Παλιόκαιρος...

Περίεργη εβδομάδα αυτή που πέρασε. Από τη μια η στασιμότητα στα αγωνιστικά, από την άλλη η κρίση στα επαγγελματικά. Κι αν για τα αγωνιστικά, η χαλάρωση που έφερε η διακοπή έφτασε στο τέλος και η δράση ξαναρχίζει, για τα επαγγελματικά το τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει. Και καθώς δεν έχει ξεκαθαρίσει δεν είμαι σε θέση να σας πω αν αυτό το μπλογκ θα συνεχίσει να ενημερώνεται με τους παλιούς ρυθμούς (σχεδόν καθημερινά) ή με νέους (αραιά και πού...) ή θα υπάρχει μια μεσοβέζικη κατάσταση. Ακριβώς επειδή δεν ξέρω τι θα γίνει στην επαγγελματική μου ζωή. Αλλάζει απλώς η φύση της ή τα μαζεύουμε και φεύγουμε (μας φεύγουνε...); Θα δείξει... Προς το παρόν βρισκόμαστε στο: είτε θα βρέξει, είτε θα χιονίσει, είτε θα κάνει καλό καιρό ένα πράγμα...

Κι επειδή με τον ...καιρό δεν βρίσκεις άκρη, ας ασχοληθούμε με τα δικά μας, τα αθλητικά. Η εθνική κέρδισε με τα χίλια ζόρια την Τετάρτη τους Λουξεμβούργιους, το παιχνίδι δεν το είδα (εξαιτίας των επαγγελματικών που λέγαμε...), αλλά από όσα διάβασα δεν έχασα και τίποτα. Περισσότερο ενδιαφέρον πρέπει να είχε η συζήτηση για το ζελέ - μήλον της έριδος ανάμεσα στον Καραγκούνη και τον Γιούρκα, παρά τα τσαλίμια (τα ποια;) των διεθνών και το αυτογκόλ του Αβραάμη (αυτό πάντως ένα ενδιαφέρον πρέπει να το είχε, όσο να πεις).

Ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον είχανε βέβαια οι δηλώσεις του Κατσούρ που δίχασαν τον φίλαθλο κόσμο, Παναθηναϊκό και μη. Εδειξε λέει ως φαβορί τον γαύρο. Και έγινε ο κακός χαμός. Ο ένας τον είπε δημοσιοσχεσίτη, ο άλλος τον προέτρεψε να μιλάει μέσα στο γήπεδο με γκολ και να αφήσει τις δηλώσεις, ο τρίτος το ...χάρηκε γιατί λέει αναγνωρίζεται η ανωτερότητα του γαύρου και ο παράλλος είδε τη φάκα πίσω από το τυρί και κατάλαβε λέει τους λόγους που έκανε τη συγκεκριμένη δήλωση.

Λοιπόν μάγκες για να τελειώνουμε (για τους οπαδούς του "τριφυλλιού" μιλάω, οι άλλοι δεν με ενδιαφέρει πώς πήραν αυτά που είπε ο Κατσουράνης): Οι εποχές που έκανε δηλώσεις ο Γιάννης Γκούμας πέρασαν ανεπιστρεπτί. Και αν σας ενοχλεί που υπάρχει στην ομάδα ένας ποδοσφαιριστής που είναι ευφυής, που μπορεί να αρθρώσει λόγο σωστό και μπορεί να πει τα πράγματα με το όνομά τους, μάλλον εσείς το έχετε το πρόβλημα και όχι ο παίκτης. Το ότι ο γαύρος είναι το φαβορί για τον τίτλο είναι γεγονός. Το είπε ο Κατσουράνης, το λέγαμε και από εδώ μέσα από την αρχή της σεζόν. Γιατί έχει την πείρα του πρωταθλητισμού, γιατί έχει το know how, γιατί τον πάει πρίμα η διαιτησία, γιατί έχει βγάλει δύσκολα ματς, γιατί έχει παίκτες που μπορούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, γιατί... γιατί... γιατί... Οταν λοιπόν το λέει αυτό ο Κατσουράνης δεν λέει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την αλήθεια. Σε κάθε ξεκίνημα πρωταθλήματος το φαβορί είναι ο πρωταθλητής της προηγούμενης περιόδου. Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Αυτό είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Κι αν υπάρχει δεύτερη σκέψη στις δηλώσεις του Κατσουράνη, η μόνη δεύτερη σκέψη που υπάρχει είναι πως θέλει να διώξει το άγχος από τους συμπαίκτες του και να το μεταφέρει στον γαύρο. Ούτε δημόσιες σχέσεις κάνει, ούτε καμία ανωτερότητα του γαύρου δεν παραδέχεται, ούτε οφείλει να κλείσει το στόμα του και να μιλάει μόνο στο γήπεδο, για να μην ...τσιτώνεται ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Τόσο απλά.

Α ναι είχαμε και Γιούρκα. Που τραυματίστηκε, λέει, επειδή επιβαρύνθηκε από τον αγώνα της Εθνικής (αμ, το έλεγα εγώ ότι έχω κακό προαίσθημα) αλλά δεν πρόκειται να κάνουν κάποια κίνηση στην ΠΑΕ, αφού η εθνική πέρασε στα μπαράζ. Εγώ πάλι λέω ότι ακριβώς γι΄ αυτό θα έπρεπε να κάνουν κάποια κίνηση, επειδή ο Γιούρκας μέχρι τα μπαράζ θα είναι πάλι έτοιμος να παίξει, θα τον ξαναφωνάξει ο βαψομαλλιάς και έτσι και την ξαναπατήσει μετά είναι το ντέρμπι με τον ακατονόμαστο και δεν λέει να λείψει.


Και μιας και είπα για τον ακατονόμαστο, μια χαρά την πήρε τη νίκη κόντρα στον Αστερία και αρχίσανε οι γαύροι να ενθουσιάζονται με τον Ζίκο. Μιλάμε τώρα ότι αυτή η αρρώστια είναι ανίατη. Μέχρι που έχουν αρχίσει να λένε πως ο Ζίκο θα φτιάξει την ομάδα να παίζει μπάλα καλύτερη από ό,τι ο Βαλβίδας (έπαιξε ο γαύρος πέρσι μπάλα και δεν το θυμάμαι; Μόνο τα δυο ματς του ΟΥΕΦΑ με Χέρτα και Μπενφίκα θυμάμαι εγώ να έπαιξε μπάλα, βρε τι κάνει το Αλτσχάιμερ...) και μπορεί να τους αλλάξει επίπεδο. Μιλάμε τώρα ότι αυτό το άτιμο το επίπεδο πρέπει να είναι πολύ γοητευτικό. Μάγια έχει κάνει σε όλες τις ομάδες. Οπου σταθείς και όπου βρεθείς γι' αυτό ακούς (κι εμείς τα ίδια με το γαύρο λέμε...). Αλλά εκεί που οι γαύροι ξεπερνούν τον εαυτό τους είναι που έχουν αρχίσει να στενοχωριούνται που δεν συνέπεσαν στην ομάδα τους ο Ζίκο με τον μάγο Τζιοβάνι. Ρε μπάστα λέμε! Μπάστα (όχι η Σάσα...) γιατί τα δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα. Και ναι, τα δείγματα προς το παρόν είναι θετικά, αλλά όσο νάναι θα έρθουν και τα ζόρια. Και τότε να τον δούμε και τον Ζίκο και εσάς.

Α ναι, τραυματίστηκε και ο Φιόγκο. Και αυτό τώρα το έχουν για κακό, επειδή δεν θα παίξει με τη Σταντάρ. Βρε σεις, καλό είναι που δεν θα παίξει ο Φιόγκος (και που παίζει δηλαδή τι κάνει;) και θα παίξει ο πιτσαδόρος με το δίκυκλο, ο Μήτρογλου. Μη το βλέπετε για κακό. Καλό είναι. Η τύχη ακόμα με το μέρος σας είναι, δεν σας γύρισε την πλάτη. Εδώ ξεπατώθηκε και ο Εργοτέλης που παίζει την άλλη εβδομάδα μαζί σας. Πάει ο Βίσιο, πάει και ο Μπουντιμίρ...

Ετσι που λες... Και χηνάρι ο Εργοτέλειος με τα αρειανά και μείον δύο παίκτες για το ματς με το γαύρο. Το ματσάκι τώρα στο Παγκρήτιο, εκτός από γκολ, τα είχε όλα. Και τους τραυματισμούς που λέγαμε και αποβολή του Καραγεωργίου που τα πήρε με την αποβολή του Φραγκουλάκη και τον έστειλε ο κόραξ να κάνει παρέα στον παίκτη του.


Δηλαδή όχι ακριβώς. Γιατί ο παίκτης πήγε στα αποδυτήρια, ενώ ο Καραγεωργίου πήγε στην εξέδρα και επικοινωνούσε με τον Λαμπράκη με το γουόκι τόκι...

Είχαμε βέβαια και μικρής έντασης επεισόδια, σαν κάθε αθλητικό γεγονός που σέβεται τον εαυτό του στην Ελλάδα. Επί της ουσίας όμως nada! Το μοιράσανε στη μέση το καρπούζι, ξαναμείνανε ισόβαθμοι στην τρίτη θέση όπου τους έπιασε πια και ο ΠΑΟΚ και ο μόνος που μπορεί να τους ξεπεράσει τη συγκεκριμένη αγωνιστική στη βαθμολογία είναι η Καβάλα αν κερδίσει εμάς (φτου φτου!).


Στην Τούμπα τώρα τα πράγματα ήταν ακόμα πιο απλά. Ο ΠΑΣ είχε τις ευκαιρίες στο πρώτο μέρος και το δοκάρι, ο ΠΑΟΚ έβαλε τα γκολ και τελείωσε η σεμνή τελετή που λέει και ο Βέργης (αν η φουκαριάρα τελετή έπαιρνε ποσοστά από τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο κάθε φορά που την μνημονεύει, θα είχε κάνει πολύ γερή μπάζα και αμφιβάλλω αν μετά θα εξακολουθούσε να παραμένει σεμνή...).

Ετσι πάνε όμως αυτά. Και βέβαια μετά το τέλος του αγώνα έγινε "της αφιερώσεως". Στον Ζαγοράκη, στον Βρύζα, τον Μπιζέρα (καλά αυτοί εκεί στον ΠΑΟΚ δεν φτάνει που πέφτουνε σαν κοτόπουλα από τους τραυματισμούς, αλλά σακατεύονται και αναμεταξύ τους - από κόντρα με τον Βλάνταν Ιβιτς την έπαθε ο Μπιζέρα τη ζημιά...), όλους τους θυμήθηκε, κανέναν δεν ξέχασε ο Σάντος.

Και βέβαια μην ξεχνάμε ότι μέσα στην εβδομάδα είχαμε και δύο εκδηλώσεις (κι άλλες είχαμε αλλά οι συγκεκριμένες με ενδιαφέρουν...).

* Tην έκθεση Sport show and Fashion όπου πέρασε κόσμος και κοσμάκης για να δει από κοντά και να πάρει αυτόγραφα από τα μεγάλα αστέρια και υπάρχει και ένας που έβγαλε και φωτογραφία με τον Τζιμπρίλ και κανονικά θα έπρεπε να την έχει στείλει ήδη με mail για να την αναρτήσω στο blog (ακούς paoad;)

* Kαι την παρουσίαση της πεντάστερης φανέλας του μπάσκετ του Παναθηναϊκού.

Και για τις δύο τα σχόλια περιττεύουν και αφήνω να μιλήσουν οι φωτογραφίες...

Trendy Djibril

Mαχλελής - Πετρόπουλος

Σωτήρης Νίνης

Οι δύο Σεβαστιανοί, Σάχα και Λέτο

***

Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός της περιόδου 09-10

Πέκοβιτς, Διαμαντίδης, Φώτης με τις νέες φανέλες
(την θαλασσί τι την ήθελαν;
Γιατί όχι μαύρη όπως στο ποδόσφαιρο;)

Μα, δεν είναι ωραία τα πέντε αστέρια;

Αυτό, αυτό, αυτό είναι σωστό,
Πρωτάθλημα και Κύπελλο και Ευρωπαϊκό!

***

Scratch: Την γρίπη των χοίρων λέει κόλλησαν στο ταξίδι στις ΗΠΑ, ο Σόφο και ο Κώστας Παπανικολάου. Περαστικά στα παιδιά!

Scratch 1: Επί τη ευκαιρία: τι χάλι η ριγωτή φανέλα του μπασκετικού γαύρου; Από τα χειρότερά μου!

Scratch 2: Εχει βουήξει η πιάτσα ότι το ματς της Καβάλας θα είναι διπλό "είτε έτσι, είτε αλλιώς". Το "αλλιώς" βέβαια είναι που έχει το ενδιαφέρον... Γιατί οι μεν κάνουν λόγο για φιλικό, οι δε κάνουν λόγο για ευνοϊκή διαιτησία που σκοπό έχει να εκθέσει την ομάδα. Ιδωμεν...

Και πάμε και δύο βιντεάκια "δγοσεγά".

Το πρώτο αφορά τον Ντιέγκο Μαραντόνα που μετά από την προτροπή του στους ΑΡΔ που τον κατηγορούσαν για τις επιλογές του να ρουφήξουν το ...αυγό τους (ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων), αφού προηγουμένως ζήτησε από τις κυρίες να κλείσουν τα αυτιά τους, στη συνέχεια προέβη και σε χειρονομίες μέσα από το πούλμαν της ομάδας προς τους Αργεντίνους ΑΡΔ και πάλι, χωρίς αυτή τη φορά να ζητήσει από τις κυρίες να κλείσουν τα μάτια τους...




Το δεύτερο, αφορά έναν αγαπημένο Αμερικανό μπασκετμπολίστα που έκανε σπουδαία καριέρα στην Ελλάδα σε πολλές ομάδες, και που εγώ τον λάτρεψα στον τελικό του κυπέλλου Κόρατς που κατέκτησε ο ΠΑΟΚ το 1999 (ήταν δίδυμο ξένων με τον επίσης σπουδαίο Ζόραν Σάβιτς). Ο Ουόλτερ λοιπόν συναντήθηκε με τους Ελληνες δημοσιογράφους στο Κλίβελαντ όπου πήγε ο γαύρος να παίξει με τους Καβς. Και αυτοί του ζήτησαν να πει κάτι στα ελληνικά.
Ο Μπέρι προσπάθησε να θυμηθεί ένα σύνθημα που τον αφορούσε και παρόλο που τα ελληνικά του είναι λίγο ...σκουριασμένα, θυμήθηκε το πιο ...πιπεράτο. Εστω κι αν ξέχασε τη λέξη πιπέρι!