Καλοκαίρι του 1990 ήταν όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος πήρε την μεγάλη απόφαση. Απόφαση που ξεσήκωσε μεγάλες αντιδράσεις τότε για να δικαιωθεί τελικά στην πορεία του χρόνου. Τότε που έδωσε ένα πολύ μεγάλο για την εποχή ποσό συν τον πολίστα Σελετόπουλο, για να φέρει στην ομάδα μπάσκετ έναν νεαρό παίκτη από τη Γλυφάδα. Το όνομά του, Φραγκίσκος Αλβέρτης. Ο παίκτης που έμελλε να γίνει σύμβολο για την ομάδα του Παναθηναϊκού, ο παίκτης που αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα γενιά παικτών. Που έμαθε από τους παλιούς και δίδαξε τους νέους. Που "μαθήτευσε" δίπλα στον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Ντομινίκ, τον Βράνκοβιτς, τον Βολκόφ, τον Πάσπαλιε, που αγωνίστηκε δίπλα στον Μποντίρογκα, τον Ράτζα, τον Ρέμπρατσα, που "δίδαξε" τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη.
Και μέσα από αυτή την πορεία, πορεία 19 ολόκληρων χρόνων, διαμόρφωσε την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Κέρδισε σεβασμό και εκτίμηση. Εγινε αρχηγός με ό,τι σημαίνει αυτή η λέξη. Ηγέτης. Αυτός που θα παροτρύνει τους συμπαίκτες του και θα τους διώξει το άγχος. Αυτός που δεν φοβάται να πάρει τον αγώνα στις πλάτες του στις κρίσιμες στιγμές. Αυτός που θα λειτουργήσει ως κυματοθραύστης στα δύσκολα. Αυτός που θα φροντίζει να κρατούνται οι ισορροπίες στα αποδυτήρια.
* Ο Αλβέρτης που μαθητής της Β' Λυκείου στα 16 χρόνια του πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και πήγαινε στις προπονήσεις ως συνοδηγός στο αυτοκίνητο του Αντόνιο Ντέιβις που κατοικούσε επίσης στη Γλυφάδα.
* Ο Αλβέρτης με το εκπληκτικό σουτ που όπως του είπε ο Αργύρης Πεδουλάκης - και δικαιώθηκε - "από αυτό θα βγάλεις το ψωμί σου".
* Ο Αλβέρτης που πήρε το πρώτο του τρόπαιο, το κύπελλο Ελλάδας, με τον Παναθηναϊκό στα 19 του χρόνια και που 19 χρόνια μετά κλείνει την καριέρα του με 25 τίτλους.
* Ο Αλβέρτης που στα χρόνια της ανωριμότητας, το 1994, έδωσε το σύνθημα των πανηγυρισμών για την ήττα του Ολυμπιακού από την Μπανταλόνα στο Τελ Αβίβ, αλλά στα χρόνια της ωριμότητας, το 2006, δεν δίστασε να πάρει το μικρόφωνο και να "τα χώσει" στους οπαδούς της ομάδας για να προστατέψει την ομάδα του Ολυμπιακού.
* Ο Αλβέρτης οικογενειάρχης, που κρατιέται μακριά από το σταρ σύστεμ, που τη βρίσκει με το κυνήγι, παρέα με τον φίλο και κουμπάρο του, Δημήτρη Παπανικολάου και που μετά από μια μνημειώδη κόντρα με τον Ομπράντοβιτς το 2000 κατάφερε όχι μόνο να κατακτήσει μαζί του το νταμπλ της ίδιας χρονιάς, αλλά να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού με τον Σέρβο που διατηρήθηκε αναλλοίωτη όλα αυτά τα χρόνια.
Και σήμερα ήρθε η στιγμή να πούμε "αντίο" σε αυτόν τον μεγάλο αθλητή. Τον πρώτο ίσως αθλητή στην Ελλάδα που θα αποχαιρετήσει τα γήπεδα με τον τρόπο που "του πρέπει". Δεκαεννιά χρόνια στο παρκέ είναι μια ολόκληρη ζωή. Δεκαεννιά χρόνια στην ίδια ομάδα είναι ό,τι καλύτερο μπορεί κάποιος να ονειρευτεί. Δεκαεννιά χρόνια τίτλοι και διακρίσεις είναι πραγματική ευλογία.
Πώς αλήθεια να χωρέσει μια τέτοια καριέρα σε ένα παιχνίδι; Οσα έζησε, όσα ζήσαμε κι εμείς μαζί του...
ΣΤΙΓΜΕΣ...
...και ΠΑΘΟΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ, ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ
Με Τσαρτσαρή, Χατζηβρέττα, Ντικούδη, Γιαφτόκας
στην Ισπανία παραμονή αγώνα Ευρωλίγκα με την Παμέσα Βαλένθια
στην Ισπανία παραμονή αγώνα Ευρωλίγκα με την Παμέσα Βαλένθια
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΙ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΦΙΕΣΤΕΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ
ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ
"ΠΡΩΤΗ" ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ (29-8-2005)
***
Ο ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ 25 ΤΡΟΠΑΙΑ
Πώς το έλεγε εκείνο το πανό; Οτι όσους τίτλους έχει ο Αλβέρτης μόνος του δεν έχει στο σύνολο ο Ολυμπιακός; Κάπως έτσι! Σε 19 χρόνια καριέρας κέρδισε 25 τίτλους. Πόσο ευλογημένος μπορεί να είναι αυτός ο παίκτης. Μετρήστε:
11 Πρωταθλήματα (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)
8 Κύπελλα (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)
5 Ευρωπαϊκά (1996, 2000, 2002, 2007, 2009)
1 Διηπειρωτικό (1996)
Πώς να μην πάθει μετά ...υπερκούπωση ο Αρχηγός;
Πάμε να τα δούμε ένα προς ένα (εκτός από το Διηπειρωτικό)
ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
1998-99
***
1999-00
***
2000-01
***
2002-03
***
2003-04
101-71, 84-75, 77-66
***
2004-05
2004-05
78-62, 79-84, 79-71, 87-71
***
2005-06
***
2007-08
***
2008-09
2008-09
***
ΚΥΠΕΛΛΑ
15 Μαϊου 1993
24 Μαρτίου 1996
***
5 Απριλίου 2003
5 Απριλίου 2003
19 Φεβρουαρίου 2005
***
18 Μαρτίου 2006
25 Μαρτίου 2007
***
26 Μαρτίου 2008
***
22 Φεβρουαρίου 2009
1996
***
2002
Το πιο ΜΑΓΚΙΚΟ
***
2009
Η παράδοση της σκυτάλης
2009
Η παράδοση της σκυτάλης
Ο Αρχηγός παρέδωσε στον Διαμαντίδη μια πολύ βαριά κληρονομιά και ο Δημήτρης οφείλει να συνεχίσει στον δρόμο που χάραξε ο Φράγκι.
Αργηχέ, σε ευχαριστούμε για τις μεγάλες στιγμές που μας χάρισες!!!
24 comments:
Φανταστικό ποστ για έναν πολύ μεγάλο παίχτη !
Άντε αύριο όλοι Οάκα !
Δεν πρέπει να λείψει κανένας απο το αντίο του μεγάλου αρχηγού.
Έγραψες πάλι γαττι! Μπράβο
Παμμέγιστος και ευλογημένος!
Και το καλύτερο παράδειγμα οτι μερικά χιλιάρικα παραπάνω δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία.
Έτσι δεν είναι Νίκο Οικονόμου?
@fpboy: Φωνάξτε, χειροκροτήστε, πανηγυρίστε και για μένα στο ΟΑΚΑ στη μεγάλη στιγμή του Φράγκι.
@paoad: Δυστυχώς, θα λείψω εγώ. Αλλά δεν ανησυχώ. Αυτοί που θα πάνε ξέρουν τι πρέπει να κάνουν...
:))
@squarelogic: Τις ίδιες σκέψεις κάνουμε! Οπως ξεδιάλεγα τις φωτογραφίες, σκέφτηκα πολλές φορές την διαφορετική πορεία που ακολούθησαν οι δυο τους. Ο ένας σταμάτησε το μπάσκετ άδοξα, μέσα στην αμφισβήτηση και ξεχασμένος από τους πολλούς και ο άλλος γράφει ιστορία.
Αυτά παθαίνει κανείς όταν είναι κοντόφθαλμος...
Τυχεροί όσοι είναι κοντά και θα πάνε...Γεια σου ρε αρχηγάρα!
Πραγματική συγκίνηση στο αντίο του μεγάλου αρχηγού! Ο οποίος είχε και πλούσια κόμη (σαν το Χριστό είναι - όχι όταν ήταν φαντάρος), σε αντιδιαστολή με... αλλά ας μη μαγαρίζω αυτές τις στιγμές. ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ! (και παντού, ε;) Καλημέρα μας!
Τρομερό το αφιέρωμα και πάλι. Για έναν αθλητή που όλοι τον παραδέχονται! Εύγε
@koutavaki: Τυχεροί πράγματι! :)))
Αλλά όχι όλοι... :(((
@eforas: Πραγματικά έμοιαζε με τον Χριστό τα τελευταία χρόνια όπως είχε αφήσει τα μαλλιά του μακριά και με αυτή την εμβληματική μορφή του. Εχει ηρεμήσει κιόλας κι αυτή η ηρεμία είχε αποτυπωθεί στο πρόσωπό του.
Μην κάνεις καν τέτοιες συγκρίσεις. Ο Αλβέρτης δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν παίκτη κανενός αθλήματος στο εσωτερικό. Δεκαεννιά χρόνια στην ίδια ομάδα, μια καριέρα γεμάτη τίτλους και διακρίσεις. Kαι στο εξωτερικό αν ψάξεις ελάχιστες τέτοιες περιπτώσεις μπορείς να βρεις.
Πάντα τέτοια και παντού! Συμφωνώ!
Καλημέρα! :)))
@KitsosMitsos: Σε ευχαριστώ!
Την κέρδισε με το σπαθί του αυτή την καθολική παραδοχή ο Φράγκι μας!
Να είναι πάντα καλά και πάντα κοντά στην ομάδα έστω και απο άλλο πόστο!
Νομιζω οτι βλεποντας τις φωτογραφιες χαζευεις με τα ποσα εχει κανει αυτος ο παιχτης.
Απλα ενα μεγαλο ευχαριστω.
Μέγιστος παίχτης, μέγιστος αντίπαλος. Δεν "καταλάβαινε" τίποτα. Και αποτελεί υπόδειγμα αφοσιώσεως σε ομάδα - αυτό για μένα είναι το σπουδαιότερο.
Ως συνήθως φοβερό ποστ gatti!
Αλλά τόσο το δικό σου,όσο και το δικό μου,είναι ένα πολύ μικρό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα μας χάρισε και όσα συμβολίζει ο ευλογημένος αυτός Αθλητής!
Και ένα μεγάλο μπράβο στην ΚΑΕ που ξέρει να τιμά τους μεγάλους αθλητές της,δένοντας και γαλουχώντας ταυτόχρονα τους εν ενεργεία αστέρες της...
Ας τα βλέπουν αυτά και εκεί, στην τόσο διαφορετική,ΠΑΕ....
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Αλβέρτη δεν είναι οι αναρίθμητοι τίτλοι,τα ρεκόρ κτλ κτλ. Τι κι αν δεν ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε από την ομάδα και είχε συμπαίκτες παγκόσμιας κλάσης; Με την αγωνιστική του συνέπεια και σταθερότητα, με το ηγετικό του προφίλ που σιγά σιγά δημιούργησε ωριμάζοντας ως αθλητής αλλά κυρίως ως άνθρωπος, κατάφερε να εμπνεύσει σεβασμό και να υπερβεί τα οπαδικά όρια...Μόνο αδαείς ή κάφροι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν την προσφορά του Αλβέρτη στον ελληνικό αθλητισμό...
Μπράβο στη διοίκηση για την σημερινή εκδήλωση που ήταν κι ένα μήνυμα για το πως πρέπει να τιμά μια ομάδα τους αθλητές και την ιστορία της...(ελπίζω στην ΠΑΕ να το έλαβαν).
Τυχεροί κι εμείς που, στην μετά Αλβέρτη εποχή, έχουμε για αρχηγό της ομάδας το "διαμάντι" ονόματι Διαμαντίδης...
Αγγιξες την τελειοτητα!
Τεραστιος παικτης.
ΥΓ. Επειδη ακομα δεν εχω μαθει. Τοτε με τον Ντικουδη, γιατι πλακωθηκανε;
@zouk: Eίναι όντως ασύλληπτο τι έχει καταφέρει αυτός ο παίκτης... Ατελείωτες οι κούπες, ατελείωτες οι χαρές που μας χάρισε...
@Γιωργος Κεντρωτης: Ενας παίκτης είναι πραγματικά μεγάλος όταν τον αναγνωρίζουν ως μεγάλο οι αντίπαλοι. Και τον Αλβέρτη τον αναγνωρίζουν...
Οσο για την αφοσίωση... "Αιώνια πιστός, δεν γίνεται αλλιώς...".
:))
@squarelogic: Bεβαίως και αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην ΚΑΕ που ξέρει να τιμά τους αθλητές της. Ελπίζω να πήραν κάποια μαθήματα σήμερα στην ΠΑΕ...
@pensierix: Noμίζω ότι είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν αναγνωρίζουν την προσφορά του Αλβέρτη. Κι ακόμα κι αν το κάνουν, για τους υπόλοιπους μιλούν τα χρόνια, η αφοσίωση, οι τίτλοι και η ηγετική του μορφή.
Μακάρι να αποτελέσει η τιμή που του έγινε την αρχή για να τιμηθούν κι άλλοι άνθρωποι του αθλητισμού όπως τους αρμόζει και όχι να τους θυμόμαστε όταν είναι αργά. Και βέβαια μακάρι να βάλει μυαλό και η ΠΑΕ και να καταλάβει πώς πρέπει να τιμά τους αθλητές που την τίμησαν.
Ο Φράγκι άφησε την ομάδα σε καλά χέρια! :)))
@Elpis Cameraman: Tεράστιος παίκτης και τεράστια μορφή. Είχε όλο το "πακέτο".
ΥΓ. Δεν νομίζω ότι ήταν κάτι ιδιαίτερο ο τσακωμός με τον Ντικούδη. Ηταν πάνω στην ένταση του αγώνα...
Ονειρεμένη καριέρα.
Ποιος άλλος ειχε ή θα εχει τέτοια καριέρα ; Ονειρο.
@tzonakos: Πράγματι! Μια καριέρα σαν όνειρο!
Post a Comment