Tι είδε ο Πορτογάλος

Το 1-2

Το 2-2

Το 3-2

Το 4-2

Αν ο Ζεσουάλδο Φερέιρα ήταν ακόμα στην Πορτογαλία και είχε ζητήσει από τον Παναθηναϊκό να του στείλουν ένα DVD απόλυτα αντιπροσωπευτικό των αδυναμιών και των πλεονεκτημάτων του Παναθηναϊκού της φετινής περιόδου, εκεί στην Παιανία δεν θα χρειαζόταν να ψάξουν καθόλου. Θα του έστελναν, όπως είναι, τον σημερινό αγώνα με τον Ηρακλή. Με αυτόν τον αγώνα ο Πορτογάλος θα μπορούσε να δει ΤΑ ΠΑΝΤΑ: Το ντεφορμάρισμα του Αλέξη Τζόρβα, το μπλακ άουτ της άμυνας που όταν βραχυκυκλώνει μπορεί να φάει δύο γκολ μέσα σε ένα πεντάλεπτο, την κακή αμυντική λειτουργία, το ασθενές κέντρο και πόσο αυτό μπορεί να βελτιωθεί όταν ανεβάσει την απόδοσή του ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε για μεταγραφές κεντρικών χαφ, πόσο "αναιμικά" είναι τα μπακ της ομάδας όταν σε συνθήκες πίεσης (αλλά και χωρί αυτήν...) θα πρέπει να λειτουργήσουν και σαν εξτρέμ, πόσο προβληματική μπορεί να γίνει η δεξιά πλευρά (εννοείται και η αριστερή, αλλά σήμερα η δεξιά είχε την τιμητική της) και πόσο μεγάλο πλήγμα είναι η εξέλιξη με τον Γκοβού (εδώ πάει να γίνει πλήγμα η αποχώρηση του Σαλπιγγίδη και ας παρακαλούσαν πέρυσι πολλοί να... ξεκουμπιστεί), πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει ο Γκαρσία όταν συγκεντρώσει το μυαλό του στο παιχνίδι και πόσο μπορεί να ανεβάσει την ψυχολογία του ένα γκολ, πόσο ΥΠΕΡΠΑΙΚΤΗΣ είναι ο Τζιμπρίλ Σισέ - και τι μεγάλη ευλογία είναι ότι τον έστειλε η μοίρα στον δρόμο μας - που σήμερα εκτός από αυτό που ξέρει τόσο καλά να κάνει, έγινε δεκάρι, έγινε αριστερό εξτρέμ, έπαιξε κάποιες στιγμές σαν περιφερειακός επιθετικός, έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει την ομάδα, πόση ποιότητα μπορεί να βγάλει αυτή η ομάδα μέσα στο γήπεδο και πόσο πιο επικίνδυνη μπορεί να γίνει όταν πατάει περιοχή και βέβαια ΠΟΣΟ ΜΗΔΑΜΙΝΗ ΑΝΟΧΗ μπορεί να δείξει ο κόσμος του Παναθηναϊκού (κι αυτό το σημερινό ειδικά ήταν ένα μεγάλο unfair) σ' αυτή την ομάδα.

Mε λίγα λόγια όλα αυτά που είδε σήμερα ο Πορτογάλος είναι ακριβώς ο Παναθηναϊκός της φετινής σεζόν που ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια του νέου προπονητή του σε όλη του την "αρρώστεια" αλλά και όλο του το "μεγαλείο".




Ο Φερέιρα απόψε παρακολούθησε ...ταχύρρυθμα μαθήματα του τι μπορεί να προσφέρει αλλά και πόσο εύκολα μπορεί να μπλοκάρει αυτή η ομάδα. Και θα είναι στο χέρι του (και στις ικανότητές του) να διαχειριστεί σωστά τόσο τις αδυναμίες όσο και τα ατού της για να καταφέρει να την οδηγήσει στο τέλος στην λεωφόρο του τίτλου.

Τις αμφιβολίες μου για τον Πορτογάλο παππού τις έχω αναφέρει στο προηγούμενο ποστ. Στο μεσοδιάστημα που ακολούθησε, από τις συζητήσεις μαζί του μέχρι την υπογραφή του συμβολαίου του, είδα κι άλλα πράγματα που δεν μου άρεσαν. Το σημαντικότερο από αυτά ήταν η ευκολία με την οποία μιλούσε στα ΜΜΕ για την επικείμενη συμφωνία ο ίδιος αλλά και όλο του το σόι. (Μέσα σε δύο ημέρες μίλησε αυτός, η Ζουλμίρα, ο μπατζανάκης του, ο πέμπτος του ξάδερφος, ένας συμμαθητής του στο γυμνάσιο και η πρώτη του αγάπη).

Μου έκανε αλγεινή εντύπωση γιατί τον προπονητή της ομάδας τον θέλω αν μη τι άλλο περισσότερο σοβαρό και ένας άνθρωπος που είναι λαλίστατος χωρίς να έχει καν βάλει την τζίφρα του δεν μου δίνει και το καλύτερο παράδειγμα, χώρια που με κάνει να σκέφτομαι τι ...περιβόλι θα αποτελέσει για τους Ελληνες ΑΡΔ όταν θα πιάσει επίσημα δουλειά.

Στη συνέχεια όμως έμαθα και κάποια πράγματα που εγείρουν θέμα για το κατά πόσο ο Πορτογάλος βιάστηκε να μιλήσει ή οι άνθρωποι της διοίκησης ενώ είχαν ήδη συμφωνήσει μαζί του οριστικά (άρα ο ίδιος νομιμοποιείτο να μιλάει), ΕΚΑΝΑΝ ότι έψαχναν και άλλες λύσεις, παρόλο που η απόφασή τους ήταν ειλημμένη. Τον είχαν έτοιμο από καιρό, από την εποχή ακόμα που ο Νιόπλιας εξεδήλωσε πρόθεση παραίτησης και μόλις ήρθε το διαζύγιο με τον Κοζανίτη τον ...ξεφούρνισαν; Συμφώνησαν μαζί του άμεσα, αλλά για τα μάτια του κόσμου έκαναν ότι ψάχνουν και άλλες λύσεις και δεν "αγοράζουν" το πρώτο πράγμα που βρίσκουν μπροστά τους; Φήμες (που δεν πιστεύω ότι είναι φήμες, αφού η πηγή είναι εξαιρετικά αξιόπιστη) αναφέρουν ότι με τον Μπιέλσα δεν συζήτησαν καν, ενώ η επίσκεψη στην Ιταλία προκειμένου να συζητήσουν με τον Γκασπερίνι έγινε για το θεαθήναι. Αυτά βέβαια δεν πρόκειται να τα μάθουμε πώς ακριβώς έγιναν και σε κάθε περίπτωση ο ίδιος ο Φερέιρα ανεξάρτητα με τον τρόπο που κλείστηκε η συμφωνία μαζί του (στην τελική ο ίδιος φέρει τη μικρότερη ευθύνη, δουλειά έψαχνε ο άνθρωπος, δεν μπορεί να χρεωθεί την ύπαρξη του όποιου - αν υπάρχει... - παρασκηνίου) θα πρέπει να έχει την στήριξη όλων μας. Αν βέβαια ο μη γένοιτο αποτύχει, τότε καλό είναι να επαναφέρουμε στη μνήμη μας το συγκεκριμένο γεγονός που αναφέρω παραπάνω, όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά για να συνδυάσουμε τα γεγονότα.



Για το παιχνίδι ουσιαστικά τα είπαμε παραπάνω. Ενας άθλιος Παναθηναϊκός στο ξεκίνημα, έφαγε δύο τζάμπα γκολ, το δεύτερο ήταν ευγενική χορηγία των Τζόρβα - Κατσουράνη και ελπίζω με την άφιξη του Πορτογάλου να εξεταστεί επιτέλους η λύση Φερνάντεζ (τον οποίο έχω σε μεγάλη εκτίμηση από την θητεία του σε ΠΑΟΚ και Ηρακλή), γιατί απλά ο Αλέξης δεν την παλεύει. Θα του κάνει καλό λίγος πάγκος και η συνειδητοποίηση ότι η θέση "1" δεν είναι δεδομένη.

Χώμα ο Ζιλμπέρτο στο πρώτο μέρος, αυτός και ο Πλεσί αναιμικοί γι' αυτό και η αμυντική λειτουργία της ομάδας ήταν συνολικά κακή. Ο Γκαρσία πριν το γκολ ήταν για πολύ σιχτίριασμα, αλλά μετά από αυτό μεταμορφώθηκε. Μας έδειξε κάποια στοιχεία από την μεγάλη του κλάση και πόσο πολύ μπορεί να προσφέρει όταν είναι συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του και όταν έχει και την απαιτούμενη τύχη.

Για την ομάδα ουσιαστικά μετά τα γκολ λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αφού δεν υπήρχε πια ο Νιόπλιας για να φάει το ανάθεμα σε περίπτωση που ερχόταν η στραβή.



Ωστόσο, κανένα ένστικτο αυτοσυντήρησης δεν θα μπορούσε να την σώσει αν δεν είχε σήμερα στις τάξεις της τον Γκαρσία και τον Σισέ. Τι να πεις για το Γάλλο που δεν έχει ειπωθεί ξανά στο παρελθόν; Εχετε συνειδητοποιήσει ότι έχει βάλει σε 11 αγωνιστικές 10 γκολ; Ουσιαστικά δηλαδή ένα γκολ σε ΚΑΘΕ αγωνιστική, αν λογαριάσει κανείς ότι στην πρεμιέρα κόντρα στην Ξάνθη δεν έπαιζε. Και δεν είναι μόνο τα γκολ. Σήμερα έκανε τα πάντα. Ετρεξε, πάσαρε, σούταρε, πέτυχε γκολ με κεφαλιές, έχει ένα απίστευτο ρεπορτόριο και ακόμα πιο απίστευτο πάθος. Οταν οι Ελληνάρες που υποτίθεται ότι είναι αυτοί που θα πρέπει με την ψυχή και το πάθος τους να σπρώξουν όλη την ομάδα εμφανίζονται "άνοιωθοι" ο Γάλλος είναι ηφαίστειο. Φωτιά και λάβρα. Το βλέπεις στον τρόπο που παίζει, στον τρόπο που κοιτάζει, στον τρόπο που δυσανασχετεί όταν δεν του βγαίνει η φάση, στον τρόπο που θυμώνει όταν δεχόμαστε γκολ, στον τρόπο που πανηγυρίζει. Η ένταση ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του, οι φλέβες του πετάγονται έξω, τον παρακολουθείς και νομίζεις ότι θα βγει έξω από την οθόνη της τηλεόρασης. Δεν έχει περάσει άλλος τέτοιος παίκτης από την ομάδα τα τελευταία χρόνια και είμαι σίγουρη πως όταν βγήκε από τον αγώνα κουτσαίνοντας και με μια έκφραση πόνου στο πρόσωπό του πολλές καρδιές χτύπησαν δυνατά. Ευτυχώς ο παιχταράς δεν φαίνεται να έχει τίποτα σοβαρό, αλλά καλού κακού ας λέμε και κανα ξεμάτιασμα για πάρτη του γιατί με τόσους ύμνους και τόση λατρεία καθημερινά γι' αυτόν υπάρχει φόβος να τον ματιάσουμε.

Κι αν ο Σισέ έκανε το αναμενόμενο, αφού δεν μας έχει απογοητεύσει ούτε μια φορά στη φετινή σεζόν, καθώς κάθε γκολ του είναι και βαθμός, σίγουρα αξίζει ιδιαίτερη μνεία και ο Λουίς Γκαρσία. Μετά το γκολ που πέτυχε ήταν χάρμα οφθαλμών. Ετρεχε, μοίραζε, έδινε κίνηση και εμπνεύσεις στην ομάδα και έπεισε πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει. Του στέρησαν και ένα γκολάκι που θα του έδινα ακόμα πιο πολλή χαρά. Ενα κλικ χρειαζόταν ο Ισπανός, μακάρι να το βρήκε σήμερα και να μπαίνει πια με άλλη ψυχολογία στο γήπεδο.



Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα. Που μπορεί να μην είναι ο περυσινός σπουδαίος παίκτης, μπορεί να μην ξαναγίνει ποτέ, αφού η ηλικία του είναι απαγορευτική, αλλά σήμερα ήταν πραγματικά συγκινητικός στο δεύτερο ημίχρονο. Και ήταν το δικό του ανέβασμα σε συνδυασμό με τους άλλους δύο που προανέφερα που βοήθησε στην ολική επαναφορά της ομάδας.


Και βέβαια εκτός από το άθλιο πρώτο μέρος, όπου δεν πρέσαρε κανείς και οι Ηρακλειδείς έπαιρναν τη μπάλα για πλάκα, μέχρι τη μείωση του σκορ από τον Γκαρσία, οπότε άρχισε να αχνοφαίνεται φως, το δεύτερο μελανό σημείο του αγώνα ήταν η συμπεριφορά του κόσμου. Τον οποίο πολλές φορές έχω επαινέσει για την συμπαράσταση και την προσφορά του, αλλά σήμερα ήταν εντελώς μα εντελώς οφσάιντ. Οι ίδιοι μπορεί βέβαια να ισχυριστούν πως με τις αποδοκιμασίες τους "ξύπνησαν" τους παίκτες και τους έφεραν προ των ευθυνών τους. Εγώ δεν θεωρώ πως είναι έτσι τα πράγματα. Τα προβλήματα της ομάδας είναι δεδομένα τα γνωρίζουμε και αν κάποιοι θεωρούν πως με την απομάκρυνση του Νιόπλια ...ξορκίστηκε το κακό, πλανώνται πλάνην οικτρά. Ο Νιόπλιας ήταν μέρος του προβλήματος και όχι το πρόβλημα αυτό καθ' αυτό. Επομένως, όταν αποδοκιμάζεις μια ομάδα που από την αρχή της σεζόν ζορίζεσαι, όχι επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή δεν μπορεί, το μόνο που κάνεις είναι να την αγχώνεις ακόμα περισσότερο.

Γνωρίζουμε ότι από αύριο κιόλας θα γίνει μια προσπάθεια για μια νέα αρχή. Επομένως προς τι οι αποδοκιμασίες; Εκανε ένα λάθος ο Κατσουράνης. Είναι ο πρώτος ή ο τελευταίος αμυντικός (πια...) που κάνει ένα λάθος που στοιχίζει; Εκανε δύο λάθη ο Τζόρβας. Δεν το γνωρίζουμε ότι είναι ντεφορμέ; Πώς μετά από τις αποδοκιμασίες έχεις την απαίτηση αυτός ο παίκτης να κάτσει σε τέσσερις μέρες κάτω από τα δοκάρια για να αντιμετωπίσει τον Μέσι και την παρέα του; Δηλαδή δεν τα ξέρουμε τα κουσούρια αυτής της ομάδας; Σήμερα περιμέναμε να τα ανακαλύψουμε; Τι θέλει μια ομάδα όταν είναι "άρρωστη"; Γιούχα ή συμπαράσταση; Είστε φάουλ παλικάρια, σας το λέω να το ξέρετε...




Και κλείνω με τον πολυαγαπημένο μου Γιάτσεκ, που πραγματικά έχοντας καιρό να τον δω, αντιλήφθηκα πόσο μεγάλωσε. Αλλά και πόσο "αλεπού" εξακολουθεί να παραμένει. "Είμαι στρατιώτης" είπε μετά το τέλος του αγώνα και "είμαι νικητής". Γιατί ναι! Νικητής ήταν ο Γιάτσεκ πάντα και νικητής παραμένει. Το παιχνίδι μπορεί να ήταν άναρχο στο ξεκίνημα, αλλά το χεράκι του το έβαλε σίγουρα. Και ίσως ο σημερινός ρόλος του Σισέ να ήταν και δική του προτροπή και όχι αποκλειστικά πρωτοβουλία του Γάλλου. Το σημερινό παιχνίδι είχε "αύρα Γιάτσεκ". Ακόμα και η ανατροπή του εις βάρος μας σκορ είχε "άρωμα Γιάτσεκ". Αν δεν έχει πετύχει άλλωστε ανατροπές στη ζωή του! Του αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από μέρους μας για το σημερινό παιχνίδι και ίσως η διοίκηση θα πρέπει να σκεφτεί να τον διατηρήσει και στον αγώνα με την Μπαρτσελόνα. Οχι μόνο επειδή με αυτόν στον πάγκο έχει πιθανότητες να πετύχει κάτι καλό, αλλά και επειδή δεν θα είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί, να κοουτσάρει κατ' ευθείαν στα βαθιά ο Φερέιρα σε ένα τέτοιο ματς, ρισκάροντας μια κακή εμφάνιση και ίσως μια ήττα που θα χαλάσει το προφίλ του πριν ακόμα ξεκινήσει.

Κατά τ' άλλα, προχωράμε και ελπίζουμε. Ελπίζουμε να δούμε κάτι διαφορετικό από εδώ και πέρα με την συμμετοχή οσονούπω και των Νίνη - Λέτο, ίσως και με κάποιες μεταγραφές το Γενάρη. Και ο Θεός μεγάλος είναι, μπορεί να βγει αληθινός και ο Πάμπλο Γκαρσία που λέει ότι ο ΠΑΟΚ δεν χάνει στην Αθήνα στους τελευταίους αγώνες απο τον ακατονόμαστο, ο οποίος έχει και δύσκολο πρόγραμμα μπροστά του. Αρκεί βέβαια να θυμόμαστε πως το κατσαρόλι δεν θα έρθει αν περιμένουμε απλά τις γκέλες του γαύρου, αλλά μόνο αν εμείς δραστηριοποιηθούμε για να το κατακτήσουμε, βλέπουμε τον κάθε αγώνα μας χωριστά και νοιαζόμαστε μόνο για το πώς θα τον κερδίσουμε.

***

Scratch: Παιχταράς ο Σολτάνι, ωραία ομάδα ο Ηρακλής ειδικά μεσοεπιθετικά.


Scratch 1: Ούτε κατά διάνοια πέναλτι στον Λάζαρο, ούτε κατά διάνοια επιθετικό φάουλ του Λάζαρου. Τζάμπα μας το ακύρωσε το γκολ ο διαιτητής.


Scratch 2: Eνθαρρυντική η εμφάνιση και το γκολ του Πετρό.


Scratch 3: Eκεί στις αποδοκιμασίες πρέπει να τα είδε όλα ο Φερέιρα.


Scratch 4: O Πλεσί δεν...


Scratch 5: Kακός ο Βύντρα, κακή όλη η δεξιά πλευρά.


Scratch 6: Mεγάλο πρόβλημα τα κεντρικά χαφ.


Scratch 7 (από γαυροφόρουμ): Πριν το ματς: "Ελα ρε Ελευθερόπουλε, κατέβασε τα ρολά!". Μετά το ματς: "Mόνο με μας σκίζεται ο γ***μένος!".

***

Οι ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ

O ΓΙΑΤΣΕΚ

ΣΤΑ VIP

O ΓΑΛΛΟΣ ...ΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΑΣ

Ο "ΕΛΕ"

Ο ΓΚΑΡΣΙΑ

ΓΙΑΤΣΕΚ - ΣΙΣΕ