Η μαγεία του ποδοσφαίρου

Ενα πράγμα που λατρεύω στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι δεν σε αφήνει να πλήξεις. Θέλω να πω δηλαδή, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι απλώς ποδόσφαιρο, όπως ακριβώς ο αθλητικός συντάκτης δεν είναι ένας απλός συντάκτης. Αυτός είναι και ο λόγος που ένας αθλητικός συντάκτης είναι ο μόνος που μπορεί άνετα να κάνει καριέρα και σε άλλου είδους ρεπορτάζ, ενώ δεν μπορεί να συμβεί το αντίθετο. Γιατί η μπάλα είναι όλα τα ρεπορτάζ μαζί.
Πάρτε για παράδειγμα μια αγωνιστική πρωταθλήματος, καλή ώρα την πρεμιέρα και πιο συγκεκριμένα το ντέρμπι ΑΕΚ - Παναθηναϊκού. Ηταν μόνο ένας ποδοσφαιρικός αγώνας; Ετσι νομίζετε; Λάθος νομίζετε! Καταρχήν είναι πολεμικό ρεπορτάζ. Με τους ΑΕΚτζήδες να συγκρούονται μεταξύ τους και με τα ΜΑΤ, με τα δακρυγόνα να πέφτουν τριγύρω σαν κανονιοβολισμοί και πύραυλοι αέρος - αέρος με την αναμονή της αναζωπύρωσης του πολέμου, με το τσεκάρισμα της κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, ο οπαδός αισθάνεται σαν τον Τσάρλι Σιν στο Πλατούν. Και φαντάσου τώρα να είχαμε και αντίπαλους οπαδούς τι θα γινόταν. Να ήταν ας πούμε και βάζελοι στο ματς. Αν και οι ΑΕΚτζήδες μια χαρά τα καταφέρνουν και μόνοι τους!
Επειτα είναι το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι. Εκεί όπου ο οπαδός ζει όλη τη γκάμα των συναισθημάτων. Αναμονή ("αντε να αρχίσει το ματσάκι"), ευφορία ("ρε συ ωραία παίζουμε"), χαρά ("τους έχουμε χαλαρά"), προσδοκία ("πέταξέ το το γκολάκι"), απογοήτευση ("τι έχασε ρε το κρέας!"), οργή ("μα τι σφυρίζει ο μαλάκας;") στενοχώρια ("το αρπάξαμε. Αναμενόμενο όπως παίζαμε"), απελπισία ("άμα συνεχίσουμε έτσι θα φάμε κι άλλο"), ανάταση ("ισοφάρισε ο παιχταράς, το γυρίζουμε"), κορύφωση ("ναι ρε! ναι! ετσι γαμάει ο/η ...ό,τι θέλετε βάλτε...), αγωνία ("σφύρα το ρεεεεεε, έληξε ρεεεεε", "κοίτα τον κρατάει καθυστερήσεις για να ισοφαρίσουνε, ο πουλημένος").
Και μετά έρχεται η ανάλυση του ματς. Εκεί κρίθηκε η νίκη/ήττα, "έτσι έπρεπε να παίξουμε", "τι σύστημα κατέβασε ο μυρουδιάς", "άργησε να κάνει τις αλλαγές ο άσχετος".
Κι όταν ηρεμήσει από το ματσάκι, ασχολείται και με το κοσμικό ρεπορτάζ. "Ρε συ ποιος ήταν αυτός δίπλα στον Ντέμη; (ο Μουρίνιο ήταν, αλλά τι να μας πει τώρα κι αυτός ο αποτυχημένος)", "Είδες τον Ριβάλντο που τα έλεγε με τον Μουρίνιο;" "Πω πω τι μ...άρα η γυναίκα του τάδε (παίκτη). Ε βέβαια πού να βρει μυαλό να παίξει μπάλα", "Την είδες την μοντέλα, τα έχει με τον ... Ρε άμα ήμουν κι εγώ ποδοσφαιριστής θα δεις τι θα κυκλοφορούσα". Και εκτός από το κοσμικό, υπάρχει και το ...κατασκοπευτικό. "Τον είδες το Σάββατο τον Γκαγκάτση; Στη σουϊτα του θείου ήταν (δεν ήταν, παράδειγμα φέρνω. Δηλαδή το Σάββατο δεν ήταν, γιατί άλλες φορές ουυυυυυυυ)", "Κι ο κοκκαλιάρης έκανε την εμφάνισή του. Κάτι καινούργιο ψήνεται" (κι αυτό παράδειγμα είναι, τι να ψηθεί άλλωστε, εδώ έχει καρβουνιάσει!).
Αν τώρα τα φέρει η μοίρα και το ματσάκι έχει και αμφισβητούμενες φάσεις και τυχόν παραπομπές διαιτητών καλή ώρα όπως προχθές με τον Σαραϊδάρη, νάσου και το ...δικαστικό ρεπορτάζ. Παραπέμπεται ή δεν παραπέμπεται; Τι προβλέπει ο κανονισμός/άρθρο του (ποδοσφαιρικού) κώδικα; Ασε τώρα έτσι και κληθεί κανας παίκτης ή παράγοντας σε απολογία. Εκεί κι αν παρακολουθείς δικαστικό ρεπορτάζ. Ποιος ειρωνεύτηκε ποιον στη δίκη, ποιος μίλησε σε σκληρή γλώσσα, ποια ήταν η υπερασπιστική γραμμή του κατηγορούμενου, τι υποστήριξαν οι αντίδικοι, ποιο το σκεπτικό των δικαστών για την αθώωση ή την τιμωρία του παίκτη. Χώρια που εκτός όλων των παραπάνω ποδόσφαιρο σημαίνει επίσης ΚΑΙ έρευνα. Ποιος τα πήρε από ποιον, ποιος υποστηρίζει ποιον, ποιος συναντήθηκε με ποιον. Ποιος θα δώσει το παιχνίδι σε ποιον και από ποιον θα ξαναπάρει πίσω τους βαθμούς που έδωσε. Γι΄ αυτό σας λέω. Το ποδόσφαιρο είναι όλα τα ρεπορτάζ μαζί. Πώς είναι δυνατόν να πλήξεις; Κάθε μέρα θα υπάρχει κάποιο θέμα άξιο σχολιασμού.

***

Στον γαύρο για παράδειγμα υπάρχει το θέμα Καστίγιο. Το αγαπημένο παιδί των γαύρων που θέλει να ξαναγυρίσει στο λιμάνι. Γιατί καλά είναι τα ευρώπουλα, αλλά αυτό το ρημάδι το Ντόνετσκ και η προοπτική να ξαναγυρίσει εκεί δεν αντέχεται. Κι έτσι είναι εδώ που τα λέμε. Εδώ δεν αντέχεις εσύ κι εγώ μακριά από την Ελλάδα που διακοπεύεις μια βδομάδα το χρόνο και όταν κάθεσαι χύμα στην παραλία αγναντεύοντας το πέλαγος μακαρίζεις τον εαυτό σου που γεννήθηκες και ζεις στην ωραιότερη χώρα του κόσμου κι ας σιχτιριάζεις τα άπειρα στραβά της τις υπόλοιπες 51 (εβδομάδες).
Θα αντέξει μακριά ο Καστίγιο που είχε τα εκατομμύριά του, τις αμαξάρες του, τις σπιταρώνες του, τις γκομενάρες του, τις φραπεδιές του πλάι στη θάλασσα, τα ταξίδια του και τις ξάπλες του;
Επειδή λοιπόν δεν αντέχει να ξαναγυρίσει στην Ουκρανία, έκανε την ύστατη προσπάθεια να γυρίσει στο γαύρο. Δανεικός, έστω κι αν χρειαστεί να βάλει κάτι από την τσέπη του. Μιλάμε τώρα για τόσο μεγάλη κάψα. Ελα όμως που οι Ουκρανοί ζητούσαν πολύ μπερντέ και η μεταγραφή δεν μπόρεσε να γίνει! Και άναψε και κόρωσε ο Καστίγιο και έκανε και δηλώσεις. Θα κάνω λέει προσφυγή για να μείνω ελεύθερος. Γιατί υπάρχει λέει ένα παραθυράκι που δίνει το δικαίωμα στη ΦΙΦΑ να του βγάλει δελτίο αν αποδειχτεί πως η Σαχτάρ θέλει να του κόψει την καριέρα. Μιλάμε τώρα πως εγώ τον Καστίγιο δεν τον χωνεύω και αν πω το αντίθετο ποιος θα το πιστέψει. Μέχρι τώρα όμως τον θεωρούσα απλώς κωλοπαίδι. Από χθες που έγιναν όλα αυτά άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως εκτός από κωλοπαίδι είναι και βλαμένος.
Και ευτυχώς που όπως όλα δείχνουν τα λεφτά που δώσανε οι Ουκρανοί θα προέρχονται από τίποτα πλυντήρια και γι΄ αυτό δεν τα έχουν πάρει στο κρανίο με τα καμώματά του. Γιατί άμα τα λεφτά που είχαν σκάσει στο θείο ήταν πεντακάθαρα και δουλεμένα με κόπο, δεν θέλανε πολύ να φτιάξουνε κανα συμβόλαιο θανάτου και να τον στείλουνε να δει τα ραδίκια ανάποδα τέτοιο άχτι που θα τον είχανε.
Δεν είναι όμως μόνο που ζητούσε πολλά η Σαχτάρ. Είναι και που δεν τον πήρε τον Νέρι τηλέφωνο ο θείος. Μιλάμε τώρα ότι ο Μεξικάνος έχει τόσο χώρο ελεύθερο στο ρετιρέ που άνετα μπορεί να κάνει ποδήλατο. Αυτά που είπε για τον Ολυμπιακό και τον Πέτρο, τον Ιβιτς, τον Λεμονή, ακόμα και για τον θείο στα ξώφαλτσα, σε μια συνέντευξή του στο ραδιόφωνο, τα ξέχασε. Σου λέει αφού έχουνε φύγει ο Πέτρος, ο Λιάκος και ο Τάκης δεν τρέχει τίποτα. Ο πρόεδρος έτσι κι αλλιώς μ΄ αγαπάει. Και το μόνο που του έμεινε ήταν το παράπονο, γιατί δεν τον παίρνει ο θείος τηλέφωνο. Ως άλλος Αλέφαντος βρίζει το περιβάλλον του προέδρου και μετά περιμένει το τηλεφώνημα.

Κι εγώ τώρα δεν ξέρω αν θέλω να ξαναδώ τον Καστίγιο στην Ελλάδα. Από τη μια γουστάρω να ξαναδώ φάσεις σαν εκείνη που τον έπιασε ο Κινγκ του Ιωνικού από το λαιμό και παραλίγο να τον καρυδώσει. ΄Η να διαβάσω για τις ψιλές που έφαγε στα αποδυτήρια από τον Σούρερ (που θα ήταν χοντρές αν δεν έμπαινε στη μέση να τον σώσει ο Ταραλίδης) για εκείνη τη φάση που πήρε τη μπάλα μέσα από τα χέρια του Μπουλούτ για να εκτελέσει ένα φάουλ.

Ασε τώρα που η επιστροφή του Καστίγιο στο γαύρο είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να γίνουνε αργά ή γρήγορα μπουρδέλο στον Πειραιά. Χώρια το πολιτισμικό σοκ που θα πάθει ο Βαλβίδας. Γι΄αυτό και έχει αρχίσει να μου καλοφαίνεται αυτή η προοπτική...

***

Στην ΑΕΚ τώρα ζουν στο μεθύσι της νίκης επί του Παναθηναϊκού. Απολαμβάνουν την επιτυχία και κάνουν όνειρα για το μέλλον. Χώρια τώρα το γλείψιμο από αντικειμενικές και μη..
"Το αλάνι τρέλανε το Μουρίνιο", "να δεις τι σούχω για μετά", "ηγέτες και αλάνια" (πώς λέμε γοργόνες και μάγκες), "να λιώσει η καραμέλα, το πέναλτι ήταν πεναλτάρα", "κι όλο κλαίνε τα βαζελάκια" (στου πατέρα τα βαρκάκια - αυτό είναι δικό μου δεν το γράφουν οι φυλλάδες), "Ο Δώνης πήρε άριστα στο διαγώνισμα".

Να προσέξουνε όμως κομμάτι λέω εγώ γιατί με ένα καλό βαθμό σε ένα μόνο διαγώνισμα δεν τις περνάς τις εξετάσεις. Αμα γράψεις στα άλλα πα να πει κάτω από τη βάση θα πάρεις μια μεγαλοπρεπή κουλούρα και θα μείνεις μετεξεταστέος. Γιατί τα υπόλοιπα διαγωνίσματα θα είναι πιο ζόρικα και τα θέματα δεν θα είναι τόσο εύκολα (βάζω 9 παίκτες πίσω και ο άλλος ο στόκος προσπαθεί να με χτυπήσει με την αεροπορία, ενώ η δική μου είναι καλύτερη...).

***

Στον Παναθηναϊκό πάλι, χαμηλώνουν μεν τους τόνους, λέει, αλλά δεν ανησυχούν ξανα-ματα-λέει. Μια μάχη υποστηρίζουν ότι χάθηκε και όχι ο πόλεμος. Κι εγώ τώρα συμφωνώ. Αλλά άμα χαθεί κι άλλη μάχη και μετά κι άλλη, κι άλλη, τότε τον έχασες τον πόλεμο και δεν καταλαβαίνεις τι σε χτύπησε.
Kαι βγαίνει και ο Πατέρας και λέει άνετος και χαλαρός: "Πανικός; Ποιος πανικός; Τι να πουν κι οι άλλοι που έμειναν έξω από την Ευρώπη;".

Κι αυτή η φράση τώρα, δεν ξέρω πώς, αλλά μου έφερε στο νου εκείνο το ανέκδοτο με το πλουσιόπαιδο που το έβαλε ο δάσκαλος να κλίνει το ρήμα "πεινάω". Κι αρχίζει ο δικός σου. "Εγώ πεινάω; ΕΣΥ πεινάς! ΑΥΤΟΣ πεινάει! Εμείς πεινάμε; ΕΣΕΙΣ πεινάτε! ΑΥΤΟΙ πεινάνε!".
Πρόσεξε όμως πάτερ μου γιατί και το ότι εσύ έμεινες εντός Ευρώπης δεν λέει και πολλά πράγματα. Καθότι, όπως θα πας στα ευρωπαϊκά ματσάκια με αυτή την άμυνα, προβλέπω να σου πούνε τα νέα από πολλά πρωτοσέλιδα σε πολλές αγωνιστικές των ομίλων. Κι άμα ο Βύντρα σε κάθε σουτ του Ιμπραήμοβιτς γυρνάει το κορμάκι του να μην τον βρει η μπάλα όπως έκανε στο σουτ του Εντίνιο (βρε μπας και απομακρύνθηκε μην τον πετύχει με το ...τρίποδο;) σε βλέπω να εύχεσαι να ήσουν στη θέση αυτών που έμειναν εκτός Ευρώπης...


Στη βαζέλα όμως είχαμε κι άλλα. Το σύννεφο έφερε βροχή και η ήττα έφερε γκρίνια. Και όπου γκρίνια νάσου και ο Δομάζος. Που μπορεί να υπήρξε σπουδαίος παίκτης, αλλά τείνει να εξελιχθεί σε μεγαλύτερη γραφικάντζα από τον Σάββα Θεοδωρίδη του γαύρου. Και τι βγήκε και είπε πάλι ο Δομάζος; Για το αλάνι. "Τηλεφωνούσα λέει μάταια στον Πατέρα για τον Κυργιάκο" (προφανώς ο Πατέρας τον έγραψε στο ...πούρο του!). Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Το προχώρησε και παραπέρα: "Mεγάλη η γκάφα που έγινε μ΄ αυτόν τον παικταρά - λέει. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έκαναν μάγκα τον Ντέμη". Δεν κατάλαβα δηλαδή, στο πηγάδι κατούρησε ο Ντέμης και δεν πρέπει να γίνει μάγκας; ΄Η μήπως χρειάζεται τη βοήθεια του Παναθηναϊκού και του γαύρου για να γίνει μάγκας; Τι είναι αυτά ρε! Πού πας και τα λες αυτά τα πράγματα; Επειδή θέλεις να δεις τη μούρη σου φάτσα κάρτα στο "Φως" συνθηκολογείς με τον "εχθρό" και μας λες ουσιαστικά πως λυπάσαι που δεν πήγε ο Κυργιάκος στο γαύρο; Τέτοια δουλοπρέπεια πια για μια λεζάντα;

***

Στην Θεσσαλονίκη τώρα, οι ΠΑΟΚτσήδες ζουν στιγμές ευτυχίας. Πρώτο διπλό σε πρεμιέρα μετά από 24 χρόνια και βλέπουν ότι οι σαρδέλες του Σάντος έγιναν αστακοί. Ενα πρόβλημα που υπήρξε με την επιστροφή τους από το Ηράκλειο στη Σαλόνικα ξεπεράστηκε αφού έριξαν τον κατάλληλο (και συνήθη) αριθμό μπινελικίων στον υπουργό, στο κράτος, στο κατεστημένο της Αθήνας και στην κρητική ακτοπλοϊα. Ζοχαδιαστήκανε και με το δίκιο τους, επειδή παρόλο που υπήρχαν θέσεις στα καράβια τους έλεγαν ότι είναι πλήρη και τους άφησαν αμανάτι στην Κρήτη. Το δίκιο τους βουνό. Σκέψου όμως και τους πλοιοκτήτες που είχαν ζήσει και το "τσουνάμι Ορίτζιναλ" πριν δυο χρόνια. Θυμήσου πώς πήγε κάτω το πλοίο "Ιεράπετρα" για τον αγώνα κυπέλλου της ΑΕΚ με το γαύρο και σε τι κατάσταση γύρισε πίσω στη Ραφήνα!

Τα ΠΑΟΚια όμως ζουν και σε ρυθμούς αγωνίας. Τραυματίστηκε ο Γκαρσία (οι φήμες πως είναι κουτσό άλογο ελέγχονται ως ανυπόστατες! Τ΄ ακούτε takola και stepas; Μια χαρά είναι το "χαντάκι") και μπορεί να μην προλάβει το ντερμπάκι με την ΑΕΚ. Να μην ανησυχούνε όμως λέω εγώ. Σε δυο βδομάδες θα είναι περδίκι ο παίκτουρας.

***

Κατά τ΄ άλλα ο Τσακίρης λέει αποχωρεί γιατί δεν ανέχεται την νοοτροπία γαυροβάζελων που έχουν μερικοί Πανθηρώνιοι, ο πρώην πρόεδρος του Ηρακλή και νυν του Πανσερραϊκού, Πέτρος Θεοδωρίδης πήρε το σκαλπ από τις γριούλες και το συνασπισμό Ρέμου - Μάκη (Τριανταφυλλόπουλου) - Γρηγόρη (Αρναούτογλου) και ο Σκόρδας ευχαριστεί το θεό που κέρδισε ο Αρης τη Λιβαδειά και δεν έδωσε στον βατραχοπρίγκιπα δεύτερη χαρά μέσα σε τρεις μέρες.

***

Και βέβαια έχει και Εθνική το μενού. Που κάλεσε ο μπαρμπα Οτο τον Πλιάτσικα για τους προκριματικούς του Μουντιάλ. Πάντα μέσα στα γεγονότα ο Γερμανός. Καλά καλά δεν ήξερε αν ο πιτσιρικάς ήταν Ελληνας ή ξένος "Ποιο είναι αυτό το αγόρι με το πλατινέ μαλλί", φέρεται να ρώτησε τον Τοπαλίδη και δυο μέρες μετά του έστειλε την κλήση για την Εθνική.

Γιατί έτσι λειτουργεί ο εθνικός μας προπονητής. Δε πα να βγάζεις μάτια; Ετσι και δεν παίξεις σε μεγάλη ομάδα κλήση στην Εθνική δεν βλέπεις. Το ίδιο έγινε με τον Σπυρόπουλο, το ίδιο με τον Τοροσίδη. Αμα όμως παίξεις σε μεγάλη ομάδα, ένα καλό παιχνίδι να κάνεις θα σε καλέσει. Κι ας μην ξαναπαίξεις ποτέ καλά. Θα μου πεις σάμπως και που τον κάλεσε θα τον βάλει να παίξει; Για βόλτα τον πήρε.

ΥΓ. Πώς είναι έτσι η νέα φανέλα που φοράνε τα αρειανά; Σαν μελισσούλες είναι!


ΥΓ1 (gossip): Εθεάθη ο Τζιμπούρ το βράδυ της υπογραφής του στην ΑΕΚ, στο "Ακρωτήρι". Πήγε να το γιορτάσει το παλικάρι. Με το Dolce e Gabbana της φωτογραφίας που φορούσε και στην υπογραφή και κάπρι παντελόνι. Και τον είδε κολλητός κολλητού να περιφέρεται και να στριμώχνεται ανάμεσα στους όρθιους. Και του εγεννήθη η απορία: Kαλά, κοτζάμ ΑΕΚ που έχει και όλα τα κονέ στο Ακρωτήρι, δεν μπόρεσε να του βρει ένα τραπέζι του φουκαρά;


ΥΓ2 (bonus): Ζήσε το μύθο σου!

ΥΓ3: (Δεν μπορώ να γράψω άλλο, πόνεσαν τα δαχτυλάκια μου, έσπασε και το φτυάρι...).