Wednesday, January 13, 2010

Και με το φως του λύκου επανέρχονται...


Τι κι αν ήταν νωρίς το απόγευμα! Ο ήλιος κατευθύνθηκε με ασυνήθιστη ταχύτητα στα ιδιαίτερα διαμερίσματά του και το πέπλο της νύχτας άρχισε να απλώνεται στον ουρανό. Κι εκεί στο λυκόφως, πλάσματα βγαλμένα μέσα από τους χειρότερους εφιάλτες έκαναν ένα - ένα την εμφάνισή τους. Λυκάνθρωποι, νεκροζώντανοι, δράκουλες, φαντάσματα, Γκαλίνοβιτς, Δάρλας, Σαριέγκι, Τζιόλης, Σί(λ)βας Κλέιτον, Βύντρα, σκοτεινές υπάρξεις, τρομακτικές και αδυσώπητες, με μακριά και παραμορφωμένα νύχια, κοφτερά δόντια, άγριο δέρμα, και ανατριχιαστικές φωνές από αυτές που ταράζουν την ησυχία των ανθρώπων και προκαλούν τρόμο.

Απλώθηκαν τριγύρω και προσπαθούσαν να παρασύρουν στο διάβα τους αθώα πλάσματα (Πετρόπουλος, Χριστοδουλόπουλος) για να ξεσκίσουν τις σάρκες τους, να ρουφήξουν το αίμα τους και να τα μετατρέψουν με ένα δάγκωμά τους σε εκκολαπτόμενα βαμπίρ που θα σκορπούσαν με τη σειρά τους τον τρόμο σε άλλα αθώα θύματα. Είχαν ήδη καταφέρει να παγιδεύσουν σε ένα κάστρο το ανήσυχο πνεύμα ενός Ινδιάνου που πάλευε μανιασμένα και ηρωικά να αποφύγει μια μοίρα που έμοιαζε προδιαγεγραμμένη, αλλά και έναν βαριά πληγωμένο Βίκινγκ που αντίθετα με το πνεύμα του Ινδιάνου, είχε αποδεχτεί τη μοίρα του και είχε ήδη ταξιδέψει νοερά στην μακρινή του πατρίδα περιμένοντας καρτερικά τις Βαλκυρίες να τον οδηγήσουν στη Βαλχάλα.

Μάχη όμως έδινε και ο Σίβας. Παγιδευμένος ανάμεσα σε δύο φύσεις, αυτή του ανθρώπου και αυτή του λύκου την οποία ποτέ δεν αποδέχτηκε αλλά ήταν πάντα τόσο αδύναμος για να την αποβάλλει ολοκληρωτικά από τον οργανισμό του, σκέφτηκε πως αυτή είναι η μεγάλη του ευκαιρία. Προχώρησε αποφασιστικά προς το κάστρο για να απελευθερώσει το πνεύμα του Ινδιάνου και μετά και οι δύο μαζί να φύγουν μακριά από το σκοτάδι, ταξιδεύοντας προς το φως. Αρκετά είχε ζήσει στη ζώνη του λυκόφωτος. Είχε αποφασίσει το ξημέρωμα να τον βρει αντιμέτωπο με τον ήλιο και ας γινόταν αυτός ο τελικός κριτής της μοίρας του. ΄Η που θα τον σκότωνε με τις λαμπερές ακτίνες του ή που θα τον λύτρωνε και θα τον απελευθέρωνε μια για πάντα από τα δεσμά του.

Εφτασε μπροστά στην τεράστια βαριά πύλη του κάστρου και δεν δίστασε στιγμή. Απλωσε το πόδι του και την έσπρωξε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία παρά το βάρος της. Η πίστη του έδινε δύναμη. Η πύλη άνοιξε τρίζοντας και αποκάλυψε έναν τεράστιο χώρο. Προχώρησε προς τη μεγάλη σκάλα και ανέβηκε στον πρώτο όροφο. Διέσχισε τον κεντρικό διάδρομο και έφτασε σε ένα μεγάλο πράσινο δωμάτιο. Στο κέντρο του δεμένος και παραδομένος στη μοίρα του ο πληγωμένος Βίκινγκ. Δεν του έδωσε σημασία. Κοίταξε αριστερά και είδε τον Ινδιάνο. Ηταν δεμένος με χοντρά σχοινιά και πάλευε να απελευθερωθεί. Είχε πληγώσει τα χέρια του στην προσπάθειά του αλλά δεν είχε καταφέρει πολλά πράγματα. Ο Σίβας προχώρησε προς το μέρος του. Αρπαξε με τα κοφτερά του δόντια τα σχοινιά και τα έκοψε μεμιάς. Ο Ινδιάνος τον κοιτούσε έκπληκτος, αλλά και αποκαμωμένος από την προσπάθεια. Είχε χάσει δυνάμεις. Ο Σίβας τον σήκωσε και τον τράβηξε για να φύγουν.


Βγήκαν από το κάστρο και άρχισαν να τρέχουν μακριά από το δάσος. Προς την ελευθερία. Ομως, τα πλάσματα της νύχτας τους κατάλαβαν και τους πήραν στο κυνήγι. Ηταν πολλοί, ήταν ξεκούραστοι και πεινασμένοι. Οσμίζονταν το αίμα που έτρεχε από τις πληγές του Ινδιάνου και έτρεξαν στο κατόπι του. Το αίμα του συντρόφου του το οσμίστηκε και ο Σίβας. Κι όσο έτρεχε πλάι του, τόσο πάλευε να νικήσει την επιθυμία του να του επιτεθεί πριν από όλους τους άλλους. Ηξερε πως αν το έκανε, ο δρόμος δεν θα είχε γυρισμό.

Η εσωτερική του μάχη είχε καταβάλλει τον Σίβας. Οι πληγές εμπόδιζαν τον Ινδιάνο να τρέξει. Σταδιακά κι οι δύο έχαναν μέτρα. Οι βρυκόλακες και οι λυκάνθρωποι πλησίαζαν και πλησίαζαν. Ενας λυκάνθρωπος ευθυτενής με ωραίο τρίχωμα τους έφτασε και κατάφερε με το κοφτερό νύχι του να σκίσει το δέρμα στο πόδι του Ινδιάνου. Το αίμα άρχισε να αναβλύζει από την πληγή και αμέσως ένας ψηλός βρυκόλακας με τεράστια χέρια και άγριο βλέμμα όρμησε να το ρουφήξει. Δεν τα κατάφερε, γιατί τεράστιος και δύσκαμπτος καθώς ήταν, δεν πρόλαβε τον πληγωμένο αλλά γρήγορο Ινδιάνο που ξέφυγε την τελευταία στιγμή.

Ο Σίβας και ο Ινδιάνος ξέφυγαν και άρχισαν να τρέχουν ξανά. Αλλά τα πλάσματα τους έφτασαν και πάλι. Και άρχισαν να τους κυκλώνουν απειλητικά. Εμοιαζε να μην υπάρχει σωτηρία από πουθενά.

Και τότε εμφανίστηκαν τρεις άνθρωποι. Τρεις γενναίοι και αποφασισμένοι μαχητές. Εξοπλισμένοι με σκόρδα, πάσσαλους, σταυρούς, ασημένιες σφαίρες, κατευθύνθηκαν προς το μέρος των κακών. Ο πρώτος από τους ανθρώπους πυροβόλησε. Μια ασημένια σφαίρα βρήκε τον ευθυτενή λυκάνθρωπο και τον σώριασε στο έδαφος. Ο δεύτερος πλησίασε δύο βρυκόλακες με μια πλεξούδα σκόρδα κι αυτοί μόλις τα είδαν οπισθοχώρησαν. Ο τρίτος προχώρησε προς το μέρος των υπόλοιπων κρατώντας έναν σταυρό. Ομως η νίκη ήταν πρόσκαιρη. Γιατί όσους βρυκόλακες ή λυκάνθρωπους κι αν αναχαίτιζαν οι άνθρωποι, ξαφνικά εμφανίζονταν κι άλλοι. Κι άλλοι. Και οι άνθρωποι κουράστηκαν. Και έδειχναν να χάνουν τη μάχη. Αποκαμωμένοι γονάτισαν στο έδαφος δίπλα στον Ινδιάνο και τα πλάσματα τους πλησίασαν για να τους κατασπαράξουν.

Και τότε ο Σίβας όρθωσε το ανάστημά του και προχώρησε μπροστά τους. Μόνο αυτός χώριζε πια τους ανθρώπους από τα ζόμπι. Σηκώνει το κεφάλι προς τον ουρανό, βγάζει μια τρομερή, απόκοσμη κραυγή και ορμάει προς το μέρος τους. Εκπληκτοι που ένας όμοιός τους στράφηκε εναντίον τους έκαναν ένα βήμα πίσω. Και τότε συνειδητοποίησαν ότι άρχισε να χαράζει. Η νύχτα είχε δώσει την θέση της στη μέρα και οι ίδιοι έπρεπε να βιαστούν. Να τρέξουν να κρυφτούν στα σκοτάδια απ΄ όπου είχαν βγει.

Και ο Σίβας; Γύρισε το βλέμμα του προς το φως. Περίμενε εκεί μέχρι που ανέτειλε ο ήλιος. Τον κοίταξε θαρρετά και αποφασισμένα. Πίστεψε πως θα νοιώσει το δέρμα του να καίει. Πως θα γίνει κομμάτια. Πως θα εξαφανιστεί. Δεν ένοιωσε τίποτα τέτοιο. Ο ήλιος αγκάλιασε το τρίχωμά του στοργικά και το ζέστανε απαλά.

Ο Ινδιάνος και οι τρεις μαχητές τον κοίταξαν χαμογελαστοί. Υστερα τον πλησίασαν και τον χάιδεψαν στο κεφάλι. Ηταν πια ένας απ΄ αυτούς...

***

* To κείμενο περιέχει αρκετές "αυθαιρεσίες" συγκριτικά με αυτά που γνωρίζουμε για Βρυκόλακες, Λυκάνθρωπους, ζόμπι κ.λπ. αλλά δεν γινόταν διαφορετικά...









Ε τώρα δεν φαντάζομαι να θέλετε και μετάφραση; Τα πράγματα είναι απλά. Οσο κι αν οι αγώνες κυπέλλου είναι αγώνες "ειδικών συνθηκών" και πολλά πράγματα μπορούν να πάνε στραβά ακόμα και χωρίς λόγο, υπάρχουν άλλα τόσα που είναι ξεκάθαρα χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση.

Υπάρχουν κάποιοι παίκτες που παίζουν και κάποιοι παίκτες που δεν παίζουν. Στον αγώνα με τον Πιερικό φάνηκε για ποιο λόγο παίζουν αυτοί που παίζουν και δεν παίζουν αυτοί που δεν παίζουν. Οπως επίσης φάνηκε ότι το περιβόητο βάθος του πάγκου δεν είναι και τόσο μεγάλο τελικά. ΄Η αλλιώς μπορεί να είναι μεγάλο, αλλά δεν είναι τόσο ποιοτικό, επομένως αυτοί που κάθονται εκεί καλώς κάθονται.

Και μπορεί ο Φάδερ να ζήτησε για τους δικούς του λόγους να μην αποδοκιμάζουμε τον Τζιόλη και μπορεί και ο ίδιος ο Τζιόλης να έχει ένα σωρό ελαφρυντικά που τον βλέπαμε να σέρνεται με κυριότερο από αυτά τη συμπεριφορά του κόσμου, αλλά το συμπέρασμα είναι απλό. Αυτή η "σχέση" δεν περπατάει. Ούτε από πλευράς του, ούτε από πλευράς μας. Οσο κι αν το παλέψουν οι δύο πλευρές, που το πιθανότερο είναι ότι δεν θα το παλέψει καμία.


Ο Γκαλίνοβιτς έδειξε στη φάση που έφαγε το γκολ από τον Πιερικό με την έξοδο του Μεσολογγίου που έκανε, γιατί έχει αντικατασταθεί από τον Τζόρβα, ο Δάρλας έβγαλε την πίστη του Λέτο προσπαθώντας να το παίξει Σπυρόπουλος, ο Σαριέγκι αλλού γι΄ αλλού, κλασική περίπτωση παίκτη που ανεβαίνει αν είναι σε καλή μέρα ο παρτενέρ του στο κέντρο της άμυνας κι αυτός, ο Μπιάρσμιρ δηλαδή δεν την παλεύει τελευταία, οπότε μοιραία καταποντίστηκαν κι οι δυο.

Ο Κατσουράνης ξανά στον κόσμο του, ο Χριστοδουλόπουλος λίγος, λίγος και ο Πετρόπουλος που έχει μεν ως ελαφρυντικό ότι λόγω σωματοδομής πρέπει να βρει ρυθμό για να αποδώσει, αλλά από την άλλη έχοντας τόσες λίγες ευκαιρίες για να δείξει την αξία του, πρέπει να είναι έτοιμος να αρπάξει τις ευκαιρίες από τα μαλλιά. Και κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Ο Λέτο μοναδική όαση, ο Βύντρα καλός (κι ας τον συμπεριέλαβα αδίκως στα ...ζόμπι, ήταν λόγω προέλευσης και όχι λόγω απόδοσης).

Και φυσικά υπάρχει και ο Κλέιτον. Που βγήκαν ήδη κάτι άλλοι ...βρυκόλακες και θυμήθηκαν ότι τον είχε παραγκωνισμένο ο Τεν Κάτε. Παραλείποντας να πουν ότι ο λόγος που τον είχε παραγκωνισμένο ήταν ο χαρακτήρας του και όχι οι ποδοσφαιρικές του ικανότητες.

Γιατί έτσι θα το πηγαίνουμε από εδώ και πέρα. Ολα τα καλά θα τα πιστώνεται ο Νιόπλιας και όλα τα άσχημα ο τεντάς.

Ο Κλέιτον λοιπόν με τα δύο γκολ που έβαλε μας ξελάσπωσε. Ειδικά το δεύτερο ήταν λυτρωτικό. Και αν σκεφτεί κανείς πόσους άμπαλους διαθέτει (ακόμα) η ομάδα χίλιες φορές να παίζει αυτός που μπορεί να δώσει και δυο πάσες της προκοπής ή να πετύχει γκολ.

Μακάρι λοιπόν αυτό το παιχνίδι να σταθεί αφορμή να τον ξανακερδίσουμε. Μακάρι δηλαδή να βάλει μυαλό και να αποφασίσει να παίξει μπάλα. Γιατί το μυαλό του ήταν πάντα το πρόβλημα.



Από εκεί και πέρα γεννιούνται δικαιολογημένα κάποιοι προβληματισμοί και απορίες.

Οπως...

* Αν στον αγώνα με τον Πιερικό έχουμε τόσο άσχημη εικόνα πώς θα πάμε ξυπόλητοι στα αγκάθια (Χαριλάου).

* Αν για να κερδίσουμε τον Πιερικό πρέπει να επιστρατευτούν Σισέ, Νίνης, Καραγκούνης,
στο ματς με τον ΟΥΡΑΓΟ Πανθρακικό όπου δεν θα παίξουν Σισέ, Λέτο, Κατσουράνης λόγω καρτών πόσο "παίζει" το ενδεχόμενο να γίνει ντέρμπι; Ευτυχώς που θα παίζει ο Ζιλμπέρτο!

* Αν σε τέτοια παιχνίδια που είναι ευκαιρία για τους αναπληρωματικούς να δείξουν την αξία τους, αυτοί έχουν τέτοια απόδοση, πώς μπορεί να πείσουν τον προπονητή να τους χρησιμοποιήσει; Και επιπλέον πώς μπορεί ο προπονητής να βασιστεί πάνω τους;




Scratch: H μισή 11άδα ήταν βγαλμένη από τις ένδοξες εποχές του Βαρδινογιαννισμού. Παίκτες με χαμηλό ταβάνι, επιρρεπείς στη γκάφα ή αδιάφοροι.

Scratch 1: Τη δόξα του μέλους ζήλεψε ο Γκαλίνοβιτς. Εκτός αν βλέπει ότι δεν έχει προκοπή ως τερματοφύλακας και είπε να το παίξει στόπερ.

Scratch 2: Πάρτε στόπερ. ΠΑΡΤΕ ΣΤΟΠΕΡ!



ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ








ΣΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ


36 comments:

pensierix said...

Ανατρίχιασα βραδιάτικα!!! Κάγκελο η τρίχα! Μπρρρρρρ!!!!

Αν πω ότι το κοουτσάρισμα του Νιόπλια δεν μου άρεσε καθόλου, θα με πείτε εμπαθή και νοσταλγό του Ολλανδού; Βάζεις πολλά νέα πρόσωπα μαζεμένα στην εντεκάδα, παίκτες με μηδενική συμμετοχή μέχρι τώρα, κι έχεις απαίτηση να σου παίξουν μπάλα αμέσως; Και μου κάνεις αλλαγή στο ημίχρονο τον Πετρόπουλο; Σα να του λες: "Για ένα ημίχρονο είσαι, αυτή ήταν η ευκαιρία σου και τώρα βάζω τον Σισέ για να πάρω την πρόκριση με τον Πιερικό."; Αν το είχε κάνει αυτό ο τεντάς θα λέγαν όλοι οι φωστήρες ότι διαλύει την ψυχολογία του παιδιού, ενώ τώρα τουμπεκί. Το ίδιο και με τον Χριστοδουλόπουλο. Για να μην πω ότι δεν ρίχνεις στο λάκκο με τα θηρία τον Τζιόλη, κάνοντάς τον αλλαγή για να φάει πάλι τη γιούχα της ζωής του. Βάλε Κάρα από την αρχή, παρά έναν ανέτοιμο, ψυχολογικά πιεσμένο παίκτη που τον έχουν όλοι στη μπούκα. Υπήρχε πιθανότητα να παίξει μπάλα (αυτή τη λίγη που ξέρει) κάτω από τέτοιες συνθήκες; Αθελά του ο Νιόπλιας τον τιμώρησε παρά τον βοήθησε...

"Κέρδισε τον Κλέιτον ο Νιόπλιας που τον είχε στα αζήτητα ο τεντάς". Επειδή έβαλε 2 γκολ στον Πιερικό σε ένα ματς που πέρα από τα δύο σουτ δεν θυμάμαι άλλη ενέργειά του. Ξανααντρίχιασα. Πολύ εύκολα κερδίζουμε τους παίκτες!Μπρρρρρ...Σε μια μέρα που παίκτες και προπονητής σέρνονται, κερδίσαμε τον Κλέιτον. Ας καγχάσω...

Συμπέρασμα:
Κάκιστο κοουτσάρισμα Νιόπλια, έχασε παίκτες παρά κέρδισε. Ειδικά οι δυο αλλαγές στο ημίχρονο και η τρίτη στο 60, ήταν όλα τα λεφτά. Πέρασε το μήνυμα στους υπόλοιπους ότι χωρίς Νίνη, Σισέ και Κάρα δεν τους έχει ικανούς να αποκλείσουν ούτε τον Πιερικό. Για μένα παίρνει ένα ωραιότατο μηδενικό σήμερα, κι αφήνω σε άλλους τα "κέρδισε τον Κλέιτον"...

fl@neur said...

@gatti
Εξαιρετικό gothic κομμάτι!!! Σού το 'χω πεί, χαραμίζεσαι στο blog, εσύ είσαι για εφημερίδα.
Έχεις άποψη και λέγειν (που λέγαν κι οι παλιοί), ακόμα και τις εμπάθειες ή τις προκαταλήψεις τις "σερβίρεις" με τέτοιο τρόπο, που ο αναγνώστης καθηλώνεται. Brava!!!
Δεν θα σχολιάσω τα επί μέρους, στα περισσότερα έχεις δίκηο. Η λογική λέει, είτε ότι ο θεσμός του κυπέλλου πράγματι κρύβει εκπλήξεις, ακόμα και στην Ελλάδα, είτε ότι η παθογένεια δεν γιατρεύτηκε ακόμα, και πολύ σωστά έτσι δεν περνάς ούτε από Χαριλάου ούτε από Τούμπα. Μόνο που κάθε παιγνίδι διαφέρει.
Ο Γκαλίνοβιτς δεν είναι Γιασίν, αλλά δεν είναι και "τροχονόμος", το λάθος του μπορεί να το κάνει, αν δεν το 'χει κάνει, κι ο βαν ντε Σαρ, μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Τέλος, μπράβο στον Πιερικό! Έπαιξε ανοιχτά και καθαρά, κι αν κλείστηκε στο τέλος, προφανώς υπολόγιζε στην παράταση και όχι στον Κλέιτον.
keep scratching!

gatti said...

@pensierix: Γιατί ανατρίχιασες; Δεν σου αρέσουν τα ...θρίλερ;
:pp

To πρόβλημα δεν είναι ότι ο Νιόπλιας έβαλε νέα πρόσωπα. Αν δεν το κάνει στο κύπελλο, τότε πού; Το πρόβλημα είναι ότι έβαλε ΠΟΛΛΑ νέα πρόσωπα μαζί.

Από την στιγμή που το έκανε, μοιραία όταν το παιχνίδι στράβωσε υποχρεώθηκε σε τέτοιες αλλαγές που μπορεί να κοστίσουν στην ψυχολογία των συγκεκριμένων παικτών, όπως του Πετρόπουλου που αναφέρεις.

Προσωπικά, δεν θα μπω στο τριπάκι να αναφέρω κάθε φορά "τι θα έλεγαν οι ΑΡΔ αν το είχε κάνει αυτό ο Τεν Κάτε". Γιατί πολύ απλά αυτό είναι ένα ρητορικό ερώτημα. Και από την στιγμή που την απάντηση την ξέρω ήδη, δεν ωφελεί να συντηρώ το θέμα.

Για τον Τζιόλη ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα παίξει καλά με τόση ψυχολογική πίεση που έχει δεχτεί τις τελευταίες ημέρες, αλλά από την στιγμή που έπρεπε να γίνουν κάποιες αλλαγές και που έπαιξε όπως έπαιξε, τι έπρεπε να κάνει; Να τον αφήσει μέσα για να μη φάει γιούχα την στιγμή της αλλαγής; Το ζητούμενο για τον Νιόπλια εκείνη τη στιγμή ήταν η νίκη και όχι τα ψυχολογικά του κάθε παίκτη. Αυτά γνώριζε ότι θα έχει το χρόνο να τα διαχειριστεί μετά.

Η συμμετοχή του Τζιόλη πάντως στο ματς φάνταζε σαν μονόδρομος, από την στιγμή που πρέπει να πάρει παιχνίδια για να βοηθήσει αποτελεσματικά αν χρειαστεί και για όσο χρειαστεί (ακόμα κι αν ο προπονητής είχε προβλέψει τα παρεπόμενα).

Συμφωνώ ότι πολύ εύκολα κερδίζουμε παίκτες. Αλλά πάντα έτσι δεν γινόταν, τι σου κάνει εντύπωση;

Στο γενικότερο συμπέρασμα σου πάντως και συμφωνώ και διαφωνώ. Για να χάσει κάτι ο Νιόπλιας πρέπει πρωτίστως να το έχει. Αρα, δεν έχασε παίκτες που έτσι κι αλλιώς δεν είχε. Εχει λύσεις στον πάγκο τόσες ώστε να μην πονοκεφαλιάζει αν λείψει κάποιος βασικός, αλλά δεν έχει τέτοιες λύσεις που να αντικαθιστούν επάξια αυτούς τους βασικούς.

Συνυπολογίζω βέβαια για να μην αδικήσω ολοκληρωτικά τους παγκίτες, ότι χρησιμοποιήθηκαν όλοι μαζί και θέλω να πιστεύω ότι θα έδειχναν περισσότερα πράγματα από όσα έδειξαν τώρα που η 11άδα ήταν ένα συνονθύλευμα. Αλλά προσωπικά ακόμα και με αυτό το ελαφρυντικό, δεν θεωρώ ότι μπορούμε να πάρουμε πολλά από αυτούς.
Οσο για το ότι επιστρατεύτηκαν Σισέ, Νίνης και Κάρα, συμφωνώ ότι έτσι περνάει μήνυμα στους άλλους πως δεν τους έχει ικανούς να αποκλείσουν τον Πιερικό, αλλά μήπως αυτή δεν είναι η πραγματικότητα; Ηταν ικανοί να αποκλείσουν τον Πιερικό;

gatti said...

@fl@neur: Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Τα είχα ανάγκη γιατί είναι γεγονός πως αμφέβαλα ιδιαίτερα για το συγκεκριμένο κομμάτι και κάποια στιγμή σκέφτηκα να μη το ανεβάσω.

Δεν έχω εγώ εμπάθειες και προκαταλήψεις καλέ, αυτοί είναι ...τζιγγεροθρεμμένοι! :))))

Και δηλαδή η εμπάθειά μου φταίει που το ρούφηξε όπως το ρούφηξε ο Μάριο; (Κρίμα το μπόι του...). Και ναι, μπορεί να το κάνει το λάθος του και ο Φαν ντερ Σααρ, αλλά δεν το κάνει σε ΚΑΘΕ παιχνίδι!

Συμφωνώ σε όλα όσα λες για το ματς. ΚΑΙ ο θεσμός κρύβει εκπλήξεις (και δυσκολίες) ΚΑΙ η παθογένεια δεν έχει γιατρευτεί ακόμα ΚΑΙ κάθε παιχνίδι διαφέρει.

Που σημαίνει πως διαφορετικά θα είναι (θέλω να πιστεύω...) τα αντανακλαστικά της ομάδας όταν θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον Αρη και τον ΠΑΟΚ, αλλά η χθεσινή εικόνα δεν παύει να προβληματίζει ακόμα και έτσι.

Συμφωνώ και για τον Πιερικό. Μια χαρά έπαιξε, λογικό ήταν να έχει προσανατολιστεί στην παράταση. Ευτυχώς ο Κλέιτον χάλασε τα σχέδια του Σούλη, δεν θα άντεχα να βλέπω τον συγκεκριμένο ειδικά να χοροπηδάει σαν τον κατσίκι...

:)))

coachp said...

είσαι απλά λίγο αδικη με τους παίκτες που δεν αγωνίζονται. Οταν δεν εχεις παιχνιδια στα ποδια σου , λειπει και η φρεσκαδα. Παρ αυτά, εχεις τα δικια σου.

Οσο για Νιοπλια, δεν καταλαβαινω γιατι δεν βαζει αλλον δεξι μπακ. Ο Βιντρα ειναι καλυτερος λογω πάθους, ενεργειας και τα τχύτητας ως στοπερ... Επιμενει εκει ο Νιοπλιας και μου φαινεται επικινδυνο. Τον κλειτον τσαμπα τον κατηγορειτε. Δεν ειναι ο μονος που βγαινει και πινει...

fl@neur said...

@gatti
Για τον Μάριο, αφιερωμένο special:
Κρίμα τα νειάτα, την τσαχπινιά,
κρίμα το μπόι σου καλέεε...
Ο τίτλος βέβαια είναι Ζατέλη *smile*
Το θέμα του πάγκου (και κάθε πάγκου) είναι φαύλος κύκλος, δεν έχουν παιγνίδια στα πόδια τους, γι' αυτό δεν αποδίδουν, δεν αποδίδουν, γι' αυτό μένουν στον πάγκο. Βράσε όρυζα!
Εγώ ξέρω κι από παλιά, μπαίνεις μέσα και αρπάζεις την ευκαιρία απ' τα μαλλιά, όπως έκανε ο Κλέιτον, μάς αρέσει δεν μάς αρέσει ή πιο παλιά ο Sotis Κυριάκος, για να μην πάω ακόμα πιο πίσω.

seaconfused said...

Πήγα να σου θυμώσω για τον Βύντρα αλλά το έσωσες στο τέλος :p
Και ναι, ΠΑΡΤΕ ΣΤΟΠΕΡ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
Χαιρετώ :))

Unknown said...

Φοβερό το κείμενο gatti, το πρώτο μέρος, μου θύμισε λίγο Σκουντή η γραφή του και το πνέυμα του, να σου πώ την αλήθεια. Ψαγμένο και έτσι..
Δεν είδα το παιχνίδι γιατί ήμουν στο γήπεδο, αλλά απο τα γραφόμενα σου φαντάζομαι τι εικόνα παρουσιάσατε στο γήπεδο...
Πάντως περίμενα ένα δωράκι απο τον Σούλη....
Να είσαι καλά.

gatti said...

@coachp: Tο παραδέχτηκα ότι τους αδίκησα. Λίγο όμως, όχι πολύ. Γιατί είναι άλλο θέμα να μην μπορούν να αποδώσουν επειδή λόγω έλλειψης παιχνιδιών δεν μπορούν να βρουν ρυθμό (κάτι που πάντως το συνυπολόγισα...) και άλλο να είναι αδιάφοροι στο παιχνίδι τους.

Ποιον να βάλει ο Νιόπλιας δεξί μπακ; Τον Γκάμπριελ; Γιατί ο Γιούρκας είναι ανέτοιμος και ο Μαρίνος τραυματίας. Εκτός αν εννοείς να βάλει τον Μαχλελή (που πάντως δεν τον είδαμε και ποτέ εκτός από τα φιλικά, οπότε πώς να σηκώσει τέτοιο βάρος στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος;) ή να ...μιμηθεί τον Τεν Κάτε και να περάσει τον Σουηδό δεξιά και να γυρίσει τον Βύντρα σέντερ μπακ.

Συμφωνώ πάντως ότι είναι καλύτερος ο Βυντρίνιο μας στο κέντρο της άμυνας.

Εννοείται ότι είναι κι άλλοι που βγαίνουν και πίνουν, σιγά μην είναι μόνο ο Σίβας. Το ξέρεις όμως πως καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα... Αυτό έχει πάθει ο Κλέιτον...

gatti said...

@fl@neur: Κι εγώ το τραγούδι της Μαρινέλας σκέφτηκα όταν έγραψα για το μπόι του. Την πάτησε σαν το μέλος στο γκολ του Σκόκο. Προφανώς θέλησε χθες να τον μιμηθεί σε όλα. Και στον τρόπο που βγαίνει από την περιοχή του για να απομακρύνει τη μπάλα, αλλά και στον τρόπο που τρώει τα γκολ.

Και μιας και ο λόγος για τη Ζυράννα, γράφει στο βιβλίο:
Αν πάρεις δέκα σκυλιά και πας και τ’ αφήσεις σ’ έναν αγριότοπο, σε μια ερημιά απ’ όπου δεν περνάει ψυχή ζώσα, τα σκυλιά αυτά μέσα σε λίγες εβδομάδες θα ξαναγίνουν λύκοι...


Aυτό αλλάζοντάς το, μπορούμε να έχουμε σε κάποιο βαθμό την εικόνα του χθεσινού αγώνα:

Αν πάρεις κάποιους ταλαντούχους παίκτες και τους αφήσεις σε έναν πάγκο ανάμεσα σε άμπαλους ή αδιάφορους, οι ταλαντούχοι μέσα σε λίγες μέρες θα ξεχάσουν και τη μπάλα που ξέρουν και θα γίνουν κι αυτοί άμπαλοι και αδιάφοροι"...

Εχεις απόλυτο δίκιο. Φαύλος κύκλος το θέμα του πάγκου.

Ομως, σαφώς όταν μπαίνεις να παίξεις και θέλεις να αποδείξεις πράγματα, αρπάζεις την ευκαιρία από τα μαλλιά. Δεν έχει σημασία η συνολική απόδοση της ομάδας. Η ατομική σου οφείλει να είναι καλή. Αν είναι, θα εκτιμηθεί ακόμα και σε ένα παιχνίδι που δεν θα κυλήσει καλά.

gatti said...

@confused: Τον αγαπάω (πια...) τον Λουκά και γι΄ αυτό είμαι αυστηρή μαζί του. Εχω απαιτήσεις. :)))

Να περνάς καλά! ;)))

gatti said...

@Animation: Βρίσκεις ότι θυμίζει το κείμενο Σκουντή; Χαίρομαι, γιατί το χειρόγραφο του Βασιλάκη το εκτιμώ πολύ (ασύγκριτα περισσότερο από τις "χαριτωμενιές" που λέει όταν μεταδίδει αγώνες και οι περισσότερες "δεν του βγαίνουν").

Ούτε εγώ είδα το δικό σας, αλλά με ανησυχεί που τα παστελώνει συνεχώς ο Κάμπορα (και ο Κάλβο)...

Αυτό μας έλειπε να σου κάνει δώρο ο Σούλης! :ppp

Kαλό απόγευμα!

mamma said...

Καλέ! τι παίρνεις;

mamma said...

Έκανα το 13ο, έκανα το 13ο!

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

gatti said...

@mamma: Ο,τι έπαιρνα πάντα mamma μου! :))

Αφού είσαι Πανάθα βρε mamma, δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη μοίρα σου!!!

Φιλιά! :****

fl@neur said...

@gatti
Ήμουνα σίγουρος για το τι έχεις διαβάσει *smile*
Αλλά, ας μην κάνουμε και την τρίχα τριχιά, όταν Λίβερπουλ και Μπάρκα (κλάμα ο Πουρουπουπου) και η Μάντσεστερ πετάχτηκαν έξω από τους Πιερικούς των πρωταθλημάτων τους.

koutavaki said...

Gatti σε καλό σου!Έλιωσα στο γέλιο!!!Ωστόσο,δυστυχώς για μένα,θα πρέπει να συμφωνήσω απόλυτα με τον pensierix...Και για το βάθος πάγκου που λες πως δεν έχουμε,νομίζω είσαι λάθος.Τον παγκο σου θα τον κρίνεις του χρόνου,αν μείνει ο Νιόπλιας.Διότι φέτος καιγόμαστε για το πρωτάθλημα,οπότε δεν τίθεται θέμα πάγκου,αφού δεν τίθεται και θέμα αλλαγής της βασικής 11άδας.Και λογικό είναι.Επίσης για ποιο πάγκο μιλάμε όταν οι Τζιόλης και Κλέιτον δε μπορούν να θεωρηθούν καν παγκίτες,αφού δεν ήρθαν από τον πάγκο αλλά από τα άδυτα της αβύσσου?Ο Νιόπλιας παίρνει για δεύτερο σερί παιχνίδι κάτω από τη βάση(και πιο κάτω από το προηγούμενο).Δεν είδα καν το β' ημίχρονο(όχι γιατί δεν ήθελα,ανωτέρα βία),ωστόσο γίνεσαι επιοικώς φαιδρός όταν λες στους παίκτες σου να μην υποτιμήσουν τον Πιερικό και συ κατεβαίνεις να τον πάρεις με τα τελευταία(ούτε καν τα δεύτερα δηλαδή).Δε δίνεις και το καλύτερο παράδειγμα!Δε λέμε να μην ξεκουράσει παίκτες,αλλά όχι όλους μαζί!Με αυτή την εντεκάδα που κατέβασε τι συμπεράσματα ήθελε να βγάλει?Πόσο γρήγορα τρέχουν?Γιατί τίποτα άλλο δε μπορούσαν να κάνουν.Για να δείξει κάποιος την αξία του θα πρέπει να παίξει μαζί με κάποιον αναγνωρισμένης αξίας,για να δείξει ότι μπορεί επάξια να σταθεί δίπλα του.That's the point.Π.χ. το ίδιο είναι να προσπαθείς να βγάλεις κάθετη στο Σισέ που θα την κάνει γκολ και θα σου ανήκει το μισό,και το ίδιο στον Πετρόπουλο που,άντε και την έβγαλες,έχεις ελπίδες να την κάνει κάτι μετά από τόσο καιρό αποχής?
Υ.Γ.:Ο Βύντρα δεν έπρεπε ούτω λόγω προέλευσης να μπει στις σκοτεινές δυνάμεις,γιατί δεν ανήκει στην κατηγορία "δυνάμεις",ούτε σκοτεινές ούτε φωτεινές.Είναι ο ορισμός του αθώου πλάσματος!!!:)))))

pensierix said...

Μη μου συγκρίνετε τον τρόπο γραφής της gatti με αυτόν του Σκουντή διότι θα ανατριχιάσω πάλι! Η μέρα με τη νύχτα!

Ξεκινάει ο τύπος να γράψει για τον Γκάλη που έβαλε 45 πόντους το 89 κόντρα στην Τρέισερ Μιλάνο και γεμίζει ένα άρθρο με άχρηστες πληροφορίες, πιάνεται από μια λέξη και ξεφεύγει σε άσχετο θέμα, σε φλομώνει σε "επιτομή του μπάσκετ" και "μομέντουμ", τραβηγμένα λογοπαίγνια, και το αποτέλεσμα είναι ένας αχταρμάς χωρίς αρχή και τέλος! Ο Γκάλης και οι 45 πόντοι του χάθηκαν κάπου στην αρχή και το άρθρο καταλήγει στην γραμμή Μαζινό των Γάλλων του Β' παγκοσμίου πολέμου, την οποία είχε ως παράδειγμα ο Μάλκοβιτς την δεκαετία του 90 όταν προπονούσε την Λιμόζ και τον ΠΑΟ.

Δεν αμφισβητώ ούτε τις γνώσεις του ούτε την προσφορά του στο μπάσκετ, ούτε φυσικά το ότι έχει κι ένα επίπεδο ο άνθρωπος όσον αφορά στην χρήση της γλώσσας(με τις όποιες υπερβολές του) την εποχή που δημοσιογράφος που να μιλάει στοιχειωδώς καλά ελληνικά είναι πολυτέλεια και όχι κανόνας. Απλά, ο τρόπος γραφής του είναι τέτοιος που, αν του βγει το άρθρο, θα είναι διαμάντι κι αν δεν του βγει, θα είναι ένα ακατανόητο πράμα. Συνήθως δεν μπορώ να τον παρακολουθήσω μέχρι το τέλος. Προτιμώ τις υπερβολικές μεταδόσεις του παρά την γραφή του. Εχουν και την πλάκα τους, άσε που το να ακούς έναν λεκτικό αχταρμά είναι προτιμότερο από το να τον διαβάζεις!

Η gatti είναι σουτέρ τριών πόντων με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας ενώ ο Σκουντής σπάει τα καλάθια! Πέτροβιτς vs Πέτρουλας!

:))))

Μάγος said...

Απρόσμενη πολύ η αρχή του σημερινού άρθρου gatti,ωστόσο έδειξες πως έχεις και ταλέντο μυθιστορήματος(αν υπάρει αυτός ο όρος στα θρίλερ χαχα)....Πολύ ουσιώδες όμως το κείμενου(και αναλω΄θηκε μόνο σε ένα θέμα χαχα)...
@koutavaki:Για τον Νιόπλια έχεις δίκιο πως έβαλε υπερβολικά πολλούς αναπληρωματικούς μαζί αλλά με τον Πιερικό παίζαμε διάολε και ακολουθεί απιστεύτα δύσκολο προγραμμα οπότε έπρεπε να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερους αναπληρωματικους.Διαφονώ στην κριτική στον Νιόπλια διότι ήταν ματς που δεν χρειαζόταν couchάρισμα...

Nick Triantos said...

Egw lew na koitaksoume allou afou dev poulane oi alloi avti na xalane to xrono tous.

Gibril Sankoh - Gronigen - de3i/aristero Stopper 1,86, 26 xronwn, kai de3i mpak, kai amyntiko xaf.EleyQeros to kalokairi. Einai Paikths lira. Sth xeiroterh twv xeiroterwv periptwsh exei evav paikth 2 skales kalytero tou Sarieggi kai Qa xreiasteis kai allo stopper to kalokairi giati dev blepw ananewsh tou Sarieggi.


http://www.youtube.com/watch?v=qjvXoYP7ENM

Γιωργος Κεντρωτης said...

Σε νιώθω, φιλτάτη. Αλλά για να μην παρεξηγηθώ, εννοώ απλώς ότι για να φτάσεις να συνθέσεις πρόπλασμα μυθιστορήματος και συνάμα σενάριο για ταινία, θα πρέπει τα πράγματα να ήσαν ζορικούλια με τους ασπρόμαυρους από την Κατερίνη. Μη φοβάσαι, όμως. Έτσι γίνεται με τους πρωτάρηδες. Και δεν εννοώ εδώ εσένα (εσύ σκίζεις). Τον ΠΑΟ εννοώ, που είναι (μετά από τόσα χρόνια... τιτλαγευσίας) πρωτάρης στον... κατακτοτιτλισμό (είδες, από την απόγνωσή μου, εγώ φτιάχνω λέξεις καινούργιες). Νά 'σαι καλά.

(Άμα σου/σας ζητήσω "να μου προσέχετε 'κείνα τα θηρία", για τα οποία έγραφες στην αρχή του πονήματός σου, κινδυνεύω... πολύ;!)

pensierix said...

http://www.youtube.com/watch?v=4QugPbpjpJQ

Βγαλμένο από τη ζωή (του βάζελου) το άσμα. Χρόνια τώρα, κάθε θερινή και χειμερινή μεταγραφική περίοδο, περιμένουμε να φανεί το στόπερ. Είναι τέτοια η αναμονή, που και τα βασικά να κάνει στο γήπεδο αυτός που κάποτε θα έρθει, θα τον ερωτευτούμε με τη μία! Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ένα σκίρτημα στην καρδιά το νοιώθω ήδη και δεν είναι το γνωστό καρδιοχτύπι "Τώρα θα το φάμε , τώρα θα το φάμε το γκολάκι!!!"

Καλοκαίρια και χειμώνες
περιμένω να φανείς.
Δάκρυα καυτά σταγόνες
θα με καιν' ώσπου να'ρθεις.

:)))))

Nick Triantos said...

Qa pesei POLY kazo etsi kai o Akhmetov dev afhsei ton Castillo na paei ston Olympiako. Einai aproBleptos, dev katalabainei mia exei kai kammia ekatosth tria3wnika xrhmata kai ton Castillo grammeno apo tote pou tsakwQhke me ton Luchescu. Sta paparia tou ta 15 pou edwse gia ayton.

Pavtws plaka, plaka, eav agoraseis kapoion podosfairisth 15ek eyrw, dev sou pai3ei kaQolou, me ti moutra Qa ton dwseis pisw sthn omada pou ston poulhse? Einai 3eftyla.

fl@neur said...

@gatti
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, το post θα μπορούσε να έχει και τίτλο
Και με το φως του Ζίκο(υ) επανέρχονται...
Αυτή η σαπουνόπερα με τον Γκαλέττι, τι σού λέει πάλι; Καλός και συμπαθέστατος ο Γκαλέττι, αλλά ο μηχανισμός πάλι δούλεψε και μάς δούλεψε, οι ίδιοι κύκλοι που διασπείρανε τα "τραγικά" σενάρια βγήκαν μετά και τα διαψεύσανε. Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες... νούμερα!!!

4minister said...

Βλέπω ακόμα την ομάδα του 10Κάτε, μόνο που υπάρχει συμπαράσταση απ' τους παίκτες (τους βασικούς τουλάχιστον).
Δεν βλέπω αλλαγή νοοτροπίας απ' την ευρύτερη διοίκηση.
Δεν βλέπω να παίζεται ξώραφη, να ξηλώνονται γαζιά. Για το φίλαθλο (όχι τα πράσινα μουτζαχεντίν) η παρακολούθηση των αγώνων είναι σκέτη ταλαπώρια.
Ο Ζίκο έχει απολυθεί αλλά δεν του το έχουν πει ακόμα ...
Για το Γκαλέτι άλλα πράγματα (απ' αυτά που γράφονται στα "μεγάλα" ΜΜΕ) πιστεύω:
http://4minister.wordpress.com/2010/01/16/ρεπορτάζ-ολυμπιακού

gatti said...

@fl@neur: Συμφωνώ. Στο κύπελλο έχουν πάθει ζημιές πολλές ομάδες. Πολύ μεγαλύτερες από τον Παναθηναϊκό, οπότε ας μην κάνουμε την τρίχα - τριχιά όπως λες κι εσύ.

gatti said...

@koutavaki: Toν πάγκο σου να τον κρίνεις του χρόνου, αρκεί να έχεις πάρει τον τίτλο φέτος. Διαφορετικά μικρή σημασία θα έχει, χώρια που δεν θα υπάρχει και το καθαρό μυαλό για να τον κρίνεις.

Ουσιαστικά το ίδιο λέμε αλλά με άλλο τρόπο. Συμφωνώ πως δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα με την 11άδα που κατέβασε στο κύπελλο, αλλά από την άλλη είναι το μόνο παιχνίδι που θα είχε ευκαιρία να κατεβάσει τέτοια ομάδα.

ΥΓ. Αθώο πλάσμα ο Βύντρα; Αντε καλά... Δεν θα φέρω αντιρρήσεις, είπαμε έχω αρχίσει να τον αγαπάω τον Λουκά...

gatti said...

@pensierix: Μισό λεπτό να ...παρκάρω το καλάμι μου! (το οποίο απέκτησα μ΄ αυτά που γράφεις...) :)))

Λοιπόν (οκ, το παρκάρισα).

Για τον Σκουντή διαφωνούμε. Εσένα σου αρέσει στις περιγραφές; Εμένα πάλι μου αρέσουν τα κείμενά του. Να διευκρινίσω: Oχι τα τωρινά στο Goal που συμφωνώ πως αν του βγουν καλά είναι τέλεια, ενώ αν δεν του βγουν είναι "από την πόλη έρχομαι...", όσο τα παλιά. Είναι από τα κείμενα που με έκαναν να αγαπήσω το μπάσκετ. Τα τωρινά νομίζω ότι έχουν μια μορφή καταναγκασμού, αφού πρέπει να γεμίσει έναν τεράστιο χώρο σε καθημερινή βάση και μοιραία, ακόμα κι αν του είναι ευκολότερο τώρα λόγω εμπειρίας, δεν βγαίνουν όλα ωραία.

Τα παλιά όμως τα έγραφε με ιδιαίτερο μεράκι (ίσως να έπαιζε ρόλο και το ότι ήταν νεότερος και είχε λιγότερες ασχολίες, άρα περισσότερες αντοχές και λιγότερη κούραση).

gatti said...

@Μάγος: Eίδες, τελικά κατάφερα να γράψω μονοθεματικό ποστ! Ποτέ δεν είναι αργά, τελικά! :))

gatti said...

@Nick Triantos: Κινητή εγκυκλοπαίδεια είσαι βρε Νick! Πάω στοίχημα πως ούτε μάνατζερ, ούτε ολόκληρα τμήματα σκάουτινγκ δεν ξέρουν με τόση λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά τόσων παικτών, όσο τα γνωρίζεις εσύ!

Για τον Καστίγιο πάλι μέσα έπεσες! Ολα δείχνουν πως κόλλησε το πράγμα και μιας και ο γαύρος πήρε τον Ντάτολο και έχει και τον Λούα Λούα μάλλον δεν πολυκαίγεται για τον Νέρι. Εκεί θα μείνει στην Ουκρανία μέχρι να ...ξεπαγιάσει!!!

gatti said...

@Γιωργος Κεντρωτης: Aφού ήταν χάλι μαύρο στο κύπελλο, ψέμματα να πούμε; Πάλι καλά που έβαλε το γκολάκι στο τέλος ο Κλέιτον.

Πάντως μετά το χηνάρι στην Καβάλα, προτείνω να κάτσεις να φτιάξεις νέες λέξεις και για πάρτη σας. Θα χρειαστούν!

:)))

(Τα προσέχουμε τα "θηρία" μην ανησυχείς!).

gatti said...

@pensierix: Aχ, αυτή η έλλειψη στόπερ! Εχει κάνει όλους τους Παναθηναϊκούς ποιητές και παραπονιάρηδες! :)))

gatti said...

@fl@neur: Ποιο φως του Ζίκο(υ); Το σκοτάδι μάλλον εννοείς!

Ολα τα είχε ο γαύρος, ήρθε και η απουσία του Γκαλέτι σαν κερασάκι στην τούρτα. Νομίζω πάντως ότι ακόμα δεν έχουμε μάθει την αλήθεια για την περίπτωσή του.

gatti said...

@4minister: Την ομάδα του Τεν Κάτε βλέπεις και είναι λογικό (και συνετό) από πλευράς Νιόπλια. Δεν προλαβαίνει να αλλάξει πράγματα. Ας ελπίσουμε ότι θα βοηθήσει το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η συμπαράσταση από τους παίκτες.

Συμφωνώ πως δεν υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας και δεν βλέπουμε μπάλα. Και ούτε θα δούμε μέχρι το τέλος. Θα ζήσουμε εποχές 2004 και Μανώλη Ολισαντέμπε.

Πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφεις στο blog σου για τον Γκαλέτι.

4minister said...

Αυτό, που αρχίζεις να αγαπάς το Λουκά, να το κοιτάξεις τώρα που είναι νωρίς, μην τ' αφήσεις!

Από την άλλη είναι ο 3ος σκόρερ της ομάδας με 3 γκολ ... και αυτό είναι ένδειξη ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης στην ομάδα.

Για τον Γκαλέτι τα έμαθα από άτομο στα παραϊατρικά επαγγέλματα, δηλαδή είναι σχεδόν σίγουρα.

gatti said...

@4minister: Kι εμένα με ανησυχεί που άρχισα να αγαπάω τον Λουκά και έχω αρχίσει να το "δουλεύω" ήδη για να μην πάθω πιο μεγάλη ζημιά!

Αλλά αφού τον βλέπεις ότι προσπαθεί, ότι έχει περιορίσει τα τσαφ και ότι μας έχει ξελασπώσει ακόμα και επιθετικά, πώς να μην τον αγαπάω;

Ασε που μου έχει γίνει συνήθεια όταν χτυπάνε κανα φάουλ από δεξιά να ψάχνω στο δεύτερο δοκάρι να τον δω να πετιέται ξαφνικά για να το ...παστελώσει!