Friday, January 11, 2013

Φτωχότερη μεν, σοφότερη δε...

Απελευθέρωση...

Ναι, ξέρω, τα ίδια είπα/έγραψα και το καλοκαίρι και δεν το τήρησα. Ηταν όμως η ρευστότητα της κατάστασης το «είμαι - δεν είμαι», το «μένω - φεύγω», ή μάλλον το «έφυγα - θέλω να γυρίσω», η προσπάθεια να ξανακερδίσω αυτό από το οποίο τόσο άδικα αισθανόμουν ότι με απομακρύνουν.

Και πάνω σ' αυτή την προσπάθεια ενώ ξανάρχισα να γράφω στο blog, σταδιακά - πολύ γρήγορα - ατόνησε ξανά. Βλέπεις, το βιοποριστικό είναι πολύ πιο σημαντικό ειδικά αυτές τις εποχές και αναγκαστικά μπαίνει σε προτεραιότητα κι εγώ έπρεπε (έπρεπε άραγε;) να αποδείξω ότι κακώς έχω τεθεί εκτός.

Χρειάστηκε ένα καλοκαίρι απίστευτης κούρασης (δεν πήγα πουθενά, δεν ξεκουράστηκα ούτε ένα μεσημέρι...), που παρέμεινε απλήρωτη, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, για να πείσω (έπρεπε να πείσω άραγε, δεν ήταν γνωστό;) ότι δεν έπρεπε να έχω φύγει και ότι αξίζω να επιστρέψω. Και τελικά ούτε αυτό θα γινόταν, αν δεν άδειαζε μια θέση, από κάποιον άλλο, που με περισσότερο καθαρό μυαλό από το δικό μου, αντιλήφθηκε ότι δεν αξίζει - πια - τον κόπο και έφυγε μόνος του.

Και τώρα νάμαι πάλι εδώ στα ίδια που βρισκόμουν το καλοκαίρι, περισσότερο κουρασμένη από τότε και περισσότερο αηδιασμένη από όσα είδα και έζησα. Και - γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε - έχοντας αισθανθεί και πολύ περισσότερο μαλάκας που έβαλα πλάτη στα δύσκολα για να βγει η δουλειά χωρίς ποτέ να γίνει λόγος για τη δική μου ουσιαστική συμβολή (αμισθί επαναλαμβάνω), σε θέματα που γράφτηκαν, σε μαλακίες που σώθηκαν και σε νούμερα που ανέβηκαν στο Facebook χάρη σε δικές μου εμπνεύσεις με κουίζ και ρετρό φωτογραφίες (και που καταποντίστηκαν ξανά, όταν απογοητευμένη τα παράτησα...).

Το σταματάω εδώ όμως γιατί το blog είναι μεν προσωπικό και έχει εξομολογητικό χαρακτήρα, ωστόσο δεν είναι ώρα για μνημόσυνα. Αλλωστε, μέσα στα κοντά ενάμισι εκατομμύριο ανέργους που υπάρχουν πλέον στην Ελλάδα, οι περισσότεροι θα έχουν να διηγηθούν ανάλογες μικρές ιστορίες και συμπεριφορές.

Εξάλλου, σε αντίθεση με την πρώτη φορά που το κυρίαρχο αίσθημα ήταν ο πόνος και αυτό το τεράστιο «γιατί», αυτή τη φορά είναι ο θυμός, η οργή.

Οργή με τον εαυτό μου πρώτα και πάνω απ' όλα, που το ένστικτό μου δε με προειδοποίησε, όπως έκανε συνήθως μέχρι τώρα και μετά με τους άλλους που, αφελώς σίγουρα, πίστεψα ότι η κρίση θα τους κάνει καλύτερους, αφού όλοι πάνω - κάτω στον ίδιο παρονομαστή βρισκόμαστε.

Μεγάλο «σχολείο» τελικά  η κρίση. Ξεγυμνώνει τα πάντα. Και τα καλά και τα άσχημα...

Ξανά στο blog λοιπόν, με πολύ περισσότερο χρόνο. Για έμπνευση δεν ξέρω, λένε ότι αν τα πράγματα δεν πάνε καλά δεν μπορείς να έχεις εμπνεύσεις, από την άλλη, αν ισχύει αυτό, πώς γίνεται τα μεγαλύτερα κλασικά έργα να έχουν γραφτεί σε περιόδους παρακμής ή αναταράξεων;

Εν πάση περιπτώσει, θα δείξει, το σίγουρο είναι ότι όπως το σκέφτομαι τώρα, το blog πιθανότατα δεν θα είναι πια μόνο αθλητικό. Αλλωστε, το είπαμε... Φτωχότερη μεν, σοφότερη δε...

Και όσον αφορά το «φτωχότερη» (ξέρω ότι το «αφορά» οι περισσότεροι το συντάσσουν με δοτική, αλλά δεν γουστάρω λέμε...) είναι γεγονός ότι το μόνο που αποκόμισα από την δουλειά μου τα δύο τελευταία χρόνια είναι μια ρύθμιση στο ΤΕΒΕ!!! 

Αλλά όσον αφορά το σοφότερη, ισχύει. Ναι, ισχύει. Και σε συναισθηματικό επίπεδο, γιατί διαπίστωσα ότι τελικά ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΟΛΑ όσον αφορά τις ανθρώπινες συμπεριφορές, την αγνωμοσύνη και τη διπροσωπία.

Αλλά και σε επαγγελματικό, τουλάχιστον όσον αφορά το Ιντερνετ. Σε τέτοιο βαθμό που μπορώ να σας δώσω... tips (sic)  για να... επικοινωνείτε (ξανα - μανα sic) τα blog και τα sites σας ώστε να έχουν μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.

Ξεκινάω μάλιστα με έναν βασικό κανόνα. Τον πιο βασικό. Δεν έχει σημασία τι σκουπίδια θα γράφετε μέσα στο κείμενό σας. Το παν είναι να έχετε έναν πιασάρικο τίτλο που θα δελεάσει τον άλλο να κάνει κλικ.Γιατί το κλικ είναι hits και τα hits σας επιτρέπουν να διαπραγματεύεστε καλύτερα (και με εννοείτε τι εννοώ...).

Δεν πα να είναι λοιπόν ακόμα και άσχετος με το θέμα σας; Δε πα να παραπληροφορείτε μέσα στο κείμενο; Δε πα να υπόσχεστε ότι ο άλλος θα διαβάσει κάτι που δεν υπάρχει τελικά μέσα; Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ! 

Διαφορετικά, το μεγαλύτερο διαμάντι να έχετε γράψει, άπατο θα πάει... Κι αν το blog στην τελική το γράφει ο καθένας για την πάρτη του σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο (αν και αμφιβάλλω αν έχουν μείνει ακόμα κάποια απ' αυτά) και μπορεί να μη τον πολυενδιαφέρει πόσοι θα το διαβάσουν αφού αποτελεί πρωτίστως δική του εκτόνωση, τα sites μάλλον έχουν ανάγκη από την επισκεψιμότητα.

Είπαμε λοιπόν: Tίτλος πιασάρικος. Αν έχει  και τίποτα ΣΟΚ, ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΔΕΙΤΕ, ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ κ.λπ. ακόμα καλύτερα.


Ο δικός μου ο σημερινός ας πούμε είναι από αυτούς που πάνε άπατοι. Δεν εγγυώμαι όμως ότι θα είναι έτσι και οι επόμενοι. Τόσα πράγματα έμαθα βρε αδερφέ! Στράφι να πάνε;

17 comments:

KANTHAR0S said...

Καλώς ήρθες. Καλώς μας βρήκες. Καλώς σε βρήκαμε.

Καλώς ή κακώς, αρκετοί άνρθωποι βράζουν στο ίδιο καζάνι. Και οικονομικά, και συναισθηματικά, και ψυχολογικά. Να είσαι σίγουρη ό,τι δεν είσαι μόνη σου.

Διαφωνώ ότι η κρίση είναι μεγάλο σχολείο: αρκετοί δεν το αντιλαμβάνονται έτσι. Μπορεί να γίνει, αλλά το πλήρωμα του χρόνου δεν έχει έρθει ακόμα για όλους. Ορισμένοι θα στρώσουν από αναγκαιότητα κι όχι επιλογή. Κι αυτό το χειρότερο. Ίσως είναι αργά τότε.

Όσο για τους τίτλους, διασκεδάζω απίστευτα να επιλέγω πιασάρικους τίτλους. Όχι για τα κλικς που λες, αλλά επειδή έτσι μου αρέσει. Το θέμα είναι ότι δεν είμαι επαγγελματίας. Όσο για σένα, σε διαβάζω ασχέτως τίτλου.

Καλή συνέχεια.

gatti said...

Kαλώς τονε! :-)

Το ξέρω ότι δεν είμαι μόνη μου, αλλά όπως θα αντιλαμβάνεσαι κι εσύ αυτό μικρή παρηγοριά μπορεί να προσφέρει...

Μάλλον δεν το εξέφρασα σωστά και το κατάλαβες αλλιώς. Μεγάλο σχολείο για μένα η κρίση, γιατί μου δείχνει τον πραγματικό χαρακτήρα των ανθρώπων, που είχαν παρουσιαστεί διαφορετικοί στην αρχή, αυτό εννοούσα.

Καλά, κάτσε να δεις τι θα γίνει από εδώ και πέρα με τους τίτλους! Θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι!!! :-p

ΥΓ. Πώς μας βλέπεις; Προλαβαίνουμε να πέσουμε παρέα; Εμείς, εσείς και η ΑΕΚ;

KANTHAR0S said...

Μικρή παρηγοριά, ναι. Αλλά οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά. Στα μικρά πράγματα βρίσκεται το μεγαλείο.

Αν ρωτάς την γνώμη μου, ο πραγματικός χαρακτήρας των ανθρώπων φαίνεται στο ποτό, στο χαρτί και στις διακοπές. Σε αυτά τα τρία εκδηλώνονται όλοι. Μηδενός εξαιρουμένου.

Ο πιστός αναγνώστης που έχει λίγο μυαλό στο κεφάλι του, δεν περιμένει να δει τον τίτλο για να διαβάσει κάποιον αξιόλογο συγγραφέα.

Βεβαίως προλαβαίνουμε!

Καλημέρες!

gatti said...

Oντως, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, έχεις δίκιο.

Συμφωνώ για το πού φαίνεται ο πραγματικός χαρακτήρας, αλλά και στην κρίση επιμένω ότι βγαίνουν όσα κρύβει βαθιά ο καθένας, προκειμένου να σώσει το... τομάρι του. Εχω... αποδείξεις, άλλωστε, χειροπιαστές πια...

Μα ο πιστός αναγνώστης σίγουρα δεν έχει ανάγκη τον πιασάρικο τίτλο όπως και το καλό κείμενο επίσης δεν τον χρειάζεται.

Συνήθως τα κείμενα που δεν έχουν κάτι άλλο να δώσουν τον χρειάζονται. Κι αυτό εκ πείρας πια στο λέω.

Απλώς αν ένα κείμενο είναι καλό με τον πιασάρικο τίτλο απογειώνεται...

Προλαβαίνουμε, δυστυχώς, αυτό βλέπω κι εγώ, του χρόνου θα κάνουμε... κόντρες στη Football League.

Kαλημέρα!

Crazy Tourists said...

Να 'σαι πάλι! Ομολογώ ότι μου έλειψες τόσο καιρό, ειδικά αυτή την "εξαίρετη" χρονιά για την ομάδα μας!
Ειλικρινά εύχομαι και ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα...
Πολλά φιλιά

Τρελοτουρίστρια

gatti said...

Τρελοτουριστάκι μου κι εμένα μου έλειψες, ελπίζω ότι θα αναπληρώσω το χαμένο χρόνο τώρα πια...

Ετσι κι αλλιώς θα έχουμε πολλά να πούμε για όσα συμβαίνουν στην ομάδα μας και για όσα φοβάμαι ότι θα συμβούν ακόμα...

Φιλιά πολλά! ;-)

Billy said...

Kατ' αρχάς κουράγιο και υπομονή. Κατά δεύτερον, δεν έκανες εσύ για τέτοιο μέρος, που αποθεώνει τη βλακεία και την ηλιθιότητα, με αποτέλεσμα να αποθεώνεται από βλάκες και ηλίθιους (και πάει κλαίγοντας).
Κάποιοι 'διευθυντές' (και καλά) δε θα πρέπει να χαιρετούν τους πεζούς όταν καβαλικεύουν για τους χαιρετούν και αυτοί όταν θα ξεπεζεύουν, αλλά ωστόσο, δεν νομίζω ότι έχουν ξακουστά (που λέει και ο Ζήκος) κάτι τέτοιο. Μιας και ο ξεπεζεμός είναι κοντά για αυτούς, (αφού θεωρώ πιο πιθανό να πάρει η ΑΕΚ πρωτάθλημα φέτος παρά να βγάλει το μαγαζί τη χρονιά) δεν βλέπει να τους χαιρετάει κανένας.
Σε χαιρετνώ

gatti said...

Δεν ήταν έτσι στην αρχή. Αλλά στην αρχή είχε επικεφαλής έναν άνθρωπο που ήταν γνώστης του αντικειμένου. Τώρα δεν έχει.

Εγκλήματα έχουν γίνει. Υπάρχουν μπλόγκερς που παίρνουν ένα σωρό λεφτά (ΔΕΝ αναφέρομαι στο site που δούλευα εγώ) για να γράψουν δύο παραγράφους ανορθόγραφες και αντίστοιχα συντάκτες που δουλεύουν 9ωρα για 300 ευρώ. Αλλά βλέπεις οι... μπλόγκερς εξαργυρώνουν τη διασημότητά τους (ενδεχομένως και την σημαντική θέση των συγγενών τους).

Οσο για τους διευθυντές και τους «διευθυντές» άστο καλύτερα... Είπαμε, σχολείο η κρίση (αλλά και η ρημάδα η εξουσία). Φανερώνει το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων...

4minister said...

Γύρισες λοιπόν στο τσαρδί σου. Σιδεροκέφαλη.

Αναφέρθηκες σε ενδιαφέροντα θέματα αλλά η ώρα περασμένη.

Φιλιά.

Nick Triantos said...

Καλως ηρθες. Και περιμενω τη μυγα, το ατσαλι και το σιδερο :-)

Nick Triantos said...

Ο Αρης να πεσει? Περισυ και προπερσυ αν ηταν στην ιδια κατασταση θα ελεγα, ναι. Φετος, εαν στοιχηματιζα, θα ελεγα οχι και ας ειναι σε χειροτερη κατασταση...

gatti said...

@4minister: Νάσαι καλά υπουργέ μου! Καλώς σε βρίσκω!

Ναι, περασμένη η ώρα, αλλά όλος ο χρόνος είναι μπροστά μας... (Αν με εννοείς τι εννοώ...)

Φιλιά!

gatti said...

Nick Triantos: Kαλώς σε βρίσκω πάλι Nick!

Είδα έναν τίτλο χθες απ' αυτούς που είναι να γελάς, αλλά που αποδεικνύουν όσα γράφω:

Σοκ: Τραγουδίστρια χώρισε, έναν χρόνο μετά τον αρραβώνα της!

Για ποιο λόγο μπορεί να είναι ....ΣΟΚ μια είδηση χωρισμού, αρραβώνα κιόλας, ούτε καν γάμου, μπορεί ο καθένας να κρίνει... Αυτά που λέγαμε...

Δηλαδή αν γίνει κανα έγκλημα και πετσοκόψουν κανέναν ποια λέξη θα χρησιμοποιήσουν;

Γελάει ο κόσμος... (Αλλά «τσιμπάει» επίσης και κάνει κλικ...)

Ναι, ούτε εγώ τον έχω για να πέσει τον Αρη, εδώ δεν θα πέσει η ΑΕΚ πια, βρήκε Μεσία... Τον Πετρογκόλ... - τελικά ο Αντώνης μάλλον ήταν... ΑΕΚ από μικρός...

Nick Triantos said...

Κατσε να δεις που στο τελος αντι για 2 θα πεσουν 3...

Θα γινει δεκτη, η εφεση του Παναθηναικου για την αναδιαρθρωση (εχει δικιο αλλα δεν κερδιζει ΤΙΠΟΤΕ), και θα πεσει και 3η ομαδα. Και τοτε θα μπορουμε να "υπερηφανευομαστε" οτι ριξαμε την ΑΕΚ...

Εν' τω μεταξι, το καλοκαιρι θα την κανουν παλι και ουτε γατα ουτε ζημια...

Δεν υπαρχει ομαδα στη ΣΛ που να μην μας εχει στη μπουκα. Ακομα και κανα δυ-τρεις ομαδες με τις οποιες στο παρελθον ειχαμε μια αξιοπρεπη σχεση, μας εβαλαν στη γωνια.



mahler76 said...

να δώ τι θα κάνω με το πτυχίο όταν τελειώσω :(
εύχομαι σύντομα κάτι καλό επαγγελματικά και πάνω από όλα την υγεία σου να έχεις.

gatti said...

@Nick Triantos: Oλα μέσα είναι.

Δεν θα μου κάνει την παραμικρή εντύπωση αν γίνει έτσι.

Και γιατί να μη μας έχουν στη μπούκα; Εσύ βρίσκεις να έχουμε σωστή συμπεριφορά; Τόσο αλλοπρόσαλλος ο Παναθηναϊκός δεν ήταν ποτέ. Ούτε στις χειρότερες στιγμές του.

gatti said...

@mahler76: Eχει ο θεός για όλους μουσικέ μου! :-)

Σ' ευχαριστώ πολύ, το ίδιο εύχομαι κι εγώ για σένα!