Friday, September 5, 2008

Οδηγίες προς ναυτιλλομένους


H Mυρτώ Κοντοβά το περιγράφει πολύ εύστοχα σε μια σκηνή από τα "Υπέροχα Πλάσματα". Η Ελλη που στην αρχή είχε ενθουσιαστεί για τη σχέση της με το γαύρο Γρηγόρη, αρχίζει σταδιακά να τα παίρνει στο κρανίο επειδή αυτός έχει συνέχεια στο νου του τον Ολυμπιακό και το Pro Evolution. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να της έχει κάνει το σπίτι σαν την μπουτίκ του γαύρου, να του μιλάει για τα θέματα που την απασχολούν κι εκείνος να - φαίνεται ότι - αδιαφορεί, να του ζητά να βγουν κι εκείνος να είναι κολλημένος με το PlayStation. Eνα βράδυ λοιπόν, μετά από μια αποτυχημένη έξοδο που ήρθε ως το αποκορύφωμα μιας σειράς καβγάδων για το συγκεκριμένο θέμα, επιστρέφοντας σπίτι και πλένοντας τα δόντια τους δίπλα δίπλα, μετά από ένα συντομότατο διάλογο, ο καθένας κάνει τις σκέψεις του.

Ελλη: Mωρό μου κάνεις λίγο πιο κει;
Γρηγόρης: Πού πιο κει;
Eλλη: (Ωρες ώρες είσαι τόσο λίγος!)
Γρηγόρης: (Ωρες ώρες είσαι ίδια η μάνα μου!)
Ελλη: (Τι βλακείες είναι αυτές που έκανε με τα φιστίκια στο μπαρ;)
Γρηγόρης: (Τι ΓΚΟΛΑΡΑ ήταν αυτή που έβαλε ο Πάτσα μες τη Βρέμη!)




(Για όποιον βαριέται να παρακολουθήσει το 10λεπτο βιντεάκι η συγκεκριμένη σκηνή βρίσκεται στο 07:20).

***

Ενα παλιό καλό ανέκδοτο λέει το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια:

* Aπό το ημερολόγιο εκείνης: "Tο Σάββατο το βράδυ τον βρήκα λίγο παράξενο. Είχαμε πει να συναντηθούμε στο μπαρ για ένα ποτό. Επειδή όλο το απόγευμα είχα βγει για ψώνια με τις φίλες μου, νόμιζα ότι ήταν εξαιτίας μου...επειδή έφτασα στο ραντεβού λίγο καθυστερημένα. Αυτός, όμως, δεν είπε τίποτα. Η συζήτησή μας δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο και τότε του πρότεινα να πάμε σ' ένα μέρος πιο ήσυχο και πιο ρομαντικό. Ξεκινήσαμε για ένα ωραίο εστιατόριο, αλλά αυτός συνέχισε να είναι παράξενος. Εδειχνε να είναι απών. Προσπάθησα να τον διασκεδάσω χωρίς αποτέλεσμα. Αναρωτιόμουν επίμονα αν ήταν δικό μου το φταίξιμο. Τον ρώτησα αν ήταν εξ αιτίας μου και μου απάντησε πως εγώ δεν είχα να κάνω, αλλά δεν πείστηκα. Στο αυτοκίνητο, καθώς γυρίζαμε σπίτι του είπα ότι τον αγαπούσα πολύ κι αυτός με αγκάλιασε ψυχρά. χωρίς να βγάλει άχνα. Δεν μπορώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά του, δεν είπε τίποτα, δε μου είπε ότι με αγαπάει κι αυτός...δεν ξέρω τι να πω, είμαι πολύ ανήσυχη! Επιτέλους, φτάσαμε σπίτι. Τη στιγμή εκείνη ήμουν σίγουρη πως ήθελε να με αφήσει. Προσπάθησα να του μιλήσω, εκείνος, όμως, άναψε την τηλεόραση κι άρχισε να παρακολουθεί αφηρημένα, βυθισμένος σε σκέψεις, σα να ήθελε να μου πει ότι όλα είχαν τελειώσει. Στο τέλος παραιτήθηκα και πήγα για ύπνο. Δε θα 'χαν περάσει ούτε 10 λεπτά κι ήλθε κι αυτός στο κρεβάτι και με μεγάλη μου έκπληξη τον είδα να ανταποκρίνεται στα χάδια μου και κάναμε έρωτα αν και εξακολουθούσε να είναι απόμακρος. Προσπάθησα να του μιλήσω για τη σχέση μας ακόμη μια φορά, για όσα είχαν συμβεί εκείνο το βράδυ αλλά τον έχει ήδη πάρει ο ύπνος. Εβαλα τα κλάματα. Εκλαιγα όλη νύχτα μέχρι που με πήρε και μένα ο ύπνος. Είμαι σχεδόν βέβαιη πως σκεφτόταν κάποια άλλη. Η ζωή μου είναι ένα μπάχαλο".
* Aπό το ημερολόγιο εκείνου την ίδια ημέρα: "Xάλια η μέρα, έχασε και η ομάδα... Τουλάχιστον γάμησα!".

***
Τα παραπάνω παραδείγματα μπορούν να καταδείξουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο, το πώς μια γυναίκα έχει την τάση να αναλύει και την πιο μικρή λεπτομέρεια της συμπεριφοράς του καλού της, την ίδια ώρα που εκείνος δεν έχει πάρει καν χαμπάρι τι είναι αυτό που την πείραξε.

Επειδή λοιπόν Σεπτέμβρης, εκτός από άνοιγμα των σχολείων, αγιασμούς, μελαγχολία, πρωτοβρόχια, μετακομίσεις, νέα ξεκινήματα, σημαίνει και μπάλα και μετά το Σαββατοκύριακο που δεν υπάρχει πρωτάθλημα λόγω των υποχρεώσεων της Εθνικής, θα ακολουθήσει καταιγιστική δράση μέσα στα γήπεδα, σε Ελλάδα και Ευρώπη (για τους Ευρωπαίους, οι άλλοι θα το ρίξουν στις βραδινές εξόδους, γυμναστήριο, καφετέρια, ξάπλα στον καναπέ κ.λπ.), έχετέ τα υπόψιν σας κυρίες μου, προς αποφυγήν καβγάδων, παρεξηγήσεων, γκρίνιας και μουρμούρας. Ετσι ώστε αν αυτά (καβγάδες, παρεξηγήσεις κ.λπ.) προκύψουν, να μην έχουν τουλάχιστον ως αφορμή τη μπάλα...

***

ΥΓ. Μας έκανε ρόμπα με Ρεκόμπα (ο Τσακίρης).
ΥΓ1. Ο συγχωρεμένος ο Νίκος ο Κανελλάκης έκανε τις μεταγραφές μέσα από το Ιντερνετ. Οι τωρινοί παράγοντες, απλώς ανοίγουν τις εφημερίδες, βλέπουν τα αφιερώματα στους παίκτες που ...κυκλοφορούν ελεύθεροι, σηκώνουν ένα τηλέφωνο και κάνουν το deal.

14 comments:

Unknown said...

Τις προάλλες συζητούσα με μια φίλη που παραπονιόταν καθότι ο νεοαποκτηθείς σύντροφος της κότσαρε κανονικότατο πρόγραμμα δραστηριοτήτων σύμφωνα με το οποίο θα βρίσκονται 3 φορές εβδομαδιαίως (Τρίτη - Τετάρτη τσαμπιονς λιγκ, μαραθώνιοι μπάλας τις Κυριακές και αγώνες μπάσκετ με τους κολλητούς κάθε Πέμπτη!) Η κοπέλα στο μεταξύ είναι πολύ χαλαρή και δεν προβάλλει αξιώσεις επάνω του, ούτε διακατέχεται από τάσεις μίρλας και κρεβατομουρμούρας για τις οποίες συχνά πυκνά εσείς οι γυναίκες φημίζεστε :-D

Μπορεί να μην παρακολουθω φανατικά τα ποδοσφαιρικά δρώμενα αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση και εντελώς αντικειμενικά τάσσομαι υπέρ των γυναικών, guyz χαλαρώστε λίγο

gatti said...

Mε το μέρος των γυναικών τάχθηκες, αλλά τις ...μπηχτές σου τις πέταξες! :-D

Επειδή κι εγώ έχω την τάση να αναλύω συμπεριφορές κι επειδή οι άντρες πραγματικά φέρονται "γαϊδουρινά" κάποιες φορές, αυτό που ήθελα να πω με το συγκεκριμένο ποστ είναι πως ΕΙΔΙΚΑ στην περίπτωση της μπάλας δεν υπάρχει γιατρειά!
Οσο και να φωνάζει ή να θυμώνει μια γυναίκα, οι άντρες ούτε θα σταματήσουν να βλέπουν μπάλα, ούτε θα τους αφήνει ανεπηρρέαστους μια ήττα ή μια νίκη της ομάδας τους.
Οπότε είναι τζάμπα κόπος οι καβγάδες για τη μπάλα.
Αντί να τσακωθούν, είναι καλύτερο να κάνουν μια ...αβαρία, όπως κάνουν κι εκείνοι όταν πηγαίνουν για παράδειγμα να δουν μια "γυναικεία" ταινία, ξέροντας ότι θα πετάξουν στα ...σκουπίδια ένα 2ωρο.

Εξάλλου, υπάρχουν τόσα πράγματα να ...τσακωθεί ένα ζευγάρι, είναι ανάγκη να βάλει και τη μπάλα μέσα σ΄ αυτά;

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μάλλον και γω με τις γυναίκες θα ταχτώ, αλλά μήπως είναι καλύτερα να ρωτάτε απευθείας, από το να το στροβιλίζεται γύρω γύρω?

gatti said...

@pavlos: Eχουμε τακτ καλέ, γι΄ αυτό το στροβιλίζουμε γύρω γύρω...

Καλημερούδια Παύλο μου! :)))

squarelogic said...

Διαισθανομαι κι εγώ οτι πρέπει να φαινόμαστε πολυ γελοία τα αγοράκια -ειδικά οταν μεγαλώνουνε-όταν αφοσιωνόμαστε στον αγώνα στην τηλεόραση και ξεχναμε τους γυρω μας.
Απ την άλλη εσύ κατανοείς την ταύτιση ενός φιλαθλου με την αγαπημένη του ομάδα ή την μέθεξη που μπορεί να χαρίσει ενας πολυ ωραίος αγώνας(συνηθως Τσαμπιονς Ληγκ βέβαια...),αν και το τελευταίο εκτιμάται και από μη φιλάθλους εκπροσώπους του θηλυκού φύλου(όπως επανειλημμένα εχω προς εκληξη μου διαπιστώσει).
Για όλα υπάρχει το μέτρο βέβαια..
Δεν θα επιβάλλω και νεκρική σιγή για να βλέπω την Πανάθα να ταλαιπωρεί τη μπάλα και τα μάτια μου...κι αν είμαι σε καφετέρια για Νόβα,θα προτιμήσω να χάσω κανά πλάνο με Τζιόλη για να "ελέγξω" τον κοριτσόκοσμο τριγύρω.
Πως με βρίσκεις?

gatti said...

@squarelogic: Είσαι σωστός, αλλά δεν ξέρω αν είναι λόγω ιδιοσυγκρασίας ή λόγω συνθηκών.

Κι αυτό γιατί μιλάς εκ του ασφαλούς!
Τόσα χρόνια η Πανάθα παίζει τόσο άθλια που όχι μόνο ένα αλλά 100 πλάνα του Τζιόλη κι αν χάσεις, προκειμένου να τσεκάρεις τι συμβαίνει γύρω σου δεν νοιώθεις πως έχεις χάσει κάτι. Ισως μάλιστα να έχεις κερδίσει πολύ περισσότερα...
;-)

kakaskimos said...

Στις μέρες μας θα μπορούσε να γραφτεί και ανάποδα. Δηλαδή η γυναίκα κολλημένη με τη μπάλα, και ο άντρας να δυσανασχετεί. Από προσωπική πείρα ...

gatti said...

@kakaskimos: Πρέπει να είναι πραγματικά άτυχη μια γυναίκα που θα είναι κολλημένη με τη μπάλα και θα της τύχει σύντροφος μη φίλαθλος!
(Και το αντίστροφο βεβαίως για να είμαστε δίκαιοι...).

kakaskimos said...

Το πρόβλημα ήταν ότι ήθελε να βλέπουμε μαζί ποδόσφαιρο. Δεν είχα πρόβλημα να δει ποδόσφαιρο, ακόμα και τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορούσε εμένα να με αφήνει στην ησυχία μου?

Anonymous said...

Ήρθα για να μείνω...Τέλος οι λοξοδρομήσεις...!χχχχχχχ

The Bgt said...

Που να δειτε τι μουτρα κανουνε οταν καταλαβαινουν οτι και ασχολεισαι και βλεπεις μπαλλα!
Σαν να εχεις εισβαλλει στο αβατο τους!
Ασε που γινονται ανταγωνιστικοι και θελουν συνεχεια να δειχνουν οτι εσυ μια κοπελα ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να εχεις τις γνωσεις τους!

Υπαρχει βεβαια και το αλλο δραμα... να εχεις σχεση με αρσενικο που δεν θελει να εχει ΚΑΜΙΑ σχεση με ποδοσφαιρα και λοιπα αθληματα.
Βαϊ Βαϊ Βαϊ... Αλι και τρισαλι! σαν να σαι εσυ ο αντρας και εκεινος η ασχετη με την μπαλλα γυναικα.

Αν και πληθαινουν οι γυναικες που παρακολουθουν αντρικα σπορ και μαλλον καπως αρχιζουν και το συνηθιζουν...πια.
Παντως στο γηπεδο να δω τον ΠΑΟ 2 φορες πηγα (ΟΑΚΑ πριν καμια 12αρια χρονια) και επειδη ΔΕΝ ενιωθα και πολυ βολικα μεσα σε τοση βαρβατιλα δεν ξαναπατησα το ποδι μου στο ποδοσφαιρο.
Δε ξερω αν ειναι πιο women friendly τα γηπεδα μας την σημερον, απο την Τιβι διακρινονται αρκετες θηλυκες παρουσιες.

tzonakos said...

Δεν θα πάρω το μέρος όσων γυναικών θεωρούν τα αθλητικά κατι ...ανδρικό.
Πιστεύω οτι οι ίδιες ευθύνονται για το οτι δεν αθλούνται τόσο πολύ και δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη αθλητικά γεγονότα.
Απο κει και περα, ουτε και πολλοί απο τους άνδρες κάνουν καλά να παρακολουθούν με τρελή μανία τα αθλητικά, με φανατίλα και βρισιές.
Μλκία να πας με παρέα εξω για καφέ και οι άντρες να μιλάνε για το ποδόσφαιρο, ενω οι γυναίκες για τα κραγιόν.
Το πρόβλημα βασικά με τις γυναίκες ειναι οτι δύσκολα καταλαβαίνεις τι θέλουν, αφου περιμένουν να το καταλάβεις αντι να το πουν στα ίσια.
Αυτο όμως ειναι μάλλον αντρικό γνώρισμα, άρα πρέπει οι γυναίκες να σκέφτονατι λιγάκι πιο "αντρικά" κι οι άντρες λιγάκι πιο ... ας πούμε οικουμενικά και να μην θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα γιατι δεδομένο ειναι μόνο οτι δεν θα ζούμε αιώνια.

Καλημερα. ... πολλά εγραψα ε ;

Rizobreaker said...

Καταιγιστικό το Gatti για μια ακόμα φορά!
Διαβάζοντας κάθε ποστ σου νομίζω ότι διάβασες το μυαλό μου και έγραψες αυτά ακριβώς που σκεφτόμουν, αλλά δε μπορούσα να τα εκφράσω τόσο καλά όσο εσύ! Αυτό είναι χάρισμα και χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχεις και μπορώ να διαβάζω τα κείμενα σου!

ΥΓ: Έγραψα κι εγώ μερικές απλές σκέψεις για την ομάδα...

gatti said...

@kakaskimos: Και είναι κακό να δείτε μαζί ποδόσφαιρο; Αφού εσένα σου αρέσει η μπάλα. Αν τώρα είχε την απαίτηση να βλέπετε μαζί τον Παναθηναϊκό με τα χάλια που είχε, τότε έπρεπε να την έχεις ...παρατήσει τη ...μαζόχα!



@subir: (Ξανα)Καλώς τον! Για να δούμε θα μείνεις ή θα την κάνεις πάλι; :)))



@the bgt: Eμένα δεν μου έχει τύχει τέτοια περίπτωση. Μάλλον χαρά κάνουν και μάλιστα μεγάλη όταν καταλάβουν ότι μου αρέσει το ποδόσφαιρο.
Εντάξει, ανταγωνιστικοί γίνονται, αλλά τους περνάει όταν καταλαβαίνουν ότι ξέρω περισσότερα από αυτούς (πςςςςςςςςςςςς ψωνάρα). Καλά, πλάκα κάνω, δεν ξέρω περισσότερα. ΄Η μάλλον από κάποιους ξέρω περισσότερα, από κάποιους άλλους όχι.

Oύτε η περίπτωση να μην ασχολείται με ποδόσφαιρο μου έχει τύχει (και πώς να μου τύχει άλλωστε!). Οπότε δεν έχω γνώμη.

Ναι, είναι πιο φιλικά προς τις γυναίκες τώρα τα γήπεδα, αλλά και παλιά είχε την πλάκα του.



@tzonakos: Δεν αθλούνται οι γυναίκες; Εχεις τύχει σε πολυκατάστημα με προσφορές να δεις άθληση; Κάτι σπριντ τύφλα νάχει ο Μπολτ. Κάτι πλονζόν να πιάσουν μια μπλούζα πριν την αρπάξει η άλλη, τύφλα νάχει ο Μπουφόν. Ασε τα τζαρτζαρίσματα για να βγούνε πρώτες στη σειρά. Αμα δεν αθλείσαι και δεν είσαι σε καλή φόρμα δεν τα βγάζεις πέρα εκεί μέσα και καθώς τα βγάζουν πέρα ΟΛΕΣ, αυτό σημαίνει ότι έχουν πολύ καλή φυσική κατάσταση. ;-)))

Το συγκεκριμένο ποστ δεν γράφτηκε για να δώσει ...λύσεις. Δεν έχω ούτε τις γνώσεις ούτε τη διάθεση για κάτι τέτοιο. Είναι πράγματα που συμβαίνουν χρόνια και δεν αλλάζουν. Ούτε οι άντρες, ούτε οι γυναίκες θα μάθουν να φέρονται διαφορετικά. Επειδή όμως οι άντρες έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη μπάλα και δεν πρόκειται να αλλάξουν, είναι κρίμα οι γυναίκες να συγχύζονται και να τους χαλάει το κέφι. Ας το δεχτούν σαν ...αναγκαίο κακό.

Δεν έγραψες πολλά. Εγραψες όσα έπρεπε! :))



@rizobreaker: Μα... το διαβάζω το μυαλό σου, δεν το έχεις καταλάβει; :-p
Μη νομίζεις κι εγώ το ίδιο αισθάνομαι διαβάζοντας κάποια κείμενα. Το ίδιο είπα και στο stepas σε προηγούμενο ποστ. Σε όλους μας συμβαίνει! Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για τα καλά σου λόγια.


ΥΓ. Ερχομαι από εκεί...