Αν υποψιαστώ...

Aν υποψιαστώ (ως άλλη χήρα Μήτση...) ότι θα χάσω την πρώτη θέση στα πλέι οφ (και κατά συνέπεια την δυνατότητα συμμετοχής στα προκριματικά του Τσαμπιολί) από την ΑΕΚ και θα πρέπει να παραδεχτώ (γιατί δεν θα μπορώ να κάνω αλλιώς...) ότι αυτό είναι "έργο Μπάγεβιτς" θα πεθάνω!!!

Ετσι ακριβώς όπως σας το λέω. Το έκανε η ΑΕΚ το θαύμα της μέσα στην Τούμπα. Με τους ΠΑΟΚτσήδες να είναι πάλι "φτιαγμένοι" αφού η ήττα στην πρεμιέρα από εμάς ακολουθήθηκε από νίκη στο Αλκαζάρ επί της ΑΕΛ που αναζωπύρωσε την ελπίδα για πρωτιά και με μια Τούμπα και πάλι κατάμεστη στο πλευρό των παικτών του Σάντος, ο "Δικέφαλος του Βορρά" έμοιαζε να έχει προβάδισμα. Ομως, ΑΥΤΗ η ΑΕΚ αποδείχτηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει. Παρά τις τρανταχτές απουσίες από τραυματισμούς και τιμωρίες, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε με έναν και στη συνέχεια με δύο παίκτες λιγότερους, έμεινε όρθια μέχρι το τέλος και χάρη στο γκολ που πέτυχε ο Μπλάνκο στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου πήρε το πολύτιμο τρίποντο.



Πλέον, έχει την πολυτέλεια να παίξει για τις δύο πρώτες θέσεις. Αν πάρει την πρώτη θα βγει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και θα έχει καταφέρει να εξευτελίσει τον πολυμετοχικό των 25 εκατ. ευρώ. Αν πάρει την δεύτερη, θα έχει πετύχει τον στόχο της κατάκτησης του "ισχυρότερου" εισιτηρίου του Εuropa League, κάτι που ήθελε εξ αρχής. Σε κάθε περίπτωση θα μπορεί να είναι ικανοποιημένη.

Και όλα τα παραπάνω δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως αποτελούν έργο του πρίγκιπα. Τον οποίο μπορεί να μην γουστάρω να δω στον Παναθηναϊκό (αν και είμαι βέβαιη ότι πολλοί άλλοι οπαδοί του "τριφυλλιού" που δεν τον πήγαιναν, όπως εγώ, έχουν ΗΔΗ αναθεωρήσει - ΕΙΔΙΚΑ μετά την συμπεριφορά που παρουσιάζει φέτος στην ΑΕΚ...), αλλά δεν μπορώ να μη του αναγνωρίσω ότι με όλα τα προβλήματα, αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και με όλα τα σκαμπανεβάσματα και παρά το γεγονός ότι πήρε μια ομάδα που δεν είχε συμμετοχή στην δημιουργία της, την κράτησε ζωντανή και την έφτασε μέχρι εδώ.

Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς πως έχει στα πλέι οφ να αντιπαλέψει έναν Παναθηναϊκό που έκανε φέτος το κάθε τι για να παρουσιαστεί υπέρ το δέον δυνατός στο πρωτάθλημα (ασχέτως αν δεν τα κατάφερε) και βλέπει στην κατάκτηση της πρωτιάς στα πλέι οφ την "εξιλέωσή" του, αλλά και έναν ΠΑΟΚ που σφύζει από υγεία σε διοικητικό και αγωνιστικό επίπεδο και παρουσιάζει μια πρωτοφανή συσπείρωση στις τάξεις των οπαδών του, δεν μπορεί παρά να του βγάλει το καπέλο.

Δεν ξέρω αν τελικά θα καταφέρει να πιει νερό από την πηγή η ΑΕΚ. Αυτή την στιγμή όμως φαντάζει παραπάνω από πιθανό. Ο ΠΑΟΚ για μια ακόμα φορά δεν κατάφερε να κερδίσει μέσα στην Τούμπα. Κι αν στο παιχνίδι με μας (του) έφταιγε η διαιτησία κι αν ενδεχομένως αυτή μπορούσε να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για το γεγονός ότι αποσυντονίστηκε μετά την αποβολή του Γκαρσία, στο σημερινό κόντρα στην ΑΕΚ δεν μπορεί να τα βάλει με κανέναν παρά μόνο με τον εαυτό του. Δεν κατάφερε να κερδίσει, δεν κατάφερε ούτε καν να ισοφαρίσει παρά το γεγονός ότι η αντίπαλός του τελείωσε το παιχνίδι με 9 παίκτες. Είτε λόγω ατυχίας, είτε λόγω αδυναμίας μέχρι εδώ - αποδείχτηκε ότι - μπορεί.

Μαθηματικά υπάρχουν βέβαια ελπίδες. Με δύο νίκες στο ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού και την αδιάφορη Λάρισα στο τελευταίο ματς στην Τούμπα μπορεί να πάρει ακόμα και την πρωτιά. Ομως, οι ενδείξεις κάθε άλλο παρά είναι ενθαρρυντικές. Μια ομάδα που δεν έχει καταφέρει φέτος να πάρει ούτε ένα τρίποντο στα ντέρμπι, θα μπορέσει να κάνει δύο σερί νίκες εκτός έδρας σε ισάριθμα ντέρμπι; Χλωμό...

Και αφού ...ξεμπερδέψαμε με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ ας έρθουμε και στα δικά μας. Νίκη σήμερα επί της Λάρισας. Να "φταίνε" τα "γκάζια" του Πατέρα στην προπόνηση της Παρασκευής; Να "φταίει" το ένα αμυντικό χαφ του τεντά που του επέτρεψε να έχει έναν παραπάνω δημιουργικό μέσο; Να "φταίει" το γεγονός ότι η Λάρισα έπαιξε ανοιχτά και έτσι κι αλλιώς με ομάδες που παίζουν ανοιχτά συνήθως δεν έχουμε πρόβλημα, με αυτές που ταμπουρώνονται έχουμε. Δεν ξέρω τι απ΄ όλα ισχύει, πάντως KAI το αναγκαίο τριποντάκι πήραμε KAI καλή μπαλίτσα κατά διαστήματα παίξαμε KAI το αναμενόμενο μπινελίκι ρίξαμε, γιατί αν έπαιζαν έτσι τα ...καλόπαιδα όλο το χρόνο θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη θέση από αυτήν που είμαστε σήμερα.




Και τρία ωραία γκολάκια είδαμε. Το πρώτο το έβαλε ο Σάλπι και ξέσπασε στη συνέχεια, πανηγυρίζοντάς το σαν αφηνιασμένος. Του το είχε πει ο πρόεδρος την Παρασκευή. "Δεν με νοιάζει με τι θα το βάλεις το γκολ. Με το πόδι, με το χέρι, με όποιον τρόπο θες. Αρκεί να το βάλεις". Τον άκουσε που λες ο Σάλπι και το έβαλε με κεφαλιά. Τώρα πώς σηκώθηκε εκεί πάνω ανάμεσα από τόσους ψηλούς και βρήκε τη μπάλα; Τι να σας πω! Κι ο Τάιρον Μπογκς "τάπας" ήταν αλλά πιο ψηλά από όλους πηδούσε στο ΝΒΑ.



Ηρθε μετά και το γκολάκι με απευθείας φάουλ του Καραγκούνη και όσο νάναι μια ανάσα την πήραμε και μάλιστα νωρίς νωρίς.

Ε, το απαραίτητο καρδιοχτύπι δεν έλειψε, αφού σε μια επίθεση της Λάρισας (να ήταν και η μοναδική ως τότε; δεν αποκλείεται) η άμυνα είχε πάει για χόρτα και ο Μάριο ήταν και πάλι εκεί να αποδείξει πως όσες καλές αποκρούσεις κι αν κάνει, όσο καλά λόγια κι αν του πούνε, ένα κοροϊδίστικο γκολ δεν θα το αποφύγει και πως πρέπει βρε αδερφέ να κοιτάξουμε και για έναν τερματοφύλακα επιτέλους γιατί δεν είναι δυνατόν οι άλλοι να κάνουν μόνο μία ευκαιρία και αυτή να καταλήγει στα δίχτυα (θα μου πεις κάτσε να δούμε τι θα γίνει την Πέμπτη, γιατί έτσι όπως τα έχουνε χωρίσει τα τσανάκια τους οι πολυμετοχικοί, όχι τερματοφύλακα έξτρα δεν θα πάρεις, αλλά ούτε τον πολυσυζητημένο στόπερ και τον φορ για τον οποίο παλεύεις κοντά μια πενταετία δεν προβλέπεται να δεις...).




Κι εκεί που πήρε τα πάνω της η Λάρισα και σκέφτηκε ότι μπορεί να το γυρίσει το ματς (γιατί όχι; σάμπως έπαιζε με καμιά ζόρικη ομάδα; Με τον Παναθηναϊκό έπαιζε που όποιος θέλει του παίρνει βαθμούς μέσα στο ΟΑΚΑ) έρχεται και το γκολ του "τουρίστα" - σύμφωνα με τον Φάδε ρ - Ρουκάβινα και πήγανε οι καρδιές στη θέση τους. Ο Κροάτης τώρα με το που έβαλε το γκολ κάπου το αφιέρωσε, αλλά πού θα σας γελάσω. Στον προπονητή του το αφιέρωσε; Στον Φάδερ το αφιέρωσε; Σε καμιά γκόμενα (παίζει κι αυτό...) το αφιέρωσε, ποιος ξέρει... Και μετά άρχισε να κάνει και χορευτικά με τον Μουν κοντά στο κόρνερ. Βρε κοίτα εκεί πέρα να παίξεις μπάλα κακομοίρη, τα χορευτικά σε μάραναν!


Είχαμε βέβαια κι άλλα χάιλαϊτς. Το ένα ήταν το ανάποδο ψαλίδι του Ζιλμπέρτο Σίλβα. Μιλάμε τώρα ο Βραζιλιάνος δεν μπορεί να βάλει κανονικό γκολ και έχει χάσει τα άχαστα, μου ήθελε και ανάποδο ψαλίδι. Αντε ας μην πω τίποτα.





Ας μη πω και για τον Κάρα που μόλις πήγε να τον βγάλει έξω ο τεντάς άρχισε τα γιατί και τα WHY. Δεύτερη φορά που "τσινάει" στην αλλαγή του και δεν μου αρέσει καθόλου αυτό.

Τέλος πάντων το κερδίσαμε το ματσάκι και έχουμε τώρα ένα ακόμα στο Αλκαζάρ πάλι με την ΑΕΛ πριν αντιμετωπίσουμε τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ την Κυριακή, για να ολοκληρώσουμε με την ΑΕΚ σε ένα ματς που μπορεί και να είναι το "ματς της χρονιάς".

Αισιοδοξία υπάρχει, αλλά συγκρατημένη. Επειδή ξέρω τον φετινό Παναθηναϊκό δηλαδή. Που δύσκολα κάνει δύο συνεχόμενα καλά παιχνίδια και που είναι ασταθής.

Κατά τ΄ άλλα, το παιχνίδι είχε και το γνωστό τρίτο ημίχρονο, αλλά αυτή τη φορά δεν παίχτηκε στη συνέντευξη Τύπου από τον Τεν Κάτε. Παίχτηκε από τον καπετάνιο. Οχι τον καπετάν Νικόλα Πατέρα.

Από τον άλλο τον καπετάνιο παίχτηκε, τον Γιώργο τον Βαρδινογιάννη. Που βγήκε από το ...μούσκιο για να συνδράμει τον ανιψιό. Μόνο που μ΄ αυτά που είπε μάλλον δεν βοήθησε και πολύ: "Σας έλεγα μια ζωή ότι οι ομάδες χτίζονται. Χρειάζεται καλός πολιτικός μηχανικός. Αυτό δεν αφορά τον κ. Πατέρα. Ο κ. Πατέρας εκπροσωπεί τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου. Aλλος είναι ο μηχανικός. Δεν επιτρέπονται δηλώσεις κρίσης εν μέσω πλέι οφ. Ο Παναθηναϊκός έχει το καλύτερο υλικό από ποτέ. Θα τα πούμε μετά τα πλέι οφ".

Οχι δηλαδή αλλά αν έχει ακόμα κάποιος αμφιβολία ποια θα είναι η γραμμή του Τζίγγερ στο ΔΣ της Πέμπτης δεν έχει παρά να διαβάσει ξανά και ξανά τις δηλώσεις του "καπετάνιου". Και τότε θα καταλάβει πολύ καλά γιατί ο Τζίγγερ επέμενε να γίνει πρώτα ο απολογισμός της χρονιάς και ΜΕΤΑ να μιλήσουν για το μπάτζετ. Γιατί πολύ απλά σκοπεύει να θέσει θέμα Τεν Κάτε (και Αντωνίου) και επομένως αν ο προπονητής είναι σύμφωνα μ΄ αυτόν ακατάλληλος για να συνεχίσει στην ομάδα είναι σαφές πως δεν μπορεί να ισχύει ο συγκεκριμένος μεταγραφικός σχεδιασμός που έχει γίνει.

Μιλάμε τώρα ότι οι Βαρδινογιάννηδες έχουν ρίξει στη μάχη τα μεγάλα όπλα. Μόνο που ο καιρός έχει περάσει και τα μεγάλα όπλα που αυτοί θεωρούν πως μπήκαν στη μάχη έχουν πάθει Αλτσχάιμερ. Γιατί δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά ότι ο "καπετάνιος" κατάφερε μέσα σε μια αράδα δηλώσεις που πίστευε πως με την ...αλληγορία που εμπεριέχουν θα προκαλέσουν πάταγο, να αυτοακυρωθεί. "Δεν επιτρέπονται δηλώσεις κρίσης εν μέσω πλέι οφ" είπε χαρακτηριστικά. Κι αυτές που μόλις έκανες Ρίνγκο μου, τι ακριβώς ήταν για να καταλάβω;

Κατά τ΄ άλλα "δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε" εμείς στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό όπως έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος σε μια ταινία.

Ε ρε γλέντια που έχουν να γίνουν την Πέμπτη...

George Pablo Garcia Clooney

ΛΟΤΤΟ

ΤΖΟΚΕΡ
(Τι; Μόνο 5 αριθμοί φαίνονται; Ε, εγώ σας έδωσα τους 5 από τους 45.
Τους άλλους 20 σημειώστε τους όλους. Ενα 10ευρο στοιχίζει...)

Scratch: Tέσσερα γκολ σε πέντε ματς με τον ΠΑΟΚ, ο Μπλάνκο! Σεληνιάζεται με τον "Δικέφαλο του Βορρά".


Scratch 1: Λάζαρος: "Καλά μας τα είπε ο κ. Πατέρας!". Πώς το έλεγε ο μούτσος στον Λαζόπουλο; "Μου αρέσουν οι παρατηρήσεις, βελτιώνομαι!".

Scratch 2: Τι γιούχα έφαγε ο Stelios!

Scratch 3: Και τώρα; Πώς θα ζήσουμε χωρίς Σκόρδα; (Πλάκα πλάκα θα μου λείψει ο Λάμπρος!)

Scratch 4: Στην Α1 και πάλι το Πιτσούνι! Καλώς το μου, το Περιστεράκι μου!!! Ελπίζω να ήρθε για να μείνει αυτή τη φορά!!!

Scratch 5: Ποια Ευρώπη; Ούτε στην Ασία μπορεί να σταυρώσει διπλό ο γαύρος! (Ξέρω, έχουν περάσει μέρες, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό...).

Scratch 6 (bonus extra, ανεκδοτάκι, παλιό, καλό, ποδοσφαιρικό): Συζητούν ένας Αγγλος, ένας Γάλλος κι ένας Ελληνας για το ποια στάση τους αρέσει στο σεξ.
- Εμένα, λέει ο Αγγλος, μου αρέσει να είμαι από πάνω για να βλέπω τα όμορφά της μάτια.
- Εμένα, λέει ο Γάλλος, μου αρέσει να είμαι από κάτω για να μπορώ να βλέπω τα όμορφά της στήθη.
- Εμένα, λέει ο Ελληνας, μου αρέσει να είμαι από πίσω για να βλέπω τα πάντα.
- Καλά, τι βλέπεις δηλαδή; Τον ρωτάνε οι άλλοι δύο.
- Να, χθες για παράδειγμα, είδα το Σεβίλλη - Μπαρτσελόνα.