Saturday, August 15, 2009

Ρετρό


15 Aυγούστου. Το αποκορύφωμα της καλοκαιρινής ραστώνης. Ειδήσεις δεν υπάρχουν, τα πάντα υπολειτουργούν, οι τυχεροί βρίσκονται σε κάποιες παραλίες, οι λιγότερο τυχεροί την βγάζουν στην πόλη που όμως είναι ιδιαίτερα ελκυστική αυτές τις μέρες γιατί είναι ήσυχη και άδεια και οι οπαδοί περιμένουν την επόμενη εβδομάδα για να ξεκινήσουν με το Τσάμπιονς Λιγκ αρχικά και την πρεμιέρα του πρωταθλήματος στη συνέχεια να μπαίνουν σιγά σιγά σε ρυθμούς. Νέα δεν έχω να σας πω. Εχω όμως ...παλιά. Αν τα θέλετε, αν σας αρέσουν, ελάτε να ταξιδέψουμε μαζί σε παλιές αθλητικές στιγμές. Οχι πολύ παλιές... Μέχρι 10 χρόνια πριν...


Και μιας και ως Παναθηναϊκοί έχουμε τον ...μόνιμο όπως τείνει να εξελιχθεί ...νταλγκά μας με τον μεγάλο στόπερ που όλο έρχεται και όλο στο δρόμο είναι, ιδού ο τελευταίος μεγάλος "πράσινος" κεντρικός αμυντικός. Ρενέ Χένρικσεν και τα μυαλά στα κάγκελα. Εγκεφαλικός παίκτης, ψύχραιμος, σοβαρός. Μας λείπεις πολύ Ρενέ! Δίπλα του ο γνωστός μας "καρχαρίας" Χέλγκι Σίγκουρντσον.

Η πολλή σιγουριά βλάπτει. Και ο Αγγελος Μπασινάς το εμπέδωσε με πολύ σκληρό τρόπο στον αγώνα κόντρα στην Αρσεναλ. Κλήθηκε να εκτελέσει ένα πέναλτι, η κάμερα τον συνέλαβε να γελάει πριν το χτυπήσει (τόσο σίγουρος ήταν ότι θα στείλει τη μπάλα στα δίχτυα), αλλά δυστυχώς το έχασε...


Δικαιολογημένη η απογοήτευση στη συνέχεια....


Ο παίκτης που μας χάρισε (σε μεγάλο βαθμό) το δεύτερο ευρωπαϊκό. Οντετ Κάτας σε στιγμές περισυλλογής. Σπουδαίος παίκτης, δεν νομίζω να δημιούργησε τόσο στενό δεσμό με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού...



Οπαδοί του ΠΑΟΚ στον Λευκό Πύργο γιορτάζουν το κύπελλο που κατέκτησε ο ΠΑΟΚ με προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, κερδίζοντας στον τελικό τον γαύρο.


Το επόμενο βράδυ ο Παντελής Καφές πρωταγωνίστησε στο γλέντι στη Θεσσαλονίκη όταν η Δέσποινα Βανδή που τραγουδούσε εκείνη την εποχή στην συμπρωτεύουσα, τον τράβηξε στην πίστα και του άρχισε τις ...χαριτωμενιές...


Ο Γιάννης ΜΑΣ σε μια "πρώτη" του Παναθηναϊκού


Οι δύσκολες στιγμές που πέρασε η Παναχαϊκή ένα απόγευμα, αποτυπωμένες στο (ο θεός να το κάνει...) μάτριξ της Λεωφόρου...


Ο Ζινεντίν Ζιντάν (με μαλλιά) παρουσιάζεται από την Ρεάλ Μαδρίτης. Ευτυχώς αυτός είχε φιλότιμο και δεν φίλησε το σήμα σαν κάτι άλλους κλαψιάρηδες...


Ο Πάουλο Σόουζα σκεπτικός στον πάγκο. Ενας παίκτης που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον κόσμο του Παναθηναϊκού, ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής που στάθηκε όμως αφορμή για μια ιστορική φράση του Αγγελου Αναστασιάδη που χρησιμοποιείται έκτοτε όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος προσπαθεί αλλά δεν του ...βγαίνει: "Δεν μπορεί το παλικάρι...".
Μια φράση που αδίκησε και τους δύο πρωταγωνιστές...


Λα Κορούνια - Ολυμπιακός και ο Βαλερόν στο 94ο λεπτό ισοφαρίζει σε 2-2 και στερεί από τον γαύρο την ευκαιρία να φύγει με το διπλό από τη Γαλικία. Μπερμούντες και Ελευθερόπουλος αλληλοκατηγορούνται στη συνέχεια για την έλλειψη συνεννόησης, αλλά ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Ισως αυτή να υπήρξε η "κομβική" στιγμή για την συνεχιζόμενη "κατάρα" (κατ' άλλους ανικανότητα...) του γαύρου στην Ευρώπη. Αν εκείνο το διπλό είχε γράψει, μπορεί όλα να ήταν διαφορετικά...


Μίλαν Τόμιτς - Ελενα Λιάφου (εστεμμένη στα καλλιστεία, νομίζω είχε βγει Μις Γιανγκ) την ημέρα του γάμου τους...


Ριβάλντο (όταν έπαιζε στη σωστή ομάδα) και Κλάιβερτ σε στιγμές πανηγυρισμού...

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος με τη φανέλα του Ακράτητου...


Ο Ντέμης σκοράρει σε ντέρμπι Παναθηναϊκού - ΑΕΚ...



Ο γάμος του Μανωλάκη (ε ε βγάλτην έξω ο ο ) Ολισαντέμπε με την Μπεάτε του στην Πολωνία...


Ο Ντάρκο πριν από μια δεκαετία, όταν φορούσε τα χρώματα της Γιουβέντους...


Ο Ανρί Μισέλ με την όμορφη σύζυγό του περπατάει στο Χαριλάου. Ο Γάλλος προπονητής τα βρόντηξε νωρίς αποφασισμένος να μην διαταράξει παραπάνω την ψυχική του ηρεμία από τις εσωτερικές κόντρες που ταλαιπωρούσαν τότε τον Αρη. Οι οπαδοί βέβαια τον ήθελαν να μείνει γιατί πίστευαν πραγματικά σ΄ αυτόν (φεύγοντας έγινε προπονητής της Τυνησίας και κατέκτησε μαζί της το Κόπα Αφρικα) και έπιασαν στο "ψηστήρι" τη γυναίκα του που είχε κάνει ιδιαίτερο "γκελ" στο Χαριλάου.

Η καημένη κυρία Μισέλ, τόσο απλή και οικεία με όλους, δέχτηκε τόση πίεση από τους οπαδούς που της ζητούσαν να πείσει τον άντρα της να αλλάξει γνώμη και της δημιούργησε αυτό το γεγονός τόση συναισθηματική φόρτιση που κατά την αναχώρησή τους από τη Θεσσαλονίκη ξέσπασε σε κλάματα. Πλάνταξε στο κλάμα μιλάμε...


Ενας άλλος αγαπημένος Δανός των "πράσινων" οπαδών με ιδιαίτερα θερμό ταμπεραμέντο: Γιαν Μικάελσεν.


Ντάριλ Μίντλετον - Μίκαελ Κοχ κατά την άφιξή τους από ένα ευρωπαϊκό ταξίδι του Παναθηναϊκού. Ο Γερμανός αγαπήθηκε και αγάπησε ιδιαίτερα τον Παναθηναϊκό.


Ο Αριαν Κόμαζετς και ο αδικοχαμένος Αλφόνσο Φορντ (στις 4 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 5 χρόνια από τον τόσο πρόωρο χαμό του) σε αγώνα ΑΕΚ - Ολυμπιακού. Ο Κόμαζετς πρωτοήρθε στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό και ξαναήρθε για να αγωνιστεί στην ΑΕΚ. Δεν έκανε την καριέρα που αναμενόταν βάσει του ταλέντου του, επειδή είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Ο Αλφόνσο που έσβησε τα 33 του από τη λευχαιμία με την οποία πάλευε περίπου έξι χρόνια, ήταν ένας σπουδαίος σκόρερ (αναδείχτηκε 4 φορές πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος και 2 φορές πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκα). Ηταν όμως παράλληλα κι ένας ωραίος άνθρωπος. Δεν υπήρξε μπασκετόφιλος οπαδός της ομάδας του ή αντίπαλος που να μην αγάπησε αυτόν τον γελαστό παίκτη που αν και Αμερικανός είχε μάλλον μεσογειακό ταμπεραμέντο. Ισως γι΄ αυτό τα βήματά του τον έφερναν συνεχώς στην Ελλάδα, όπου αγωνίστηκε με Παπάγου, Σπόρτινγκ, Περιστέρι, Ολυμπιακό...


Eνας ακόμα αγαπημένος "πράσινος" ο Φινλανδός Γιόνας Κόλκα. Σε έναν αγώνα με τον ακατονόμαστο που είχαμε κερδίσει με 3-2 χάρη σε δικό του νικητήριο γκολ είχε βγει ένα μίνι ανεκδοτάκι:
- Tι αναψυκτικό πίνουν οι γαύροι;
- Κό(λ)κα - Κόλ(κ)α!


Η πρώτη προπόνηση του Κριστιάν Καρεμπέ με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ο Κριστιάν αγαπήθηκε πολύ από τους οπαδούς του γαύρου γιατί ήταν πράγματι ένας κλασάτος παίκτης, αλλά στην πορεία αποδείχτηκε ότι είναι και ένας σοβαρός άνθρωπος. Ε, βοήθησε και η Αντριάνα (Σκλεναρίκοβα) για να γίνει ακόμα περισσότερο αγαπητός (αντί να τον ζηλεύουν τον λάτρεψαν, μυστήρια τρένα οι οπαδοί...).


Προπόνηση του Ολυμπιακού. Καρεμπέ, Τζιοβάνι. Ζε Ελίας σε πρώτο πλάνο.


Γεωργάτος - Ζέεντορφ σε αγώνα της Ιντερ...



Αποθεωτική υποδοχή του Κάρλος Γκαμάρα στο αεροδρόμιο (πίσω διακρίνεται ο Ψωμιάδης που τον έφερε). Ο Παραγουανός παίκτης αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο της ΑΕΚ.

Κάρλος Γκαμάρα και Νόρα. Η δυναμική σύζυγος του Παραγουανού που λέγεται ότι τον επηρρέαζε πολύ σε όλες του τις αποφάσεις...


Ο Σκωτσέζος παίκτης του Ιωνικού, Γκρεγκ Μπρούστερ...


Πρώτη Φεβρουαρίου 1998 και "τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα". Οι απλήρωτοι παίκτες του Αρη μετά από μια συγκλονιστική εμφάνιση κατακτούν το κύπελλο Ελλάδος και δίκαια το γιορτάζουν πρώτα και πάνω από όλα για την πάρτη τους και για τον κόσμο της ομάδας τους...


Ο "κύριος καθηγητής" Αλιόσα Ασάνοβιτς με το σοφιστικέ γυαλί του σε ένα "πράσινο" τραπέζι...


Αγγλία - Ελλάδα και γκολ στις καθυστερήσεις. Η Ελλάδα προηγήθηκε δύο φορές, κρατούσε μέχρι τις καθυστερήσεις τη νίκη, που έστελνε την Γερμανία απευθείας στα τελικά του Μουντιάλ του 2002, αλλά ο Ντέιβιντ Μπέκαμ είχε άλλη γνώμη. Το φάουλ που εκτελεί, καταλήγει στα δίχτυα της ελληνικής ομάδας και στέλνει την Αγγλία στον έβδομο ουρανό και τη Γερμανία στα μπαράζ.


Ιστορική στιγμή από αυτές που αξίζει να βλέπει κάποιος στον αθλητισμό. Ο Αγγελος Αναστασιάδης, προπονητής του Ηρακλή, συγχαίρει τον Τζιοβάνι για την εκπληκτική του εμφάνιση στον αγώνα...

18 comments:

ΠΑΝΟΣ said...

Ωραία πράγματα...
Θα μας τρελάνεις με αυτές τις φωτό.
Φιλιά!

Rizobreaker said...

Δεν υπάρχεις ρε Gatti!!
Τι μου θύμησες τώρα!!!!!!
Δεν παίζεσαι...
Καλά μιλάμε έχεις άρχειο δεν υπάρχει άλλη περίπτωση!!!
Ανά μήνα και ανά έτος... :ppp
Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοια οργάνωση στα θέματα σου...

Elpis Cameraman said...

Αλλο ενα φοβερο ποστ!
1. Το θυμαμαι ακομη αυτο το φοβερο κουστουμι του Καφε στα μπουζουκια!
2. Θυμαμαι επισης οτι το 8-0 με την Παναχαικη, μας κοστισε ενα φοβερο αντιποδοσφαιρο κ εξτρα φιλοξενεια στην Πατρα, που φεραμε 0-0...
3. Ο Τομιτς πηρε μοντελο; Τελικα υπαρχουν πολλες γυναικες που δεν μπορουν να βρουν δουλεια!
4. Μεγαλη κινηση του Αναστασιαδη με τον Τζιοβανι, αλλα πρεπει να σκεφτομαστε κ λιγο πριν δωσουμε το χερι μας...Δεν συμφωνω με οποιαδηποτε ανθρωπινη συμπεριφορα απεναντι σε οσους δεν την αξιζουν...

Υπουργός said...

Ο Κόμαζετς έπαιξε και στον Ολυμπιακό...

gatti said...

@Πανοσ: Xαίρομαι που σου αρέσουν!
Φιλιά! :)))

gatti said...

@Rizobreaker: Αρχείο ανά μήνα και ανά έτος δεν έχω. Μπερδεμένες τις έχω γι΄ αυτό δεν μπορώ να βρω άκρη. Αλλά αρχείο φωτογραφικό έχω. Μπορεί να έχω πετάξει τα "Τρίποντα" (μεγάλη βλακεία κι ας ήταν σημαντική δικαιολογία η έλλειψη χώρου) και αρκετά αποκόμματα, αλλά τις φωτογραφίες δεν μπορούσα να τις πετάξω.
Το θέμα είναι πώς θα τις συμμαζέψω που δεν θυμάμαι ακριβώς πότε έγινε τι... Επρεπε να τα έχω σημειώσει...

gatti said...

@Elpis Cameraman: Kαλώς τον!

1. Φοβερό κοστούμι, γενικά είχε κάνει θραύση ο Παντελής εκείνο το βράδυ!

2. Εκείνη τη χρονιά ήταν που χάσαμε το πρωτάθλημα από τον Κατσούρ; Δεν το θυμόμουν!

3. Πήρε μοντέλο και αυτοί τουλάχιστον είναι ακόμα μαζί. Εχουν και δύο παιδιά. Γιατί να βρει δουλειά; Mια χαρά είναι έτσι! ;-)

4. Ο Αγγελάρας του έδωσε το χέρι ως αναγνώριση της εμφάνισής του. Δεν νομίζω να σκέφτηκε εκείνη την ώρα. Αυθόρμητα το έκανε. Και δεν θυμάμαι να ήταν προκλητικός παίκτης ο Τζιοβάνι. Εκτός αν γέρασα και ξεχνάω...

gatti said...

@Yπουργός: Αυτή την περίοδο του Κόμαζετς προτιμώ να την ξεχνάω...

ΥΓ. Τι θα γίνει, θα κρατήσεις κανα σταθερό nick; :pp

duendes said...

Πωπω..
Ανρί Μισέλ!

Γυναίκα Ανρί Μισέλ < Γυναίκα Ναφτί.

Γιωργος Κεντρωτης said...

Χαίρε, φιλτάτη!

gatti said...

@duendes: Φυσιογνωμία ο Μισέλ...

Αυτή η μανία με τις συγκρίσεις... :pp

;)

gatti said...

@Γιωργος Κεντρωτης: Kαλημέρα!

duendes said...

Υπερβολική σε βρίσκω.

Συνήθως κάνω συγκρίσεις < Συνήθως δεν κάνω συγκρίσεις.
:)

gatti said...

@duendes: Ναι, αλλά όταν κάνεις είναι ...καταλυτικές! ;)

zouk said...

Αυτο το ποστ το ειχα δει και οταν το ειχες γραψει αλλα δεν ειχα χρονο και ειχα πει μεσα μου οτι θα επιστρεψω να το ξαναδω και να σχολιασω.

Μου εδωσες παρα πολυ ωραιες αναμνησεις με ολες αυτες τις φωτογραφιες.
Χενρικσεν,Μικαελσεν,Κολκα,Ολισαντεμπε,Σοουζα,Ασανοβιτς,Κυραστας.

Τι ωραιο ματσακι ηταν αυτο που χανει ο Μπασινας το πεναλντι.Ειχα χορτασει μπαλα και σιγουρα αξιζαμε κατι παραπανω.Γενικα οταν παιζουμε με Αρσεναλ ειναι καλα τα παιχνιδια.Μας ταιριαζει αυτη η ομαδα.

Οντεν Κατας.Ακομα θυμαμαι οτι μετα το παιχνιδι που ειχαμε κατακτησει το ευρωπαικο οι φιλαθλοι της μακαμπι ειχαν σηκωσει στα χερια τον Οντεν ασχετως που ειχαν χασει το τροπαιο αλλα το ειχε παρει καποιος δικος τους.Ειχαν απιστευτη αγαπη για αυτον το παιχτη.

Θυμαμαι μια ακομα ατακα Αναστασιαδη.Shut up Soouza.Πολυ πισω με τους ξενους παιχτες ο ΑΝαστασιαδης.

Μενω στον Χολαργο και οταν Ο Φορντ ηταν στον Παπαγο θυμαμαι εναν φιλο μου που δουλευε στην ομαδα και του ειχε δωσει ο Αλφονσο τα παπουτσια του.Εβαζα το ποδι μου μεσα μαζι με το δικο μου παπουτσι.Πολυ καλος παιχτης.

Τον Τομιτς δεν τον γουσταρα καθολου αλλα ηταν πολυ καλος παιχτης.Ειχε τυχη να του παω και λουλουδια παραγγελια οταν ειχα ανθοπωλειο.

Ο Καρεμπε και ο Ζε μου την εδιναν στα νευρα.Το Τζιοβανι τον θεωρω μεγαλο παιχτη.

Νομιζω οτι ηταν μεγαλη χαρα για ολους οταν ειχε παρει ο ΠΑΟΚ το κυπελο.

Ελπιζω να ξαναδουμε τετοια ποστ και στο μελλον.Μου αρεσει που
που εχεις φωτο και σχολια για ολες τις ομαδες.

gatti said...

@zouk: Κι εγώ αισθάνθηκα ωραία που έψαχνα τις φωτογραφίες. Πραγματικά κάθε μία από αυτές φέρνει τόσες αναμνήσεις στο μυαλό!

Μικάελσεν, Ασάνοβιτς και Σόουζα ήταν από τους πολύ αγαπημένους μου.
Το ματς με την Αρσεναλ όντως ήταν πολύ ωραίο, συμφωνώ ότι μας ταιριάζει αυτή η ομάδα, θα περιμένω να δω πόσο ταιριάζει στον γαύρο τώρα που κληρώθηκαν αντίπαλοι στο Τσαμπιολί (χοχοχο).

Ο Κάτας ήταν πάντα αγαπημένος των οπαδών της Μακάμπι, εμείς δεν νομίζω ότι τον αγαπήσαμε ποτέ τόσο. Πάντως του οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό το δεύτερο ευρωπαϊκό. Μυστήριος χαρακτήρας πάντως, αν και αδιαμφισβήτητα σπουδαίος παίκτης.

Είναι αλήθεια ότι ο Αγγελος, που εγώ τον πάω πολύ, έχει ένα θέμα με τους ξένους παίκτες. Τον φαντάζεσαι με τον Σισέ; Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω...

Ο Αλφόνσο ήταν ωραίος τύπος. Για το θάνατό του έκλαψα. Μεγάλο κρίμα. Οχι μόνο που έφυγε τόσο νέος, αλλα και που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ...

Ούτε εγώ τον γούσταρα τον Τόμιτς! Με τίποτα!!! Αλλά ήταν πολύ καλός παίκτης!

Ο Καρεμπέ εμένα δεν με νευρίαζε, όπως και ο Τζιοβάνι. Αλλά δεν μπορούσα με τίποτα τον Ζε Ελίας. Μέγας καραγκιόζης και πολύ καθίκι!

Καλά, για το κύπελλο που κέρδισε ο ΠΑΟΚ είχα τρελαθεί από τη χαρά μου. Ενα σου λέω! Μου ερχόταν να φιλήσω τον Μπάγεβιτς! Οπότε για να πάθω εγώ τέτοια ζημιά καταλαβαίνεις πόσο είχα χαρεί! :pp

Θα ξαναδείς τέτοια ποστ και μάλιστα πολύ - πολύ σύντομα. Είχα κάτι μέρες off από τη δουλειά και μπόρεσα και συμμάζεψα λίγο τις φωτογραφίες. Οπότε ...ετοιμάσου!
Eχω για όλες τις ομάδες, γιατί κρατούσα ό,τι μου έκανε "κλικ"...

:))))

zouk said...

Πολυ ωραια τοτε.
Θα περιμενω.

gatti said...

@zouk: OK