O μεγάλος θάνατος του Βοτανικού

Στο βιβλίο του Δημήτρη Μαμαλούκα "Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού" (παρεμπιπτόντως το συνιστώ ανεπιφύλακτα, είναι εξαιρετικό!) το κυρίαρχο στοιχείο είναι η εμμονή.

Στο δικό μας ...σίριαλ που παίζεται εδώ και χρόνια στο Βοτανικό με το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το κυρίαρχο στοιχείο είναι ο εμπαιγμός.

Το κοινό στοιχείο και στα δύο είναι οι ανατροπές. Οι ανατροπές στο βιβλίο έφεραν το αιματοκύλισμα στο Βοτανικό. Οι ανατροπές στo project του πολυαναμενόμενου γηπέδου μας φέρνουν ολοένα και περισσότερες καθυστερήσεις.

Και για όποιον δεν το κατάλαβε, σήμερα ουσιαστικά γράφτηκε το τέλος των ονείρων μας για γήπεδο στο Βοτανικό.



Και τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Ο Βοτανικός είναι ένας χώρος που τον δεχτήκαμε με βαριά καρδιά μόνο και μόνο επειδή μας υποσχέθηκαν ότι εκεί θα μπορούσε να γίνει ένα ενιαίο αθλητικό κέντρο όπου θα βρίσκονταν συγκεντρωμένα όλα τα τμήματα του Παναθηναϊκού. Αυτό υπήρξε το όνειρο και η προσδοκία μας.

Μετά άρχισαν οι "εκπτώσεις".


Μικρότερος συντελεστής δόμησης, λιγότερες εμπορικές χρήσεις, αμφίβολη η κατασκευή του γηπέδου μπάσκετ κ.λπ. κ.λπ. Μπήκαν στη μέση τα συμφέροντα του Βωβού (που βεβαίως κάποιος από την κυβέρνηση του σφύριξε ότι πρόκειται εκεί να γίνει το γήπεδο, οπότε σκέφτηκε να φτιάξει δίπλα το Mall του - που χωρίς το γήπεδο θα ήταν άχρηστο...) εμφανίστηκαν οι κορμοράνοι και άρχισαν οι καθυστερήσεις. Ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν. Προσφυγή από εδώ, καθυστέρηση από εκεί και ενώ περιμέναμε να γιορτάσουμε το 2008 τα 100 χρόνια της ομάδας σ΄ αυτό, έχουμε ήδη φτάσει στο 2010 και ακόμα δεν έχει μπει ούτε ένα θεμέλιο.



Κι έρχεται σήμερα η οικολόγα Μπιρμπίλη και μας λέει ότι θα γίνει το γήπεδο, με λιγότερες θέσεις πάρκινγκ, χωρίς γήπεδο μπάσκετ, με λιγότερες εμπορικές χρήσεις, περισσότερο πράσινο και ταυτόχρονη κατεδάφιση της Λεωφόρου ώστε να εξασφαλιστεί η διπλή ανάπλαση.


Σα να λέμε δηλαδή ότι τόσο καιρό το γήπεδο χρησιμοποιείται σαν βιτρίνα για να γίνει το εμπορικό κέντρο του Βωβού. Γιατί αν δεν γίνει το γήπεδο μπάσκετ στον ίδιο χώρο δεν νοείται αθλητικό κέντρο όπως το έχουμε στο μυαλό μας. Αν δεν είναι σωστές οι θέσεις πάρκινγκ θα υπάρχει πρόβλημα με την ΟΥΕΦΑ. Αν ξαναμπεί στο παιχνίδι το εμπορικό του Βωβού θα ξαναμπούν στο παιχνίδι και οι ...κορμοράνοι με τις προσφυγές τους κι εμείς θα περιμένουμε ξανά να βγάλει νέα απόφαση το ΣτΕ.

Και μέσα σ΄ όλα να σου λένε πως θα πρέπει να κατεδαφιστεί άμεσα η Λεωφόρος. Δηλαδή χωρίς να έχουμε τίποτα στα χέρια μας παρά μόνο χαρτιά που όπως αποδεικνύεται είναι χωρίς αξία, μας ζητούν να γίνουμε Γρανίτσας και να γκρεμίσουμε το γήπεδό μας. Καλά, για μαλάκες ψάχνετε;



Ολα αυτά τώρα μας οδηγούν πού; Μήπως μας οδηγούν στο ΟΑΚΑ; Μήπως τελικά δεν ήθελαν ποτέ να φτιάξουμε νέο γήπεδο, γιατί σκέφτονται πώς θα συντηρήσουν το Ολυμπιακό Στάδιο για να μην καταντήσει κι αυτό ένας "άσπρος ελέφαντας" όπως όλα τα άλλα ολυμπιακά κτίρια που ο μεγαλοϊδεατισμός του Ελληνα και η ανάγκη να φάνε τα λαμόγια όσο περισσότερα χρήματα μπορούσαν από το Αθήνα 2004 , δημιούργησαν, χωρίς πραγματικά να τα έχουμε ανάγκη και χωρίς - το χειρότερο - να μπορούμε να τα εκμεταλλευτούμε;



Αναρωτιέμαι, αν υπάρχει το λεγόμενο Plan B. Τι έχουν σκεφτεί οι πολυμετοχικοί; Εχουν σκεφτεί κάτι; ΄Η είναι "Βοτανικός ή χάος;" Και κατά πόσο είναι ενωμένοι σ΄ αυτή την προσπάθεια; Γιατί μου έκανε εντύπωση η "αναιμική" αντίδραση Γιαννακόπουλου στην εξαγγελία πως δεν χωράει κλειστό του μπάσκετ στα σχέδια. Οπως ήρεμη ήταν η αντίδρασή του και πριν από καιρό που κάτι τέτοιο υπήρχε σαν ενδεχόμενο. Μήπως τελικά ο μπασκετικός Παναθηναϊκός "βολεύεται" στο κλειστό του ΟΑΚΑ; Κι αν βολεύεται εκεί, είναι επειδή το ξανασκέφτηκε τώρα, ή εξ αρχής τα σχέδια για ενιαίο αθλητικό κέντρο στο Βοτανικό δεν ήταν στεγανά;

Κι αν ο μπασκετικός Παναθηναϊκός στεγάζεται στο ΟΑΚΑ τι είναι καλύτερο; Να είναι ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός σε ένα "κουτσουρεμένο" Βοτανικό, ή να παραμείνει κι αυτός στο ΟΑΚΑ ώστε να είναι τουλάχιστον μαζί και να έχει η περιοχή του Αμαρουσίου μια εικόνα ενιαίου αθλητικού κέντρου του "τριφυλλιού"; Ισως και με την μεταφορά του Ερασιτέχνη στον ίδιο χώρο; Ποιος ξέρει. Πώς όμως μπορεί να γίνει ελκυστική παραμονή το ΟΑΚΑ; Σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε αγωνιστικό. Μπορούν να γίνουν τροποποιήσεις; Τόσο μεγάλο γήπεδο δεν το χρειαζόμαστε. Κάποιοι θεωρούν πως δεν μπορεί να αποτελέσει έδρα. Κι έπειτα, μπορεί να φύγει ο στίβος; Κατά πόσο είναι εφικτό αρχιτεκτονικά και σωστό ηθικά (όλοι φώναζαν όταν ο γαύρος εν μία νυκτί πέταξε από το Καραϊσκάκη τον στίβο).

Η λύση της Λεωφόρου από την άλλη, είναι οριστικά και τελεσίδικα ανέφικτη; Κι αν δεν μπορεί να γίνει εκεί ποδοσφαιρικό γήπεδο μήπως μπορεί να γίνει μπασκετικό; Μα και πάλι τότε δεν μιλάμε για ενιαίο αθλητικό κέντρο. Κι αν η ΚΑΕ βολεύεται στο κλειστό του ΟΑΚΑ γιατί να μπει κάποιος σε μια διαδικασία να κατασκευάσει ένα ακόμα μπασκετικό γήπεδο που θα βρίσκεται μεν σε έναν ιστορικό για μας χώρο, αλλά και πάλι θα είναι μακριά από το όποιο ποδοσφαιρικό γήπεδο κατασκευαστεί;



Και μήπως τελικά θα πρέπει να το πάρουν απόφαση οι πολυμετοχικοί να φύγουν από τον Βοτανικό και να βρουν ένα χώρο σε κάποιο δήμο της Αθήνας, να τον αγοράσουν και να φτιάξουν εκεί το αθλητικό τους κέντρο όπως το θέλουν με όσες θέσεις επιθυμούν για τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, με μπόλικες εμπορικές χρήσεις και επαρκείς θέσεις στάθμευσης;



Γιατί και η κοροϊδία έχει τα όριά της...

***

Και για να ασχοληθούμε και με κάτι πιο ευχάριστο ιδού μερικές φωτογραφίες από την πρώτη προπόνηση του Τζιμπρίλαρου με την Εθνική της χώρας του.