Οι δύο όψεις του νομίσματος

Συγκλόνισε λέει ο Ολυμπιακός. Επαιξε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της ευρωπαϊκής του ιστορίας. Πλάκα κάνουμε τώρα; Πώς έφαγε τότε τέσσερα; Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία. Τέσσερα! Κι έχασε και πέναλτι αυτός ο ...Ριτζ όπως τον λέει ο ειδήμονας τον Νιστελρόι!

Αμα δηλαδή δεν έπαιζε καλά πού θα σταματούσε να γράφει το κοντέρ; Επιτυχία λέει ήταν ο τρόπος που έπαιξε. Δεν κατάλαβα! Ποια ήταν η επιτυχία; Που μετέτρεψε το 1-2 σε 4-2; Που είχε στα χέρια του τη νίκη και το διπλό και έφαγε τρία γκολ;

Και να σκεφτείς ότι είχε και το μαύρο της το χάλι η Ρεάλ. Κι έλειπαν κι ένα σωρό παίχτες. Δηλαδή άμα ήτανε στα καλά της και δεν είχε απουσίες θα τον φτάνανε τον γαύρο τα δάχτυλα των δύο χεριών για να μετρήσει πόσα θα έτρωγε; Ασε τώρα που οι Ισπανοί είχανε για προπονητή αυτόν τον μυρουδιά, αυτή την γερμανίδα ...Τιτίκα, τον Σούστερ.


Με 10 παίκτες έπαιζε ο γαύρος κι αντί να δώσει το σύνθημα για επίθεση από τα πλάγια να τον ανοίξει σαν τριαντάφυλλο, πήγαινε και κουτούλαγε στον άξονα πάνω σε τρεις και τέσσερις αμυντικούς. Πρέπει να είναι ο μοναδικός προπονητής ομάδας που έχει αριθμητικό πλεονέκτημα και το μετέτρεψε σε μειονέκτημα.

***

Αυτή που λες, είναι η μία όψη του νομίσματος. Η μηδενιστική. Αλλά επειδή εγώ είμαι Παναθηναϊκός και δεν είμαι πρόβατο για να χαύω ό,τι μου σερβίρουνε θα σου πω και την άλλη όψη. Η άλλη όψη λοιπόν δείχνει τα εξής: H βάση για τη δημιουργία ομάδας είναι το χρήμα και οι σωστές επιλογές από τους κατάλληλους ανθρώπους. Τόσα χρόνια τσιγγουνευόταν ο Κόκκαλης, αλλά μόλις το πήρε απόφαση να ρίξει χρήμα και να φέρει τον Ιβιτς που ξέρει να διαλέγει παίχτες φάνηκε η διαφορά. Τι να του πει του Γκαλέτι και του Kοβάσεβιτς το Μπερναμπέου; Θα κωλώσουν; Τόσες φορές το έχουν επισκεφτεί. Και γκολ έχουνε βάλει εναντίον της Ρεάλ. Ο Φίσκουλας και ο Σέσκουλας όμως άμα θα μπουν εκεί μέσα θα τρέμει το φυλλοκάρδι τους. Αυτή είναι η διαφορά από τα προηγούμενα χρόνια. Ο γαύρος που παίρνει τα πρωταθλήματα ένα απωθημένο είχε. Την Ευρώπη. Με τους παίχτες που πήρε θα πάψει να έχει απωθημένο. Δεν κέρδισε στη Μαδρίτη, αλλά θα κερδίσει αλλού. Επαιξε καλή μπάλα αντικειμενικά. Μπορεί η Ρεάλ να είναι στα κάτω της, αλλά αυτό δεν ακυρώνει την καλή του εμφάνιση. Κι εγώ δεν μπορώ να ξέρω τι θα κάνει αύριο και μεθαύριο, αλλά με βάση αυτές τις δύο εμφανίσεις με Βέρντερ και Ρεάλ δείχνει να κάνει την υπέρβασή του. Και τη σύγκριση εγώ δεν την κάνω ανάμεσα σ΄ αυτόν και τη δική μου ομάδα. Αυτό θα είναι λάθος. Τη σύγκριση την κάνω ανάμεσα στον παλιό κακό του εαυτό και τον σημερινό που δείχνει απείρως καλύτερος.

***

Οπως τη σύγκριση την κάνω ανάμεσα στον παλιό καλό Παναθηναϊκό και το σημερινό έκτρωμα. Αυτό που δεν είναι ικανό να δημιουργήσει ούτε μία ευκαιρία της προκοπής. Τ΄ακούς Τζίγγερ; Με πορδές δεν βάφονται αυγά. Βγάλε τα καβούρια από τις τσέπες και ρίξε χρήμα. Μην περιμένεις να τη βγάλεις με κατιμάδες και με λαχεία που μια φορά κληρώνουν και δέκα όχι. Και μην περιμένεις να φτιάξεις το γήπεδο για να ρίξεις μπερντέ. Γιατί τότε θα έχεις γήπεδο αλλά δεν θα έχεις κόσμο να το γεμίσει. Το μαγαζί για να δουλέψει θέλει καλό και ανανεωμένο εμπόρευμα. Θέλει σεβασμό του ιδιοκτήτη στον πελάτη. Διαφορετικά τους παίρνει ο διάολος. Και το μαγαζί και τον μαγαζάτορα μαζί.

***

Παίζουμε κι εμείς σε λίγη ώρα. Το ψυχανεμίζομαι δύσκολο το ματς με τα χάλια που έχουμε. Αν κερδίσουμε θα βγάλουμε το χτικιό. ΄Η που θα το βάλουνε νωρίς και θα καρδιοχτυπάμε όλον τον υπόλοιπο χρόνο ή που θα μας βγει η πίστη μέχρι να σκοράρουμε. Τουλάχιστον όταν χάνουμε, χάνουμε άνετοι. Δεν μας κουράζουνε οι παίχτες μας. Μας το δείχνουνε από την αρχή. Σου λέει μην ελπίζεις άδικα, δεν την παλεύουμε. Δεν έχει "ναι μεν, αλλά", δεν έχει "ίσως" δεν έχει "σου ξου μου ξου". Οπως επίσης κι αν βρεθούμε πίσω στο σκορ. Αλλη σιγουριά εκεί. Το ξέρεις ρε παιδί μου ότι ανατροπή δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει. Ανατροπή; Τι είναι αυτό; Last year! (Very ...last όμως!).
Για τους Σκοτσέζους δεν ξέρω τίποτα παρά μόνο τα κλασικά. Ψηλά, δυνατά κορμιά, πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο, κλοτσάνε, φτύνουνε. Αυτό το τελευταίο δεν μου αρέσει καθόλου. Ετσι και ρίξουνε καμιά ροχάλα τον βλέπω dead τον Ιβανσιτς στην πρώτη επαφή του με αντίπαλο. Πού να την αντέξει ο Αυστριακός με τα ωδεία την τραγίλα των Χαϊλάντερ; Ο δε Τζιόλης, ούτε που θα τους πλησιάσει. Μαλάκας είμαι, θα σκέφτεται, να πάω κοντά; Κι άμα ρίξουν καμιά ροχάλα να μου χαλάσουν το μαλλί; Ασε τώρα το σόου που θα έχουμε πάλι με Καραγκούνη και Μάτος για το ποιος θα βαράει τα στημένα. Τη βλέπω τη φάση να παίζουμε κι εμείς επεισόδιο Καστίγιο - Μπουλούτ με τον Ν΄ Ντογιέ στο ρόλο του Σούρερ (δεν λέω τυχαία τον Ν΄ Ντογιέ, τον είχε πλησιάσει απειλητικά τον Κάρα στο ματσάκι με τον Αστέρα).

Τέλος πάντων, Κυριακή κοντή γιορτή...

EDIT: Εκτός αποστολής ο Γκούνης, χάσαμε το σόου, γλιτώσαμε τον τσακωμό. Μπάλα δύσκολο να παίξουμε, αλλά μπορεί και να κερδίσουμε...