Tο Σάββατο, μπορείς;

Το Σάββατο, μπορείς;

Οχι, όχι...

Την Κυριακή, μπορείς;

Οχι, όχι...

Παρασκευή, μπορείς;

ΜΠΟΡΩ, ΜΠΟΡΩ. ΜΠΟΡΩ!!!

Αλλά δεν μπορώ εγώωωωω
(χοχοχο, χοχοχο)

Ρε τον άτιμο τον Χόχο, τι καψόνια είναι αυτά που κάνει στο ανθρωπάκι! Είπε κι αυτό (το ανθρωπάκι, ο Βαλβίδας ντε!) να το παίξει κομμάτι δύσκολος και να θέσει τους όρους του, εν όψει της υπογραφής νέου συμβολαίου, το συζήτησε και με τον μάνατζέρ του τον Ιμπάνιεθ να το καθυστερήσει το πράγμα για να δείξει ότι υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια και τελικά του γύρισε όλο μπούμερανγκ. Πού πας ρε ταλαίπωρο μυρμηγκάκι να τα βάλεις με τον μπράχτορα; Σαράντα χρόνια φούρναρης ο Κρόκους έχει "ψήσει" προπονητές και προπονητές. Πού να φτουρήσεις εσύ, έρμε; Από εκεί που νόμιζες ότι θα τον χορέψεις στο ταψί, σε έβαλε αυτός τιμωρία να στέκεσαι με το ένα πόδι ψηλά σαν τον πελεκάνο. Αμ, άμα δεν ήταν αυτός που είναι ο Κόκκαλης, θα κατάφερνε όσα έχει πετύχει μέχρι τώρα; Δεν πειράζει, θα μάθεις κι εσύ!

Μόνο που δεν έκλαψε που λες στη συνέντευξη Τύπου για το κύπελλο ο Βαλβίδας. Κι όχι τώρα όπως στην άλλη τη συνέντευξη, μετά το ματς με τον Θρασύβουλα. Tότε που πήγαν να τον ρωτήσουν για το συμβόλαιο και μπήκε μπροστά το μαντρόσκυλο ο Σάββας, ως άλλος Σάκης ο υδραυλικός και είπε: "προσωπικά ζητήματα, συζήτηση κομμένη" (δεν το είπε έτσι ακριβώς αλλά αυτό εννοούσε). Τώρα ήταν ο Βαλβίδας από μόνος του, που το ανακίνησε το θέμα. Χωρίς να χρειαστεί να το αναφέρουν οι ΑΡΔ.

Είπα - λέει - εγώ ότι δεν θέλω να μείνω; Πότε το είπα; Να μείνω θέλω. Kι όχι απλά θέλω. Θέλω και παραθέλω. Οσο τώρα γι΄ αυτά που έλεγε τόσο καιρό, "δεν ξέρω, θα δούμε, συζητάμε" και άλλες τέτοιες παπαριές, ξεχαστήκανε πάραυτα! Oσο δεν έρχεται η πρόταση από την Ισπανία και όσο το χρήμα που του δίνει ο θείος είναι ζεστό - ζεστό σαν φραντζόλα, τέτοιες εποχές κρίσης, μάλιστα, πού αλλού να πάει δηλαδή; Εδώ θέλει να μείνει και για να το καταφέρει θα πει και ένα τραγούδι από πάνω. Ακόμα και όλα αυτά που ακουγόντουσαν πως για να μείνει θέλει εγγυήσεις για μεγάλο μπάτζετ και παίκτες μεγάλου βεληνεκούς, στο χιόνι γραφτήκανε κι αυτά. Τι κι αν ο Χόχος έχει αρχίσει τον σχεδιασμό ερήμην του; Οπου νάναι θα αρχίσει να τα γυρίζει ο Βάσκος, να μου το θυμηθείτε.

Σαν να τον ακούω δηλαδή να το λέει: "Δεν ήθελα εγώ τον Ζαϊρί; Ποιος το λέει; ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΠΑΙΚΤΗΣ είναι! Μου κάνει! Κι ο Πάρντο τα ίδια. ΚΕΡΒΕΡΟΣ! Σάμπως ο Ζεβλάκοφ και ο Ντομί; ΠΑΙΧΤΑΡΑΔΕΣ είναι τα παλικάρια μου. Και ποιος σέντερ φορ κλάσης τώρα; Μια χαρά είναι και ο Αγγλος φοιτητής, ο Ντάρμπισαϊρ!". Κι εγώ τώρα εδώ, ένα δίκιο του δίνω του Κόκκαλη. Τι ένα δηλαδή; Βουνό το δίκιο του! Αν μη τι άλλο ο Χόχος ξέρει από μεταγραφές. Λογικό ήταν, λοιπόν, να το πάρει τελείως πάνω του το θέμα. Αν το άφηνε στον Βαλβίδα (και να τον κρατήσει δηλαδή...) θα του έφερνε πάλι κανα παλτό σαν τον Οσκαρ και θα δοκίμαζε με τις βδομάδες κανα σαπάκι σαν τον Αλόνσο. Ασε που θα του στοίχιζε ο κούκος αηδόνι. Ενώ τώρα; Και φτηνούς παίκτες παίρνει και τρύπες στην ομάδα κλείνει.

Αλλο θέμα όμως αυτό. Για την παραμονή του Βαλβίδα λέγαμε. Που το πήρε αλλιώς για να μη βρει. Σου λέει "κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει". Τι νομίζεις δηλαδή; Μόνο εμείς την έχουμε την παροιμία; Και να γυρίσω πίσω σου λέει πού θα πάω; Σε καμιά ομάδα της Πριμέρα που παλεύει για τη σωτηρία. Ενώ εδώ ΚΑΙ με θέλουν ΚΑΙ χρήμα καλό παίρνω ΚΑΙ στο Τσαμπιόνι θα παίξω (καλά, αυτό το τελευταίο ας μη το δέσει και κόμπο λέω εγώ, δυο προκριματικοί είναι αυτοί και ο γαύρος είναι κομμάτι άμαθος σε ευρωπαϊκούς αγώνες που παίζονται στα ίσια). Και να μην καταφέρει δηλαδή τίποτα του χρόνου, τουλάχιστον θα γυρίσει πίσω έχοντας κάνει ένα γερό κομπόδεμα.

Μπορεί όμως ο Βαλβίδας να θέλει τώρα να μείνει και να άλλαξε το τροπάρι, όμως το θέμα δεν είναι τι θέλει αυτός, αλλά τι θέλει ο θείος. Γιατί άμα ο θείος έχει πάρει ανάποδες, δεν το έχει σε τίποτα να του δώσει του μέρμηγκα μια κλοτσιά από εδώ μέχρι την Ιβηρική. Και επειδή βλάκας δεν είναι ο Βαλβίδας, το κατάλαβε και προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί. Τζάμπα προσπαθεί όμως λέω εγώ. Αμα το έχει πάρει απόφαση ο Χόχος εννοώ, τότε ό,τι γράφει δεν ξε-γράφει. Και ειδικά έτσι και χάσει το κύπελλο, θα πρέπει να αρχίσει ήδη να μαζεύει τα μπαγκάζια του.

Κι ας περιμένουνε οι γαύροι τώρα, μετά την δήλωση του Ισπανού, να κάνει ο Κόκκαλης το χρέος του και να τον κρατήσει. Αμα το έχει σκοπό να τον διώξει, θα το κάνει και δεν θα υπολογίσει τίποτα. Και τι να υπολογίσει δηλαδή; Με μια καλή μεταγραφή το κλείνει το στόμα των γαύρων για κανα εξάμηνο. Μόνο ο Βαλβίδας νομίζεις κάθεται στο ένα πόδι σαν τον Πέτρο, τον πελεκάνο της Μυκόνου; Ολος ο Ολυμπιακός, μια Μύκονος είναι!


Συνέντευξη τώρα δεν είχαμε μόνο στον γαύρο. Είχαμε και στην AEK. Mίλησε ο Ντούσκο για το κύπελλο. Από τα greeklish, τα break even, τα super crucial και τα super confidential (aka ξεπατοκάλαθο) περάσαμε στα χασαποσέρβικα, ουπς, λάθος, στα ελληνοσέρβικα. Εντάξει σέρβικα τώρα δεν μίλησε ο πρίγκιψ, αλλά και τα ελληνικά που μιλάει σαν σέρβικα είναι, οπότε;

Αυτός ο άνθρωπος τελικά να μου το θυμηθείτε θα αγιάσει στο τέλος. Αφού ακόμα κι εγώ έφτασα να νοιώθω συμπάθεια για πάρτη του, κάτι έχει γίνει, δεν μπορεί! Σκέφτομαι δηλαδή πόση αντοχή να διαθέτει αυτός ο Σέρβος Ιώβ; Πόση υπομονή ακόμα θα κάνει; Το τι έχουν δει τα μάτια του και το τι έχουν ακούσει τα αυτιά του αυτούς τους τρεις - τέσσερις τελευταίους μήνες στην ΑΕΚ δεν τα έχει ζήσει σε όλη του την καριέρα, ποδοσφαιρική και προπονητική μαζί. Κι όμως είναι ακόμα εκεί! Και υπομένει. Και επιμένει. Και περιμένει. Μέχρι πότε; Αγνωστο! Λες να έχει εγγυήσεις ότι θα έρθει ο Μελισσάν; Πώς; Πού; Πότε; Να πάρει ο Μελισσάν την ΑΕΚ ατιμασμένη και καταχρεωμένη; Και το πρώτο τώρα εδώ που τα λέμε δεν τον χαλάει και πολύ. Ισα ίσα που σε όσο μεγαλύτερο χάλι την βρει τόσο πιο εύκολο θα είναι να φανεί η διαφορά. Το δεύτερο, όμως, αυτό με τα χρέη, είναι που τον ζορίζει. Από χρέη ο τίγρης την θέλει καθαρή την ΑΕΚ. Ασπιλη και αμόλυντη. Τι τον πέρασες δηλαδή; Θα πληρώσει αυτός τις αμαρτίες άλλων; Τι; Από την δική του μεταβίβαση στον Τροχανά ξεκίνησαν οι αμαρτίες; Δεν θέλω χαζά!

Πάλι ξέφυγα όμως. Για τον πρίγκιπα σας έλεγα που έδωσε συνέντευξη εν όψει κυπέλλου και είπε πως εφτά χρόνια χωρίς τίτλο είναι πολλά για την ΑΕΚ. Και πως η κατάκτηση του τροπαίου είναι ο μεγάλος τους στόχος. Το ίδιο είπαν μια μέρα πριν οι Αργεντίνοι της ομάδας, ο Σκόκο και ο Σάχα. "Είναι πολύ σημαντικό τρόπαιο" λέει ο ένας, "να το πάρουμε για να γράψουμε ιστορία να μπούμε στο πάνθεον των παικτών της ΑΕΚ", λέει ο άλλος. Τι λέτε ωρέ;
Μιλάμε τώρα ότι τους έχει γίνει πλύση εγκεφάλου εκεί πέρα στην ΑΕΚ με αυτό το ρημάδι το κύπελλο. Τόσο πολύ δηλαδή, που έτσι και δεν το κερδίσουν ανησυχώ μη τους βρει κανα κακό στην υγεία τους. Αυτό το κύπελλο τώρα, είναι για τους ΑΕΚτζήδες ό,τι το κουδουνάκι για τα σκυλιά του Παβλόφ. Δεν χρειάζεται να το δουν. Και μόνο που ακούνε τη λέξη κύπελλο, αρχίζουν να τους τρέχουν τα σάλια. Αφού έχω την υποψία ότι μερικούς από αυτούς, σαν τον Τζιμπούρ ας πούμε, θα τους αφήσουνε ατάιστους μέχρι τον τελικό για να ορμήσουνε με περισσότερη τρέλα στο γήπεδο. Τώρα σε ποιον θα την ρίξει τη ροχάλα στον τελικό ο Τζιμπούρης, θα σας γελάσω. Αν ήταν αμυντικός, θα έλεγα πως θα την έριχνε στον Ντιόγο. Αλλά μιας και δεν είναι, βλέπω να την τρώει ο Αβραάμης.



Τώρα, βέβαια, εσείς περιμένετε να ασχοληθώ με τα παιδιά τα δικά μας, τα ζουμπουρλούδικα. Που είχανε πολυμετοχικό μίτινγκ και μετά είχανε και ΔΣ. Μαϊστα. Και τι θέλετε δηλαδή να σας πω; Είδατε εσείς να βγήκε καμιά είδηση; Η μόνη είδηση που βγήκε είναι αυτή που πρόσφερε βούτυρο στο ψωμί των ΑΡΔ που δεν γουστάρουν τον τεντά. Ζητήθηκε από τον Σουριναμέζο να εξηγήσει τους λόγους της αποτυχίας της ομάδας κι αυτός είπε ότι δεν δούλεψε με δικό του υλικό. Κι αυτό τώρα είναι αλήθεια σε ένα βαθμό, αλλά ποιος τους ακούει τους ΑΡΔ που θα αρχίσουν πάλι να λένε ότι από την μια αδειάζει τον Αντωνίου και από την άλλη εξευτελίζει τους παίκτες του.

Τώρα θα μου πεις, ποιος τεντάς; Ο Βγενόπουλος ήταν η είδηση. Που βγήκε και είπε ότι το μπάτζετ δεν έχει ταβάνι και ότι άμα ο Δήμος δεν δώσει τις απαραίτητες εγγυήσεις τότε η ομάδα θα φύγει από τον Βοτανικό και θα πάει αλλού να φτιάξει το γήπεδό της.

Ναι ε; Εγώ λέω να πάμε αύριο κιόλας να χτυπήσουμε τον Μέσι! Αφού έχουμε μπάτζετ απεριόριστο ας τον πάρουμε τον παιχταρά! ΄Η κάνουμε μεταγραφές, ή δεν κάνουμε! Κι αφού κάνει κόνξες ο Κακλαμάνης, ας φύγουμε από τον Βοτανικό κι ας πάμε να το χτίσουμε το γήπεδο όπου γουστάρουμε!

Βastaaaaa! O Bγενόπουλος ξέρει γιατί τα λέει αυτά που λέει το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε; Τα πιστεύουμε; Δυστυχώς πολλοί τα πιστεύουμε. Κι επειδή στο καπάκι βγήκε ο Τζίγγερ και άφησε αιχμές για την ενότητα και τον Βγενό, το βγάλαμε πάλι το συμπέρασμα. Ο ραλίστας με την τσιγκουνιά του δεν αφήνει την ομάδα να αλλάξει επίπεδο.

Coοlάρετε λέμε και μην παίρνουν τα μυαλά αέρα! Τον Παυλάρα τον ακούσατε να μιλήσει καθόλου; Γιατί δεν μίλησε νομίζεις; Με ποιον από τους δύο συμφωνεί αυτός; Και με τους δύο, με τον ένα, ή και με κανέναν σου λέω εγώ. Λογικό δεν είναι; Πώς να συμφωνήσουνε όλοι αυτοί και σε τι; Να φύγουνε από το Βοτανικό; Και να πάνε πού; Απλές εκβιαστικές κινήσεις προς τον Κακλαμάνη είναι αυτές. Εδώ χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να γίνει αυτό το πρότζεκτ και τώρα θα το εγκαταλείψουν για να πάνε αλλού; Επειδή πέταξε μια παρόλα εντυπωσιασμού ο Βγενό; Η πρώτη φορά είναι; Με τα λόγια λέει ο λαός χτίζω ανώγεια και κατώγεια. Τα έργα είναι το θέμα! Κι έπειτα είναι και το άλλο. Το μεγαλύτερο όπλο του Τζίγγερ είναι το γήπεδο. Θα το αφήσει να του φύγει μέσα από τα χέρια του; Πλάκα κάνουμε;

Ασε τώρα το μπάτζετ. Τι θα πει "χωρίς όριο"; Οτι αγοράζω όποιον θέλω; ΄Η μήπως ότι αν μου κάτσει μια καλή περίπτωση και χρειαστεί κάτι τις παραπάνω, θα το δώσω; Αυτό μάλιστα! Μπορεί να ισχύει. Αλλά μέχρι εκεί.

Και λογικό ήταν εδώ που τα λέμε που δεν πάρθηκε καμία απόφαση. Αφού τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Συζητήσεις θα γίνονται, σχεδιασμός επίσης. Αλλά έτσι και δεν οριστικοποιηθεί η θέση που θα κατακτήσει η ομάδα μέσα από τα πλέι οφ, αποφάσεις δεν πρόκειται να παρθούν. Γιατί άλλο μπερντέ θα ξοδέψουν έτσι και περάσει η ομάδα στα προκριματικά του Τσαμπιολί και άλλον έτσι και μείνει στο ΟΥΕΦΑ. Φως φανάρι δηλαδή πως εκεί πάει το πράγμα.

Κι αυτά τα περί στήριξης Τεν Κάτε κι αυτά βερεσέ τα ακούω. Ας χαθεί ο στόχος του Τσαμπιολί και σου λέω εγώ πού θα πάει η στήριξη. Ο Τζίγγερ θα του το πάει στο σπίτι το εισιτήριο για την Ολλανδία.

Οσο τώρα για την σκέψη τους να ενισχυθούν οι αρμοδιότητες του Πατέρα, σωστή, λογική και αναμενόμενη ήταν. Γιατί έτσι και τα πάρει στο κρανίο ο Φάδερ και τα βροντήξει, που δεν του φτάνει δηλαδή που τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά πρέπει να προσέχει πώς θα τα συμβιβάσει κι από πάνω ανάμεσα σε Γιαννακόπουλους, Τζίγγερ και Βγενό, τους βλέπω τους πολυμετοχικούς να τρέχουνε περισσότερο από ό,τι τρέχανε οι μέτοχοι της ΑΕΚ όταν τους παράτησε ο Ντέμης!

***

Scratch: Αν είναι δυνατόν λέει θέλει έναν τερματοφύλακα ο Τεν Κάτε! ΥΕS! YES!!!

Scratch 1: Τον Κυργιάκο τον γούσταρα πάντα και τον ήθελα στον Παναθηναϊκό. Τι με νοιάζει εμένα το οικονομικό του πρόβλημα με τον Τζίγγερ! Από χθες τον γουστάρω ακόμα περισσότερο!

Scratch 2: Mπραουδάκης στο "Goal": "Για μένα, λοιπόν, ούτε «ανήθικος» ούτε «εχθρός» είναι όποιος κι αν δημοσιοποιούσε αυτό, προηγούμενα ή επόμενα ενημερωτικά σημειώματα. Eίναι, απλώς, όντως AEKτζής..." (Oταν τα έλεγα εγώ...)

Scratch 3: Χλωμό το κόβω να έρθει ο Ανχελέρι. Μπορεί να μην υπάρχει κυρία Ανχελέρι, όπως υπήρξε κυρία Πεγεράνο, αλλά υπάρχει αμόρε. Και τι αμόρε! Vanessa Carbone, playmate Aργεντινής 2007. Ταμάμ για Ιταλία και Ρώμη είναι ο παίκτουρ και η παίκτρια! Aυτός για Λάτσιο κι αυτή για ...Domenica Sportiva!


Scratch 4: Γαύροι, τι σας έχω βρε! Μαρινάκι! Ναι, ναι, την Μαρίνα, την μεταφράστρια του Βαλβέρδε! Βρήκα φωτογραφία της. Του περυσινού καλοκαιριού μεν, αλλά από το ολότελα...

Kai greeklish exoume kai gallika exoume...

O enas (Thanopoulos) grafei epistoles sta greeklish (!!!) me polles agglikes le3eis anamesa (einai pio eukolo fainetai na zhtas lefta etsi). O allos (Notias) exei proti glossa ta agglika ki an milisei ellhnika tha einai auta twn Ellhnwn ths Astoria typou: "Epese to candli apo to roofi stin carpeta kai fona3ame tous fagiadorous". O tritos (Bajevic) milaei tsatra patra ellhnika - leme tora - me servikh profora. O allos (Tzimbour) brizei stis proponhseis sta gallika kai rwtaei o prigkips de3ia kai aristera na ma8ei ti eipe - siga mh tou poun kai ginei ths Vosnias...

Τelika auth den einai omada. Einai o OHE. M' aresei pou eipe o Valvidas stous paiktes tou pos "h AEK 8a matwsei gia na toys kerdisei sto Kypello ki autoi ka8ontai kai peopaizoun" - den to eipe etsi akrivws, alla auto ennoouse. Pas kala re murmhgaki? O monos logos pou mporei na matwsei h AEK einai apo to 3ylo poy 8a pai3oun osonoupw oloi meta3y tous ekei mesa...

***

Scratch: Deyterh Da Pipa sto voley apo ton akatonomasto. Wra einai na ta 3anaxwsei o Thanasis ston Agamez...

Scratch 1: Oyte to programma twn play - offs den mas ka8etai!!! Prwth agwnistikh sthn Toympa me ton PAOK "ftiagmeno" ki etsi kai katsei h strabh 8a ginoume mpourdelo me to "kalimera"...

Η μελωδία της ευτυχίας

H Onesta Grünestal, απόφοιτος ενός από τα καλύτερα παιδαγωγικά ινστιτούτα του κόσμου, αναλαμβάνει παιδαγωγός στο σπίτι του πολύτεκνου βαρώνου Krokus von Knochen που είχε 11 παιδιά. Ο βαρώνος που διηύθυνε επιτυχημένα μια μεγάλη αλυσίδα επιχειρήσεων με σύνεση αλλά και αυστηρότητα, στο θέμα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών του ήταν αρκετά χαλαρός. Τους είχε μεγάλη αδυναμία, τα κακομάθαινε, τους έκανε όλα τα χατίρια, τους αγόραζε ό,τι ήθελαν, δεν τα τιμωρούσε, παρά μόνο αν είχαν υποπέσει πάνω από τρεις φορές στο ίδιο παράπτωμα. Ηταν μάλιστα διατεθειμένος να τα συγχωρήσει άμεσα αν έδειχναν μεταμέλεια και ζητούσαν συγνώμη.


Τα παιδιά του βαρώνου ήταν 6 αγόρια και 5 κορίτσια. Τα ονόματα των αγοριών ήταν: Anton, Lucius, Matias, Freitag, Stier και Peter - Georg που ήταν και ο μεγαλύτερος από όλους. Τα κορίτσια ήταν οι: Louisa, Fernanda, Bubu, Abra και Violeta που ήταν και η πιο ατίθαση. Οταν η Onesta έφτασε στο σπίτι τα παιδιά την αντιμετώπισαν εχθρικά. Καθώς προσπάθησε να τα βάλει σε τάξη, εκείνα επιχείρησαν αμέσως να της κάνουν τη ζωή δύσκολη. Η πρώτη τους ομαδική έξοδος - εκδρομή εκτός πόλης ήταν μια καταστροφή. Ο Anton έπεσε και έσπασε το χέρι του, ο Stier τσακώθηκε με μια παρέα που πείραξε την Violeta και κληρονόμησε μια μπουνιά στη μύτη που άνοιξε και άρχισε να τρέχει αίματα, η Αbra παραπάτησε και πέφτοντας έγδαρε τα γόνατά της και ο Lucious απομακρύνθηκε από τους υπόλοιπους, χάθηκε και δεν κατάφεραν να τον βρουν παρά μόνο όταν έπεσε η νύχτα.


Οταν επέστρεψαν στο σπίτι και ο βαρώνος είδε τα παιδιά του σ΄ αυτά τα χάλια και πληροφορήθηκε τι έγινε, εξοργίστηκε. Μίλησε πολύ άσχημα στην Onesta και η πρώτη του σκέψη ήταν να την διώξει άμεσα. Ομως εκείνη δεν φοβήθηκε την οργή του. Του απάντησε με θάρρος πως αν κάποιος φταίει για το πάθημα των παιδιών του είναι ο ίδιος. Γιατί ουδέποτε φρόντισε να τα διαπαιδαγωγήσει σωστά, ποτέ δεν τους μίλησε αυστηρά, δεν τους έμαθε τρόπους με αποτέλεσμα μόλις απομακρύνονται από το σπίτι τους να συμπεριφέρονται σαν άγριοι και να αντιμετωπίζουν δικαιολογημένα την χλεύη του κόσμου. Ο βαρώνος σκέφτηκε τελικά να δώσει τόπο στην οργή και χρόνο στην Οnesta. Δεν του άρεσαν αυτά που του είπε, αλλά κατά βάθος γνώριζε πως έχει δίκιο. Της έδωσε λοιπόν άλλη μια ευκαιρία. Με τον καιρό τα παιδιά σταμάτησαν να είναι εχθρικά απέναντι στην Οnesta. Αναγνώρισαν πως ήταν δίκαιη, δεν τα επιτιμούσε παρά μόνο αν έκαναν κάτι που ήταν πράγματι κακό. Ο Peter - Georg που πρώτος αντιλήφθηκε πως η Οnesta έκανε πολύ καλή δουλειά, έδωσε το σύνθημα στα υπόλοιπα παιδιά να γίνουν φιλικά απέναντί της. Ομως, ακόμα κι αν δεν έπαιρνε ο μεγαλύτερος γιος την πρωτοβουλία, το κλίμα είχε έτσι κι αλλιώς αντιστραφεί. Σε λίγους μήνες όλοι έφτασαν να την λατρεύουν. Ενοιωθαν πως γίνονται καλύτεροι με τις συμβουλές και τις νουθεσίες της, προόδευαν στα μαθήματά τους, στα σπορ και στις τέχνες, αρίστευαν παντού. Ολα τα παιδιά την εμπιστεύονταν και πειθαρχούσαν στην Οnesta εκτός από ένα. Την Violeta. H ατίθαση και ζωηρή κοπέλα δεν ήθελε να μπει σε καλούπια. Πίστευε πως η Onesta την αντιπαθεί, γι΄ αυτό έκανε ό,τι μπορούσε για να την εκνευρίσει. Και όταν η παιδαγωγός την έστελνε για τιμωρία στο δωμάτιό της πίστευε ότι το κάνει επειδή την ζηλεύει γιατί ομολογουμένως η Violeta ήταν πολύ όμορφη.



Οταν τα επεισόδια με τη Violeta αυξήθηκαν και κάποια στιγμή σε έναν από τους καβγάδες τους η κοπέλα πήρε από το γραφείο του πατέρα της και πέταξε στην Ονέστα ένα βαρύ press papier, που παραλίγο να την τραυματίσει, η παιδαγωγός αναγκάστηκε να μιλήσει στον βαρώνο. Εκείνος είχε άλλες σκοτούρες στο μυαλό του, ωστόσο την άκουσε προσεκτικά και της είπε να κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο. Πλησίαζε μια μεγάλη δεξίωση στο παλάτι των von Knochen όπου θα παρευρίσκονταν επιχειρηματίες και διπλωμάτες από την Πορτογαλία και η Onesta είχε διδάξει στα παιδιά κάποια τραγούδια που ήθελε να τραγουδήσουν για να κάνουν καλή εντύπωση. Η παιδαγωγός είχε αποφασίσει να μην επιτρέψει στη Violeta να πάρει μέρος στη χορωδία, παρόλο που είχε πάρει μέρος κανονικά σε όλες τις πρόβες που είχαν γίνει πριν από το μεταξύ τους επεισόδιο και το ανακοίνωσε στον βαρώνο. Εκείνος συμφώνησε μαζί της. Ομως, μία μόλις μέρα αργότερα, λύγισε από τα δακρυσμένα μάτια της αγαπημένης του κόρης, ξέχασε τη συμφωνία του με την Onesta και ζήτησε από την παιδαγωγό να την συμπεριλάβει κανονικά στην χορωδία.


Η Onesta υπάκουσε στις εντολές του χωρίς να αντιδράσει δέχτηκε τη Violeta στη χορωδία κι εκείνη έδωσε τον καλύτερο εαυτό της. Τα παιδιά τραγούδησαν με ιδιαίτερο κέφι πέντε υπέροχα τραγούδια και πραγματικά μάγεψαν τους καλεσμένους τους. Ο βαρώνος παρακολουθούσε τα παιδιά του γεμάτος καμάρι, ενώ οι ξένοι διπλωμάτες του έδιναν συγχαρητήρια. Η Onesta ακούραστη και λαμπερή έκανε ό,τι μπορούσε για να αφήσουν τα παιδιά τις καλύτερες εντυπώσεις και ο βαρώνος άρχισε ξαφνικά να την βλέπει διαφορετικά. Κάτι σκίρτησε μέσα του, είχε μείνει πολλά χρόνια μόνος, από όλες τις ερωτικές περιπέτειες των τελευταίων χρόνων καμία δεν άξιζε ιδιαίτερης προσοχής. Ομως, η Onesta έμοιαζε διαφορετική. Σοβαρή, ειλικρινής, καλλιεργημένη, ταλαντούχα, είχε καταφέρει να μεταμορφώσει τα ατίθασα παιδιά του σε μικρούς κυρίους και κυρίες που έπαιρναν από παντού επαίνους.


Ο βαρώνος ήταν άνθρωπος των γρήγορων αποφάσεων. Δεν χρειαζόταν να το σκεφτεί πολύ. Το ίδιο κιόλας βράδυ είπε στην Onesta ότι θέλει να μείνει για πάντα κοντά του και κοντά στα παιδιά του. Η Onesta που όλο αυτό τον καιρό τον είχε συμπαθήσει και είχε αρχίσει κι αυτή να τρέφει αισθήματα για τον βαρώνο είδε θετικά την πρότασή του. Παράλληλα όμως αισθάνθηκε πως για να πει το οριστικό "ναι" θα έπρεπε να λυθούν κάποια ζητήματα. Το ένα ήταν το θέμα της Violeta. Αν επρόκειτο να μείνει στο σπίτι του βαρώνου ως κυρία του σπιτιού θα έπρεπε να έχει την απόλυτη δικαιοδοσία πάνω στα παιδιά και να μην επιβάλλει τιμωρίες που στη συνέχεια θα ακυρώνονταν από τον ίδιο. Ο βαρώνος είπε ότι θα το σκεφτεί. Στη συνέχεια όμως του ζήτησε κάτι ακόμα. Ο βαρώνος ήταν αρκετά μεγαλύτερός της και είχε ήδη 11 παιδιά. Η ίδια όμως ήταν νέα και όσο κι αν αγαπούσε τα παιδιά του ήθελε να αποκτήσει και δικά της. Ο von Κnochen όμως σ΄ αυτό ήταν απόλυτος: "Αυτά είναι τα παιδιά μου, τα λατρεύω, μου φτάνουν, δεν θέλω να αποκτήσω άλλα. Και στο συγκεκριμένο θέμα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξω γνώμη". Η Onesta πληγώθηκε. Πληγώθηκε πολύ. Του είπε απλά πως θα σκεφτεί την πρότασή του και θα του απαντήσει. Οι ημέρες περνούσαν αλλά η Οnesta δεν έδινε την απάντησή της. Εβλεπε και ξαναέβλεπε τον βαρώνο, αλλά απέφευγε να μιλήσει μαζί του για το φλέγον αυτό θέμα. Δεν μπορούσε να διανοηθεί πως έλεγε ότι την αγαπάει κι όμως δεν ήταν διατεθειμένος να της προσφέρει αυτό που του ζητούσε. Να μεταγγίσει νέο αίμα στην οικογένεια των von Knochen. Νέο αίμα που θα έκανε τη δυναστεία του Krokus ακόμα μεγαλύτερη! Κι αυτός της το αρνιόταν!


Ομως, και ο βαρώνος σιγά σιγά άρχισε να θυμώνει. Οποιαδήποτε άλλη στη θέση της θα δεχόταν την πρότασή του ευθύς αμέσως. Είχε γνωρίσει πολλές γυναίκες στη ζωή του κι όσο κι αν για τον ίδιο ήταν απλά περαστικές, για εκείνες η σχέση μαζί του υπήρξε καταλυτική. Η προσωπικότητά του τις είχε σημαδέψει. Οι περισσότερες θα έτρεχαν ακόμα και τώρα στο πρώτο του νεύμα, κάποιες άλλες είχαν παρατήσει ακόμα και τους άνδρες τους για να βρεθούν κοντά του. Oπως η κοντέσα Dusanna, που παρά τον επεισοδιακό χωρισμό τους, επέστρεψε ξανά κοντά του για δεύτερη φορά μέχρι να το πάρει απόφαση πως ήταν διατεθειμένος να της προσφέρει ανέσεις, αλλά όχι και την καρδιά του και να φύγει μακριά του απογοητευμένη και περιπλανώμενη μέχρι να καταλήξει στον παλιό της έρωτα, κόμη Gelb Adler που όμως δεν την δέχτηκε πίσω με την ίδια θέρμη του παρελθόντος. ΄Η ακόμα εκείνη η παλιά πιστή υπηρετριούλα του, η κόρη του βαλέ* του, η Niki που του δόθηκε ολοκληρωτικά χωρίς να ζητήσει τίποτα και που όταν την έδιωξε έχασε τα λογικά της, έτρεξε προς τον λόφο Ardettus φωνάζοντας ακατάληπτες λέξεις και φράσεις, όπως: "Duros ήσουν πάντα άρχοντά μου, Duros!".

΄Η όπως η παλιά γραμματέας του, Limon Zitrone, που παράτησε τον άντρα της, τον συνοριακό φρουρό Blond χωρίς να υπολογίσει τη γενική κατακραυγή και έτρεξε κοντά του μόλις της το ζήτησε. Καθώς το θυμήθηκε ο von Knochen ένα πικρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του. "Εκείνη χάλασε τη ζωή της για μένα κι εγώ την πέταξα σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Και βάζω στοίχημα ότι αν της το ξαναζητήσω θα τρέξει πάλι κοντά μου", σκέφτηκε.

Και τώρα η Onesta. Να της προσφέρει όσα δεν πρόσφερε ποτέ σε καμία και αυτή να κάνει και τη δύσκολη. Ο βαρώνος σηκώθηκε από το γραφείο του, άναψε ένα πούρο και μονολόγησε: "Δύο εβδομάδες. Δύο εβδομάδες διορία σου δίνω Onesta. Oύτε μέρα παραπάνω".

***

Aγνωστες λέξεις

Grünestal: Πράσινη κοιλάδα
Κrokus: Kρόκος
Κnochen: Kόκκαλο
Ζitrone: Λεμόνι
Gelb: Κίτρινος
Adler: Aετός
Stier: Tαύρος
Freitag: Παρασκευή
Bubu: (Ελα, που χρειάζεστε μετάφραση για την Μπουμπού)

* Βαλές: (Αλε)Φάντης

Τους ...ζυγούς κρύψατε!

Και μετά από τα αρνιά και τα κοκορέτσια, έρχεται το μαρτύριο της ...ζυγαριάς! Να ανεβείς ή να μην ανεβείς; Κι αν δεν ανεβείς τι θα πετύχεις; Θα γλιτώσεις κάτι; Σάμπως δεν το ξέρεις από μόνος σου τι θα δείξει; Λες να σου κάνει σκόντο; Σιγά! Η ζυγαριά δεν ξέρει από τέτοια τερτίπια. Είναι φαν της αλήθειας. Δεν ξέρει να λέει ψέμματα. Αν δεν ανεβείς το πολύ - πολύ να γλιτώσεις την ψυχική οδύνη. Για πόσο όμως; Το καλοκαίρι πλησιάζει. Και μαζί τα πρώτα μπάνια. Κι έτσι και του έδωσες και κατάλαβε το Πάσχα τώρα θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις. Γιατί ακόμα κι αν αποφύγεις το ζύγισμα, κατά βάθος μέσα σου θα το ξέρεις ότι την έκανες την κουτσουκέλα. Κι αν εσύ θέλεις να το παίξεις στρουθοκάμηλος και να βουτήξεις το κεφάλι στην άμμο, θεωρώντας πως αν δεν βλέπεις τι γράφει η ζυγαριά αυτό δεν υπάρχει κιόλας, θα στο θυμίζουνε άλλα πράγματα. Θα στο θυμίζει το λαχάνιασμα που δεν το είχες πριν, θα στο θυμίσει ένα ρούχο που ήταν στενό και έμπαινες μέσα με το ζόρι και τώρα δεν την παλεύεις καν.


Και πάλι όμως ένα χρονικό περιθώριο το έχεις. Αν δηλαδή δεν το ρίχνεις στη μασαμπούκα όλο το χρόνο και παρεκτρέπεσαι μόνο αυτές τις γιορτινές μέρες - άσε που εδώ που τα λέμε έτσι και μασαμπουκιάζεις όλο το χρόνο δεν τίθεται καν ζήτημα, γιατί πολύ απλά δεν ασχολείσαι με το θέμα, φοβάται ο βρεγμένος τη βροχή; - πόσα να έχεις μαζέψει; Δύο κιλά; Τρία; Παραπάνω δεν είναι. Εχεις λοιπόν όλο το χρόνο στη διάθεσή σου μέχρι το καλοκαίρι να τα ρίξεις. Μόλις μπεις ξανά στους ρυθμούς σου και προσέξεις λίγο, θα έρθεις στα ίσια σου. Μα σε δυο εβδομάδες, μα σε τρεις, μέσα Μαϊου το αργότερο, λογικά θα είσαι όπως πριν.

Αυτό όμως είναι το σημείο - κλειδί. Ο χρόνος. Που και πάλι δεν είναι πολύς, το καταλαβαίνεις αυτό από την τηλεόραση. Μόλις δείξει το Star τον πρώτο κώλο και την πρώτη παραλία, ξέρεις ότι ήρθε το καλοκαίρι. Κανόνας αυτό. Δεν πα να κάνει κόνξες ο καιρός και να είναι μία κρύο μία ζέστη; Δε πα να βρέχει εκεί που έχεις ετοιμαστεί να φορέσεις το πεδιλάκι; Ο,τι και να κάνει ο καιρός, πόσο ακόμα θα σε ταλαιπωρήσει; Τα ψωμιά της κακοκαιρίας είναι λίγα. Κι όσο για τον πρώτο κώλο τώρα το Star τον έχει δείξει προ πολλού. Εδώ άρχισαν να δείχνουν κώλους και τα άλλα κανάλια.

Αυτός, όμως, που λέγαμε παραπάνω, ο χρόνος ντε, είναι ο μόνος που δεν έχουν οι ποδοσφαιριστές (ε ναι, πάλι εκεί θα το πήγαινα, αμφέβαλες;). Με τη ζυγαριά θα τους περιμένουν οι προπονητές και οι γυμναστές για να δουν αν τήρησαν τις συμβουλές τους ή αν έπεσαν με τα μούτρα στο αρνί και το κοκορέτσι. Και έτσι και έκαναν τη βουτιά τους στα γαρδουμπάκια ουαί κι αλίμονο.

Μιλάμε τώρα ότι οι προπονητές δεν δείχνουν καμία συμπόνοια. Καμία κατανόηση. Κι ας είναι Αγιες μέρες κι ας τις τιμάμε τις γιορτές μας στην Ελλάδα. Κι ας είναι αυτονόητο ότι έτσι και μείνει κανείς στην Ελλάδα το Πάσχα και δεν την κάνει για εξωτικούς προορισμούς πολύ δύσκολα θα αντισταθεί στον πειρασμό. Και άγιος να είναι θα τον κολάσουνε. Πού θα πάει τώρα ένας ποδοσφαιριστής - φίρμα να κάνει Πάσχα και δεν θα τον μπουκώσουνε στο φαϊ; Στις Σπέτσες, λέει, πήγανε ο Γκαλέτι με τον Λέτο να περάσουνε το Πάσχα και έγινε το έλα να δεις από τους οπαδούς του γαύρου. Σκέτο πανηγύρι! Ενα μεζέ να έπαιρναν από κάθε γαυροπαρέα (κι εδώ που τα λέμε πώς να πουν όχι;) το δίκιλο το έχουνε στο τσεπάκι. Και χωρίς να το πάρουνε πρέφα μάλιστα! Αλλά πού να καταλάβει από αυτά ο Βαλβίδας; Επειδή δηλαδή έμεινε κι αυτός Ελλάδα και έκανε διακοπές στα Χανιά; Επειδή έμαθε πα να πει από πρώτο χέρι τι θα πει ελληνική φιλοξενία και επειδή λογικά όλοι θα επιχείρησαν να τον μπουκώσουν στο φαϊ μέσα στις γιορτές; Πλάκα κάνουμε; Δεν τον έχετε δει πώς είναι; Σαν σπίνος! Ποιο αρνί τώρα και ποιο κοκορέτσι; Σιγά μην έφαγε! Αυτός με τίποτα σπόρους θα τρέφεται. Πού να δείξει λοιπόν κατανόηση;

Αν όμως ο Βαλβίδας δεν μπορεί να δείξει κατανόηση, γιατί δεν είναι η φτιάξη του να είναι φαγανιάρης, του τεντά είναι και παραείναι. Γιατί όσο να το κάνεις, αδύνατο δεν τον λες. Τα έχει τα πιασιματάκια του. Κι αφού τα έχει τα πιασιματάκια του, πάει να πει ότι το τρώει όλο το φαγητό του. Και το φχαριστιέται κιόλας. Αφού λοιπόν το φχαριστιέσαι κύριε Τεντά μου, πώς γυρνάς και λες στους παίκτες σου ότι θα τους περιμένεις με τη ζυγαριά στο χέρι; Κι όχι μόνο αυτό αλλά θα τους ρίξεις κι ένα χιλιάρικο ευρώπουλα πρόστιμο αν κάποιος βρεθεί πιο βαρύς από το κανονικό; Καλά αυτό τώρα με τα πρόστιμα στην Πανάθα έχει παραγίνει. Πρόστιμο για τον Αρτέμη Μάτσα της ομάδας που κάνει τις διαρροές στους ΑΡΔ, πρόστιμο για την κακή απόδοση, πρόστιμο για το φαϊ, όλο το συμβόλαιό τους στα πρόστιμα θα το φάνε οι παίκτες. Αλλο θέμα όμως αυτό, ξεφύγαμε. Για το φαγητό λέγαμε και τους παίκτες που τυχόν θα πιαστούν υπέρβαροι.


Εγώ πάντως λέω ότι το μέτρο αυτό κακό δεν είναι. Είναι τα πλέι οφ μπροστά, επαγγελματίας είσαι κύριε, να φας αλλά με μέτρο. Δεν σου επιτρέπεται να αφεθείς και να ξεφύγεις. Αλλά από την άλλη μεριά για να είναι και δίκαιο θα πρέπει να ισχύει για όλους. Πώς ζήτησε ο τεντάς τότε που έχασαν οι παίκτες από τον Αστερία να ισχύσει το πρόστιμο και για τον ίδιο και τον Αντωνίου; Ετσι πρέπει να γίνει και τώρα. Να ζυγιστούνε κι αυτοί. Δηλαδή έτσι όπως τον κόβεις εσύ τον Αντωνίου πόσο πιθανό το έχεις να μην χλαπάκιασε παραπάνω από το κανονικό το Πάσχα; Ούτε μία στο εκατομμύριο σου λέω εγώ. Μήπως ο τεντάς; Λες να μη τα έφαγε κι αυτός τα κοψίδια του; Να ζυγιστούνε λοιπόν οι παίκτες. Και να πληρώσουν πρόστιμο αν τυχόν είναι υπέρβαροι. Αλλά να ζυγιστεί και το τεχνικό τιμ και ο διευθυντής ποδοσφαίρου. Και όχι να τη σκαπουλάρει όπως έγινε με το πρόστιμο για την κακή απόδοση. Αν το έριξε στη μασαμπούκα να πληρώσει κι αυτός! Αυτό είναι το σωστό!

- Εχω ένα βάρος στο στομάχι...
- Μήπως φάγατε πολύ το Πάσχα;

Μήπως πρέπει να ζυγίσω και τον κ. Πατέρα;

Scratch: Tώρα δηλαδή αυτόν τον Ρουκάβινα, έτσι και βρεθεί πάνω από τα κιλά του, αντί να πανηγυρίζετε θα του ρίξετε και πρόστιμο από πάνω; Αμαρτία από τον θεό είναι! Σα να κλέβεις εκκλησία ένα πράγμα!

Scratch 1: Αν έφαγε παραπάνω ο Κροάτης δεν το ξέρω. Κατά πως διάβασα πάντως στα μπυρόνια του έδωσε και κατάλαβε. Αλκοτέστ του έκαναν στην πατρίδα του που πήγε για το Πάσχα και τον βρήκαν "τσιμπημένο". Και δικαιολογήθηκε ότι μπερδεύτηκε επειδή στην Ελλάδα το επιτρεπτό όριο είναι μεγαλύτερο. Κι εγώ τώρα έμεινα με την απορία: Πώς το κατάλαβε δηλαδή ότι ήταν μέσα στα επιτρεπτά ελληνικά όρια; Πόσες φορές και πόσο έχει πιει;

Και Ιακουίντα έχω, λέγετε...

Παρέλαση. Μάλιστα, παρέλαση ονομάτων έχουμε κάθε μέρα στις φυλλάδες για τους παίκτες οι οποίοι ενδιαφέρουν τον Παναθηναϊκό. Πραγματικά τώρα αυτό το φετινό χάλι δεν έχει προηγούμενο. Η μισή Ευρώπη και ολόκληρη η ποδοσφαιρική Λατινική Αμερική έχει περάσει από τα πρωτοσέλιδα ότι τάχα μου ενδιαφέρει την Πανάθα. Και όχι μόνο ότι την ενδιαφέρει αλλά συζητά κιόλας μαζί της. Κι όταν τώρα σου λέω για πρωτοσέλιδα δεν αναφέρομαι ας πούμε στη "Γάτα" που έτσι κι αλλιώς δεν κάνει άλλη δουλειά χειμώνα - καλοκαίρι. Ούτε καν στις οπαδικές εφημερίδες που λογικό είναι να θέλουν να κρατήσουν ψηλά το φρόνημα των οπαδών πουλώντας ελπίδα. Μιλάμε τώρα ότι ακόμα και οι "αντικειμενικές" την ίδια βιόλα βαράνε. Και όταν τώρα λέμε για παρέλαση ονομάτων δεν λέμε για ό,τι κι ό,τι, ούτε για δευτέρας διαλογής ούτε για σαπάκια. Μιλάμε για την Μικτή Κόσμου. Καθότι ο πολυμετοχικός έχει χρήμα να σπρώξει στην αγορά και κατά πώς φαίνεται θα είναι ο μόνος που θα σπρώξει χρήμα, αφού ο Χόχος μάλλον έχει αποκτήσει καβούρια στις τσέπες και τείνει να γίνει χειρότερη καβουρομάνα από τους Βαρδινογιάννηδες.

Κι αφού έχει χρήμα να σπρώξει και το έχει ανακοινώσει κιόλας ότι θα φέρει παίκτες κλάσης, οι εφημερίδες κινούνται ανάλογα. Τι Ιακουίντα, τι Σισέ, τι Κάριου, τι Τόμασον, Κράνιτσαρ, Λεβαντόφσκι, Ανχελέρι, Νιλμάρ, Πουιγκρενιέ, ό,τι όνομα κι αν ψάχνεις στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού θα το βρεις. Κι από τη μια μεριά τώρα το καταλαβαίνω. Κάθε χρόνο έτσι κι αλλιώς οι φυλλάδες πουλάνε ελπίδα. Και η ελπίδα είναι τζάμπα. Απλώς φέτος άρχισαν από Απρίλη μήνα. Τι να κάνουν κι αυτές; Λογικόν! Ο γαύρος πήρε νωρίς νωρίς το πρωτάθλημα, αλλά έχει θέμα να συντηρηθεί. Εχει μπροστά του το κύπελλο, είναι και η υπογραφή του Βαλβίδα στη μέση, οπότε τσουλάει το πράγμα. Η ΑΕΚ πάλι έχει επίσης μπροστά της το κύπελλο, κάνει και μια - δυο ψευτοδοκιμές ο πρίγκιψ, πέφτει κανα μπουκέτο στην προπόνηση, κάνει τα τσαλιμάκια του ο Εντίνιο, έχεις κι εκεί να ασχοληθείς. Τα ΠΑΟΚια πάλι τα πάνε καλύτερα του αναμενομένου. Δεύτερη θέση στη βαθμολογία, πρώτη στην ειδική βαθμολογία των πλέι οφ, άνοιξε πάλι η όρεξη για το Τσαμπιολί, έχουνε αρχίσει τα όνειρα.

Στην Πανάθα όμως; Πόσο καιρό δηλαδή να ασχολείσαι με τις διαρροές στα αποδυτήρια; Να τα γράψεις μία, να τα γράψεις δύο, ε κάπου κουράζει το πράγμα. Κι όχι τώρα ότι αν θες δεν βρίσκεις θέματα. Αυτό το τελευταίο ας πούμε που είπε ο τεντάς, ότι στην ομάδα θα μείνουν μόνο οι νικητές. Δεν είναι αυτό θέμα προς ανάλυση; Οχι δηλαδή για σκέψου το! Ετσι και μείνουν στην ομάδα μόνο οι νικητές, μιλάμε ότι θα πρέπει να το κλείσουμε το μαγαζί. Γιατί από όσους έχεις τώρα στην ομάδα πόσοι είναι οι νικητές; Θα πρέπει να φύγει το μισό ρόστερ (μη σου πω τα δύο τρίτα). Αλλο θέμα όμως αυτό, άστο στην άκρη πονάει. Ασε που είναι αρνητικό. Και ο οπαδός για να πάρει λίγο τα πάνω του, να γελάσει το χειλάκι του, ειδικά ο οπαδός της Πανάθας που από τα μέσα Μάρτη έμεινε εκτός όλων των στόχων, δεν θέλει να ακούει άλλο αρνητικά πράγματα. Θέλει αισιοδοξία.


Κι εδώ τώρα αναλαμβάνουν δράση οι ΑΡΔ. Αισιοδοξία θέλεις; Οση θέλεις! Αραδιάζουν εκεί πέρα μια ντουζίνα (και δυο και τρεις μη σου πω) ποδοσφαιριστές και αρχίζει να γίνεται το τζέρτζελο. Διαβάζει ο οπαδός, λέει το μακρύ του και το κοντό του, παίρνει τηλέφωνο στα ραδιόφωνα και πετάει την παπαριά του, γράφει στα φόρα, γράφει στα blog (καλή ώρα), συζητάει στον καφενέ και την καφετέρια με τον φίλο του κα τον γνωστό του, έχει ρε παιδί μου να ασχολείται με κάτι ευχάριστο. Κι έτσι και οι εφημερίδες έχουν την ησυχία τους (και πουλάνε και τα φύλλα τους).

Οτι τώρα όλα αυτά που ακούγονται είναι απλώς φούμαρα δεν κάθεται ο άλλος να το σκεφτεί. Είτε γιατί δεν έχει μυαλό, είτε γιατί δεν θέλει να το χρησιμοποιήσει. Γιατί, για σταθείτε ρε παλικάρια. Καλά κι ωραία όλα αυτά για να ονειρευόμαστε, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λίγο και τη λογική. Εμαθε λέει για την πρόταση ο Κράνιτσαρ και είναι αρνητικός. ΄Η έμαθε για την πρόταση ο Πιζάρο και το σκέφτεται. Να σκεφτεί τι; Από τώρα; Πλάκα κάνουμε; Ποιος θα σκεφτεί και ποιος θα αποφασίσει από τώρα; Και δεν είναι μόνο ότι ο άλλος, ειδικά αν είναι όνομα δεν αφήνει εύκολα ένα προηγμένο πρωτάθλημα για να έρθει στην Ψωροκώσταινα. Είναι και που δεν ξέρουμε ακόμα πού θα παίζει του χρόνου ο Παναθηναϊκός. Να του πει δηλαδή του κάθε φιρμάτου παίκτη τι; Θα παίζει στο Τσαμπιόνι ή θα παίζει στο ΟΥΕΦΑ (σ΄ αυτό το Europa League όπως λέγεται). Γιατί αλλιώς θα τη δει την πρόταση ο άλλος αν παίξει στο Τσαμπιόνι κι αλλιώς στο ΟΥΕΦΑ (όσο αναβαθμισμένο αν είναι φέτος). Και πρόσεξε τώρα. Δεν σου λέω εγώ ότι μπορεί και ο πολυμετοχικός να αλλάξει γνώμη και να μη ρίξει χρήμα αν δεν βγει στο Τσαμπιόνι. Εγώ σου υπολογίζω ότι θα μείνει σταθερός στις απόψεις του, ότι το χρήμα θα ξοδευτεί είτε βγούμε στο Τσαμπιόνι είτε όχι (κι ας αμφιβάλλω).

Είναι όμως δυνατόν ο άλλος να σου απαντήσει αμέσως; Δεν θα το σκεφτεί το πράγμα; Αν είναι μεγάλος παίκτης μόνο τη δική σου πρόταση θα έχει; Θα έχει άλλες δυο- τρεις. Δεν θα τις εξετάσει αυτές; Και μη νομίζεις τώρα ότι και αυτά τα 25 μύρια είναι πολλά λεφτά. Αν θέλεις να πάρεις τρεις παίκτες καλούς ίσαμε που μπορεί και να μην φτάνουν.

Γι΄ αυτό κράτησε και μικρότερο καλάθι και μην πολυενθουσιάζεσαι. Επειτα είναι και το άλλο. Ακόμα κι αν ισχύουν κάποια από τα ονόματα, η άφιξη του ενός θα βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση και με την αποδέσμευση κάποιου άλλου. Κι εκεί τα πράγματα είναι κομμάτι ζόρικα. Γιατί βλέπεις πέρσι ο πολυμετοχικός που ήταν και κουβαρντάς τα έσπρωξε γερά και φρόντισε να τους ...κατοχυρώσει όλους τους παίκτες του. Με αποτέλεσμα τώρα να είναι ο ίδιος εγκλωβισμένος στα συμβόλαιά τους. Γιατί άμα κάνεις στον καθένα τρία και τέσσερα χρόνια συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές πάνω από μια πεντακοσαρούμπα χιλιάδες ευρώπουλα ή έστω λίγο παρακάτω ο άλλος δεν είναι μαλάκας να φύγει, αν δεν βρει ανάλογο συμβόλαιο. Θα κάτσει πάνω σ΄ αυτό που έχει και είναι και πολύ λογικό να το κάνει εδώ που τα λέμε. Αρα; Αρα, δεν μπορεί ο πολυμετοχικός να σκάσει του κόσμου το χρήμα για να φέρει κάποιους παίκτες και να σκάσει άλλο τόσο για να σπάσει τα συμβόλαια αυτών που δεν θέλει. Επομένως ούτε οι καινούργιοι θα είναι πολλοί ούτε από τα παλιά σαπάκια θα απαλλαγείς τόσο εύκολα όσο νομίζεις.


Κι εμένα ας πούμε μου αρέσει ο Ανχελέρι που εκτός από καλός παίκτης είναι και ωραίο αγόρι, αλλά πόσο εύκολο είναι να έρθει άμα η ομάδα του ζητάει ένα σκασμό λεφτά, ο ίδιος θέλει να κάνει την τύχη του από την συγκεκριμένη μεταγραφή και η ομάδα δεν μπορεί παράλληλα να στείλει στην πόρτα της εξόδου κάποιον από αυτούς που θέλει να ξεφορτωθεί;

Είπα ωραίο αγόρι και μάνι μάνι θυμήθηκα και το άλλο το ωραίο αγόρι. Τον Αλέξανδρο τον εύζωνα. Που κατά πώς φαίνεται οι Γερμανοί μας τον στέλνουν πίσω. Κι όχι μόνο μας τον στέλνουν πίσω αλλά είναι και χωρατατζήδες. Δεν έχουν λέει παράπονο για την αξία του αλλά για την έλλειψη διεισδυτικότητας και την επαφή του με τα δίχτυα. Συγνώμη δηλαδή ρε Φρίτσηδες, αλλά αν ο Τζιώλης, το ωραίο αγόρι, ήταν διεισδυτικός, είχε επαφή με τα δίχτυα και δεν χρειαζόταν ένα μεροκάματο για να κατεβάσει τη μπάλα σε σας θα τον δίναμε; Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά έτσι και επιστρέψει ο Αλέκος πόσο πιθανό το έχεις εσύ μετά να μείνει ο Σιμάο;

Γι΄ αυτό σου λέω... Αραξε, προσπάθησε να κρατηθείς από τα πραγματικά ευχάριστα, όπως είναι για παράδειγμα η επικείμενη έκδοση άδειας εκσκαφών για το γήπεδο στο Βοτανικό και για τα άλλα έχουμε καιρό. Και κατά πώς φαίνεται πολύ καιρό μάλιστα. Κατά το τέλος του Ιουνίου να την περιμένεις την είδηση. Εκτός πια αν γίνει καμιά στραβή στα πλέι οφ και χάσουμε τα αβγά, τα πασχάλια και τον τεντά μαζί και έχουμε άλλα μετά...



Κατά τ΄ άλλα, είχαμε και All Star Game ποδοσφαίρου χθες στη Λάρισα. Αν μιλάμε τώρα για προγραμματισμό. Αυτά τα πράγματα ρε σεις τα κάνουν νωρίτερα. Οταν το πρωτάθλημα βρίσκεται στα καλά του και έχει ο κόσμος ενδιαφέρον. Οχι παραμονές του Πάσχα, μέσα της Μεγάλης Εβδομάδας όταν το μυαλό του κόσμου είναι στα σπληνάντερα και τις συκωταριές και του ποδοσφαιριστή είναι στο ρεπό που θα πάρει. Οταν τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί και οι παίκτες είναι πάνω στα ντουζένια τους και όχι όταν έχουν κάψει φλάντζα από την κούραση.

Κάνε ό,τι κάνω...

Γιατί άμα το προγραμματίζεις τότε, μοιραία θα έρθουν τρεις και ο κούκος στο γήπεδο όπως ακριβώς έγινε και οι μισοί παίκτες και προπονητές θα την έχουν κάνει για τα χωριά τους. Καλή ώρα όπως ο πρίγκιψ που άφησε τον ψαρά από το Εστορίλ να κοουτσάρει μόνος του τους ξένους και ο ίδιος την έκανε για το Μόσταρ. ΄Η ο Ζιλμπέρτο που τα έχει παίξει και είχε και τον ψιλοτραυματισμό και δεν μπορούσε να πάρει μέρος. Και πάλι καλά δηλαδή που πήγανε όσοι οπαδοί πήγανε και παίξανε και με φιλότιμο όσοι παίκτες πήραν μέρος.

Το ματσάκι τώρα έληξε ισόπαλο 7 γκολ οι ξένοι, 7 οι Ελληνες. Και ο Εστογιάνοφ ήταν ο MVP της διοργάνωσης. Αυτό το πράγμα λοιπόν με τους δύο Ουρουγουανούς του Πανθηρώνιου είναι άξιο αναφοράς. Η χαρά του ποδοσφαίρου είναι οι δυο τους. Οπου τους πουν πάνε. Μα εκδήλωση εταιρείας κινητής τηλεφωνίας να είναι, μα εκδήλωση χορηγού, μα εκδήλωση φιλανθρωπική, μα παιχνίδι, όχι δεν λένε. Τη χαίρονται τη μπαλίτσα οι δύο τους, χαίρονται κι αυτοί που τους βλέπουν.



Πριν το ματσάκι τώρα είχαμε και διαγωνισμό πέναλτι. Πώς έχουνε στο μπάσκετ καρφώματα και τρίποντα; Εκεί τώρα τους πήρε το σκαλπ ο Μπλάνκο. Αυτός έβαλε τα περισσότερα και πήρε το βραβείο του σκόρερ, ενώ από τους τερματζήδες το βραβείο το πήρε ο Βρονταράς. Ηταν και ο δικός μας ο Σάλπι στον διαγωνισμό, αλλά σιγά μην ερχόταν πρώτος. Αυτός χάνει τα άχαστα τελευταία, στα πέναλτι θα ευστοχούσε; Κι έπειτα είναι και το άλλο. Πού να προπονηθεί ο Σάλπι στα πέναλτι; Κερδίσαμε και κανένα φέτος; Εκανε ΝΑ το μάτι μας και τελικά μόλις δύο πήραμε συνολικά (ή τρία; θα σας γελάσω...).


Οι φίλαθλοι πάλι που πήγαν στον αγώνα, περίπου 6.000 νοματαίοι δημιούργησαν βέβαια ωραία ατμόσφαιρα, αλλά είχαν τον δικό τους τον νταλγκά.


Με τον νέο αθλητικό νόμο ασχολήθηκαν και με τους συντρόφους τους που είναι στη φυλακή. "Ποια γιορτή" έγραφαν τα πανό τους και "Λευτεριά στους οπαδούς". Γυρίσανε και την πλάτη στην αρχή του αγώνα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και φώναζαν συνέχεια συνθήματα.

Ενα φράγκο η βιολέτα,
τσιγκολελέτα, τσιγκολελέτα...

Scratch: Παλιό, αλλά καλό, που ανίχνευσα σε γαυροφόρουμ, με αφορμή την θλιβερή επέτειο του Χίλσμπορο και με ένα γρήγορο search διαπίστωσα ότι είχε αναφερθεί σ΄ αυτό πέρσι και ο Freddos. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ επ΄ ευκαιρία του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στην Αθήνα, είχαν αποτίσει φόρο τιμής στους νεκρούς της "Θύρας 7" με τη διαφορά ότι αντί να βρουν έναν Ελληνα και να του ζητήσουν να κάνει τη μετάφραση, προτίμησαν - πιθανότατα - να την ...googl-ίσουν, με αποτέλεσμα οι fans του γαύρου να μεταφραστούν ως ...ανεμιστήρες...

"Στους ανεμιστήρες Olympiakos από τους αδελφούς σας στο Λίβερπουλ, δεν θα περπατήσετε ποτέ μόνο, θυμηθείτε τα 21 και τα 96"


"To the fans of Olympiakos from your brothers in Liverpool you 'll never walk alone remember the 21 and the 96"


Scratch 1 (gossip): Δεν τον προλαβαίνουμε τον Γιασικεβίτσιους. Μέσα σε ένα χρόνο, χώρισε την Εβραία σύζυγό του, Λινόρ Aμπαργκιλ, χώρισε και την Λιθουανή τραγουδίστρια Γκόντα Σαμπουτίτε για χάρη της οποίας πλάκωσε στο ξύλο μια δημοσιογράφο που τους είχε πάρει στο κατόπι και τα έφτιαξε με μια Ελληνίδα, την Αννα, που είχε πάει μαζί του στο Βελιγράδι για τον αγώνα με την Παρτιζάν και που είναι - λέει - ακόμα πιο όμορφη από την φωτογραφία που βλέπετε παρακάτω.


Ρε συ, Σάρας: Στην επίθεση, όπως βλέπω, μια χαρά τα καταφέρνεις. Καμιά άμυνα, τίποτα; Θα παίξεις ή μπα;

How do you see Salpi this year?

How do you see Salpi this year? Eh, Kyrios!!! What about Petropoulos? Roykavina? Mantzios? Clayton?

Πώς το λέει η διαφήμιση; Μέχρι πού θα έφτανες για να μάθεις τα μυστικά του αγγλικού πρωταθλήματος; Του αγγλικού πρωταθλήματος δεν ξέρω μέχρι πού θα έφτανες για να τα μάθεις. Της "πράσινης" επίθεσης, όμως; Ούτε καν μέχρι τις Σέρρες σου λέω εγώ! Χρειαζόταν δηλαδή να ανεβείς στις Σέρρες για να διαπιστώσεις ότι η πράσινη επίθεση δεν την παλεύει με τίποτα; Οτι δεν κατάφερε σε δύο παιχνίδια κυπέλλου και σε ένα πρωταθλήματος να πάρει τη νίκη απέναντι στον Πανσερραϊκό; Απέναντι σε μια ομάδα που σήμερα πήρε τον πικρό δρόμο για την Βήτα Εθνική; Και παρόλο που το γνώριζε ότι υποβιβάζεται σχεδόν από τα πρώτα λεπτά του αγώνα (αφού ο Κομποτιακός φρόντισε να το καταστήσει σαφές πως δεν σκοπεύει να χαιρετήσει την κατηγορία) πάλευε μέχρι το τέλος, ξεπερνώντας την πίκρα της και με αξιοπρέπεια και αυταπάρνηση προσπαθούσε να κλείσει χωρίς ήττα τις εντός έδρας υποχρεώσεις της στην κατηγορία; Ενώ εμείς; Τόσοι παίκτες κι ούτε ένας να μη μπορεί να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα! Μα ούτε ένας; Τα άχαστα έχασε ο Σάλπι. Το άχαστο έχασε ο Ρούκα. Ο Πετρό τα ίδια. Ο Κλέιτον έχει ήδη το νου του στα μπαράκια της παραλίας (όχι ότι έφυγε ποτέ - ο νους του - από εκεί...). Ο Νίνης; Εντάξει, ας μην πούμε πού το έχει το μυαλό του ο Νίνης, το ξέρουμε δα, έπειτα το blog είναι κατά βάση αθλητικό, δεν είναι κουσκουσάδικο.

Τι να πεις πάλι... Εχει κανένα νόημα; Οτι ναι η ομάδα δεν έπαιξε άσχημα, ότι ήταν και γκαντέμω, ότι δεν ήθελε η πόρνη η μπάλα να μπει στα δίχτυα κι αν δεν θέλει δεν μπαίνει με τίποτα. ΄Η ότι από την άλλη κατανοείς μεν την "παραίτησή" τους, την έλλειψη κινήτρου κ.λπ. κ.λπ. αλλά ρε παλικάρια, ένα προβάδισμα είχατε στην ειδική βαθμολογία για τα πλέι οφ, τo χάσατε κι αυτό. Δεν ξέρω αν θυμάστε πριν από χρόνια που ζούσαμε ανάλογες στιγμές (εδώ που τα λέμε έχω ξεχάσει πότε δεν ζήσαμε ανάλογες στιγμές, θα πρέπει να γυρίσω πολύ πίσω...) και έπαιζε η Καβάλα στην Α΄ Εθνική και μάλιστα τα πήγαινε πολύ καλά και οι ΑΕΚτζήδες - αν θυμάμαι καλά - είχαν βγάλει ένα ωραίο συνθηματάκι: "Τριφυλλάρα παίξε μπάλα, θα σε περάσει κι η Καβάλα".
Ε, η ΑΕΚ δεν ξέρω αν έχει σήμερα κέφι να επαναλάβει έστω παραφρασμένο το παραπάνω συνθηματάκι, αλλά οι ΠΑΟΚτζήδες που μας έριξαν στην τρίτη θέση σίγουρα μπορούν να τραγουδάνε κάτι ανάλογο, κάπως έτσι ας πούμε: "Τριφυλλάρα παίξε τόπι, σε πέρασε και το ΠΑΟΚι!"


Οχι τίποτα άλλο, αλλά όταν βλέπεις αυτά τα πράγματα, αρχίζεις και αναρωτιέσαι. Αντε πες ότι οι πολυμετοχικοί τα βρίσκουν μεταξύ τους (χλωμό, το πιο πιθανό είναι να τα τσουγκρίσουν οριστικά το καλοκαίρι, αλλά ας σκεφτούμε θετικά...) άντε και πως ρίχνουν στην αγορά τα 25 μύρια που λένε ή και παραπάνω, άντε και ότι επιλογές τους είναι καλύτερες από τις περυσινές. Ποια τρύπα να πρωτοκαλύψουν, μου λες; Εδώ μιλάμε ότι δεν έχεις επιθετικό να ξέρει να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Δηλαδή ποιον πρέπει να πάρεις για να μπορεί να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα του Πανσερραϊκού; Τον Πιζάρο ή τον Ιακουίντα; Πλάκα κάνουμε; Γιατί κατά πώς φαίνεται δεν θέλουμε μόνο έναν επιθετικό. ΔΥΟ θέλουμε. Βάλε τώρα και τον στόπερ, βάλε και το δεξί μπακ, βάλε και τον δημιουργικό μέσο, βάλε τον τερματοφύλακα (γιατί αν δεν τον βάλεις εσύ θα χάσεις και πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να το έχεις πάρει χαμπάρι) και πες μου μετά αν φτάνουν τα 25 μύρια για να κάνεις παιχνίδι. Για να πάρεις κανα - δυο παίκτες κλάσης εννοώ και κάποιους ακόμα μικρότερης αξίας, αλλά ικανούς να σου αλλάξουν επίπεδο. Και θα σου πιάσουν και όλοι; Εδώ πέρσι πήρες 10 και σου βγήκε ο ένας. Και κατέληξες να παίζεις με την περσινή ομάδα...

Στην τελική πάντως τζάμπα αγχώνομαι. Αν τυχόν παίξουν έτσι στα πλέι οφ το πιθανότερο είναι να μην βγουν στα προκριματικά του Τσαμπιολί και μετά να δω κατά πόσο θα ρίξουν χρήμα οι πολυμετοχικοί.


Ο ΠΑΟΚ μια φορά το καθήκον του το έκανε. Την πήρε την νίκη στα Πηγάδια και είναι καβάλα στ' άλογο στην ειδική βαθμολογία για τα πλέι οφ. Για το πεναλτάκι τώρα δεν έχω γνώμη. Μέχρι το βράδυ είχα την εντύπωση ότι ήταν πέναλτι - μαϊμού. Το βράδυ στην "Αθλητική Κυριακή" φαινόταν πως είναι κανονικότατο! Ορκο δεν μπορώ να πάρω.

Στο ΟΑΚΑ από την άλλη, η ΑΕΚ ήταν μια από τα ίδια. Αχρωμη, άοσμη, άγευστη. Να είναι λόγω κούρασης όπως είπε ο πρίγκιψ; Μπορεί. Να είναι λόγω έλλειψης κινήτρου ή μάλλον επειδή ο Αρης είχε μεγαλύτερο; Πάλι μπορεί. Να είναι επειδή οι παίκτες είχαν το μυαλό τους στον τελικό κυπέλλου; Κι αυτό (πολυ)παίζει. Η ουσία είναι ότι τσίμπησε ο Αρης το τριποντάκι και τουλάχιστον θα έχει κι ένα λόγο ύπαρξης η τελευταία αγωνιστική. Γιατί με Σέρρες - ΟΦΗ να έχουν ήδη καμαρώσει και τον γαύρο να έχει πάρει τον τίτλο από τον ...Δεκέμβρη (τί; Μάρτιο τον πήρε; Χοχοχο! Μάλλον δεν τα ξέρετε καλά τα πράγματα...) ποιος θα καθόταν να δει την τελευταία αγωνιστική;



Και οι τυφλοί είδαν που λες στο ΟΑΚΑ! Σκόραρε ο Κόκε! Οπως σας το γράφω. Σκόραρε ο Κόκε! Πέντε γκολ έχει βάλει σε όλο το πρωτάθλημα. Αφού έχω μια υποψία πως δεν το πίστευε ότι το έβαλε. Και την κόκκινη δηλαδή γι΄αυτό την έφαγε. Πήγε στον Χουανφράν άρχισε να τον τσιγκλάει και στο τέλος του είπε: "Tσίμπα με, να δω αν είμαι ξύπνιος ή βλέπω όνειρο". Ο Χουανφράν τώρα τον έγραψε κανονικά (θα είπε από μέσα του κι ένα: "τι μαλάκα είναι, θέλει να τον ακουμπήσω να φάω καμιά κάρτα" και γύρισε να φύγει). Tα πήρε λοιπόν στο κρανίο ο Κόκε του έβαλε τρικλοποδιά και όπως ήταν λογικό ο κόραξ του έδωσε τον πούλο. Γιατί τι Κόκε θα ήταν αλλιώς; Και ωραίος και μοιραίος! Κάνουμε το απίστευτο, κάνουμε και τη μαλακία μετά για να έρθουμε στα ίσια μας. Κι η ΑΕΚ όμως Κυρία! Είδε πως ο Αρης έμεινε με 10 παίκτες, βγάζει κι αυτή έξω τον Χουανφράν (βασικά σακατεύτηκε ο παίκτουρ, γι΄ αυτό βγήκε, αλλά δεν μου κόλλαγε στο κείμενο...) για να παίζουν επί ίσοις όροις. Παστρικά κι ωραία.

Κατά τ΄ άλλα μπάτε σκύλοι αλέστε το ΟΑΚΑ. Ο,τι θέλεις μαζεύτηκε μέσα. Σκυλιά, τίγρεις, πρόεδροι, πρώην πρόεδροι, τέως πρόεδροι, μελλοντικοί πρόεδροι, ΑΕΚάρες, Ντεμοτεχνείο. Μόνο ο Ντέμης έχει ρίξει μαύρη πέτρα.

(Γούτσου γούτσου!) - Τι γλύκας!

Στο τηγάνι τώρα είχαμε την πρώτη εντός έδρας ήττα του γαύρου. Υπολόγισε τώρα εσύ όταν μια ομάδα κάνει την πρώτη εντός έδρας ήττα της στο πρωτάθλημα μία αγωνιστική πριν τη λήξη της σεζόν σε ένα πρωτάθλημα σαν το ελληνικό α) πόσο ανταγωνιστικό μπορεί να είναι αυτό το πρωτάθλημα, β) πόσο αξιόπιστο. Μη μου απαντήσεις δεν θέλω, κράτα το για τον εαυτό σου. Στην τελική ο γαύρος δεν είχε κίνητρο, ενώ η Λάρισα είχε, έτσι δεν είναι; Η νίκη της Λάρισας στο τηγάνι άργησε ένα χρόνο, θα έλεγα εγώ αν με ρωτούσαν. Πέρσι έπρεπε να την κάνει, όχι φέτος. Ποτέ δεν είναι αργά όμως (για την ίδια - για τους ...άλλοι τι την νοιάζει την ΑΕΛ; Ας πρόσεχαν οι ίδιοι...). Πήραν που λες τη νίκη οι Θεσσαλοί και τώρα θα τα παίξουν όλα στη Λιβαδειά με τον - εδώ σε θέλω - ήδη σωσμένο Λεβαδειακό. Αρα; Αρα, δεν τραβάνε κανένα ζόρι οι Βοιωτοί. Ο βαθμός πάντως δεν την φτάνει την ομάδα του Πηλαδάκη, θέλει νίκη. Γιατί με το χηνάρι, έτσι και κερδίσουν τα αρειανά στο Χαριλάου τον Πανσερραϊκό (που είναι και το λογικό) ισοβαθμούν και δεν μετράνε τα μεταξύ τους παιχνίδια. Πάνε για μεταξύ τους αγώνα μπαράζ (μονό) σε ουδέτερη έδρα.

Κατά τ΄ άλλα στο τηγάνι δεν είχαμε τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από τα χειροκροτήματα στον Stelios, τους ύμνους για τον πιτσιρικά τον Νικλητσιώτη (έτσι υπογράφουν ρε οι μικροί επαγγελματικά συμβόλαια: Πάει ο μπαμπάς τους με γαυροφανέλα μέσα στη Σαλονίκη, τρώει μερικές ψιλές γίνεται ήρωας, νάσου μετά και το κοντράτο), που μπορεί πράγματι να αξίζει το παλικάρι δεν λέω και το κάλπικο πανό για τους 37 τίτλους έναντι 36 όλων των υπόλοιπων μαζί - τα έχουμε πει αυτά, οι γαύροι υπολογίζουν και τα προ καθιέρωσης Α΄ Εθνικής όταν έβγαιναν πρώτοι σε πρωτάθλημα κόντρα στην Μικτή Πειραιά και ερχόντουσαν ξεκούραστοι μετά να παίξουν με τον εξουθενωμένο του πανίσχυρου πρωταθλήματος της Αθήνας.


Το ενδιαφέρον όμως ήταν αλλού. Στη συνέντευξη Τύπου. Τσουρέκια τους τα έχει κάνει ο Βαλβίδας των γαύρων με τα "ήξεις - αφίξεις" και όχι λόγω Πάσχα. Υπογράφω δεν υπογράφω. Να το σκεφτώ, θα δούμε, είμαστε σε καλό δρόμο και άλλες τέτοιες παπαριές. Τρίτη - Πέμπτη - Σάββατο μένει. Τετάρτη - Παρασκευή - Κυριακή το συζητάει. Δευτέρα έχει ρεπό. Κι εγώ τώρα τις προάλλες του είχα δώσει δίκιο του φουκαρά. Σου λέει το πράγμα θέλει σκέψη. Είναι απόφαση ζωής. Αλλο ένα χρόνο μπακούρι στην Αθήνα χωρίς τη συμβία και την οικογένεια δεν λέει. Να τους κουβαλήσω πάλι εδώ και να του τη βαρέσει του Χόχου και να με σουτάρει στο μέσο της σεζόν ποια ή θέση μου; Ασε που έχει γίνει και τσιγκούνης ο θείος και δεν σκοπεύει να ρίξει μπερντέ. Πώς θα τσουλήσει η ομάδα; Τα σκέφτεται όλα αυτά λοιπόν ο Βαλβίδας και το κολοβαράει. Κι αυτά τώρα είναι όσα ξέρουμε - ή υποθέτουμε. Υπάρχουν κι αυτά που δεν ξέρουμε. Μπορεί να περιμένει ας πούμε καμιά καλή πρόταση από Ισπανία μεριά και να καθυστερεί γι΄αυτό. Μόνο που μ΄ αυτά και με τα άλλα τον βλέπω τον Ιβηρα να τρώει στο τέλος καμιά ξεγυρισμένη κλοτσιά από τον Χόχο και να πάει εκεί που πήγαν και οι υπόλοιποι. Στην τελική ο γαύρος έχει προπονητή. Αυτόν που είχε πάντα...


Τίτλοι τέλους για τον ΟΦΗ μετά από 33 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην Α΄ Εθνική. Και απ' ό,τι φαίνεται εκτός από τους οπαδούς του (και από μένα που τον συμπαθώ) δεν στενοχωρήθηκε κανείς άλλος. Αυτοί που τον θεωρούν παράρτημα χαίρονται που πέφτει. Αλλά και οι Παναθηναϊκοί το ίδιο γιατί έχουν κουραστεί να τους λένε για τις σχέσεις των δύο ΠΑΕ. Τώρα που το σκέφτομαι υπάρχει ένας ακόμα που στενοχωριέται: Ο ΠΑΣ Γιάννενα. Που ανεβαίνει στην Super League την ίδια χρονιά που ο ΟΦΗ πέφτει. Κι έτσι δεν θα έχει την ευκαιρία να πάρει ρεβάνς για όσα είχαν γίνει στο μπαράζ της Ρόδου και την σχέση μίσους που δημιουργήθηκε μεταξύ τους από τότε. Εδώ που τα λέμε όμως δεν χρειάζεται να πάρουν ρεβάνς. Αλλωστε, η αρχή της παρακμής για τον ΟΦΗ δεν είναι φετινή ή περσινή. Ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν και μάλιστα από τα Γιάννενα! Οποιος ξέρει, καταλαβαίνει...

Εχει γούστο να με ρωτήσουν πάλι για το συμβόλαιο...

Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου...

Ο τίγρης σφύριξε

Το δίδυμο Εστογιάνοφ - Ρεκόμπα...

...εγκυμονεί κινδύνους (ή μάλλον γκολ)

Scratch: Για όποιον πει ο,τιδήποτε για Ζιλμπέρτο: "Ρώτησαν τον Ρομπίνιο γιατί παίζει καλά στην Εθνική Βραζιλίας, ενώ στην ομάδα του δεν διακρίνεται. Και απάντησε: Στην 'σελεσάο' έχω συμπαίκτες τον Κακά και τον Ροναλντίνιο". Και ο νοών νοείτο...

Scratch 1: Δηλαδή πόσες ΑΚΟΜΑ ευκαιρίες πρέπει να πάρει ο Νίνης;



Scratch 2: Ο Σάλπι ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ να κάνει πλασέ. ΤΕΛΟΣ!

Scratch 3: Οι μεταγραφές πρέπει να ξεκινήσουν από τον άσο...

Scratch 4: Kαι να μην ξεχνιόμαστε: Για όλα φταίει ο Τεν Κάτε!

Scratch 5: Ερώτηση: Η ΑΕΚ ποιον προτιμά στα πλέι οφ; Τον Αρη ή την Λάρισα;

Scratch 6: Βγήκε ο Κόκε μετά τον αγώνα να μιλήσει στους ΑΡΔ με το Gucci τσαντάκι κρεμασμένο σαν τραχηλιά στο λαιμό. Λίγο ακόμα και θα τον έπνιγε. Και όλο το έψαχνε καθώς μιλούσε μπας και έφυγε από τη θέση του. Τύφλα νάχει ο Μπέρι. Θυμάστε το περιβόητο τσαντάκι του Ουόλτερ Μπέρι; Που είχε μέσα όλα του τα υπάρχοντα; Ταυτότητες, διαβατήρια, δίπλωμα οδήγησης, πιστωτικές κάρτες, βιβλιάρια καταθέσεων. Και που το κουβαλούσε μαζί του ακόμα και όταν πήγαινε για κατούρημα; Μια μέρα του το πήρανε οι συμπαίκτες του και το έκρυψαν κι αυτός νόμισε ότι το έχασε και κόντεψε να πάθει αποπληξία!

Scratch 7: Tης κακομοίρας στη Βου Εθνική. Καταγγελία έκανε ο Εθνικός για στήσιμο του παιχνιδιού του με την Καλλιθέα, διακοπή στο ματς της Βέροιας με τον Ηλυσιακό του Θωμά επειδή χτυπήσανε τον διαιτητή.

Scratch 8: Πανηγυρίζουν Γιάννενα και Δράμα. Ο ΠΑΣ ανεβαίνει Σούπερ Λίγκα και η Δόξα στη Β΄ Εθνική. Καλώς τους!

Scratch 9: Da pipa στο μπάσκετ. Το κάναμε πάλι το ψυχικό μας. Είπαμε να ...σώσουμε και τον ΠΑΟΚ!

Scratch 10: Kαι μια που είπα μπάσκετ. Ο Συρίγος ξαναχτύπησε! Eγραψε στους "Φιλιππικούς" του ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού αν ήταν πραγματικοί συνδικαλιστές δεν θα έπρεπε να δεχτούν αδιαμαρτύρητα να παίξουν ανήμερα Πρωτομαγιά στο φάιναλ φορ γιατί είναι απεργία και έπρεπε να την τιμήσουν. Να υποθέσω εγώ τώρα ότι ο ίδιος θα την τιμήσει και ΔΕΝ θα βρεθεί στο Βερολίνο; ΔΕΝ θα μεταδώσει αγώνα ΟΥΤΕ θα κάνει σχόλιο; Φίλιππα, ρίξε τ΄ άρματα, δεν παίζει εδώ ο Λάζος!