Πέντε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα μπάσκετ, τα τέσσερα την τελευταία δεκαετία και η πορεία συνεχίζεται... Οταν μιλάνε οι αριθμοί τι μπορούμε να πούμε εμείς; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε εκστασιασμένοι την ιστορία να γράφεται μπροστά στα μάτια μας. Δεν την διαβάζουμε, δεν ακούμε γι' αυτήν, δεν αφορά κάποιους άλλους. Την ζούμε, μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, αφορά εμάς τους ίδιους. Και νοιώθουμε περηφάνια γι΄ αυτή την ομάδα, που τα επιτεύγματά της είναι τα μεγαλύτερα που έχει επιτύχει ελληνικός σύλλογος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και τα σημαντικότερα που έχει επιτύχει ευρωπαϊκή ομάδα μπάσκετ την τελευταία δεκαετία. Γι΄ αυτή την ομάδα που δεν γνωρίζει τι θα πει κορεσμός. Κάθε φορά είναι σαν να είναι η πρώτη φορά. Η ίδια προσμονή, η ίδια προσδοκία, το ίδιο πάθος, η ίδια χαρά. Κάθε αστέρι στη φανέλα της είναι και ένα παράσημο που θα βρίσκεται εκεί, για να θυμίζει τα όσα έχει επιτύχει.
Και μετά από το σημερινό πέμπτο ευρωπαϊκό μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει βάλει απλώς πλώρη για να γράψει το όνομά του δίπλα στους μεγάλους θρύλους του ευρωπαϊκού μπάσκετ, την Ρεάλ Μαδρίτης, την σημερινή του αντίπαλο, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την Βαρέζε και την Μακάμπι. Βρίσκεται ήδη δίπλα σ΄ αυτές και έχει μεγάλες πιθανότητες ακόμα και να τις ξεπεράσει.
Το σημερινό τρόπαιο δεν ήρθε εύκολα. Αλλωστε, πόσο εύκολο είναι να κατακτήσεις ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο, αν δεν "ματώσεις"; Η ομάδα έπαιξε μπάσκετ για σεμινάριο στο πρώτο ημίχρονο. Υποδειγματικές επιθέσεις και εκπληκτική άμυνα, παιχνίδι βγαλμένο μέσα από κομπιούτερ. Και μόνο ότι η μπάλα έμεινε στα χέρια των παικτών της ΤΣΣΚΑ δύο φορές στο πρώτο ημίχρονο (άλλη μία έμεινε στο δεύτερο) μαρτυρά του λόγου το αληθές. Τα κενά διαστήματα που τόσο φοβόμασταν δεν υπήρχαν, όλοι οι παίκτες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους η ομάδα εξολόθρευσε όλα τα συστήματα και όλα τα όπλα που επιστράτευσε ο Μεσίνα. Ετσι "έχτισε" μια διαφορά 23 πόντων που έμοιαζε, για τους αδαείς, πως είναι αρκετή για να έρθει πανεύκολα η νίκη. Ομως, όταν παίζεις με ρωσική ομάδα (που έχει "κρύο αίμα"), θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για ...ρωσική ρουλέτα. Ειδικά αν αυτή η ομάδα είναι η έμπειρη και πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ και έχει έναν πολύ καλό προπονητή (και συμπαθέστατο άνθρωπο) τον Ετόρε Μεσίνα. Το μπλακ άουτ (αναμενόμενο; προφανώς!) του τρίτου δεκάλεπτου όπου η ΤΣΣΚΑ έτρεξε ένα σερί 17-0 με τον Παναθηναϊκό να εξακολουθεί μεν να παίζει καλή άμυνα αλλά να μένει άποντος για 8 λεπτά ήταν αρκετό να προκαλέσει ανησυχία. Τα "περίεργα" όπως τα χαρακτήρισε ο "Ζοτς" σφυρίγματα των "γκρίζων" στο τελευταίο δεκάλεπτο ήρθαν να επιτείνουν αυτή την ανησυχία. Η ΤΣΣΚΑ είχε επιστρέψει οριστικά, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν ήταν διατεθειμένος να παραδώσει τα όπλα. Ο Βασίλης Σπανούλης ήθελε πολύ να κατακτήσει το τρόπαιο που στερήθηκε όταν έφυγε για το ΝΒΑ, ο "Σάρας" περίμενε πώς και πώς να γράψει ιστορία ως ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκα που κατακτά τρόπαιο με 3 διαφορετικές ομάδες (έχει ακόμα 2 με τη Μακάμπι και ένα με τη Μπαρτσελόνα), ο Φράγκι ΕΠΡΕΠΕ να δώσει το παρών και στο πέμπτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ομάδας και ο Ομπράντοβιτς σαν "έτοιμος από καιρό" ήταν εκεί για να κατακτήσει το έβδομο τρόπαιο της καριέρας του, τέταρτο με τον Παναθηναϊκό και τρίτο με αντίπαλο στον τελικό τον Ετόρε Μεσίνα που είναι υποχρεωμένος για μια ακόμα φορά να υποστεί την ...κρεβατομουρμούρα της γυναίκας του, Λάουρα, που επιμένει (και προς το παρόν δικαιώνεται) όταν τον πικάρει λέγοντάς του: "Ετόρε, ο Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος προπονητής από σένα". Και ακριβώς επειδή ο Ζέλικο είναι ο καλύτερος προπονητής απ' όλους δεν υπήρχε παρά μόνο μία περίπτωση: Nα "σπάσει" η κατάρα των "εμφύλιων ημιτελικών" που ήθελε την ομάδα που έφτανε στον τελικό (στην περίπτωση που μας αφορά, τον Ολυμπιακό) να γνωρίζει την ήττα. Προφανώς επειδή απέναντί της στον τελικό ήταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (την πρώτη φορά με την Μπανταλόνα και την δεύτερη με την Ρεάλ Μαδρίτης). Μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν απέναντι, ήταν στο δικό μας στρατόπεδο. Γι΄ αυτό και η νίκη στάθηκε στο πλευρό μας. Κι αν κάποιοι μέσα στην πίκρα τους επιμένουν να βαφτίζουν την ικανότητά του τύχη και εξακολουθούν να τον φωνάζουν Γκαστόνε, "εάν μετά από 10 χρόνια τον θεωρούν τυχερό, ας συνεχίσει να κερδίζει και ας τον φωνάζουν τυχερό", όπως είπε και ο ίδιος μετά την κατάκτηση του τροπαίου.
Ηighlights:
* Ο Δημήτρης Διαμαντίδης να φωνάζει τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και να σηκώνουν μαζί το Ευρωπαϊκό.
* Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς να τραγουδάει τρελαμένος: "Αυτό, αυτό, αυτό είναι σωστό, πρωτάθλημα και κύπελλο και ευρωπαϊκό!".
* Ο Αντώνης Φώτσης σε συνέντευξη στον γαυροΣκάι: Τι είχε πιει το άτομο; Ατάκα και ζημιά.
* Ζέλικο σε ...μη συνέντευξη στον γαυροΣκάι: Ρωτάει ο Καρμοίρης (αφού ξεκίνησε ζητώντας του να του δείξει τα ...δαχτυλίδια - τίτλους).
- Tι εννοούσατε όταν είπατε για περίεργα πράγματα που συνέβησαν στο β΄ ημίχρονο;
- Πιστεύεις ότι αυτή είναι η πρώτη ερώτηση που πρέπει να μου κάνεις μετά από την κατάκτηση ευρωπαϊκής κούπας;
***
Scratch: Παρίσι, Θεσσαλονίκη, Μπολόνια, Αθήνα, ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Ομόνοια... Πανάθα, μόνο εσύ!!!
Scratch 1: Σίσκα μου, σε λάθος ομάδα έπαιζες φέτος...
Scratch 2: Kαι πώς να χάσει ο V-Span την κούπα; Οχι μόνο την κούπα πήρε, αλλά και τον τίτλο του MVP!
Scratch 3: "Eίμαι ο Αντώνης Φώτσης και είμαι καλά!" (καλά, δεν παίρνουμε και όρκο, αλλά είσαι ωραίος τρελός ρε Αντώνη!)
Scratch 4: Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται από τον προπονητή. Ας το έχουν κάποιοι υπόψιν τους... Ξέρουν αυτοί ποιους εννοώ. Κι αν εν πάση περιπτώσει δεν ξέρουν ή δεν μπορούν, ας ρωτήσουν τους Γιαννακόπουλους!
Scratch 5: Συγνώμη ρε Θοδωρή που σε στενοχωρήσαμε, κερδίζοντας την ομάδα που υποστήριζες... Αλλά αν μας δοθεί η ευκαιρία θα το ξανακάνουμε!
Scratch 6: Ελα να πάμε και για το 2ο triple crown τώρα μέσα στο ΣΕΦ!
Scratch: 7: Δεν θέλω να ασχοληθώ με γαύρους, σήμερα. Αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να μην παραθέσω τέσσερα σχολιάκια σε γαυροφόρουμ, έχουν τόσο χιούμορ οι γαύροι όταν πικραίνονται!
* Tέτοια κωλοφαρδία... Αν ήμασταν εμείς αντί για τον βάζελο το τελευταίο καλάθι του Σισκάουσκας, θα έμπαινε...
* Μαλακία να μένεις σε βαζελοπεριοχές τέτοιες μέρες...
* Ελα Πειραιά να χαρείς ησυχία.
* Ακρα του τάφου σιωπή στο Μοσχάτο. Ούτε οι σκύλοι δεν γαβγίζουν...
45 comments:
Α ρε Πανάθα! Πως καταρρίπτεις τους μύθους! Διότι ΕΣΥ είσαι ο ΜΥΘΟΣ! Ο ΜΥΘΟΣ και ο ΘΡΥΛΟΣ!
Συγχαρητήρια στην καλύτερη ομάδα μπάσκετ της Ευρώπης... αμα δεν ήταν και τα κοράκια η διαφορά θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Μπράβο ρε ΠΑΝΑΘΑ- ΜΟΝΟ ΕΣΥ!
Όπως το είπα,θα μας βάλει σε έξοδα πάλι η Πανάθα!Τώρα θέλουμε τη φανέλα με τα 5 αστεράκια!
Μπράβο στα παιδιά,μπράβο στον τεράστιο Ομπράντοβιτς και ενα μεγάλο ευχαριστώ στους αδελφούς Γιαννακόπουλους που με προσωπικές τους θυσίες έκαναν τα όνειρά μας πραγματικότητα.
Που να το φανταζόμουν κάτι τέτοιο όταν πανηγυρίζαμε την επικράτηση επί της ΤΣΣΚΑ του Μίκσιν(για όσους θυμούνται...)με μεγάλο παιχνίδι του Στεργάκου σε κάποιον απ τους αρχικούς γύρους του Πρωταθλητριών τότε στις αρχές του 80...
Μια μεγάλη διαδρομή και ο δρόμος συνεχίζεται...
keep walking Panatha....
φυσικά η διαιτησία στο 2ο ήταν 80-20 υπέρ της ΤΣΣΚΑ και έπαιξε μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση του μομέντουμ ανατροπής.
Ευτυχώς ο Ζοτς κρατά πάντα το μαγικό του ραβδάκι...
@eforas: Μεγάλη νίκη! Μεγάλη ψυχή! Τεράστια κλάση! Δεν είναι καθόλου εύκολο να κρατιέσαι σταθερά στην κορυφή μια ολόκληρη δεκαετία. Αυτή η ομάδα αξίζει πολλά και μπορεί ακόμα περισσότερα!!!
@paoad: Xαρά και περηφάνεια! Δεν υπάρχει άλλο συναίσθημα!
Αυτή η ομάδα μας κάνει ευτυχισμένους. Και δείχνει το δρόμο. Μόνο που κάποιοι δεν θέλουν να τον δουν...
@squarelogic: Mια χαρά είναι το πέμπτο αστεράκι. Χαλάλι τα έξοδα! Μακάρι να έρθει και το έκτο του χρόνου!
Γιγαντοτεράστιος ο Ομπράντοβιτς, άξιοι οι Γιαννακόπουλοι, φοβεροί οι παίκτες μας, συγκινητικός ο κόσμος!
Αλήθεια ποιος θα το φανταζόταν ότι κάποτε όχι απλώς θα κοιτούσαμε στα μάτια την μεγάλη ΤΣΣΚΑ, αλλά θα μετρούσαμε και 2 (προς το παρόν...) νίκες απέναντί της σε ευρωπαϊκούς τελικούς μπάσκετ! Είναι όντως μεγάλη η διαδρομή και το καλό είναι ότι δεν πρέπει να είμαστε ούτε καν στη μέση ακόμα!
*Α,ρε Διαμαντίδη με συγκίνησες...Μεγαλειώδες να σκέφτεσαι οποιονδήποτε άλλον τέτοιες στιγμές...Έστω και τον πρώην αρχηγό...(Φράγκι σε πάω με χίλια!!!Άψογος!!!)
*Που' σαι Θόδωρα:Κλάψε κλάψε...
*Παρακαλείται θερμώς ο αξιότιμος στρατηγός Ομπράντοβιτς,όπως μεταβεί εις Παιανίαν τάχιστα,για να παραδώσει μαθήματα ψυχολογίας και τσαμπουκά εις το ποδοσφαιρικόν τμήμα του Παναθηναικού Αθλητικού Συλλόγου.(Μάστορα είσαι και πολύ τιτανοτεράστιος λέμε!!!).
*Θυμήθηκα το ανέκδοτο με το γκέι στο στρατό:Αξιωματικός"Πόσα αστεράκια βλέπεις ρε?",Φαντάρος"Τρία",Αξ."Άρα πως θα με αποκαλείς?",Φαντ."Ουρανέ μου?".Αυτή δεν είναι φανέλα,ο γαλαξίας είναι!!!
*Πρωταθλήτρια Ευρώπης η Πανάθα!Δεν περιγράφω(σχολιάζω) άλλο!
Αν θες το πιστεύεις:Τυχαία βγήκανε 5 οι αστερίσκοι στο παραπάνω.Τώρα το πρόσεξα!!!Άμα σε θέλει...
@koutavaki: Mα, αν υπάρχει κάτι που χαρακτηρίζει αυτή την ομάδα είναι το ομαδικό της πνεύμα. Δεν έχω συναντήσει άλλη ομάδα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια που να είναι τόσο "ομάδα" με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, από τον μπασκετικό Παναθηναϊκό.
Για τον Δημήτρη ήταν φυσιολογικό να φωνάξει τον "αρχηγό" για να σηκώσει μαζί του την κούπα. Δεν είναι άλλωστε μόνο σπουδαίος παίκτης, είναι και εξαιρετικός χαρακτήρας.
Αστον τον Θόδωρα, αρκετά άκουσε σήμερα...
Ετσι πρέπει! Να κάνει κανα σεμινάριο ο Ομπράντοβιτς στους ποδοσφαιρικούς μπας και δούμε άσπρη μέρα. Είναι πραγματικά σπουδαίος. Είναι ο καλύτερος που υπάρχει. Και είναι δικός μας!
Ετσι! Ετσι! Γαλαξίας να γίνει η φανέλα. Στην τελική διαστημικό μπάσκετ παίζει η ομάδα!
Πρωταθλητής Ευρώπης για 5η φορά! Ωραίο δεν ακούγεται;
ΥΓ. Πώς το έλεγε εκείνη η ατάκα από τον ελληνικό κινηματογράφο; "Τυχαίο, αλλά ωραίο!". :)))
Θα σταθώ μόνο στα σχόλια του φόρουμ των γαύρων: απλά απίστευτα!! "Ούτε σκυλί δεν γαβγίζει στο Μοσχάτο" :)
Σε όλα τα άλλα καλύφτηκα πλήρως από το κειμενάκι και από τα παιδιά που σχολίασαν πιο πάνω :)
Πάμε για το Πρωτάθλημα τώρα!!
@Thodoras13: Mα δεν είναι απίστευτα τα σχολιάκια; Γι΄ αυτό και εγώ τα έβαλα. Ηθελα να τα μοιραστώ, ήταν τόσο επιτυχημένα!
Ετσι! Πάμε για το πρωτάθλημα τώρα! Γερά! :))))
Ουπς!Παναθηναικού Αθλητικού Ομίλου εννοούσα!Σου έχει τύχει από τη χαρά να γλωσσεύεις τη μπέρδα σου?Πέσαν και κάτι μπαλωθιές εδώ κοντά,δεν το περίμενα γιατί έβρεχε και βραχυκυκλώθηκα.Πολύ θέλει ο άνθρωπος?Και ξέχασα και το άλλο:Γεια σου Σάρας μανουλομάνουλο!(Δεν την παλεύω απόψε!!!!)
Τεράστια η επιτυχία της Πανάθας μας που μόνο ο χρόνος θα μας επιτρέψει να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθός της αφού εδώ μιλάμε για μια ομάδα που έχει πλέον γράψει ιστορία στο ευρωπαικό μπάσκετ, και μάλιστα σε μια εποχή που ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος...Ο,τι και να πούμε, πραγματικά είναι λίγο. Μπράβο στα παιδιά, στη διοίκηση και στο τεχνικό team για τη χαρά που ακόμα μια φορά μας προσέφεραν! Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που ο Ζοτς δήλωνε ότι "γελάει η Ευρώπη με το μπάσκετ που παίζουμε" θέλοντας να ξυπνήσει τους παίχτες του. Τώρα γελάμε εμείς...
Αγωνιστικά, MVP του τελικού ο Διαμαντίδης (με το Φώτση να κάνει πολλή αθόρυβη δουλειά σε άμυνα και επίθεση) αν και το παιχνίδι δεν προσφέρεται για ανάδειξη του πολυτιμότερου παίχτη. Κάποια σφυρήγματα ήταν προκλητικά αν και η απώλεια της διαφοράς οφείλεται και στη κούραση της ομάδας μετά από ένα δεύτερο δεκάλεπτο που ξοδεύτηκε πολλή ενέργεια (ουσιαστικά με 8 παίχτες έβγαλε το final 4 ο Ζοτς) όπως επίσης και στο ότι η CSKA είναι πολύ μεγάλη ομάδα (και πιο πλήρης από εμάς) για να χάσει με κατεβασμένα χέρια.
"Διαβάζοντας" τους αριθμούς που μας παραθέτεις, gatti, το μάτι πέφτει στο 20/30 (!) στις βολές από πλευράς Ρώσων καθώς και στο ότι ενώ υπερτερούν στο σύστημα αξιολόγησης, τελικά έχασαν το ματς. Σε τέτοια παιχνίδια, 10 χαμένες βολές κάνουν τη διαφορά...
Και το 5ο το αστέρι στη φανέλα μας θα μπει, θα το βλέπουν τα γαυράκια και θα στέκουν προσοχή! χαχα
Τριφυλλάρα μια ζωή!!
Gatti μου η απάντηση του Ζέλικο στον Καρμοίρη ήταν ότα τα λεφτά!
Αλλά και η πίκρα των γαύρων (απ' τα γαυροφόρουμ) δε δικαιολογεί το γεγονός ότι λένε αναλήθειες...
Ποια ησυχία ρε μας λένε στον Πειραιά?
Στη γειτονιά μου έγινε πανικός από κροτίδες κτλ!!!
Xaχαχα, άκρα του τάφου σιωπή στο Μοσχάτο ;;; Χαχαχαχα :)
Λοιπόν πώς αυτη η εκπληκτική ομάδα κατάφερε ενω ειχε σαφή υπεροχή να φέρει ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΤΣ στο τελευταίο σουτ ειναι απορίας άξιο.
Μετά αν μιλάνε κάποιοι για κωλοφαρδίες παίζει να χουν ενα δίκιο, οχι οτι δεν το αξίζαμε όμως.
Μπράβο, χαίρομαι γι αυτη την ομάδα.
Ξέμιενα με λάβαρο με τρία αστέρια και τωρα πρέπει να ξαναγοράζω νεα με ΠΕΝΤΕ !
Οεοεοεεεεεε !
Μην στεκόμαστε στη διαιτησία γιατι θα καταντήσουμε γραφικοί και κρίμα ειναι.
Παπαλουκάαα, Παπαλουκάαα,
που αγαπάς την ΤΣΣΚΑαααα,
ελα να παίξεις, στο ΟΑΚΑΑΑΑ ...
Θρίαμβοςςςς !
ΚΑΒΛΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ!!!!!!
μπράβο σας γατί μας!
Υ.Γ. κι εγώ σε βαζελοπεριοχή μένω... άσε, πίκρα :-)
Υ.Γ.2 Ε, μα, επιτρεπόταν ΚΑΙ τέτοια πόδια (και όχι μόνο) ΚΑΙ κύπελλο? τσ, τσ, τσ!
Τι μπορώ να πω εκτός από συγχαρητήρια και ξανά συγχαρητήρια; Μπράβο σας! Χαρείτε το όσο μπορείτε. (Πάντως είναι κρίμα να είναι το μπάσκετ τόσο υποβαθμισμένο στη συνείδηση του Έλληνα οπαδού σε σύγκριση με το ποδόσφαιρο. Μια αντίστοιχη επιτυχία στο ποδόσφαιρο θα είχε φέρει πραγματικό παροξυσμό...).
Ο μπασκετικός ΠΑΟ είναι μία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα σε συλλογικό άθλημα και όπως λες κι εσύ έχει ήδη μπει και στις κορυφαίες της Ευρώπης όλων των εποχών! Αν σκεφτεί κανείς ότι έχει μέσα πάρα πολλούς Έλληνες παίκτες, ότι προέρχεται από μία χώρα (Ελλάδα) με πάρα πολύ μικρό πληθυσμό (άρα μειωμένες δυνατότητες παραγωγής παικτών), ότι προέρχεται από μία χώρα με καλό επίπεδο μπάσκετ μεν, αλλά χωρίς αυτό που λέμε "Σχολή" στο άθλημα, ότι καλείται να αντιμετωπίσει ομάδες από χώρες στις οποίες το μπάσκετ είναι πραγματική επιστήμη (πρώην ΕΣΣΔ, πρώην Γιουγκοσλαβία κτλ), τότε εύκολα καταλαβαίνει πόσο μεγάλο πράγμα είναι αυτό που κάνει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια.
Ελπίζω να συνεχίσετε έτσι και ελπίζω επίσης το μπάσκετ στην Ελλάδα να ξαναποκτήσει τη χαμένη αίγλη του και επιτέλους να δούμε μαζί με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και τις άλλες ομάδες να κλείνουν την ψαλίδα και να ξανακάνουν επιτυχίες (Άρης, ΠΑΟΚ, Πανιώνιος κλπ)
Χαιρετώ
Διαμαρτυρομαι! Αισχος! Μα την ιδια γραβατα κε Θανασακη μας?? Ντροπης πραγματα, θα λενε οτι δεν εχετε λεφτα για 2η γραβατα.
Απροπο δεν ηταν απολυτα αστειο το θεαμα του Θανασακη με την τεραστια κουπα? Νομιζες οτι θα τον καταπιει ! :D
Και το αλλο? που πεταξε λεφτα στα μουτρα του διαιτητη? Χα χα χα!
Μια κατηγορια απο μονος του ο Θανασακης.
Αντε και του χρονου (λιγοτερο αγχωτικα ελπιζω).
Πάντα τέτοια!!!
@gatti, θερμή παράκληση αν μπορείς ανέβασε ένα πλήρες και μεγάλο φωτορεπορταζ για το τριήμερο στο Βερολίνο(από τον ημιτελικό με τον ακατανόμαστο μέχρι το ξεφάντωμα στο ξενοδοχείο). Θέλω να θυμάμαι αυτές τις στιγμές.
Συγχαρητήρια για την κούπα..
Ο μεγαλύτερος θρίαμβος είναι όταν σε παραδέχονται και οι "εχθροί σου"
Παραλίγο βέβαια να την πατήσετε όπως εμείς, αλλά αν έχεις τέτοια εμπειρία όπως ο μπασκετικός παναθηναϊκός καταφέρνεις και τα ξεπερνάς αυτά.
Έβλεπα το ματς με δυο φίλους διαιτητές μπάσκετ (στην Α2) και μου εξηγούσαν πόσο σβάρνα πήγαιναν τα κοράκια την ΤΣΣΚΑ και πως κατέφερε ο Ομπράντοβιτς να ξεκολλήσει τον ΠΑΟ στα κρίσιμα σημεία.
Ειναι και οι δυο γαύροι αλλά στην τέταρτη περίοδο άρχισαν και αυτοί να φωνάζουν υπέρ του παναθηναϊκού.
Το χάρηκα και εγώ στο τέλος γιατί αυτός ο παναθηναϊκός έχει φτιαχτεί με σωστό τρόπο, όπως πρέπει να φτιάχνονται όλες οι ομάδες σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ.
Θεός ο Ζοτς.
Μύθος ο Φώτσης.
Θανάσης στην κοσμάρα του, πήρε το κύπελλο και έφυγε για τον κόσμο.
Αχ γέλασε και λίγο το πικραμένο μου χειλάκι (αφού έπαθα 3 εγκεφαλικά και 4 εμφράγματα στο β' μέρος).
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης να φωνάζει τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και να σηκώνουν μαζί το Ευρωπαϊκό.Ε, ναι!
μπορείς να φανταστείς τα ουρλιαχτά μου
και τους πανηγυρισμούς μαζί με το βαφτιστήρα (ο γιος μου ξέφυγε, εκείνος όχι!) και τις φωνές μας
:))))
[αφού καταφέραμε και γλυτώσαμε το έμφραγμα, που λέει κι η φιλενάδα :)]
Άντε, να 'μαστε καλά!!!
:*****
Η στιγμή της απονομής, με τον Διαμαντίδη να δίνει το τρόπαιο αρχικά στον Αλβέρτη και στην συνέχεια στον Θανάση Γιαννακόπουλο ήταν τα απόλυτα moments της απονομής.. Αυτό το παιδί πάνω απ' όλα σέβεται.. Γι' αυτό και είναι ο άξια ο επόμενος αρχηγός του Παναθηναϊκού..
Μπράβο σε όλους.. Απλά! Και περιμένω τον Φράγκι να σηκώσει άλλη μια κούπα για να τερματήσει την τεράστια καριέρα του!!!
Ο Γιωργος Τ.έχει δίκιο.
Η κίνηση του Διαμαντίδη δείχνει γιατί ο μπασκετικός Παναθηναικός είναι η κορυφαία ΟΜΑΔΑ που έχει δει η Ευρώπη τα τελευταία 15-20 χρόνια.
Το αξιοπρεπές "φτύσιμο" του Ζοτς στον γελοίο Καρμίρη δείχνει ποιά φιλοσοφία τον μετέτρεψε σε αυτή την κορυφαία ΟΜΑΔΑ.
Ενας κορυφαίος προπονητής που παραλίγο να του κλέψουν εναν ευρωπαικό τίτλο αρνείται να μπει στην αρρωστημένη νεοελλην.λογική της ενασχόλησης με το παρασκηνιο,ειδικά αφού επέτυχε το στόχο του,έστω και κινδυνεύοντας με έμφραγμα.
By the way,έχετε προσέξει πως κοκκινίζει σταδιακά το πρόσωπο του Ζοτς καθώς η ένταση κλιμακώνεται?
Τα τελευταία λεπτά γινεται... μελιτζανής!
Πολύ σωστός, squarelogic.
@koutavaki: Kανείς δεν την παλεύει. Εχουν περάσει τόσες ώρες και ούτε ξέρω πόσες φορές έχω δει και ξαναδεί τις συγκλονιστικές στιγμές του τελικού, το γλέντι στα αποδυτήρια, στο ξενοδοχείο, στην Ομόνοια, στο "Ελ. Βενιζέλος".
Ασε, τον Σάρας τον έχει καπαρώσει άλλη. Η Αννούλα. Γι΄ αυτό και φέτος έγινε πραγματικός Ελληνας κι αυτός! :))
@pensierix: Εχεις απόλυτο δίκιο. Μετά πολλά χρόνια θα συνειδητοποιήσουμε στην πλήρη έκτασή του τον χθεσινό θρίαμβο. Ο Παναθηναϊκός είναι πια ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ και έχει τα φόντα να γίνει ο κορυφαίος των κορυφαίων. Γιατί πίσω από τον Παύλο και τον Θανάση, υπάρχει και ο Δημήτρης που ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο παρορμητισμός του έχει βάλει πολλές φορές σε μπελάδες τον πατέρα και τον θείο του, όσον αφορά τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό, αγαπάει τρελά τo μπάσκετ και σκοπεύει να συνεχίσει στον δικό τους δρόμο.
Τον Ομπράντοβιτς και τα μάτια μας. Είναι το Α και το Ω αυτής της ομάδας. Είναι ο μαέστρος, είναι ο δάσκαλος, είναι ο πατέρας αυτών των παικτών.
Κούραση όντως υπήρξε, η ΤΣΣΚΑ είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ομάδα για να έχανε με κάτω τα χέρια, αλλά και η διαιτησία έβαλε πράγματι το χεράκι της (θα ανεβάσω και δύο βιντεάκια σε νέο ποστ, σχετικά).
Η φετινή επιτυχία για μένα είναι η πιο μεγάλη απ΄ όλες γιατί να σου πω την αλήθεια η ομάδα δεν με είχε πείσει φέτος (λόγω έλλειψης σταθερότητας) ότι μπορεί να σταθεί τόσο καλά σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια στο φάιναλ φορ. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο χαίρομαι που έπεσα έξω!!!
@Rizobreaker: Ο Καρμοίρης ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Οταν είδα πώς "φόρτωσε" ο Ζέλικο, λέω "τώρα θα του ρίξει κανα μπουκέτο". Φαντάζομαι πως του είχε μαζεμένα και από άλλα γεγονότα, αλλά ακόμα κι αυτό αν δεν συνέβαινε, ο άνθρωπος πήγαινε γυρεύοντας. Κατ΄ αρχήν ξεκινάει με την βλακεία "πού είναι τα δαχτυλίδια" (πάλι καλά που δεν του απάντησε κάτι αιχμηρό...) και μετά πάει και τον ρωτάει τι εννοούσε στην συνέντευξη Τύπου. Κι εγώ δεν λέω ότι δεν έπρεπε να το ρωτήσει αυτό, αλλά όχι σαν πρώτη ερώτηση. Πρώτα τον ρωτάς πώς αισθάνεται με το πέμπτο ευρωπαϊκό, πώς έζησε τον αγώνα, τι ένοιωσε όταν πλησίασε η ΤΣΣΚΑ και μετά τον ρωτάς για τα ..strange things.
Ωστε λένε και ψέματα οι γαύροι; Είχε τελικά νταβαντούρι στον Πειραιά; Βρε! Εσύ τις πέταγες τις κροτίδες; Ε; ε; :ppp
@tzonakos: Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες Γιάννη μου. Για μένα είναι απορίας άξιο πώς συνέβη στον ημιτελικό, στον τελικό πάνω κάτω το περίμενα ότι η ΤΣΣΚΑ θα επανακάμψει.
Τώρα για τα περί κωλοφαρδίας, το είπε και ο ίδιος ο Ζέλικο: "Aς παίρνω τίτλους κι ας με λένε τυχερό".
Δεν στεκόμαστε στη διαιτησία, αλλά δεν μπορούμε και να μην επισημάνουμε ότι ήταν κακή.
Ο Παπαλούκ θα έρθει στο ΟΑΚΑ, αλλά και εμείς θα πάμε στο ΣΕΦ που μας περιμένει ο Μπουρούσης. Πρέπει να τρομάξουμε λες; :))
@mahler76: Hδονή λέμε! :))))
@MenieK: Mπράβο μας, γαυρίνα μου! Στην ομάδα δηλαδή, εμείς δεν κάναμε τίποτα...
ΥΓ. Ε, τόσα ...τραβάνε τα πιτσιρίκια από σένα όταν κερδίζει ο γαύρος, ας πληρώσεις κι εσύ ένα ...τιμηματάκι!
ΥΓ2. Συμφωνώ και επαυξάνω! Εχεις την κορμάρα ...κυρά μου, ε, δεν θα μας πάρεις και την κούπα!!!
Παρεμπιπτόντως, σήμερα διάβασα ότι η ...λεγάμενη είναι πρώην Μις Ρωσία. Ε ρε κάτι παιδιά που βγάζει η μαμά Ρωσία...
@Stepas: Το χαιρόμαστε όσο δεν μπορείς να φανταστείς ΠΑΟΚι μου. Ειδικά εγώ επειδή όπως έγραψα και παραπάνω δεν το περίμενα ότι φέτος ήμασταν τόσο καλοί που θα μπορούσαμε να το σηκώσουμε. Εντάξει, δεν είναι ακριβώς υποβαθμισμένο το μπάσκετ, αλλά θα είναι πάντα ένα "ιδιαίτερο" άθλημα που δεν θα μπορέσει να φτάσει την απήχηση που έχει το ποδόσφαιρο. Και βέβαια δεν νομίζω ότι θα ζήσουμε ποτέ μια τέτοια μεγάλη επιτυχία στο ποδόσφαιρο, δεν είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη. Ακόμα κι αν μια φορά συμβεί μια απρόβλεπτη επιτυχία σαν το Euro 2004, είναι αδύνατο να δούμε τέτοια γεγονότα να επαναλαμβάνονται, ανά δύο ή τρία χρόνια όπως το καταφέρνει ο μπασκετικός Παναθηναϊκός.
Αυτή ακριβώς είναι και η μεγάλη επιτυχία του. Είναι πάντα στο
προσκήνιο (με μικρά διαλείμματα) συνεχώς την τελευταία 15ετία. Κι αυτό είναι πολύ μεγάλο πράγμα! Η διάρκεια!
Σχολή όντως δεν έχουμε, όπως οι Σέρβοι ή οι Ισπανοί, όμως ευτυχήσαμε να έχουμε έναν μεγάλο προπονητή, που έχει την ικανότητα όχι μόνο να διαχειρίζεται άριστα το υλικό του, αλλά και να "ζυμώνει" τους παίκτες του κσι να παίρνει από αυτούς το μάξιμουμ.
Κι εγώ θα το ήθελα να ξαναγίνουν μεγάλες οι άλλες ομάδες που αναφέρεις. Και η Θεσσαλονίκη πρέπει να ξαναδεί μεγάλους τον Αρη και τον ΠΑΟΚ, αλλά και η ΑΕΚ πρέπει να ξανακερδίσει την παλιά αίγλη της. Αλλά πού θα βρεθούν Γιαννακόπουλοι (ή οι Αγγελόπουλοι) για να τις αναλάβουν;
Καλά να περνάς!
@The Bgt: Το γούρι κράτησε βρε! Ηταν δυνατόν να έχουμε κερδίσει με αυτή τη γραβάτα και να την αλλάξει; Αφού όλοι μας πάνω κάτω τα γούρια μας τα τηρήσαμε! Εμείς στο σπίτι είχαμε την ίδια ...σύνθεση της Παρασκευής και κάναμε τα ίδια πράγματα. Ακόμα και σουβλάκια παραγγείλαμε επειδή το είχαμε κάνει και στο ματς με τον γαύρο! (εγώ έβαλα και τα γατιά στις ίδιες θέσεις - το ένα το έκλεισα στο άλλο δωμάτιο γιατί ...ψιλογκαντεμιάζει).
Ιερό πράγμα τα γούρια!!!
Η κούπα ήταν μεγαλύτερη από τον Θανάση. Κι εγώ γέλασα στην απονομή όταν τον είδα να την κρατάει!
Καλά έκανε και του πέταξε τα λεφτά στα μούτρα! Δεν τον λένε "σίφουνα" για πλάκα τον Θανάσαρο!!!
@PAVLOS: Από το στόμα σου και στου Θεού τ΄ αυτί, Παύλο μου! :***
@paoad: Θα κάνω ό,τι μπορώ!!! :))
@billys: Oντως, παραλίγο να την πατήσουμε! Το είπε και ο Ομπράντοβιτς, πως ρισκάρισε στην τελευταία φάση να παίξουμε άμυνα και να μην κάνουμε φάουλ. "Αν χάναμε, ούτε ξέρω τι θα άκουγα...", είπε μετά το παιχνίδι. Το θέμα όμως είναι πως αν η διαιτησία ήταν αυτή που έπρεπε δεν θα φτάναμε ποτέ στο σημείο να κριθεί το ματς στο καλάθι. Ούτε θυμάμαι πόσες φορές έκαναν οι Ρώσοι βήματα που δεν σφυρίχτηκαν, άσε την φάση με τα 8 δευτερόλεπτα του Διαμαντίδη.
Τέλος πάντων, τέλος καλό όλα καλά. Αυτό που λες είναι το πιο σημαντικό. Οτι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός έχει φτάσει σε τέτοιο υψηλό σημείο που τον παραδέχονται ακόμα και οι "εχθροί" του.
Ο τρόπος που έχει φτιαχτεί αυτή η ομάδα θα έπρεπε όντως να αποτελεί πρότυπο και για τις υπόλοιπες ομάδες, αλλά δεν το βλέπω να συμβαίνει.
@confused: Ο ένας ήταν καλύτερος από τον άλλο και όλοι μαζί μια γροθιά. Ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Κι εγώ τα είδα όλα στο τέλος, αλλά ευτυχώς την ...σκαπούλαρα!
@νατασσάκι: Ηταν συγκλονιστική στιγμή. Την έχω δει άπειρες φορές από χθες αυτήν και δεν έχω καταφέρει ούτε μία να την παρακολουθήσω με μάτια στεγνά. Ο Φράγκι είναι όλη η ιστορία της μπασκετικής μας ομάδας. Και ο Διαμαντίδης ο πιο άξιος διάδοχός του που θα μπορούσε να βρεθεί!
Πάλι καλά που "γράπωσες" το βαφτιστήρι! :))
Τώρα που το ξανασκέφτομαι... Δεν έχουμε ανάγκη βρε, έχουμε πρόεδρο αντιβιοτικό! Δεν μας πιάνει τίποτα!
:****
@Γιώργος Τ.: Τι να πω τώρα για τον Διαμαντίδη; Αφού είναι γνωστό ότι τον λατρεύω. Και τον λατρεύω για όλο το "πακέτο" που διαθέτει! Για το αστείρευτο ταλέντο του, για το καθαρό του πρόσωπο, για τον εξαίρετο χαρακτήρα του. Είναι όντως ένας πανάξιος αρχηγός! Τον παρακολουθούσα όταν πια παρέδωσε το κύπελλο στον Θανάση και γύρισε πίσω να αγκαλιάσει τον Φράγκι. Γέμισε όλη την αγκαλιά του μ΄ αυτόν και ήταν τόσο φανερό ότι αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται και είναι μια οικογένεια!
Ε ναι, επιβάλλεται να σηκώσει μια ακόμα κούπα ο Φράγκι! Δεν νοείται να κλείσει την καριέρα του χωρίς triple crown!!!
@squarelogic: Συμφωνώ σε όλα. Μια ομάδα δεν μπορεί να γίνει τόσο μεγάλη αν δεν λειτουργήσουν όλα τέλεια. Και σ΄ αυτήν την ομάδα λειτουργούν. Από τον πρόεδρο που βάζει τα λεφτά χωρίς να ασχολείται, από τον προπονητή που είναι ο απόλυτος άρχοντας του αθλητικού τμήματος έχοντας την διαχείρισή του εν λευκώ και από τους παίκτες που παρά τις μεγάλες περγαμηνές, τις ικανότητες και τα τεράστια βιογραφικά τους έχουν μάθει να σέβονται και να λειτουργούν μεσα στην ομάδα χωρίς να καπελλώνουν ο ένας τον άλλο και γνωρίζοντας τα όρια της ελευθερίας τους. Βέβαια τον πιο σημαντικό ρόλο νομίζω παίζει η προσωπικότητα του Ομπράντοβιτς. Οι φτασμένοι παίκτες δεν διανοούνται να τον αμφισβητήσουν γιατί γνωρίζουν πως είναι ο κορυφαίος Ευρωπαίος προπονητής, ενώ οι μικροί γνωρίζουν καλά πως αν τον ακούσουν θα μάθουν από αυτόν και θα γίνουν σπουδαίοι. Το ζήσαμε με τον Διαμαντίδη, το ζούμε (πιστεύω) και με τον Περπέρογλου. Ο Ομπράντοβιτς "χτίζει" παίκτες πρωταθλητές.
Οσο για το ...μελιτζανί του χρώμα, δεν ξέρω αν το είχες διαβάσει, αλλά είχε γράψει ένα απολαυστικό κείμενο για τις αναμετρήσεις "Ζοτς" - Μεσίνα ο Σκουντής πριν μερικές μέρες (έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ με τα άρθρα του ένα μήνα τώρα εν όψει φάιναλ φορ) και λέει χαρακτηριστικά σε ένα σημείο:
Για να μη δημιουργούνται κενά, υπενθυμίζω ότι το 2001 στο Παρίσι, όταν ένας δημοσιογράφος μετέφερε στον Ομπράντοβιτς την άποψη του (τότε παίκτη της ΑΕΚ) Ιμπραήμ Κουτλουάι ότι «ο Παναθηναϊκός δεν έχει γρήγορες επιστροφές στην άμυνα και αν η Εφές Πίλσεν τρέξει στον αιφνιδιασμό, θα νικήσει στον ημιτελικό», ο Ζέλικο πήρε εκείνο το μελιτζανί χρώμα και απάντησε φουρκισμένος
«Ε, άμα το 'πε ο Κουτλουάι, τότε εμείς χεστήκαμε στα βρακιά μας»!Oλο το κείμενο εδώ: http://www.goalday.gr/article.asp?catid=13177&subid=2&tag=8103&pubid=2335361
οχι γατούλα δεν το είχα διαβάσει.
Δικός μου ο χαρακτηρισμός...(κοινός για όσους δεν εχουν δυσχρωματοψία!)
Post a Comment