Η μελωδία της ευτυχίας

H Onesta Grünestal, απόφοιτος ενός από τα καλύτερα παιδαγωγικά ινστιτούτα του κόσμου, αναλαμβάνει παιδαγωγός στο σπίτι του πολύτεκνου βαρώνου Krokus von Knochen που είχε 11 παιδιά. Ο βαρώνος που διηύθυνε επιτυχημένα μια μεγάλη αλυσίδα επιχειρήσεων με σύνεση αλλά και αυστηρότητα, στο θέμα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών του ήταν αρκετά χαλαρός. Τους είχε μεγάλη αδυναμία, τα κακομάθαινε, τους έκανε όλα τα χατίρια, τους αγόραζε ό,τι ήθελαν, δεν τα τιμωρούσε, παρά μόνο αν είχαν υποπέσει πάνω από τρεις φορές στο ίδιο παράπτωμα. Ηταν μάλιστα διατεθειμένος να τα συγχωρήσει άμεσα αν έδειχναν μεταμέλεια και ζητούσαν συγνώμη.


Τα παιδιά του βαρώνου ήταν 6 αγόρια και 5 κορίτσια. Τα ονόματα των αγοριών ήταν: Anton, Lucius, Matias, Freitag, Stier και Peter - Georg που ήταν και ο μεγαλύτερος από όλους. Τα κορίτσια ήταν οι: Louisa, Fernanda, Bubu, Abra και Violeta που ήταν και η πιο ατίθαση. Οταν η Onesta έφτασε στο σπίτι τα παιδιά την αντιμετώπισαν εχθρικά. Καθώς προσπάθησε να τα βάλει σε τάξη, εκείνα επιχείρησαν αμέσως να της κάνουν τη ζωή δύσκολη. Η πρώτη τους ομαδική έξοδος - εκδρομή εκτός πόλης ήταν μια καταστροφή. Ο Anton έπεσε και έσπασε το χέρι του, ο Stier τσακώθηκε με μια παρέα που πείραξε την Violeta και κληρονόμησε μια μπουνιά στη μύτη που άνοιξε και άρχισε να τρέχει αίματα, η Αbra παραπάτησε και πέφτοντας έγδαρε τα γόνατά της και ο Lucious απομακρύνθηκε από τους υπόλοιπους, χάθηκε και δεν κατάφεραν να τον βρουν παρά μόνο όταν έπεσε η νύχτα.


Οταν επέστρεψαν στο σπίτι και ο βαρώνος είδε τα παιδιά του σ΄ αυτά τα χάλια και πληροφορήθηκε τι έγινε, εξοργίστηκε. Μίλησε πολύ άσχημα στην Onesta και η πρώτη του σκέψη ήταν να την διώξει άμεσα. Ομως εκείνη δεν φοβήθηκε την οργή του. Του απάντησε με θάρρος πως αν κάποιος φταίει για το πάθημα των παιδιών του είναι ο ίδιος. Γιατί ουδέποτε φρόντισε να τα διαπαιδαγωγήσει σωστά, ποτέ δεν τους μίλησε αυστηρά, δεν τους έμαθε τρόπους με αποτέλεσμα μόλις απομακρύνονται από το σπίτι τους να συμπεριφέρονται σαν άγριοι και να αντιμετωπίζουν δικαιολογημένα την χλεύη του κόσμου. Ο βαρώνος σκέφτηκε τελικά να δώσει τόπο στην οργή και χρόνο στην Οnesta. Δεν του άρεσαν αυτά που του είπε, αλλά κατά βάθος γνώριζε πως έχει δίκιο. Της έδωσε λοιπόν άλλη μια ευκαιρία. Με τον καιρό τα παιδιά σταμάτησαν να είναι εχθρικά απέναντι στην Οnesta. Αναγνώρισαν πως ήταν δίκαιη, δεν τα επιτιμούσε παρά μόνο αν έκαναν κάτι που ήταν πράγματι κακό. Ο Peter - Georg που πρώτος αντιλήφθηκε πως η Οnesta έκανε πολύ καλή δουλειά, έδωσε το σύνθημα στα υπόλοιπα παιδιά να γίνουν φιλικά απέναντί της. Ομως, ακόμα κι αν δεν έπαιρνε ο μεγαλύτερος γιος την πρωτοβουλία, το κλίμα είχε έτσι κι αλλιώς αντιστραφεί. Σε λίγους μήνες όλοι έφτασαν να την λατρεύουν. Ενοιωθαν πως γίνονται καλύτεροι με τις συμβουλές και τις νουθεσίες της, προόδευαν στα μαθήματά τους, στα σπορ και στις τέχνες, αρίστευαν παντού. Ολα τα παιδιά την εμπιστεύονταν και πειθαρχούσαν στην Οnesta εκτός από ένα. Την Violeta. H ατίθαση και ζωηρή κοπέλα δεν ήθελε να μπει σε καλούπια. Πίστευε πως η Onesta την αντιπαθεί, γι΄ αυτό έκανε ό,τι μπορούσε για να την εκνευρίσει. Και όταν η παιδαγωγός την έστελνε για τιμωρία στο δωμάτιό της πίστευε ότι το κάνει επειδή την ζηλεύει γιατί ομολογουμένως η Violeta ήταν πολύ όμορφη.



Οταν τα επεισόδια με τη Violeta αυξήθηκαν και κάποια στιγμή σε έναν από τους καβγάδες τους η κοπέλα πήρε από το γραφείο του πατέρα της και πέταξε στην Ονέστα ένα βαρύ press papier, που παραλίγο να την τραυματίσει, η παιδαγωγός αναγκάστηκε να μιλήσει στον βαρώνο. Εκείνος είχε άλλες σκοτούρες στο μυαλό του, ωστόσο την άκουσε προσεκτικά και της είπε να κάνει αυτό που νομίζει καλύτερο. Πλησίαζε μια μεγάλη δεξίωση στο παλάτι των von Knochen όπου θα παρευρίσκονταν επιχειρηματίες και διπλωμάτες από την Πορτογαλία και η Onesta είχε διδάξει στα παιδιά κάποια τραγούδια που ήθελε να τραγουδήσουν για να κάνουν καλή εντύπωση. Η παιδαγωγός είχε αποφασίσει να μην επιτρέψει στη Violeta να πάρει μέρος στη χορωδία, παρόλο που είχε πάρει μέρος κανονικά σε όλες τις πρόβες που είχαν γίνει πριν από το μεταξύ τους επεισόδιο και το ανακοίνωσε στον βαρώνο. Εκείνος συμφώνησε μαζί της. Ομως, μία μόλις μέρα αργότερα, λύγισε από τα δακρυσμένα μάτια της αγαπημένης του κόρης, ξέχασε τη συμφωνία του με την Onesta και ζήτησε από την παιδαγωγό να την συμπεριλάβει κανονικά στην χορωδία.


Η Onesta υπάκουσε στις εντολές του χωρίς να αντιδράσει δέχτηκε τη Violeta στη χορωδία κι εκείνη έδωσε τον καλύτερο εαυτό της. Τα παιδιά τραγούδησαν με ιδιαίτερο κέφι πέντε υπέροχα τραγούδια και πραγματικά μάγεψαν τους καλεσμένους τους. Ο βαρώνος παρακολουθούσε τα παιδιά του γεμάτος καμάρι, ενώ οι ξένοι διπλωμάτες του έδιναν συγχαρητήρια. Η Onesta ακούραστη και λαμπερή έκανε ό,τι μπορούσε για να αφήσουν τα παιδιά τις καλύτερες εντυπώσεις και ο βαρώνος άρχισε ξαφνικά να την βλέπει διαφορετικά. Κάτι σκίρτησε μέσα του, είχε μείνει πολλά χρόνια μόνος, από όλες τις ερωτικές περιπέτειες των τελευταίων χρόνων καμία δεν άξιζε ιδιαίτερης προσοχής. Ομως, η Onesta έμοιαζε διαφορετική. Σοβαρή, ειλικρινής, καλλιεργημένη, ταλαντούχα, είχε καταφέρει να μεταμορφώσει τα ατίθασα παιδιά του σε μικρούς κυρίους και κυρίες που έπαιρναν από παντού επαίνους.


Ο βαρώνος ήταν άνθρωπος των γρήγορων αποφάσεων. Δεν χρειαζόταν να το σκεφτεί πολύ. Το ίδιο κιόλας βράδυ είπε στην Onesta ότι θέλει να μείνει για πάντα κοντά του και κοντά στα παιδιά του. Η Onesta που όλο αυτό τον καιρό τον είχε συμπαθήσει και είχε αρχίσει κι αυτή να τρέφει αισθήματα για τον βαρώνο είδε θετικά την πρότασή του. Παράλληλα όμως αισθάνθηκε πως για να πει το οριστικό "ναι" θα έπρεπε να λυθούν κάποια ζητήματα. Το ένα ήταν το θέμα της Violeta. Αν επρόκειτο να μείνει στο σπίτι του βαρώνου ως κυρία του σπιτιού θα έπρεπε να έχει την απόλυτη δικαιοδοσία πάνω στα παιδιά και να μην επιβάλλει τιμωρίες που στη συνέχεια θα ακυρώνονταν από τον ίδιο. Ο βαρώνος είπε ότι θα το σκεφτεί. Στη συνέχεια όμως του ζήτησε κάτι ακόμα. Ο βαρώνος ήταν αρκετά μεγαλύτερός της και είχε ήδη 11 παιδιά. Η ίδια όμως ήταν νέα και όσο κι αν αγαπούσε τα παιδιά του ήθελε να αποκτήσει και δικά της. Ο von Κnochen όμως σ΄ αυτό ήταν απόλυτος: "Αυτά είναι τα παιδιά μου, τα λατρεύω, μου φτάνουν, δεν θέλω να αποκτήσω άλλα. Και στο συγκεκριμένο θέμα δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξω γνώμη". Η Onesta πληγώθηκε. Πληγώθηκε πολύ. Του είπε απλά πως θα σκεφτεί την πρότασή του και θα του απαντήσει. Οι ημέρες περνούσαν αλλά η Οnesta δεν έδινε την απάντησή της. Εβλεπε και ξαναέβλεπε τον βαρώνο, αλλά απέφευγε να μιλήσει μαζί του για το φλέγον αυτό θέμα. Δεν μπορούσε να διανοηθεί πως έλεγε ότι την αγαπάει κι όμως δεν ήταν διατεθειμένος να της προσφέρει αυτό που του ζητούσε. Να μεταγγίσει νέο αίμα στην οικογένεια των von Knochen. Νέο αίμα που θα έκανε τη δυναστεία του Krokus ακόμα μεγαλύτερη! Κι αυτός της το αρνιόταν!


Ομως, και ο βαρώνος σιγά σιγά άρχισε να θυμώνει. Οποιαδήποτε άλλη στη θέση της θα δεχόταν την πρότασή του ευθύς αμέσως. Είχε γνωρίσει πολλές γυναίκες στη ζωή του κι όσο κι αν για τον ίδιο ήταν απλά περαστικές, για εκείνες η σχέση μαζί του υπήρξε καταλυτική. Η προσωπικότητά του τις είχε σημαδέψει. Οι περισσότερες θα έτρεχαν ακόμα και τώρα στο πρώτο του νεύμα, κάποιες άλλες είχαν παρατήσει ακόμα και τους άνδρες τους για να βρεθούν κοντά του. Oπως η κοντέσα Dusanna, που παρά τον επεισοδιακό χωρισμό τους, επέστρεψε ξανά κοντά του για δεύτερη φορά μέχρι να το πάρει απόφαση πως ήταν διατεθειμένος να της προσφέρει ανέσεις, αλλά όχι και την καρδιά του και να φύγει μακριά του απογοητευμένη και περιπλανώμενη μέχρι να καταλήξει στον παλιό της έρωτα, κόμη Gelb Adler που όμως δεν την δέχτηκε πίσω με την ίδια θέρμη του παρελθόντος. ΄Η ακόμα εκείνη η παλιά πιστή υπηρετριούλα του, η κόρη του βαλέ* του, η Niki που του δόθηκε ολοκληρωτικά χωρίς να ζητήσει τίποτα και που όταν την έδιωξε έχασε τα λογικά της, έτρεξε προς τον λόφο Ardettus φωνάζοντας ακατάληπτες λέξεις και φράσεις, όπως: "Duros ήσουν πάντα άρχοντά μου, Duros!".

΄Η όπως η παλιά γραμματέας του, Limon Zitrone, που παράτησε τον άντρα της, τον συνοριακό φρουρό Blond χωρίς να υπολογίσει τη γενική κατακραυγή και έτρεξε κοντά του μόλις της το ζήτησε. Καθώς το θυμήθηκε ο von Knochen ένα πικρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του. "Εκείνη χάλασε τη ζωή της για μένα κι εγώ την πέταξα σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Και βάζω στοίχημα ότι αν της το ξαναζητήσω θα τρέξει πάλι κοντά μου", σκέφτηκε.

Και τώρα η Onesta. Να της προσφέρει όσα δεν πρόσφερε ποτέ σε καμία και αυτή να κάνει και τη δύσκολη. Ο βαρώνος σηκώθηκε από το γραφείο του, άναψε ένα πούρο και μονολόγησε: "Δύο εβδομάδες. Δύο εβδομάδες διορία σου δίνω Onesta. Oύτε μέρα παραπάνω".

***

Aγνωστες λέξεις

Grünestal: Πράσινη κοιλάδα
Κrokus: Kρόκος
Κnochen: Kόκκαλο
Ζitrone: Λεμόνι
Gelb: Κίτρινος
Adler: Aετός
Stier: Tαύρος
Freitag: Παρασκευή
Bubu: (Ελα, που χρειάζεστε μετάφραση για την Μπουμπού)

* Βαλές: (Αλε)Φάντης