Monday, September 17, 2007

Ποια λαϊκή δυσαρέσκεια;



Αυτή λοιπόν ήταν η ψήφος αποδοκιμασίας στον δικομματισμό; Αυτή ήταν η έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας; Να συμπληρώνουν τα δύο μεγάλα κόμματα ποσοστό περίπου 80%;
Δεν με νοιάζει αν βγήκε πρώτη και αυτοδύναμη η ΝΔ. Δεν με νοιάζει αν έχασε το ΠΑΣΟΚ. Με νοιάζει που ένα τόσο μεγάλο ποσοστό συμπολιτών μου λέει ουσιαστικά "ναι" στην διαφθορά, την διαπλοκή, το βόλεμα, τη λαμογιά.
Κι από αύριο όλοι αυτοί, με την δύναμη της ...λαϊκής εντολής θα ξαναπέσουν χέρι χέρι στις μίζες, θα μοιράσουν τα μεγάλα έργα που θα γίνουν στη δυτική Πελοπόννησο, θα πάνε παρέα στην Αράχωβα για σκι, θα κάνουν διακοπές με το κότερο, θα ξαπλώσουν στις ρεζερβέ ξαπλώστρες στην Ψαρού.
Δεν ζηλεύω. Αηδιάζω. Αλλά ταυτόχρονα απορώ. Είναι οι παραπάνω το 80% των Ελλήνων; Γιατί δεν μπορεί. Για να πιάνουν τα δύο μεγάλα κόμματα τέτοια ποσοστά, θα πρέπει να είναι. Μήπως τελικά είμαστε χώρα προνομιούχων και εγώ μέρος μιας μίζερης μειοψηφίας που τρώγεται με τα ρούχα της γιατί δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή που ζουν αυτοί;

Γιατί αν δεν είμαστε χώρα προνομιούχων, κι αν εγώ δεν είμαι μέρος της μειοψηφίας, αλλά μέρος της πλειοψηφίας, όπως πίστευα, τότε ποιος στο διάολο τους ψηφίζει αυτούς τους δύο; Τι ψήφισαν αυτοί που κάηκαν στον Πύργο; Στην Εύβοια; Στο Βόλο; Αυτοί που πλημμύρισαν στη Χαλκιδική; Σε ποιες ψήφους αντιστοίχισαν τόσα βλέμματα απόγνωσης; Σε ποιες ψήφους αντιστοίχισαν τόσοι τόνοι οργής; Τι ψήφισαν οι φοιτητές και οι καθηγητές που έβγαλαν όλο το χειμώνα στους δρόμους; Τι ψήφισαν αυτοί που χάσανε τα λεφτά τους στο Χρηματιστήριο; Τι ψηφίζουν οι εργαζόμενοι με τα 700 ψωροευρώ μισθό; Τι ψηφίζουν οι συνταξιούχοι με τα 500 ευρώ σύνταξη; Τι ψήφισαν αυτοί που έχουν αρρώστους σε άθλια και βρόμικα νοσοκομεία και κάνουν έρανο μεταξύ των συγγενών τους μπας και καταφέρουν να προσφέρουν ένα ...αξιοπρεπές φακελάκι τρέφοντας πάνω στην απόγνωσή τους το σάπιο σύστημα με αντάλλαγμα την παράταση της ελπίδας και την αγορά της
φροντίδας του ανθρώπου τους; Τι ψηφίζουν αυτοί που απολύονται χωρίς καν αποζημίωση γιατί το εργοστάσιο κλείνει στην Ελλάδα για να ξανανοίξει στη Βουλγαρία; Τι ψηφίζουν τα νέα παιδιά που τελειώνουν το σχολείο και βλέπουν το μέλλον τους αβέβαιο, χωρίς δουλειά, όραμα και προοπτική; Τι ψηφίζουν οι γονείς που βλέπουν το περιβάλλον που θα παραδώσουν στα παιδιά τους να καταστρέφεται κάθε μέρα; Τι ψηφίζουν όλοι αυτοί που βλέπουν την ποιότητα της ζωής τους ολοένα να χειροτερεύει;

Μάλλον είμαι μόνη μου τελικά. Εγώ κι άλλοι περίπου 20 στους 100 που θα σηκωθώ το πρωί και θα είναι όλα ίδια. Που θα πάω ξανά στη δουλειά υπομένοντας αδικίες, ιδιοτροπίες και παράλογες απαιτήσεις μπροστά στο φόβο της ανεργίας. Είμαι εγώ και μερικοί ακόμα μόνο που το πρωί θα έχω τα ίδια χρέη στις τράπεζες - ίσως και παραπάνω, ποιος ξέρει - που θα κάνω όλο και λιγότερες διακοπές, που θα βγαίνω όλο και λιγότερο γιατί κοστίζει, που δεν θα ξέρω αν θα πάρω σύνταξη όταν συμπληρώσω το όριο ηλικίας, που δεν ξέρω καν αν αύριο
το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το ίδιο που είναι σήμερα.

Κι όμως μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ένοιωθα καλά. Είχα - ΕΧΩ - ήσυχη τη συνείδησή μου. Ψήφισα αυτό που όφειλα να ψηφίσω. Για πρώτη φορά μάλιστα μετά από πολύ καιρό, με ιδιαίτερη χαρά. Χωρίς την αίσθηση ότι κάνω αγγαρεία. Χωρίς την πολιτική απάθεια των προηγούμενων χρόνων. Χωρίς την εντύπωση ότι οι εκλογές δεν με αφορούν. Χωρίς την παραμικρή διάθεση να απέχω από τα δρώμενα. Με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει αυτή τη φορά. Πώς όμως να αλλάξει; Αφού, είπαμε... Είμαι μειοψηφία.


Η πλειοψηφία ψήφισε. Κι αφού έχουμε ...δημοκρατία, η πλειοψηφία επιβάλλει την βούλησή της. Κι η βούλησή της γι΄ άλλα τέσσερα χρόνια είναι ρουσφέτι, αναξιοκρατία,
τακτοποίηση των "δικών μας παιδιών", βόλεμα, πάσης φύσεως συμφέροντα.

ΣΑΣ ΣΙΧΑΘΗΚΑ!!!

ΑΜΝΗΜΟΝΕΣ

ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΟΙ


ΣΦΟΥΓΓΟΚΩΛΑΡΙΟΙ


ΡΑΓΙΑΔΕΣ...





7 comments:

s_pablo said...

Τελικά ξέφυγες λίγο. Αυτά τα περί αποδοκιμασίας ήταν για να συσπειρώσουν τον κόσμο να πάει να ψηφίσει. Σκέψου ότι το πρωι λέγανε οι δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια ότι στους Λειψούς ο κόσμος ψηφίζει και τελικά ψήφισαν 97 από τους 1115.

Κατά τ' άλλα απογοήτευση. Στήριζα Παπανδρέου, αλλά αν έβλεπα τα δυο κόμματα με ένα 35% έκαστο θα έλεγα ότι κάτι έγινε ρε παιδί μου. Μπούρδας λαός είμαστε, ούτε να απέχουμε δεν μπορούμε.

d3lta said...

σε άτυπο προσωπικό γκάλοπ που έκανα πρίν τις εκλογές, κατάλαβα ότι η πλειοψηφία ψηφίζει "παραδοσιακά" έναν από τους δύο μεγάλους κάνοντας ταυτόχρονα παραδοχή ηλιθιότητος και έλλειψης προσωπικής κρίσεως (ψηφίζω ότι ο μπαμπάς σαν ρομποτάκι)...

στην ουσία το λα.ο.ς έπαιξε τον ρόλο της πολιτικής άνοιξης του δελτόπαιδος αντωνάκη σαμαρά, κατά τα λοιπά δικομματισμός και πάσης ελλάδος - αυτοί είμαστε, αυτοί μας αξίζουν, περαστικά μας.

(γιά την ιστορία απείχα, όπως κάνω παγίως από αυτήν την παγίδα γιά μαλάκες κατά σαρτρ.)

gatti said...

@s-pablo: Eτσι όπως το περιγράφεις για τα περί αποδοκιμασίας είναι σαν να παραδέχεσαι ότι είμαστε λαός
ηλιθίων και χρειαζόταν ένα "τέχνασμα" για να πεισθεί ο κόσμος να πάει να ψηφίσει. Χωρίς να του έχει γίνει συνείδηση ότι πρέπει να το κάνει. Τελικά όμως αυτό ακριβώς ισχύει.
Και η δική μου απογοήτευση έχει να κάνει με το συνολικό ποσοστό των δύο μεγάλων κομμάτων. Ενα 70% και για τους δύο θα ήταν μια σημαντική ένδειξη. Αλλά 80%; Δεν καταλάβαμε τίποτα;

@delta_mike: Αυτοί είμαστε, αυτοί μας αξίζουν.
Πόσο δίκιο σ΄ αυτή τη φράση. Αλλά και πόσο οδυνηρό να επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι είμαστε ηλίθιοι. Πρόβατα χωρίς βούληση.
Λάος και Πολιτική Ανοιξη πάντα θα υπάρχουν, εμείς τι κάνουμε;

Χθες, πριν κλείσει η κάλπη θα σου έλεγα πως κακώς απείχες (ειδικά σ΄ αυτές τις εκλογές) αφού είχες την ευκαιρία να βοηθήσεις να αλλάξουν κάποια πράγματα. Σήμερα με τα συγκεκριμένα αποτελέσματα σκέφτομαι πως εσύ καλώς απείχες και εγώ κακώς συμμετείχα...

d3lta said...

αν και το μυαλό μου έλεγε ότι θα έπρεπε να ακολουθήσω την προτροπή σου, η καρδιά ή η εμπειρία αν θέλεις μου επέβαλε να κάνω το αντίθετο.

ευτυχώς νίκησε η δεύτερη - αλλιώς τώρα θα ένιωθα όπως εσύ τώρα...

s_pablo said...

Σκεφτείτε τι θα είχε γίνει αν οι οικολόγοι είχαν κατέβει με τον ΣΥΡΙΖΑ και όλος αυτός ο κόσμος τους ακολουθούσε.

Δεν θα είχαμε αυτοδυναμία και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαζε 16 βουλευτές.

Αλλά με υποθέσεις δεν κάνεις δουλειά.

d3lta said...

ο εκλογικός νόμος σκανδαλίδη - αν και καθεστωτικός και ταβλαδόρικος ως προς την καταλήστευση των κάτω του 3% κομμάτων υπέρ του πρώτου - είναι σαφώς αναλογικώτερος από τον προηγούμενο κούβελα και ευνοεί συνεργασίες τέτοιου τύπου.

αλλά είπαμε, στην ελλάδα όλοι ψηφίζουν "παραδοσιακά"...

είχε και το γέλιο της η αναμέτρηση, η καϊλή πέρασε τον άκη σε αταυρούς ο οποίος δεν εκλέγεται, χο χο χο...

The Torch said...

Όπως έχω γράψει αρκετές φορές φέτος (χωρίς να λέω παρά το αυτονόητο) οι πολιτικοί μας βγαίνουν μέσα από την κοινωνία μας. Αυτούς έχουμε διότι αυτοί μας αξίζουν. Τις λαμογιές δεν τις κάνουν μόνοι τους. Βρήσκουν και τα κάνουν. Και οι αλλαγές (οι ουσιαστικές αλλαγές) δεν θα έρθουν με τις εκλογές. Η αλλαγή θα γίνει σταδιακά όταν αλλάξουμε εμείς. Τότε θα αρχίσουν να αναδεικνύονται νέα πρόσωπα με άλλο ήθος. Μέχρι τότε οι εκλογές θα είναι αυτό που είναι σήμερα. Και μάλιστα τις συγκεκριμένες θα τις έλεγα πολύ ενδιαφέρουσες και διαφορετικές εκλογές, με αναλογικότητα και με τους περισσότερους ευχαριστημένους. Ακόμα και τους οικολόγους, των οποίων την επιτυχία θα καταλάβουν κάποιοι στα γραφεία τα μεγάλα.
Το μόνο που δεν ήταν ευχαριστημένο ήταν το ΠΑΣΟΚ και εγώ, που την Κυριακή εγκλωβίστηκα στον Περισσό αγκαλιά με ένα link, αντί να ρήξω μία μούτζα και να πάω να μεταδόσω δύο ακόμα αγώνες Baseball και να είμαι ο ευτυχέστερος των ανθρώπων.