Η ...κολυμβήθρα του Σιλωάμ

Μέχρι τώρα ο Τεν Κάτε σε ξάφνιαζε κάνοντας το απρόβλεπτο. Τελικά, κατάφερε και το απίστευτο: Να σε ξαφνιάζει κάνοντας το αυτονόητο. Περιμένεις και προσπαθείς να μαντέψεις τι 11άδα θα κατεβάσει και σε αιφνιδιάζει αποφασίζοντας να κατεβάσει ακριβώς την ίδια 11άδα με το προηγούμενο παιχνίδι.



Πριν ξεκινήσει το ματς με τη Διναμό δεν με ενδιέφερε το αποτέλεσμα, αλλά ήθελα να δω μια καλή εμφάνιση. Η εικόνα της ΑΕΚ δύο ώρες πριν από το δικό μας παιχνίδι, ανέβασε κατακόρυφα αυτή την επιθυμία, αφού η ομάδα του πρίγκιπα έκανε ΚΑΙ καλή εμφάνιση, πήρε ΚΑΙ αποτέλεσμα που, κακά τα ψέμματα, ελάχιστοι πίστευαν ότι θα πάρει (πρέπει να άλλαξε πολύς κόσμος ...υπηκοότητα σήμερα, κοινώς να έγινε ...Κουβανός από την ήττα της Μπενφίκα).

Οπότε, το πρώτο που σκέφτεσαι είναι: Aν μπορεί η ΑΕΚ, μετά από δύο αρνητικά παιχνίδια και χωρίς να διαθέτει τους ποιοτικούς παίκτες που διαθέτει το "τριφύλλι" να παίξει έτσι και να κερδίσει την Πορτογαλέζα, γιατί όχι κι εμείς;

Και ξεκινάει το παιχνίδι και βλέπουμε μία από τα ίδια με τα προηγούμενα ματς. Αμυντικό σχήμα, απουσία πλάνου, Καραγκούνης και Κατσουράνης να σέρνονται, ο Λέτο να μη μπορεί το παλικάρι, ο Σαλπιγγίδης να ταλαιπωρείται προσπαθώντας να καταφέρει το 2 σε 1, αφού έπαιζε πότε δεξί χαφ και πότε φορ.

Και βέβαια πάλι τα αναπάντητα γι΄ αυτό και επαναλαμβανόμενα ερωτήματα: Γιατί τρία αμυντικά χαφ; Αυτοί παίζουν σαν μικρομεσαία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος. Γιατί πάλι ο Νίνης έξω και ο Κάρα μέσα; Αφού ο ένας είναι χώμα και ο άλλος στα τελευταία παιχνίδια πετάει. Γιατί είπε ο τεντάς ότι πάμε για τη νίκη, αφού είναι φανερό από το στήσιμο της ομάδας ότι αυτό που ουσιαστικά τον ενδιαφέρει είναι να μη χάσουμε; Και φυσικά το ερώτημα "πότε η ομάδα θα παίξει μπάλα" να επανέρχεται πιο συχνά και επίμονα κι από την κραυγή απόγνωσης - σήμα κατατεθέν της Δήμητρας Παπαδοπούλου στη σειρά "Σ΄αγαπώ - μ΄ αγαπάς": "Eγώ πότε θα γίνω μάνα;".

Κι όταν μετά από ένα ανιαρό και κοιμισμένο πρώτο ημίχρονο ήρθε η ώρα των αλλαγών δεύτερος γύρος αποριών. Η αλλαγή του Λέτο με τον Νίνη δεν έμοιαζε τόσο παράλογη. Ο Αργεντίνος δεν είχε καταφέρει κάτι ουσιαστικό στο παιχνίδι, πελαγοδρομούσε και παράλληλα είχε εκνευριστεί. Εχοντας μάλιστα δεχτεί και κάρτα με δεδομένο και το ...ταμπεραμέντο του η αντικατάστασή του είχε εξήγηση. Αλλά ο Σάλπι με τον Ρουκάβινα; Για ποιο λόγο δεν βγαίνει ο Καραγκούνης;




Η απάντηση ήρθε φυσικά με το γκολ που πέτυχε ο τυπάρας. Που όποιος θέλει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του θα πρέπει να παραδεχτεί πως σιχτίρισε σε όλο το πρώτο ημίχρονο βλέποντάς τον να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του και έριξε μπινελίκια στον Ολλανδό που επέμενε να τον κρατάει στο παιχνίδι, για να κάνει μια μεγαλοπρεπέστατη ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ στη συνέχεια και να αναφωνήσει "Κάρα, ψυχάρα!". Και εννοείται ότι βάζω και τον εαυτό μου μέσα στους κωλοτούμπες.

Η ομάδα λοιπόν δεν έπαιξε καλά, με εξαίρεση ένα διάστημα προς το τέλος του αγώνα που έχασε τα άχαστα με τα οποία θα μπορούσε να "κλειδώσει" το παιχνίδι. Θα μπορούσε όχι απλώς να καρδιοχτυπήσει στη φάση του χαμένου πέναλτι, αλλά να "πληρώσει" τις επιλογές της. Πέταξε για άλλη μια φορά ένα ολόκληρο ημίχρονο μέχρι να καταλάβει πως ο αντίπαλος ήταν μια ομάδα που δεν είχε σκοπό να το κουνήσει ρούπι από την περιοχή του και που το τελευταίο που τον ένοιαζε ήταν να δημιουργήσει και το πρώτο που τον ενδιέφερε ήταν να μην δεχθεί γκολ (τελικά απέτυχε και στα δυο).

Επειδή όμως τα αποτελέσματα λειτουργούν ως "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" και επειδή εμένα μπορεί σ΄ αυτή την κομβική χρονιά να με ενδιαφέρει μόνο το πρωτάθλημα, αλλά την ομάδα οφείλει να την ενδιαφέρει ΚΑΙ η Ευρώπη (προφανώς έχει πέσει και "χέρι" μετά την εμφάνιση με τη Γαλατά που στάθηκε και αφορμή για μια μίνι κόντρα Παύλου - Πατέρα) οι βαθμοί στο παιχνίδι με την Διναμό είχαν πολύ μεγαλύτερη αξία από την εικόνα που παρουσίασε η ομάδα. Γι΄ αυτό και ο τεντάς κατέβασε την ομάδα μ΄ αυτό το στήσιμο, γι΄ αυτό και διατήρησε μέσα στον αγώνα τον Κάρα που μπορεί και τη μπάλα να κρατήσει, αλλά και να σου κάνει ευκαιρία από το πουθενά κι ας μην βλέπεται σε όλο το παιχνίδι, γι αυτό και επέμεινε στα τρία αμυντικά χαφ, αφού γνώριζε πως μπαίνει στο παιχνίδι με άμυνα ανάγκης και πρέπει να διασφαλίσει το μηδέν παθητικό.



Και καθώς με τη νίκη (σε συνδυασμό με την ισοπαλία στο ματς Γαλατά - Στουρμ) ο Παναθηναϊκός

α) όχι μόνο ξανακέρδισε τις σοβαρές πιθανότητες πρόκρισης που είχε από την στιγμή της κλήρωσης ακόμα, αλλά...

β) ...ουσιαστικά "απαλλάχθηκε" από την παρουσία του μόνου αντιπάλου που θεωρούσε ικανό να τον αφήσει εκτός συνέχειας (εκτός βέβαια αν αποφασίσει να "αυτοκτονήσει" με τη Στουρμ - όμως "το δις εξαμαρτείν ουκ ομάδας σοφής"...) και επιπρόσθετα

γ) κρατάει stand by τον εχθρικό του Τύπο και τους ΑΡΔ που περίμεναν την γκέλα για να ρίξουν πάλι χολή (όχι ότι δεν θα το κάνουν, έτσι κι αλλιώς, αλλά διαφορετικά το εισπράττει ο οπαδός όταν η ομάδα του έχει κερδίσει)

δ) χτίζει αυτοπεποίθηση κερδίζοντας παιχνίδια που υπό διαφορετικές συνθήκες, άλλες χρονιές θα τα έχανε

ε) διατηρεί το καλό κλίμα στο εσωτερικό του, που τόσο είναι απαραίτητο για τη συνέχεια

μπορώ να πω σχεδόν με βεβαιότητα πως η αποστολή στο Βουκουρέστι κρίνεται επιτυχημένη.


Κατά τ΄ άλλα:

* Πολύ βελτιωμένος ο Καντέ, σε μια θέση που υποτίθεται ότι ούτε την ξέρει καλά ούτε την αγαπάει.

* Εξαιρετικός ο Σιμάο που έκανε και δυο μεταβιβάσεις της προκοπής (βρε λες;)

* Αρχοντικός στο παιχνίδι του για μια ακόμα φορά ο Μπιέρσμιρ, παρά το λάθος του στη φάση του πέναλτι (που ήταν πέναλτι), που μπορεί να συμβεί και στις ...καλύτερες οικογένειες...

* Πολύ καλός ο Νίνης, θα έπρεπε να παίζει από την αρχή, αρχίζω πια να αναρωτιέμαι μήπως τον βάζει αλλαγή για ...γούρι!

* Ο Τζόρβας δεν δείχνει μόνο καλύτερος του Γκαλίνοβιτς (τουλάχιστον του Γκαλίνοβιτς των τελευταίων αγώνων πριν αντικατασταθεί) αλλά έχει και καλύτερη αύρα! Ενα πέναλτι σαν το χθεσινό, δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι θα χανόταν με τον Μάριο κάτω από τα γκολπόστ.

* Αρκετά δραστήριος ο Ρουκάβινα, έδωσε την ασίστ στον Κάρα για το γκολ, έκανε την προσποίηση στη φάση που ο Λάζαρος έχασε το άχαστο, αλλά "κάτι" ακόμα λείπει. Πολύ αέρινος αλλά και πολύ "δαντελένιος". Ισως να φταίει απλώς πως του λείπουν παιχνίδια.

* Η άμυνα σα να αρχίζει να στρώνει. Να τολμήσω να σκεφτώ ότι θα "δέσει" με την παρουσία του Γιούρκα και την επιστροφή Σπυρόπουλου;

* Περιορίστηκαν οι γιόμες. Η ομάδα προσπάθησε να παίξει στρωτά.

* Για μια ακόμα φορά η ομάδα δυσκολεύτηκε απέναντι σε κλειστή άμυνα, φοβάμαι τη στιγμή που θα προσπαθούμε και δεν θα μας βγαίνει τίποτα.

* Οταν Καραγκούνης και Κατσουράνης δεν βρίσκονται σε καλή μέρα, αλληλομπουρδουκλώνονται.

* Ο Λάζαρος για άλλη μια φορά δεν την παλεύει.



Scratch (σχόλια οπαδών Παναθηναϊκού):

Μετά το γκολ: Tην κάτσαμε! Ακόμα και με το πι θα παίζει πλέον ο Κάρα.

Μετά το ματς: Κακό στήσιμο της ομάδας. Πρέπει να παίζουμε επιθετικά. Οπως ο γαύρος.


Scratch 1: Tι πονοκέφαλος αυτές οι ρουμανικές ...βουβουζέλες (εντάξει, απλές καραμούζες ήταν...).

Scratch 2: O Zιλμπέρτο έχει πάρει διαζύγιο με τα σουτ και με τα κοντρόλ ΤΕΛΟΣ!

Scratch 3: Σχόλιο από την προχθεσινή στήλη του Κώστα Καίσαρη που έχει ...αναγκάσει τον μισό φίλαθλο κόσμο να ψάχνει τις μεταγραφές του καλοκαιριού: "Ποιος ποδοσφαιριστής που άλλαξε το καλοκαίρι ομάδα, λέει για πρώην συμπαίκτη του (συμπατριώτη του και συγκάτοικό του στο ίδιο δωμάτιο) ότι είναι γκέι;".

Scratch 4: Ηττα και από τη Σάλτσμπουργκ για τη Βιγιαρεάλ του Βαλβίδα. Αμ τι νόμιζες, ισπανικό μου μυρμήγκι; Επειδή πήρες (όπως πήρες...) το νταμπλ στην Ελλάδα πίστεψες ότι "...μεγάλωσε η σκιά σου", όπως έλεγε και μια ψυχή κάποτε και έκανες τον δύσκολο στον θείο;

Θα μείνω πάντα ιδανικός και ανΤάξιος εραστής
των εκτός έδρας παιχνιδιών, των κερδισμένων πόντων

***

Πολλά μπράβο στην ΑΕΚ για την εμφάνιση και τη νίκη. Συγκινητικός ο Γεωργέας, αποτελεσματικότατος στις επεμβάσεις του ο Σάχα (ναι, αυτός ο ξαφνικός μυρουδιάς που έπαιξε άθλια στο Γκούντισον Παρκ), πολύ καλός ο Τεντογαμπρός (για τον Χέρσι μιλάω). Και βέβαια σε φόρμα και ο πρίγκιψ, συγκριτικά με τα δύο ντέρμπι και το ματς με τα Γιάννενα.

Το γκολ

Υπάρχει θεός

Η εξέδρα

Ο πρίγκιπα-αητός της Λισσαβώνας