Wednesday, November 17, 2010

O "σαγόνιας" και η μονιμότητα του προσωρινού


Ποιος θα το έλεγε σε μας τους παλαιότερους που έχουμε ζήσει τις χρυσές σελίδες της ιστορίας του Παναθηναϊκού της εποχής 1983-1985 ότι θα ερχόταν ξανά στη ζωή μας μετά από περίπου 30 χρόνια ο Γιάτσεκ Γκμοχ! Μπορεί για τους νεότερους, που δεν είχαν γεννηθεί τότε, το όνομα του Πολωνού να αντιμετωπίζεται με αρκετή δυσπιστία και επιφυλακτικότητα, καθώς η λέξη "παλαίμαχος", είτε αφορά παίκτη είτε προπονητή φέρνει συνήθως στο νου κάτι το ξεπερασμένο από το χρόνο, το παρωχημένο, κάτι σαν εκείνους τους ποδοσφαιράνθρωπους που βγαίνουν στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα και αναπολούν τα παλιά μεγαλεία, βρίσκουν την δική τους εποχή καλύτερη, αγνότερη και ρομαντική, τους τότε παράγοντες σοβαρότερους και τους δικούς τους συμπαίκτες και αντιπάλους μεγαλύτερους μπαλαδόρους από τους σημερινούς, αλλά ο Γιάτσεκ δεν θεωρώ ότι ανήκει σ' αυτή την κατηγορία.

Τότε, πάνω στα ντουζένια του, ήταν πραγματική αλεπού! Ενας παμπόνηρος άνθρωπος, φοβερός προπονητής, διαόλου κάλτσα. Που έκανε τις πλάκες του, σήκωνε όμως κι αυτός πλάκες από τους παίκτες του, αλλά όταν ήταν η ώρα της μπάλας, αυτός μιλούσε και εκείνοι εκτελούσαν. Οταν ξεκίνησε την προσπάθεια του '83-'84 και όλοι πίστευαν ότι ο Παναθηναϊκός πάει φουλ για τίτλο, αυτός το αρνιόταν κατηγορηματικά και ...εκνευριστικά.

Η ομάδα κέρδιζε κι εκείνος επέμενε ότι χτίζει για την επόμενη χρονιά. Προχωρούσε από τη μια νίκη στην άλλη κι όμως συνέχιζε να παίζει την ίδια κασέτα. "Φτιάχνουμε ομάδα". Και τελικά πήρε τον τίτλο με μια ομάδα που δεν διέθετε μεγάλα ονόματα.

Την επόμενη σεζόν δεν ζήτησε πολλές μεταγραφές. Πήρε όμως τους καλύτερους παίκτες που θα μπορούσε να ζητήσει: Ζάετς, Σαραβάκος. Εκείνη τη χρονιά μαζί του ζήσαμε μεγάλες στιγμές με την ευρωπαϊκή πορεία μέχρι τους "4" του Πρωταθλητριών. Στο παιχνίδι με τη Φέγενορντ ήμουν μέσα στο ΟΑΚΑ. Στο γκολ του Ρεπ που μείωσε σε 2-1 το γήπεδο βουβάθηκε. Και όταν ο Γκούλιτ στα τελευταία λεπτά του αγώνα έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι έσπασαν καρδιές (και η δική μου μαζί). Στο παιχνίδι με την Λίνφιλντ ήμουν πάλι μέσα. Είχα πάει με τον παππού μου και είχαμε καθίσει σε μια άθλια θέση στο πάνω διάζωμα, καλά - καλά δεν μπορούσα να διακρίνω τους παίκτες. Κερδίσαμε αλλά με επίφοβο σκορ (2-1). Οι καρδιές στο ματς με τους Ιρλανδούς έσπασαν στον εκτός έδρας αγώνα. Τους είχαμε υποτιμήσει και παραλίγο να το πληρώσουμε. Το περάσαμε όμως κι αυτό το παιχνίδι και μετά ήρθε η Γκέτεμποργκ, του παικταρά Τόμπγιορν Νίλσον. Πρώτο ματς στη Σουηδία. Ο Θανάσης Δημόπουλος "κέρδισε" ένα πέναλτι, ο Σαραβάκος το μετέτρεψε σε γκολ και γυρίσαμε πίσω στην Ελλάδα με νίκη. Πολλοί αντιπαναθηναϊκοί δεν το άντεξαν και έριξαν χολή. Θυμάμαι και ένα κείμενο που είχε γραφτεί τότε σε μια εφημερίδα, αντιπαναθηναϊκή (ίσως να ήταν και το "Φως") που έγραφε: Κατά την επιστροφή της αποστολής του Παναθηναϊκού από το αεροδρόμιο κι ενώ το πούλμαν βρισκόταν έξω από ένα νεκροταφείο, ακούστηκε μια φωνή. Και μετά κι άλλη. Κατεβαίνει παραξενεμένος ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης, πλησιάζει προς το μέρος απ' όπου ακουγόταν η φωνή και ακούει μέσα από έναν τάφο: "E, όχι και πέναλτι αυτό!". Κοιτάζει τον τάφο και τι να δει! Ηταν ο τάφος του Αντώνη Μαντζεβελάκη...

Οι γαύροι βέβαια έμειναν στο πέναλτι του Δημόπουλου, αγνοώντας όλη τη μεγαλειώδη πορεία αλλά και την διαιτησία του Κάιζερ, στον αγώνα με τη Λίβερπουλ στο Ανφιλντ, στην φάση των "4". Εκεί όπου δεν μέτρησε κανονικό γκολ του Ρότσα με το οποίο θα είχαμε προηγηθεί και δεν δόθηκε και καταφανέστατο πέναλτι στον Σαραβάκο. Σε εκείνο το παιχνίδι ο Γκμοχ είχε την έμπνευση να μεταθέσει τον Κώστα Μαυρίδη από σέντερ φορ στο κέντρο της άμυνας. Ο ίδιος κέρδισε έναν παίκτη και ο Μαυρίδης συνέχισε να βγάζει το ψωμί του, γιατί σαν φορ μάλλον δεν έλεγε και πολλά πράγματα. Το κλίμα πολλές μέρες πριν από το πρώτο ματς με την Λίβερπουλ ήταν ενθουσιώδες. Το σύνθημα "Βρυξέλλες, Βρυξέλλες, έρχονται οι βαζέλες", δονούσε την ατμόσφαιρα. Μακάρι τελικά να πηγαίναμε εμείς στη θέση της Λίβερπουλ στον τελικό. Δεν θα είχαν σκοτωθεί 39 άνθρωποι, οι περισσότεροι Γιουβεντίνοι, αν ήμασταν εμείς στη θέση των Αγγλων. Θυμάμαι και τον Σωτηρακόπουλο σε μια εκπομπή στην ΕΡΤ, Τετάρτη απόγευμα, την ημέρα του τελικού και μια φράση του που έμελε να είναι προφητική: Προλογίζοντας τον τελικό των Βρυξελλών, είπε: "Aπόψε το βράδυ, 29 Μαϊου του 1985 διεξάγεται στις Βρυξέλλες, ο μεγάλος τελικός του κυπέλλου Πρωταθλητριών. Και με τι τρόπο αλήθεια! Λίβερπουλ εναντίον Γιουβέντους".

Ο ίδιος βέβαια αναφερόταν στη δυναμικότητα των δύο αντιπάλων και στο γεγονός ότι θα γινόταν ένας σπουδαίος αγώνας. Ο τρόπος όμως ήταν τελικά που έμεινε στην ιστορία. 39 νεκροί, στην πλειοψηφία τους Ιταλοί, ένας αγώνας που η ΟΥΕΦΑ πίεζε να γίνει και για να γίνει κάποιοι αποφάσισαν να κρύψουν την είδηση για την ύπαρξη των νεκρών από τους ποδοσφαιριστές και ένα τρόπαιο που κατέληξε στην Γιουβέντους για να χρυσώσει το ...χάπι από την απώλεια των οπαδών της, σε έναν αγώνα που κρίθηκε με ένα πέναλτι - μαϊμού που έδωσε ο Ελβετός Ντάινα σε ανατροπή του Μπόνιεκ φανερά εκτός περιοχής και το μετέτρεψε σε γκολ ο Πλατινί.


Μνήμες εκείνης της εποχής μου ξυπνάει ο Γιάτσεκ που ίσως είναι ο πιο αγαπημένος μου ξένος προπονητής. Δεν ξέρω τι μπορεί να καταφέρει να κάνει με τον Παναθηναϊκό, αν ...θυμάται να κοουτσάρει και πόσο η ηλικία του μπορεί να τον επηρρεάσει, αλλά το βέβαιο είναι ότι θα έχω για πάντα απέραντο σεβασμό στο πρόσωπό του και αιώνια ευγνωμοσύνη για όσες χαρές μου πρόσφερε. Πιθανότατα τα περισσότερα από τα παραπάνω οι παλιοί τα θυμάστε και οι νεότεροι τα έχετε ήδη διαβάσει, γι' αυτό είναι περιττό να αναφερθώ αναλυτικά στο μοτοποδήλατο με το οποίο "έτρεχε" τους παίκτες, με τη ζάχαρη που του είχαν βάλει οι παίκτες μέσα αντί για βενζίνη, για το γεγονός ότι ήταν αυτός που έκανε "μόδα" τα 3-5 Πηγάδια, ή σε εκείνο το φοβερό παιχνίδι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ που ενώ βρισκόμασταν πίσω στο σκορ με 1-2, ο Γκμοχ δεν δίστασε να πετάξει έξω από το παιχνίδι τον αρνητικό Ζάετς και να βάλει τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου που "γύρισε" το ματς και το κερδίσαμε με 3-2. Ηταν τότε που 60.000 Παναθηναϊκοί χτυπούσαν ρυθμικά τα πόδια τους και τον αποθέωσαν φωνάζοντας "Γιάτσεκ! Γιάτσεκ!"

Α ναι, θυμάμαι και αρκετά χρόνια αργότερα, μια εκπομπή του Φρέντι Γερμανού με καλεσμένους τον ίδιο και τον Ρότσα σε έναν άτυπο "μαραθώνιο" ελληνικών. Τα ελληνικά δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο του Γιάτσεκ. Ηταν λιιιίγο καλύτερα από αυτά του Μπάγεβιτς. Σ' αυτόν τον "μαραθώνιο" ηττήθηκε κατά κράτος από τον Χουάν. Το γέλιο που σκόρπισε όμως τόσο στον Αργεντίνο όσο και στον Φρέντι, αλλά και σε μας που παρακολουθούσαμε την εκπομπή, με όσα στραβά ελληνικά έλεγε, δεν περιγράφεται.

Αυτός είναι ο Γιάτσεκ, ο "σαγόνιας", που καλείται να "υπηρετήσει" τον Παναθηναϊκό μετά από τόσα χρόνια. Ο αγαπημένος μας Πολωνός που ελπίζω και εύχομαι να τύχει της υποδοχής που του αξίζει από τους φιλάθλους που θα βρεθούν στον αγώνα με τον Ηρακλή.

Αλλωστε, πιθανότατα αυτός και το πολύ ο αγώνας με τη Μπάρτσα θα είναι οι μόνοι τους οποίους θα κληθεί να κοουτσάρει, αφού μετά θα έρθει ο καινούργιος προπονητής.

Αν και ως γνωστόν στην Ελλάδα ουδέν μονιμότερον του προσωρινού και παραδείγματα υπάρχουν άπειρα σ' αυτή τη ζωή κι αν κανείς ψάχνει το πιο πρόσφατο και μάλιστα από τον ίδιο χώρο, του ποδοσφαίρου, αρκεί να αναφερθεί ένα όνομα: Mάκης Χάβος.

Μόνο που ο Χάβος είναι εν ενεργεία προπονητής, ενώ ο Γιάτσεκ έχει να κοουτσάρει από το 2003. Ομως, ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα.

Γεγονός που μας φέρνει στη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε στην ομάδα. Ωραία λοιπόν! Απομακρύνθηκε ο Νιόπλιας που όλα έδειχναν ότι η παραμονή του οδηγούσε σε αδιέξοδο.

Το θέμα είναι από εδώ και πέρα τι κάνουμε; Και καταρχήν, τι ακριβώς ψάχνουμε; Ποιοι είναι οι στόχοι μας; Θέλουμε πάση θυσία το φετινό πρωτάθλημα; ΄Η θέλουμε έναν καλό ξένο προπονητή, εγνωσμένης αξίας, που θα του εμπιστευτούμε τις τύχες της ομάδας για τα προσεχή δύο - τρία χρόνια ακόμα κι αν το τίμημα μέχρι να μάθει την ελληνική πραγματικότητα είναι η απώλεια του τίτλου;

Το ότι θα είναι ξένος, εγνωσμένης αξίας, δεν το λέω αυθαίρετα, είναι αυτό που έχει διαρρεύσει από τους κόλπους της διοίκησης. Δεν ψάχνει προπονητή από Ελλάδα (ή για να το θέσω ακριβέστερα, δεν ψάχνει Ελληνα προπονητή, γιατί υπάρχει τουλάχιστον ένας προπονητής που δουλεύει ήδη στην Ελλάδα και θα μπορούσε να την ενδιαφέρει και όλοι γνωρίζετε σε ποιον αναφέρομαι).

Η απάντηση σχετικά με τους στόχους της ομάδας, ουσιαστικά οριοθετεί και το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να κινηθεί η διοίκηση.

Κατά την προσωπική μου γνώμη τουλάχιστον, άλλου είδους προπονητή θα ψάξει αν θα θεωρήσει το φετινό πρωτάθλημα αυτοσκοπό και άλλον αν έχει τα μάτια της στραμμένα στο μέλλον.

Αν για παράδειγμα θέλει οπωσδήποτε να παίξει τα ρέστα της για τον τίτλο, θα πρέπει να βρει έναν προπονητή που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα βρίσκεται ιδιοσυγκρασιακά κοντά στην ελληνική φιλοσοφία (ακόμα κι αν δεν την γνωρίζει) και το σύστημα που θα παίζει θα είναι αυτό που γνωρίζει να παίζει ο φετινός Παναθηναϊκός. Δεν θα έχει την πολυτέλεια να φέρει έναν προπονητή που θα πρέπει να ξοδέψει χρόνο για να μάθει στους παίκτες να παίζουν με το σύστημα που χρησιμοποιεί γιατί αυτόν τον χρόνο δεν θα τον διαθέτει. Ούτε βέβαια θα έχει την πολυτέλεια να φέρει προπονητή που το σύστημα που χρησιμοποιεί δεν ταιριάζει στα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των παικτών του Παναθηναϊκού. Πολύ δε περισσότερο που το κασέ ενός τέτοιου προπονητή θα είναι τόσο μεγάλο που θα περιορίσει δραματικά το ποσό που μπορεί να διατεθεί για χειμερινές μεταγραφές, δεδομένης και της οικονομικής "στενότητας" της ομάδας, ώστε να του φέρουν κάποιους παίκτες που θα διευκόλυναν το έργο του.

Με μια πρόχειρη ματιά σ' αυτήν την περίπτωση έχουν ήδη εξαιρεθεί προπονητές όπως ο Γκασπερίνι (3-4-3) και ο Κούπερ (4-4-2), αφού ο Παναθηναϊκός δεν έχει τους παίκτες να παίξει αυτά τα συστήματα (ειδικά το δεύτερο το διαπιστώσαμε στο ματς με τη Λάρισα). Εγώ θα έλεγα πως πρέπει να εξαιρεθεί και ο Φερέιρα γιατί η μπαλάρα που έπαιξε η Πόρτο με αυτόν προπονητή οφείλεται στο μεγαλύτερο βαθμό στους παιχταράδες που διέθετε στον δημιουργικό τομέα (στον οποίο το "πράσινο" οπλοστάσιο είναι σχεδόν άδειο...) και όχι στον ίδιο.

Για τον Φερέιρα ειδικά έχω διπλή ένσταση λόγω της ηλικίας του, αλλά και του γεγονότος ότι είναι επιλογή (Σοκο)Φρέ(ι)τας. Και οι επιλογές Φρέιτας δεν μου εμπνέουν εμπιστοσύνη, αφού μυρίζουν από εδώ μέχρι την Παιανία ...Βαρδινογιαννίλα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ξέρουμε δα ότι η οικογένεια ακόμα κι όταν έχει τις καλύτερες των προθέσεων, στο ποδόσφαιρο - μόνο - χρυσάφι πιάνει και χώμα γίνεται - π.χ. Γκοβού...).

Εννοείται πως εκτός από το θέμα των στόχων θα πρέπει να ξεκαθαριστεί και το θέμα των στοιχείων που θα πρέπει να συγκεντρώνει ο νέος προπονητής.

Πώς ακριβώς τον θέλουμε; Με προσωπικότητα; Νέο (σχετικά τουλάχιστον) και φιλόδοξο με κίνητρο; Εννοείται. Να μπορεί να επιβάλλει πειθαρχία, να είναι καλός στην τακτική, να μπορεί να αναδείξει νέους παίκτες, να δουλεύει χωρίς πρόβλημα με τις βεντέτες της ομάδας, να είναι τέτοιο το όνομα και οι περγαμηνές του (επιβεβαιωμένες από επιτυχημένο έργο σε ομάδες και όχι από δημόσιες σχέσεις) που να μην μπορεί κανένας Ελληνάρας να αμφισβητεί τις εντολές του (αυτό βέβαια θεωρώ ΠΑΝΤΑ ότι είναι και θέμα διοίκησης) να είναι καλός παιδαγωγός και καλός ψυχολόγος αλλά και ευπροσάρμοστος, ώστε να μην χρειαστεί έναν ...αιώνα μέχρι να μάθει την ελληνική πραγματικότητα. Μήπως πέρα από όλα τα παραπάνω θέλουμε να είναι και οικονομικός; Τότε έχουμε τεράστιο πρόβλημα.

Γιατί με μια ακόμα πρόχειρη ματιά απορρίπτονται και προπονητές που όλοι μας πάνω κάτω τους έχουμε ονειρευτεί. Οπως ο Χίντινγκ, ο Ο' Νιλ ή ο Λίπι.

Το κασέ του Χίντινγκ είναι απλησίαστο, ο Λίπι εκτός από ακριβός είναι αμφίβολο αν θα έχει και κίνητρο, ενώ ο Ο' Νιλ φαντάζει ως ιδανική περίπτωση, αλλά το εμπόδιο στην περίπτωσή του είναι διπλό. Τόσο οικονομικό όσο και οικογενειακό.

Υπάρχει ακόμα ο Λε Γκεν που είπε σήμερα ο Κάρπετ ότι αποτελεί ιδανική περίπτωση επειδή έχουμε τη γαλλική παροικία, αλλά θεωρώ ότι αυτό είναι παγίδα. Με τον Γκοβού να έχει πάρει (όπως όλα δείχνουν...) το δρόμο της μεγάλης φυγής, αλλά ακόμα κι αν αυτό δεν ισχύει, τι ακριβώς μπορεί να προσφέρει ο Λε Γκεν που μετά την Λιόν η πορεία του ήταν καθοδική; Αλλωστε τι ακριβώς θέλουμε; Να ενισχύσουμε κι άλλο τη γαλλική παροικία μας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ενδεχόμενο δημουργίας κλίκας ή να βρούμε προπονητή;



Μια πολύ καλή περίπτωση προπονητή, από την στιγμή που του Ο' Νιλ δεν είναι εφικτή για τους προαναφερόμενους λόγους, είναι ο Μαρσέλο Μπιέλσα. Εχει τα περισσότερα από τα στοιχεία που πρέπει να συγκεντρώνει ο προπονητής, μπορεί να δουλέψει με τους παίκτες του Παναθηναϊκού από την άποψη ότι του ταιριάζουν τα χαρακτηριστικά τους, ενώ είναι και αρκετά οικονομικός για το όνομα που διαθέτει. Κάποιοι θα πουν πως εμπίπτει στην κατηγορία "προπονητής Εθνικής", αλλά προπονητής Εθνικής με προπονητή Εθνικής έχει τεράστια διαφορά.

Φοβάμαι όμως πως η διοίκηση έχει κολλήσει με το ...πουλέν (δεσποινίς ετών 39) του Φρέιτας, τον Ζεσουάλδο Φερέιρα. Που προφανώς είναι και οικονομικός, ενώ το πόσο πρόθυμος είναι να έρθει το διαπιστώσαμε όλοι διαβάζοντας τις σημερινές εφημερίδες. Κι όπου βλέπεις τόση προθυμία, καλύτερα να "κουμπώνεσαι".

Οσο για εκείνους που θεωρούν πως είναι ο "δάσκαλος" του Μουρίνιο, σας παραθέτω μια ιστορία που μου μετέφερε ο Nick Triantos που τα ψάχνει πολύ αυτά και είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια του ποδοσφαίρου:

Eχει πει λοιπόν (με τη γνωστή του ...σεμνότητα) ο special one για τον υποτιθέμενο "δάσκαλό" του, τον οποίο σημειωτέον του είχαν προτείνει να πάρει για βοηθό του αλλά ο Μουρίνιο τον απέρριψε: "Αυτός έχει 25-30 χρόνια υπηρεσίας, εγώ έχω 5. Αυτός με τα 25-30 χρόνια υπηρεσίας δεν έχει κερδίσει τίποτα. Εγώ με τα 5 χρόνια υπηρεσίας έχω κερδίσει πολλά. Οταν αυτός με τα 25-30 χρόνια βγει στη σύνταξη δεν θα τον θυμάται κανείς. Εάν εγώ με τα 5 χρόνια σταματήσω τώρα, θα με θυμούνται όλοι. Αυτός με τα 25-30 χρόνια προπονητικής είναι σαν ένα γαϊδούρι που δεν κατάφερε ποτέ να γίνει άλογο"...

Πού καταλήγουμε; Οτι είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί ο προπονητής που θέλουμε, ειδικά αν η διοίκηση δεν έχει αποκρυσταλλωμένες απόψεις για το τι ακριβώς ψάχνει (που είναι και το πιθανότερο αφού δεν διαθέτει και τους έμπειρους ανθρώπους που θα την καθοδηγήσουν) και επιπρόσθετα δεν έχει αποφασίσει τι ποσό θα δαπανήσει για την ανεύρεση προπονητή.

Επομένως, το πιο πιθανό θα είναι λόγω απειρίας και έλλειψης μπερντέ να καταλήξει σε κανα προπονητικό παλτό.

Εκτός αν...

Εκτός αν ο Γιάτσεκ κάνει το θαύμα του και πορευτεί μ' αυτόν μέχρι το καλοκαίρι ψάχνοντας πια με την άνεσή της και με ξεκαθαρισμένο το διοικητικό τοπίο για τον ιδανικό προπονητή...


***


Scratch (Το σύνθημα): Mπάφοι, Cardhu και Σίντνεϊ Γκοβού!


Scratch 1 (To ανέκδοτο): "Tι θέση παίζει ο Μαρίνος; Μπακ - χαφ. Τι θέση παίζει ο Γκοβού; Μπαρ - χαφ".



Scratch 2 (Το μνημόσυνο): Ενας χρόνος χωρίς τον Αντόνιο ντε Νίγκρις. Κι όπως έγραψαν οι συμπαίκτες του: "Eνα χρόνο μακριά μας, για πάντα στην καρδιά μας". Και στο AEL FC Arena: "Αντόνιο, θα είσαι κι εσύ εκεί".


Scratch 3 (μπασκετικό): Σάρας, καλή τύχη ρε ΠΑΙΧΤΑΡΑ! Θα είσαι πάντα στην καρδιά μας!



39 comments:

4minister said...

Αν με τιμούσες πότε-πότε (εδώ πέφτουν κλάματα μνημοσυνάτα), θα είχες διαβάσει:

Μ’ αρέσει ο αργεντίνος Μαρτσέλο Μπιέλσα, συμπαίκτης με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, αλλά είναι επίσης από Εθνική και έχει προσωνύμιο El loco Bielsa, ο τρελλός Μπιέλσα, άρα είναι στοίχημα. Και η διοίκηση όμως δείχνει να προτιμά φλωροπροπονητές, επομένως είναι λίγες οι πιθανότητές του.

Κατά κάποιο τρόπο ένας 2ος Τεν Κάτε. Άντε βρε, για πάρτη σας δουλεύω! Μόνο που αυτός ξέρει το πόστο και είναι πολύ πρωτοποριακός. Π.χ. πολλές φορές προπονεί άλλες ώρες επιθετικούς, άλλες ώρες αμυντικούς κ.λ.π.

Και από κασέ reasonable.

4minister said...

Λόγω της ημέρας, 17 Νοέμβρη, ένα που είχα διαβάσει σε τοίχο των Εξαρχείων:

Έξω η ΕΟΚ, έξω το ΝΑΤΟ, έξω ο 6ος στόλος. Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!

Άλλος κόσμος τότε, μαχητικός, όχι οι σημερινές οι λειράτες κότες, που βαριούνται να πάνε να ψηφίσουν (angry). Που μας έχουν ζώσει 1 εκ. τουλάχιστον κάκιστης ποιότητας αλλοδαποί και κοιμόματε όρθιοι πληρώνοντας ξενοδοχείο.

Rizobreaker said...

Ότι περίμενα να πεις, το 'πες! :p

gatti said...

@4minister: Yπουργέ μου, παραπονιάρη, φυσικά και σε έχω τιμήσει. Το διάβασα το σχόλιό σου για τον Μπιέλσα και χάρηκα μάλιστα που συμφωνούμε (σε αντίθεση με το θέμα του τεντά), αλλά δεν είμαι και στα καλύτερά μου τελευταία. Δεν βλέπεις που δεν προλαβαίνω να απαντήσω καν σε σχόλια;

Εδώ και δύο μήνες έχω υποστεί περικοπή μισθού που αγγίζει το 45% και όπως καταλαβαίνεις τα πράγματα είναι άσχημα. Πολλές φορές θέλω να γράψω αλλά δεν έχω καν διάθεση.

Είδα όμως ότι ...κινδυνεύω να μου "κάψετε" το θέμα του προπονητή και έτσι έγραψα καινούργιο ποστ. Οσο για τις απαντήσεις στα σχόλια των προηγούμενων ποστ παραπέμπονται προς το παρόν στις καλένδες. Τις ρωμαϊκές, όχι τις ελληνικές...

Για το θέμα του Πολυτεχνείου μη το ψάχνεις. Εδώ οι νέοι (όχι όλοι εννοείται), δεν ξέρουν τι έγινε τότε, δεν ξέρουν γενικά ιστορία, περιμένεις εσύ να κινητοποιηθεί κάποιος;

Δεν βλέπεις πώς μας "παίζουνε"; Βγήκε τάχα μου προχθές ο Γιωργάκης και ...όρθωσε το ανάστημά του στην Μέρκελ και για ...αντίποινα μας απειλούν με καθυστέρηση της τρίτης δόσης. Και το ακούει ο πολύς κόσμος και μασάει το παραμύθι. "Πω πω τι θα κάνουμε αν δεν μας δώσουν λεφτά!". Λες και τα λεφτά που μας δίνουν καταλήγουν στην Ελλάδα και όχι στους δανειστές της.

Αλλά βλέπεις δεν ξέρει όλος ο κόσμος από μπάλα για να ξεχωρίζει τα στημένα!

:))))

gatti said...

@Rizobreaker: Aυτή, Μανώλη, ήταν μαχαιριά στην καρδιά!

Εχω γίνει λοιπόν τόσο προβλέψιμη;
:-((


ΥΓ. :-*

pensierix said...

Στο εξωτερικό, ο μέσος οπαδός θεωρεί την ομάδα προέκταση του πέους του. Στο Ελλάντα, προέκταση του πέους δεν είναι η ομάδα αλλά ο πρόεδρος, γι'αυτό έχουμε ομάδες για τον π#$%@ο. "Σας γ%&*ει ο Πατέρας" το πιο πρόσφατο, ο γραφικός Μαρινάκης θεωρείται μάγκας Περαιώτης για να μη μιλήσουμε για την επιστημονική προβατοποίηση επί Σωκράτη. Γαυροποιηθήκαμε κι εμείς εν μέρει, αλλά όχι (ακόμα) ολοκληρωτικά. Φυλλάδες τύπου "Γαύρος" δεν φτουράνε (ακόμα) στις τάξεις μας.

Το μόνο όραμα είναι τα φράγκα του Τσου Λου, για να τσουλάει το μαγαζί. Ας μην τσεπώσει πχ ο Βαγγέλας τα φράγκα, και θα δούμε πόσο μάγκας Περαιώτης ντελμπεντέρης θα είναι του χρόνου...

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ουσιαστικό όραμα, στοιχειώδης οργάνωση κτλ, με αφήνει παγερά αδιάφορο η προπονητολογία. Οποιος κι αν έρθει, η κασέτα είναι χιλιοπαιγμένη που την έχω βαρεθεί. Αφού στο τέλος, οι προπονητές κρίνονται με βάση την γνώμη των ΑΡΔ, την γνώμη των πρωτοπαλίκαρων των αποδυτηρίων και το άμεσο αποτέλεσμα.

"Ν'αφήσουμε τον προπονητή να δουλέψει".

:pppppppppppp

pensierix said...


Αν μου ζητούσαν να διαλέξω προπονητή, ψηφίζω...δαγκωτό Σαγόνια.

:)))

gatti said...

@pensierix: Είναι αλήθεια ότι περισσότερο από κάθε άλλη χώρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο ο πρόεδρος - "πατερούλης" έχει μεγάλο σουξέ. Το γνωρίζουν βέβαια και οι ίδιοι και πολλοί ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ακριβώς για να απολαύσουν αυτού του είδους τα ...προνόμια.

Εχεις δίκιο, ΔΕΝ έχουμε ακόμα γαυροποιηθεί, αν και ποτέ δεν είναι αργά... :-p

Oπως επίσης έχεις δίκιο ότι δεν υπάρχει όραμα, ή τουλάχιστον αν υπάρχει αυτό μένει πάντα στο πλαίσιο των προθέσεων και δεν προχωρά στο σχέδιο της υλοποίησης.

Δεν τρέφω κι εγώ μεγάλη αισιοδοξία ότι θα πάρουν τον προπονητή που μπορεί να κάνει τη διαφορά, πιθανότατα σε μια μεσοβέζικη λύση θα καταλήξουν και το καλοκαίρι πάλι θα ψάχνουμε. ΄Η αν δεν ψάχνουμε το καλοκαίρι, θα ψάχνουμε του χρόνου τέτοιο καιρό.

Μακάρι να με διαψεύσουν, το θέλω πιο πολύ από κάθε άλλη φορά να συμβεί αυτό.

Εδώ οι προπονητές προσλαβάνονται με βάση τη γνώμη των ΑΡΔ, δεν θα κριθούν απ' αυτούς; (plus τα πρωτοπαλίκαρα και τα αποτελέσματα).

ΥΓ. Eπρεπε να ακούσεις χθες τον Νικολογιάννη στους Αντώνηδες, με τι πάθος μιλούσε εναντίον του Τεν Κάτε όταν ο Καρπετόπουλος τού είπε πως η καλύτερη λύση είναι να γυρίσει ο Ολλανδός!

ΥΓ1 Προλαβαίνοντας στο ...φτερό την ...δευτερολογία σου (πςςςςςςςςςς)έχω να πω πως κι εγώ, προκειμένου να φέρουν καναν άσχετο, χίλιες φορές ο Γκμοχ.

ΥΓ2. Δεν μου λες, είχες γεννηθεί όταν ήταν ο Γιάτσεκ προπονητής στην Πανάθα; :-)

Nick Triantos said...

Υπουργε μου τ' ονομα El Loco δεν το του εχουν δωσει για το λογο που το ειχαν δωσει π.χ στον Rene Higuita. Το ονομα αυτο το εχουν δωσει στον Μπιελσα για την τρελα και το παθος που εχει με το ποδοσφαιρο.

Ολοι οι προπονητες ειναι ρισκα οπως και οι παικτες γι' αυτο ψαχνεις να το μειωσεις.

πολυ φοβαμαι οτι κανουν συμαντικο λαθος οσον αφορα την επιλογη.

paoad said...

Επιμένω πως αν θες να κάνεις τη διαφορά στο θέμα προπονητή πρέπει να στραφείς σε λύσεις τύπου Ο'Νιλ ή Χιντινγκ. Για το Μπιέλσα δεν έχω άποψη... Θεωρώ ότι με τους παραπάνω προπονητές αλλάζεις επίπεδο. Το τεχνικό τους επιτελείο δεν αποτελείται απο βοηθούς, γυμναστές, φυσιοθεραπευτές αλλά απο επιστήμονες, οι προπονήσεις είναι σκληρότερες απο τους αγώνες, οι τραυματισμοί ελάχιστοι, η πειθαρχία σε επίπεδα στρατού (μακριά απο εμάς) και το ομαδικό πνεύμα είναι το κύριο στοιχείο πάνω στο οποίο δουλεύουν. Απορώ γιατί δεν στρέφονται σ'αυτές τις λύσεις. Αν θες έναν Obradovic για το ποδοσφαιρο voila

pensierix said...

ΚΟΥΙΖ 1:

«Κουβαλάμε κουσούρια από την προετοιμασία. Δεν χρειάζεται να πω ποια είναι. Ο κόσμος που βλέπει μπάλα τα καταλαβαίνει».

Τις παραπάνω δηλώσεις έκανε:

α) Ο Κατσουράνης, με αφορμή τους φετινούς πολλούς τραυματισμούς, την απουσία τρεξιμάτων και αυτοματισμών.

β) Ο Κατσουράνης, λίγες μέρες μετά την αποπομπή Τεν Κάτε.

γ) Ο Κατσουράνης, μετά την άσχημη εικόνα της Εθνικής στα φιλικά, λίγο πριν το Μουντιάλ.

ΚΟΥΙΖ 2:

"Είναι εύκολο να είσαι ένας ευχάριστος προπονητής."

"Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν διαθέτουν νοοτροπία υψηλού επιπέδου και η εργασιακή τους αφοσίωση δεν είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη".

"Οι Έλληνες παίκτες, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, δείχνουν κάποιον άλλον για το λάθος αντί για τους ίδιους. Και όταν δείχνεις κάποιον με το δάχτυλο, τα άλλα τρία δάχτυλα του χεριού δείχνουν εσένα. Αν ο προπονητής αφήσει τον έλεγχο σε ένα - δύο παίκτες, θα χάσει την αξιοπιστία του και στην υπόλοιπη ομάδα."

Τις παραπάνω δηλώσεις έκανε:

α) Ο Τεν Κάτε
β) Ο Νιόπλιας
γ) Ο Αντωνίου

Αν βρείτε τις σωστές απαντήσεις και δεν έχετε καταλάβει ακόμα γιατί κάποιος ήταν "τενκατικός" και δεν έτρωγε αμάσητη την προπαγάνδα των ΑΡΔ περί εξωπραγματικών αλλαγών με την έλευση Νιόπλια, τότε "Φωνή Γαλάτη εν τη ερήμω". Περιμένετε τον επόμενο μάγο των πάγκων, μέχρι να αποδειχτεί κι αυτός μυρωδιάς, απότομος, γέρος, βοηθός και άλλα τέτοια κοσμητικά.

ΥΓ
Αφού ξέρεις βρε gatti πότε γεννήθηκα! Τον Γκμοχ τον θυμάμαι καλά στον πάγκο της Λάρισας, που δεν τα πήγε και άσχημα εδώ που τα λέμε...


:)))

4minister said...

Νικόλα, όπως κατάλαβες πιστεύω πολύ τον Μπιέλσα. Είμαι και από τη φύση μου άνθρωπος που παίρνει ρίσκα, μη σου πω ότι πολλές φορές εξιτάρομαι.

Ο Ζεσουάλδο Φερρέιρα και ο Πωλ Λε Γκουέν, είναι για μένα οι χειρότερες επιλογές. Αυτά δε που διαβάζω στη γύρα, ότι ο Γάλλος μπορεί να επαναφέρει στα καλά του τον Γκοβού, είναι απίστευτες γελοιότητες άμπαλων. Αφού, όπως κουβεντιάζεται στα "υπόγεια", η διοίκηση τον έχει βάλει στο μάτι και θέλει να τον διώξει. Τσιράκια του Πατέρα στα Μέσα είναι που παρακολουθούν στενά που πάει και τι κάνει και ΑΜΕΣΩΣ τον βγάζουν στο κλαρί.

4minister said...

Γαλάτη, το δια ταύτα σε αυτά που λες:

Και τώρα πια, που δεν υπάρχουν Κέζος και Νιόπλιας, να τα φορτώσουμε όλα και ο –όποιος– νέος τεχνικός θα έχει περίοδο χάριτος, οι επόμενες ευθύνες δεν θα πέσουν ούτε στον κηπουρό της Παιανίας, ούτε στον μασέρ, ούτε στον οδηγό του πούλμαν. Θα πέσουν στους ποδοσφαιριστές, εκείνους που νιώθουν, αισθάνονται και συμπεριφέρονται σαν να κάνουν χάρη στην ομάδα που υπάρχουν στις τάξεις της, αλλά και σε εκείνους που πλέον δεν μπορούν. Ο καινούργιος τεχνικός, αν είναι ξένος και εγνωσμένης αξίας, θα είναι μακριά από αγκυλώσεις, συναισθηματισμούς, φιλίες και θα μπορεί να πετάξει έξω όποιον δεν του κάνει. Κοινώς, κύριοι, μόλις κάψατε το τελευταίο χαρτί σας και καταστρέψατε το τελευταίο ανάχωμα. Οι επόμενοι που θα φύγουν θα είστε εσείς, χωρίς καμία άλλη δικαιολογία.

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=27043&autid=15&sn=13

Nick Triantos said...

paoad, τρομερη προσωπικοτητα ο O'Neill αλλα δεν γινετε. 2 προβληματα το ενα αξεπεραστο

1) 3εκ+ το χρονο
2) Η γυναικα του ειναι cancer surviror και ο ανθρωπος δεν την αποχωρηζετε με τιποτα. Απιθανο να μετακομησει στην Ελλαδα μαζι με την γυναικα του

pensierix said...

@ υπουργέ

Το να μου βγαίνουν τώρα οι ΑΡΔ (αν και ο τρόπος γραφής του Βαϊμάκη μου αρέσει) και να μου κανουν εκ των υστέρων βαρύγδουπες αναλύσεις περί λίγου Νιόπλια, περί κακής νοοτροπίας των παικτών που δεν έχουν πια δικαιολογίες κτλ κτλ, τα ακούω βερεσέ. Η μαγκιά είναι να τα γράφεις στην ώρα τους και να μην μου παρουσιάζεις το Νιόπλια σαν Ελληνα Μουρίνιο που παρέλαβε καμμένη γη από έναν ανίκανο. Η πραγματικότητα είναι ότι στην πλειονότητά τους ξεβρακώθηκαν για τα καλά, ο τεντάς είχε καταλάβει πολύ καλά πως δουλεύει το όλο σύστημα, την γαμωνοοτροπία μας κι έλεγε αλήθειες. Αυτά, γιατί πολλοί το να είσαι "τενκατικός" σήμαινε "κολλημένος προσωπολάτρης που δεν θέλει να δει τα λάθη του προπονητή".

paoad said...

@pensierix

Επειδή στο Ελλάντα δεν εκτιμούμε το έργο και τη συνεισφορά προσωπικοτήτων όπως ο αγαπημένος Henk.

http://en.wikipedia.org/wiki/Umm-Salal_Sport_Club

Καλή Τύχη Χενκ και ο.. Αλαχ βοηθός.

σκρατς: Ο Μελχιοτ και ο Gabri είναι στο ροστερ της ομάδας ή με γελούν τα μάτια μου??? Τυχαίο?

...αντίθετα η εργασιακή αφοσίωση των δύο αγαπημένων "παιδιών" του καπετάν Χενκ είναι κάτι παραπάνω απο απόλυτη. Όπως και οι φιλοδοξίες τους άλλωστε...

Viva umm-salal!

pensierix said...

@ paoad

"Τόσο ο Τεν Κάτε όσο και ο Μουρίνιο είναι καλοί στην ψυχολογία. Βέβαια εκεί που ξεχωρίζουν είναι πως και οι δυο δουλεύουν καλά στην τακτική. Ο Τεν Κάτε έχει εμπειρία από ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Τσέλσι και ο Άγιαξ. Είμαι σίγουρος πως θα ήταν η ιδανική λύση για την Ίντερ."

Aυτά δήλωσε το παλτό ο Σνάιντερ για τον τεντά, που δεν έχει κάνει ποτέ τακτική στη ζωή του όπως ο Κατσουράνης.

"Ο Χενκ Τεν Κάτε μου έδωσε να καταλάβω ότι παίζοντας σε μία ομάδα που στα περισσότερα παιχνίδια της στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει τον έλεγχο του αγώνα δεν θα είμαι σε θέση να εκμεταλλευτώ μόνο την ταχύτητά μου και ότι θα έπρεπε να βελτιώσω πολύ την κίνησή μου μέσα στην περιοχή κάνοντας κίνηση στο πρώτο δοκάρι για να εκμεταλλευθώ ακόμα και το κεφάλι μου. Στις προπονήσεις μου έκανε πολλές ασκήσεις για να αφομοιώσω αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού. Κατάλαβα ότι θα έπρεπε να βελτιώσω το κεφάλι μου προκειμένου να εκμεταλλεύομαι και τις σέντρες των συμπαικτών μου. Σήμερα είμαι πολύ καλύτερος στο τάιμινγκ μέσα στην περιοχή και στο να ξεφεύγω από τον αντίπαλό μου ώστε να πηγαίνω πρώτος στην μπάλα".

Αυτά δήλωσε η αδυναμία σου ο Τζιμπρίλ για τον μυρωδιά.

Είμαι βέβαιος ότι μπορείς να βρεις κι άλλες δηλώσεις, θετικές ή αρνητικές για τον προπονητή Τεν Κάτε. Το να χρησιμοποιείς όμως ως επιχείρημα το ότι πήγε για την αρπαχτή κάπου, για να τον μειώσεις, δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνο, τη στιγμή που ο Νιόπλιας αυτή την αρπαχτή δεν θα μπορέσει να την κάνει ποτέ στη ζωή του.

ΥΓ
Φωνή Γαλάτη εν τη ερήμω, αν κατάλαβες ότι υπερασπίζομαι τον τεντά. Τον επόμενο "μοιρολογάω", άντε, για να στο κάνω λιανά.

;ppppppp

4minister said...

Γαλάτη,

συμφωνώ μ' αυτό που λες για τους ΑΡΔ, αλλά και διαφωνώ. Ακόμα και τα μέλη της Εθνικής Ψευτών δεν λένε συνέχεια ψέματα. Βάζουν και αλήθεια μέσα για να μπερδέψουν τα πράγματα. Είναι στο χέρι μου να επιλέξω μόνο το κομμάτι που (νομίζω ότι) είναι αληθινό.

paoad said...

Όχι δεν αναφέρομαι μόνο στην αρπαχτή. Το γεγονός ότι ειναι ανενεργός εδώ και 2 χρόνια δεν σε προβληματίζει. Ότι τους ίδιους παίκτες που ήθελε να φέρει στον Παναθηναικό, πήρε και στο Κατάρ δεν σε βάζει σε σκέψεις? Ότι παρα το αξιόλογο του βιογραφικό και θητεία σε ομάδες όπως Μπαρτσα, Τσελσι, Αγιαξ, Παο τελικά κατέληξε να κάνει τουρνε των ηνωμένων αραβικών εμιράτων..Ότι μέσα σ'αυτά τα 2 χρόνια η μοναδική αξιόλογη πρόταση που του έγινε ήταν απο την Εθνική του Ισραηλ...

Πως τα εξηγείς όλα αυτά. Ο Νιόπλιας ούτε τα λεφτά του Τεντά θα βγάλει ποτέ, ούτε τη πορεία του θα έχει. Ακόμα κ έτσι όμως ο Νικόλας έκανε αυτό που δεν μπόρεσε ο τεντάς και νίκησε τον Ολυμπιακό με τη μισή ομάδα....

pensierix said...

@ paoad

Aφού το είχε πει ο άνθρωπος,"ο Παναθηναϊκός θα είναι η τελευταία ομάδα που θα προπονήσω", και μάλιστα είχε αναπτυχθεί ολόκληρη παραφιλολογία για το αν θα ανανεώσει, αν θα σταματήσει όπως δήλωσε κτλ κτλ. Ε, απολύθηκε και του έκατσαν χοντρά φράγκα, τελευταία ένσημα πριν τη σύνταξη, από τους Αραβες. Πολύ καλά έκανε που δέχτηκε, δεν θα κάνουμε κουμάντο στην τσέπη του.

Τώρα, αν εσύ θεωρείς σοβαρό επιχείρημα το ότι ο Νιόπλιας νίκησε φέτος τον Ολυμπιακό, πάσο. Η ομάδα έχει κάνει πολλά βήματα πίσω, αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά και δεν εθελοτυφλούμε. Εκτός κι αν είναι καλύτερη από ό,τι την είχε αφήσει ο τεντάς. Τότε βλέπουμε άλλο ποδόσφαιρο και δεν έχει νόημα να συζητάμε. Το να κάνουμε σύγκριση Νιόπλια-Τεν Κάτε είναι αστείο και δεν είχα αυτή τη διάθεση, να συνεχίσω την τενκατιάδα. Οταν θα έρθει ο χψω Ο Νιλ και θα βλέπεις τον κάθε ΑΡΔ να στον βγάζει μυρωδιά και τον κάθε Κατσουράνη να δηλώνει ότι είναι απότομος με τους παίκτες και δεν κάνει τακτική, τότε ίσως καταλάβεις τι εννοώ με αυτά που γράφω.

4minister said...

Απ' ότι μόλις άκουσα, είναι σχεδόν σίγουρος ο Jesualdo Ferreira για τον πράσινο πάγκο.

Φτου ρε φούστη μου, δεν υποστήριζα αυτόν και να κατηγορώ τον Bielsa, μπας και γινόταν ανάποδα η επιλογή ....

pensierix said...

"Ο Τεν Κάτε στήθηκε στον τοίχο από την πρώτη μέρα από έναν στρατό δημοσιογράφων με άριστες σχέσεις με το παλιό καθεστώς -δεν χρειάζεται να τα υπενθυμίζουμε. Σήμερα όσο σκέφτομαι ποιοι έγραφαν ότι δεν διδάσκει τακτική ή ότι έχει άγνωστους και ασήμαντους συνεργάτες απλά γελάω. Ενα χρόνο μετά οι ίδιοι άνθρωποι διαπιστώνουν ότι ο ΠΑΟ έτρεχε, πίεζε, έσκαγε τον αντίπαλο, γύριζε ματς με 10 παίκτες: διάφοροι είδαν το φως, μόνο που στο μεταξύ είχαν παρασύρει τη διοίκηση να κάνει ένα λάθος που με τον καιρό πληρώνεται. Μπορείς να βάλεις κάποιον να χαλαρώσει την ομάδα για τρεις, τέσσερις μήνες. Οταν έχει προηγηθεί μια δουλειά μεγάλης έντασης, από την αλλαγή διάθεσης των ποδοσφαιριστών κάτι θα εισπράξεις. Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάς ότι με την ένταση χτίζονται ομάδες ενώ με τη χαλαρότητα καταρρέουν."

Πρέπει να είσαι πολύ κολλημένος, με μνήμη χρυσόψαρου ή χαζός για να μην συμφωνήσεις με τον Κάρπετ. Ολα τα λεφτά οι μπηχτές στους συναδέλφους του, που μας κάνουν και τους καμπόσους με τις αναλυσάρες τους κατόπιν εορτής. Πάλι καλά που τα γράφει κι αυτός, διαφορετικά θα νόμιζα ότι έχω παραισθήσεις, υπουργέ μου...

:)))))

ΥΓ
Υπομονή μέχρι την πρόσληψη του νέου προπονητή. Μέχρι τότε θα σας τα κάνω τσουρέκια με τον Τεν Κάτε, που ήταν προπονηταράς με προσωπικότητα, που τα έβαλε με το κατεστημένο κι ας τον φάγανε, που έκανε τακτική κι έτρεχε τους άμπαλους, και θα βάζω σάλτσες και υπερβολές μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Χενκ Τεν Κάτε οεοεοεοεοε!!!

:ppppppppp

KitsosMitsos said...

Και μεις θα τον θυμόμαστε για το ένα και μοναδικό πρωτάθλημα που μας χάρισε το μακρινό '88. Μεγάλη μορφή, σίγουρα!

"ζαχαρούλα.." said...

καλησπέρα!!!

ποτέ δεν ξέρεις τελικά τι θα σου ξημερώσει...

καληνύχτα αγαπημένο μου gatti!!!

squarelogic said...

pensierix,
Το Γραφείο Τύπου του Henk Ten Kate!
Με πετροδολλάρια σε πληρώνει?

:-ppp

squarelogic said...

ε,αν έρθει ο Ζοσουάλδο Φερέιρα,μικρός είναι(64),θα μάθει κοντά στον Γκμόχ...

-)

4minister said...

Δηλαδής Γαλάτη, αν κατάλαβα καλά, τον εραστή των πάγκων τον φάγανε οι νεροκουβαλητάδες του μύλου της αντίδρασης ασούμε;

pensierix said...

@ square

Καλά, και μια ιταλική λιρέτα για κάθε αναφορά στο πρόσωπό του αν μου έδινε ο τεντάς, θα έφερνα τον Μουρίνιο στην Πανάθα με δικά μου έξοδα!

:))))

ΥΓ
Χενκ Τεν Κάτε οεοεοεοεοεοε!!!!

:pppppp

4minister said...

@ squarelogic

Ο Γαλάτης δεν πληρώνεται με "μαρούλι", σιχαίνεται τις χυδαίες χρηματικές συναλλαγές. Του στέλνει ο ... μπαμπάς την Ιλέιν για καμιά ξεπέτω πότε πότε!

:p

paoad said...

..έτσι μάλιστα.. κ εγώ τα ίδια θα έλεγα

pensierix said...

@ υπουργέ

Δεν έχει σημασία ποιός τον έφαγε, αλλά ποιός τον έδιωξε και γιατί. Ελπίζω το πάθημα να τους έγινε μάθημα, και όπως λέει (με ολίγη δόση υπερβολής στο δεύτερο συμπέρασμα αλλά και αρκετή δόση αλήθειας) και ο Κάρπετ:

"Ας κρατήσουμε δύο συμπεράσματα. Το πρώτο ότι μόνο δουλεύοντας με ένταση μπορεί να δεις ομάδες που τρέχουν. Ενταση σημαίνει ότι ο κόουτς θα βάζει και καμιά φωνή και ότι όποιος δεν αντέχει φεύγει. Το δεύτερο ότι έναν προπονητή, αν τον βρίζει ο ελληνικός αθλητικός Τύπος, του ανανεώνεις το συμβόλαιο. Κάνει κάτι που οι δημοσιογράφοι καταλαβαίνουν ένα χρόνο μετά. Δηλαδή καλή δουλειά."

Οι προπονητές έρχονται και παρέρχονται και δεν υπάρχει κάποιος που να πέτυχε παντού και να μην έχει φάει και τα μούτρα του. Το θέμα είναι να φτιάξεις μια ομάδα που να λειτουργεί με τέτοιο τρόπο που ο προπονητής να είναι ένα γρανάζι μιας καλοδουλεμένης μηχανής και όχι ένας τύπος σε ρόλο Μεσσία.

paoad said...

βρε μανια! που να έχει πάρει και κανά πρωτάθλημα δηλαδής..

pensierix said...

@ υπουργέ

Καλά, ξέρουμε ότι στην ίντριγκα και στο κους κους είσαι μανούλα, αλλά πού έμαθες βρε αθεόφοβε ότι η τύπισσα άφησε τον Χέρσι για την πάρτη μου;

ΥΓ
Μπορεί να μην είμαι και τίποτα το ιδιαίτερο εμφανισιακά, αλλά παλτό σαν τον Χέρσι δεν είμαι! Το πολύ μέχρι ρόμπα γίνομαι!

:))))

koutavaki said...

Αν και μάλλον θα γίνει αυτό που φοβόμαστε,δεν κρύβω ότι χάρηκα υπέρ του δέοντος όταν άκουσα για το Γκμοχ.Είχα μια ελπίδα ότι θα έμενε ως το τέλος της σεζόν και σκέφτηκα "ευτυχώς τους έκοψε,αυτός δε θα τα κάνει μαντάρα επειδή δεν είχε την ομάδα από την αρχή,δεν ξέρει τους παίκτες,τον γράφουν οι βεντέτες κ.λ.π. κ.λ.π."...Φρούδες ελπίδες...Μας κατέστρεψε ο Τζίγγερ φέτος, τι να λέμε για Γκοβού...Αυτός ότι πιάνει παιδί μου δε γίνεται χώμα,σκατά γίνεται!Ωρέ που πάμε...!
Υ.Γ.:Γατί το Γκμοχ δεν τον πρόλαβα προπονητή(υπήρχα,μην αγχώνεσαι,απλά δεν ήμουν σε ηλικία να θυμάμαι),ωστόσο κι εμείς οι νεότεροι,ξέρουμε,αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε!

squarelogic said...

pENSIERIX:
"Καλά, και μια ιταλική λιρέτα για κάθε αναφορά στο πρόσωπό του αν μου έδινε ο τεντάς, θα έφερνα τον Μουρίνιο στην Πανάθα με δικά μου έξοδα"

:-))),

άστα αυτά Ρωμαίε,εσύ κι ο Καρπετόπουλος τον χρεώνετε τόσα πολλά για την υπεράσπιση της υστεροφημίας του που ο Χενκ αναγκάστηκε να αναβάλλει τα πλάνα για σύνταξη στα 55 και να ψάχνει για πετροδολλάρια για να σας πληρώσει!
-))

Σοβαρά τώρα,ο ΧΤΚ ήταν προσωπικότητα,η προετοιμασία και η φυσική κατάσταση της ομάδας ήταν κάτι πρωτόγνωρο για ελληνικά δεδομένα,αλλά έκανε και διάφορα "κουλά": ο 1.88 Μπιέρσμιρ πρωτοεμφανιστηκε και κόντεψε να καθιερωθεί ως δεξί μπακ(!),ο Σαριέγκι έπαιξε αριστερό μπακ(!),ο Καντέ ομοίως,πιθανότατα γιατί δεν εμπιστευόταν τον Σπυρόπουλο,ενώ ο Σισέ κυνηγούσε τις σέντρες από κόρνερ σε κόρνερ.Επίσης φαγώθηκαν Μάτος,Ιβ,Εντόι,ενώ οι μεταγραφές που εισηγείτο ήταν παίκτες που δεν ξανακούστηκαν στο ευρωπαικό στερέωμα.
Και αν ψέγουμε το Νιόπλια για το ότι συμβιβάστηκε με τις πέμπτες του επιλογές στις θερινές μεταγραφές,τι πρέπει τότε να πούμε για τον Χενκ,που βγήκε και μπροστά για την απώλεια Μέλμπεργκ?
Ετσι είναι πάντως,οι μεγάλες αγάπες συζητιούνται ακόμα και μετά από χρόνια...
:-ppp

pensierix said...

@ square

Βρες μου έναν προπονητή που δεν κάνει "κουλά", που δεν έχει εμμονές, κολλήματα κτλ κτλ. Εγώ δεν υπερασπίζομαι τον τεντά για να τον υπερασπίζομαι, φυσικά έκανε και λάθη, αλλά μόνο τυφλός δεν μπορεί να δει ότι ο πόλεμος που δέχτηκε ήταν άνευ προηγουμένου και η απαξίωση του έργου του πρωτοφανής. Και όλα αυτά από ποιούς; Από αυτούς που ήθελαν να μας πείσουν ότι ο Νιόπλιας είναι ο Ελληνας Μουρίνιο, που παρέλαβε καμμένη γη και κατάφερε να πάρει το νταμπλ... Τώρα είναι λίγος ο Νιόπλιας, οι κακομαθημένοι παίκτες δεν εχουν πλέον δικαιολογίες και κάτι τρέχει στα γύφτικα.


Κυκλοφορούν και μύθοι που πες πες, απέκτησαν μια αληθοφάνεια:

"Δεν είχε σταθερή εντεκάδα".

Μύθος, τη δεύτερη χρονιά είχε σταθερό κορμό (διότι είχε μάθει την ομάδα) και δεν έκανε παλαβομάρες.

"Δεν αξιοποίησε το Σισέ".

Μύθος. Αν δεν είχε διαχειριστεί τον αγχωμένο Γάλλο όπως τον διαχειρίστηκε, θα είχαμε έναν Γκοβού με τατουάζ. Τα λόγια του Σισέ για τον Τεν Κάτε τα λένε όλα.

"Εφαγε τον Μάτος, τον Εντόι και τον Ιβανσιτς".

Μύθος. Ο Μάτος είχε ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ πρόβλημα υγείας, σερνόταν ακόμα και στη Βραζιλία για 2 χρόνια. Ο Ιβανσιτς κατέληξε παγκίτης στη Μάιντς, (όταν έκανε στην αρχή 3-4 καλές εμφανίσεις στην Γερμανία, ήταν πρωτοσέλιδο για να πλήξουν τον τεντά και με το που έφαγε πάγκο, ξεχάσαμε τι κάνει ο Μοτσαρτ στη Γερμανία). Ο Εντόι ήταν παίκτης του προηγούμενου καθεστώτος και δεν υπήρχε βάζελος που να μην τον θεωρεί άμπαλο, χασογκόλη. Δεν μιλάμε φυσικά και για τον Ντρογκμπά...

"Δεν έπαιζε επιθετικό ποδόσφαιρο".

Μύθος. Ο ΠΑΟ ήταν μακράν η ομάδα με τις περισσότερες τελικές προσπάθειες.

"Δεν ήταν δουλεμένος τακτικά ο ΠΑΟ".

ΟΚ, αφού οι φωστήρες έβγαλαν και τον Τεν Κάτε ανεπαρκή σε θέματα τακτικής, να δέσουμε μια πέτρα στο λαιμό μας και να φουντάρουμε.

ΥΓ
Τέλος με Τεν Κάτε, τα τσουρέκια είναι έτοιμα.

:))))))

fl@neur said...

@gatti
Ά-ψο-γη!!! Chapeau!!! Κυρίως λόγω Γκμοχ!!! Ας περιμένουμε λίγο στο θέμα του προπονητή κι αν θα είναι ο Φερέϊρα, τι θα κάνει. Ουσιαστικά πληρώνουμε το χαμένο τρίμηνο, αλλά ας κυττάμε μπροστά. Για μένα ο πιο αγαπημένος ξένος προπονητής ήταν ο Στέφαν Μπόμπεκ, αλλά πάει πολύ η πίσω η βαλίτσα.
Keep scratching!!!

squarelogic said...

Γκοβού: «Με ενοχλεί που με αποκαλούν αλκοολικό»

Χίκ!!!

squarelogic said...

Ευτυχώς και δεν ήταν ο Νιόπλιας στον πάγκο σήμερα γιατί μάλλον θα ακούγαμε πάλι "πόσο αργήσαμε να μπούμε στον αγώνα" και "πόσο μας επηρέασε το γκολ που φάγαμε"(για 100ή φορά στην 1η ή 2η επίθεση !)
Δεν ξέρω πως κατάφερε η πολωνική αλεπού και τους ξύπνησε,πάντως μεγάλο ρόλο έπαιξε το παλικαρίσιο γκολ του Γκαρσία απ το πουθενά και η ισοφάριση του ΤΖΙΜΠΡΙΛΑΡΟΥ στο 46'.
Απο κει και μετά το momentum ήταν δικό μας...
Αυτό δεν σβήνει το γεγονός ότι αυτό το ΚΕΝΤΡΟ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ...