Το μεγάλο φαγοπότι

To καλό (ή κακό, όπως το πάρει κανείς...) με τις γιορτές των Χριστουγέννων είναι που το ...νταβαντούρι είναι εξακολουθητικό και επαναλαμβανόμενο. Ερχεται ας πούμε το Πάσχα, και όλη η ιστορία είναι δυο μέρες όλες κι όλες.Το βράδυ της Ανάστασης και η Κυριακή του Πάσχα. Από όλες τις απόψεις. Και από το καθισιό και από τα δώρα και από το φαγητό. Κι αν είσαι και καλός Χριστιανός και ψιλονηστεύεις όλη την εβδομάδα (λέμε τώρα, έχω φίλους Γιαννιώτες, οπαδούς του ΠΑΣ που ζουν στην Αθήνα, που μαζευόντουσαν σε μεζεδοπωλείο στα Γιάννενα, Μεγάλη Παρασκευή και του έδιναν και καταλάβαινε) δυο μέρες μόνο ...ξεκοιλιάζεσαι. Τη Δευτέρα έχει ήδη ξεθυμάνει η ιστορία. Ασε που από το πολύ αρνί έχει ανεβεί τόσο πολύ η χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια που είσαι κομμάτι σαν αυτόματο και δεν ξέρεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι, πόσο μάλλον να διανοηθείς να φας ξανά.

Ενώ τα Χριστούγεννα... Τα Χριστούγεννα είναι άλλη ιστορία. Εδώ δεν προλαβαίνεις να σταματήσεις και αρχίζεις πάλι από την αρχή. Γιατί δεν είναι μόνο η παραμονή και ανήμερα των Χριστουγέννων. Είναι που η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και την Πρωτοχρονιά. Ξανά μανά τα ίδια και ακόμα περισσότερα γιατί όπως και να το κάνεις η παραμονή Πρωτοχρονιάς και το ρεβεγιόν της έχει μεγαλύτερη αίγλη από αυτό των Χριστουγέννων. Ασε που έτσι και έχεις κανονίσει να βγεις με φίλους ή με το αίσθημα, τρως δυο φορές το ίδιο βράδυ. Τη μία οικογενειακώς και την άλλη με την παρέα. Κι έτσι και κανας φουκαράς που δεν έχει κανονίσει να βγει έξω, βρεθεί από ανάγκη στους δρόμους παραμονή Πρωτοχρονιάς την έχει βαμμένη από χέρι. Ξημερώματα θα φτάσει στο σπίτι του από την κίνηση (το έχω πάθει γυρίζοντας από άρρωστο συγγενή και ξέρω τι σας λέω). Αν και τώρα με την κρίση, είναι ένα ερώτημα πόσοι θα βγουν έξω και παράλληλα θα είναι και ένα τεστ για το κατά πόσο η κρίση έχει όντως χτυπήσει την Ελλάδα, γιατί όπως όλοι ξέρουμε του Ελληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει.. Ξέφυγα όμως πάλι. Για την ιστορία που επαναλαμβάνεται Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά έγραφα. Και σαν να μην έφτανε αυτό το διπλό γλέντι, έχουμε και τα Φώτα, που είναι κι αυτά αργία. Κι αν έχεις και καναν Γιάννη (περιττή επισήμανση, υπάρχει σπίτι που δεν έχει Γιάννη;) έρχεται και το κερασάκι στην τούρτα.


Σάμπως όμως είναι μόνο αυτά; Ολος ο Δεκέμβρης έτσι τραβάει. Από τα Νικολοβάρβαρα μέχρι του Αη Γιαννιού έτσι πάει το πράγμα. Σε σημείο που μετά τ΄ Αη Γιαννιού, εγώ προσωπικά έτσι και δω γλυκό έχω ανεβάσει σάκχαρο και μόνο με το βλέμμα!

Και βέβαια μετά τις γιορτές ξεκινάει η δίαιτα και η γυμναστική. Μιλάμε τώρα ότι αυτό το πράγμα είναι κυριολεκτικά για γέλια. Κάνεις δίαιτα για να βγεις στην παραλία το καλοκαίρι, ξανακάνεις δίαιτα για να χάσεις τα περιττά κιλά του καλοκαιριού. Κάνεις δίαιτα για να έχεις περιθώριο να φας τα Χριστούγεννα και να είσαι κομψός στο ρεβεγιόν, ξανακάνεις δίαιτα για να μην σου μείνουνε αυτά που χλαπάκιασες στις γιορτές. Ο νορμάλ άνθρωπος, όμως, ένα περιθώριο το έχει. Αμα δεν είναι και φανατικός με τις γυμναστικές και τις δίαιτες, ξεκινάει χαλαρά μετά τις γιορτές και όπου τον βγάλει. Και μερικούς αν δεν τους βγάλει και πουθενά, δεν τρέχει και τίποτα. Τα πάχη τους τα κάλλη τους.



Αντε όμως να είσαι ποδοσφαιριστής και να έχεις παιχνίδι αμέσως με το που τελειώνουν οι γιορτές. Εξαρτάται βέβαια πού παίζεις. Ετσι και παίζεις στην Αγγλία δεν σου περνάει καν από το μυαλό να φας το κάτι παραπάνω. Σχεδόν μέρα παρά μέρα παίζουν οι Εγγλέζοι και τους έρχεται καπάκι και το Boxing Day για να έχουν να πορεύονται. Οπότε πώς να πάρουν κιλά; Αμα όμως παίζεις στην Ελλάδα; Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Θα μου πεις κι αυτό σχετικό είναι. Και έχει να κάνει και με το πρόγραμμα των αγώνων. Πρόπερσι για παράδειγμα το πρωτάθλημα είχε διακοπεί για δυο εβδομάδες, καλή ώρα όπως φέτος. Και βρήκανε την ευκαιρία όλοι οι παίκτες και φύγανε και περάσανε φίνα και ξεκουράστηκαν. Και πήγανε οι Βραζιλιάνοι στην Βραζιλία, οι Αργεντίνοι στην Αργεντινή και οι Αφρικάνοι στην Αφρική. Αφού εκείνο το δικό μας το καγκουρό ο Αυστραλοκροάτης ο Σέριτς είχε φτάσει μέχρι Αυστραλία. Εκεί είναι οι δικοί του, 11 μέρες είχε η ομάδα ρεπό άνετα το έκανε το ταξιδάκι. Και για κακή μας τύχη είναι προστατευόμενο είδος το καγκουρό στην Αυστραλία κι έτσι δεν τον πυροβόλησε κανείς να ησυχάζαμε από τότε.

Φύγανε που λες όλοι. Οι ξένοι στις πατρίδες τους και οι δικοί μας όπου λάχει. Αλλος στο χωριό του, άλλος στο εξωτερικό, σε κανα Λονδίνο, καμιά Βιέννη, καθότι γίναμε και Ευρωπαίοι με τα όλα μας και μερικοί μερακλήδες στο Ροβανιέμι, στο χωριό του Αη Βασίλη.


Αυτό τώρα έγινε πρόπερσι. Πέρσι είχαμε άλλες ομορφιές. Πέρσι είχαμε χουνέρι μεγάλο. Βάλανε ενδιάμεσα αγωνιστική και τρέχανε οι παίκτες και δεν φτάνανε. Τι να χορτάσεις τώρα δυο μερούλες ρεπό; Σαν κανονική εποχή ήταν. Ούτε που κατάλαβαν πώς ήρθαν και πώς έφυγαν τα Χριστούγεννα. Πριν ακόμα χορτάσουν τη γαλοπούλα και τα μελομακάρονα βρέθηκαν ξανά στο γήπεδο.

Κι επειδή έγινε χαμός μεγάλος, φέτος το σκεφτήκανε καλά στη Σούπερ Λίγκα και είπανε να το γυρίσουνε στα προπέρσινα. Δυο βδομαδούλες χωρίς ματς να προλάβουνε κι αυτοί να κάνουνε γιορτές. Και να πάνε και τα ταξιδάκια τους. Κι αυτό τώρα είναι καλό από μια μεριά, αλλά έχει και τις δυσκολίες του. Γιατί άνθρωποι είναι και οι παίκτες. Συγγενείς έχουνε που θέλουν να τους δούνε και να τους χαρούνε. Μανούλα, πατέρα, γιαγιάδες, παπούδες. Ετσι και δεν την κάνουνε πα να πει για κανα εξωτερικό και πάνε στα πατρικά τους, ακόμα κι αν δεν θέλουνε, αδύνατο να τη γλιτώσουνε τη μασαμπούκα. Κι έτσι όταν γυρίσουνε πίσω στις προπονήσεις θα έχουνε πρόβλημα. Γιατί καλά για εκείνους που είναι εγκρατείς και δεν παρασύρονται όσο κι αν θέλουνε να τους μπουκώσουνε οι συγγενείς και οι φίλοι. Αυτοί που είναι επιρρεπείς στο καλό φαϊ πώς θα το αποφύγουνε; Κι άμα δεν το αποφύγουνε πώς θα διατηρήσουνε την καλή τους φυσική κατάσταση; (Τώρα Ελληνας παίκτης και φυσική κατάσταση είναι ανέκδοτο, αλλά τέτοιες μέρες λέμε και καμιά μαλακιούλα να περάσει η ώρα...). Εδώ όμως και χωρίς έξτρα κιλά και από θέαμα είναι να τους κλαιν οι ρέγκες. Φαντάσου να ξεφύγουνε κιόλας τι έχει να γίνει. Κι είναι και το άλλο. Πώς θα γυρίσουνε πίσω έτσι και έχουν γίνει σαν τον Ραμπεσαντρατανά; Τον θυμάστε τον Ραμπεσαντρατανά; Εκείνο το ...δαμάλι που είχε υπογράψει στην ΑΕΚ επί εποχής Μάκαρου; Πέντε ματς έπαιξε ο Γάλλος αμυντικός στην Ελλάδα, τρία στο κύπελλο και δύο στην Ευρώπη, αλλά τη μπάλα που έπαιξε στις χασαποταβέρνες της Χασιάς δεν την έχει παίξει άλλος ποδοσφαιριστής! Βρε τι το παλεύανε οι γυμναστές και το προπονητικό τιμ της ΑΕΚ να χάσει τα κιλά αυτός κάθε φορά που έκανε δίαιτα, γυρνούσε και δυο - τρία κιλά πιο βαρύς!


Κι άντε τώρα να έχεις γυρίσει σαν τον Ραμπεσαντρατανά και να σε περιμένει κι ο προπονητής με τη ζυγαριά. Εκεί να δεις τι έχει να γίνει.

Τα Χριστούγεννα όμως δεν είναι μόνο μέρες γιορτινές που μπορεί να παρασυρθείς. Είναι και μέρες μεταγραφών. Ενεκα η χειμερινή μεταγραφική περίοδος όλο και κάποιον παίκτη θα τσιμπήσει κάθε ομάδα. Θα μου πεις, τους καλούς ποδοσφαιριστές τους βρίσκεις το καλοκαίρι. Το χειμώνα θα πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να βρεις το λαβράκι. Μπορείς όμως και να το βρεις. Δεν είναι απίθανο. Χειμώνα δεν είχαμε φέρει εμείς το Βαζέχα; Που μεγάλωσε γενιές και γενιές βάζελων. Κι έπειτα όλα έχουν να κάνουν με το χρήμα. Εχεις χρήμα; Βρίσκεις κελεπούρι και το χειμώνα. Και αν δεν είναι ελεύθερο τα σκας στην ομάδα του και τον παίρνεις (τον παίκτη).

Ετσι κι εμείς φέτος είμαστε στην αναμονή. Γιατί μας τάξανε παίκτη. Και γιατί έχει κάνει το μάτι μας νααα για να δούμε επιτέλους τον πολυπόθητο στόπερ. Μόνο που στόπερ ακούμε και στόπερ δεν βλέπουμε. Είπε κι ο τεντάς εκείνη την παρόλα για το ότι δεν μίλησε για στόπερ, αλλά για αμυντικό που έμπλεξε τα πράγματα. Κι ήρθε και η είδηση για τον Ζόνενφελντ (ή Ζόνενβελντ, αδερφάκι μου δεν το αντέχω να μπω σ΄ αυτό τριπάκι με τα ολλανδικά ονόματα. Είναι βήτα ή είναι φι; Είναι Φαν ή είναι Βαν; Είναι Φίτεσε ή είναι Βίτεσε; ΕΛΕΟΣ!) και έδεσε το γλυκό. Είναι λέει αριστερό μπακ αλλά ο τεντάς τον επιθυμεί διακαώς. Και για να έχει μπακ απ για τον Σπυρόπουλο αλλά και για να τον βάλει σαν αριστερό χαφ.

Εχουμε δηλαδή και λέμε. Εχουμε έναν δεξί μπακ που παίζει χαφ, τον Γκάμπριελ. Εχουμε κι έναν ακόμα δεξί μπακ που παίζει χαφ, τον Μουν. Εχουμε έναν δεξί μπακ που παίζει και αριστερό, τον Νίλσον. Και έχουμε κι έναν ...ωλ αράουντ τον Βύντρα (μιλάμε τώρα ότι ξεφτυλίστηκε ο όρος ωλ αράουντ) που παίζει και στόπερ και δεξί μπακ και αριστερό. Τι μας έλειπε; Ενας δεύτερος αριστερός μπακ για να παίζει χαφ. Και ο Ιβανσιτς; Θα πάρει τον πούλο; Και ο Νικολάκης θα παίζει αριστερός μπακ ή θα του φάει τη θέση η ολλανδική τουλίπα;

Κι εντάξει, εγώ να δεχτώ ότι ο τεντάς ξέρει πολύ καλύτερα και τις ανάγκες του και τον παίκτουρα. Αλλά ρε σεις! Ρε σεις! Αυτός ο Ζόνενφελντ είναι το μεγάλο όνομα; Πλλλάκα ΜΕ κάνετε; Κι άμα οι τρεις μεταγραφές θα είναι δύο και η μία θα είναι ο Ολλανδός, τότε πού σκατά είναι η πολυδιαφημισμένη ενίσχυση; Και όχι μόνο αυτό, αλλά ΠΟΤΕ θα γίνει; Εδώ ο ΠΑΟΚ έχει κλείσει τσακ μπαμ δύο παιχτάκια. Ο γαύρος έχει πει ότι δεν ασχολείται με μεταγραφές το Γενάρη, η ΑΕΚ ασχολείται αλλά δεν έχει η έρμη μπερντέ. Εσείς όμως; Που ΚΑΙ μπερντέ έχετε ΚΑΙ ασχολείστε; Πότε δηλαδή θα κάνετε κάποια κίνηση; Οταν χωνέψει ο Αντωνίου και ο Πατέρας από τα κοψίδια; Οχι δηλαδή αλλά όπως τους έχεις κόψει από φιγούρα και τους δυο τους, περιμένεις να χωνέψουνε για να ασχοληθούνε με τις μεταγραφές; Αυτοί αν είναι να χωνέψουνε θα χωνέψουνε για να είναι έτοιμοι για τον δεύτερο γύρο της μασαμπούκας, αυτόν της Πρωτοχρονιάς.

***

Scratches: Με τέτοια ξεραϊλα μην περιμένετε γρατζουνίσματα. Εχω δύο αλλά (πιστεύω) καλά..

Scratch: Eπίθεση λέει δέχτηκε ο Σάββας Θεοδωρίδης παραμονές Χριστουγέννων, όπως προχωρούσε στην Καραγεώργη Σερβίας, δίπλα στο Public. Τον πλησίασε ένας τύπος και του έριξε ροχάλα και καφέ! (Βάζελος θα ήταν!). Φώναξε λέει ο Σάββας, αλλά δύο αστυνομικοί που ήταν κοντά δεν έδωσαν σημασία, όπως και κάποιοι περαστικοί (βάζελοι θα ήταν κι αυτοί...). Η είδηση ανέβηκε σε ένα site και στον γνωστό ερυθρόλευκο αρουραίο που όμως μετά από λίγα λεπτά την κατέβασε, όχι επειδή δεν την διασταύρωσε (σάμπως τα υπόλοιπα τα διασταυρώνει; Γι΄ αυτό μετά τρέχει και κάνει διορθώσεις...) αλλά επειδή ένοιωσε ότι έθιγε το μαντρόσκυλο. Η είδηση μεταφέρθηκε και σε κάποιες εφημερίδες ως λανθασμένη με τον Σάββα Θεοδωρίδη να δηλώνει πως ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο. Και το προχώρησε παραπέρα και καλά στο χαλαρό και στο άνετο: "Ηταν λέει τόσο αλήθεια, όσο αλήθεια είναι ότι παίρνει ο Παναθηναϊκός πρωτάθλημα τα τελευταία 10 χρόνια!". Κι εμένα τώρα ακριβώς αυτή η τελευταία ατάκα και η προσπάθεια να "πικάρει" τους Παναθηναϊκούς, με πείθει πως η είδηση ήτανε αληθινή. Και πως ο κυρ Σάββας την έφαγε και την φχαριστήθηκε τη ροχάλα του και τον λούστηκε και τον καφέ από πάνω μέχρι κάτω!

Scratch 1: Παρατσούκλι λέει έχει ο Μελίσσης στον Παναθηναϊκό. Μπόκολη τον φωνάζουνε οι συμπαίκτες του και μάλιστα τον φώναξαν έτσι και στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, λίγο πριν την αναχώρηση για την Αθήνα μετά το ματς με τον ΟΦΗ. Και γύρισαν και κοίταξαν κάποιοι, ενώ ο ίδιος ο παίκτης έβαλε τα γέλια. Μάλιστα. Για στόπερ (άντε και δεξί μπακ) τον πήραμε τον Μελίσση, Μπόκολης μας προέκυψε. Μπορεί δηλαδή στο γήπεδο να ψάχνουμε να τον βρούμε, αλλά μέσα στα αποδυτήρια τα προσόντα του δεν κρύβονται. (Για όσους δεν γνωρίζουν τι εστί Μπόκολης, να τους πληροφορήσω ότι είναι το ...αντίπαλον δέος του Γκουσγκούνη. Κυκλοφορούν και κάτι βιντεάκια με την πάρτη του στο Ιντερνετ, αλλά μέρες που είναι, δεν κάνω link. Ψάξτε και βρείτε τα μόνοι σας!)...