Monday, November 8, 2010

(Και) απόψε αυτοσχεδιάσαμε...














Aλλοι προτεινόμενοι τίτλοι:

* Στο ίδιο έργο θεατές

* Λίγο πιο νωρίς λίγο πιο αργά (θα γίνει η στραβή, ή θα έρθει το γκολ - ταιριάζει σε όλα τα φετινά ματς, ανάλογα ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα)

* Κρατάς μόνο την ουσία (μέχρι πότε;)

Σε έναν αγώνα που δεν έχει πολλά πράγματα για να σχολιάσεις, τη λύση συνήθως την δίνουν οι φωτογράφοι. Η πολύχρονη εμπειρία τους στα γήπεδα, τους επιτρέπει να εστιάσουν πολύ εύκολα σ' αυτά που θα χαρακτήριζε κανείς "πρόσωπα" ή "σημεία" του αγώνα.

Η "πετατημένη" λοιπόν την οποία θα μπορούσε κάποιος να ακολουθήσει (μην ξεχνάμε ότι οι εφημερίδες έχουν και ένα κοινό να ικανοποιήσουν) επιβάλλει να σταθεί κανείς στον Λάζαρο. Αυτός έχει την τιμητική του απόψε, είναι ο άνθρωπος του αγώνα, ο άνθρωπος που επέστρεψε από την αφάνεια και που αφού έκανε δύο - τρία συνεχόμενα καλά παιχνίδια τον τελευταίο καιρό (σήμερα πάντως δεν έπαιξε τόσο τρομερά), έβαλε απόψε τη σφραγίδα του με το γκολ που πέτυχε.

"Ο Λάζαρος που ανέστησε τον Παναθηναϊκό", "Λάζαρος ο Λυτρωτής" και άλλα παρόμοια.

Θα μπορούσε βέβαια να συνδυαστεί και με τον Τζιμπρίλ που του έδωσε την πάσα για το γκολ, και καθώς Τζιμπρίλ σημαίνει Γαβριήλ και σήμερα ήταν η γιορτή του, θα μπορούσε ο τίτλος να είναι κάπως έτσι: "Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και η Ανάσταση του Λαζάρου".

Η ουσία όμως δεν είναι εκεί.

Μπράβο στον Λάζαρο για το γκολ που πέτυχε, που ήταν γκολ νίκης, μπράβο στον Τζιμπρίλ για την ασίστ που έδωσε, σπάζοντας τη μπάλα στον συμπαίκτη του και τραβώντας πάνω τους αντίπαλους αμυντικούς, αλλά μέχρι εκεί.




Γιατί το θέμα δεν είναι οι τρεις βαθμοί. Δεν είναι το πάθος του Σισέ το οποίο άλλωστε το γνωρίζουμε, ούτε το πείσμα του Λάζαρου να αρπάξει φέτος την ευκαιρία από τα μαλλιά.

Το θέμα είναι πως για μια ακόμα φορά ήμασταν μια ομάδα χωρίς ταυτότητα, χωρίς πλάνο, χωρίς ανάπτυξη, χωρίς καλή κυκλοφορία, χωρίς δημιουργία, χωρίς κέντρο, χωρίς αυτοματισμούς, χωρίς, χωρίς, χωρίς.

Μια ομάδα που για άλλη μια φορά βασίστηκε σε ατομικές πρωτοβουλίες των ποδοσφαιριστών της. Για πόσο όμως καιρό ακόμα αυτές οι πρωτοβουλίες κάποιων παικτών θα σώζουν την παρτίδα; Για πόσο καιρό θα μας ξελασπώνουν; ΄Η μήπως νομίζουμε πως επειδή - και καλά - τα δύσκολα τελείωσαν στα επόμενα παιχνίδια θα πάρουμε τη νίκη χάρη στο πάθος του Τζιμπρίλ ή στις εξάρσεις κάποιου από τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές μας;

Πραγματικά τον τελευταίο καιρό, αισθάνομαι πως δεν έχω να γράψω τίποτα καινούργιο για αυτή την ομάδα. Κάθε αγώνας είναι ίδιος με τον προηγούμενο. Καμία διαφορά, καμία βελτίωση.

Το να ρίξεις όλο το ανάθεμα στον Νιόπλια είναι πια σαν να παραβιάζεις ανοιχτές πόρτες. Το να πεις ότι η ομάδα πληρώνει την κακή καλοκαιρινή προετοιμασία, την κόπωση από το Μουντιάλ, την ηλικία κάποιων ποδοσφαιριστών μας, τους τραυματισμούς, επίσης.

Αυτά συνιστούν τη ΔΙΑΓΝΩΣΗ. Πόσο καιρό όμως θα κάνουμε διάγνωση; Ξεκινήσαμε από τις αρχές Αυγούστου και αυτή η διάγνωση επιβεβαιώνεται σε εβδομαδιαία βάση μέχρι σήμερα, αρχές Νοεμβρίου. Προσφέρει αυτό κάτι; Οχι βέβαια! Το θέμα είναι να βρεθεί η ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Γίνεται κάτι προς αυτή την κατεύθυνση; Γιατί η δική μου αίσθηση είναι πως η θεραπεία δεν έχει βρεθεί.



Κάποιοι αναθάρρησαν με τις σημερινές δηλώσεις Αντωνίου για τα χάλια της ομάδας. Την θεώρησαν προπομπό έλευσης νέου προπονητή. Να πω μακάρι; Δεν είναι πια βέβαιο ότι η αποχώρηση του Νιόπλια είναι η λύση. Μερικά πράγματα θέλουν το σωστό τάιμινγκ. Και ίσως το σωστό τάιμινγκ τελικά να ήταν ο αγώνας με τον Εργοτέλη. Οταν ο Νιόπλιας δήλωσε πρόθεση παραίτησης, ο πρόεδρος να έλεγε "ευχαριστώ, γίνεται δεκτή". Τώρα ίσως να είναι αργά. Κυρίως επειδή κανείς δεν γνωρίζει τι κριτήρια θα ακολουθηθούν για την αντικατάστασή του. Και αν υπάρχουν τα λεφτά βεβαίως για να αντικατασταθεί από έναν πραγματικό προπονητή κι όχι από κάποιον τυχάρπαστο, υπερεκτιμημένο με καλές δημόσιες σχέσεις.

Από την άλλη πάλι, όσο παραμένει ο Νιόπλιας τόσο καιροφυλακτεί και η γκέλα. Τα θεωρητικά εύκολα παιχνίδια του Παναθηναϊκού μόνο εύκολα δεν είναι για μια ομάδα που δε παράγει. Και ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ. Μπορεί η μετατόπιση του Κατσουράνη στο κέντρο της άμυνας να "έδεσε" την αμυντική γραμμή, μπορεί να βοηθάει ακόμα και στην προώθηση του παιχνιδιού προς τα μπρος, αλλά μετά; Τι γίνεται στο κέντρο; Εφυγε ο Κατσουράνης από το κέντρο και λύθηκε το πρόβλημα; Ο Ζιλμπέρτο σήμερα ήταν ΤΡΑΓΙΚΟΣ. Ο δε Σιμάο μόλις έπαιρνε τη μπάλα τη γυρνούσε πίσω αντί να την προωθήσει μπροστά. Μήπως καλυτέρεψε η κατάσταση όταν μπήκε ο Καραγκούνης; Διαμαρτυρίες, πεσίματα, σβούρες γύρω από τον εαυτό του. Χειρόφρενο η ομάδα. Ο Γκαρσία; Θέλει αλλά δεν μπορεί. Ο Γκοβού; Μας έχει κάνει να νοσταλγούμε τον Σάλπι!




΄Η μήπως αλήθεια νομίζουμε ότι η ομάδα θα μεταμορφωθεί με την επιστροφή των Νίνη και Λέτο; Ωραίο το παραμύθι αλλά δεν έχει δράκο. Η γκέλα είναι προ των πυλών. Και όταν (όχι αν, ΟΤΑΝ) θα έρθει το ξέσπασμα θα είναι καταιγιστικό...

***


Scratch: Aς αντικατασταθεί κάποια στιγμή ο Ζιλμπέρτο. Δεν είναι κακό. Μόνο για τα δύο "Κα" θα φωνάζουμε; Είναι κρίμα να εκτίθεται αυτός ο παίκτης, με το να συνεχίζει να παίζει όσο βρίσκεται σ' αυτή την κατάσταση.



Scratch 1: Σισέ, Λάζαρος και Βύντρα οι επιπλεύσαντες.



Scratch 2: Ο Σιμάο έκανε την πρώτη του ντρίμπλα! Ολε!



Scratch 3:
Kαλά τα πήγε ο Κατσούρ, έτσι;



Scratch 4:
Αδιόρθωτος Καραγκούνης...







Scratch 5: Ο Σπυρόπουλος ξανά στα πιτς...



Scratch 6: Δεν μπορεί να φταίει μόνο ο Νιόπλιας...



Scratch 7: H εκτέλεση φάουλ με Γκαρσία να αφήνει στον Βύντρα είναι νέα κομπίνα; (λες και υπήρχαν παλιές...).



Scratch 8: Το αυτονόητο έκανε η ΑΕΚ με την επιστολή της προς την Σούπερ Λίγκα για τον Μαρινάκη. Μήπως θα έπρεπε να το είχαμε κάνει κι εμείς;



Scratch 9 (εκλογικό): "Mπράβο" σε όσους προτίμησαν την μη-δράση από την αντί-δραση στις εκλογές, επιτρέποντας στους εκπροσώπους του δικομματισμού να ερμηνεύουν κατά το δοκούν την αποχή. Μόνο μην αρχίσετε ξανά να διαμαρτύρεστε όταν τα μέτρα θα γίνουν σκληρότερα. Γιατί το μόνο που θα σας αξίζει, θα είναι αδιαφορία, ίδια με αυτή που δείξατε εσείς χθες... Οι μάχες δεν κερδίζονται από τον καναπέ, ούτε από την καφετέρια...




ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΕ






ΦΑΣΕΙΣ









ΠΑΝΟ






ΕΞΕΔΡΑ




Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ...

















10 comments:

pensierix said...

Αν ήμουν μέτοχος του ΠΑΟ, άμπαλος λεφτάς που δεν χαμπαριάζει από ποδόσφαιρο, αυτοματισμούς και συστήματα θα έπιανα το Νιόπλια και θα τον ρωτούσα το εξής:

"Νικόλα, πήρες μια ομάδα που άξιζε Χ ευρώπουλα. Μετά από ένα χρόνο που βρίσκεσαι στον πάγκο, μπορείς να πεις ότι κάνει Χ+1 ευρώ; Βελτίωσες κανένα ποδοσφαιριστή; Ο προκάτοχός σου μπορεί να ήταν μυρουδιάς*, αλλά μου αναγέννησε το Νίνη κι έκανε την εξέδρα να φωνάζει "Λουκάς Βύντρα οεοεοε". Εσύ ποιόν παίκτη θεωρείς ότι βελτίωσες;"

Ανάξιο σχολιασμού το ματσάκι. Παράπονο δεν πρέπει να έχουμε όμως. Μπάλα μπορεί να μην βλέπουμε, αλλά ένα φρεσκάρισμα στην Αγία Γραφή, όσο να πεις, το κάνουμε...Και δωσ΄του αναστάσεις Λαζάρου, Γαβριήλ και περιστέρια, που λέει και η μπλογκοδέσποινα...Κάνουμε το σταυρό μας κάθε αγωνιστική, αλλά πάντα σε φίλαθλα πλαίσια. "ΠΑΟ-θρησκεία-θύρα 13"!

ΥΓ
Κι αυτή η κ@#$%*λα η Σαλώμη, το Νίκο που καθόταν πρώτο τραπέζι πίστα δεν τον πρόσεξε; Επρεπε σώνει και καλά να φάει το κεφάλι του ο έρμος ο Γιάννης;

* Χαρακτηρισμός για να γίνει πιο δραματική η σκηνή.

gatti said...

@pensierix: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ δυσκολεύομαι να βρω κάτι να γράψω μετά από ένα φετινό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Πότε δεν είχα τέτοιο πρόβλημα, αλλά φέτος βρίσκω πως ό,τι και να γράψω δεν έχει νόημα, γιατί συνεχώς επαναλαμβάνομαι. Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο ρε παιδί μου, κάποια βελτίωση, ώστε να πω, "κάναμε ένα βήμα μπροστά". Η απόλυτη στασιμότητα. Ομάδα στατική, προβλέψιμη, κακή, χωρίς τρεξίματα και εμπνεύσεις.

Και προπονητής ευθυνόφοβος και "λίγος". Είχε την ευκαιρία μετά το ντέρμπι να κάνει καλύτερη διαχείριση. Προτίμησε να την αφήσει μισή. Εβαλε μεν τον Λάζαρο, έβαλε και τον Κατσούρ πίσω (από ανάγκη περισσότερο), αλλά στο κέντρο καμία "ένεση". Αφησε τον τραγικό Ζιλμπέρτο ξανά στην βασική 11άδα, ενώ ο Μαρίνος στο ντέρμπι τού είχε δείξει το δρόμο της τόλμης (με βάση τα υλικά που έχει πάντα, θαύματα δεν μπορούν να γίνουν). Μπορούσε να βάλει και τον Πλεσί. Με τον Ατρόμητο έπαιζες, δεν έπαιζες ούτε με τον γαύρο, ούτε με την Ρούμπιν. Στο ραδιόφωνο πριν λίγο άκουσα να αναρωτιούνται αν θα έπαιζε ο Λάζαρος σε περίπτωση που ήταν καλά οι Νίνης και ο Λέτο. Ξέρεις κάτι; Αναρωτιέμαι κι εγώ μαζί τους...

4minister said...

Η τεχνική ηγεσία της ομάδας έχει αποδείξει ότι δεν αξίζει άλλη πίστωση χρόνου. Όλοι, όχι μόνο ο Νιόπλιας. Γιατί δεν τον έχω για άνθρωπο που επιβάλλει τις απόψεις του, μάλλον είναι συλλογική η ανικανότητα. Ά ρε Παύλο, πόσο δίκιο είχες και δεν σε καταλαβαίναμε ...

Ακόμα και ο Πατέρας έχει φανεί φέτος χειρότερος των περιστάσεων. Και πέρσι είχε κάνει λάθη, το σφάλμα με τον Έμπεν ήταν απ' τα χοντρά, αλλά φέτος είναι σαν να μην διοικεί, σαν να τα έχει παρατήσει όλα στο έλεος του μεγαλοδύναμου.

Μπορεί στο Κατσαρόλι κουτσά στραβά να είμαστε 2οι, αλλά όξω παρουσιάστηκε ο χειρότερος Παναθηναϊκός της τελευταίας πενταετίας, και βάλε.

Υ.Γ.: Πέρσι, μετά από νίκη με το Πιτσούνι είχε αποπεμφθεί ο Μυρωδιάς*. Λέτε να διπλώσει η φτιάξη;

*Μπηχτή προς τους νοσταλγούς του κατάπτυστου παρελθόντος! χοχο!

4minister said...

Η ψήφος είναι ένα μικρό όπλο που σου έχουνε δώσει, ένα σουγιαδάκι, για να στηρίξουν την ύπαρξη της δήθεν Δημοκρατίας.

Αν όμως κάθεσαι σπίτι, βάζεις το σουγιαδάκι στο συρτάρι, ένα είναι Βέβαιο. Μια στιγμή κάποιος θα στο βάλει εκεί που καταλαβαίνεις.

Η μεγαλύτερη αλλαγή στις φετινές δημοτικές δεν είναι πάντως η αποχή. Τα λευκά και τα άκυρα έπαιρναν μέχρι τώρα ποσοστό περίπου 2,5% και την Κυριακή ξεπέρασαν το 9%! Περίπου 3,5 φορές πάνω.

pensierix said...

Ε όχι και νοσταλγός, υπουργέ μου...Το ότι δεν δεχόμουν την πρωτοφανή ισοπέδωση, απαξίωση ενός ανθρώπου που εργάστηκε σε Τσέλσι και Μπαρτσελόνα (ναι ναι, ως βοηθός) και ήρθε σε μια ποδοσφαιρική μπανανία για να διδάξει την αλφαβήτα του αθλήματος και του επαγγελματισμού, δεν με κάνει αυτόματα "νοσταλγό". Πολλά πράγματα τα θεωρούσαμε σχεδόν δεδομένα και ανάξια λόγου και τώρα πανηγυρίζουμε όταν κατά λάθος η ομάδα κάνει ένα τριγωνάκι ή όταν βγάλει παιχνίδι χωρίς μυικό τραυματισμό...Το καλό με το Νιόπλια είναι ότι πέσανε οι μάσκες της πλειονότητας των ΑΡΔ. Η ομάδα σέρνεται εδώ και καιρό και σπάω πλάκα με τους τύπους που ασχολούνται ακόμα με το Λάζαρο, το Σισέ, τον Γκοβού που δε τραβάει για να μην αγγίξουν τον ελπιδοφόρο...Η γλωσσίτσα τους θα λυθεί με το που τον σουτάρουν, βεβαίως βεβαίως...Πρωτοσέλιδα τύπου "Τί περιμένετε για να τον διώξετε;" δεν θα δούμε αυτή τη φορά, φυσικά...

"Ημινοσταλγός" ναι (σαν ημίθεος ένα πράμα), αυτό το δέχομαι. Τεχνικός διευθυντής-κυβερνήτης της Παιανίας ο τεντάς και προπονητής της αρεσκείας του.

Παραδέξου το, ότι ακόμα κι αν δεν τον γούσταρες, είχε ατάκες και στυλάκι ο τεντάς που τουλάχιστον έδιναν αφορμή για πλάκα, ειρωνίες, προβληματισμό κτλ κτλ. Με το Νιόπλια ούτε να σχολιάσουμε μπορούμε πλέον. Σου πετάει ένα "παίζαμε σαν παλαίμαχοι", σου κάνει την ανάλυση του παιχνιδιού τέλεια και άντε μετά να βρεις κάτι να συμπληρώσεις. Εδώ έχει δημιουργήσει πρόβλημα στην μπλογκοδέσποινα, που από φαντασία άλλο τίποτα...

4minister said...

Δεν έχω τίποτε εναντίον του Τεν Κάτε σαν άνθρωπο. Ίσα ίσα μπορεί να τον έκανα παρέα ας πούμε. Αν και θα προτιμούσα τη κόρη, μου κολλάει καλύτερα η μενταλιτέ της ....

Σαν τεχνικός διευθυντής είναι πολλές κατηγορίες πάνω από τον Αντωνίου. Αλλά η ομάδα δεν πρόκειται καν να διαθέσει σοβαρό μισθό για ένα σοβαρό προπονητή. Σιγά μη καλοπληρώνει και τεχνικό διευθυντή από πάνω.

Και τον Νιόπλια σαν βοηθό προπονητή τον δέχομαι, νομίζω ότι το 'χει. Να πηγαίνει να βλέπει τους αντιπάλους, να διαλέγει νέους παίκτες, να διδάσκει την τακτική που θα του εντέλει ο head coach, αλλά μέχρι εκεί.

pensierix said...

Τον Γκοβού τί λέτε, θα καταφέρουμε να τον απαξιώσουμε για να φύγει νύχτα πάνω στο τρίμηνο ή θα τη γλιτώσει; Αυτή η ΠΑΕ πραγματικά, από επικοινωνιακή πολιτική είναι για γέλια...Αντί να προστατέψει την επένδυσή της, κάνει τα πάντα για να την κάνει ένα με το χώμα. Εκτός κι αν δεν τους χαλάει να ξεφορτωθούν ένα συμβόλαιο με πολλά μηδενικά. Οι απέναντι, ρε βλήματα, άφησαν τον Φέτφα-μέσσι και τώρα πιάσανε τον Μιραλάς-φαν Μπάστεν. "Πότης ο Γκοβού", "Δυσαρέσκεια για Γκοβού", "Χτυπάει καμπανάκι σε Γκοβού". Λες και ο Παναθηναϊκός πετάει, έχει καταπλήξει τα πλήθη με τα συστήματα και την τακτική πειθαρχία του, κι έχει τον προερχόμενο από τραυματισμό κι εμφανώς εκτός κλίματος Γκοβού να τον φρενάρει. Θα μου πείτε, εδώ πήγαμε να βγάλουμε παλτό το Σισέ επειδή δεν σκόραρε με το "καλημέρα", στον Γκοβού θα κολλήσουμε;

4minister said...

Για τον Γκοβού το βρήκες, τα πολλά μηδενικά είναι που χαλάνε τη μαγιονέζα. Και είναι η πλευρά Πατέρα που, μέσα απ' τα παπαγαλάκια της, κάνει τον πόλεμο. Αν δεν αλλάξει το ιδιοκτησιακό μέχρι το τέλος του 2010, όπως το περιμένω, όλο και χειρότερα πράγματα θα γίνονται. Εννοώ στα υπόγεια, στα καλντερίμια.

Για Κατσαρόλι φυσικά ούτε λόγος. Ακόμα και η 2η θέση παίζεται.

Υ.Γ.: Τα ίδια γίνονται σε ολες τις επιχειρήσεις. Όταν ο καινούργιος ιδιοκτήτης θεωρεί κάποιους υπαλλήλους ανεπιθύμητους (ακριβόμισθους ή μη), λέει στον αποχωρούντα να τους απολύσει, για να μη χαλάσει η μόστρα τους με το καλημέρα. Στις ΠΑΕ όμως γίνεται με διαφορετικό τρόπο λόγω των φιλάθλων, στάχτη στα μάτια δηλαδή.

fl@neur said...

@gatti
Είναι ακριβώς όπως τα γράφεις, δηλ. όπως φαίνονται τα πράγματα δια γυμνού οφθαλμού, που λέγαν κι οι παλιότεροι. Έχω όμως μία ένσταση, ως προς το πώς "διαχειρίζεται" ο τύπος και τα γνωστά ΑΡΔ τα ζητήματα, κάτι που δείχνει πόσο επικοινωνιακά εγκλωβισμένος είναι ο ΠΑΟ, ακόμα κι από τα δικά του "φύλλα". Εξηγούμαι: ο ΠΑΟ προέρχεται από μία νίκη στο ντέρμπυ (με εμφάνιση που δεν πείθει, με εξαίρεση την ανατροπή και το πάθος), ένα 5-1 στο Κύπελλο κι ένα "πτωχό πλην τίμιο" 1-0 εκτός, με τα "πιτσούνια", που λες κι εσύ. Οι φυλλάδες γράφουν σεντόνια για την "κρίση" στην ομάδα. Αντιθέτως, ο γάβ-ρος προέρχεται από μία ήττα στο ντέρμπυ, ένα 1-0 με 1000 ζόρια και γκολ στο 84' του 34άρη Πάντελιτς κι ένα 5-0 σ' έναν Πανιώνιο, που εκτίμησε ότι το χρέος του το έπραξε απέναντι στην ΑΕΚ. Οι φυλλάδες γράφουν διθυράμβους!!!
Τα συμπεράσματα δικά σου και δικά σας.
Keep scratching, gatti!!!
ΥΓ. Για τον Μέλμπεργκ έχω καιρό να διαβάσω στο blog...

ΟΡΦΕΑΣ said...

ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΩ ΜΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ?
ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ "ΓΚΕΛΑΡΣΑ ΜΕ ΛΑΡΣΑ"

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ gatti !!