Saturday, February 9, 2013

Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κ. Morris Lessmore





«Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κ. Μorris Lessmore» είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που κέρδισε το βραβείο Οσκαρ το 2011, ενώ έχει κερδίσει 14 ακόμα βραβεία συμπεριλαμβανομένων των Βραβείων Κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Austin και «Best Animated Short» στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Cinequest.

Παράλληλα, έχει γίνει και εφαρμογή για iPad.

Είναι ένα 15λεπτο φιλμ σε σενάριο του William Joyce, σκηνοθεσία των William Joyce και  Brandon Oldenburg και μουσική του John Hunter και έχει ως θέμα του τη βιβλιοφιλία.


Ο Morris Lessmore κάθεται στο μπαλκόνι, στην γαλλική συνοικία της Νέας Ορλεάνης, γράφοντας τα απομνημονεύματά του, όταν ξαφνικά ένας τυφώνας που παρασύρει τα πάντα στο διάβα του τον πετάει από το μπαλκόνι μαζί με το βιβλίο του για το οποίο ο ήρωάς μας κάνει αγωνιώδεις προσπάθειες για να μη το χάσει μέσα στο γενικό κακό.

Ο τυφώνας παρασύρει τελικά ακόμα και τα κτίρια και ο κ. Lessmore βρίσκεται να στροβιλίζεται στον αέρα μαζί με άλλους κατοίκους της πόλης, ενώ όταν όλα τελειώνουν περπατά σε μια κατεστραμμένη πόλη με το βιβλίο του στο χέρι αλλά τα γράμματα και τις ζωγραφιές να έχουν «αποδράσει» μέσα απ’ αυτό.

Τα βήματά του τον φέρνουν στην εξοχή σε ένα ασπρόμαυρο τοπίο που αποκτά χρώμα όταν βλέπει μια κοπέλα να πετάει στον ουρανό, κρατώντας κάποια βιβλία δεμένα σε σχοινιά.

Ενα ιπτάμενο βιβλίο αφήνεται από τα χέρια της, τον πλησιάζει και στη συνέχεια τον οδηγεί σε μια βιβλιοθήκη, έρημη από ανθρώπους αλλά γεμάτη από βιβλία και από πορτρέτα σε ένα από τα οποία απεικονίζεται η κοπέλα που μόλις είχε δει.


Η βιβλιοθήκη αυτή γίνεται το νέο «σπίτι» του κ. Lessmore που αναλαμβάνει τη φροντίδα των βιβλίων, σώζει παλαιά βιβλία από την καταστροφή και ακόμα μοιράζει βιβλία σε όσους επισκέπτονται τη βιβλιοθήκη.

Δεν σας αποκαλύπτω άλλα στοιχεία από το υπέροχο φιλμ, που παρουσιάζει τα βιβλία να έχουν ζωή, να αναπνέουν, να πονάνε, να δείχνουν το δρόμο... Θα σας πω μόνο ότι για όσους η φυσιογνωμία του κ. Lessmore είναι οικεία, αυτό συμβαίνει επειδή φτιάχτηκε να θυμίζει έναν από τους σημαντικότερους κωμικούς στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, τον Buster Keaton με τα τεράστια μάτια και το αγέλαστο πρόσωπο (αν και κινησιολογικά σε αρκετές σκηνές θυμίζει - και - τον Τσάρλι Τσάπλιν...).



Παράλληλα, η ιστορία του ανεμοστρόβιλου που βασίζεται στον τυφώνα Κατρίνα που κατέστρεψε τη Νέα Ορλεάνη (όπου διαδραματίζεται η ιστορία...) είναι εμπνευσμένη τόσο από τη σκηνή της καταιγίδας στη βωβή ταινία Steamboat Bill Jr όσο από τη σκηνή του ανεμοστρόβιλου στο «Μάγο του Οζ».



Μάλιστα, χρησιμοποιεί και το «τέχνασμα» του ασπρόμαυρου που υπάρχει στον «Μάγο του Οζ» (όταν η Ντόροθι ανοίγει την πόρτα του ασπρόμαυρου σπιτιού της μετά τον τυφώνα και βρίσκεται σε έναν έγχρωμο κόσμο) χρησιμοποιώντας την αντίθεση με τα χρώματα, όταν από την απελπισία του τυφώνα ο κ. Lessmore ξαναβρίσκει την αισιοδοξία του, αρχικά με την εμφάνιση της κοπέλας με τα ιπτάμενα βιβλία και στη συνέχεια με την παρουσία της βιβλιοθήκης.

(Από το «Μάγο του Οζ» αντλεί και τη σκηνή με τον... ιπτάμενο - λόγω του ανεμοστρόβιλου -  ποδηλάτη, κατ' αντιστοιχία με την κυρία που παίρνει ο αέρας μαζί με το ποδήλατό της και τη βλέπει η Ντόροθι - την υποδύεται η Τζούντι Γκάρλαντ, μητέρα της Λάιζα Μινέλι - μέσα από το παράθυρό της. Τεχνάσματα εξακολουθητικά επαναλαμβανόμενα στον κινηματογράφο, αφού κάπως έτσι εμπνεύστηκε και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ τη σκηνή με το ποδήλατο και τον ΕΤ...).

Το «τέχνασμα» με την αντίθεση των χρωμάτων επαναλαμβάνεται όταν ο κ. Lessmore δίνει βιβλία στους κατοίκους της πόλης που παρουσιάζονται ασπρόμαυροι για να αποκτήσουν ξανά χρώμα όταν το βιβλίο ξαναμπαίνει στη ζωή τους.

Το συγκεκριμένο φιλμ αποτελεί το καμάρι της «ταλαιπωρημένης» Λουιζιάνα, καθώς είναι παραγωγή των Μoonbot Studios του Shreveport και μάλιστα μετά την απονομή του βραβείου Οσκαρ κατά την 84η ετήσια απονομή, ο κυβερνήτης της πολιτείας της Λουιζιάνα, Βοbby Jindal, δήλωσε: «Είμαστε περήφανοι που οι κάτοικοι και μια εταιρεία που εδρεύει στη Λουιζιάνα δημιούργησαν το πρωτοποριακό αυτό έργο που αποτίει φόρο τιμής στην αγάπη για το βιβλίο και την επιμονή μέσα από την αγάπη για τη μάθηση».




4 comments:

librarian said...

Έχω δει την ταινία μικρού μήκους και είναι εξαιρετική! Ευχαριστούμε και για τις υπόλοιπες πληροφορίες!

gatti said...

@librarian: Είναι πραγματικά εξαιρετική ταινία. Δεν φτιάχνουν πια πολλές σαν αυτή...

houli_v said...

έπρεπε δηλαδή να εγκαταλείψεις τον blogger για τόσο καιρό για να μας αποκαλύψεις την αγάπη σου για τα animation ?
τουλάχιστον κάτι βγήκε ...
p.s. πολύ καλός ο Mr. Morris Lessmore :)

gatti said...

@houli_v: Α όχι, την είχα αποκαλύψει αυτή την αγάπη πολύ καιρό πριν...

από εδώ κιόλας: http://www.gatti-squared.blogspot.gr/2007/09/coyote.html

(πρέπει να αντικαταστήσω τα βιντεάκια, δεν παίζουν...).