 |
| Από το Bball_Headlines στο twitter |
Δανεισμένος ο τίτλος, αλλά δεν θα μπορούσε να αποδώσει κάποιος καλύτερα το παιχνίδι του Ούκιτς στο Κάουνας αν ήθελε να «παίξει», παραφράζοντας τον τίτλο της ταινίας «Ο Ρόκο και τα αδέρφια του».
Γιατί ο Ρόκο είχε πράγματι πολλά κέφια στον αγώνα κόντρα στη Ζαλγκίρις και διέψευσε και μένα που λίγο καιρό πριν προβληματιζόμουν για το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει άλλον αξιόπιστο γκαρντ δίπλα στον Διαμαντίδη.
Ποιος όμως μπορεί να στενοχωριέται από μια τέτοια διάψευση, όταν το ζητούμενο είναι να τα πάει όσο πιο καλά γίνεται η ομάδα;
Το ενθαρρυντικό με τον Ούκιτς που μέχρι τον τελικό κυπέλλου προβλημάτιζε με την αστάθεια που παρουσίαζε στα παιχνίδια ήταν ότι έδειξε την αξία του στα δύσκολα. Τόσο στον τελικό του κυπέλλου όσο και στο κομβικό ματς με την Ζαλγκίρις, εκεί δηλαδή που έπρεπε να αποδείξει ότι άξιζε να παίζει στο «τριφύλλι» το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Δύο κρίσιμα ματς δύο εκπληκτικές εμφανίσεις με τη σημερινή να είναι πραγματικά για Οσκαρ (εξ ου και η έμπνευση του δημιουργού της παραπάνω φωτογραφίας) γι' αυτό και κέρδισε με το σπαθί του και τον τίτλο του MVP του αγώνα.
Και τι δεν έκανε! Απίστευτα καλάθια έβαλε, τη μπάλα κουβάλησε, τον Μήτσο ξεκούρασε και γενικά έδειξε ότι μπορεί κανείς να βασιστεί επάνω του.
Ηταν μάλιστα τόσο πληθωρική η εμφάνισή του ώστε όλοι μας (από ευχάριστη έκπληξη περισσότερο) αφήσαμε σε δεύτερη μοίρα την εμφάνιση του Διαμαντίδη (μοίρασε 10 ασίστ) που έκανε αυτή τη φορά τα πάντα στο γήπεδο. Αλλά το Μήτσο τον ξέρουμε, γνωρίζουμε τι μπορεί να κάνει στην καλή του μέρα, οπότε οι προβολείς δικαιολογημένα στράφηκαν στον Κροάτη.
Καλή απόδοση είχε όμως και ο άλλος αμφιλεγόμενος, ο Γκιστ. Εξέπληξε ευχάριστα κι αυτός ειδικά όταν χρειάστηκε να τα βάλει με τα θηρία της Ζαλγκίρις όταν οι Λάσμε και Σόφο φορτώθηκαν με φάουλ. Γενικά η ομάδα έκανε μεγάλο παιχνίδι και ο Αρτζι καλή διαχείριση σε ένα ματς που σήμαινε μισή πρόκριση. Ο μόνος που υστέρησε ήταν ο Ματσιούλις, αλλά στον συγκεκριμένο αγώνα δικαιολογείται (από την στιγμή που κερδίσαμε...) γιατί η επιστροφή του τον έβγαλε εντελώς έξω από τα νερά του.
Νίκες σαν αυτή είναι διπλό κέρδος γιατί αφενός δίνουν αυτοπεποίθηση στους παίκτες, αφετέρου κρατάνε τον κόσμο ζεστό κοντά στην ομάδα, παρέχοντάς της τη στήριξη που χρειάζεται για την εξίσου δύσκολη συνέχεια...
Αντε να δούμε!
8 comments:
Πριν κάνα δίμηνο είχα δηλώσει ότι αν ο Εξάστερος προκριθεί φέτος στα play-off της Euroleague θα είμαι ευχαριστημένος και αν πάει στο Final-4 του Λονδίνου θα είμαι κατενθουσιασμένος. Νομίζω ότι το 1ο είναι κοντά, αν και έχει ακόμη δρόμο. Το 2ο δεν το βλέπω να γίνεται.
Λίγα λόγια για τον αγώνα. Η αναμέτρηση στο Κάουνας ήταν αυστηρά απαγορευμένη για ανθρώπους με καρδιολογικά ζητήματα. Ντέρμπι ανυπερθέτως! Ο Εξάστερος δεν έπαιξε πιο τεχνικά, πιο μπασκετικά από τη Ζαλγκίρις. Είχε όμως μέταλλο, βαρύτερη φανέλα. Βλέποντας το 1ο ημίχρονο, όπου δεν μπορούσε να βάλει τη μπάλα στο ζωγραφιστό και κρατήθηκε κοντά στο σκορ με περιφερειακό σουτ, περίμενα ότι το ματσάκι θα είναι στο τέλος χαμένο. Όμως κατάφερε να έχει την ίδια απόδοση και στα 40 λεπτά, οπότε στο τελευταίο 5λεπτο η Ζαλγκίρις κουράστηκε, έκανε λάθη φάσεων και επιλογών και έχασε δίκαια.
@4minister: Αυτό ακριβώς! Σ' αυτό το παιχνίδι έδειξε το μέταλλο που διαθέτει σαν ομάδα.
Να σου πω την αλήθεια, φοβόμουν ότι το είχε χάσει (το μέταλλο), πίστευα πάλι παρόλο που έβλεπα πως παίζει καλά κόντρα στους Λιθουανούς, θα ερχόταν ένα μπλακ άουτ απ' αυτά που συνηθίζει φέτος και στο τέλος θα έφευγε χαμένος.
Ομως, τελικά άντεξε την πίεση, τη μετέφερε στη Ζαλγκίρις και πήρε μια νίκη - ένεση αυτοπεποίθησης (πέρα από την κρισιμότητα του ματς).
Μια χαρα ειναι η ομαδα φετος. Οκ εχουν γινει λαθη αλλα μη ξεχναμε οτι ολοι οι εμπλεκομενοι διαδεχονται τις ομαδες του Ζοτς και επισης ειναι πρωτοπειροι σε διαχειριση κορυφαιας ομαδας.
Εγω ειμαι πολυ ευχαριστημενη οτι κι αν γινει απο δω και περα, ελπιζω να μαθουν απο τα φετινα και του χρονου να πανε ακομη καλυτερα.
Καμια ομαδα δε χτιζεται απο την αρχη σε μια σαιζον.
@The Bgt: Nαι τελικά φαίνεται πως εγώ και κάποιοι άλλοι βιαστήκαμε να βγάλουμε συμπεράσματα...
Η χρονιά είναι ήδη επιτυχημένη, η αλήθεια είναι πως όπως και ο υπουργός έτσι κι εγώ πίστευα πως αν η ομάδα προκριθεί στα play off θα μου αρκούσε για φέτος. Είναι όντως κοντά.
Και πολύ σημαντικό είναι πως δεν θα υπάρχει και μουρμούρα. Οσο παίζει καλά ο κόσμος θα γεμίζει το ΟΑΚΑ και θα την στηρίζει.
Πέρα από την βαρύτερη φανέλα η ομάδα διαθέτει στις τάξεις της τον 3D ( 37 λεπτά στο παρκέ) να οργιάζει σε άμυνα κι επίθεση. Εξαιρετική εμφάνιση από τον Ούκιτς ( για να τον "συμπαθήσω" μπασκετικά, βέβαια, πρέπει να αποκτήσει μια σταθερότητα) αλλά χωρίς τον Μήτσο θα λέγαμε άλλα τώρα...Αγαλμα από συμπαίχτες, προπονητές και διοίκηση πρέπει να του γίνει. Ο ορισμός του κυματοθραύστη.
Κρίμα, πάντως, που η ομάδα δεν ενισχύθηκε στα γκαρντ διότι με έναν νορμάλ παίχτη στη θέση του Μπανκς (το μόνο που προσάπτω στον Πεδουλάκη είναι ότι δεν βρήκε σε 2 μεταγραφικές περιόδους ένα αμερικανάκι που να κάνει τα βασικά, όχι τρελά πράματα) θα είχε βλέψεις και για το κάτι παραπάνω.
@pensierix: Μα το έγραψα κι εγώ ότι πέρασε σε δεύτερη μοίρα ο Μήτσος επειδή μας εξέπληξε ευχάριστα ο Ούκιτς.
Αλλά η αξία και οι δυνατότητες του Μήτσου ειναι δεδομένες τόσο που δυστυχώς "ξεχνάμε" πόσο πολύτιμος είναι.
Και εγώ περιμένω να δω τον Κροάτη να έχει την ίδια απόδοση και σε άλλα παιχνίδια, τα δύο συνεχόμενα έστω κι αν ήταν σημαντικά δεν αρκούν, αν γυρίσει στις αναιμικές εμφανίσεις του πρώτου καιρού, ωστόσο δεν παύουν οι τελευταίες εμφανίσεις του να είναι ενθαρρυντικές.
Οντως έπρεπε να ενισχυθεί στα γκαρντ η ομάδα και φοβάμαι πως τελικά αυτό μπορεί να "πληρώσει".
Παρέλειψα να αναφέρω στο ποστ πως χθες ήταν πολύ καλός και ο Τσαρτσαρής...
O Μπανκς ακουγεται οτι εχει οικογενειακα προβληματα (γινεται αυτον τον καιρο στην Αμερικη η δικη/διαδικασια για την επιμελεια των παιδιων του) συν οτι ειναι πισω σε φυσικη κατασταση (οπως ο Καπονο).
Και για τους δυο υπαρχουν περιθωρια βελτιωσης.
Αν τελικα περασουμε στους 8 το μαλλον θα βγουμε 4οι αντε 3οι.
Αν καταγουμε 3οι υπαρχει η πιθανοτητα να παιξουμε με τον ΟΣΦΠ (που αν δεν αυτοκτονησει παει για τη 2η θεση).
Για να δουμε!
@The Bgt: Πού πάμε και τους βρίσκουμε όλους με τα οικογενειακά προβλήματα μου λες;
Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, πολλά μάλιστα. Το θέμα είναι αν θα γίνει και πότε...
Καλά εσύ προχώρησες πολύ, έφτασες και στη θέση που θα καταλάβουμε! :-)
Post a Comment