Η αβάσταχτη ελαφρότητα της κωλοτούμπας

Δε θα με ξεχάσεις,

θα ΄μαι σκιά μες στον καθρέφτη, με τα σύνεργα του κλέφτη,
ένα πέναλτι να δώσω, αν πλησιάσεις
δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι κραυγή και αδικία, η κρυφή σου αγωνία,
το παρασκήνιο που δεν μπορείς να φτάσεις
δε θα με ξεχάσεις,δε θα με ξεχάσεις

Δε θα με ξεχάσεις,
θα ΄μαι το τέλος σ΄έναν τίτλο που θα χάσεις,
δε θα με ξεχάσεις
σε ανεξέλεγκτες κρυφές σου καταστάσεις
δε θα με ξεχάσεις, δε θα με ξεχάσεις


***

Εντάξει, απόψε δεν έχω την παραμικρή διάθεση να γράψω ο,τιδήποτε.

* Δεν αξίζει τον κόπο να αναφερθείς στον αγώνα της ομάδας σου ή στα υπόλοιπα παιχνίδια της αγωνιστικής,

* Δεν αξίζει καν τον κόπο να σταθείς στα άθλια επεισόδια που έγιναν στην Κρήτη (παλικάρια, με προβοκάτορες ή χωρίς, ανάμεσά σας, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ σήμερα υπογράψατε και επίσημα την απαγόρευση μετακίνησης φιλάθλων από εδώ και στο εξής...).

* Δεν αξίζει τον κόπο να αηδιάσεις με τους ειδήμονες στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές που προσπαθούν να σε πείσουν ότι υπάρχει "ολίγον έγκυος", άρα το σπρώξιμο μπορεί να ήταν, μπορεί και να μην ήταν και επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του διαιτητή το αν θα καταλογίσει ή όχι πέναλτι.

* Δεν αξίζει να ασχοληθείς με όλους εκείνους τους ανεγκέφαλους που θεωρούν πέναλτι κάθε σπρώξιμο ή επαφή αντιπάλου με τον παίκτη της δικής τους ομάδας, ενώ σε περίπτωση που τέτοιο "πέναλτι" είχε δοθεί σε αντίπαλο θα ήταν οι πρώτοι που θα το χαρακτήριζαν μαϊμού, πραγματοποιώντας μια τόσο αριστοτεχνική κωλοτούμπα που θα ζήλευε ακόμα και ο Ιωάννης Μελισσανίδης.

* Δεν αξίζει ούτε καν να λυπάσαι τους ακόμα πιο ανεγκέφαλους που ενώ αναγνωρίζουν ότι το πέναλτι ΔΕΝ ΗΤΑΝ πέναλτι, γυρίζουν και σου λένε με ικανοποίηση πως έτσι αξίζει περισσότερο η νίκη της ομάδας τους. "Στο 93΄ και με πέτσινο πέναλτι".

Αξίζει όμως να έχεις πάντα στο μυαλό σου πως αυτό το έργο είναι που παίζεται χρόνια ολόκληρα όταν ο ακατονόμαστος δεν μπορεί να πάρει μέσα στο γήπεδο με την αξία του ένα ματς. Εκεί όπου όλες οι άλλες ομάδες όταν δεν παίξουν καλά ή όταν κολλήσουν θα χάσουν βαθμούς, αυτός θα έχει πάντα μια ...χείρα βοηθείας. Και θα παίρνει τη νίκη ακόμα κι αν δεν την αξίζει.

Το σημερινό πέναλτι δεν είναι ένα απλό πέναλτι - μαϊμού. Είναι πέναλτι ΤΙΤΛΟΥ!

Κι αυτό που με στενοχωρεί πιο πολύ είναι πως ολοένα και περισσότερο πείθομαι πως αυτή η παράγκα δεν νικιέται με διαφανείς διαδικασίες, με καλές μεταγραφές και με δημιουργία μεγάλης ομάδας. Με στενοχωρεί που όσο κι αν δεν θέλω να το δεχτώ, τελικά αυτή η παράγκα μπορεί να χτυπηθεί μόνο με τον δικό της τρόπο. Τον μόνο τρόπο που ξέρει, αναγνωρίζει και σέβεται: ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ...