Πυξ Λαξ

Μπουνιές κλωτσιές
να το ξέρεις θα σου ρίξω πολλές
μπουνιές κλωτσιές
να το ξέρεις θα σου ρίξω πολλές
γιατί εγώ είμαι άγιος
εγώ είμαι άγιος
μα όμως όταν με τσαντίσεις
γίνομ΄ άγριος

Οχι τώρα πείτε μου. Ποια άλλη ομάδα θα μπορούσε να έχει κερδίσει τον Πανιώνιο με τριάρα την περασμένη αγωνιστική, έχοντας πραγματοποιήσει την καλύτερη φετινή της εμφάνιση, να έχει αποκτήσει το απαιτούμενο ηθικό για τον επικείμενο αγώνα της με τον γαύρο και να καταφέρνει να γίνεται μπουρδέλο δυο μέρες πριν τον αγώνα;

Υπάρχει άλλη ομάδα εκτός από την ΑΕΚ; Δεν υπάρχει, σας το λέω και σας το υπογράφω!

Μιλάμε τώρα ότι έτρεχε και δεν έφτανε χθες ο πρίγκιψ. Δεν ήξερε ποιον να πρωτομαζέψει! Κι όχι μόνο δεν ήξερε ποιον να πρωτομαζέψει, αλλά παραλίγο να τις αρπάξει κι ο ίδιος απο τον Εντίνιο που τον έχει άχτι γιατί τον έβαλε να παίξει με τους αναπληρωματικούς. Σα να λέμε κατάλαβε ότι πάλι πάγκο θα φάει.

Ολα τα λεφτά βέβαια ήταν ο καβγάς του Σκόκο με τον Τζιμπούρ. Κουτουλιά στη μύτη του έδωσε ο Γαλλοαλγερινός του Αργεντίνου γιατί του παραπονέθηκε για μια κακή πάσα και τον πήρανε τα ζουμιά. Και φοβηθήκανε μάλιστα ότι του έσπασε τη μύτη. Τώρα βέβαια του παραπονέθηκε μια κουβέντα είναι. Ποιος ξέρει τι θα του είπε κι αυτός. Και μετά η σύρραξη γενικεύτηκε. Ολοι έβριζαν όλους, όλοι έδερναν όλους. Από τη μια οι Αργεντίνοι, από την άλλη οι υπόλοιποι. Μιλάμε τώρα εκεί στους Θρακομακεδόνες πρέπει να έζησαν μεγάλες στιγμές.

Κι η πλάκα είναι ότι μετά λέει θα πηγαίνανε και για να φάνε μαζί. Στο πλαίσιο και καλά της συσπείρωσης εν όψει του ντέρμπι. Σα να έχεις πλακωθεί με την οικογένειά σου ή τους φίλους σου, να έχεις κατεβάσει ό,τι Χριστοπαναγίες ξέρεις και μετά να κάτσεις ήσυχα κι ωραία γύρω από ένα τραπέζι να κάνεις και την προσευχή σου και να φας σαν μην τρέχει τίποτα. Και άντε τώρα όλοι αυτοί να παίξουνε μπάλα την Κυριακή.

Πάντως μ΄ αυτά και με τ΄ άλλα που γίνανε στους Θρακομακεδόνες, για το ματσάκι της Κυριακής δύο πράγματα έχω σχεδόν σίγουρα: Oτι δύσκολα θα έρθει ισοπαλία και δύσκολα θα είναι under. ΄Η η μία θα νικήσει ή ο άλλος. Και όποιος νικήσει θα ρίξει πολλά.


Θα μου πεις τώρα, τι κάθεσαι και ασχολείσαι με την ΑΕΚ και δεν ασχολείσαι με τα χάλια της ομάδας σου; Ορθόν! Καθότι έχω και λόγο να ασχοληθώ με τα χάλια της. Και της ομάδας, αλλά και της διοίκησης που μας δουλεύει ένα μήνα τώρα ψιλό γαζί. Αφού ρε παλικάρια (παλικάρια, τρόπος του λέγειν...) δεν είχατε σκοπό να βάλετε το χέρι στην τσέπη ποιος ο λόγος να μας φλομώσετε στο παραμύθι; Να βλέπουμε τα εκατομμύρια να τρέχουνε δεξιά, να τρέχουνε αριστερα, να κάνουν στάση στη Βραζιλία, μετά να πηγαίνουν στην Αργεντινή, στη συνέχεια να παίρνουν το αεροπλάνο για το Λονδίνο, κατόπιν να κατεβαίνουν στην Ιβηρική, μετά να μπαίνουν στο λεωφορείο και να ταξιδεύουν στην Ουκρανία και από εκεί να κατεβαίνουν με πλοίο στο Βόσπορο; Αφού εσείς τον ξέρατε τον δρόμο. Τον έχει περπατήσει εδώ και τόσο καιρό η καβουροοικογένεια. Ανατολικό μπλοκ. Από Πολωνία μέχρι Ρουμανία και τούμπαλιν. Ασε τώρα το άλλο το ζήτημα. Δεν προλάβαινε να το συζητήσει ο Πατέρας με τον Αντωνίου το όποιο όνομα, νάσου φαρδύ πλατύ στις εφημερίδες. Και μετά λέμε για επικοινωνιακό πρόβλημα. Εδώ όποιος ήθελε μιλούσε με όποιον ήθελε για την όποια μεταγραφή. Και να την χαλάσει μπορούσε και να την δυσκολέψει, αλλά και να ανεβάσει την τιμή. Εδώ μέχρι και δημοσιογράφος εφημερίδας βρέθηκε ανακατεμένος στην μεταγραφή του Βαβρζίνιακ!

Ενώ ο Χόχος; Τους πήρε το σκαλπ όλων των δημοσιογράφων. Στην Ιαπωνία και στην Ισπανία τον ψάχνανε τον νέο επιθετικό του γαύρου, από τη Γηραιά Αλβιόνα προέκυψε. Κανένας δεν πήρε πρέφα. Γειασάν του μάγκα του θείου που όταν θέλει κάνει πλάκα σε όλο τον κόσμο. Και τους έκανε και τρέχανε όλοι το βράδυ που βγήκε η μεταγραφή να βρούνε τι μέρος του λόγου είναι ο παίκτης. Και το πρωί της Πέμπτης βέβαια οι "αντικειμενικές" είχαν κοκκινίσει. Νάσου οι αναλύσεις, νάσου οι πληροφορίες για τον Εγγλέζο με το περίεργο όνομα. Σου λέει ευκαιρία να πουλήσουμε φύλλα. Ο παίκτης τώρα λέει είναι ένας επιθετικός στο στιλ του Δημήτρη Παπαδόπουλου. Τώρα αλήθεια - ψέμματα θα σας γελάσω. Το στιλ του Δημητράκη δεν ξέρω αν το έχει, τη μύτη του όμως την έχει και με το παραπάνω. Οπως και ο δικός μας ο Πολωνός για να είμαστε σωστοί και δίκαιοι. Σ΄ αυτή τη μεταγραφική περίοδο και εμείς και ο γαύρος παίκτες δεν ξέρω αν ψωνίσαμε (αυτό θα φανεί στην πορεία) μύτες όμως πήραμε στα σίγουρα...


Οι γαύροι τώρα πάθανε την πλάκα τους με αυτόν τον Ντέρμπισαϊρ. Σου λέει τι όνομα είναι αυτό; Ούτε σύνθημα της προκοπής δεν βγάζει. Κι έπειτα είναι και το άλλο. Αγγλος στο λιμάνι; Τι φρούτο είναι πάλι αυτό; Στην Ελλάδα οι Αγγλοι έρχονται μόνο για διακοπές. Και πηγαίνουν στο Φαληράκι και στα Μάταλα και πίνουνε αβέρτα και γίνονται ντίρλα. Αγγλος τώρα να παίξει μπάλα στην Ελλάδα δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Σκωτσέζος ναι. Είχε έρθει ο Μπρούστερ που έκανε καριέρα στον Ιωνικό. Αλλά Αγγλος; Και εντάξει, είναι Αγγλος. Αλλά τι Αγγλος; Θα είναι κανας Αγγλος μπαρόβιος που μπεκροπίνει μέχρι να πέσει ξερός ή θα είναι κανας Αγγλος ευγενής και θα μας φλομώσει στα "yes indeed"; Γιατί σου λέει αν είναι η πρώτη περίπτωση αντέχεται το πράγμα. Θα βρούμε σημείο επαφής. Αλλά αν είναι η δεύτερη δεν θα τα πάμε καλά. Πώς κάνουν όμως έτσι κι αυτοί; Για τρεις μήνες τον πήρανε, δεν θα τον παντρευτούν κιόλας!


Και μέσα σ΄ όλα είχαμε και το ντερμπάκι του κυπέλλου. Αρης - ΠΑΟΚ και οι δύο ομάδες δεν σκοράρουν ούτε με αίτηση. Και εντάξει για τον Αρη το ήξερες. Ο ΠΑΟΚ όμως; Κι εκεί ακριβώς προκύπτει η μεγάλη η απορία. Αφού δεν σκοράρουν, πώς είχαν τέτοια εκπληκτική ευστοχία στα πέναλτι; 20 βαρέσανε συνολικά, μόνο τρία χαθήκανε. Γι΄ αυτό πάντως υπάρχει εξήγηση. Στο γάμο του καραγκιόζη βαρούσαν τα πέναλτι και οι μεν και οι δε, αλλά οι τερματοφύλακές τους ήταν για κλάματα. Με όποιον τρόπο θέλεις έφαγαν γκολ. Στο κέντρο της εστίας, αριστερά στη γωνία, δεξιά στο παραθυράκι. Μιλάμε τώρα για ρεπερτόριο, όχι αστεία. Τελικά όμως ήρθε η σειρά του Καράμπελα, σκόπευσε ψηλά κάτι μπεκάτσες που περνούσαν πάνω από το γήπεδο και μοιραία η ομάδα του πήρε αυτό στο οποίο παραπέμπει το επώνυμό του και τελείωσε η ιστορία.

Χάιλαϊτς βέβαια υπήρξαν αρκετά. Οπως οι κόντρες του Πάμπλο Γκαρσία. Την πρώτη φορά αιφνιδιάστηκε. Του ρίχνει μια αγκωνιά ο Λαμπριάκος πάνω σε μια διεκδίκηση και ένα ψιλοσόκ πρέπει να το έπαθε ο χάνδακας. "Ποιος είναι αυτός ο αψηλός που τόλμησε να με ακουμπήσει;" θα σκέφτηκε. Και αμέσως χωρίς να χάσει καιρό πάει και του ρίχνει μια σκουντιά. Τον άλλο, τον Νάτσο Γκαρσία δεν χρειάστηκε να τον σκουντήσει. Μια ματιά του έριξε μόνο και έφτανε. Και σκέφτομαι τώρα ότι ο παίκτουρας θα ξαναπάει στο τηγάνι και τρελαίνομαι μόνο με την ιδέα. Μιλάμε για τρελά γούστα!



Και βέβαια υπάρχει και ο Μπαλάφας. Ο οποίος Μπαλάφας έχοντας άγνοια των κανονισμών και πιστεύοντας πως το βγάλσιμο της φανέλας τιμωρείται μόνο στον κανονικό αγώνα, την έβγαλε και την ανέμιζε στα πέναλτι. Οπότε έφαγε την κόκκινη από τον Παμπορίδη και στάθηκε αφορμή για ένα νέο ΠΑΟΚτσήδικο συνθηματάκι (με αρκετό συναίσθημα):

"Μπαλάφα, σ΄ αγαπώ

Μπαλάφα είσαι γίδι
κανείς δεν πήρε κόκκινη
στα πέναλτι ρε @χίδι..."

Scratch: Το ξύλο βγήκε από τους Θρακομακεδόνες.

Scratch1: ΑΕΚ πεσούσης, πας Τζιμπούρ ξυλεύεται.

Scratch 2: Eνα μπουκέτο απ΄ τ΄ Αλγέρι.

Scratch 3: Αχου, άχου, άχου. Πυγμάχους που απέκτησε η ομάδα του βατράχου (κακία, το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ).