Saturday, October 10, 2009

Ολοι σε φωνάζαν αρχηγό...


Καλοκαίρι του 1990 ήταν όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος πήρε την μεγάλη απόφαση. Απόφαση που ξεσήκωσε μεγάλες αντιδράσεις τότε για να δικαιωθεί τελικά στην πορεία του χρόνου. Τότε που έδωσε ένα πολύ μεγάλο για την εποχή ποσό συν τον πολίστα Σελετόπουλο, για να φέρει στην ομάδα μπάσκετ έναν νεαρό παίκτη από τη Γλυφάδα. Το όνομά του, Φραγκίσκος Αλβέρτης. Ο παίκτης που έμελλε να γίνει σύμβολο για την ομάδα του Παναθηναϊκού, ο παίκτης που αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα γενιά παικτών. Που έμαθε από τους παλιούς και δίδαξε τους νέους. Που "μαθήτευσε" δίπλα στον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Ντομινίκ, τον Βράνκοβιτς, τον Βολκόφ, τον Πάσπαλιε, που αγωνίστηκε δίπλα στον Μποντίρογκα, τον Ράτζα, τον Ρέμπρατσα, που "δίδαξε" τον Διαμαντίδη και τον Σπανούλη.

Και μέσα από αυτή την πορεία, πορεία 19 ολόκληρων χρόνων, διαμόρφωσε την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Κέρδισε σεβασμό και εκτίμηση. Εγινε αρχηγός με ό,τι σημαίνει αυτή η λέξη. Ηγέτης. Αυτός που θα παροτρύνει τους συμπαίκτες του και θα τους διώξει το άγχος. Αυτός που δεν φοβάται να πάρει τον αγώνα στις πλάτες του στις κρίσιμες στιγμές. Αυτός που θα λειτουργήσει ως κυματοθραύστης στα δύσκολα. Αυτός που θα φροντίζει να κρατούνται οι ισορροπίες στα αποδυτήρια.


* Ο Αλβέρτης που μαθητής της Β' Λυκείου στα 16 χρόνια του πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και πήγαινε στις προπονήσεις ως συνοδηγός στο αυτοκίνητο του Αντόνιο Ντέιβις που κατοικούσε επίσης στη Γλυφάδα.

* Ο Αλβέρτης με το εκπληκτικό σουτ που όπως του είπε ο Αργύρης Πεδουλάκης - και δικαιώθηκε - "από αυτό θα βγάλεις το ψωμί σου".

* Ο Αλβέρτης που πήρε το πρώτο του τρόπαιο, το κύπελλο Ελλάδας, με τον Παναθηναϊκό στα 19 του χρόνια και που 19 χρόνια μετά κλείνει την καριέρα του με 25 τίτλους.

* Ο Αλβέρτης που στα χρόνια της ανωριμότητας, το 1994, έδωσε το σύνθημα των πανηγυρισμών για την ήττα του Ολυμπιακού από την Μπανταλόνα στο Τελ Αβίβ, αλλά στα χρόνια της ωριμότητας, το 2006, δεν δίστασε να πάρει το μικρόφωνο και να "τα χώσει" στους οπαδούς της ομάδας για να προστατέψει την ομάδα του Ολυμπιακού.

* Ο Αλβέρτης οικογενειάρχης, που κρατιέται μακριά από το σταρ σύστεμ, που τη βρίσκει με το κυνήγι, παρέα με τον φίλο και κουμπάρο του, Δημήτρη Παπανικολάου και που μετά από μια μνημειώδη κόντρα με τον Ομπράντοβιτς το 2000 κατάφερε όχι μόνο να κατακτήσει μαζί του το νταμπλ της ίδιας χρονιάς, αλλά να χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης και σεβασμού με τον Σέρβο που διατηρήθηκε αναλλοίωτη όλα αυτά τα χρόνια.


Αλβέρτης, "Παπ", Οικονόμου

Και σήμερα ήρθε η στιγμή να πούμε "αντίο" σε αυτόν τον μεγάλο αθλητή. Τον πρώτο ίσως αθλητή στην Ελλάδα που θα αποχαιρετήσει τα γήπεδα με τον τρόπο που "του πρέπει". Δεκαεννιά χρόνια στο παρκέ είναι μια ολόκληρη ζωή. Δεκαεννιά χρόνια στην ίδια ομάδα είναι ό,τι καλύτερο μπορεί κάποιος να ονειρευτεί. Δεκαεννιά χρόνια τίτλοι και διακρίσεις είναι πραγματική ευλογία.

Πώς αλήθεια να χωρέσει μια τέτοια καριέρα σε ένα παιχνίδι; Οσα έζησε, όσα ζήσαμε κι εμείς μαζί του...


ΣΤΙΓΜΕΣ...


Τρίποντο


Κάρφωμα...




...και ΠΑΘΟΣ





ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ


Φανταράκι στις 5 Αυγούστου 2001


ΑΛΒΕΡΤΗΣ, ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ


Με Ντομινίκ, Οικονόμου, Πετσάρσκι

Με Οικονόμου το 1999 στο πρωτάθλημα
που κερδήθηκε μέσα στο ΣΕΦ



Με Ζέλικο Ρέμπρατσα


Με Μπετσίροβιτς και Γιαφτόκας


Με Παπαλουκά (όταν έπαιζε στον Πανιώνιο)


Με Τσαρτσαρή, Χατζηβρέττα, Ντικούδη, Γιαφτόκας
στην Ισπανία παραμονή αγώνα Ευρωλίγκα με την Παμέσα Βαλένθια


Με Χάφμαν (Μακάμπι)
Τελικός Ευρωλίγκα,
Θεσσαλονίκη 2000


Βραβεύοντας τον Αρβιντας Σαμπόνις


Με Στόγιαν Βράνκοβιτς



ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ



ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΙ





ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ

Στο All Star νικητής σε διαγωνισμό τριπόντων

MVP στον τελικό κυπέλλου Ελλάδας το 2003



ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ


Στο Δημαρχιακό Μέγαρο μετά το πρώτο Ευρωπαϊκό


Στο Μέγαρο Μαξίμου μετά το πέμπτο Ευρωπαϊκό


ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΦΙΕΣΤΕΣ

Με την Αντα


Τραγουδώντας στον Ομπράντοβιτς


ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ





ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΕΣ

Με Γουίλιαμς (Πανιώνιο)


Με Δήμο Ντικούδη


ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΜΠΟΝΤΙΡΟΓΚΑ

Συμπαίκτες


Αντίπαλοι


"ΠΡΩΤΗ" ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ (29-8-2005)

Γιατί "ο παλιός είναι αλλιώς..."


***

Ο ΑΛΒΕΡΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ 25 ΤΡΟΠΑΙΑ

Πώς το έλεγε εκείνο το πανό; Οτι όσους τίτλους έχει ο Αλβέρτης μόνος του δεν έχει στο σύνολο ο Ολυμπιακός; Κάπως έτσι! Σε 19 χρόνια καριέρας κέρδισε 25 τίτλους. Πόσο ευλογημένος μπορεί να είναι αυτός ο παίκτης. Μετρήστε:

11 Πρωταθλήματα (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)

8 Κύπελλα (1993, 1996, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009)

5 Ευρωπαϊκά (1996, 2000, 2002, 2007, 2009)

1 Διηπειρωτικό (1996)

Πώς να μην πάθει μετά ...υπερκούπωση ο Αρχηγός;

Πάμε να τα δούμε ένα προς ένα (εκτός από το Διηπειρωτικό)

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ

1998-99

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 2-3
(71-68, 56-72, 64-47, 56-66, 53-62)

***

1999-00


Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ 3-0
85-58, 69-62, 76-63

***

2000-01

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-2
83-70, 84-88, 73-57, 74-80, 79-63

***

2002-03

Ο Παναθηναϊκός κερδίζει
εκτός έδρας την ΑΕΚ 81-80
και κάνει τη φιέστα δυο μέρες μετά στο ΟΑΚΑ

Παναθηναϊκός - ΑΕΚ 3-1
77-68, 67-72, 84-73, 81-80

***

2003-04

Παναθηναϊκός - Μαρούσι 3-0
101-71, 84-75, 77-66

***

2004-05

Παναθηναϊκός - ΑΕΚ 3-1
78-62, 79-84, 79-71, 87-71

***

2005-06


Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-0
82-76, 79-68, 82-70

***

2006-07

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-2
79-72, 72-76, 86-85, 68-78, 89-76
***

2007-08

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-2
83-79, 55-71, 78-67, 57-59, 90-76

***

2008-09

Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 1-3
67-69, 64-91, 74-70, 81-94

***

ΚΥΠΕΛΛΑ

15 Μαϊου 1993

Παναθηναϊκός - Αρης 96-89 (ΣΕΦ)

***

24 Μαρτίου 1996


Παναθηναϊκός - Ηρακλής 85-74 (Πάτρα)

***

5 Απριλίου 2003

Παναθηναϊκός - Αρης 81-76 (Λάρισα)

***

19 Φεβρουαρίου 2005

Παναθηναϊκός - Αρης 72-68 (Ηράκλειο)

***

18 Μαρτίου 2006

Παναθηναϊκός - Μαρούσι 68-57 (Γαλάτσι)

***

25 Μαρτίου 2007

Παναθηναϊκός - ΑΓΟ Ρεθύμνου 87-48 (ΟΑΚΑ)

***

26 Μαρτίου 2008

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 81-79 (Ελληνικό)

***

22 Φεβρουαρίου 2009

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 80-70 (Ελληνικό)

***

ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ


1996


Το ΠΡΩΤΟ!


Παναθηναϊκός - Μπαρτσελόνα 67-66 (Παρίσι)

***

2000


Παναθηναϊκός - Μακάμπι 73-67 (Θεσσαλονίκη)


***

2002

Το πιο ΜΑΓΚΙΚΟ

Παναθηναϊκός - Βίρτους Μπολόνια 89-83 (Μπολόνια)

***

2007


Παναθηναϊκός - ΤΣΣΚΑ Μόσχας 93-91 (Αθήνα)


***

2009
Η παράδοση της σκυτάλης

Παναθηναϊκός - ΤΣΣΚΑ 73-71 (Βερολίνο)

Ο Αρχηγός παρέδωσε στον Διαμαντίδη μια πολύ βαριά κληρονομιά και ο Δημήτρης οφείλει να συνεχίσει στον δρόμο που χάραξε ο Φράγκι.

Αργηχέ, σε ευχαριστούμε για τις μεγάλες στιγμές που μας χάρισες!!!

24 comments:

fpboy said...

Φανταστικό ποστ για έναν πολύ μεγάλο παίχτη !
Άντε αύριο όλοι Οάκα !

paoad said...

Δεν πρέπει να λείψει κανένας απο το αντίο του μεγάλου αρχηγού.

Έγραψες πάλι γαττι! Μπράβο

squarelogic said...

Παμμέγιστος και ευλογημένος!
Και το καλύτερο παράδειγμα οτι μερικά χιλιάρικα παραπάνω δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία.
Έτσι δεν είναι Νίκο Οικονόμου?

gatti said...

@fpboy: Φωνάξτε, χειροκροτήστε, πανηγυρίστε και για μένα στο ΟΑΚΑ στη μεγάλη στιγμή του Φράγκι.

gatti said...

@paoad: Δυστυχώς, θα λείψω εγώ. Αλλά δεν ανησυχώ. Αυτοί που θα πάνε ξέρουν τι πρέπει να κάνουν...

:))

gatti said...

@squarelogic: Τις ίδιες σκέψεις κάνουμε! Οπως ξεδιάλεγα τις φωτογραφίες, σκέφτηκα πολλές φορές την διαφορετική πορεία που ακολούθησαν οι δυο τους. Ο ένας σταμάτησε το μπάσκετ άδοξα, μέσα στην αμφισβήτηση και ξεχασμένος από τους πολλούς και ο άλλος γράφει ιστορία.

Αυτά παθαίνει κανείς όταν είναι κοντόφθαλμος...

koutavaki said...

Τυχεροί όσοι είναι κοντά και θα πάνε...Γεια σου ρε αρχηγάρα!

eforas said...

Πραγματική συγκίνηση στο αντίο του μεγάλου αρχηγού! Ο οποίος είχε και πλούσια κόμη (σαν το Χριστό είναι - όχι όταν ήταν φαντάρος), σε αντιδιαστολή με... αλλά ας μη μαγαρίζω αυτές τις στιγμές. ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ! (και παντού, ε;) Καλημέρα μας!

KitsosMitsos said...

Τρομερό το αφιέρωμα και πάλι. Για έναν αθλητή που όλοι τον παραδέχονται! Εύγε

gatti said...

@koutavaki: Τυχεροί πράγματι! :)))

Αλλά όχι όλοι... :(((

gatti said...

@eforas: Πραγματικά έμοιαζε με τον Χριστό τα τελευταία χρόνια όπως είχε αφήσει τα μαλλιά του μακριά και με αυτή την εμβληματική μορφή του. Εχει ηρεμήσει κιόλας κι αυτή η ηρεμία είχε αποτυπωθεί στο πρόσωπό του.

Μην κάνεις καν τέτοιες συγκρίσεις. Ο Αλβέρτης δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν παίκτη κανενός αθλήματος στο εσωτερικό. Δεκαεννιά χρόνια στην ίδια ομάδα, μια καριέρα γεμάτη τίτλους και διακρίσεις. Kαι στο εξωτερικό αν ψάξεις ελάχιστες τέτοιες περιπτώσεις μπορείς να βρεις.

Πάντα τέτοια και παντού! Συμφωνώ!

Καλημέρα! :)))

gatti said...

@KitsosMitsos: Σε ευχαριστώ!

Την κέρδισε με το σπαθί του αυτή την καθολική παραδοχή ο Φράγκι μας!
Να είναι πάντα καλά και πάντα κοντά στην ομάδα έστω και απο άλλο πόστο!

zouk said...

Νομιζω οτι βλεποντας τις φωτογραφιες χαζευεις με τα ποσα εχει κανει αυτος ο παιχτης.
Απλα ενα μεγαλο ευχαριστω.

Γιωργος Κεντρωτης said...

Μέγιστος παίχτης, μέγιστος αντίπαλος. Δεν "καταλάβαινε" τίποτα. Και αποτελεί υπόδειγμα αφοσιώσεως σε ομάδα - αυτό για μένα είναι το σπουδαιότερο.

squarelogic said...

Ως συνήθως φοβερό ποστ gatti!
Αλλά τόσο το δικό σου,όσο και το δικό μου,είναι ένα πολύ μικρό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα μας χάρισε και όσα συμβολίζει ο ευλογημένος αυτός Αθλητής!
Και ένα μεγάλο μπράβο στην ΚΑΕ που ξέρει να τιμά τους μεγάλους αθλητές της,δένοντας και γαλουχώντας ταυτόχρονα τους εν ενεργεία αστέρες της...
Ας τα βλέπουν αυτά και εκεί, στην τόσο διαφορετική,ΠΑΕ....

pensierix said...

Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Αλβέρτη δεν είναι οι αναρίθμητοι τίτλοι,τα ρεκόρ κτλ κτλ. Τι κι αν δεν ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε από την ομάδα και είχε συμπαίκτες παγκόσμιας κλάσης; Με την αγωνιστική του συνέπεια και σταθερότητα, με το ηγετικό του προφίλ που σιγά σιγά δημιούργησε ωριμάζοντας ως αθλητής αλλά κυρίως ως άνθρωπος, κατάφερε να εμπνεύσει σεβασμό και να υπερβεί τα οπαδικά όρια...Μόνο αδαείς ή κάφροι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν την προσφορά του Αλβέρτη στον ελληνικό αθλητισμό...

Μπράβο στη διοίκηση για την σημερινή εκδήλωση που ήταν κι ένα μήνυμα για το πως πρέπει να τιμά μια ομάδα τους αθλητές και την ιστορία της...(ελπίζω στην ΠΑΕ να το έλαβαν).

Τυχεροί κι εμείς που, στην μετά Αλβέρτη εποχή, έχουμε για αρχηγό της ομάδας το "διαμάντι" ονόματι Διαμαντίδης...

Elpis Cameraman said...

Αγγιξες την τελειοτητα!
Τεραστιος παικτης.

ΥΓ. Επειδη ακομα δεν εχω μαθει. Τοτε με τον Ντικουδη, γιατι πλακωθηκανε;

gatti said...

@zouk: Eίναι όντως ασύλληπτο τι έχει καταφέρει αυτός ο παίκτης... Ατελείωτες οι κούπες, ατελείωτες οι χαρές που μας χάρισε...

gatti said...

@Γιωργος Κεντρωτης: Ενας παίκτης είναι πραγματικά μεγάλος όταν τον αναγνωρίζουν ως μεγάλο οι αντίπαλοι. Και τον Αλβέρτη τον αναγνωρίζουν...

Οσο για την αφοσίωση... "Αιώνια πιστός, δεν γίνεται αλλιώς...".

:))

gatti said...

@squarelogic: Bεβαίως και αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην ΚΑΕ που ξέρει να τιμά τους αθλητές της. Ελπίζω να πήραν κάποια μαθήματα σήμερα στην ΠΑΕ...

gatti said...

@pensierix: Noμίζω ότι είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν αναγνωρίζουν την προσφορά του Αλβέρτη. Κι ακόμα κι αν το κάνουν, για τους υπόλοιπους μιλούν τα χρόνια, η αφοσίωση, οι τίτλοι και η ηγετική του μορφή.

Μακάρι να αποτελέσει η τιμή που του έγινε την αρχή για να τιμηθούν κι άλλοι άνθρωποι του αθλητισμού όπως τους αρμόζει και όχι να τους θυμόμαστε όταν είναι αργά. Και βέβαια μακάρι να βάλει μυαλό και η ΠΑΕ και να καταλάβει πώς πρέπει να τιμά τους αθλητές που την τίμησαν.

Ο Φράγκι άφησε την ομάδα σε καλά χέρια! :)))

gatti said...

@Elpis Cameraman: Tεράστιος παίκτης και τεράστια μορφή. Είχε όλο το "πακέτο".

ΥΓ. Δεν νομίζω ότι ήταν κάτι ιδιαίτερο ο τσακωμός με τον Ντικούδη. Ηταν πάνω στην ένταση του αγώνα...

tzonakos said...

Ονειρεμένη καριέρα.
Ποιος άλλος ειχε ή θα εχει τέτοια καριέρα ; Ονειρο.

gatti said...

@tzonakos: Πράγματι! Μια καριέρα σαν όνειρο!