Πάμε Ευρωμπάσκετ;

14 Ιουνίου 1987. Τότε άρχισαν όλα. Μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να είχε να επιδείξει μέχρι τότε την μεγάλη επιτυχία της ΑΕΚ επί της Σλάβια στο κύπελλο Κυπελλούχων το 1968, όμως αυτή ήταν μια επιτυχία αποσπασματική. Αυτό που πέτυχαν "ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φασούλας και τ΄ άλλα παιδιά" είναι κάτι που μοιάζει στ' αλήθεια εξωπραγματικό. Δεν κερδίζεις έτσι εύκολα την "μεγάλη των πλάβι σχολή" στον ημιτελικό και τη μεγάλη Σοβιετική Ενωση στον τελικό. Δύο εθνικές ομάδες, από χώρες που διέθεταν σπουδαίες σχολές μπάσκετ και που ήταν ακόμα ενωμένες και όχι διασπασμένες. Κάτι που σημαίνει πως στην εθνική Γιουγκοσλαβίας είχαν συγκεντρωθεί τα μεγαλύτερα ονόματα του μπάσκετ από Σερβία, Κροατία, Σλοβενία, Βοσνία και Μαυροβούνιο. Και πως αντίστοιχα στην εθνική της Σοβιετικής Ενωσης μετείχαν οι καλύτεροι μπασκετμπολίστες από όλες τις σοβιετικές δημοκρατίες που αποτελούσαν την αχανή αυτή χώρα .

Κι όμως η Εθνική μπάσκετ το κατάφερε. Και έστειλε όλους τους Ελληνες στα ουράνια και το μπάσκετ σε κάθε σπίτι. Από τότε επιτυχίες ζήσαμε κι άλλες. Πολλές. Γι΄ αυτό και η συγκεκριμένη Εθνική ομάδα μπήκε στις καρδιές όλων. Επειδή δεν ήταν ένα πυροτέχνημα, αλλά επειδή εδραιώθηκε μεταξύ των μεγάλων εθνικών ομάδων μπάσκετ με το μόνο πράγμα που μπορεί να εδραιωθεί μια ομάδα: Mε τη διάρκειά της. Δύο χρόνια μετά την επιτυχία στο ΣΕΦ ξαναβρέθηκε στο βάθρο, στη δεύτερη θέση. Μπορεί να είχε διαφορετικό χρώμα αυτή τη φορά το μετάλλιο, αλλά ήταν η πιο ζωντανή απόδειξη πως αυτή η ομάδα γνωρίζει τι θα πει συνέχεια.

Από το 1987 και μετά, η Ελλάδα βρέθηκε σταθερά οκτώ φορές σε ημιτελική φάση Ευρωμπάσκετ. Εχει δώσει 7 ημιτελικούς και μετράει ρεκόρ 3-4. Νίκησε στον ημιτελικό του 1987 τη Γιουγκοσλαβία, το 1989 τη Σοβιετική Ενωση και το 2005 τη Γαλλία. Ηττήθηκε το 1993 από τη Γερμανία, το 1995 από τη Γιουγκοσλαβία, το 1997 πάλι από τη Γιουγκοσλαβία και το 2007 από την Ισπανία. Κατά σύμπτωση, η ομάδα που απέκλειε την Εθνική μας σήκωνε πάντα την κούπα στον τελικό. Αυτή η παράδοση "έσπασε" πριν από 2 χρόνια, όταν η Ισπανία ηττήθηκε μέσα στην έδρα της από τη Ρωσία του Κιριλένκο που κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ 2007.

Στο φετινό Ευρωμπάσκετ η Εθνική θα παρουσιαστεί αποδυναμωμένη. Ταξίδεψε στο Πόζναν χωρίς Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Βασιλόπουλο, Τσαρτσαρή. Πολύ σημαντικές απουσίες. Το χρυσό μετάλλιο φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο, αν και ειδικά αυτή η Εθνική έχει αποδείξει ότι μπορεί να κάνει το αδύνατο - δυνατό. Ενα μετάλλιο, όμως, διαφορετικού χρώματος, είναι στόχος εφικτός. Γιατί όχι;

ΖΑΓΚΡΕΜΠ 1989

Γκάλης (πίσω του βρίσκεται ο Γιαννάκης),
Δημήτρης Παπαδόπουλος, Καμπούρης,
Αγγελίδης, Παταβούκας, Φάνης Χριστοδούλου,
Ανδρίτσος, Φασούλας, Στεργάκος, Φιλίππου.

Νίκη επί της Ρωσίας στον ημιτελικό και ήττα από τη Γιουγκοσλαβία στον τελικό. Οι διεθνείς μοιάζουν απογοητευμένοι από την 2η θέση στο βάθρο. Κι όμως αυτό το μετάλλιο κατά την προσωπική μου γνώμη έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία από το χρυσό της Αθήνας.

Γκάλης - Ντράζεν Πέτροβιτς τα λένε
στη διάρκεια της απομονής.
Ο Ντράζεν είχε ανακηρυχθεί MVP της διοργάνωσης.

ΑΘΗΝΑ 1995

Ο Φασούλας σουτάρει μπροστά στον Ντίβατς.
Παρακολουθούν Αγγελίδης, Πάσπαλιε, Ντανίλοβιτς

Το Ευρωμπάσκετ που κλόνισε (πρόσκαιρα) τις σχέσεις μας με τα "αδέρφια" μας τους Σέρβους. Μας κέρδισαν στον ημιτελικό, θεωρήσαμε ότι αδικηθήκαμε και στον τελικό κόντρα στους Λιθουανούς του Σαμπόνις και του Μαρτσουλιόνις τους γιουχάραμε ανηλεώς. Το ίδιο και κατά τη διάρκεια της απονομής όταν η ιαχή "Λιέτουβας, Λιέτουβας" κυριάρχησε στο γήπεδο.

Γιουγκοσλαβία, Πρωταθλήτρια Ευρώπης 1995 στην Αθήνα.

Κουτούροβιτς, Σάβιτς (σκυφτός), Ντανίλοβιτς,
Σρετένοβιτς, Πάσπαλιε, Ντίβατς, Ρέμπρατσα,
Τομάσεβιτς, Σάσα Ομπράντοβιτς.
Κάπου ανάμεσα πρέπει να βρίσκονται
Μποντίρογκα και Τζόρτζεβιτς.
Δεξιά το προπονητικό τιμ: Oμπράντοβιτς, Ιβκοβιτς, Ράικο Τόρομαν.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ

Γιαννάκης - Φασούλας

Φάνης Χριστοδούλου.

Ο πληρέστερος σύμφωνα με τους ειδήμονες του μπάσκετ Ελληνας μπασκετμπολίστας, ο μόνος από τους παλιούς που θα μπορούσε να κάνει άνετα καριέρα στο ΝΒΑ, αν αποφάσιζε να κάνει το μεγάλο βήμα και να βρεθεί στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μόνο που ο all around Φάνης, ο τόσο μποέμ και έξω από καλούπια τύπος δεν το αποφάσισε ποτέ. Ο χοντρούλης "μπέμπης" που κάθε φορά που κάποιος έλεγε ότι πρέπει να αδυνατίσει, οι εκάστοτε προπονητές του απαντούσαν: "O Φάνης παίζει με τα κιλά του". (Ναι, καλά το καταλάβατε, ο Φάνης ήταν ένας από τους πολύ αγαπημένους μου παίκτες...).

Ευθύμης Ρεντζιάς - Νίκος Οικονόμου.

Ευθύμης Ρεντζιάς - Νάσος Γαλακτερός.

ΤΟΡΟΝΤΟ 1994

Φασούλας, Χριστοδούλου, Γαλακτερός, Γιαννάκης, Σιγάλας.
Επειδή Εθνική μπάσκετ ΔΕΝ είναι μόνο Ευρωμπάσκετ...
Η βασική πεντάδα στο Μουντομπάσκετ του Τορόντο.
Εκεί όπου για πρώτη φορά έδειξε τα ...δόντια της στην Ντριμ Τιμ (προηγήθηκε 17-14 στο σκορ και ήταν ανταγωνιστική για 1 ημίχρονο) στο μεταξύ μας παιχνίδι, πριν έρθει ο θρίαμβος της Ιαπωνίας.

Επιστροφή από το Τορόντο, ανήμερα Δεκαπενταύγουστο (15/8/1994).
Μυλωνάς, Ρεντζιάς, Μπουντούρης, Τσέκος, Παπαπέτρου,
Γιαννάκης, Γαλακτερός, Μάκης Δενδρινός, Λάκης Τσάβας.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ 2005

Επειδή "όλα τα λεφτά" ήταν ο ημιτελικός με τη Γαλλία

(Ποιος τελικός και ποια Γερμανία τώρα...)

Ο Διαμαντίδης έχει μόλις βάλει το "βάλτο αγόρι μου" τρίποντο

και οι Χατζηβρέτας - Ζήσης πανηγυρίζουν τρελά.

Ο Διαμαντίδης πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαικτών του.

Ελλάδα, Πρωταθλήτρια Ευρώπης 2005.

ΠΟΛΩΝΙΑ 2009

Αρχίζει το ματς...

Στο Πόζναν χτυπά η καρδιά της Εθνικής....

Φιγουρίνι ο Σχορτσιανίτης!
Μπορεί να ήταν άθλιο το σύνθημα
με τις σακούλες του Σκλαβενίτη,
αλλά τελικά του έκανε καλό!!!
Γερά, ρε Σόφο...

Scratch: Σιγά μην ασχοληθώ με τα φιλικά της πλάκας. Με την τσόντα που έδειξε η ΝΕΤ, 7 ώρα το απόγευμα που βλέπουν τηλεόραση μικρά παιδιά και με το μπουκάλι που πέταξε ο Σισέ στους οπαδούς του Ολυμπιακού Βόλου που λίγο πριν τον είχαν λούσει με ρατσιστικά συνθήματα (και ουδείς ευαισθητοποιήθηκε να διακόψει τον αγώνα) και τον Μπέο που τον χειροκροτούσε ειρωνικά, ή με την ΑΕΚ των 11 ξένων (!!!) που ξεκίνησαν στη βασική ενδεκάδα. Σε παρακαλώ...