Kαβάλα στην πρόκριση

Τελικά το ματσάκι του κυπέλλου πέρασε αναίμακτα, παρόλο που φαινόταν και τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο. Κι έτσι η ομάδα είναι πλέον καβάλα στην πρόκριση παρόλο που η άμυνά της ήταν για τον π.... καβάλα. Αλλά θα μου πεις αυτό το ξέραμε, το περιμέναμε, είναι αυτό για το οποίο συζητάμε τόσο καιρό. Τα πράγματα είναι πια ξεκάθαρα. Οταν ο τεντάς θα κατεβάζει ενδεκάδα με ενισχυμένη άμυνα, θα έχει μεν καλή αμυντική λειτουργία, αλλά θα κάνει ευκαιρίες με το σταγονόμετρο. Οταν θα αποφασίζει να αραιώσει τα μετόπισθεν και να ρίξει βάρος μπροστά τότε μπορούμε να κάνουμε ευκαιρίες για γκολ, αλλα θα πρέπει να κάνουμε τον σταυρό μας να μη φάμε κανα γκολ ή να γίνουμε ...Βραζιλία (αυτή που έλεγε πως όσα γκολ και να φάει θα βάλει πάντα ένα παραπάνω...).

Ενα τέτοιο πράγμα έγινε και χθες στην Καβάλα. Παρεμπιπτόντως η Καβάλα μια χαρά ομάδα είναι και έπαιξε τη μπάλα της μια μπάλα που θα τη ζήλευαν πολλές ομάδες της Σούπερ Λίγκα. Κι αν εμείς δεν είχαμε τον Τζόρβα που βρέθηκε σε καλή μέρα κι αν δεν επιστράτευε ο τεντάς στην επανάληψη τον Σαριέγκι (που μπροστά στους Μελίσση και Σιόντη έμοιαζε με παιχτούρα) και δεν έβγαζε έξω τον Σιόντη που ήταν εκτός τόπου και χρόνου δεν θα τη βγάζαμε καθαρή. Τα συναισθήματα από το συγκεκριμένο παιχνίδι ανάμικτα. Από τη μια δεν μπορείς να μην σκεφτείς πως η Καβάλα σε δυσκόλεψε αρκετά και σε καμία περίπτωση το τελικό σκορ δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα. Από την άλλη, τέτοια παιχνίδια ανήκουν σ΄ αυτά που συνήθως οι παίκτες τα βλέπουν σαν αγγαρεία (κακώς, αλλά έτσι συμβαίνει) γι΄ αυτό άλλωστε και στο κύπελλο είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι εκπλήξεις. Επιπρόσθετα, δεν μπορείς να μην κάνεις σύγκριση με προηγούμενες χρονιές που τέτοια παιχνίδια θα τα έπαιρνες (αν τα έπαιρνες...) με την ψυχή στο στόμα, ούτε μπορείς να παραγνωρίσεις το γεγονός ότι ΑΕΚ και Ολυμπιακός με υποδεέστερους αντιπάλους από την Καβάλα που πάει ντουγρού για άνοδο δυσκολεύτηκαν εξίσου και ακόμα περισσότερο. Και μη μου πεις ότι το να συγκρίνεις τα χάλια σου με τα χάλια των άλλων δεν είναι τιμητικό, γιατί θα σου απαντήσω πως είναι γνωστό πως και οι τρεις στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Από εκεί και πέρα... Οι δύο μεγάλες απογοητεύσεις του αγώνα ήταν οι Σιόντης και Μελίσσης. Ωστόσο, δεν θα τους κρίνω από αυτό το παιχνίδι (παρόλο που θα μου αντιτάξεις πως αν δεν αρπάξουν από τα μαλλιά τις ελάχιστες ευκαιρίες που θα τους δοθούν τότε πότε περιμενουν να παίξουν μπάλα;). Και δεν θα τους κρίνω, αφενός επειδή ο Σιόντης δεν αγωνίστηκε στη θέση του ο δε Μελίσσης με όλα όσα έχουν προηγηθεί αγωνίζεται με βαρίδια στα πόδια από το άγχος.


Ανησυχητική ήταν η εμφάνιση των Ιβανσιτς, Νίνη κι εδώ δεν ξέρω αν είναι ελαφρυντικό το γεγονός ότι προέρχονται από τραυματισμούς. Ακούω ότι ο Ιβ την ψάχνει για να φύγει το Γενάρη γιατί είναι δυσαρεστημενος που δεν παίζει, αλλά αν παίζει έτσι μάλλον δεν θα βρει το δίκιο του (κι εδώ βέβαια υπάρχει η ένσταση του ότι δεν μπορεί να βρει ρυθμό αν δεν παίζει σε συνεχόμενα παιχνίδια). Ο Νίνης είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση. Δίνει την εντύπωση ότι δεν παίζει με το κέφι του πρώτου καιρού. Αυτό τώρα σηκώνει δύο διαφορετικές ερμηνείες. Η μία, η μη ποδοσφαιρική είναι να τον έχει ξεζουμίσει η μοντέλα του. Η άλλη είναι να έχει στραβώσει που δεν παίζει, να την έχει δει αλλιώς και καθώς βρίσκεται εκτός ρυθμού, παρουσιάζει την συγκεκριμένη εικόνα. Υπάρχουν και κάποιοι που πιστεύουν ότι ο μικρός τείνει από Σαραβάκος να γίνει Καραγκούνης με τον ίδιο τρόπο παιξίματος, συμπεριφοράς και ...τσαλιμακίων του "τυπάρα" και όσο κι αν δεν θέλω να το πιστέψω τους δίνω κάποιους πόντους. Τη γνώμη μου την έχω γράψει όσο κι αν ενοχλεί. Νομίζω ότι ο μικρός είναι πολυδιαφημισμένος ίσως παραπάνω από την αξία του και το καλύτερο θα ήταν να το εκμεταλλευτεί αυτό η ομάδα οικονομικά, κάνοντας μια καλή συμφωνία για να τον δώσει στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα τα ταλέντα έχει αποδειχτεί ότι παραμένουν ταλέντα. Μόνο στο εξωτερικό ο μικρός έχει ελπίδες να γίνει κάτι παραπάνω από ένας ελπιδοφόρος παίκτης. Κάτι που βέβαια δεν θα μας αφορά αν δεν είναι πια δικός μας παίκτης, θα μας αφορά όμως αν τον "μοσχοπουλήσουμε" και με τα λεφτά που θα πάρουμε φέρουμε κάποιον που να μπορεί να προσφέρει άμεσα.

Ο Κλέιτον έδειξε λίγα πράγματα, ας ελπίσουμε να είναι από την απραξία. Γιατί αν ο Κλέιτον δεν τραβήξει στη συνέχεια ενδέχεται να έχουμε προβλήματα. Θυμίζω ότι θα είμαστε ένα μήνα χωρίς τον Μουν ενώ ο Γκάμπριελ που πάει σφαίρα προέρχεται από φουλ σεζόν (όπως ακριβώς ο Μάτος πέρσι) και κάποια στιγμή φυσιολογικά ίσως και γύρω στον Δεκέμβρη θα κλατάρει.
Και μια και είπα Μάτος. Εχει όντως πρόβλημα και φαίνεται. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι άκουσα μία κουφή εξήγηση σήμερα στο ραδιόφωνο. Οτι για πρώτη φορά μετά από τέσσερις φουλ σεζόν έκανε διακοπές μακράς διαρκείας και αυτό τον αποσυντόνισε! Ημαρτον που λέει και μια ψυχή!

Ρουκάβινα πολύ καλός και θα πρέπει επιτέλους να παίξει περισσότερο. Ο Σαλπιγγίδης έχει χάσει εντελώς το "touch" του σκόρερ, όμως το φιλότιμό του αρκεί για να καλύψει το όποιο ντεφορμάρισμα και την όποια αδυναμία του. Σε μια φάση του έκανε μια σκαφτή μπαλιά ο Κλέιτον και δεν μπόρεσε να βρει τη μπάλα όπως ήθελε και του κάνει η κάμερα ένα κοντινό και ήταν έτοιμος να κλάψει από την ατυχία του. Στη φάση του δεύτερου γκολ έχασε τα άχαστα, έβγαλε όμως τη μπαλιά στον Ρουκάβινα που ήταν μαγική.


Γενικά η επίθεση μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, που σε κρίσιμα παιχνίδια μοιάζουν απαγορευτικά γιατί το πρώτο μέλημα του τεντά είναι να θωρακίσει τα μετόπισθεν.

Η ουσία είναι ότι πολλοί από τους παίκτες στους οποίους έδωσε σήμερα ευκαιρίες, εκτέθηκαν αντί να τον εκθέσουν. Οπως εκτέθηκε και ο Αντωνίου, κάτι που θα συμβαίνει κάθε φορά που θα (ΞΑΝΑ)αναλύπτουμε πόσο ευάλωτη είναι η άμυνά μας.

Και ένα τελευταίο: Πολύ καλή η κίνηση των συνδέσμων να επισκεφτούν τον Τεν Κάτε, να του εκφράσουν την στήριξή τους, να του δώσουν ανθοδέσμες και να αναρτήσουν πανό...


ΑΛΛΑ...

Μέχρι εδώ. Μην φτάσουμε τώρα στο άλλο άκρο και θεοποιήσουμε τον Ολλανδό. Να τον στηρίξουμε, παρά το γεγονός ότι κάνει λάθη (γιατί κάνει λάθη...) αφού είναι αρχή ακόμα και αφού βλέπουμε κάποια πράγματα (όσοι θέλουμε να τα δούμε γιατί υπάρχουν κι άλλοι που δεν βλέπουν να κάνει τίποτα καλό), αλλά όχι και να τον αποθεώνουμε φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του στο τέλος του αγώνα! Είμαστε Παναθηναϊκοί και σαν Παναθηναϊκοί δεν συνηθίζουμε να βάζουμε πρόσωπα πάνω από την ομάδα. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο του DNA μας που δεν χρειάζεται να αλλάξει ούτε στο νέο πολυμετοχικό Παναθηναϊκό...




Scratch: Και ο Μάκης με την πουράκλα του ήταν εκεί...


Scratch 1: Το πρώτο γκολ ήταν οφσάιντ.


Scratch 2: Η φάση του τρίτου γκολ όλα τα λεφτά. Ο αέρινος Ρουκάβινα στρώνει τη μπάλα και ο οικοδόμος Χριστοδουλόπουλος τη στέλνει στα δίχτυα. Η μεγάλη δημοκρατικότητα του ποδοσφαίρου. Ολοι οι σωματότυποι χωράνε στο συγκεκριμένο άθλημα...

Scratch 3: Τι βρισίδι έφαγε ο Τζόρβας από τους Καβαλιώτες!

Scratch 4: Τι ωραίος παίκτης ο Σουλτανίδης!


Scratch 5: Βρε πώς έχεις στρογγυλέψει, Ντρούλιτς, Ντρούλιτς. Κι έχεις γίνει άλλος τόσος σε βάρος έγινες διπλός.

Scratch 6: Kαλός ο Τζιόλης και σήμερα.


Scratch 7: Τι ΑΘΛΙΑ μετάδοση ήταν αυτή; Ο "Αλφα" μετέδωσε το ματς ή το TV Magic; ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΟΥΣ!!!


Scratch 8 (άσχετο): Ξέσπασε λέει ο Μπασινάς στα αποδυτήρια για τις αποδοκιμασίες του κόσμου. Ούτε ψύλλος στον κόρφο σας ΑΕΚτζήδες αν φάτε στη μάπα την κακόκεφη φάτσα που βλέπαμε εμείς τον τελευταίο καιρό πριν φύγει...