Aς μιλήσουμε για αστρονομία...

ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ

Οι μαύρες τρύπες (του γαύρου) είναι τα “τέρατα” του Σύμπαντος (της αλαζονείας του θείου). Σχηματίζονται πολλές φορές ύστερα από μεγάλες εκρήξεις (σπάσιμο αποστήματος), όπως είναι η σουπερνόβα (ΣούπερΛίγδα), και σύντομα εξελίσσονται στα σκοτεινότερα σώματα του διαστήματος (του ερυθρόλευκου συστήματος) καθώς δεν εκπέμπουν καθόλου φως (στο τούνελ). Η βαρυτική έλξη μιας μαύρης τρύπας μάλιστα είναι τόσο ισχυρή που ο,τιδήποτε βρεθεί στο βαρυτικό της πεδίο, δεν μπορεί να διαφύγει. Ακόμα και το φως (και ο πρωταθλητής μη σου πω..) μπορεί να αναγκαστεί να αλλάξει πορεία λόγω μιας μαύρης τρύπας και να παγιδευτεί στο εσωτερικό της για πάντα.

ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ - ΑΣΠΡΟΙ ΝΑΝΟΙ

Στο χειμωνιάτικο ουρανό (είχαμε βαρυχειμωνιά τόσα χρόνια, είναι αλήθεια…) ο αστερισμός του Ωρίωνα (Κοκκαλίωνα) είναι (ήταν) ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος, με μερικά από τα πιο λαμπρά άστρα του ουρανού (Γκαγκάτσης, διαιτησία κ.λπ.). Το κοκκινωπό άστρο που σημειώνει έναν από τους ώμους του μυθικού αυτού ήρωα, ονομάζεται Μπετελγκέζ (Γαυρέζ). Η μικρή του, σχετικά επιφανειακή, θερμοκρασία των 3.000 βαθμών του δίνει ένα κοκκινωπό χρώμα. Αν και ο Μπετελγκέζ (Γαυρέζ) βρίσκεται στα τελευταία στάδια της ζωής του, λόγω του μεγάλου του όγκου εκπέμπει μεγάλη φωτεινότητα. Ο Μπετελγκέζ (Γαυρέζ) δηλαδή είναι ένας Κόκκινος Γίγαντας. Για κάθε άλλωστε άστρο που ζει στο Σύμπαν, το στάδιο του Κόκκινου Γίγαντα αποτελεί το προτελευταίο κεφάλαιο της ζωής του. Σ΄ αυτό το στάδιο ένα άστρο βρίσκεται στον προθάλαμο του θανάτου του. Ενός θανάτου που θα αφήσει πίσω του ένα από τρία μόνο πιθανά "λείψανα" (θείος, μαντρόσκυλο, villeda-s) ανάλογα με τη μάζα που έχει κάθε άστρο. Oταν ένα άστρο με λιγότερα υλικά από τέσσερις ηλιακές μάζες γίνει Κόκκινος Γίγαντας, μπαίνει σε μία περίοδο αστάθειας. Η βαρυτική του δύναμη (μπερντές) δεν είναι ικανή να συγκρατήσει τα εξωτερικά του στρώματα (ΕΠΟ, ΚΕΔ, παίκτες ακριβούς), τα οποία αποχωρίζονται σιγά-σιγά και διαφεύγουν στο διάστημα. Τα αέρια αυτά στρώματα περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της αρχικής μάζας ενός άστρου και αποχωρώντας, σχηματίζουν ένα διαστελλόμενο κέλυφος, το οποίο περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της αρχικής μάζας ενός άστρου και, καθώς αποχωρίζεται από αυτό, αφήνει πίσω του, αποκαλύπτοντάς τον συγχρόνως, το γυμνό (aka ξεβράκωτο...) υπερθερμασμένο πυρήνα του. Αντικρίζουμε δηλαδή το "πτώμα" του αρχικού άστρου, που έχει φτάσει πια στο τέλος του. Το αρχικό μας δηλαδή άστρο έχει μετατραπεί σε έναν άσπρο νάνο που εκπέμπει τεράστιες ποσότητες υπεριώδους ακτινοβολίας και έχει επιφανειακή θερμοκρασία 100.000 βαθμών Κελσίου. Δισεκατομμύρια όμως χρόνια αργότερα (ποια δισεκατομμύρια, είναι θέμα μηνών λέμε!), ο άσπρος νάνος θα πάψει σιγά-σιγά να ακτινοβολεί, μετατρεπόμενος σε έναν κρυστάλλινο, άψυχο, μαύρο νάνο.

(Καλά, μη τα πάρετε όλα αυτά τοις μετρητοίς, χΟΥμορ κάνουμε!).

***

Τι έγινε ρε παιδιά; Σκόνταψε ο γαύρος με το καλημέρα στο πρωτάθλημα; 0-0 με την Καβάλα; Θα μου πεις λογικό, έτσι όπως τον είδες τον γαύρο να παίζει, δεν ήταν περίπου αυτό που λέμε για τον ...θρύλο καβάλα; Αλλο όμως το πώς παίζει ο γαύρος και άλλο ποιο αποτέλεσμα παίρνει. Γιατί και πέρσι στα μισά και παραπάνω ματσάκια του πρωταθλήματος για τον ...θρύλο καβάλα ήταν, αλλά τα τριποντάκια τα έβαζε στο σακούλι. Αυτή ήταν η ειδοποιός διαφορά. Βρε τον αλήτη τον διαιτητή και τον άλλο τον πιο αλήτη τον επόπτη να ακυρώσουν τέτοια γκολάρα! Κι έμεινε ο γαύρος στο χηνάρι και τα βάλανε όλοι με τον Τιμούρη. Αντί να τα βάλουνε με τον Χόχο που δεν τους πήρε παίκτες, τα βάλανε με τον Γεωργιανό. Και φωνάζανε λέει το όνομα του Βαλβίδα. Τι παραπάνω όμως θα έκανε ο Βαλβίδας; Αφού αυτούς τους παίκτες θα είχε και ο μέρμηγκας. Πλάκα κάνουμε τώρα; Εκεί όμως οι γαύροι. Αδιόρθωτοι.
"Τιμούρ ο μάγος! Τους εξαφάνισε όλους" λέγανε οι μισοί στα γαύρικα φόρα. "Η επιθετική ανάπτυξη της ομάδας είναι σαν την τρίχα στο κεφάλι του Κετσπάγια. Ανύπαρκτη!" λέγανε οι άλλοι μισοί. Και στο καπάκι να αναζητούν τους παλιούς τους παίκτες θυμίζοντας την κυρία Ελισάβετ. "Πού είναι ο Μπελούτσι; Πού είναι ο Τζόλε; Πού είναι ο Βάγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι" (αυτό τον τελευταίο τώρα στο τσακ δεν τον είδανε, έτσι και δεν απέκρουε το μέλος εκεί στο τέλος το σουτ του Σουλτανίδη, ο Πουτσίνι θα έκανε θριαμβευτική εμφάνιση στο τηγάνι). Τέλος πάντων, την έκανε τη γκέλα ο γαύρος. Κι αυτό τώρα δεν σημαίνει ότι έχει βγει νοκ άουτ από τον τίτλο. Μην λέμε χαζομάρες τώρα. Αλλά όσο νάναι, πόσο καιρό έχεις ρε παιδί μου να δεις τον γαύρο να γκελάρει σε αγώνα που δίνει το Σάββατο και να μην χρειάζεται εσύ να πας με κομμένα τα φτερά και χωρίς ψυχολογία να παίξεις την Κυριακή, επειδή τον έχεις δει να κερδίζει παρά το χάλι του με ένα πέτσινο πέναλτι ή επειδή τον έσπρωξε το κοράκι; ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ καιρό, στο λέω εγώ που παρά τις συχνές επισκέψεις του κυρίου Αλτσχάιμερ, κάτι θυμάμαι ακόμα...







Στα άλλα ματσάκια, μια ζεστό μια κρύο. Εχασε ο ΠΑΣ στο Χαριλάου από τον Αρη, παρόλο που έπαιξε μια χαρά μπαλίτσα. Ούτε κλείστηκε, μπροστά βγήκε, παραδοσιακά οι ομάδες του Παράσχου παίζουν ωραία μπάλα και όχι αντιποδόσφαιρο. Αλλά τα αρειανά ήταν περισσότερο αποτελεσματικά. Εβαλαν το γρήγορο γκολάκι με τον Ναφτί και τσίμπησαν το τρίποντο. Το αποτέλεσμα μετράει, για το θέαμα έχει ο θεός. Και καλά κάνουν στην τελική. Τα αποτελέσματα φέρνουν την ηρεμία και χτίζουν την αυτοπεποίθηση. Δεν έχει δα κανείς (ούτε και ο αρειανός) την απαίτηση να δει μπάλα με το καλημέρα.


Στη Λάρισα, πάλι, το πιτσούνι μου πήρε τον πρώτο βαθμό. Από το τίποτα καλός είναι κι αυτός. Δεν ξέρω αν είναι καλό για την Λάρισα που σε τρία ματς μετράει δύο βαθμούς, μια ήττα και ένα χηνάρι εντός έδρας. Δεν τον βλέπω καλά τον Ουζουνίδη. Ο Δώνης αντίθετα κέρδισε χρόνο...

***

Scratch: Στηρίζουμε Τιμούρ, στηρίζουμε Τιμούρ!

Scratch 1: Oι βουτιές - βουτιές από τον Ντιόγο...

Scratch 2: Ρε, ούτε το fair play δεν τηρούν αυτοί όταν δεν είναι μπροστά στο σκορ!

Scratch 3: Ολα για όλα τα παίζει ο θείος. Αντί να είναι στο τηγάνι ήταν στην ομιλία του Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη.

Scratch 4: Πού μας έχει καταντήσει η παράγκα! Να χαιρόμαστε που έγινε στο τηγάνι το αυτονόητο: που η διαιτησία έπαιξε 50-50 το γαύρο...

Scratch 5: Nτούσαν - Τζιμπούρ: Σχέσεις στοργής...

Scratch 6: To νου σας ...ρεμάλια! Ναι, ναι σε σας το λέω! Κοιτάξτε μη κάνετε στην Κομοτηνή καμία από τις γκέλες που συνηθίζετε και μας βγει ξινή η σημερινή χαρά, θα σας πάρει και θα σας σηκώσει!

Δεν αντέχεται το 50-50 κύριε Λαμπρόπουλέ μου!!!

Τζάμπα η τούμπα του Λεονάρντο!

Φιόγκο: Τι δίνεις; Αχρωματοψία έχεις;

Κίτρινη σε μένα μέσα στο ναό;

Λες να με κρεμάσουν από την Ακρόπολη;

(Μα, πας και δίνεις κι εσύ κάτι ιδέες...)

Παίξτε μπάλα ρε!