Tuesday, June 23, 2009

Η μελωδία της ευτυχίας (Part II)


Η ζωή του Krokus von Knochen κυλά ήρεμα και νωχελικά. Βρισκόμαστε στις αρχές του καλοκαιριού και η ραστώνη έχει κυριεύσει τον βαρώνο που έχει μεταφερθεί στο καλοκαιρινό του ανάκτορο στην περιοχή Insel Wind. Για τον ίδιο αυτή η καλοκαιρινή ξεκούραση είναι θεμελιώδης και αδιαπραγμάτευτη, ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στις πάμπολλες υποχρεώσεις των χειμωνιάτικων ημερών και δεν θέλει κανείς και για κανέναν λόγο να τον απασχολεί όσο βρίσκεται στο Insel Wind. Ο χρόνος μοιάζει να σταματά όταν ο βαρώνος είναι διακοπές.

Φέτος όμως είχε έναν λόγο παραπάνω να αποζητά την ξεκούραση, αφού οι εντάσεις και τα γεγονότα της προηγούμενης άνοιξης τον είχαν καταπονήσει. Είχαν συμβεί άλλωστε τόσα πολλά. Οι δύο εβδομάδες διορία που νοερά είχε δώσει στην παιδαγωγό Onesta Grünestal για να απαντήσει στην πρόταση που της είχε κάνει, ουδέποτε εξαντλήθηκαν. Πριν ακόμα συμπληρωθούν δέκα ημέρες από το "τελεσίγραφό" του, ο βαρώνος όρμησε σαν ταύρος σε υαλοπωλείο μέσα στο δωμάτιό της και άρχισε να πετάει τα πράγματά της από το παράθυρο. Δεν ήταν ξαφνική αυτή η αντίδρασή του. Ηταν αποτέλεσμα της συμπεριφοράς της Onesta που όχι μόνο καθυστερούσε να απαντήσει στην πρότασή του, αλλά ουσιαστικά απέφευγε ακόμα και να τον συναντήσει. Οποτε βρισκόταν κοντά του έσπευδε να απομακρυνθεί, δεν ήταν πια τρυφερή απέναντί του και έδειχνε καθαρά πως θέλει να αποφύγει την συζήτηση.

Την ημέρα που προέβη στην απόφαση της αποπομπής της, ο θυμός του είχε εκτοξευθεί στα ουράνια, καθώς λίγη ώρα πριν, ακούσιος ωτακουστής ενός τηλεφωνήματός της, διαπίστωσε ότι η Onesta συζητούσε την επιστροφή της στην Euskal Herria, την περιοχή όπου βρισκόταν η Παιδαγωγική Ακαδημία από την οποία είχε αποφοιτήσει, καθώς και τις λεπτομέρειες μιας καινούργιας δουλειάς. Τότε διαπίστωσε ότι δεν αγάπησε ποτέ ούτε τον ίδιο ούτε τα παιδιά του και πως δεν είχε σκοπό να δεχτεί την πρότασή του, παρά μόνο με τους δικούς της όρους. Κάτι που δεν ήταν δυνατόν να συμβεί. Τους όρους στις σχέσεις του με τους υφιστάμενούς του ακόμα και τους ευνοούμενούς του, τους έβαζε ο ίδιος ο βαρώνος. Καθώς το φιλοσόφησε διαπίστωσε πως η Onesta ήταν απλώς ένα ακόμα όνομα στη μακριά λίστα με τις γυναίκες που πέρασαν από την ζωή του. Δεν ήταν τελικά ιδιαίτερα σημαντική γι΄ αυτόν. Απορούσε μάλιστα τι τον είχε τραβήξει επάνω της. Ισως να ήταν ο συγκροτημένος χαρακτήρας της και η ευγένειά της. Δεν αρκούσαν όμως αυτά. Mόλις είχε συνειδητοποιήσει ότι η ηρεμία της Onesta ήταν εκνευριστική.

Εξάλλου, μια νέα γνωριμία τον είχε ήδη ενθουσιάσει. Μία χορεύτρια, η Georgianna, που είχε δει να χορεύει σε μια τοπική γιορτή τον είχε γοητεύσει με τον χορό της. Ηταν θερμή, εκρηκτική, αλλά και τόσο δοτική. Επεδίωξε να την δει ξανά και ξανά. Δεν διέθετε την καλλιέργεια της Onesta, ήταν μια απλή, λαϊκή κοπέλα, αλλά ήταν πρόθυμη να του κάνει όλα τα χατίρια. Δεν τον εκνεύριζε με κανόνες και όρια. Οι κανόνες και τα όρια ήταν αυτά που έβαζε ο ίδιος. Ο βαρώνος είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως δεν του χρειάζονται συναισθηματικές εμπλοκές. Ηταν περισσότερο ανώδυνο να γεύεται για όσο διάστημα τους επιθυμεί, τους χυμούς των γυναικών. Κι αν τύχαινε να είναι αταίριαστες με την κοινωνική του τάξη, την οικονομική του επιφάνεια και την καλλιέργειά του, ακόμα καλύτερα. Αφενός επειδή ικανοποιούσαν την επιθυμία που ένοιωθε συχνά να απεκδύεται την κοινωνική του θέση και να ζει σαν κοινός θνητός, αφετέρου επειδή τις αποχωριζόταν χωρίς ιδιαίτερες τύψεις.

Και είναι αλήθεια ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είχε ανάγκη από μια γυναίκα στη ζωή του. Είχε αποφασίσει να φέρει την Georgianna στο σπίτι να ζήσει μαζί του. Δεν τον απασχολούσε η σχέση της με τα παιδιά του, αφού ήξερε καλά πως η χορεύτριά του δεν θα έκανε ποτέ τίποτα που θα τον στενοχωρήσει. Και σίγουρα ήταν αρκετά έξυπνη να καταλάβει πως πάνω από ο,τιδήποτε άλλο γι΄ αυτόν ήταν τα παιδιά του.

Τα παιδιά του...

Απολαμβάνοντας την απογευματινή δροσιά στην βεράντα της έπαυλής του, αναπόλησε τις μοναδικές στιγμές από το μεγάλωμά τους. Πόσο είχαν αλλάξει. Επαιρναν σιγά σιγά την ζωή τους στα χέρια τους. Και πόσο περήφανος ήταν ο ίδιος γι΄ αυτά! Ο αγαπημένος του, ο Peter - Georg είχε πάρει την απόφαση να ζήσει σε άλλη πόλη. Ηθελε να τεστάρει τον εαυτό του, να δοκιμάσει τις αντοχές του να απολαύσει την ανεξαρτησία του για ένα μικρό χρονικό διάστημα προτού επιστρέψει όπως είχε συμφωνήσει με τον βαρώνο για να αναλάβει τμήμα των οικογενειακών επιχειρήσεων. Δεν θα τον εμπόδιζε να ανοίξει τα φτερά του, ούτε φοβόταν πως η μικρής διάρκειας αυτονομία του μπορεί να τον ξελογιάσει. Γνώριζε πως ο δεσμός του με τον πρωτότοκό του ήταν πανίσχυρος. Ο Freitag τον είχε ξαφνιάσει με την απόφασή του να εγκαταλείψει την οικογένεια και να ταξιδέψει βόρεια για να ζήσει κοντά στη φύση. Η φύση ήταν το στοιχείο του. Οταν βρισκόταν στην ύπαιθρο ήταν ευτυχισμένος. Γι΄ αυτό δεν του έφερε αντίρρηση όταν είπε ότι θα φύγει. Ηταν πάντα ένα φευγάτο παιδί, που πνιγόταν στην πόλη και λάτρευε τον καθαρό αέρα. Γι΄ αυτό δεν προσπάθησε να τον μεταπείσει. Ηξερε ότι θα είναι πιο ευτυχισμένος έτσι. Ηταν πάντα περήφανος για τον Αnton, τον υιοθετημένο γιο του, που δεν ξεχώριζε από τα βιολογικά του παιδιά και τα πήγαινε καλά με όλους. Λάτρευε τον Lucius για την έφεσή του στα γράμματα. Ηταν χωρίς αμφιβολία το πιο έξυπνο, το πιο κλασάτο παιδί του και τον καμάρωνε όταν έκανε επίδειξη γνώσεων στους υπόλοιπους. Παρακολουθούσε με χαρά τον Μatias να μεταμορφώνεται από ένα άνευρο νεαρό σε έναν πραγματικό άντρα. Δεν χόρταινε να ακούει την μαγική φωνή της Louisa που όταν τραγουδούσε σκορπούσε ρίγη ενθουσιασμού, τον συγκινούσε πάντα το πάθος της Fernanda να ξεπεράσει το μικρό προβληματάκι που είχε το πόδι της και να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Ηδη τα είχε καταφέρει όχι μόνο να κάνει σχεδόν αόρατο το πρόβλημά της, αλλά να αναδείξει και το έμφυτο ταλέντο της στο χορό. Θαύμαζε την Bubu για την νοικοκυροσύνη της και τον τρόπο που οργάνωνε κάθε εκδήλωση μέσα στο σπίτι. Δεν ήθελε να παραδεχτεί πως η Onesta βοήθησε την Bubu να αναδείξει τις ικανότητές της, επέμενε να πιστεύει πως με την παιδαγωγό ή χωρίς αυτήν ήταν έτσι κι αλλιώς θέμα χρόνου για την αγαπημένη του κόρη να αποδείξει τη αξίζει. Παρακολουθούσε τα δίδυμα, την Abra και τον Stier να μιλούν μεταξύ τους με τα μάτια, να συνεργάζονται αρμονικά σε κάθε τι και το εύρισκε συναρπαστικό. Για όλα τα παιδιά του είχε λόγο να νοιώθει περήφανος.


Και έπειτα ήταν η Violeta. Η ζωηρή, ατίθαση, παρορμητική Violeta. Η ψιλόλιγνη, όμορφη κόρη του με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο που γοήτευε όποιον την συναντούσε και ξυπνούσε επιθυμίες και πάθη. Το βάδισμά της ελαφίσιο, ο χορός της μεθυστικός. Ηταν σίγουρα το ωραιότερο δημιούργημά του. Την λάτρευε ο βαρώνος τη Violeta. Ευχαριστιόταν όταν έβλεπε τα συναισθήματα που γεννούσε στους γύρω της. Ηξερε πως πέρα από τον παρορμητισμό της, που ήταν ίδιον της ηλικίας της, του έμοιαζε πολύ. Εκρηκτική, ασυμβίβαστη, ευφυής. Γι΄ αυτό και ήταν διατεθειμένος να της συγχωρήσει τα πάντα. Τα πάντα εκτός από την ανυποταξία της στις διαταγές του. Μπορεί στη "μάχη" με την Onesta να της επέτρεψε να βγει νικήτρια, μπορεί να της έκανε όλα τα χατίρια, αλλά αρχηγός στο σπίτι των von Knochen ήταν αυτός. Ο Krokus.

Aποφάσισε λοιπόν να την κρατήσει σε απόσταση. Οταν έτρεχε κοντά του όπως τα αδέρφια της, δεν ήταν πια τόσο διαχυτικός μαζί της. Το καταλάβαινε πως την ενοχλούσε αυτό και το διασκέδαζε. Εβλεπε τα μάτια της, όμοια με γάτας, να στενεύουν από τον θυμό με τα γυμνάσια που της έκανε και με κόπο συγκρατούσε τα γέλια του για την αντίδρασή της.

Αυτό που δεν γνώριζε, ήταν πως η Violeta του έμοιαζε περισσότερο ακόμα από όσο και ο ίδιος πίστευε. Και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει όλα της τα όπλα για να πολεμήσει σ΄ αυτή τη μάχη, μέχρις εσχάτων. Είτε που θα ξανακέρδιζε την αγάπη και την εύνοια του πατέρα της ολοκληρωτικά, είτε που η σχέση τους θα καταστρεφόταν ολοκληρωτικά. Οπως και στον Krokus, έτσι και στην ίδια, δεν άρεσαν τα ημίμετρα.

Καθώς ο βαρώνος καθόταν αναπαυτικά, ο χαρακτηριστικός ήχος ενός μηνύματος στο αυστηρά προσωπικό κινητό του, το μοναδικό που δεν είχε απενεργοποιημένο τις "ιερές" γι΄ αυτόν μέρες των διακοπών του, τον έβγαλε από τις σκέψεις του.


"Αποφάσισα να φύγω. Θα ζήσω με τον βαρώνο Βasel von Klee. Mην ψάξεις να με βρεις. Violeta.", διαβάζει στην μικροσκοπική οθόνη.

"Με τον von Κlee; Μα είναι τελείως ηλίθια;" αναφώνησε ο βαρώνος. Ηταν κοινό μυστικό ότι ο von Klee, ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής του στον τομέα των επιχειρήσεων, ενδιαφερόταν πολύ για την Violeta. Ο Krokus το γνώριζε και το διασκέδαζε. Ανθρωποί του τού είχαν περιγράψει τις προσπάθειες που είχε κάνει κατά καιρούς ο Basel σε διάφορες κοσμικές εκδηλώσεις για να την πλησιάσει στενότερα, κάνοντάς της κομπλιμέντα. Αλλά να ενδώσει η κόρη του σ΄ αυτόν τον άθλιο; Να φερθεί τόσο ηλίθια η πανέξυπνη Violeta; Με ποιον τρόπο την κατάφερε; Πώς την δελέασε;

΄Η μήπως... Μήπως ήθελε να τον εκδικηθεί για την συμπεριφορά του; Μήπως το έκανε επειδή ήξερε ότι ήταν το μόνο πράγμα που θα τον εξόργιζε;

Ο βαρώνος ήταν άνθρωπος των γρήγορων αποφάσεων. Οσοι δεν τον γνώριζαν καλά δεν είχαν καταλάβει πως ακόμα κι όταν φαινόταν ότι αργούσε να πάρει μια απόφαση, ήταν επειδή πολύ απλά δεν είχε ασχοληθεί ακόμα με το συγκεκριμένο θέμα. Οταν αποφάσιζε να ασχοληθεί με κάτι σοβαρά, δεν χρειαζόταν να το σκεφτεί πολύ.

Η Violeta είχε υπερβεί τα εσκαμμένα. Κι όσο τρυφερός κι αν ήταν με τα παιδιά του, άλλο τόσο μπορούσε να είναι σκληρός. Αυτή τη στιγμή είχε τρεις επιλογές.

* Να την ξεγράψει από κόρη του και να την στείλει στον αγύριστο χωρίς να ενδιαφέρεται αν θα πάει στον von Klee
* Nα την κλείσει εσωτερική σε σχολείο της Γηραιάς Αλβιόνας
* Να στείλει τους σωματοφύλακές του να την φέρουν πίσω, σηκωτή...

Το χαρακτηριστικό του γέλιο αντήχησε τριγύρω. Είχε ήδη αποφασίσει.

Πληκτρολογεί έναν αριθμό στο κινητό...

"Samstag, προέκυψε ένα ζήτημα. Ελα αμέσως εδώ...".

***

Λεξιλόγιο

Grünestal: Πράσινη κοιλάδα
Κrokus: Kρόκος
Κnochen: Kόκκαλο
Ιnsel: Νησί
Wind:
Aνεμος
Εuskal Herria:
Xώρα των Βάσκων
Stier:
Tαύρος (Τoro)
Freitag: Παρασκευ(ας)ή
Bubu: (H ...γνωστή του Part I)
Klee: τριφύλλι
Samstag: Σάββα-το

34 comments:

houli_v said...

Είναι αμαρτία να χωρίσει η κόρη από τον πατέρα
Μακάρι να γυρίσει στη ζεστή του αγκαλιά

Αμήν

Υ/Γ1: Μα στον von Klee. Έλεος

Υ/Γ2: Βέβαια αν ισχύουν οι φήμες περί πρότασης γάμου το ερώτημα είναι γιατί το κάνει ο βαρόνος von Klee. Επειδή πράγματι την αγαπά και πιστεύει ανοήτως ότι αυτός με τη βοήθεια της ολλανδής γκουβερνάντας θα μπορέσει να χαλιναγωγήσει το χαρακτήρα της ή επειδή με αυτό το τρόπο πιστεύει ότι θα καταφέρει μια πρόσκαιρη νίκη στο μισητό του αντίπαλο ενώ παράλληλα θεωρεί ότι θα μείνουν ευχαριστημένοι οι υπήκοοι της βαρωνίας του που ενώ τους είχε τάξει μια μεγάλη ατελείωτη γιορτή το Καλοκαίρι που όλοι θα έμεναν ευχαριστημένοι από φιάσκο σε φιάσκο πάει. Ελπίζω ότι όλα αυτά είναι φήμες και ο θαλασσοδαρμένος μας βαρόνος δεν θα παντρευτεί την εν λόγω δεσποσύνη. Σε κάθε περίπτωση όπως άλλωστε λέει και ο δάσκαλος του Ζεν : Θα δείξει ..

Υ/Γ3 : Φιλιά gatti :)

gatti said...

@houli_v: Στο στοιχείο σου είσαι!!! :))))

Κι εγώ μαζί σου! Να γυρίσει στην ζεστή αγκαλιά του πατέρα της! Είναι κρίμα να χωρίζονται οικογένειες!

Υ/Γ1: Ελα ντε!

Υ/Γ2: Γιατί το κάνει ο βαρώνος von Klee; Μα για να καταφέρει μια πρόσκαιρη νίκη στο μισητό βαρώνο. Αν νομίζει ο Basel ότι η Ολλανδή γκουβερνάντα θα χαλιναγωγήσει την ατίθαση Violeta γελιέται! Μαλλί με μαλλί θα πιαστούν δυο τους!
Κι εγώ ελπίζω να είναι φήμες όλα αυτά...

Υ/Γ3: Καλημέρα houli μου! Φιλιά! :)))

paoad said...

ψηφίζω δαγκωτό Georgianna! Καλή επιλογή κύρ Κροκο! Άσε τη γλυκανάλατη να πάει σπίτι της...αμα πια..

Όσο για τη Violetta, τώρα που μεγάλωσε έχει αρχίσει και ξετσουτσουνίζει πολύ (το τσουλάκι!).. βρεγμένη σανίδα θέλει η κυρία.

island said...

Εγώ δεν ψηφίζω ούτε να γυρίσει αυτή μα ούτε και ο Λέτο. Θέλω στην ομάδα τώρα τον Γκα-λέτο.

Γιωργος Κεντρωτης said...

Η Ονέστα εντοπίστηκε να καλοπερνάει σε Βασιλικκή Έπαυλη απολαμβάνοντας κίτρινο υποβρύχιο.

Η Georgianna δεν είναι χορεύτρια. Είναι η φαλακρή τραγουδίστρια του Ιονέσκο - εγγυημένο αυτό. Έχω κι ένα γαυρόψαρο που την αποκαλεί -άκουσον άκουσον!- Κρανίου Τόπο.

Έχω κι έναν γαυρόγατο που ορέγεται σωτήρια νινιά, κι έναν γαυρόσκυλο που θέλει να βάλει τον Κνόχεν υιοθετήσει τον ελεύθερο από τον θρύλιβς μεσοαμυντικό Χουανίτο δε Γούμα.

Λοιπό, φιλτάτη, για τον Τσιγκολελέτο σε καταλαβαίνω (αλλά δεν σου φτάνει αυτό για να τον αποφύγεις). Το κείμενό σου απολαυστικότατο, το καταχάρηκα, τό έστειλα και σε δύο γαύρους που καταλαβαίνουν από τέτοια. Εύχομαι τα καλύτερα(για όλους).

Γιωργος Κεντρωτης said...

Συμπληρώνω: Οι δύο γαύροι που έλαβαν το κείμενό σου είναι γαυρόγαυροι, γι' αυτό άλλωστε και καταλαβαίνουν από τέτοια. Αν ήσαν γαυρόσκυλα, γαυρογάιδουρα, γαυρομούλαρα κ.λπ. δεν θα το ελάμβαναν. Άρα, είναι σε καλά χέρια... επιστημονικά!

Και πάλι χαίρε!

paoad said...

ώπα παρεξήγησα τη Βιολετα- όχι και τσουλάκι!.. Είναι απλά μια παρεξηγημένη ψυχή που ψάχνει να βρεί την αγάπη στη αγκαλία του γλυκού, τρυφερου, ναζιάρη HenktenKLEE.

Ο οποίος σύμφωνα με τις κακές γλώσσες (Coach de pe) to τον τινάζει ελαφρώς τον κουραμπιέ.

paoad said...

Είναι πολύ ωραίο να διαβάζει το ίδιο κείμενο μια φορά με το που ξυπνήσεις και άλλη μια το απόγευμα και να βγάζεις τελείως διαφορετικό νόημα!

island said...

@paoad

"τινάζει ελαφρώς τον κουραμπιέ. "

Τί πάει να πει ελαφρώς; υπάρχει και βαρέως;

paoad said...

Τον τινάζει με τακτ βρε αδελφε... απο τίναγμα σε τίναγμα υπάρχει διαφορά, νομίζω!

island said...

Δηλαδή δεν σηκώνεται σύννεφο η σκόνη αλλά κάτω χαμηλα. Σωστός... χαχαχα μου άρεσε η έκφρασή σου

pensierix said...

Ναι, λάτρεψε τη Georgianna o Krokus και για έναν άλλο λόγο. Τον είχε γοήτευσει, όσο κι αν τον πονάει ακόμα, το επιχειρηματικό χουνέρι που του επεφύλαξε η φαινομενικά άβουλη παιδούλα, όταν αυτή έβγαζε το μεροκάματο στην εταιρία Von Zypern. Ενα χουνέρι στα όρια της καταστροφής για τις επιχειρήσεις του και ευεργετικό ταυτόχρονα για τον άσπονδο εχθρό του, τον βαρώνο von Klee...Αυτός ήταν ο λόγος,άλλωστε, που αναζήτησε χρηματοδότες για να καλύψει τη χασούρα, και τους βρήκε...Οι μόνοι που μπορούσαν να τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση ήταν τα αδέλφια Engelvogel...Τους ένωνε το μίσος για τον βαρώνο Von Klee και τους φρουρούς του, τα τρομερά αδέλφια Johannvogel...

Παρά την επιχειρηματική του νίκη, ο βαρώνος Von Klee δεν σήκωσε κεφάλι...Ολο το διάστημα που ο Krokus αναζητούσε τους αδελφούς Εngelvogel, o βαρώνος έβρισκε πόρτες κλειστές στην προσπάθεια να επενδύσει το ζεστό χρήμα...Και τα έφερε έτσι η ζωή που οι δύο μισητοί εχθροί βρέθηκαν να παρακαλάνε δύο Engel. O Κrokus τον Εngelvogel και ο βαρώνος Von Klee τον Engelaar...

koutavaki said...

Και καλά αυτή η τσαπερδόνα...Αμ αυτός ο βαρώνος που μπαίνει ανάμεσα σε πατέρα και κόρη!Έμαθα είναι και ηλικιωμένος.Δε ντρέπεται το πουροχάρβαλο να θέλει νταραβέρια με το κοριτσάκι!Το παρέσυρε ο αλήτης!
Υ.Γ.:Αυτό που με ανησυχεί γατί μου είναι ότι ο βαρώνος έμεινε πολύ καιρό χωρίς τρυφερούδι,είναι και γέρος άνθρωπος,στα δαχτυλάκια της θα τον παίζει το γέροντα.Εκτός αν ο μπάρμπας ο ξεμωραμένος καταλάβει το υποχθόνιο σχέδιό της και τη στείλει από 'κει που ήρθε.Γιατί να της βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι,όπως δηλαδή ταιριάζει σε τέτοιες περιπτώσεις,δεν το βλέπω!

paoad said...

gatti, σιγά σιγά αποδεικνύεται ότι ο ΠΑΟ και πλάνο έχει και ότι οι εισηγήσεις των σκαουτς πιάνουν τόπο και ότι ο Αντωνίου έχει μάθει απο τα λάθη του.

Και αυτό είναι μόνο η αρχή. Άσε που άμα γίνει το "θαύμα" θα πέσουν και τα τσιμέντα.

paoad said...

έγινε το θαυμα- πήραμε cisse - δεν το πιστεύω θα τρελαθώ

zouk said...

Δεν ειναι τοσο ομορφο να το βλεπεις γραμενο?

Djibril Cissé

Εγω εχω τρελαθει,ψαχνω λευκα ρουχα και λουρια για να με δεσω,χαχαχαχαχα

paoad said...

Θέλω να δω το τριφύλλι στο κεφάλι του Djibril. Έρχεται στην Πανάθα ένας από τους αγαπημένους μου παίκτες και από τους καλύτερους επιθετικούς της Ευρώπης, σε ηλικία 28 έτων. Πώς να μην τρελαθείς μετα? Πως?

pensierix said...

Πάντως οι οπαδοί έχουμε μεγάλη πλάκα,και δεν το λέω ειρωνικά. Εγώ πχ που συνιστούσα υπομονή και όχι κράξιμο από τον Ιούνη, δεν ενθουσιάστηκα με τον Σισέ (δεν κράζω, μην τρελαθούμε και τελείως). Αλλοι που κράζανε Αντωνίου, Πατέρα και λοιπούς, ετοιμάζονται για αεροδρόμιο...Ετσι και τους πάρουν και κανέναν Μπάριος, προβλέπω να στήνουν άγαλμα στον Αντωνίου που άχρηστο τον ανέβαζαν, άχρηστο τον κατέβαζαν. Εχει, όμως την ομορφιά και τη γλύκα του αυτό το πανηγύρι του ενθουσιασμού, της διαρκούς εναλλαγής συναισθημάτων, της απαξίωσης ή της επευφημίας. Υπάρχει οπαδός που να μην κάνει σαν μικρό παιδί, άλλωστε;

:)))))

The Bgt said...

Υποκλινομαι!

κι επειδη και καποιοι γαυροι εχουν χιουμορ δειτε στο Φρεντο τι γραφτηκε στη wikipedia :D

freddos.yooblog.gr/2009/06/24/1028/

Γιωργος Κεντρωτης said...
This comment has been removed by the author.
Γιωργος Κεντρωτης said...

Φιλτάτη, χαίρε. Ο Σισέ είναι παιχτούρα και γκολτζής, και μπράβο σας που τον πήρατε. Κομμάτι ακριβά τον αγοράσατε βέβαια, αλλά δεν με νοιάζει κιόλας. Καλύτερα έτσι, για να σας... τελειώνει το μπάτζετ! Ο Κατσουράνης είναι απλώς χρήσιμος. Για τον Λέτο ό,τι πεις εσύ. Πάντως γουστάρω που ενισχύεσθε επί τέλους, και θα χαρώ ακόμη περισσότερο αν ενισχυθείτε και άλλο. Γιατί όλο και... κάτι θα κατεβάσουμε κι εμείς στο λιμάνι - έσο βεβαία.

Να σου πω και κάτι να γελάσεις: Διαβάζω στις φυλλάδες μας ότι η φετεινή "εσωτερική" μεταγραφή μας θα είναι ο Ραούλ Μπράβο, που "αποτελεί την πολύ ευχάριστη έκπληξη στο Ζέεφελτ". Κι εγώ που νόμιζα πως θα ήταν ο Όσκαρ...

gatti said...

@paoad: Ηθελα να ήξερα τι ακριβώς κατάλαβες στην πρώτη ανάγνωση και ...στόλισες την καημένη τη Βιολέτα... :ppp

gatti said...

@island: Για τον Γκαλέτι μην ψήνεσαι άδικα Νησάκι. Κι εμένα μου αρέσει αυτός ο παίκτης, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει από τον Ολυμπιακό. Δεν παίζει πουθενά αλλού αυτός...

gatti said...

@Γιωργος Κεντρωτης: Να και ο Ιονέσκο στην παρέα μας! Ποιος τη χάρη μας!

Δεν θα τον αποφύγω τον Λέτο κατά πως φαίνεται, οπότε καλό είναι να αρχίσω να το συνηθίζω...

ΥΓ. Ωστε έδωσες να με διαβάσουν ...επιστήμονες; Κανονικοί, ή σαν εκείνους του Σαλιαρέλη; :))

gatti said...

@paoad: H Bιολέτα έπεσε στην αγκαλιά του von Klee, αλλά μέχρι να βάλει το ...στεφάνι θα καρδιοχτυπάμε. Οχι ότι φοβάμαι μη χάσουμε το κελεπούρι, το νέο ρεζιλίκι με τρομάζει...

gatti said...

@paoad και island: Η πραγματεία σας για το ...τίναγμα του κουραμπιέ κατατοπιστικότατη και άκρως χιουμοριστική!

Αλλά τακτ ο Volcano; Εγώ τον έχω για πολύ ...brutal!

gatti said...

@pensierix: Oταν λέω εγώ ότι έχω σχολιαστές αστέρια, ξέρω τι λέω!!!

Πήρες το ποστ και το απογείωσες!

ΥΓ. Αυτοί δε οι Engelvogel, με έστειλαν! :)))))))) (το προφέρω και ακόμα γελάω...)

gatti said...

@koutavaki: Ε όχι και ηλικιωμένος. Εντάξει είναι λίγο πιο μεγάλος από τον πατέρα της, αλλά είναι ...κοτσονάτος!

ΥΓ. Μην ανησυχείς, έχει προσλάβει ...θηριοδαμαστή από την Ολλανδία ο γέρος. Αυτός θα την αναλάβει την τσαπερδόνα!

gatti said...

@paoad: Οντως, έγινε το θαύμα!

gatti said...

@zouk: Θέλω να το ακούω και να το διαβάζω...

ΥΓ. Για τον ζουρλομανδύα δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Εναν έχω, τον κρατάω για μένα... :pp

:)))))))

gatti said...

@paoad: Xαλάρωσεεεεεε! Εδώ αντέξαμε την πίκρα, μην αρχίσουμε και τα παίζουμε από την πολλή χαρά!

gatti said...

@pensierix: Aυτός είναι ο οπαδός. Ενθουσιάζεται εύκολα, απογοητεύεται ακόμα πιο εύκολα.

Αυτό το πανηγύρι έχει ομορφιά μόνο όταν η γλυκιά γεύση έχει κρατηθεί για το τέλος. Διαφορετικά...

Βρε τι πάθαμε σήμερα... :))))

gatti said...

@The Bgt: Kαι χιούμορ έχουν και αντανακλαστικά! :)))

gatti said...

@Γιωργος Κεντρωτης: Τελικά σου έγινε το χατήρι. Πήραμε (παίρνουμε) παίκτη άρα θα κουνηθεί και ο θείος, γιατί όπως είχε πει "δεν θα κάτσουμε να τη φάμε"...

Τώρα που θα μπουν και τα λεφτά των Αγγελόπουλων, τον βλέπω να σας φέρνει τον Ροναλντίνιο!


Για τον Ραούλ Μπράβο, το άκουσα κι εγώ και έκανα την ίδια σκέψη! "Πάλι εσωτερική μεταγραφή θα κάνει ο γαύρος..." :)))