Οταν κάνω τούμπα, τούμπα κωλοτούμπα...

Είναι γεγονός ότι φανταζόμουν διαφορετικά αυτή την ημέρα. Την πρώτη ημέρα μετά τον αγώνα ρεβάνς της Εθνικής με την Ουκρανία. Αν τα πράγματα είχαν πάει όπως φαινόταν ότι θα πήγαιναν, σήμερα δεν θα είχαμε γαλανόλευκα πρωτοσέλιδα. Θα είχαμε στημένο ικρίωμα. Στην ουρά θα τους είχαμε βάλει και θα κρεμούσαμε αβέρτα.

* Τον κολλημένο Γερμανό τρελόγερο,
* τον Πιλάβιο που δεν τον ξήλωσε εγκαίρως,
* τον Καραγκούνη γιατί μας τη σπάει όταν διαμαρτύρεται (ε μας τη σπάει, είναι αλήθεια...),
* τον Κατσουράνη που την έχει δει ξαφνικά σκόρερ και δεν γουστάρει να μαρκάρει,
* τον Κυργιάκο που την έχει δει χαϊλάντερ, ενώ γελάει ο κόσμος στο Μέρσεϊσαϊντ με τις πατατιές που κάνει,
* τον Μόρα και τον Παπασταθόπουλο που σιγά τους παίκτες, επειδή πήγανε στην Ιταλία την είδανε ξαφνικά ποδοσφαιριστές κλάσης,
* τον Βύντρα που, δεν φτάνει που σπάει καρύδια στον Παναθηναϊκό ήταν ανάγκη να πάει να τα σπάσει και στην Εθνική;
* τον Αβραάμ που είναι το συνώνυμο του αυτογκόλ,
* τον Γκέκα που την έχει δει Κοβάσεβιτς,
* τον Χαριστέα που κουραστήκαμε να βλέπουμε τόσα χρόνια αυτή την ξαφνιασμένη φάτσα,
* τον Τζόρβα που σιγά τώρα που περνιέται για τερματοφύλακας το γατάκι,
* τον Σπυρόπουλο που την έχει δει φουλ μπακ και δεν κοιτάζει εκεί πέρα να μαρκάρει καναν παίκτη που του πήρε το σκαλπ ο Αγκουέρο,
* τον Σαμαρά που είναι όλο υφάκι και σκουφάκι,
* τον Πλιάτσικα που πιο καλά ξέρει τις αποχρώσεις της χρωμοβαφής της Λορεάλ για το ξανθό σαντρέ παρά τι σχήμα έχει η μπάλα,
* τον Κάγκουρα που δεν πάει να φτιάξει την εξάτμιση στο παπί, μου θέλει να παίξει και ποδόσφαιρο,
* τον Σαλπιγγίδη που δεν ξέρει ούτε να πλασάρει ούτε να σεντράρει τι τον φωνάζει στην Εθνική τον άμπαλο,
* τον ένα τον άλλο, τον παράλλο...
Μόνο όσοι δεν έπαιξαν θα την γλίτωναν.

Και να οι αναλύσεις για τα αίτια του αποκλεισμού. Και να οι κορόνες "τα λέγαμε εμείς..." και να η μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε από την κλήρωση των προκριματικών εξαιτίας των επιλογών του Γερμανού και της έλλειψης ποιότητας των παικτών και να που γίναμε περίγελος της Ευρώπης και πανηγύριζε η Ουκρανία όταν κληρώθηκε αντίπαλός μας.

Και πάει ο Σαμαράς και κάνει τη μαγική κάθετη πάσα και πάει ο Σάλπι και καρφώνει το γκολάκι (λίγο ήθελε να το βγάλει έξω, αλλά άμα σε θέλει η πόρνη σε θέλει, αν πάλι δεν σε θέλει χίλια τάματα να έχεις κάνει δεν μπαίνει στο πλεκτό...) και κάνει ο Τζόρβας τις σωτήριες αποκρούσεις και παλεύει ο Βύντρα σαν πεχλιβάνης πότε σαν δεξί μπακ και πότε σαν στόπερ και το βάζει αμέτι μουχαμέτι ο Σπυρόπουλος να αποδείξει ότι είναι καλός αμυντικός και έρχονται όλα τούμπα.

Και εκεί απάνω ξαφνικά κάνει διακοπή η μπάλα και αρχίζουμε να βλέπουμε προκριματικά παγκοσμίου κυπέλλου ενόργανης γυμναστικής. Και να οι τούμπες και να τα φλιπ φλοπ και να η κυβίστηση και η ανακυβίστηση. Ολα όσα ξέρατε να τα ξεχάσετε. Ολα όσα είχατε ακούσει να τα γράψετε στο χιόνι. Από τη στιγμή που κούνησε ο Σάλπι τα δίχτυα μέχρι και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές συνεχίζονται τα λιβανιστήρια.

"Υπάρχεις. Κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω" (σκλάβα τη ζωή σου θάχω), "Ακούστε το Ελληνες" (ακούστε το plz δεν αντέχω άλλο ξελαρύγγιασμα του Χελάκη), "Σήκωσέ το" (το ...γνωστό), "Βαριά η γρίπη του τσολιά" (βαριά και τα "αυγά" του), "Το άστρο του Οτο" (λάμπει σαν κωλοφωτιά), "Μπράβο Οτο" (έγινε ήρωας το κρέας...) κ.λπ. κ.λπ.

Το τι δικαίωση έχει πέσει στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο άλλο να σας λέω και άλλο να το βλέπετε/διαβάζετε/ακούτε. Ποιος Βιτάλι Σέρμπο τώρα και ποιος Αλεξέι Νέμοφ; Ποιος Νικολάι Αντριάνοφ και ποιος Αλεξάντερ Ντιτιάτιν; (Είμεθα και κάποιας ηλικίας και γνωρίζουμε καλύτερα τους παλιούς...). Ποιος Μπιλοζέρτσεφ και ποιος Γκολοτσούτσκοφ; (εντάξει τον Ιωάννη δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν, γι΄ αυτό δεν τον έχω στη λίστα..).

Πού φτουράνε οι γιαλαντζί κωλοτούμπες μπροστά στους ορίτζιναλ του ελληνικού Τύπου; Τι να μας πουν κι αυτοί από τη ζωή τους, μπροστά στους Σωτηρακόπουλους, τους Μπραουδάκηδες και τους Βέργηδες; Μα όλοι ρε παιδί μου! Ολοι μέσα είχαν πέσει; Ούτε ένας δεν την πάτησε; Και είχαν πέσει τόσο μέσα που αισθάνονται όλοι δικαιωμένοι;

Ο άλλος ο Χελάκης είχε σαψαλωθεί! Τροποποιούμε λέει το πρόγραμμά μας από τώρα και στο εξής και θα βάλουμε συρτάκι. Να νάσου στο καπάκι να παίζει ο Ζορμπάς. Ασε τώρα τους παίκτες της Εθνικής. Ξαφνικά από απλοί άνθρωποι γίνανε ημίθεοι (επαναλαμβάνω από άνθρωποι γίνανε ημίθεοι, όχι από θεοί, αυτό είναι αλλουνού "κόπιραϊτ"). Ξαφνικά όλα μεγιστοποιήθηκαν. Μπαλάρα η μπάλα, γκολάρα το γκολ, Γιώργαρος ο Καραγκούνης, Μητσάρας ο Σαλπιγγίδης, αφού με το ζόρι κρατήθηκα και δεν πήγα ξημερώματα στο αεροδρόμιο με ένα μέτρο μαζί μου για να τον μετρήσω τον Σάλπι, γιατί λέω, δεν μπορεί, για να επιμένει ο Χελάκης θα πήρε μπόι ο παικταράς!

Ο άλλος τώρα ο ξερόλας ο Ασημακόπουλος που ήταν περισσότερο προκλητικός από όλους δεν μπορούσε να ελιχθεί πολύ. Δεν τον έπαιρνε. Δεν είχε ανοιχτούς χώρους. Την είχε κάνει την παπαριά τόσες μέρες, οπότε σήμερα το πήγε λάου λάου το πράγμα. Ευτυχώς λέει που προκρίθηκε η Εθνική γιατί είχα κρατήσει μία μέρα τη φόρμα της ψηφοφορίας για την καλύτερη ομάδα της χρονιάς και πολύ θα ήθελα να ψηφίσω την Εθνική. Και έτσι τώρα ηρέμησα που μπορώ να την ψηφίσω.

Και δεν μου λες ρε θείο, έστω ότι δεν προκρινόταν η Εθνική. Είχες στ΄ αλήθεια προβληματισμό ποια ομάδα θα ψηφίσεις ως κορυφαία, την χρονιά που ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ έχει κατακτήσει τα πάντα; Δηλαδή αν δεν είναι η καλύτερη ομάδα της χώρας αυτή που πήρε τους 2 εγχώριους και τον κορυφαίο ευρωπαϊκό τίτλο μέσα στη χρονιά ποια μπορεί να είναι;

Ασε τώρα έτσι και έκανες το λάθος να κλείσεις το ραδιόφωνο και να διαβάσεις καμιά ανάλυση για την επιτυχία της Εθνικής. Ενα συγνώμη για την άστοχη κρίση δεν έβρισκες πουθενά. Η μισή ανάλυσή τους ήταν για το πόσο πολύ δικαιώθηκαν που πίστευαν στην Εθνική. Πότε ρε σεις πιστεύατε στην Εθνική; Για τόσο χρυσόψαρα μας περνάτε;

Και καλά στο παρελθόν. Εγραφε ο άλλος την παπαριά του στην εφημερίδα, περνούσε η μέρα, τα νέα γίνονταν παλιά, πετούσε ο αναγνώστης την εφημερίδα, οπότε αν του έκανες το άσπρο - μαύρο μπορεί και να μασούσε. Μπορεί και να πίστευε ότι δεν κατάλαβε καλά τι διάβασε. Και εντάξει και το ραδιόφωνο. Επεα πτερόεντα είναι όσα λένε στα ερτζιανά, και μαλακία να πετάξει ο άλλος, αν δεν υπάρχει κανας κολλημένος ή κανας γρήγορος να την μαγνητοφωνήσει θα την έπαιρνε κι αυτήν ο αέρας. Πορδή στον άνεμο και άντε πιάστην!

Αλλά τώρα; Στην εποχή του Ιντερνετ, πόσο εύκολο είναι νομίζεις να κοροϊδεύεις τον κόσμο; Τώρα που ο άλλος σε χρόνο dt μπορεί να βρει το παλιό το πρωτοσέλιδο που περνάς τον Γερμανό γενεές δεκατέσσερις, τώρα που η άποψη που έχεις καταθέσει στη στήλη σου στέκεται εκεί υπερήφανη και καμαρωτή, έτοιμη για να την ανακαλύψει κάποιος ορεξάτος ...φυσιοδίφης ή κανας αρχαιολόγος και να στην τρίψει στα μούτρα, πώς μπορείς ακόμα να υποκρίνεσαι ότι δεν συμβαίνει τίποτα; Πώς μπορείς να κάνεις ακόμα κωλοτούμπα; Και να μην ντρέπεσαι κιόλας!

Δεν το καταλαβαίνεις ότι γίνεσαι γελοίος; Και δεν γίνεσαι γελοίος επειδή έπεσες έξω. Ανθρώπινο είναι αυτό. Ειδικά η μπάλα έχει ξεφτιλίσει κόσμο και κοσμάκη. Και έξω μπορεί να πέσεις και γνώμη μπορεί να αλλάξεις. Να αναθεωρήσεις που λέμε. Βγες και πες το. Επεσα έξω. Εκανα λάθος. Δεν τα μέτρησα σωστά. Δεν θα σου πάρει κανείς το κεφάλι. Μπορεί να το εκτιμήσει κιόλας. Αντε το πολύ πολύ να βρισκόταν κάποιος να σε πει μαλάκα ή άσχετο.

Γελοίος γίνεσαι, επειδή επιμένεις να μας πείσεις ότι είπες κάτι που είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που έχεις πει.

Τέλος πάντων, άντε να τελειώσει κι αυτή η ιστορία να ηρεμήσουμε λιγάκι και να γυρίσουμε στα εγχώρια γιατί έτσι όπως πάνε αυτοί θα μας τρελάνουν στο τέλος.

Σήμερα μιλήσανε οι μισοί διεθνείς, αύριο προβλέπω να μιλήσουνε οι άλλοι μισοί, άντε να ξεθάψουνε και καναν παλαίμαχο να πει την παρόλα του κι αυτός και μετά θα μπούμε κατευθείαν σε mood πρωταθλήματος. Και θα μπούμε και απότομα κιόλας γιατί έχει ο γαύρος δύσκολο ματσάκι στους Ζωσιμάδες και πάει και μισός, έχει η ΑΕΚ δύσκολο ματσάκι στην Καβάλα με την ομάδα του Μάκαρου, οι δικοί μας "παίζει" και να μην προλάβουν να γυρίσουν το διακόπτη εγκαίρως για το ματσάκι με τον Αστέρα και να μυρίσει καμιά γκέλα από εδώ μέχρι την Τρίπολη. Γιατί πολύ θέλει νομίζεις από το πάρτι και τα μεθύσια να φτάσεις στο ντέρτι και τα γαμ***; Ενα τσιγάρο δρόμος είναι.

Ολα τα λεφτά τώρα είναι το παιχνίδι της Θεσσαλονίκης ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον νέο Αρη του Εκτορ Ραούλ Κούπερ. Ποιος θα κερδίσει δεν ξέρω, αλλά η περίπτωση να διακοπεί το παιχνίδι, θα πρέπει να δίνει ψίχουλα στο στοίχημα.

Μιλάμε τώρα για πολλές ομορφιές. Καλά να είμαστε να τα παρακολουθήσουμε.


Και δεν είναι μόνο αυτά. Εχουμε ομορφιές και στην Βήτα Εθνική που με όλο αυτό το νταβαντούρι της Εθνικής το περάσαμε στο ντούκου. Μπουκαλοπόλεμο έπαιξαν τις προάλλες ο Βίκτορας με τον Μπέο στην ΕΠΑΕ. Γριπιασμένο είναι λέει το Σίτι και δεν κατέβηκε να παίξει, αλλά ο Αχιλλέας πήγε με την Κάντιτ Κάμερα και τους τράβηξε να προπονούνται κανονικά. Και άναψε και κόρωσε. Αυτοί λέει είναι οι γριπιασμένοι; Και τότε πώς προπονούνται; Και ξανα-ορίζεται το ματσάκι να γίνει και κατεβαίνει ο Μπέος με τoυς Αυστριακούς στο γήπεδο της Ηλιούπολης, αλλά εδώ το Σίτι εκεί το Σίτι πουθενά το Σίτι... Εκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος.

Η νύφη τόσκασε...

Για να μην ανοίξω τώρα το θέμα του Εθνικού Αστέρα με τον Πιερικό που η μυρωδιά από το στημένο έφτασε μέχρι τη Χερσόνησο Καμτσάτκα. Ελα να ζεσταθούμε λίγο γιατί τα έχουμε αφήσει κομμάτι πίσω τα θεματάκια και έχουν πολύ ζουμί.



Και για επίλογο πάρτε και μια παλιά - πλέον - φωτογραφία από τον Βέρτη με όλο τον καλό κόσμο στο "Κέντρο Αθηνών" όταν είχε έρθει ο Ρόνι (θα μας τους καταστρέψει τους παίκτες αυτός. "Απείλησε" ότι θα ξανάρθει στην πρεμιέρα του Ρέμου). Καντέ, Σηφάκης, Δασκαλάκης, Σαμαράς, Νίνης, Σισέ, Ροναλντίνιο και Βέρτης (καλά μέλι έχει αυτός;). Ρε κόφτε τα μπουζούκια και παίξτε μπάλα! Τη φωτογραφία πάντως κουνημένη τη βλέπω. Θα την τραβούσε ο Γιούρκας με το μυαλό στη Θέλξη...

Scratch: Ωραία η κίνηση του Πατέρα με το πριμ στην Εθνική. Αφού δεν έκανε κανείς από τους ΑΡΔ ιδιαίτερη μνεία στη συμβολή του Παναθηναϊκού στο επίτευγμα της Εθνικής, έπρεπε να το κάνει ο πρόεδρος.


Scratch 1: Σχόλιο από γαυροφόρουμ για την φωτογραφία του Παπαδόπουλου με Νίνη και Κατσούρ: "Αβραάμ, άσε τις αγκαλίτσες και τις μαλακίες".

Scratch 2: Γκρουπ στο Facebook: "Οποτε βλέπω τον Καραγκούνη λέω 'πέσε - πέσε' και πάντα πέφτει. Είμαι μένταλιστ;".