Ενα μετάλλιο, παρακαλώ!

Ναι, το ξέρω... Οι μικροί τελικοί δεν μας πάνε. Οποτε έχουμε παίξει σε μικρό τελικό έχουμε χάσει. Από τη μια η απογοήτευση για τις προσδοκίες που δεν ευοδώθηκαν στον ημιτελικό, από την άλλη η κόπωση, ο μικρός τελικός σε Ευρωμπάσκετ δεν έχει οδηγήσει ποτέ την Ελλάδα στο βάθρο μέχρι τώρα. Ομως, οι παραδόσεις είναι για να σπάνε. Και μπορεί η κόπωση να είναι παρούσα, αλλά η απογοήτευση δεν έχει κανένα λόγο να κάνει την εμφάνισή της. Γιατί αυτή η Εθνική πήγε πολύ πιο μακριά από ό,τι υπολογίζαμε πριν ξεκινήσει το Ευρωμπάσκετ. Ο ρεαλιστικός στόχος ήταν η συμμετοχή στο Παγκόσμιο που επετεύχθη ήδη από το βράδυ της Παρασκευής.

Εντάξει, στο παιχνίδι με τους Ισπανούς η ήττα ήταν αναμενόμενη. Είναι καλύτερη ομάδα, γεμάτη ταλέντο, οι περισσότεροι διεθνείς της είτε έχουν γίνει ντραφτ είτε παίζουν στο ΝΒΑ, ήταν πλήρης, οι παίκτες της πολύ πιο ξεκούραστοι από τους δικούς μας διεθνείς που είχαν μείνει από καύσιμα, ε, θέλετε κι άλλα; Δεν φτάνουν αυτά;


Aν ήταν παρόντες οι τέσσερις απόντες και αν ο Σπανούλης δεν ήταν "σκασμένος" μπορεί να είχαμε διαφορετική τύχη, αλλά τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Ετσι κι αλλιώς η νίκη επί της Ισπανίας περισσότερο με θαύμα έμοιαζε και αυτό το θαύμα τελικά δεν ήρθε.

Ομως, μια νίκη στο μικρό τελικό δεν μοιάζει με θαύμα. Γιατί μπορεί η Σλοβενία να παρουσιάστηκε πολύ δυνατή στο φετινό Ευρωμπάσκετ, αλλά θα έχει στο μικρό τελικό, εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που έκαναν συνήθως εμάς να χάνουμε την τρίτη θέση. Την κούραση από ένα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ παιχνίδι κόντρα στη Σερβία που το έχασε στην παράταση (και επιπρόσθετα τρεις ώρες λιγότερης ξεκούρασης, αφού έπαιξε μετά από εμάς), αλλά και την απογοήτευση από τον τρόπο που χάθηκε η συμμετοχή της στον τελικό. Το παιχνίδι της επίσης μπορεί να μας πηγαίνει λίγο περισσότερο απ' ό,τι αν αντίπαλοι ήταν οι Σέρβοι, που μπορούσαν να μας τρέξουν τόσο που θα ψάχναμε για ...φιάλες οξυγόνου. Οπότε; Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα για ένα χάλκινο μετάλλιο που λείπει από τη συλλογή μας;




Και πάμε τώρα στον μεγάλο τελικό. Οπως όλοι οι μπασκετόφιλοι, χαιρετίζω την επιστροφή της Σερβίας. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει να κάνει την υπέρβαση και να κερδίσει τους Ισπανούς, αλλά αυτό που βλέπω είναι πως πρόκειται για μια ομάδα που θα πρωταγωνιστήσει στο μέλλον. Ισως μάλιστα στο εγγύς μέλλον. Στο Παγκόσμιο ας πούμε. Οσο για τους Ισπανούς; Το θέλουν τόσο πολύ (για μια ακόμα φορά) που αυτή η ...ψύχωση είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να το χάσουν.

Εννοείται ότι θα είμαι με τη Σερβία και τον "σοφό" Ντούντα που επιστρατεύτηκε τελευταία στιγμή από τους Σέρβους γιατί όπως είπε στον Σκουντή "αγάπη μου (αγαπημένη του προσφώνηση, την χρησιμοποιεί παντού και με όλους) εγώ νόμιζα ότι είχα τελειώσει από το προπονητιλίκι αλλά έλα που κανένας @#%$$ δεν ήθελε να αναλάβει αυτή την ομάδα!". Και καλά έκανε και δεν ήθελε θα προσθέσω εγώ, γιατί έτσι την ανέλαβε ο πλέον αρμόδιος, ο σπουδαίος Ντούσαν Ιβκοβιτς!


Κλείνοντας, έχω μόνο μία απορία: AYTON τον Τεόντοσιτς ήθελε να δώσει δανεικό ο Γιαννάκης; Αϊντε, άιντεεεεεεε!

***

A ναι, είχαμε και πρωτάθλημα. Τρία ματσάκια, ένα διπλό και οι Φερέρα, Ουζουνίδης και Δώνης μάλλον δεν πρέπει να αισθάνονται και τόσο καλά.


Στη Θεσσαλονίκη ο Επστάιν κατάφερε να γίνει μέσα σε λίγες ώρες ΚΑΙ σκόρερ και θύμα. Εβαλε γκολ με τις γριές το πανηγύρισε δεόντως, αλλά μόλις το πούλμαν με τον Ηρακλή αναχώρησε από το γήπεδο κάπου στον Αγιο Παύλο κάποιος του την έπεσε, πέταξε πέτρα (;) στο τζάμι το οποίο έσπασε και τα θραύσματα τραυμάτισαν τον Γερμανό. Διακομίστηκε στο Νοσοκομείο, αλλά ευτυχώς δεν είχε κάτι σοβαρό. Πάντως, αυτό το πράγμα με τις επιθέσεις στο πούλμαν πρέπει να το κοιτάξουν εκεί πάνω, είναι νομίζω το τρίτο κρούσμα.

Κατά τ΄ άλλα, η Λάρισα ισοφάρισε πέντε λεπτά μετά το γκολ του Επστάιν αλλά στο αμέσως επόμενο λεπτό άρπαξε ένα ακόμα τεμάχιο και καμάρωσε. Διαμαρτύρεται όμως δίκαια για ένα γκολ του Νταμπίζα που δεν μέτρησε. Κοινώς μαντάρα τα έκανε πάλι το κοράκι. Αυτό το γεγονός, πάντως, δεν νομίζω ότι τον σώζει τον Ουζουνίδη από την δυσαρέσκεια που σίγουρα υπάρχει στο πρόσωπό του. Τέσσερα παιχνίδια και μόλις δύο βαθμοί ("Χ" εκτός με Αστέρα, "Χ" εντός με Ατρόμητο) δεν είναι και ό,τι καλύτερο.


Στην Καβάλα πάλι οι Αργοναύτες πέτυχαν την δεύτερη νίκη τους στο πρωτάθλημα και μπράβο τους αλλά το κακό είναι ότι την πέτυχαν επί του πιτσουνακίου. Κι όχι μόνο αυτό αλλά ακύρωσαν και κανονικό γκολ της Ατρομητάρας μου και δεν μας βλέπω καθόλου καλά. Ενας βαθμός σε τέσσερα ματς και τον βλέπω τον Δώνη να κουνάει γρήγορα μαντήλι έτσι και δεν αλλάξει η κατάσταση.


Το χειρότερο είναι πως ενώ σε προηγούμενα παιχνίδια μπορεί να χάναμε αλλά τουλάχιστον παίζαμε καλά, αυτή τη φορά ούτε μπάλα παίξαμε. Ολα τα λεφτά πάντως ήταν τα τελευταία λεπτά του πρώτου ημιχρόνου. Βγαίνει με πρόβλημα στη μέση ο Μιχαηλίδης, μπαίνει ο Κηπουρός στη θέση του και πριν προλάβει να καθίσει κάτω από τα δοκάρια, αρπάζει το τεμάχιο. Παίζονται οι καθυστερήσεις του ημιχρόνου, ισοφαρίζει το πιτσούνι. Το δεύτερο γκολ πάντως της Καβάλας, δεν κατάφερε να το ισοφαρίσει κι έτσι έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι.

Στην πλατεία τώρα πανικός. Μαύρο χάλι ο Πανθηρώνιος, με 3-0 προηγήθηκε ο Αστέρας. Τίποτα δεν του βγήκε του Φερέρα. Ο οποίος Φερέρα τώρα όταν πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει την ηρεμία του στην Κομοτηνή και να πάρει προαγωγή σε καλύτερη ομάδα δεν ήξερε ο φουκαράς τι σημαίνει Πανιώνιος. Οτι δηλαδή η πίεση που θα νοιώσει στην πλατεία είναι ελάχιστα λιγότερη από ό,τι αν πήγαινε προπονητής σε έναν από τους μεγάλους. Ασε τώρα την γκρίνια και την μουρμούρα.

Κι εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω αν φταίει η διοίκηση που δεν του πήρε τους κατάλληλους παίκτες, αλλά δεν έχει δείξει κι αυτός τίποτα μέχρι τώρα. Ειδικά στο ματς με τον Αστέρα τίποτα δεν πήγε καλά. Ενα γκολ ο Τσέζαρεκ, δύο ο Εντερ και ίσα που κατάφερε να πετύχει ο Ομο το "γκολ της τιμής" για τους "κυανέρυθρους". Και κλασικά μετά το τέλος του αγώνα είχαμε τα γνωστά "κυανέρυθρα" λαϊκά δικαστήρια και το πρωί θα γίνει και έκτακτο δσ και ίσαμε που μπορεί να τον σφουγγαρίσουν τον Βέλγο σήμερα κιόλας!

Ολοκληρώνουμε με τον περίφημο Μητσάρα που δεν έκανε απλώς την εμφάνισή του στη Νέα Σμύρνη, αλλά πήρε και θέση για τα τεκταινόμενα στην αγαπημένη του ομάδα!

"Tσακίρη βαρκάρη, κάνε μας τη χάρη", έλεγε το πανό (;) , χαρτί (;), που κρατούσε ο μικρός θεός! Γιατί εκεί στην πλατεία άμα λάχει κάνουν και πολιτική!!!