Show me the Money...

Show me the Money...
O κάθε παίκτης θέλει να δει τον τραπεζικό του λογαριασμό να φουσκώνει σε κάθε μεταγραφή που θα κάνει. Ο κάθε μάνατζερ κάνει ό,τι μπορεί για να πάρει ο πελάτης του όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, αφού τότε και η δική του προμήθεια θα είναι περισσότερη. Και η κάθε ομάδα προσπαθεί να αποσπάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρηματικό ποσό από τον ενδιαφερόμενο που θα της χτυπήσει την πόρτα για να πάρει έναν ποδοσφαιριστή της. Γιατί όλοι θέλουν να δουν το χρώμα του χρήματος.

Και αν είσαι η Ρεάλ δεν τίθεται καν θέμα. Τα σκας ατάκα κι επί τόπου αυτά τα λεφτά, χωρίς να σε νοιάζει αν θα σε πουν κορόιδο που πληρώνεις πολύ πάνω από την αξία ενός ποδοσφαιριστή, ούτε αν θα μπορέσεις να κάνεις απόσβεση. Κι έτσι παίρνεις αυτό που θέλεις την ώρα που το θέλεις. Το αν είναι ηθικό αυτό που κάνει η Ρεάλ εν μέσω οικονομικής κρίσης και με την ανεργία στην Ισπανία να έχει βαρέσει ...τιλτ, είναι θέμα εντελώς διαφορετικής συζήτησης. ΔΕΝ είναι ηθικό, αλλά αυτοί είναι οι νόμοι της αγοράς στη μπάλα και τους προβληματισμούς του μεσιέ Πλατινί και τις σκέψεις περί πλαφόν στις μεταγραφές τα ακούω βερεσέ γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Αλλο θέμα όμως αυτό.

Ας γυρίσουμε σ΄ αυτό που μας ενδιαφέρει. Περί χρημάτων λοιπόν ο λόγος. Kαι αν είσαι Ρεάλ τα δίνεις χωρίς ζόρι, χωρίς τύψεις και τυχόν ηθικούς προβληματισμούς. Αν είσαι Παναθηναϊκός; Τι κάνεις; Οταν γνωρίζεις πως έχεις μεν να ξοδέψεις περισσότερα από κάθε ελληνική ομάδα και ένα ποσό αξιόλογο ακόμα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά αυτά που διαθέτεις είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτά που έχουν να ξοδέψουν άλλες ευρωπαϊκές ομάδες που θα κυνηγήσουν τους ίδιους στόχους με σένα; Βγάζεις ντουντούκα για να ανακοινώσεις πόσα έχεις να ξοδέψεις; Το κάνεις για να ησυχάσεις τους οπαδούς σου, που στην μεγάλη τους καψούρα για ένα πρωτάθλημα και στην αγωνία τους για το μέλλον της πολυμετοχικότητας περιμένουν από το ποσό που διαθέτεις να διαγνώσουν αν θα σωθεί το εγχείρημα και θα υπάρξει ελπίδα για την ομάδα; Αν το κάνεις, έχεις ήδη υποπέσει στο πρώτο λάθος.

Το ύψος του μπάτζετ είναι για ιδία χρήση. Δεν - πρέπει να - είναι ανακοινώσιμο. Γιατί αν είναι, καθώς το χρήμα είναι αυτό που οι περισσότεροι κυνηγούν σ΄ αυτή τη ζωή, το πιο λογικό είναι να ζητήσουν ατζέντηδες σαν αυτούς του Κρουζ τον ...ουρανό με τ΄ άστρα. Κι επειδή εσύ προφανέστατα δεν έχεις να ξοδέψεις τον ουρανό με τα άστρα, σε κάθε μεταγραφή που "κολλάει" επειδή προσπαθούν να σου αποσπάσουν ολοένα και περισσότερα χρήματα, αφού τίποτα δεν γίνεται εν κρυπτώ, τότε επικοινωνιακά θα παρουσιάζεσαι εναλλάξ, είτε καρμίρης, είτε φτωχομπινές, είτε ανίκανος.

Πάμε παρακάτω...

Γνωρίζει κανείς πραγματικά τι ζητάει ο Παναθηναϊκός στην παρούσα μεταγραφική περίοδο;

Γιατί αν δεν γνωρίζει πραγματικά, τότε δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να προσπαθείς να κάνεις υπολογισμούς και υποθέσεις χωρίς να διαθέτεις όλα τα στοιχεία που απαιτούνται γι΄ αυτό. Κάνεις δηλαδή αυτό ακριβώς που συμβαίνει φέτος στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό.

Εχουμε λοιπόν και λέμε:

* Yπάρχει (θεωρητικά) ένα μπάτζετ 20 εκατομμυρίων ευρώ. Ποσό διόλου ευκαταφρόνητο. Τότε όμως γιατί συμπεριφέρεται ως "ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στο κρέας" διστάζοντας να δώσει χρήματα σε περιπτώσεις που πραγματικά αξίζουν και έχουν χαμηλό ρίσκο και αντίθετα εμφανίζεται υπέρ το δέον γαλαντόμος σε περιπτώσεις που κατά γενική ομολογία θεωρούνται αμφιλεγόμενες ή υψηλού ρίσκου; Μήπως τελικά, ουδείς γνωρίζει με βεβαιότητα (ούτε αυτοί που μας παραμυθιάζουν από τα ΜΜΕ) αν αυτό το ποσό είναι καθαρό; Μήπως συνυπολογίζονται σ΄ αυτό τα ποσά που προσδοκά ο Παναθηναϊκός να πάρει από τους παίκτες που θα αποδεσμεύσει; Πώς θα μπορούσε θα μου πεις να υπολογίζει αυτά τα ποσά, από την στιγμή που δεν μπορεί να γνωρίζει πόσα ακριβώς θα είναι; Στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό όλα είναι δυνατά...

* Υπάρχει (θεωρητικά...) συγκεκριμένος χρόνος για να ολοκληρωθούν οι μεταγραφές κι αυτός είναι ελάχιστος, αφού έχει ειπωθεί πως χρειάζεται το ρόστερ να έχει ολοκληρωθεί ή να απομένει το ΠΟΛΥ μία μεταγραφή μέχρι τις 25 Ιουνίου που ξεκινά η προετοιμασία. Βέβαια, προχθές ο Τεν Κάτε δήλωσε πως δεν ...καίγεται για την ολοκλήρωση του ρόστερ παρά μόνο δέκα ημέρες πριν από τον πρώτο αγώνα του β΄ προκριματικού γύρου του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν θεωρήσουμε ότι οι δηλώσεις Τεν Κάτε δεν είναι ...μυοχαλαρωτικές για να ηρεμήσει ο κόσμος, αλλά αυτό που είπε ισχύει, τότε γιατί ο Παναθηναϊκός αγχώνεται και πιέζεται και δεν κάνει την απαραίτητη υπομονή που χρειάζεται σ΄ αυτές τις περιπτώσεις ώστε να επιτύχει το καλύτερο δυνατό τάιμινγκ σε συνδυασμό με την καλύτερη δυνατή τιμή, αδιαφορώντας για την πρεμούρα και τις προσδοκίες του κόσμου; Αν πάλι δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου, τότε γιατί έχει μεσολαβήσει τόσος χρόνος από την στιγμή που δόθηκε το "πράσινο φως" για μεταγραφές και ακόμα η μόνη που έχει γίνει είναι του Καντέ;

Κι αφού (θεωρητικά πάντα) γνωρίζουμε τι "παίζει" από χρήμα και χρόνο, ας δούμε και τι είδους παίκτες ψάχνει o Παναθηναϊκός:

* Παίκτες που θα του ανεβάσουν επίπεδο και θα τον βοηθήσουν να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου την επόμενη σεζόν και μετά ...βλέπουμε; Μα τότε γιατί δεν έκανε το χατήρι του Κρουζ και δεν του έδωσε όσα ζητάει;

* Παίκτες που θα του επιτρέψουν να χτίσει μια ομάδα μέλλοντος που θα έχει καλύτερη ποιότητα απο την παρούσα; Μα τότε γιατί δεν επέμεινε στον Μέλμπεργκ και το σκεφτόταν να δώσει τα χρήματα που απαιτούνταν από την Γιουβέντους για να τον παραχωρήσει και από τον ίδιο για να έρθει στην Ελλάδα;

* Εναν συνδυασμό των δύο παραπάνω, που θα του επιτρέψει να έχει τόσο άμεσα όσο και ...μεσομακροπρόθεσμα (για να θυμηθούμε και τον Φιλιππίδη...) αποτελέσματα; Μα τότε γιατί δεν φρόντισε να κλείσει ΚΑΙ τον Κρουζ ΚΑΙ τον Μέλμπεργκ; (Οχι υποχρεωτικά τους συγκεκριμένους, τους αναφέρω επειδή ακούγονται, δεν είναι δική μου δουλειά να βρω ποιοι ανάλογοι ποδοσφαιριστές ταιριάζουν στο προφίλ που θέλει να παρουσιάσει τη νέα σεζόν).


Πώς ακριβώς λειτουργεί ο Παναθηναϊκός στο μεταγραφικό του σχεδιασμό;

Εχει οριοθετημένους στόχους; Τότε γιατί δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά και μόνο σ΄ αυτούς (διάολε, από το Γενάρη κάνει σκάουτινγκ και ψάχνει να βρει τι είναι ιδανικό για την ομάδα, ακόμα "κολλάει" σε κάθε τι που του γυαλίζει;) κάνοντας δελεαστικές προσφορές και προσπαθώντας με διαπροσωπικές επαφές, αλλά με επαφές με τους μάνατζερ και τις ομάδες, να τους πείσει ότι αποτελεί την καλύτερη δυνατή λύση, παρά επιμένει να αναλώνει τον πολύτιμο χρόνο του σε περιπτώσεις που δεν είχε καν στη λίστα του; Δεν λέω πως δεν θα πρέπει να εξετάσει μια ελκυστική περίπτωση που έρχεται ξαφνικά, αλλά δεν μπορεί τα ονόματα που παρελαύνουν εδώ και δύο μήνες να συνιστούν ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ελκυστικές περιπτώσεις!

Δεν έχει οριοθετημένους στόχους, αλλά έχει κάνει γενικές και στο ...φλου συζητήσεις και επαφές, με πολύ κόσμο. Κι αν συμβαίνει αυτό, συμβαίνει επειδή
α) όλο αυτό τον καιρό η δουλειά που έκανε το τμήμα σκάουτινγκ ήταν κακή,
β) υπάρχει αδυναμία σωστής αξιολόγησής της από αυτούς που πρέπει να την αξιολογήσουν, ή
γ) κάθε μεταγραφή που θα γίνει ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ άμεσα από τις αποδεσμεύσεις της ομάδας;

Γιατί αν ισχύει το πρώτο ή το δεύτερο και δεν ισχύει το τρίτο πώς μπορεί να ερμηνευτεί το γεγονός ότι ενώ προτεραιότητα είναι ο φορ και ο κεντρικός αμυντικός, η πρώτη θεωρητικά μεταγραφή (γιατί ο Καντέ δεν πιάνεται, αφού λογίζεται ως αντι-Βαβζίνιακ) δεν είναι ούτε φορ, ούτε στόπερ αλλά ένας αμυντικός χαφ, δηλαδή ένας παίκτης σε θέση που διαθέτουμε άλλους τρεις (θεωρούμε βέβαιο ότι ο Τζιόλης με τον ένα - Βέρντερ - ή τον άλλο - Ιταλία - τρόπο θα πάρει μεταγραφή) πρωτοκλασάτους αμυντικούς χαφ (Ζιλμπέρτο - Μάτος - Σιμάο), ενώ παζαρεύαμε ήδη την άφιξη ενός επίσης πρωτοκλασάτου (Κατσουράνης).

Και εντάξει... Να καθυστερεί είτε ο ένας είτε ο άλλος στην προσπάθεια να υπάρξει η καλύτερη δυνατή λύση αλλά να μην κλείνει ούτε ο ένας (φορ) ούτε ο άλλος (στόπερ) και να κλείνει ένας αμυντικός χαφ που βάσει αριθμών είναι ΠΕΡΙΤΤΟΣ, δεν ακούγεται ακριβώς σαν επιτυχημένος μεταγραφικός σχεδιασμός.

Πώς μπορούν να κριθούν οι ως τώρα κινήσεις του Κώστα Αντωνίου;

Ε, λοιπόν, συγνώμη, αλλά εδώ κρίσεις δεν μπορούν να γίνουν. Γιατί ειδικά στην περίπτωση του Αντωνίου τα ελλειπή στοιχεία είναι πολύ περισσότερα απ΄ ό,τι παραπάνω.

Αυτό που βλέπουμε εμείς είναι έναν διευθυντή ποδοσφαίρου που έχοντας καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Που επειδή πέρσι αγόραζε φόρα παρτίδα ό,τι κινείτο μεταγραφικά, φέτος άλλαξε ρότα και κάνει πολύ προσεκτικές κινήσεις. Αυτό δείχνει ότι αν μη τι άλλο έμαθε και λειτουργεί με σοβαρότητα. Είναι όμως εξίσου αποτελεσματικός;

Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν πως δεν είναι. Είναι όμως αυτό που βλέπουμε αυτό που πραγματικά ισχύει; ΄Η μήπως μας φαίνεται πως δεν καταφέρνει τίποτα, αφενός επειδή δεν έχει κλείσει μέχρι τώρα ΚΑΜΙΑ μεταγραφή (εκτός Καντέ) από αυτές που κυνηγάει, αφετέρου επειδή τα ΜΜΕ τον ξεσκίζουν σε κάθε ταξίδι που κάνει, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ανεκδιήγητα σχόλια για το περιβόητο ταξίδι στη Μαδρίτη.

Από το "πήγε στη Μαδρίτη χωρίς ατζέντα" του Πανούτσου, μέχρι το "πήγε στο Βαλντάνο για να τον βοηθήσει να κλείσει τη μεταγραφή του Ρονάλντο" του Ασημακόπουλου και όλες τις ενδιάμεσες ειρωνείες.

Αυτό που ΔΕΝ ξέρουμε για τον Αντωνίου είναι:

* Aν οι μεταγραφές που πρόκειται να κάνει εξαρτώνται από τις αποδεσμεύσεις. Τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο θέσεων. Αν πχ. στα 20 εκατ. ευρώ του μπάτζετ υπολογίζονται και αυτά που περιμένει να πάρει από τις αποδεσμεύσεις Μόρις, Τζιόλη, Σιμάο κ.λπ. πώς να κάνει το ντου με παίκτες τύπου Κρουζ, όπου θα πρέπει να δαπανήσει το μισό μπάτζετ; Κι αν είναι βέβαιο πως θα φύγει ένας εκ των Σιμάο - Μάτος ή και οι δύο, πώς να μην κινηθεί για αμυντικό χαφ;

* Αν και κατά πόσο έχει προσωπικές επαφές με τους παίκτες τους οποίους βολιδοσκοπεί, άσχετα από ό,τι αφήνεται να εννοηθεί ή διαρρέει στα ΜΜΕ. Μην ξεχνάμε ότι ένας ποδοσφαιριστής κλάσης θα το σκεφτεί διπλά για να έρθει στην Ελλάδα. Το πρωτάθλημά μας δεν είναι ανταγωνιστικό για πολλούς θεωρείται "νεκροταφείο ποδοσφαιριστών". Κι αν ο παίκτης δεν έχει σκοπό του να συμπληρώσει απλώς ένσημα, τότε θα παίξουν πολύ περισσότερα πράγματα ρόλο από ένα παχυλό συμβόλαιο για να πει το ναι. Από το ποιους συμπατριώτες του θα βρει στην Ελλάδα και από το αν υπάρχει φόβος να πλήξει η σύζυγός του, μέχρι το σχολείο που θα πάνε τα παιδιά του και αν κινδυνεύει από τους σεισμούς. Αν έχει ΚΑΙ τέτοιου είδους επαφές ο Αντωνίου και είναι καλός στο "ψηστήρι" τότε βρίσκεται σε καλό δρόμο ανεξάρτητα από αυτό που βλέπουμε/ακούμε/διαβάζουμε εμείς. Αν όχι, τότε θα δούμε μία από τα ίδια...

Και πάμε στις μεταγραφές (και τις μη μεταγραφές):

ΚΑΝΤΕ: Δεν τον γνωρίζω, δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι παίκτης συμπληρωματικός. Πριν αποκτηθεί και πριν βρεθεί ο Βαβζίνιακ θετικός και σε δεύτερο παιχνίδι, θεωρούσα άστοχο να αποκτηθεί ένας άγνωστος παίκτης από την στιγμή που ο Πολωνός έχει ήδη "δέσει" στην ομάδα. Ομως, ο Πολωνός έθεσε μόνος εαυτόν εκτός ομάδας, αφού το ένα παράπτωμα μπορεί να συγχωρηθεί λόγω βλακείας, αλλά το δεύτερο εγείρει όντως ηθικό ζήτημα. Επομένως, στην περίπτωση του Καντέ, θα θυμηθούμε απλώς το έργο του Λουίτζι Πιραντέλο "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" και θα ελπίζουμε ότι θα σταθούμε αρκετά τυχεροί και θα "πιάσει" κι αυτός. Γιατί σίγουρα δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά...


ΚΡΟΥΖ: Κακά τα ψέμματα. Ο κύριος ...Ιούλιος Σταύρου είναι από τις μεταγραφές που ονομάζουμε "μεταγραφές αεροδρομίου". Σπουδαίος παίκτης, μεγάλος γκολτζής από αυτούς που ανεβάζουν επίπεδο μια ομάδα. Αλλά είναι μεγάλος στην ηλικία. Θα μου πεις αυτό δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για τον "αιώνιο" αντίπαλο. Που έφερνε μεγάλους σε ηλικία παίκτες και του "έβγαιναν". Δεν ξέρω αν ο γαύρος έχει το "know how" ή ήταν περισσότερο τυχερός. Μπορεί να ήταν απλά το γεγονός ότι ο Κόκκαλης ήξερε πολύ καλά για ποιο συγκεκριμένο λόγο έφερνε στην ομάδα του συγκεκριμένους παίκτες, όπως ο Ριβάλντο ή ο Κοβάσεβιτς. Γι΄ αυτόν το ζητούμενο ήταν το πρωτάθλημα, τα διαρκείας και ο ενθουσιασμός που θα κρατούσε τους γαύρους "ζεστούς" σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Ενας Ριβάλντο ή ένας Ντάρκο μπορούσαν να πετύχουν και τους τρεις στόχους. Για ένα πρωτάθλημα δεύτερης ταχύτητας όπως το ελληνικό ένας παίκτης κλάσης είναι παραπάνω από αρκετός για να κάνει τη διαφορά, ακόμα κι αν είναι "σιτεμένος". Το όνομά του από την άλλη εξασφαλίζει τον ενθουσιασμό των οπαδών και αυτός με τη σειρά του τα διαρκείας. Tώρα αν οι γαύροι πίστευαν ότι με την έλευση του συγκεκριμένου παίκτη, θα έκαναν κάτι περισσότερο στην Ευρώπη; Δικό τους πρόβλημα. Εκείνοι μπορεί να το πίστευαν, τον θείο όμως δεν τον απασχολούσε. Αυτό που τον απασχολούσε το επιτύγχανε και με το παραπάνω.

Εμείς όμως; Τι θέλουμε ακριβώς; Ξέρουμε; Εχουμε αποφασίσει; Θέλουμε έναν παίκτη για να έχει 15-20 γκολ στο τσεπάκι στο ελληνικό πρωτάθλημα; Αυτά δηλαδή που δεν μπόρεσαν να βάλουν οι επιθετικοί μας πέρσι; Αν θέλουμε αυτό, ίσως ο Κρουζ να ήταν η ενδεδειγμένη λύση. Οπότε κακώς δεν έγινε η μεταγραφή. Ελα όμως που πιστεύω πως για κάθε οπαδό του Παναθηναϊκού που ικανοποιείται με ένα πρωτάθλημα, υπάρχει ένας ακόμα που θα του ξίνιζε το πρωτάθλημα, αν πηγαίναμε άπατοι στην Ευρώπη! Θα μου πεις πώς προεξοφλείς πως η κατάκτηση ενός τίτλου στην Ελλάδα συνεπάγεται μια κακή πορεία στην Ευρώπη; Στη λογική του "δεν χωρούν δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη;". Καθόλου δεν το προεξοφλώ. Υποστηρίζω απλώς πως ένας 35άρης σαν τον Κρουζ θα έπαιζε (λόγω ηλικίας) σε αυστηρά επιλεγμένα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη (σίγουρα πάνω από 20 για να πιάσει το μπόνους του 1+1) και θα μας έμενε του χρόνου ένα βαρύ συμβόλαιο ενός παίκτη που πιθανότατα δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ομάδας και θα έπρεπε να ψάξουμε πάλι για φορ. Αν συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, ένας παίκτης που θα έπρεπε να τον χρησιμοποιείς με φειδώ, όπως κάνεις με ένα πανάκριβο άρωμα, επιμένει να ζητάει ένα ...σκασμό λεφτά για να μας κάνει την τιμή να έρθει, ευχαριστώ δεν θα πάρω, ας κάτσει εκεί που είναι...


ΕΝΧΕΛΑΑΡ: Η συνήθης ...ιδεολογική προσφορά της εκάστοτε διοίκησης στον προπονητή της (αν σκεφτούμε ότι πέρσι ο Τεν Κάτε δεν έφερε ούτε δούλεψε με δικούς του παίκτες...) όπως συνέβη στο παρελθόν με Σουμ (Ζουτάουτας), Μαλεζάνι (Σέριτς) κ.λπ. Ο Ολλανδός είναι καλός ποδοσφαιριστής. Αλλά παίζει σε μια θέση που έχουμε ήδη τρεις και αναμέναμε έναν ακόμα. Ερχεται πριν αποφασιστεί ποιος θα φύγει. Αυτό τώρα πόσο ορθόδοξο μπορεί να είναι; Ανασταλτικά δεν είναι τόσο καλός όσο είναι δημιουργικά. Αρα, αν φύγει ο "σκύλος" Σιμάο, ενδεχομένως να υπάρξει πρόβλημα. Πρόβλημα μπορεί να υπάρξει και στην ίδια την ενδεκάδα, όταν θα παίξει δίπλα στον Ζιλμπέρτο. Είναι βαρύ κορμί, αργός, και ο Παναθηναϊκός θα έχει πρόβλημα ταχύτητας. Και βέβαια μακάρι η ταχύτητα να είναι το μόνο πρόβλημα. Γιατί αυτό προϋποθέτει να έχει ταιριάξει στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού σε όλα τα υπόλοιπα. Κάτι που κάθε άλλο παρά είναι βέβαιο. Και όχι επειδή είχε μια κακή χρονιά στην Σάλκε, αυτά συμβαίνουν. Αλλά επειδή έτσι κι αλλιώς πρόκειται για έναν νέο παίκτη με ό,τι ρίσκο αυτό συνεπάγεται σε κάθε καινούργια μεταγραφή. Η δε άφιξή του ενδεχομένως "παγώνει" έως "ακυρώνει" την μεταγραφή του Κατσουράνη. Σε μακροπρόθεσμη προοπτική για τη δημιουργία ομάδας με μέλλον (με τον προπονητή που τον πιστεύει στον πάγκο, ο οποίος όμως μην ξεχνάμε ότι έχει δηλώσει πως σταματάει του χρόνου) μπορεί και να αποδειχτεί επιτυχημένη μεταγραφή. Σε βραχυπρόθεσμη προοπτική άμεσης απόδοσης, πόσο καλύτερος μπορεί να είναι από τον Κατσουράνη που δεν χρειάζεται καν χρόνο προσαρμογής; Κι αν τελικά αποκτηθεί ΚΑΙ ο Κατσουράνης ποιος από τους Ζιλμπέρτο - Ενχελααρ - Κατσουράνης θα παίζει στην ομάδα; Για Σιμάο - Μάτος δεν συζητάμε καν! Σε μια τέτοια περίπτωση θα φύγουν και οι δύο, ο ένας με μεταγραφή, ο άλλος δανεικός... Για μένα, ανεξάρτητα από την αξία του παίκτη, που δεν την αμφισβητώ, είναι μια ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΗ μεταγραφή.

ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ: Τον άφησα τελευταίο, αν και δεν θα έπρεπε καν να ασχοληθώ αφού όπως έγινε γνωστό καταλήγει στον γαύρο. Δεν μπορώ όμως να μην ασχοληθώ γιατί κάπου θα πρέπει να διοχετεύσω την οργή που νοιώθω. Αν υπάρχει ένας παίκτης από όλους όσοι έχουν γραφτεί στις φυλλάδες όλους αυτούς τους μήνες, που θα έπαιρνα στην ομάδα με κλειστά μάτια είναι ο Σουηδός. Παίκτης ΜΕΓΑΛΗΣ κλάσης, παίκτης σε πολύ καλή ηλικία, με φοβερές προδιαγραφές, με προοπτική τουλάχιστον τριετίας (και βάλε) που αν τον έπαιρνες θα μπορούσες πραγματικά να ησυχάσεις στα μετόπισθεν. Κι εσύ τόσο καιρό τώρα κολοβαράς λέγοντας ότι τον ...παρακολουθείς, κάνεις μια προσφορά της πλάκας, κρατάς για πάρτη του ...σταντ μπάι τον ''κλεισμένο" Πουϊγκρενιέ (που έρθει δεν έρθει, ήδη "κάηκε" με την επικοινωνιακή σου τακτική) και το σκέφτεσαι αν θα ανεβάσεις την προσφορά σου στη Γιουβέντους. Παράλληλα δε, διαρρέεις ότι ο ίδιος ο παίκτης δεν θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Και έρχεται μετά από λίγες μέρες ο Ολυμπιακός και τον κλείνει με ποσό μικρότερο από αυτό που ανακοίνωνες πως προσφέρεις εσύ, χάνεις έναν ΣΠΟΥΔΑΙΟ παίκτη που παράλληλα ΕΝΙΣΧΥΕΙ τον "αιώνιο" αντίπαλό σου και ΧΡΕΩΝΕΣΑΙ μια συντριπτική επικοινωνιακή ήττα. Αν πάλι δεν αποτελούσε μεταγραφικό μας στόχο και χρεωθήκαμε τζάμπα την συγκεκριμένη ήττα, τότε τι να πω... Συγχαρητήρια!!!

Και να σκεφτεί κανείς ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί άκρη για τον αριστερό χαφ (που ΔΕΝ είναι ο Ενχελααρ, αλλά δεν θα μπορεί να είναι και ο Ιβανσιτς - ο Τεν Κάτε δήλωσε πως στην προετοιμασία, αυτοί που είναι υπ΄ ατμόν θα προπονούνται χώρια σαν τους ψωριάρηδες...), δεν υπάρχει δεύτερο δεξί μπακ πλην του Μουν (εκτός αν θεωρούνται τέτοιοι οι Γκάμπριελ και Μελίσσης) και για δεξί χαφ στηριζόμαστε στο αν θα παίξει φέτος ο Νίνης (με εναλλακτικές τον wannabe χαφ Γκάμπριελ και τον κατ΄ ανάγκη χαφ Σαλπιγγίδη...).



Και λίγα λόγια για τον Γκούμα.

Οταν άκουσα ότι του ανακοίνωσαν πως δεν τον χρειάζονται πια, ήρθε στο μυαλό μου ο Τζόρτζεβιτς. Και μοιραία έγινε η σύγκριση. Ο ένας αποχαιρετά ως "σημαία" και "ζωντανή ιστορία του συλλόγου", ο άλλος ως ο μοναδικός (;) ...Αρτέμης Μάτσας της ομάδας μας.
Δεν ήταν κλικαδόρος ο Τζόλε; Δεν είχε τους δικούς του ΑΡΔ που τους μετέφερε τι γίνεται στα αποδυτήρια; Είχε. Εχει όμως και 12 πρωταθλήματα σε 13 χρόνια. Ενώ ο "Γιαννάκης" έχει μόλις 3 από τα οποία τα 2 ούτε θυμάται πια πότε τα κατέκτησε...

Ισως η αντιμετώπιση του Γκούμα να ήταν διαφορετική, ενδεχομένως ανάλογη αυτής του Ολυμπιακού στον Τζόλε, αν τα χρόνια της ανομβρίας δεν ήταν τόσο πολλά. Δεν ήταν ο σούπερ παίκτης, αλλά αυτό που μπορούσε το έδινε πάντα και με το παραπάνω. Οι συνθήκες όμως παίζουν πάντα ρόλο στη ζωή μας. Και καθώς δεν ήταν μεταξύ αυτών που αποδομήθηκαν από την ομάδα της Ριζούπολης, δεν ήταν δύσκολο να του κολλήσει η ρετσινιά (με ή χωρίς εισαγωγικά) του "ανθρώπου του Τζίγγερ". Δίκαια ή άδικα δεν το ξέρω.

"Κελαηδάει" ο Γκούμας στους ΑΡΔ; Μπροστά δεν είμαι, αλλά υποθέτω πως το κάνει. Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Δυστυχώς. Αν κρίνω από την σπουδή ορισμένων να του βρουν ...δουλειά στην ΑΕΚ χαρακτηρίζοντάς τον καλύτερο του Μαϊστόροβιτς, μάλλον κελαηδάει πολύ και προκειμένου να χαθεί το πουλάκι, καλό είναι να συνεχίσει να κελαηδάει, έστω και σε άλλη γειτονιά.

Του αξίζει γι΄ αυτό το λόγο να τελειώσει μ΄ αυτόν τον τρόπο την καριέρα του στον Παναθηναϊκό; Κάποιοι θα πουν ναι, κάποιοι άλλοι όχι. Ομως, ο Γκούμας είναι ο μόνος εν ενεργεία παίκτης που προέρχεται από τα σπλάχνα της ομάδας. Του αξίζει να κρεμάσει τα παπούτσια του όπως αρμόζει σε έναν παίκτη που δεν έπαιξε ποτέ πουθενά αλλού.

Επειδή έχω ζήσει ανάλογες περιπτώσεις "αποδόμησης" παικτών στον Παναθηναϊκό, το μόνο που έχω να πω είναι πως κάποια στιγμή αυτή η συμπεριφορά θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Αν συνεχίσει η νέα διοίκηση στο δρόμο που χάραξαν οι Βαρδινογιάννηδες τα προηγούμενα χρόνια, θα έχουμε έλλειμμα "πράσινων" βετεράνων για τις δεκαετίες '90 και '00.

***

Scratch: Αφράτο - αφράτο τον έκοψα τον Αντωνίου. Λογικό. Παίκτη μπορεί να μην έχει φέρει ακόμα, αλλά έχει ξεσκιστεί στα γεύματα και στα δείπνα με τους μανατζαραίους...


Scratch 1: ΚΑΙ Τσιρίλο ΚΑΙ Γκαρσία ΚΑΙ Κονσεϊσάο ΚΑΙ Κοντρέρας, πώς να το γλιτώσεις το ξύλο του χρόνου με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ; Θα μου πεις, σε πόσα ματς θα παίξουνε όλοι μαζί; Ολο κόκκινες θα τρώνε! Είναι βέβαιο όμως; Υπάρχει Γκαγκάτσης τώρα!

Scratch 2: Μιας και είπα για Γκαγκάτση. Μέτοχος λέει της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Και θα συμμετέχει και στα ΔΣ της Σούπερ Λίγκας. Ε, ρε γλέντια...

Scratch 3: Με τα μούτρα στους Ρουμάνους έχει πέσει η ΑΕΚ. Πήρε Ιορντάκε, "βλέπει" Ογκαράρου. Ετσι και τα βροντήξει ο πρίγκιψ, θα τον έχει έτοιμο τον νέο προπονητή η ομάδα. Ιλιε Ντουμιτρέσκου.

Scratch 4: Πλάκα - πλάκα σπουδαίες μεταγραφές κάνει ο Αρης. Εντός αγωνιστικού χώρου και έξω από αυτόν...

Aποθεώθηκε ο Ναφτί στο αεροδρόμιο...

Ο Σεμπαστιάν Λεμπ πριν...

...και μετά τη συνάντηση με τον Παπαλουκά...