Ο παλιός, οι νέοι και οι διοικητικές «βυντριές»

 

«Δεν με ενδιαφέρει τι λες για μένα, αρκεί να  λες κάτι για μένα και να γράφεις το όνομά μου σωστά» ήταν το «μότο» του διασκεδαστή, συνθέτη, ηθοποιού, τραγουδιστή, χορευτή και παραγωγού George M. Cohan και φαίνεται πως στην περίπτωση του Λουκά Βύντρα, εκούσια ή ακούσια, ταιριάζει γάντι.

 

Ο Βύντρα, που κατά την 9χρονη παρουσία του στον Παναθηναϊκό ήταν ο παίκτης που οι οπαδοί του «τριφυλλιού»... αγαπούσαν να μισούν κατόρθωσε ακόμα και με την αποχώρησή του να γεννήσει το ίδιο έντονα συναισθήματα όσο αυτά που προκαλούσε όταν έπαιζε.

Κατάφερε και κάτι ακόμα: Να διχάσει εκτός από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού και αυτούς του «αιώνιου» αντιπάλου του, Ολυμπιακού, ενώ στάθηκε άθελά του και η αφορμή για μία από τις μεγαλύτερες δημοσιογραφικές γκάφες του ΔΟΛ.

Και, ανεξάρτητα από τα συναισθήματα που τρέφει ο κόσμος γι’ αυτόν, αρκούν και μόνο τα παραπάνω για να αντιληφθεί κανείς (έστω και μετά από καιρό όταν το μυαλό θα έχει καθαρίσει, οι εμμονές θα έχουν ξεπεραστεί και η απουσία του θα έχει επιφέρει μια κάποια «αποστασιοποίηση»), ότι τελικά ο Λουκάς Βύντρα ήταν μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Παναθηναϊκού την τελευταία δεκαετία. Θέλετε αρνητική (προσωπικότητα); Εστω (αν και προσωπικά δεν ενστερνίζομαι την συγκεκριμένη άποψη). 

Προσωπικότητα, πάντως, σίγουρα, γιατί ανεξάρτητα από το τι μπορεί να του «χρεώσει» κανείς και μόνο το γεγονός ότι κατάφερε να αντεπεξέλθει, δεχόμενος τέτοια πίεση όλα αυτά τα χρόνια, αποδεικνύει από μόνο του δύναμη χαρακτήρα.

Η προσωπική  μου άποψη για τον Βύντρα διαφοροποιήθηκε στη διάρκεια των χρόνων.

Από την... παραλογή «του νεκρού αδερφού», την πρώτη μου...προσπάθεια παραποίησης που επιχείρησα τον Αύγουστο του 2007 στους πρώτους μήνες ύπαρξης του μπλογκ με αφορμή την πρόταση που είχε γίνει στον Παναθηναϊκό από τη Χέρτα...

 ...μέχρι την παράδοση που «έχτισε» στα παιχνίδια κόντρα στον ΠΑΟΚ και το γκολ – τίτλου κόντρα στον Αστέρα, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι.

Καταλυτικό ρόλο έπαιξε σ’ αυτό η παρουσία του Χενκ Τεν Κάτε και η καλή γνώμη που είχε για τον συγκεκριμένο παίκτη. Οταν συνειδητοποίησα ότι ένας εκρηκτικός προπονητής που δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει χαρτάκι για τους παίκτες που θα χρησιμοποιήσει στην ενδεκάδα, ξεκινούσε από τον Βύντρα όπως έκαναν οι προκάτοχοί του αλλά και οι τεχνικοί που τον διαδέχτηκαν, συνειδητοποίησα ότι 29... κατασκευαστές πλυντηρίων έχουν λόγο που χρησιμοποιούν το ίδιο...απορρυπαντικό.

Ο «Βυντρίνιο» που είχε «σβήσει» τον Ροναλντίνιο σ’ εκείνο το 0-0 με τη Μπαρτσελόνα στην Αθήνα, που έπαιζε με τσαμπουκά σε όλα τα ματς, που έκλεινε τ’ αυτιά του στον οχετό – κάποιες φορές – της κερκίδας, που πέτυχε κάποια πολύ σημαντικά γκολ και που τρέλαινε τα μηχανήματα στα εργομετρικά, μπορεί να μην ήταν ο σούπερ παίκτης, μπορεί να έκανε «βυντριές», αλλά δεν ήταν και για πέταμα.

Κάποιοι άλλοι έχουν διαφορετική γνώμη, την  ίδια που είχα κι εγώ στις αρχές. Ηταν στιγμές που ευχήθηκα να φύγει από την ομάδα γιατί κάποια λάθη του με πόνεσαν πραγματικά. Οσο όμως περνούσε ο καιρός η ευχή μου δεν είχε να κάνει με το «μαρτύριο» του Παναθηναϊκού από το παιχνίδι του συγκεκριμένου παίκτη, αλλά με το δικό του «μαρτύριο» για όσα υφίσταται.

Κι αν τον τελευταίο καιρό το γενικότερο χάλι της ομάδας δεν επέτρεπε την πολυτέλεια να ασχοληθεί κανείς ατομικά με τον Βύντρα,  η συμπεριφορά στο πρόσωπό του από πλευράς διοίκησης μετά το παιχνίδι με τη Βέροια υπήρξε για μένα καταλυτική.

Δεν πιστεύω ότι κάποιοι παίκτες πούλησαν το συγκεκριμένο παιχνίδι, διαφωνώ αντίθετα με τη στοχοποίησή τους και πραγματικά θλίβομαι που ξαναζούμε την «αποδόμηση» της Ριζούπολης, ενδεχομένως από διαφορετική αφετηρία αυτή τη φορά.

Δεν ξέρω αν ο Βύντρα θα λείψει από τον Παναθηναϊκό αν και πολύ φοβάμαι ότι αυτό ακριβώς θα συμβεί, όχι επειδή ο ίδιος είναι αναντικατάστατος, εξάλλου πολλοί είναι αυτοί που ανακουφίστηκαν από την αποχώρησή του, αλλά επειδή οι αντικαταστάτες που επιλέγει η διοίκηση για να διαδεχθούν τους «φευγάτους» δεν πείθει ότι το κενό θα καλυφθεί.

Τα προσωπικά συναισθήματα για την αποχώρηση του Βύντρα είναι το ένα κομμάτι της υπόθεσης, ο... ορυμαγδός που ακολούθησε τη φυγή του είναι το άλλο.

Ο Βύντρα κατάφερε να εκθέσει ανεπανόρθωτα οπαδούς, διοικήσεις ακόμα και έντυπα με την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό.

Είναι πραγματικά από αστείο έως τραγικό να βλέπεις και να διαβάζεις αυτούς που μέχρι τώρα τον έκραζαν για την «ανικανότητά» του να ωρύονται, επειδή επέλεξε να πάρει μεταγραφή στον Ολυμπιακό.

Είναι πραγματικά από αστείο έως τραγικό (παρόλο που πρόκειται για συνήθη πρακτική που την ακολουθούν όλοι) η «ερυθρόλευκη» διοίκηση να υπαγορεύει στους «ερυθρόλευκους» συντάκτες τα σημεία που θα στηρίξουν τα επιχειρήματά τους για να «πλασάρουν» στο «ερυθρόλευκο» κοινό την επικείμενη μεταγραφή Βύντρα ως ενδεδειγμένη κίνηση.

Είναι πραγματικά από αστείο έως τραγικό να μην αντιλαμβάνεται κάποιος ότι αυτό που έχει στα χέρια του δεν είναι ανακοίνωση του Ολυμπιακού, αλλά η «γραμμή» που θέλει να περάσει ο σύλλογος. Ακόμα κι αν το e-mail που εστάλη δεν είχε την παραμικρή ένδειξη, υπάρχουν κάποια σημεία που «κραυγάζουν» στο ύφος του κειμένου ότι δεν είναι ανακοίνωση.

Είναι πραγματικά από αστείο έως τραγικό (στη συγκεκριμένη δε περίπτωση ΚΑΙ γραφικό) να σηκώνει ο Γκοτζίλα παντιέρα επανάστασης για την αποχώρηση Βύντρα έστω κι αν αυτά που γράφει είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους σωστά (το ότι συγκλίνουν με την «γραμμή» του Ολυμπιακού ΕΙΝΑΙ ένα θέμα συζήτησης...) όταν τήρησε σιγή ιχθύος για τη στοχοποίηση και την απομάκρυνση άλλων ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού, πολύ μεγαλύτερων προσωπικοτήτων, που έφυγαν τους τελευταίους μήνες με τον ίδιο ή και χειρότερο τρόπο.

Γεγονός που μας οδηγεί από το θέμα του Βύντρα, στα γενικότερα ζητήματα του Παναθηναϊκού και την απουσία μιας στιβαρής διοίκησης, πολύ δε περισσότερο μιας διοίκησης που πραγματικά γνωρίζει τι κάνει και γιατί το κάνει, που δεν άγεται ούτε φέρεται από τις «αγκυλώσεις», τις «εξαρτήσεις» και την απειρία της στη διαχείριση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, όπως αυτές που βιώνει τον τελευταίο καιρό ο Παναθηναϊκός.

Tι ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός τους τελευταίους μήνες (μέρες); Ξεφορτώθηκε κάποια ακριβά συμβόλαια; Πώς ακριβώς τα ξεφορτώθηκε;  Ξοδεύοντας το μεγαλύτερο μέρος του μπάτζετ του για να απαλλαγεί από συγκεκριμένους παίκτες που ναι μεν είχαν ακριβά συμβόλαια αλλά μπορούσαν παράλληλα να αποχωρήσουν φέρνοντας χρήματα στην ομάδα. Αντ’ αυτού πήραν το μεγαλύτερο κομμάτι του ποσού του συμβολαίου τους, ή δέχτηκαν να κάνουν έναν διακανονισμό που είναι αμφίβολο αν ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να τον τηρήσει (κι αυτό μας οδηγεί στο θέμα της αδειοδότησης και το νέο έλεγχο της UEFA). Και παράλληλα πήρε στη θέση τους παίκτες αμφιβόλου ποιότητας που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους «φευγάτους».

Σήμερα ο Παναθηναϊκός παρουσίασε έναν Ιάπωνα που για χάρη του χρειάστηκε να ξεφορτωθεί τον Λέτο (που είχε ήδη κάνει κινήσεις για την απόκτηση κοινοτικού διαβατηρίου) έναν Ισπανό που προοριζόταν για τον Ηρακλή αλλά επειδή ήταν ακριβός για τον «Γηραιό», κατέληξε στον Παναθηναϊκό, έναν παίκτη που «κουβαλάει» δύο ρήξεις χιαστών και χαμογέλασε με ανακούφιση όταν πέρασε τις ιατρικές εξετάσεις και δύο ταλαντούχους νεαρούς Ελληνες που όμως δεν έχουν εμπειρίες πρωταθλητισμού (ναι οκ μη γελάσετε με το «πρωταθλητισμού», καταλαβαίνετε το πνεύμα).

Α, ναι υπάρχει και ένας Σκοτσέζος που έπαιζε στο MLS και που μπορεί λέει να αποκτηθεί μέχρι τις 11 Φλεβάρη (φέξε μου και γλίστρησα), για τον οποίο στην αρχή η πληροφόρηση ανέφερε πως δεν έχει απεμπλακεί από την ομάδα του που του χρωστάει χρήματα, μετά μας έλεγαν ότι τελικά είναι ελεύθερος και το σκέφτεται, ενώ η αλήθεια είναι πως απλά ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να «σηκώσει» το συμβόλαιό του.

Επιπρόσθετα, η πρώτη βεβαιωμένη ανάγκη της ομάδας ήταν η απόκτηση φορ και τελικά κανείς απ΄ τους πέντε που αποκτήθηκαν και παρουσιάστηκαν δεν είναι φορ.

Αν αυτός είναι μεταγραφικός σχεδιασμός ομάδας που στοχεύει να αντικαταστήσει επάξια τους παίκτες που αποδέσμευσε και κυρίως αν αυτός είναι μεταγραφικός σχεδιασμός για να μη χάσει ο Παναθηναϊκός το τρένο των πλέι οφ, τότε εγώ βρίσκομαι σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Εκτός αν...

Εκτός αν όλες οι παραπάνω κινήσεις είναι απότοκο ενός άλλου πολυμήχανου σχεδίου που θέλει τον Παναθηναϊκό εκτός Ευρώπης για τη νέα σεζόν για λόγους που μόνο οι διοικούντες γνωρίζουν. 

Στην τελική, μέρος σχεδίου ή όχι, το πιθανότερο είναι ότι με τα χάλια που παρουσιάζει η ομάδα δεν θα παίξει έτσι κι αλλιώς στην Ευρώπη τη νέα σεζόν ακόμα και αν καταφέρει να μπει στα πλέι οφ και εξασφαλίσει ευρωπαϊκή έξοδο. 

Κι αυτό γιατί στην UEFA δεν είναι χαχόλοι και πιθανότατα αξιολογούν τα πράγματα πολύ διαφορετικά από τους «πράσινους» διοικούντες, καθώς μόνο «νοικοκυρεμένα» οικονομικά δεν παρουσιάζει μια ομάδα που ξοδεύει το μπάτζετ της για να διώξει παίκτες και να κάνει διακανονισμούς που είναι «στον αέρα».

Κλείνοντας σημειώνω μία ακόμα παράμετρο. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας με αφορμή τις χειμερινές μεταγραφές του ΠΑΟΚ...

Την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει διώξει πέντε διεθνείς επομένως έχει χασούρα και από εκεί. Aλλά τι να τους κάνουμε μωρέ τους διεθνείς; Πρόβλημα δημιουργούσαν που έφευγαν κάθε τόσο με την Εθνική και δεν μπορούσε να προετοιμαστεί σωστά η ομαδάρα... Τώρα δεν θα έχει τέτοιο πρόβλημα... Μόνο που όπως φαίνεται δεν θα έχει και αυξημένες υποχρεώσεις...

***

Scratch: Πώς το είπε ο Αλαφούζος στο περιθώριο της παρουσίασης των νέων; Οτι κάνει στον Παναθηναϊκό την τρόικα; Δίκιο έχει. Αυτό ακριβώς κάνει! Με τα ΙΔΙΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ...