουμε από σήμερα!

Καλό μήνα και σε σένα!