Και Ιακουίντα έχω, λέγετε...

Παρέλαση. Μάλιστα, παρέλαση ονομάτων έχουμε κάθε μέρα στις φυλλάδες για τους παίκτες οι οποίοι ενδιαφέρουν τον Παναθηναϊκό. Πραγματικά τώρα αυτό το φετινό χάλι δεν έχει προηγούμενο. Η μισή Ευρώπη και ολόκληρη η ποδοσφαιρική Λατινική Αμερική έχει περάσει από τα πρωτοσέλιδα ότι τάχα μου ενδιαφέρει την Πανάθα. Και όχι μόνο ότι την ενδιαφέρει αλλά συζητά κιόλας μαζί της. Κι όταν τώρα σου λέω για πρωτοσέλιδα δεν αναφέρομαι ας πούμε στη "Γάτα" που έτσι κι αλλιώς δεν κάνει άλλη δουλειά χειμώνα - καλοκαίρι. Ούτε καν στις οπαδικές εφημερίδες που λογικό είναι να θέλουν να κρατήσουν ψηλά το φρόνημα των οπαδών πουλώντας ελπίδα. Μιλάμε τώρα ότι ακόμα και οι "αντικειμενικές" την ίδια βιόλα βαράνε. Και όταν τώρα λέμε για παρέλαση ονομάτων δεν λέμε για ό,τι κι ό,τι, ούτε για δευτέρας διαλογής ούτε για σαπάκια. Μιλάμε για την Μικτή Κόσμου. Καθότι ο πολυμετοχικός έχει χρήμα να σπρώξει στην αγορά και κατά πώς φαίνεται θα είναι ο μόνος που θα σπρώξει χρήμα, αφού ο Χόχος μάλλον έχει αποκτήσει καβούρια στις τσέπες και τείνει να γίνει χειρότερη καβουρομάνα από τους Βαρδινογιάννηδες.

Κι αφού έχει χρήμα να σπρώξει και το έχει ανακοινώσει κιόλας ότι θα φέρει παίκτες κλάσης, οι εφημερίδες κινούνται ανάλογα. Τι Ιακουίντα, τι Σισέ, τι Κάριου, τι Τόμασον, Κράνιτσαρ, Λεβαντόφσκι, Ανχελέρι, Νιλμάρ, Πουιγκρενιέ, ό,τι όνομα κι αν ψάχνεις στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού θα το βρεις. Κι από τη μια μεριά τώρα το καταλαβαίνω. Κάθε χρόνο έτσι κι αλλιώς οι φυλλάδες πουλάνε ελπίδα. Και η ελπίδα είναι τζάμπα. Απλώς φέτος άρχισαν από Απρίλη μήνα. Τι να κάνουν κι αυτές; Λογικόν! Ο γαύρος πήρε νωρίς νωρίς το πρωτάθλημα, αλλά έχει θέμα να συντηρηθεί. Εχει μπροστά του το κύπελλο, είναι και η υπογραφή του Βαλβίδα στη μέση, οπότε τσουλάει το πράγμα. Η ΑΕΚ πάλι έχει επίσης μπροστά της το κύπελλο, κάνει και μια - δυο ψευτοδοκιμές ο πρίγκιψ, πέφτει κανα μπουκέτο στην προπόνηση, κάνει τα τσαλιμάκια του ο Εντίνιο, έχεις κι εκεί να ασχοληθείς. Τα ΠΑΟΚια πάλι τα πάνε καλύτερα του αναμενομένου. Δεύτερη θέση στη βαθμολογία, πρώτη στην ειδική βαθμολογία των πλέι οφ, άνοιξε πάλι η όρεξη για το Τσαμπιολί, έχουνε αρχίσει τα όνειρα.

Στην Πανάθα όμως; Πόσο καιρό δηλαδή να ασχολείσαι με τις διαρροές στα αποδυτήρια; Να τα γράψεις μία, να τα γράψεις δύο, ε κάπου κουράζει το πράγμα. Κι όχι τώρα ότι αν θες δεν βρίσκεις θέματα. Αυτό το τελευταίο ας πούμε που είπε ο τεντάς, ότι στην ομάδα θα μείνουν μόνο οι νικητές. Δεν είναι αυτό θέμα προς ανάλυση; Οχι δηλαδή για σκέψου το! Ετσι και μείνουν στην ομάδα μόνο οι νικητές, μιλάμε ότι θα πρέπει να το κλείσουμε το μαγαζί. Γιατί από όσους έχεις τώρα στην ομάδα πόσοι είναι οι νικητές; Θα πρέπει να φύγει το μισό ρόστερ (μη σου πω τα δύο τρίτα). Αλλο θέμα όμως αυτό, άστο στην άκρη πονάει. Ασε που είναι αρνητικό. Και ο οπαδός για να πάρει λίγο τα πάνω του, να γελάσει το χειλάκι του, ειδικά ο οπαδός της Πανάθας που από τα μέσα Μάρτη έμεινε εκτός όλων των στόχων, δεν θέλει να ακούει άλλο αρνητικά πράγματα. Θέλει αισιοδοξία.


Κι εδώ τώρα αναλαμβάνουν δράση οι ΑΡΔ. Αισιοδοξία θέλεις; Οση θέλεις! Αραδιάζουν εκεί πέρα μια ντουζίνα (και δυο και τρεις μη σου πω) ποδοσφαιριστές και αρχίζει να γίνεται το τζέρτζελο. Διαβάζει ο οπαδός, λέει το μακρύ του και το κοντό του, παίρνει τηλέφωνο στα ραδιόφωνα και πετάει την παπαριά του, γράφει στα φόρα, γράφει στα blog (καλή ώρα), συζητάει στον καφενέ και την καφετέρια με τον φίλο του κα τον γνωστό του, έχει ρε παιδί μου να ασχολείται με κάτι ευχάριστο. Κι έτσι και οι εφημερίδες έχουν την ησυχία τους (και πουλάνε και τα φύλλα τους).

Οτι τώρα όλα αυτά που ακούγονται είναι απλώς φούμαρα δεν κάθεται ο άλλος να το σκεφτεί. Είτε γιατί δεν έχει μυαλό, είτε γιατί δεν θέλει να το χρησιμοποιήσει. Γιατί, για σταθείτε ρε παλικάρια. Καλά κι ωραία όλα αυτά για να ονειρευόμαστε, αλλά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λίγο και τη λογική. Εμαθε λέει για την πρόταση ο Κράνιτσαρ και είναι αρνητικός. ΄Η έμαθε για την πρόταση ο Πιζάρο και το σκέφτεται. Να σκεφτεί τι; Από τώρα; Πλάκα κάνουμε; Ποιος θα σκεφτεί και ποιος θα αποφασίσει από τώρα; Και δεν είναι μόνο ότι ο άλλος, ειδικά αν είναι όνομα δεν αφήνει εύκολα ένα προηγμένο πρωτάθλημα για να έρθει στην Ψωροκώσταινα. Είναι και που δεν ξέρουμε ακόμα πού θα παίζει του χρόνου ο Παναθηναϊκός. Να του πει δηλαδή του κάθε φιρμάτου παίκτη τι; Θα παίζει στο Τσαμπιόνι ή θα παίζει στο ΟΥΕΦΑ (σ΄ αυτό το Europa League όπως λέγεται). Γιατί αλλιώς θα τη δει την πρόταση ο άλλος αν παίξει στο Τσαμπιόνι κι αλλιώς στο ΟΥΕΦΑ (όσο αναβαθμισμένο αν είναι φέτος). Και πρόσεξε τώρα. Δεν σου λέω εγώ ότι μπορεί και ο πολυμετοχικός να αλλάξει γνώμη και να μη ρίξει χρήμα αν δεν βγει στο Τσαμπιόνι. Εγώ σου υπολογίζω ότι θα μείνει σταθερός στις απόψεις του, ότι το χρήμα θα ξοδευτεί είτε βγούμε στο Τσαμπιόνι είτε όχι (κι ας αμφιβάλλω).

Είναι όμως δυνατόν ο άλλος να σου απαντήσει αμέσως; Δεν θα το σκεφτεί το πράγμα; Αν είναι μεγάλος παίκτης μόνο τη δική σου πρόταση θα έχει; Θα έχει άλλες δυο- τρεις. Δεν θα τις εξετάσει αυτές; Και μη νομίζεις τώρα ότι και αυτά τα 25 μύρια είναι πολλά λεφτά. Αν θέλεις να πάρεις τρεις παίκτες καλούς ίσαμε που μπορεί και να μην φτάνουν.

Γι΄ αυτό κράτησε και μικρότερο καλάθι και μην πολυενθουσιάζεσαι. Επειτα είναι και το άλλο. Ακόμα κι αν ισχύουν κάποια από τα ονόματα, η άφιξη του ενός θα βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση και με την αποδέσμευση κάποιου άλλου. Κι εκεί τα πράγματα είναι κομμάτι ζόρικα. Γιατί βλέπεις πέρσι ο πολυμετοχικός που ήταν και κουβαρντάς τα έσπρωξε γερά και φρόντισε να τους ...κατοχυρώσει όλους τους παίκτες του. Με αποτέλεσμα τώρα να είναι ο ίδιος εγκλωβισμένος στα συμβόλαιά τους. Γιατί άμα κάνεις στον καθένα τρία και τέσσερα χρόνια συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές πάνω από μια πεντακοσαρούμπα χιλιάδες ευρώπουλα ή έστω λίγο παρακάτω ο άλλος δεν είναι μαλάκας να φύγει, αν δεν βρει ανάλογο συμβόλαιο. Θα κάτσει πάνω σ΄ αυτό που έχει και είναι και πολύ λογικό να το κάνει εδώ που τα λέμε. Αρα; Αρα, δεν μπορεί ο πολυμετοχικός να σκάσει του κόσμου το χρήμα για να φέρει κάποιους παίκτες και να σκάσει άλλο τόσο για να σπάσει τα συμβόλαια αυτών που δεν θέλει. Επομένως ούτε οι καινούργιοι θα είναι πολλοί ούτε από τα παλιά σαπάκια θα απαλλαγείς τόσο εύκολα όσο νομίζεις.


Κι εμένα ας πούμε μου αρέσει ο Ανχελέρι που εκτός από καλός παίκτης είναι και ωραίο αγόρι, αλλά πόσο εύκολο είναι να έρθει άμα η ομάδα του ζητάει ένα σκασμό λεφτά, ο ίδιος θέλει να κάνει την τύχη του από την συγκεκριμένη μεταγραφή και η ομάδα δεν μπορεί παράλληλα να στείλει στην πόρτα της εξόδου κάποιον από αυτούς που θέλει να ξεφορτωθεί;

Είπα ωραίο αγόρι και μάνι μάνι θυμήθηκα και το άλλο το ωραίο αγόρι. Τον Αλέξανδρο τον εύζωνα. Που κατά πώς φαίνεται οι Γερμανοί μας τον στέλνουν πίσω. Κι όχι μόνο μας τον στέλνουν πίσω αλλά είναι και χωρατατζήδες. Δεν έχουν λέει παράπονο για την αξία του αλλά για την έλλειψη διεισδυτικότητας και την επαφή του με τα δίχτυα. Συγνώμη δηλαδή ρε Φρίτσηδες, αλλά αν ο Τζιώλης, το ωραίο αγόρι, ήταν διεισδυτικός, είχε επαφή με τα δίχτυα και δεν χρειαζόταν ένα μεροκάματο για να κατεβάσει τη μπάλα σε σας θα τον δίναμε; Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά έτσι και επιστρέψει ο Αλέκος πόσο πιθανό το έχεις εσύ μετά να μείνει ο Σιμάο;

Γι΄ αυτό σου λέω... Αραξε, προσπάθησε να κρατηθείς από τα πραγματικά ευχάριστα, όπως είναι για παράδειγμα η επικείμενη έκδοση άδειας εκσκαφών για το γήπεδο στο Βοτανικό και για τα άλλα έχουμε καιρό. Και κατά πώς φαίνεται πολύ καιρό μάλιστα. Κατά το τέλος του Ιουνίου να την περιμένεις την είδηση. Εκτός πια αν γίνει καμιά στραβή στα πλέι οφ και χάσουμε τα αβγά, τα πασχάλια και τον τεντά μαζί και έχουμε άλλα μετά...



Κατά τ΄ άλλα, είχαμε και All Star Game ποδοσφαίρου χθες στη Λάρισα. Αν μιλάμε τώρα για προγραμματισμό. Αυτά τα πράγματα ρε σεις τα κάνουν νωρίτερα. Οταν το πρωτάθλημα βρίσκεται στα καλά του και έχει ο κόσμος ενδιαφέρον. Οχι παραμονές του Πάσχα, μέσα της Μεγάλης Εβδομάδας όταν το μυαλό του κόσμου είναι στα σπληνάντερα και τις συκωταριές και του ποδοσφαιριστή είναι στο ρεπό που θα πάρει. Οταν τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί και οι παίκτες είναι πάνω στα ντουζένια τους και όχι όταν έχουν κάψει φλάντζα από την κούραση.

Κάνε ό,τι κάνω...

Γιατί άμα το προγραμματίζεις τότε, μοιραία θα έρθουν τρεις και ο κούκος στο γήπεδο όπως ακριβώς έγινε και οι μισοί παίκτες και προπονητές θα την έχουν κάνει για τα χωριά τους. Καλή ώρα όπως ο πρίγκιψ που άφησε τον ψαρά από το Εστορίλ να κοουτσάρει μόνος του τους ξένους και ο ίδιος την έκανε για το Μόσταρ. ΄Η ο Ζιλμπέρτο που τα έχει παίξει και είχε και τον ψιλοτραυματισμό και δεν μπορούσε να πάρει μέρος. Και πάλι καλά δηλαδή που πήγανε όσοι οπαδοί πήγανε και παίξανε και με φιλότιμο όσοι παίκτες πήραν μέρος.

Το ματσάκι τώρα έληξε ισόπαλο 7 γκολ οι ξένοι, 7 οι Ελληνες. Και ο Εστογιάνοφ ήταν ο MVP της διοργάνωσης. Αυτό το πράγμα λοιπόν με τους δύο Ουρουγουανούς του Πανθηρώνιου είναι άξιο αναφοράς. Η χαρά του ποδοσφαίρου είναι οι δυο τους. Οπου τους πουν πάνε. Μα εκδήλωση εταιρείας κινητής τηλεφωνίας να είναι, μα εκδήλωση χορηγού, μα εκδήλωση φιλανθρωπική, μα παιχνίδι, όχι δεν λένε. Τη χαίρονται τη μπαλίτσα οι δύο τους, χαίρονται κι αυτοί που τους βλέπουν.



Πριν το ματσάκι τώρα είχαμε και διαγωνισμό πέναλτι. Πώς έχουνε στο μπάσκετ καρφώματα και τρίποντα; Εκεί τώρα τους πήρε το σκαλπ ο Μπλάνκο. Αυτός έβαλε τα περισσότερα και πήρε το βραβείο του σκόρερ, ενώ από τους τερματζήδες το βραβείο το πήρε ο Βρονταράς. Ηταν και ο δικός μας ο Σάλπι στον διαγωνισμό, αλλά σιγά μην ερχόταν πρώτος. Αυτός χάνει τα άχαστα τελευταία, στα πέναλτι θα ευστοχούσε; Κι έπειτα είναι και το άλλο. Πού να προπονηθεί ο Σάλπι στα πέναλτι; Κερδίσαμε και κανένα φέτος; Εκανε ΝΑ το μάτι μας και τελικά μόλις δύο πήραμε συνολικά (ή τρία; θα σας γελάσω...).


Οι φίλαθλοι πάλι που πήγαν στον αγώνα, περίπου 6.000 νοματαίοι δημιούργησαν βέβαια ωραία ατμόσφαιρα, αλλά είχαν τον δικό τους τον νταλγκά.


Με τον νέο αθλητικό νόμο ασχολήθηκαν και με τους συντρόφους τους που είναι στη φυλακή. "Ποια γιορτή" έγραφαν τα πανό τους και "Λευτεριά στους οπαδούς". Γυρίσανε και την πλάτη στην αρχή του αγώνα σε ένδειξη διαμαρτυρίας και φώναζαν συνέχεια συνθήματα.

Ενα φράγκο η βιολέτα,
τσιγκολελέτα, τσιγκολελέτα...

Scratch: Παλιό, αλλά καλό, που ανίχνευσα σε γαυροφόρουμ, με αφορμή την θλιβερή επέτειο του Χίλσμπορο και με ένα γρήγορο search διαπίστωσα ότι είχε αναφερθεί σ΄ αυτό πέρσι και ο Freddos. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ επ΄ ευκαιρία του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στην Αθήνα, είχαν αποτίσει φόρο τιμής στους νεκρούς της "Θύρας 7" με τη διαφορά ότι αντί να βρουν έναν Ελληνα και να του ζητήσουν να κάνει τη μετάφραση, προτίμησαν - πιθανότατα - να την ...googl-ίσουν, με αποτέλεσμα οι fans του γαύρου να μεταφραστούν ως ...ανεμιστήρες...

"Στους ανεμιστήρες Olympiakos από τους αδελφούς σας στο Λίβερπουλ, δεν θα περπατήσετε ποτέ μόνο, θυμηθείτε τα 21 και τα 96"


"To the fans of Olympiakos from your brothers in Liverpool you 'll never walk alone remember the 21 and the 96"


Scratch 1 (gossip): Δεν τον προλαβαίνουμε τον Γιασικεβίτσιους. Μέσα σε ένα χρόνο, χώρισε την Εβραία σύζυγό του, Λινόρ Aμπαργκιλ, χώρισε και την Λιθουανή τραγουδίστρια Γκόντα Σαμπουτίτε για χάρη της οποίας πλάκωσε στο ξύλο μια δημοσιογράφο που τους είχε πάρει στο κατόπι και τα έφτιαξε με μια Ελληνίδα, την Αννα, που είχε πάει μαζί του στο Βελιγράδι για τον αγώνα με την Παρτιζάν και που είναι - λέει - ακόμα πιο όμορφη από την φωτογραφία που βλέπετε παρακάτω.


Ρε συ, Σάρας: Στην επίθεση, όπως βλέπω, μια χαρά τα καταφέρνεις. Καμιά άμυνα, τίποτα; Θα παίξεις ή μπα;